Hoe krijg ik de juiste hulp?

Wat leuk dat er ten minste nog iemand is die zich herkent in mijn verhaal, maar wel toevallig dat het juist is nu ik mij fantastisch voel omdat het mij eindelijk gelukt is om mijn haat voor de psychiatrie achter me te laten omdat het feit dat de medewerkers in deze branche in zelfhulpboeken wel gewoon informatie kunnen leveren, aantoont dat het in principe niet daar aan lag.
Dat raad ik jou ook aan: als je het goede in de aanpak van mensen waar je irl mee te maken hebt niet meer kan zien omdat je boos op ze bent geworden kijk dan of je jezelf wel kan helpen door wat ze geschreven hebben over je probleem in zelfhulpboeken die speciaal geschreven zijn voor de psychische hulpverlening. Er zijn veel boeken over autisme die mensen die dat hebben aanpraten dat ze een soort special snowflake zijn en dat is het, maar waarschijnlijk zijn er ook wel boeken met echt praktische tips voor bijv omgaan met stress op het werk waar je wat aan hebt. En zo niet dan kan het volgen van de stappen je misschien het gevoel geven dat je er zelf alles aan hebg gedaan, dat het daar niet aan ligt, en dat geeft dan misschien weer wat zelfvertrouwen bij het omgaan met mentale hulpverleners.

melatonine een optie?

Ik zou deze vraag ("Hoe krijg ik de juiste hulp?") eens stellen aan een POH-GGZ, huisarts of eventueel een psychiater. Want zo kan het natuurlijk niet. Die mensen hebben ervoor gestudeerd dat mensen juiste hulp horen te krijgen. Als jij dat niet krijgt, dan zou je daarover in gesprek moeten kunnen gaan.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 13:56 schreef Postbus100 het volgende:
Ik zou deze vraag ("Hoe krijg ik de juiste hulp?") eens stellen aan een POH-GGZ, huisarts of eventueel een psychiater. Want zo kan het natuurlijk niet. Die mensen hebben ervoor gestudeerd dat mensen juiste hulp horen te krijgen. Als jij dat niet krijgt, dan zou je daarover in gesprek moeten kunnen gaan.

Helaas werkt het in de praktijk niet zo simpel. Er zijn zoveel mensen die van het kastje naar de muur gestuurd worden, terwijl ze forse problemen hebben.

Dan is het van "nou, we denken niet dat deze behandeling bij je aanslaat, omdat je ASS hebt en dat gaat niet samen met groepstherapie." Terwijl iedereen anders is, of je nou wel of geen ASS hebt. "We moeten nog uitzoeken welke behandeling geschikt is voor je." En dan is het uiteindelijk een jaar verder en heeft de persoon nog steeds geen hulp gekregen.

Dit is helaas geen pessimistisch beeld maar gewoon realiteit. Als je complexe problemen hebt, ben je eigenlijk gewoon de lul.

Ik wil TS niet wanhopig maken. Maar de hulp die hij nodig heeft, hoeft niet persé een therapeut, psycholoog of andere zorgverlener te zijn. Stel dat hij ergens vrijwilligerswerk gaat doen en hij komt daarmee in contact met mensen die hem accepteren en waarderen, dan kan dat weleens veel positiever uitpakken dan welke therapie dan ook.

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 22:16 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Helaas werkt het in de praktijk niet zo simpel. Er zijn zoveel mensen die van het kastje naar de muur gestuurd worden, terwijl ze forse problemen hebben.

Dan is het van "nou, we denken niet dat deze behandeling bij je aanslaat, omdat je ASS hebt en dat gaat niet samen met groepstherapie." Terwijl iedereen anders is, of je nou wel of geen ASS hebt. "We moeten nog uitzoeken welke behandeling geschikt is voor je." En dan is het uiteindelijk een jaar verder en heeft de persoon nog steeds geen hulp gekregen.

Dit is helaas geen pessimistisch beeld maar gewoon realiteit. Als je complexe problemen hebt, ben je eigenlijk gewoon de lul.

Ik wil TS niet wanhopig maken. Maar de hulp die hij nodig heeft, hoeft niet persé een therapeut, psycholoog of andere zorgverlener te zijn. Stel dat hij ergens vrijwilligerswerk gaat doen en hij komt daarmee in contact met mensen die hem accepteren en waarderen, dan kan dat weleens veel positiever uitpakken dan welke therapie dan ook.

Ik weet het De zorg (GGZ) zou zoveel beter kunnen als zorgverleners niet hun handen van iemand aftrekken, maar doen wat ze horen te doen (en toch ook de grenzen van hun kunnen kennen).

In dit verband ben ik trouwens ook de Enik Academie tegen gekomen (in Utrecht). Vind het nog iets hyperigs over zich heen hebben, maar het basisidee niet per se onaardig. Zou zoiets iets voor je kunnen zijn, TS? Het kan een beginnetje zijn....?

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 22:20 schreef Postbus100 het volgende:

[..]

Ik weet het De zorg (GGZ) zou zoveel beter kunnen als zorgverleners niet hun handen van iemand aftrekken, maar doen wat ze horen te doen (en toch ook de grenzen van hun kunnen kennen).

