LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Ik vond Egmond weer heel erg gaaf!
Vaste prik, we zitten dan met z'n allen verdeeld in 4 appartementjes, vlakbij het centrum/strand/de start. Spelletjes spelen, eten en sporten.
Sommigen doen ook het combiklassement en gaan zaterdagochtend 38km op het strand fietsen. Tevens het leedvermaakuurtje. We staan dan altijd aan het begin van het strand in de bocht om te zien hoe ze daar op hun bek gaan.
Uiteraard moedigen we ook aan. Echt respect, ik moet er niet aan denken.
Normaal gesproken doe ik op vrijdag of zaterdag in Egmond nog een trainingsloopje van 10k, dit jaar niet. Ik had vrijdag al hier geplogd en zaterdag zat ik aan de spelletjes, en dat was heel erg verslavend. Op zich is een extra rustdag ook niet erg.
En dat bleek zondag. Ik begon rond half elf aan de kwart marathon. Eerst een rondje door het dorp om op gang te komen. Dan het strand op, het waaide toen voor mijn gevoel harder dan later in de middag. Ik kon ook niet de hele tijd echt in een groepje lopen, het liep te veel uit elkaar. Maar op zich ging het prima en ik heb zelfs nog lopend een stukje op het strand gefilmd. De zee was zo wild. Al dat schuim op het strand. Ik heb er echt van genoten.
Toen we het strand weer af mochten wilde ik nog joggend naar boven, maar er was een opstopping, dus maar gewandeld. Daarna het stuk door de duinen. Ik liep op gevoel, harder dan ik van plan was. De Bloedweg omhoog, die langer was dan op het parcours stond, maar het is ook maar een stukje omhoog, de rest was vlak. En even later was ik al bij de finish.
Even gedag gezegd tegen de Kika-lopers en weer terug naar het huisje om snel wat te eten, douchen en om te kleden. Klaar voor etappe 2. Eerst nog naar de sporthal gerend om me bij de Arctic Marathonners aan te sluiten. Leuk ze weer te zien. Daarna gingen we naar ons startvak, beetje laat, dus met het laatste startvak gestart.
De halve gaat gelijk het strand op en hier kon ik wel achter een sliert lopers schuilen, soms een gaatje dichten en dat voel je wel. Maar ook hier ging het prima en kon ik lopers inhalen. Na het strand vond ik de duinen voor het eerst echt zwaar en moest even rustiger aan doen om op adem te komen. Daarna redelijk op automatische piloot doorstomen en ook toen haalde ik nog steeds mensen in. De benen voelde ik wel, vooral mijn linkerhamstring, die hier 2 jaar geleden een beetje kapot ging. Ik was bang dat het nu ook zou gebeuren, maar ik heb het gelukkig zonder kleerscheuren kunnen voltooien.
Tot mijn verbazing, met 3 drinkpauzes, nog onder twee uur gelopen. De kwart net boven het uur, met een filmpauze.
Al met al was dit de gaafste en zwaarste editie.
Vaste prik, we zitten dan met z'n allen verdeeld in 4 appartementjes, vlakbij het centrum/strand/de start. Spelletjes spelen, eten en sporten.
Sommigen doen ook het combiklassement en gaan zaterdagochtend 38km op het strand fietsen. Tevens het leedvermaakuurtje. We staan dan altijd aan het begin van het strand in de bocht om te zien hoe ze daar op hun bek gaan.
Uiteraard moedigen we ook aan. Echt respect, ik moet er niet aan denken. Normaal gesproken doe ik op vrijdag of zaterdag in Egmond nog een trainingsloopje van 10k, dit jaar niet. Ik had vrijdag al hier geplogd en zaterdag zat ik aan de spelletjes, en dat was heel erg verslavend. Op zich is een extra rustdag ook niet erg.
En dat bleek zondag. Ik begon rond half elf aan de kwart marathon. Eerst een rondje door het dorp om op gang te komen. Dan het strand op, het waaide toen voor mijn gevoel harder dan later in de middag. Ik kon ook niet de hele tijd echt in een groepje lopen, het liep te veel uit elkaar. Maar op zich ging het prima en ik heb zelfs nog lopend een stukje op het strand gefilmd. De zee was zo wild. Al dat schuim op het strand. Ik heb er echt van genoten.
Toen we het strand weer af mochten wilde ik nog joggend naar boven, maar er was een opstopping, dus maar gewandeld. Daarna het stuk door de duinen. Ik liep op gevoel, harder dan ik van plan was. De Bloedweg omhoog, die langer was dan op het parcours stond, maar het is ook maar een stukje omhoog, de rest was vlak. En even later was ik al bij de finish.
