Bang om achterlijke dingen te doen (zeggen aan telefoon en de zaken die ik ingeef op de software) en bang voor negatieve feedback zoals irritatie van anderen en uitbranders.quote:Op maandag 28 oktober 2019 19:16 schreef Cockwhale het volgende:
Ja, lastig. Onderzoek waar je bang voor bent, welke gevolgen je voor vreest en vraag jezelf af of dat realistisch is. Daarnaast kan het bespreken van je gevoelens helpen.
Die bevriezen niet maar werken gewoon volledig mee aan hun eigen ondergangquote:
Waarom is dat zo erg? Gewoon streven naar achterlijkheid, is moeilijker dan je denkt.quote:Op maandag 28 oktober 2019 19:21 schreef Googke het volgende:
[..]
Bang om achterlijke dingen te doen (zeggen aan telefoon en de zaken die ik ingeef op de software) en bang voor negatieve feedback zoals irritatie van anderen en uitbranders.
quote:Op dinsdag 29 oktober 2019 00:02 schreef Binnenvetter22 het volgende:
Wat voor nare werkervaring heb je voorheen meegemaakt?
Werknemers begonnen me uit te schelden en achterlijk kalf te noemen in het bijzijn van klanten.quote:Op dinsdag 29 oktober 2019 00:02 schreef Binnenvetter22 het volgende:
Wat voor nare werkervaring heb je voorheen meegemaakt?
Dat zijn dan wel hele trieste mensen zeg (zeker als je zoiets in het bijzijn van klanten doet ben je helemaal een waardeloze werknemer).quote:Op dinsdag 29 oktober 2019 17:39 schreef Googke het volgende:
[..]
Werknemers begonnen me uit te schelden en achterlijk kalf te noemen in het bijzijn van klanten.
"hoe kom jij aan een diploma" etc. Dit was bij een meubelzaak. Naderhand mocht ik de winkelinrichting poetsen en inschikken.
Ademhalingsoefeningen kunnen je ter plekke helpen. Snel heel diep inademen via de neus, vasthouden en vervolgens heel langzaam via de mond uitademen.quote:Op maandag 28 oktober 2019 22:41 schreef Googke het volgende:
Het is zo dat ik veel opschrijf en ook dat ik begrijp wat ik doe. Het is niet dat ik hier makkelijk van af wil komen, maar het is diepe angst. Ik kan niet trillen, hartkloppingen en zweet hebben uit angst dat ik verkeerd ga loggen of iets uit het oog verlies. Ik heb zo veel genoteerd en toch heb ik er nog niks aan. Moest er een week lang iemand langs me zitten of laat staan een paar dagen om het erin te drammen, dan had ik de stress niet (meer).
Dat is angst. Leven vanuit verleden/geheugen.quote:
Tja, ik werk niet op kantoor, dus weet echt niet hoe zo'n frankeermachine werkt.quote:Op woensdag 30 oktober 2019 18:29 schreef Googke het volgende:
Update: inmiddels gaat het beter, maar toch lijk ik nog veel te onzeker. Het bellen op zich is niet zo'n probleem - dat doen we 90% van de tijd, mensen zeggen dat ze hun facturen moeten betalen- maar sommige "easy" skills als het gvd werken met de frankeermachine . Ik heb schrik om dat te doen, zo fel dat ik nu al 76 brieven moet frankeren vooraleer ik ze mag uitsturen. Het is me uitgelegd geweest, maar enerzijds het nog eens vragen of het doen, ho maar.
Ik ben nog altijd vlammend onzeker terwijl ik alles direct kon als ik alleen werkte terwijl ik nochtans sociaal van aard ben.
Ah ja, het zijn allemaal vrouwen waarmee ik werk en dat is niet onbelangrijk.
Dit is wel de kern van het probleem. Ik weet niet of je er zo makkelijk bij komt. Maar die angst zit ergens van binnen. Waardoor iets wat toch wel als lastig ervaren wordt (nieuw werk en nieuwe werkzaamheden), opeens extreem moeilijk wordt.quote:Op donderdag 31 oktober 2019 00:33 schreef Maharski het volgende:
[..]
Dat is angst. Leven vanuit verleden/geheugen.
Ik raad jou aan 'de pot' eens 'te legen'.
Als je thuis bent, alleen, niet gestoord kunt worden, eens te gaan zitten met die angst-scenario's in gedachten. Desnoods roep je ze zelf bewust op. Voel dat gevoel erbij, en laat het toe. Geen oordelen over hebben... die energie juist vrij laten... en daar dan vertrouwd mee raken, en zien dat het eigenlijk niets doet, behalve wat fysieke en mentale gewaarwordingen genereren. Kijk naar waar het vandaan komt, welke onderliggende overtuigingen ze voortstuwen, en hou die dan eens tegen het licht... kloppen ze wel? Is het waar? Of heb je maar wat dingen onbewust lopen aannemen? Met welk zelfbeeld gaat het allemaal gepaard? Klopt die wel, of is het maar een inbeelding?
Laat die shitbak uit je onderbewuste eens toe, in de veilige omgeving van thuis in je eentje...
Oefen daar mee..... je zal dan zien dat in de praktijk je ook een andere houding tegenover die shit krijgt dan op den duur. En dan kun je uiteindelijk die situaties steeds meer aan.
Die dingen vragen om onderzoek. Er zit een kink in de kabel, en die situaties triggeren dat. Wees er blij mee, want het verschaft materiaal om een vrijer mens te worden... mits je je open stelt ipv dat je er alleen maar zo snel mogelijk vanaf wilt zijn de hele tijd. Weet dat je dingen alleen maar je onderbewuste in stopt op die manier. Daarom krijg je die rare idiote oncontroleerbare reacties op dat moment dat je het absoluut niet hebben wilt.
Tja, goed Frans of Duits spreken is gewoon een vak apart. Dat mag je ook wel aangeven bij je collega's. Tenzij je op je sollicitatie hebt verteld dat je dat wel even doet.quote:Op donderdag 14 november 2019 21:04 schreef Googke het volgende:
Update: ik heb heel erg vaak het gevoel dat ik wat maar aanmodder. Vandaag was toch wel het dieptepunt. Ik moest vandaag met Duitsers communiceren, en ik kan enkel wat school-Duits waarmee ik moest vragen of er problemen waren met openstaande leningen en of creditnota's. Ipv te vragen om het te herhalen en of langzamer te spreken, deed ik alsof ik het kon. Resultaat: mijn werk zal nu wel een barslecht resultaat worden.
Hell, in het Nederlands weet ik soms al niet goed wat ik moet doen, dan moet ik nog in het Duits en Frans het gaan doen . Als ze mij dan vragen of het goed loopt, zeg ik echter: ja prima, ik heb mijn best gedaan. Van mijn gezicht kan je echter aflezen dat ik net niet in m'n broek schijt van radeloosheid.
Ik heb me veel beter voorgedaan op mijn sollicitatie dan ik was. Ik ben te onzeker voor zulke banen, ik merk meer en meer dat ik van strak afgelijnde procedures hou, bijna bandwerk ipv proactief zien hoe de vork in de steel zit. Ik kan nog altijd niet met de bedrijfssofware om en besef dat ik te beperk voor ben. Mijn faalangst ondermijnt dit nog eens te meer omdat je aan me kan aflezen dat ik net niet bibber.
Tot slot heb ik zo goed als geen band met de collega's. Het zijn allemaal vrouwen en onderling is dat dikke pret. Ik vind het enorm lastig om met hun overeen te kommen en de awkwardness spat ervan af dat ik vaker denk van ''zwijg maar'' .
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |