Verlammende faalangst

Salaris 4k bruto lees ik, niet schlechte voor een beetje bellen

Ja, lastig. Onderzoek waar je bang voor bent, welke gevolgen je voor vreest en vraag jezelf af of dat realistisch is. Daarnaast kan het bespreken van je gevoelens helpen.

TS speelt bij feyenoord

quote:

Op maandag 28 oktober 2019 19:20 schreef Plompzakker het volgende:
TS speelt bij feyenoord

Die bevriezen niet maar werken gewoon volledig mee aan hun eigen ondergang

quote:

Op maandag 28 oktober 2019 19:21 schreef Googke het volgende:

[..]

Bang om achterlijke dingen te doen (zeggen aan telefoon en de zaken die ik ingeef op de software) en bang voor negatieve feedback zoals irritatie van anderen en uitbranders.

Waarom is dat zo erg? Gewoon streven naar achterlijkheid, is moeilijker dan je denkt.

Alles opschrijven,dan hoef je steeds minder te vragen lijkt me zo.

De eerste 6 weken op een job is het normaal dat je (veel) vragen stelt. Hebben je collega's maar mee te dealen.

Wat voor nare werkervaring heb je voorheen meegemaakt?

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2019 00:02 schreef Binnenvetter22 het volgende:
Wat voor nare werkervaring heb je voorheen meegemaakt?

Herkenbaar, hele leven al last van gehad.

Meestal is het bij mij zo dat inderdaad na 500x dezelfde vragen gesteld te hebben en ik een paar weken meedraai als 't ware, dat het dan wel gaat en steeds beter gaat ook.

Het is wel heel moeilijk in het begin om er niet simpelweg mee te stoppen.

Erover praten is nog altijd de beste manier om het "ijs" te breken en het geen kracht te geven of juist te ontnemen.
Vaak omdat je op dat moment eigenlijk ook wel een beetje beseft hoe belachelijk het eigenlijk is die angst om niks.

quote:

Op dinsdag 29 oktober 2019 17:39 schreef Googke het volgende:

[..]

Werknemers begonnen me uit te schelden en achterlijk kalf te noemen in het bijzijn van klanten.
"hoe kom jij aan een diploma" etc. Dit was bij een meubelzaak. Naderhand mocht ik de winkelinrichting poetsen en inschikken.

Dat zijn dan wel hele trieste mensen zeg (zeker als je zoiets in het bijzijn van klanten doet ben je helemaal een waardeloze werknemer).

Is het niet de angst dat je geen idee hebt hoe je op dat soort mogelijke uitvallen moet reageren? Ik ben dan ook wel benieuwd of je bij dat voorval bij die meubelzaak je collega's nog een stevige reactie terug hebt gegeven of somber bent weggelopen en schoorvoetend bent gaan poetsen.

quote:

Op maandag 28 oktober 2019 22:41 schreef Googke het volgende:
Het is zo dat ik veel opschrijf en ook dat ik begrijp wat ik doe. Het is niet dat ik hier makkelijk van af wil komen, maar het is diepe angst. Ik kan niet trillen, hartkloppingen en zweet hebben uit angst dat ik verkeerd ga loggen of iets uit het oog verlies. Ik heb zo veel genoteerd en toch heb ik er nog niks aan. Moest er een week lang iemand langs me zitten of laat staan een paar dagen om het erin te drammen, dan had ik de stress niet (meer).

Ademhalingsoefeningen kunnen je ter plekke helpen. Snel heel diep inademen via de neus, vasthouden en vervolgens heel langzaam via de mond uitademen.

Daarnaast een cognitieve oefening. Bedenk een korte zin die jou kracht/zekerheid geeft (bijv; ik ben sterk), focus je gedachten op momenten waar je zeer trots op bent (qua handelingen) en waar je je krachtig en zeker voelde, een houding (staand of zittend) die krachtig en gegrond is (voor vele is dit breed en groot maken, borst vooruit, benen schouderbreedte, soms gebalde vuisten met de handen in de zij, hoofd enigszins geheven), en kies daarbij een muzieknummer die je krachtig doet voelen. Voer dit tegelijkertijd uit. Oefen hier thuis elke dag 5 minuten mee om je interne zekerheid op te bouwen en ook geleidelijk steeds meer dingen te doen waar je normaliter irreëele angsten bij ervaart. Want je moet ook daadwerkelijk dingen in de praktijk doen, om echte zekerheid verder op te bouwen.