Even gedag gezegd tegen de Kika-lopers en weer terug naar het huisje om snel wat te eten, douchen en om te kleden. Klaar voor etappe 2. Eerst nog naar de sporthal gerend om me bij de Arctic Marathonners aan te sluiten. Leuk ze weer te zien. Daarna gingen we naar ons startvak, beetje laat, dus met het laatste startvak gestart.
De halve gaat gelijk het strand op en hier kon ik wel achter een sliert lopers schuilen, soms een gaatje dichten en dat voel je wel. Maar ook hier ging het prima en kon ik lopers inhalen. Na het strand vond ik de duinen voor het eerst echt zwaar en moest even rustiger aan doen om op adem te komen. Daarna redelijk op automatische piloot doorstomen en ook toen haalde ik nog steeds mensen in. De benen voelde ik wel, vooral mijn linkerhamstring, die hier 2 jaar geleden een beetje kapot ging. Ik was bang dat het nu ook zou gebeuren, maar ik heb het gelukkig zonder kleerscheuren kunnen voltooien.
Tot mijn verbazing, met 3 drinkpauzes, nog onder twee uur gelopen. De kwart net boven het uur, met een filmpauze.
Al met al was dit de gaafste en zwaarste editie.
Mooie verhalen weer over Egmond! Mijn eerste HM ooit, en bijna 25 jaar na dato nog steeds mooie herinneringen.
'Lopen is geen sport maar een manier van reizen'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
'Als ik loop voel ik me beroerd, maar als ik niet loop nog beroerder'
'Once you discover the rewards of pain, you want more pain'
Tof verhaal Wyccie. Pas op met hamstrings. Ik ben nu precies een jaar bezig en vraag me af of het niet gewoon chronisch is. Er zit littekenweefsel. Dat is nu eenmaal stug en ik blijf het eigenlijk wel voelen. Of het duurt gewoon extreem lang. Want ik kan wel weer lang op een stoel zitten en autorijden zonder pijn. En het straalt ook niet meer uit richting de zijkuit en de bilspieren.
Ik twijfelde heel even om mee te doen aan de 10 in Schoorl, maar ik heb geen zin in gedoe met pendelbussen. Wat dat betreft is dat hele Noord-Holland ook wel gifgrond hoor.
Ik twijfelde heel even om mee te doen aan de 10 in Schoorl, maar ik heb geen zin in gedoe met pendelbussen. Wat dat betreft is dat hele Noord-Holland ook wel gifgrond hoor.
Gezellig met mij in de busquote:Op dinsdag 14 januari 2020 21:33 schreef Zwabberhark het volgende:
Tof verhaal Wyccie. Pas op met hamstrings. Ik ben nu precies een jaar bezig en vraag me af of het niet gewoon chronisch is. Er zit littekenweefsel. Dat is nu eenmaal stug en ik blijf het eigenlijk wel voelen. Of het duurt gewoon extreem lang. Want ik kan wel weer lang op een stoel zitten en autorijden zonder pijn. En het straalt ook niet meer uit richting de zijkuit en de bilspieren.
Ik twijfelde heel even om mee te doen aan de 10 in Schoorl, maar ik heb geen zin in gedoe met pendelbussen. Wat dat betreft is dat hele Noord-Holland ook wel gifgrond hoor.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Dit zat ik ongeveer zo te lezen: "Leuk verhaal! Schijnbaar loopt dit ietwat mythische figuur ook wel eens 'gewoon' een kwart marathonquote:
Ik vond Egmond weer heel erg gaaf!
Vaste prik, we zitten dan met z'n allen verdeeld in 4 appartementjes, vlakbij het centrum/strand/de start. Spelletjes spelen, eten en sporten.
Sommigen doen ook het combiklassement en gaan zaterdagochtend 38km op het strand fietsen. Tevens het leedvermaakuurtje. We staan dan altijd aan het begin van het strand in de bocht om te zien hoe ze daar op hun bek gaan.
Normaal gesproken doe ik op vrijdag of zaterdag in Egmond nog een trainingsloopje van 10k, dit jaar niet. Ik had vrijdag al hier geplogd en zaterdag zat ik aan de spelletjes, en dat was heel erg verslavend. Op zich is een extra rustdag ook niet erg.
