R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik vind in een relatie die nog maar 4 jaar duurt en dan 1 jaar daarvan al geen sex meer toch wel zorgwekkend als ik eerlijk ben. Ik bedoel sex en intimiteit is in een relatie toch wel een belangrijke factor. Lijkt er meer op dat het een beetje afbrokkeld. De vraag is dan ook of het verstandig is om mee te gaan naar Spanje? Ik zou toch goed nadenken voordat je die keuze gaat maken en hier alles achterlaat voor iets wat misschien niet lang gaat werken.
Helemaal mee eens ja, vandaar ook dat het me vorig jaar een leuk idee leek om naar Spanje te gaan maar nu niet. En dat nadenken is wat ik nu aan het doen benquote:Op donderdag 31 oktober 2019 14:55 schreef Puk1234 het volgende:
Ik vind in een relatie die nog maar 4 jaar duurt en dan 1 jaar daarvan al geen sex meer toch wel zorgwekkend als ik eerlijk ben. Ik bedoel sex en intimiteit is in een relatie toch wel een belangrijke factor. Lijkt er meer op dat het een beetje afbrokkeld. De vraag is dan ook of het verstandig is om mee te gaan naar Spanje? Ik zou toch goed nadenken voordat je die keuze gaat maken en hier alles achterlaat voor iets wat misschien niet lang gaat werken.
.Bedankt iedereen voor alle adviezen en opmerkingen overigens!
Ik wens je het beste, maar doordenk dit goed. Good luck matequote:
[..]
Helemaal mee eens ja, vandaar ook dat het me vorig jaar een leuk idee leek om naar Spanje te gaan maar nu niet. En dat nadenken is wat ik nu aan het doen ben
Bedankt iedereen voor alle adviezen en opmerkingen overigens!
Ik denk dat het expat zijn grote invloed heeft op de burn-out. Kan ze niet voor langere tijd naar Spanje terug voor het herstelproces? Want hier gaat het toch nooit wat worden met haar.
Jouw keuze is dan of je nu, later, of helemaal niet meegaat naar Spanje om daar je gezin te starten.
Jouw keuze is dan of je nu, later, of helemaal niet meegaat naar Spanje om daar je gezin te starten.
Ik snap alleen niet zo goed waarom ze zo slecht haar draai hier vind.quote:
[..]
Helemaal mee eens ja, vandaar ook dat het me vorig jaar een leuk idee leek om naar Spanje te gaan maar nu niet. En dat nadenken is wat ik nu aan het doen ben
Bedankt iedereen voor alle adviezen en opmerkingen overigens!
Er zijn toch honderden Spaanstalige expats hier, met name in de grote steden. Daarnaast zijn er ook genoeg 2 talige mensen afkomstig uit Spaanstalige landen die hier wonen met een Nederlandse partner. Tenslotte zijn er veel mensen uit Latijns Amerika geadopteerd die geregeld ook 2 talig zijn.
Van die laatste groep ken ik genoeg mensen en zie dat ze dan ook vrienden met Spaanstalige expats zijn.
Wat wel geregeld zo is, is dat veel expats vooral Spaans en Engels kunnen, Nederlands is lastiger voor ze.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Heimwee kan een goede reden zijn, al dan niet in combinatie met te weinig zon.quote:Op vrijdag 1 november 2019 09:13 schreef Godshand het volgende:
[..]
Ik snap alleen niet zo goed waarom ze zo slecht haar draai hier vind.
Er zijn toch honderden Spaanstalige expats hier, met name in de grote steden. Daarnaast zijn er ook genoeg 2 talige mensen afkomstig uit Spaanstalige landen die hier wonen met een Nederlandse partner. Tenslotte zijn er veel mensen uit Latijns Amerika geadopteerd die geregeld ook 2 talig zijn.
Van die laatste groep ken ik genoeg mensen en zie dat ze dan ook vrienden met Spaanstalige expats zijn.