Nog een tip: neem supplementen, waaronder vit. D, omega3 en de rest van de vitaminen en mineralen in de vorm van een multivitamine als aanvulling op je reguliere voeding. Je fysieke werkzaamheid is net zo belangrijk. Beweging of sport is dus ook aan te raden.

Lees je de tips ook? Ook om in het algemeen voor je zelfverzekerheid te oefenen?

quote:

Op maandag 28 oktober 2019 19:05 schreef Googke het volgende:
wat is dit...

Dat is angst. Leven vanuit verleden/geheugen.

Ik raad jou aan 'de pot' eens 'te legen'.

Als je thuis bent, alleen, niet gestoord kunt worden, eens te gaan zitten met die angst-scenario's in gedachten. Desnoods roep je ze zelf bewust op. Voel dat gevoel erbij, en laat het toe. Geen oordelen over hebben... die energie juist vrij laten... en daar dan vertrouwd mee raken, en zien dat het eigenlijk niets doet, behalve wat fysieke en mentale gewaarwordingen genereren. Kijk naar waar het vandaan komt, welke onderliggende overtuigingen ze voortstuwen, en hou die dan eens tegen het licht... kloppen ze wel? Is het waar? Of heb je maar wat dingen onbewust lopen aannemen? Met welk zelfbeeld gaat het allemaal gepaard? Klopt die wel, of is het maar een inbeelding?
Laat die shitbak uit je onderbewuste eens toe, in de veilige omgeving van thuis in je eentje...

Oefen daar mee..... je zal dan zien dat in de praktijk je ook een andere houding tegenover die shit krijgt dan op den duur. En dan kun je uiteindelijk die situaties steeds meer aan.

Die dingen vragen om onderzoek. Er zit een kink in de kabel, en die situaties triggeren dat. Wees er blij mee, want het verschaft materiaal om een vrijer mens te worden... mits je je open stelt ipv dat je er alleen maar zo snel mogelijk vanaf wilt zijn de hele tijd. Weet dat je dingen alleen maar je onderbewuste in stopt op die manier. Daarom krijg je die rare idiote oncontroleerbare reacties op dat moment dat je het absoluut niet hebben wilt.

Ironisch genoeg word je juist op deze manier ontslagen.

quote:

Op woensdag 30 oktober 2019 18:29 schreef Googke het volgende:
Update: inmiddels gaat het beter, maar toch lijk ik nog veel te onzeker. Het bellen op zich is niet zo'n probleem - dat doen we 90% van de tijd, mensen zeggen dat ze hun facturen moeten betalen- maar sommige "easy" skills als het gvd werken met de frankeermachine . Ik heb schrik om dat te doen, zo fel dat ik nu al 76 brieven moet frankeren vooraleer ik ze mag uitsturen. Het is me uitgelegd geweest, maar enerzijds het nog eens vragen of het doen, ho maar.

Ik ben nog altijd vlammend onzeker terwijl ik alles direct kon als ik alleen werkte terwijl ik nochtans sociaal van aard ben.

Ah ja, het zijn allemaal vrouwen waarmee ik werk en dat is niet onbelangrijk.

Tja, ik werk niet op kantoor, dus weet echt niet hoe zo'n frankeermachine werkt.

Probeer anders thuis op internet eens uit te zoeken hoe zo'n machine werkt.

En er zijn toch vast wel collega's die jou mogen? Vraag aan iemand die jou mag of diegene je wil helpen. En het dan wel zelf doen, als iemand het alleen voordoet, leer je ook maar weinig.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 00:33 schreef Maharski het volgende:

[..]

Dat is angst. Leven vanuit verleden/geheugen.

Ik raad jou aan 'de pot' eens 'te legen'.

Als je thuis bent, alleen, niet gestoord kunt worden, eens te gaan zitten met die angst-scenario's in gedachten. Desnoods roep je ze zelf bewust op. Voel dat gevoel erbij, en laat het toe. Geen oordelen over hebben... die energie juist vrij laten... en daar dan vertrouwd mee raken, en zien dat het eigenlijk niets doet, behalve wat fysieke en mentale gewaarwordingen genereren. Kijk naar waar het vandaan komt, welke onderliggende overtuigingen ze voortstuwen, en hou die dan eens tegen het licht... kloppen ze wel? Is het waar? Of heb je maar wat dingen onbewust lopen aannemen? Met welk zelfbeeld gaat het allemaal gepaard? Klopt die wel, of is het maar een inbeelding?
Laat die shitbak uit je onderbewuste eens toe, in de veilige omgeving van thuis in je eentje...

