Recreatief Wielrennen #715 Winterkriebels

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 12:49 schreef the_critic het volgende:

[..]

Scheelde bij mij toch 20 watt..
Verschilt per persoon of het wel of geen/weinig verschil geeft. Kun je alleen maar proefsgewijs ondervinden

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 12:03 schreef Fretwork het volgende:
Bij 300W er zo doorheen zakken trouwens

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 12:49 schreef the_critic het volgende:

[..]

Scheelde bij mij toch 20 watt..
Verschilt per persoon of het wel of geen/weinig verschil geeft. Kun je alleen maar proefsgewijs ondervinden

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 14:52 schreef Patroon het volgende:

[..]

Zeg dat wel ja... mei 2018 (vlak voor 3B) trapte ik nog 317w over 20min bij 65kg, maar toen had ik geen 5min allout ervoor gedaan...

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 15:24 schreef Fretwork het volgende:

[..]

Dat maakt ook wel een behoorlijk verschil.

Ik heb nu een paar keer zo'n Sufferfest Full Frontal test gedaan, die lijkt daar wel wat op. Eerst 2 sprints van 5 seconden, dan 5 minuten all out, dan 20 minuten all out, dan 1 minuut all out.
Ben benieuwd hoe ik nu zit t.o.v. vorig jaar. Binnenkort maar eens kijken of ik over mn 321 watt uit kom

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 16:55 schreef Patroon het volgende:

[..]

Netjes. Bij hoeveel kg?

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 18:50 schreef Fretwork het volgende:

[..]

Stuk meer hoor, 81

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 18:50 schreef Fretwork het volgende:

[..]

Stuk meer hoor, 81

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 19:33 schreef Patroon het volgende:

[..]

321 over 20min of is dat al 95%?

Ik neem trouwens altijd 93% van 20min.

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 19:09 schreef Blik het volgende:

[..]

Toch 4w/kg, is toch netjes. Ik zit nu op 3.2 watt/kg.

Ben overigens in lange tijd niet zo fit en licht geweest op dit tijdstip in het seizoen, dus er is nog genoeg te verbeteren. Moet nog een paar kilo af en ik verwacht in ftp ook nog wel te stijgen. Vind het alleen moeilijk in te schatten wat een nog logische te verwachten stijging is

quote:

Op woensdag 22 januari 2020 21:27 schreef Fretwork het volgende:

[..]

3.2 is ook netjes toch? Bij mij is die 20 minuten ook wel de sterkste relatief van de 4.

quote:

Op donderdag 23 januari 2020 06:21 schreef kaasplankje het volgende:
ik 5.6 maar ben momenteel niet zo goed geprepareerd

quote:

Op donderdag 23 januari 2020 10:27 schreef jpjedi het volgende:
De ramptest uitslag bepaalt mn trainer op mn omslagpunt. Dat is redelijk betrouwbaar imo. Zodra ik door mn omslagpunt heen ga wordt mn vermogencurve ook grilliger.

quote:

Op donderdag 23 januari 2020 13:16 schreef jpjedi het volgende:
Je gaat 2 waarden gebruiken ipv enkel het vermogen. Dat komt dichter bij een realistische benadering. Echter het is nog steeds een foefje om de meting praktisch te houden want per saldo is FTP het vermogen wat je vast kunt houden gedurende een uur. De 20 minuten waarde is daarom sowieso rond de 5% te hoog. In blokjes knippen met een ramp test brengt je nog verder van de werkelijkheid maar door het juist te lezen, de curves goed te analyseren en hartslag als input mee te nemen, kun je toch een goede benadering doen.

quote:

Op donderdag 23 januari 2020 13:24 schreef Fretwork het volgende:
Zoals ik het lees zijn beide testen relatief goed met hun eigen zwaktes. 20 minuten test is hopeloos voor mensen die niet kunnen pacen, terwijl de ramptest bij sommige atleten het FTP overschat omdat hun FTP en lactaattolerantie boven FTP meer dan gemiddeld uit elkaar lopen.

Als je een trainer hebt die daarin een afweging maakt zal hij dat wel doen op basis van jou als renner.

quote:

Op donderdag 23 januari 2020 13:46 schreef Z het volgende:
Ik heb ooit een ramptest gedaan en daarop mijn ftp gebaseerd (75%). Die ftp gebruik ik als uitgangspunt voor m'n Wattbike-trainingen. Die waarde voelt soms wat hoog (360 watt bij 90 kilo), soms ook niet. Hangt een beetje van de dagfitheid en soort training af).