Wat wel geregeld zo is, is dat veel expats vooral Spaans en Engels kunnen, Nederlands is lastiger voor ze.
Sowieso, anderhalf jaar een burnout... Van wat ik in mijn omgeving heb gezien komt dat nooit meer helemaal goed en speelt er vaak iets totaal anders. Bij haar wellicht dat ze in Nederland totaal niet kan aarden?quote:
Ik heb inmiddels vier jaar een relatie met een vrouw uit Spanje. Ze is hierheen gekomen voor haar werk, we hebben elkaar hier ontmoet en de eerste periode ging het ook heel goed. Helaas is ze anderhalf jaar geleden in een burnout terecht gekomen. Dat is vooral erg zwaar voor haar, maar onze relatie lijdt er ook flink onder.
Zo hebben we al zeker een jaar geen sex gehad, en maar nauwelijks andere intimiteiten. Andere dingen samen doen, uitstapjes of zo, kan niet echt langer dan een halve dag, afspreken met vrienden / familie is vaak nog zwaarder. Zelf heeft ze ook nauwelijks vrienden hier, spreekt de taal niet en heeft momenteel geen andere bezigheden. Dat betekent ook dat als ik thuis kom van werk ze een groot deel van de tijd alleen is geweest en dus veel aandacht nodig heeft.
Ik bedoel daarmee niet dat ze onterecht dingen van me vraagt. Het is erg zwaar voor haar en ik zie ook zeker dat ze veel dingen probeert en dat veel van die dingen haar ook nog steeds veel energie kosten. Ze krijgt zowel therapie als reintegratie-begeleiding en gaat waarschijnlijk binnenkort weer deels aan de slag. Ze probeert ook geregeld andere dingen, maar vaak is na een tijdje de energie gewoon op.
Maar ik merk gewoon dat het de laatste tijd steeds zwaarder wordt. Natuurlijk is alleen al dat het gewoon al een tijdje duurt soms erg frustrerend, voor ons allebei overigens. Maar er komen ook steeds meer dingen bij waardoor ik me afvraag hoe we verder moeten gaan.
Zo wil ze eigenlijk graag terug naar Spanje. We hebben het er al eerder over gehad om daar op de lange termijn heen te gaan en ik heb daar op zich ook geen problemen mee. Alleen, toen was onze conclusie dat voor werk maar ook een gezin starten Nederland vooralsnog beter is. Nu komt ze daar dus deels van terug en zou ze over pakweg twee jaar terug willen, of misschien zelfs nog eerder.
Daarnaast heeft ze een paar keer aangegeven dat het ze het snapt als ik ook tijd nodig heb voor mezelf / vrienden. Alleen, omdat ik fulltime werk spreek ik liever in de weekenden af. Voor haar is het dan weer vervelend dat we zo weinig weekenden samen hebben. Vorige week kwam daar nog een extra pijnpunt bij: een goede vriendin van me geeft een feest, op ongeveer anderhalf uur rijden. Mijn ouders wonen in dezelfde stad, soms als ik bij hen ben blijf ik daar ook slapen. Nu zou ik ook na het feest willen blijven slapen (net als een paar anderen overigens) maar omdat dit een vrouwelijke vriend is heeft mijn vriendin daar problemen mee. Voor mij voelt dat als een gebrek aan vertrouwen, voor haar voelt het als een gebrek aan respect naar haar toe.
Ik merk gewoon dat ik er een beetje doorheen raak. Laatst was ze een week terug naar Spanje en toen heb ik een dag vrij genomen van werk, gewoon omdat het erg fijn was thuis te zijn en helemaal niets te 'moeten'.
Heel verhaal geworden merk ik
Je besteedt in jouw post heel veel aandacht aan hoe zwaar het voor haar is, maar waar ben jij gebleven? Je bent hulpverlener geworden. Van een echte liefdesrelatie is geen sprake meer begrijp ik uit jouw post. Zie je nog wel aanknopingspunten dat de relatie weer goed kan worden? Want seksleven is weg, relationeel is er sprake van een enorm scheve situatie (zij patient en jij hulpverlener), misschien dat er nog liefde over is, maar als het compleet niet werkt, dan is dat niet genoeg.