Zorgverleners betalen de zorg van de GGZ. Als de GGZ teveel vrijheid krijgt, wordt daar denk ik ook niet ethisch mee omgegaan. Ik heb zelf veel therapie gehad en het heeft tot op zekere hoogte wel geholpen. Maar therapeuten zijn absoluut geen alwetende orakels.

Het hangt van heel veel omstandigheden af of een bepaalde behandeling je iets gaat opleveren. Als je in de psychische problemen zit, dan moet je er zelf keihard voor knokken om daaruit te komen en is het een kwestie van geluk hebben of je snel de plek vindt waar je aan je herstel kan werken of dat je eerst jarenlang van het kastje naar de muur gestuurd wordt.

Er wordt door de samenleving gepretendeerd dat je recht hebt om geluk te krijgen. Er wordt ook gepretendeerd dat de psycholoog je dat gaat geven. Dat vind ik persoonlijk het ergste - andere mensen kunnen heel snel roepen dat je naar een psycholoog moet op dezelfde manier dat je bij die kapper moet zijn voor een bepaald kapsel. Zo werkt het niet in het leven. Of je nou wel of geen psychische problemen hebt: het leven komt altijd met ups en downs.

quote:

Op zaterdag 26 oktober 2019 06:34 schreef Coolblack het volgende:

Ik zit er twee jaar en ik heb net Psychoeducatie afgerond maar dat is het dan ook.

Ik heb letterlijk moeite om werk te behouden. Stages en werk gaan niet goed, dit heb ik al meer dan 50 keer aangegeven, ik geef het elke keer aan maar er wordt niet geluisterd.

Ik ben een tijd terug met ASS gediagnosticeerd. Ik herken met goed in je situatie. Psychoeducatie an sich een leuk idee, maar levert het echt concreet iets op?

Het is al een tijd terug, maar mijn traject ging zo: 2 maanden een felle depressie; stemmingswisselingen; aanmelden huisarts voor bipolair; lekker op een wachtlijst gezet worden; in de maanden ertussen hard aan jezelf werken dat je tegen de tijd dat je aan de beurt bent al je probleem is opgelost (volgens mij is dat het stiekeme doel van de wachtlijsten); 6 maanden na aanmelding een intakegesprek; alles strak volgens protocollen en whatever; diagnose van mild autisme gekregen; aanmelding (doorverwijzing) voor psychoeducatie; helemaal niks aan gehad, ook zeer oppervlakkig, therapeute is zelf niet autistisch en gaat jouw dan advies geven???

Kortom: van depressie naar 6 maanden wachten naar diagnose naar oppervlakkige therapie naar niks! En: bij elke stap word je gewoon compleet ge-reset, want je mag de huisarts en dan de intakegesprekker en dan de behandelaar en dan weer de volgende behandelaar elke keer opnieuw een verhaal vertellen. Dit is blijkbaar efficient???

Anyway, ASS is een pittige pil. Je kan naar Leo Kannerhuis kijken, die zijn in theorie de autisme experts van NL. Wachtlijsten zijn daar ook te doen, ik ben pas 9 maanden aan het wachten nu

Vrijgevestigde praktijk........ Echt, die lui zijn zoveel meer betrokken op je herstel.

Geldt ook voor @hoelaatass
Wel even vooraf informeren of hun expertise ook bij jou ligt.

quote:

Op dinsdag 5 november 2019 23:37 schreef hoelaatass het volgende:

Ik ben een tijd terug met ASS gediagnosticeerd. Ik herken met goed in je situatie. Psychoeducatie an sich een leuk idee, maar levert het echt concreet iets op?

Het is al een tijd terug, maar mijn traject ging zo: 2 maanden een felle depressie; stemmingswisselingen; aanmelden huisarts voor bipolair; lekker op een wachtlijst gezet worden; in de maanden ertussen hard aan jezelf werken dat je tegen de tijd dat je aan de beurt bent al je probleem is opgelost (volgens mij is dat het stiekeme doel van de wachtlijsten); 6 maanden na aanmelding een intakegesprek; alles strak volgens protocollen en whatever; diagnose van mild autisme gekregen; aanmelding (doorverwijzing) voor psychoeducatie; helemaal niks aan gehad, ook zeer oppervlakkig, therapeute is zelf niet autistisch en gaat jouw dan advies geven???

Kortom: van depressie naar 6 maanden wachten naar diagnose naar oppervlakkige therapie naar niks! En: bij elke stap word je gewoon compleet ge-reset, want je mag de huisarts en dan de intakegesprekker en dan de behandelaar en dan weer de volgende behandelaar elke keer opnieuw een verhaal vertellen. Dit is blijkbaar efficient???

