Opnieuw relevant (11 december 2019)
De zestienjarige klimaatactivist Greta Thunberg is door Time Magazine verkozen tot Person of the Year. Ze wist volgens het blad „op één of andere manier” wél aandacht te creëren voor klimaatproblematiek. Eerder dit jaar verscheen in NRC dit profiel over haar. Hoe groeide ze uit tot icoon van het klimaatprotest?
Vijf jaar geleden zonk de nu 16-jarige Greta Thunberg weg in een depressie. Ze sprak niet meer en at nauwelijks. In twee maanden viel ze tien kilo af. Een jaar lang ging ze niet naar school. Onderzoek wees uit dat ze leed aan het syndroom van Asperger, een vorm van autisme. Ook had ze iets wat in de psychologie selectief mutisme wordt genoemd – een ontwikkelingsstoornis die maakt dat kinderen onder bepaalde omstandigheden niet in staat zijn te praten.
Het duurde maanden voor haar ouders de oorzaak van Greta’s depressie door hadden. Uiteindelijk vertelde ze dat ze maar niet begreep waarom de wereld – inclusief haar ouders – niets deed tegen wat iedereen de grootste crisis van de mensheid noemde: de opwarming van de planeet.
Al sinds haar achtste vroeg Greta zich af hoe het zat met het klimaat. Onderwijzers hadden haar uitgelegd dat ze nooit het licht moest laten branden als het niet nodig was, dat ze geen eten moest weggooien, zuinig moest zijn met water. Waarom, wilde de kleine Greta weten. En de onderwijzers vertelden haar over klimaatverandering. „Ik dacht, dat is gek”, zei Greta vorig jaar tegen een verslaggever van The New Yorker. „Als mensen echt in staat waren het klimaat te veranderen dan zou iedereen het erover hebben, dan zouden we het nergens anders meer over hebben.”
Greta begon zich, met de halsstarrigheid van iemand met Asperger, te verdiepen in het onderwerp. Het werd steeds ondraaglijker dat de wereld doorging alsof er niets aan de hand was. Hoe was dat mogelijk? Toen ze dat antwoord maar niet vond, werd ze depressief.
Zelf verklaart ze haar gedrag uit haar autisme. Op haar Twitter-account (139.000 volgers) stelt ze zich voor als ‘een 16-jarige klimaatactivist met Asperger’. Tijdens een klimaatmanifestatie in oktober vorig jaar in Londen, zei ze: „Volgens mij zijn wij autisten de normale mensen en is de rest behoorlijk vreemd. Ze blijven klimaatverandering een existentiële dreiging noemen en het allerbelangrijkste thema. Maar toch gaan ze gewoon door zoals altijd. Als de uitstoot moet stoppen, dan moeten we stoppen met uitstoten. Voor mij is dat zwart of wit. Er zijn geen grijstinten als het om overleven gaat.
Bron:
https://www.nrc.nl/nieuws(...)m-overleven-a3652662