Voor haar denk ik sowieso dat het goed is om terug te gaan naar Spanje. En voor jou is het de vraag of je wel mee moet gaan.
Wat een slechte conclusie.quote:Op donderdag 31 oktober 2019 13:28 schreef Muskusboktor57 het volgende:
https://www.vn.nl/niemand-in-spanje-burn-out/
Waarom niemand in Spanje een burn-out heeft.
Met andere woorden; inpakken, wegwezen.
quote:Noem het burn-out, oververzadiging, opbranding of werkgerelateerde depressie: ook in Spanje is er blijkbaar niet aan te ontkomen. Officiële cijfers over Spanjaarden met een burn-out zijn er nauwelijks, ‘en de cijfers díe er zijn, zijn onvoldoende betrouwbaar,’ aldus Montero.
Een jaar geen seks klinkt me trouwens heel ongezond in de oren, lijkt dan meer op een vriendschappelijke of een broer/zus relatie dan een liefdesrelatie.
Is Spanje op de korte termijn echt geen optie voor je? Ik denk dat dat namelijk de enige manier is om jullie relatie te redden. Dan moet je afwegen wat belangrijker is: je leven in Nederland of je relatie.
Is Spanje op de korte termijn echt geen optie voor je? Ik denk dat dat namelijk de enige manier is om jullie relatie te redden. Dan moet je afwegen wat belangrijker is: je leven in Nederland of je relatie.
Als jouw vrouw hier stokongelukkig is en daardoor de relatie onder druk staat zou ik dat nog eens goed overwegen.quote:Alleen, toen was onze conclusie dat voor werk maar ook een gezin starten Nederland vooralsnog beter is.
And the man in the back said Everyone attack and it turned into a ballroomblitz
Waarom blijf je niet bij je ouders slapen?
En het is maar anderhalf uur, kun je best terug rijden tenzij je geen auto hebt en het savonds laat met het OV is.
Snap best dat ze dit gek vind, ik ook trouwens (je mag me ouderwets noemen wat dat betreft)
Geen idee hoe lang ze al hier is (al enkele jaren gok ik) maar ze moet wel snappen dat haar oude leven niet meer bestaat.
Ben ooit eens bijna een jaar weg geweest, iedereen z'n leven gaat gewoon door dus verwachten dat het daar gaat zoals vroeger dat is niet.
Maar je zou het gesprek aan kunnen gaan met haar, als je daar kan werken (zat IT bedrijven daar) en het is een leuke stad/gebied waarom niet.
Maar je moet dr wel vragen of ze daar gelukkig wordt als ze haar studiegenoten/vrienden ziet aftakelen in jobs die verre van satisfaction bieden.
En het is maar anderhalf uur, kun je best terug rijden tenzij je geen auto hebt en het savonds laat met het OV is.
Snap best dat ze dit gek vind, ik ook trouwens (je mag me ouderwets noemen wat dat betreft)
Geen idee hoe lang ze al hier is (al enkele jaren gok ik) maar ze moet wel snappen dat haar oude leven niet meer bestaat.
Ben ooit eens bijna een jaar weg geweest, iedereen z'n leven gaat gewoon door dus verwachten dat het daar gaat zoals vroeger dat is niet.
Maar je zou het gesprek aan kunnen gaan met haar, als je daar kan werken (zat IT bedrijven daar) en het is een leuke stad/gebied waarom niet.
Maar je moet dr wel vragen of ze daar gelukkig wordt als ze haar studiegenoten/vrienden ziet aftakelen in jobs die verre van satisfaction bieden.
Er is ook een gedegen kans dat het niks verbeterd en dan zit hij daar...quote:
Een jaar geen seks klinkt me trouwens heel ongezond in de oren, lijkt dan meer op een vriendschappelijke of een broer/zus relatie dan een liefdesrelatie.