Oefen daar mee..... je zal dan zien dat in de praktijk je ook een andere houding tegenover die shit krijgt dan op den duur. En dan kun je uiteindelijk die situaties steeds meer aan.

Die dingen vragen om onderzoek. Er zit een kink in de kabel, en die situaties triggeren dat. Wees er blij mee, want het verschaft materiaal om een vrijer mens te worden... mits je je open stelt ipv dat je er alleen maar zo snel mogelijk vanaf wilt zijn de hele tijd. Weet dat je dingen alleen maar je onderbewuste in stopt op die manier. Daarom krijg je die rare idiote oncontroleerbare reacties op dat moment dat je het absoluut niet hebben wilt.

Dit is wel de kern van het probleem. Ik weet niet of je er zo makkelijk bij komt. Maar die angst zit ergens van binnen. Waardoor iets wat toch wel als lastig ervaren wordt (nieuw werk en nieuwe werkzaamheden), opeens extreem moeilijk wordt.

quote:

Op donderdag 14 november 2019 21:04 schreef Googke het volgende:
Update: ik heb heel erg vaak het gevoel dat ik wat maar aanmodder. Vandaag was toch wel het dieptepunt. Ik moest vandaag met Duitsers communiceren, en ik kan enkel wat school-Duits waarmee ik moest vragen of er problemen waren met openstaande leningen en of creditnota's. Ipv te vragen om het te herhalen en of langzamer te spreken, deed ik alsof ik het kon. Resultaat: mijn werk zal nu wel een barslecht resultaat worden.

Hell, in het Nederlands weet ik soms al niet goed wat ik moet doen, dan moet ik nog in het Duits en Frans het gaan doen . Als ze mij dan vragen of het goed loopt, zeg ik echter: ja prima, ik heb mijn best gedaan. Van mijn gezicht kan je echter aflezen dat ik net niet in m'n broek schijt van radeloosheid.

Ik heb me veel beter voorgedaan op mijn sollicitatie dan ik was. Ik ben te onzeker voor zulke banen, ik merk meer en meer dat ik van strak afgelijnde procedures hou, bijna bandwerk ipv proactief zien hoe de vork in de steel zit. Ik kan nog altijd niet met de bedrijfssofware om en besef dat ik te beperk voor ben. Mijn faalangst ondermijnt dit nog eens te meer omdat je aan me kan aflezen dat ik net niet bibber.

Tot slot heb ik zo goed als geen band met de collega's. Het zijn allemaal vrouwen en onderling is dat dikke pret. Ik vind het enorm lastig om met hun overeen te kommen en de awkwardness spat ervan af dat ik vaker denk van ''zwijg maar'' .

Tja, goed Frans of Duits spreken is gewoon een vak apart. Dat mag je ook wel aangeven bij je collega's. Tenzij je op je sollicitatie hebt verteld dat je dat wel even doet.

Wat voor werk heb je hiervoor trouwens gedaan? Want het is natuurlijk het beste om iets te doen dat bij je past.

quote:

Op donderdag 14 november 2019 23:20 schreef Googke het volgende:

[..]

Ik heb helaas niet veel werkervaring tot nu toe. Anderhalf jaar niet gewerkt wegens een privéongeval maar dat is helemaal afgesloten. Ik hou er geen cognitieve letsels aan over gelukkig. Daarvoor werkte ik in een meubelzaak als administratief medewerker.

Diep vanbinnen merk ik ergens dat ik helaas nooit banen ga aankunnen die wat zelfredzaamheid eisen en verwachten dat men met onverwachte omstandigheden omkan. M'n zelfvertrouwen is nooit hoog geweest vanaf ik moet presteren, hetzij school of werk tot zelfs helpen met klusjes, bang dat ik het verknal of negatieve feedback krijg. Het is verdomd moeilijk hier iets aan te veranderen. Ademhalingsoefeningen ed kan ik op het moment zelf maar moeilijk doen. Meditatie doe ik in de vorm van letten op m'n ademhaling absolute stilte in bed wel.

Het probleem zit voornamelijk in je hoofd. Dingen niet durven. Als je van het ergste uitgaat en weinig vertrouwen in je eigen kunnen hebt, dan wordt presteren moeilijk. Ondanks dat je het waarschijnlijk wel kan. Misschien moet je eens met een psycholoog gaan praten?..

Heel herkenbaar TS. Zit eigenlijk nagenoeg in hetzelfde schuitje, alleen werk ik dan nog niet.

Succes ermee