Ik heb het idee dat je het kunt trainen om een goede ramp-test of ftp-test te doen. Of dat een bepaald soort training leidt tot betere testresultaten. En dat in die zin die tests ook niet heel betrouwbaar zijn. Kan dat kloppen?

quote:

Op donderdag 23 januari 2020 23:09 schreef kanovinnie het volgende:
Hoeveel watt heb ik odig om in 2021 de sterkeproven te rijden?

quote:

Trondheim-Oslo is inmiddels achter de rug. Goed gelopen, ondanks de beroerde voorbereiding. Minder dan 2000km in de benen, gemiddeld 5 uur slaap per nacht in de week van tevoren, pas om 1 uur 's nachts in het hotel aangekomen (op het laatste moment aangevlogen).
Maar goed, een kort verslag met foto's

Met regenachtig weer vertrok ik om 8u30 vanuit Trondheim. Al snel verloor ik het contact met m'n startgroep. Ik had geen kans gehad m'n fiets te testrijden nadat ik 'm op m'n hotelkamer in elkaar had gezet. 2x moest ik dus van de fiets om iets bij te stellen. Al snel ging het goed omhoog. Trondheim ligt aan zee. Met een fiets die volbeladen 25kilo weegt klim je wat langzamer.
Maar al snel vond ik twee anderen die ongeveer mijn tempo reden. Met hen reed ik een heel eind door. Door allerhande pittoreske dorpjes reden we verder naar het zuiden. Inmiddels was is het droog geworden.
Na een kleine 40km werden we ingehaald door de groep die een kwartier na ons gestart was. Ik pik snel in en begin mee te draaien. De groep loopt prima en het tempo ligt me. Inmiddels doet m'n fiets het ook weer goed. Met deze groep bereik ik de eerste verversingspost.
De groep speert door terwijl ik er m'n gemak van neem. Mijn opdracht vandaag is geen scherpe tijd maar veel foto's maken en een goed verslag maken voor Fietssportmagazine. Na een minuut of twintig rij ik weer verder samen met Andreas uit Beieren. Na een tijdje moet ik hem laten gaan. Even later wordt ik ingehaald door een grote groep van de fietsclub van Eidsvoll. Zij laten niemand toe bij het meedraaien, wel hangt er al een forse groep achter hen. Ook Andreas wordt opgeraapt door de groep uit Eidsvoll.
Ik weet dat ik dit tempo niet kan volgen als het verderop omhoog gaat. Ik zit wel al op het middenterras, halverwege de klim. Dit middenterras probeer ik in de groep te blijven. Na een tijdje gaat het weer omhoog. Ik wapper er direct vanaf. Een half uur later komt er een groepje achterop. Ik zie nogal wat gezichten die eerder ook in de groep Eidsvoll zaten. Ben ik toch nog een stuk verder meegekomen dan ik gedacht had. Met deze groep rij ik verder.
Langzaam komen de bergen rond om de Dovrefjell in zicht. Daar moeten we naartoe. Vrijwel de hele groep wordt verzorgd door volgwagens. Ze rijden dus lichtgewicht rond en hoeven niet persé te stoppen op de verversingsposten. Voor mij is het probleem nog groter. Als vegetariër is er voor mij bijna niks te krijgen op de verversingsposten. Na een tijdje laat ik de groep dan ook gaan en doe boodschappen. Veel mogelijkheden zijn er niet. Ik weet dus dat ik voor een flinke periode eten en drinken moet inslaan. Ik voel me goed, koop dus alleen normaal spul in, geen cola of ander opwekkend spul.
Ergens aan het begin van het tweede gedeelte van de klim zie ik een drietal Noren langs de kant. Met een minipompje probeert een Noorse haar achterband weer op spanning te brengen. Echt veel succes heeft ze er niet mee. Ik leen haar m'n Zéfal HPX hogedrukpomp. Zo kan ze weer verder. Maar echt ver komt ze niet. De band blijkt echt lek te zijn. Ik merk voor de tweede keer vandaag dat de Noren weinig weten van fietsen. Ik moet hen uitleggen hoe ze zonder bandenlichters en brute kracht de buitenband erom kunnen leggen. Eerder moest ik een van de Noorses uitlegen hoe ze met behulp van wat volgwagens terug bij de groep kon komen.
Met hen rij ik verder omhoog. Het 2e deel van de klim naar de Dovrefjell ligt me goed. Maar een paar procent en heel gelijkmatig. Ik zet de diesel aan en blijf doorrijden. Langzaam verzamelt zich een groepje achter me.
Niet gehinderd door enige terreinkennis besluit ik bovenop dat dit wel de top is. De hoogtemeter geeft dat in ieder geval aan. Ik trek warme kleren aan en verwacht een afdaling. Het tegendeel is waar. Ik zit op een hoogvlakte van zo'n 30km lang. Ook nog een forse tegenwind. Al snel raak ik oververhit. Ik zak helemaal in. Veel groepjes komen me nu voorbij, volgen kan ik niet meer.