Is Spanje op de korte termijn echt geen optie voor je? Ik denk dat dat namelijk de enige manier is om jullie relatie te redden. Dan moet je afwegen wat belangrijker is: je leven in Nederland of je relatie.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Dit weekend uitgebreid gesproken en samen besloten niet verder te gaan. Niet de fijnste keuze maar waarschijnlijk wel de beste. Nogmaals bedankt iedereen.
Op de lange termijn waarschijnlijk het beste. Ik hoop alleen dat je kan omgaan met de eventuele spijt mocht het later beter met haar gaan. Ik heb dit helaas bij anderen vaak genoeg zien gebeuren, al dan niet met het vewijt “je liet mij in de steek tijdens mijn dieptepunt”. Wees daarop voorbereid, ondanks het jaar dat je voor haar zorgde.quote:
Dit weekend uitgebreid gesproken en samen besloten niet verder te gaan. Niet de fijnste keuze maar waarschijnlijk wel de beste. Nogmaals bedankt iedereen.
Sterkte de komende periode!
[ Bericht 3% gewijzigd door Erasmus op 04-11-2019 15:39:40 ]
Pijnlijk nu, maar over een jaar ben je blij dat je tot dit besluit gekomen bent.quote:
Dit weekend uitgebreid gesproken en samen besloten niet verder te gaan. Niet de fijnste keuze maar waarschijnlijk wel de beste. Nogmaals bedankt iedereen.
Mattie van mij zit in zijn hoofd om te emigreren naar het buitenland omdat hij daar ook een meid heeft leren kennen die hem wilt. Toevallig vorige week gaf hij aan dat hij naar huis is gestuurd met verschijnselen van burn-out. Hij had agressief gereageerd en krijgt psychologisch en maatschappelijk hulp. Hij wordt nu uitgebreid getest op verzoek van de werkgever of hij ook andere syndromen heeft o.i.d. aan de hand daarvan gaan ze besluiten of ze hem schorsen en ontslaan of dat ze hem in dienst houden.quote:
Ik heb inmiddels vier jaar een relatie met een vrouw uit Spanje. Ze is hierheen gekomen voor haar werk, we hebben elkaar hier ontmoet en de eerste periode ging het ook heel goed. Helaas is ze anderhalf jaar geleden in een burnout terecht gekomen. Dat is vooral erg zwaar voor haar, maar onze relatie lijdt er ook flink onder.
Zo hebben we al zeker een jaar geen sex gehad, en maar nauwelijks andere intimiteiten. Andere dingen samen doen, uitstapjes of zo, kan niet echt langer dan een halve dag, afspreken met vrienden / familie is vaak nog zwaarder. Zelf heeft ze ook nauwelijks vrienden hier, spreekt de taal niet en heeft momenteel geen andere bezigheden. Dat betekent ook dat als ik thuis kom van werk ze een groot deel van de tijd alleen is geweest en dus veel aandacht nodig heeft.
Ik bedoel daarmee niet dat ze onterecht dingen van me vraagt. Het is erg zwaar voor haar en ik zie ook zeker dat ze veel dingen probeert en dat veel van die dingen haar ook nog steeds veel energie kosten. Ze krijgt zowel therapie als reintegratie-begeleiding en gaat waarschijnlijk binnenkort weer deels aan de slag. Ze probeert ook geregeld andere dingen, maar vaak is na een tijdje de energie gewoon op.
Maar ik merk gewoon dat het de laatste tijd steeds zwaarder wordt. Natuurlijk is alleen al dat het gewoon al een tijdje duurt soms erg frustrerend, voor ons allebei overigens. Maar er komen ook steeds meer dingen bij waardoor ik me afvraag hoe we verder moeten gaan.