En dat bleek zondag. Ik begon rond half elf aan de kwart marathon. Eerst een rondje door het dorp om op gang te komen. Dan het strand op, het waaide toen voor mijn gevoel harder dan later in de middag. Ik kon ook niet de hele tijd echt in een groepje lopen, het liep te veel uit elkaar. Maar op zich ging het prima en ik heb zelfs nog lopend een stukje op het strand gefilmd. De zee was zo wild. Al dat schuim op het strand. Ik heb er echt van genoten.
Toen we het strand weer af mochten wilde ik nog joggend naar boven, maar er was een opstopping, dus maar gewandeld. Daarna het stuk door de duinen. Ik liep op gevoel, harder dan ik van plan was. De Bloedweg omhoog, die langer was dan op het parcours stond, maar het is ook maar een stukje omhoog, de rest was vlak. En even later was ik al bij de finish.
Even gedag gezegd tegen de Kika-lopers en weer terug naar het huisje om snel wat te eten, douchen en om te kleden. Klaar voor etappe 2. Eerst nog naar de sporthal gerend om me bij de Arctic Marathonners aan te sluiten. Leuk ze weer te zien. Daarna gingen we naar ons startvak, beetje laat, dus met het laatste startvak gestart.
De halve gaat gelijk het strand op en hier kon ik wel achter een sliert lopers schuilen, soms een gaatje dichten en dat voel je wel. Maar ook hier ging het prima en kon ik lopers inhalen. Na het strand vond ik de duinen voor het eerst echt zwaar en moest even rustiger aan doen om op adem te komen. Daarna redelijk op automatische piloot doorstomen en ook toen haalde ik nog steeds mensen in. De benen voelde ik wel, vooral mijn linkerhamstring, die hier 2 jaar geleden een beetje kapot ging. Ik was bang dat het nu ook zou gebeuren, maar ik heb het gelukkig zonder kleerscheuren kunnen voltooien.
Tot mijn verbazing, met 3 drinkpauzes, nog onder twee uur gelopen. De kwart net boven het uur, met een filmpauze.
Al met al was dit de gaafste en zwaarste editie.
"En toen kwam er nog een heel stuk over een halve marathon achteraan
Rare mensen hier, respect.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Slacker raakte vorig jaar wel vlak voor de start geblesseerd nadat hij met mij in de bus had gezeten, dat is wel iets om in overweging te nemen...quote:
Met jou is het overal gezelligquote:
Ik ben een enorme pleaser die geen nee kan zeggen, maar ik ga het toch proberen...quote:
Ik ben al een jaar geblesseerd, dus dat kan alvast niet meer.quote:
[..]
Slacker raakte vorig jaar wel vlak voor de start geblesseerd nadat hij met mij in de bus had gezeten, dat is wel iets om in overweging te nemen...
Het wordt pas echt raar als je erachter komt dat renbeesten als Wyccie en Guard echt blijken te bestaan. Ik geloof dat nog steeds niet echt.quote:Op dinsdag 14 januari 2020 21:43 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Dit zat ik ongeveer zo te lezen: "Leuk verhaal! Schijnbaar loopt dit ietwat mythische figuur ook wel eens 'gewoon' een kwart marathon
En toen kwam er nog een heel stuk over een halve marathon achteraan
Rare mensen hier, respect.
Ze bestaan, ik kom ze nog wel eens tegen bij een evenement.quote:
[..]
Het wordt pas echt raar als je erachter komt dat renbeesten als Wyccie en Guard echt blijken te bestaan. Ik geloof dat nog steeds niet echt.
Kijk eens in de spiegel, jij bent er ook zo één.quote:
Ze bestaan, ik kom ze nog wel eens tegen bij een evenement.
Met mijn hamstring gaat het goed, merk er niets meer van. Maar ik heb nog geen heuveltraining gedaan.
Zaterdagochtend weerquote:
[..]
Ze bestaan, ik kom ze nog wel eens tegen bij een evenement.
Met een verbeten grimas en een verborgen glimlach.
Pierewoei zeker?quote:
Ik kom dit jaar ook weer aansluiten bij dat soort dingen
Ik ga me vandaag toch maar weer melden bij mn loopcluppie. Zaterdag meteen een cross lopen. Zuurstof mee
F means you're fucked
Tijdens "Egmond" kreeg ik na 15 km pijn in mijn heupen.
Tot de 15 ging het eigenlijk prima (5'30 per km), daarna 6'20.
Het kan zijn dat ik intensiever heb moeten trainen. Ik train eigenlijk hooguit tot 12 a 13 km.
De Zeven heuvelenloop ging prima (15 km).