Ik had dus bij de supermarkt een forse fles cola moeten kopen...
Maar ook aan deze kwelling komt een eind, de afdaling komt in zicht en ik val met volle snelheid Dombas binnen. Wederom een verversingspost hier die voor mij niet de goede voeding heeft. Maar ook een supermarkt tegenover. Even later ga ik aan tafel om eens goed te eten, brood, krabsalade, cola, zoutjes en ander krachtvoer.
Na Dombas gaat het lang vals plat naar beneden. Ik merk, net zoals eerder op de dag, dat ik de totaal verkeerde versnellingen bij me heb. De 28 sleep ik ongebruikt mee, de 50 is veel te klein. Bij Trondheim-Oslo heb je absoluut een 53x12 nodig, zo niet 54x12. Als ik 'm overdoe denk ik dat ik een speciale triple maak, 34/44/54.
Landschappelijk blijft het mooi. De hele avond rij ik goed. Ik blijf de 50 met gemak doordraaien, de kilomters vliegen onder me door. Grote groepen zijn er niet meer. Maar die heb ik ook niet nodig als ik me zo goed voel. Ergens in de loop van de avond kom ik op een verversingspost aan. Tot mijn grote verrassing vind ik nu wel wat te eten, brood met jam en thee. Geen ideale sportvoeding maar wel goed te eten.
Na deze controle wordt het langzaam schemerig. Voordat ik wegrij doe ik dan ook mijn nachtuitrusting om. Reflecterend vest en zoeklicht op de helm. Echt donker wordt het niet, meer schermerig. Aan het begin van de nacht kom ik op een verversingspost Tineke uit Amsterdam tegen. Zij vraagt of er een fysiotherapeut is op de verversingspost. Helaas voor haar niet. Ik vraag wat er aan scheelt. Knieklachten. Na wat doorvragen concludeer ik dat het waarschijnlijk een te laag zadel is. Ik zet haar zadel een paar milimeter hoger. Samen met haar en haar maat rij ik verder de nacht in. Binnen de 10km gaat het met haar al een stuk beter. Een kleine verandering kan grote gevolgen hebben.
Een hele tijd later wordt ik ingehaald door een groep Noren. Ook hier draait het goed rond. Ik doe mijn deel van het kopwerk. Eindelijk is dit een groep die ook gezellig is. Met een aantal Noren heb ik een goed gesprek. Samen komen we aan op de controle van Lillehammer. Hier is het een behoorlijk slagveld. Een sporthal is goed gevuld met slapende mensen. Ook Tineke en haar maat gaan slapen. Ik hou het bij een dutje van een kwartier. Het grootste gedeelte van de Noorse groep is al door.
Bij het uitrijden van Lillehammer koop ik nog wat cola en eten bij een tankstation. Andere klanten zijn late uitgaanders. Een bekende ervaring tijdens nachtritten. Na Lillehammer begint het lichter te worden. Ik heb heel mooi uitzicht over diverse meren.
Erg wakker ben ik niet meer. Ik merk dat ik veel te weinig heb geslapen. Maar ik ken dit, de slaap gaat vanzelf over. Rustig rij ik verder. Heel af en toe stop ik om op het stuur een hazeslaapje van een minuut te doen. Ook een aantal andere rijders sukkelen voort. Na een uurtje of twee sukkelen ben ik door het dal heen, ik ben weer wakker en kan weer behoorlijk doorrijden. Dat is niet zo voor iedereen. Op de volgende verversingspost is het een slagveld. Her en der liggen mensen in het gras te slapen.
Alle groepjes zijn totaal uit elkaar gevallen. Ik rij tussen de geslagenen. Sommigen komen amper vooruit vanwege allerhande pijntjes of oververmoeidheid. Ik graaf nog maar eens in mijn ervaring en rij door. Ik merk dat m'n lichaam zich voor het eerst dit jaar aanpast aan de lange afstand. De kilomters beginnen weer onder m'n wielen door te vliegen. De verversingsposten volgen elkaar nu in snel tempo op. Vanaf de laatste verversingspost rij ik samen met Torunn uit Stavanger. ZIj rijdt Trondheim-Oslo voor de tweede keer. Echt kop over nemen kan ze niet, maar zij weet wel hoe ver het nog is. Da's heel handig, ik laat haar dan ook rustig in m'n wiel zitten. De laatste kilometers zijn vrij saai. Eerst worden we van de E6 afgehaald om een kilometer of tien voor de finish er weer opgestuurd te worden. De rechterrijstrook en de vluchtstrook van de snelweg zijn afgezet. Daar mogen we op rijden. Na een paar dodelijk saaie kilometers draaien we van de snelweg af. Niet lang daarna is de finish in zicht. Ik ben tevreden. Nog 23minuten over op de maximale tijd, de eerste lange rit van het seizoen en dan al een hoger gemiddelde dan normaal. Angst voor de volgende opdrachten, de 600km van Orchies en London-Edinburgh-London heb ik niet meer.