Zo wil ze eigenlijk graag terug naar Spanje. We hebben het er al eerder over gehad om daar op de lange termijn heen te gaan en ik heb daar op zich ook geen problemen mee. Alleen, toen was onze conclusie dat voor werk maar ook een gezin starten Nederland vooralsnog beter is. Nu komt ze daar dus deels van terug en zou ze over pakweg twee jaar terug willen, of misschien zelfs nog eerder.
Daarnaast heeft ze een paar keer aangegeven dat het ze het snapt als ik ook tijd nodig heb voor mezelf / vrienden. Alleen, omdat ik fulltime werk spreek ik liever in de weekenden af. Voor haar is het dan weer vervelend dat we zo weinig weekenden samen hebben. Vorige week kwam daar nog een extra pijnpunt bij: een goede vriendin van me geeft een feest, op ongeveer anderhalf uur rijden. Mijn ouders wonen in dezelfde stad, soms als ik bij hen ben blijf ik daar ook slapen. Nu zou ik ook na het feest willen blijven slapen (net als een paar anderen overigens) maar omdat dit een vrouwelijke vriend is heeft mijn vriendin daar problemen mee. Voor mij voelt dat als een gebrek aan vertrouwen, voor haar voelt het als een gebrek aan respect naar haar toe.
Ik merk gewoon dat ik er een beetje doorheen raak. Laatst was ze een week terug naar Spanje en toen heb ik een dag vrij genomen van werk, gewoon omdat het erg fijn was thuis te zijn en helemaal niets te 'moeten'.
Heel verhaal geworden merk ik
Wow, that escalated quickly.quote:
Je lijkt te trekken aan een dood paard. Van gelijkwaardige partner ben je in de rol van hulpverlener gedrukt. Dit is op lange termijn killing voor een intieme relatie. Ik snap dat je haar niet zomaar wil laten vallen, maar vraag me af of deze relatie nog een toekomst heeft. Ook omdat zij het liefst terug naar Spanje wil.
To the point. TS, een (partner met) burn-out is inderdaad zwaar. Daarom is het belangrijk dat jij ook vooral voor jezelf zorgt. Je niet steeds schikt naar haar, maar dat je vooral ook je eigen grenzen blijft bewaken. Juist omdat het zoiets is van een lange adem, kan je heel geleidelijk in die hulpverlenersrol schieten, en dat moet je zien te voorkomen.
Heel concreet:
Als je dit echt wil/als dit echt belangrijk voor je is, dan zou ik hier vooral op blijven inzetten. Maar neem je vrouw erin mee. Je wilt dit, dus hoe wordt het ook oké voor haar? (want dat is ook wat je wil) Wat heeft zij nodig?quote:
Vorige week kwam daar nog een extra pijnpunt bij: een goede vriendin van me geeft een feest, op ongeveer anderhalf uur rijden. Mijn ouders wonen in dezelfde stad, soms als ik bij hen ben blijf ik daar ook slapen. Nu zou ik ook na het feest willen blijven slapen (net als een paar anderen overigens) maar omdat dit een vrouwelijke vriend is heeft mijn vriendin daar problemen mee. Voor mij voelt dat als een gebrek aan vertrouwen, voor haar voelt het als een gebrek aan respect naar haar toe.
En voor de rest: blijven communiceren. En misschien wat hulp regelen. Misschien wijkteam ofzo?
Somebody that I used to know
Dat voorkomen is al te laat. Dit duurt nu al bijna 2 jaar.quote:Op woensdag 6 november 2019 10:08 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Wow, that escalated quickly.
To the point. TS, een (partner met) burn-out is inderdaad zwaar. Daarom is het belangrijk dat jij ook vooral voor jezelf zorgt. Je niet steeds schikt naar haar, maar dat je vooral ook je eigen grenzen blijft bewaken. Juist omdat het zoiets is van een lange adem, kan je heel geleidelijk in die hulpverlenersrol schieten, en dat moet je zien te voorkomen.
Heel concreet:
[..]
Als je dit echt wil/als dit echt belangrijk voor je is, dan zou ik hier vooral op blijven inzetten. Maar neem je vrouw erin mee. Je wilt dit, dus hoe wordt het ook oké voor haar? (want dat is ook wat je wil) Wat heeft zij nodig?