Of is het slijtage (ik ben over de 50). Moet ik meer trainen? Of wellicht afzien van afstanden boven de 16 km? Voordat ik een blessure krijg. Hoe kun je dit het best aanpakken. Qua conditie was er na 15 km geen probleem.
Tot de 15 ging het eigenlijk prima (5'30 per km), daarna 6'20.
Het kan zijn dat ik intensiever heb moeten trainen. Ik train eigenlijk hooguit tot 12 a 13 km.
De Zeven heuvelenloop ging prima (15 km).
Of is het slijtage (ik ben over de 50). Moet ik meer trainen? Of wellicht afzien van afstanden boven de 16 km? Voordat ik een blessure krijg. Hoe kun je dit het best aanpakken. Qua conditie was er na 15 km geen probleem.
Je kunt beter één kaars opsteken dan duizend maal de duisternis vervloeken.
Vraag over blind running.
Is er iemand buddy, of ken je iemand die buddy is?
Is het moeilijk om buddy te zijn?
Tijdens "Egmond" zag ik zo'n duo. Volgens de tekst op de rug zou diegene doof en blind zijn.
Als iemand ook nog doof is, hoe kun je die sturen?
Zo iemand ervaart dus slechts de wind en de regen.
Is er iemand buddy, of ken je iemand die buddy is?
Is het moeilijk om buddy te zijn?
Tijdens "Egmond" zag ik zo'n duo. Volgens de tekst op de rug zou diegene doof en blind zijn.
Als iemand ook nog doof is, hoe kun je die sturen?
Zo iemand ervaart dus slechts de wind en de regen.
Je kunt beter één kaars opsteken dan duizend maal de duisternis vervloeken.
heywoodu
Van bijna dood tot olympiër:
Ga er maar van uit dat het ongelooflijk moeilijk is om buddy te zijn voor iemand die doof én blind is. Sturen zou wellicht via aanrakingen kunnen?quote:
Vraag over blind running.
Is er iemand buddy, of ken je iemand die buddy is?
Is het moeilijk om buddy te zijn?
Tijdens "Egmond" zag ik zo'n duo. Volgens de tekst op de rug zou diegene doof en blind zijn.
Als iemand ook nog doof is, hoe kun je die sturen?
Zo iemand ervaart dus slechts de wind en de regen.
Van bijna dood op weg naar de Olympische Spelen, tot olympiër in 2026? Elk beetje hulp wordt bijzonder gewaardeerd!
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
https://www.gofundme.com/(...)he-spelen-na-ongeval
Of wyccie echt bestaat betwijfel ik ook. In FMT was ze ook al zo mysterieus
OT: Ik ga ook maar weer trainen om in juni de 5k tijdens de Amersfoort marathon te lopen. Ik hoop dat ik blessurevrij blijf, want ik merk dat als ik wat langer achter elkaar loop, ik last van mijn schenen krijg
OT: Ik ga ook maar weer trainen om in juni de 5k tijdens de Amersfoort marathon te lopen. Ik hoop dat ik blessurevrij blijf, want ik merk dat als ik wat langer achter elkaar loop, ik last van mijn schenen krijg
No Dyson Barrier is going to stop me!
Ik ken iemand die zowel de buddy's als de blinde (en evt dove) lopers traint. Ze sturen met een lint ertussen. Mooi dat het kan, het vraagt veel vertrouwen.quote:Op woensdag 15 januari 2020 08:40 schreef heywoodu het volgende:
[..]
Ga er maar van uit dat het ongelooflijk moeilijk is om buddy te zijn voor iemand die doof én blind is. Sturen zou wellicht via aanrakingen kunnen?
Voor wat betreft de beloofde Meijendelmeet.
Op korte termijn zijn er 4 mogelijkheden:
za 1/2
zo 2/2
za 15/2
zo 16/2
Verzamelen op de parkeerplaats bij de boerderij, na afloop daar consumeren. Als je enthousiast bent, welke datum komt het beste uit?
Op korte termijn zijn er 4 mogelijkheden:
za 1/2
zo 2/2
za 15/2
zo 16/2
Verzamelen op de parkeerplaats bij de boerderij, na afloop daar consumeren. Als je enthousiast bent, welke datum komt het beste uit?
Je hebt ze allebei in levende lijve mogen aanschouwen tijdens de laatste Ekiden.quote:
[..]
Het wordt pas echt raar als je erachter komt dat renbeesten als Wyccie en Guard echt blijken te bestaan. Ik geloof dat nog steeds niet echt.