En voor de rest: blijven communiceren. En misschien wat hulp regelen. Misschien wijkteam ofzo?
Oh wow, was het topic nog aan het doorlezen, maar de kogel is dus al door de kerk.quote:
Dit weekend uitgebreid gesproken en samen besloten niet verder te gaan. Niet de fijnste keuze maar waarschijnlijk wel de beste. Nogmaals bedankt iedereen.
Sterkte
.
Somebody that I used to know
Sterkte joh...quote:
Dit weekend uitgebreid gesproken en samen besloten niet verder te gaan. Niet de fijnste keuze maar waarschijnlijk wel de beste. Nogmaals bedankt iedereen.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Sterke move TS. Heel veel sterkte de aankomende tijd.
Charity is injurious unless it helps the recipient to become independent of it.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Socialisten vechten allang niet meer tegen het kapitalisme maar tegen de realiteit.
Lijkt mij een heel goed voorstel, vaker naar Spanje. Soms samen, ook zij eens alleen.quote:Op donderdag 31 oktober 2019 13:16 schreef Cue_ het volgende:
Heeft ze in die tijd dat ze hier is wel de taal proberen te leren? En vrienden proberen te maken?
Ze geeft aan dat je best wat met vrienden wat mag doen. Dan lijkt me het ook dat je naar die vriendin haar feest mag. Daarna blijf je slapen bij je ouders.. niet bij die vriendin, dus lijkt me niet zo'n probleem.
of is het een optie om je eigen vriendin ook bij je ouders te laten slapen? Zodat jullie alsnog samen zijn dan? (al lijkt me dat alles behalve handig ivm drank enzo)
Of evt dat ze vaker terug gaat naar spanje om wat op te laden (En jij ook) weet niet of dat een idee mbt haar burnout.
Een groot voordeel is dat het in tijd en vooral in geld redelijk te doen is. Hoor van tickets naar Spanje van 30 euro.
Het valt te proberen, nu is het ook niet, misschien dat zo een periode ook veel duidelijkheid geeft om andere, definitievere beslissingen te nemen. Dat kan zijn, relatie verbreken maar ook dat ts-er ziet dat er voor hem ook een toekomst is in Spanje.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Veel Filipijnse mensen spreken Spaans en hebben veel tradities en cultuur gelijk Spanjaarden. Ook dat zou wel klikken.quote:
[..]
Ik snap alleen niet zo goed waarom ze zo slecht haar draai hier vind.
Er zijn toch honderden Spaanstalige expats hier, met name in de grote steden. Daarnaast zijn er ook genoeg 2 talige mensen afkomstig uit Spaanstalige landen die hier wonen met een Nederlandse partner. Tenslotte zijn er veel mensen uit Latijns Amerika geadopteerd die geregeld ook 2 talig zijn.
Van die laatste groep ken ik genoeg mensen en zie dat ze dan ook vrienden met Spaanstalige expats zijn.
Wat wel geregeld zo is, is dat veel expats vooral Spaans en Engels kunnen, Nederlands is lastiger voor ze.
En tegenwoordig is er zoveel aanbod in NT2, dus nederlands als tweede taal. Veel ervan is gratis!
In 3-4 jaren kan je toch al veel geleerd hebben.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Aha, de kogel is door de kerk. En zij gaat nu terug naar Spanje? Zou nteressant zijn over 6 mnd of langer eens te informeren hoe het dan met haar gaat. Of ze dan weer gelukkig en fit is, en het dus inderdaad aan het leven in NL te maken heeft gehad.
Mijn bijdrage aan dit forum is ter lering en ter vermaak.
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
Laat je niet gek maken, en maak vooral jezelf niet gek
Count your blessings . LeesFoknl a.k.a.vrouwen(f)luisteraar!
Wat gij wilt dat U geschiedt, doet dat ook een ander!
|
|