Anyway, ASS is een pittige pil. Je kan naar Leo Kannerhuis kijken, die zijn in theorie de autisme experts van NL. Wachtlijsten zijn daar ook te doen, ik ben pas 9 maanden aan het wachten nu

Ja, dat resetten ken ik. Goed omschreven. I've got news for you. Het hoeft ook niet op te houden. Na een aantal psychologische onderzoeken en jarenlang wachten op behandeling die on hold was gezet vanwege de onderzoeken kun je ook weer ineens worden gevraagd om je hulpvraag alsof je weer bij het intake gesprek bent

9 maanden wachten, ok whatever iets anders verwacht ik tegenwoordig toch niet meer. Je moet daar dus duidelijk niet aankloppen voor problemen met autisme en zwangerschap.

quote:

Op woensdag 6 november 2019 23:53 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja, dat resetten ken ik. Goed omschreven. I've got news for you. Het hoeft ook niet op te houden. Na een aantal psychologische onderzoeken en jarenlang wachten op behandeling die on hold was gezet vanwege de onderzoeken kun je ook weer ineens worden gevraagd om je hulpvraag alsof je weer bij het intake gesprek bent

9 maanden wachten, ok whatever iets anders verwacht ik tegenwoordig toch niet meer. Je moet daar dus duidelijk niet aankloppen voor problemen met autisme en zwangerschap.

Nja, ze werden wel aangeraden. Ik wil best geloven dat ze oprecht competent zijn in het behandelen van ASS, ze komen niet over als een plek waar je als een nummertje word gezien. Het intakegesprek vond ik ook heel goed, daarom was ik er juist ook enthousiast over. Ik dacht prima dan heb je even 4 mensen gehad die je niet kunenn helpen, ik ben blij als de 5e het wel kan.

Alleen die wachttijden is gewoon nu 2X de treeknorm overschreden. NZA zegt 3.75 maanden is max toegestane van intake tot begin behandeling.

quote:

Op woensdag 6 november 2019 00:07 schreef Postbus100 het volgende:
Vrijgevestigde praktijk........ Echt, die lui zijn zoveel meer betrokken op je herstel.

Geldt ook voor @:hoelaatass
Wel even vooraf informeren of hun expertise ook bij jou ligt.

Ik sta daar wel voor open, alleen, het is wederom, vanuit mijn ervaring als 'gebruiker', heel erg niet transparant. Ik heb er 4 bezocht in de periode. 1tje zei nee sorry ik kan je niet helpen, de ander was blijkbaar een coach ipv een psycholoog (oke??), de 3e was een psychotherapeut die aan het einde van mijn verhaal ineens over 3 dingen begon die helemaal niet aan de orde waren en 80 euro vroeg voor die 'intake' en de 4e was een niet BIG geregistreerde scammer die mij een MBTI test liet doen als 'therapie'.

Het is meer. Realiteit is realiteit. Als het echt moet, dan bouw ik wel a la sales een lead-lijst van instanties (vrijgevestigde) en bel ik ze een voor een op, blijkbaar is dat de baseline minimum die je moet doen als hulpzoekende in NL anno 2019. Maar het zou toch echt fijn zijn als de zgn. 'experts' huisarts/psychiater je op zijn minst gewoon een juiste selectie kunnen aandragen. Zij zijn toch de expert???

Of misschien dan maar zelf expert worden door bij 10 verschillende psycologen te lopen totdat je eidnelijk iets vind wat klikt.

Ik overweeg iig sowieso om de volgende keer mijn ASS onbenoemd te laten en maar op andere problematiek te focussen, als ik niet van hun ASS mag hebben om behandelt te worden dan heb ik het dan maar niet puh

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:15 schreef hoelaatass het volgende:

Nja, ze werden wel aangeraden. Ik wil best geloven dat ze oprecht competent zijn in het behandelen van ASS, ze komen niet over als een plek waar je als een nummertje word gezien. Het intakegesprek vond ik ook heel goed, daarom was ik er juist ook enthousiast over. Ik dacht prima dan heb je even 4 mensen gehad die je niet kunenn helpen, ik ben blij als de 5e het wel kan.

Alleen die wachttijden is gewoon nu 2X de treeknorm overschreden. NZA zegt 3.75 maanden is max toegestane van intake tot begin behandeling.

Is snelheid ook niet een onderdeel van professionaliteit? In dit vakgebied duidelijk niet. Terwijl sommige zelfhulpprogramma's effectief zijn EN maar enkele weken duren. Zoals het verdomme hoort ipv 10 jaar en nog niks concreets met de hulp hebben bereikt, vind ik self dan maar ja ik zal wel weer vreemd zijn dat ik een leven wil leiden ipv blijven wachten tot m'n dood
Godzijdank helpt mijn zelfhulpprogramma dit keer WEL, eerst kwam ik daardoor van mijn BDD klachten af in enkele weken.. Nu van mijn andere klachten.

Voor autisme hebben ze dit soort shit ook.
Sorry de link die ik stuurde was niet goed dat was voor kinderen.
Dit is voor volwassenen, maar vrij oppervlakkig: https://www.hpft.nhs.uk/media/1184/cbt-workshop-booklet_web.pdf
Je moet echt iets hebben, een werkboek of zo dat gespecialiseerd in zelfhulp voor autisme. Ik weet niet of dat wel bestaat.
Edit: zoiets ?https://www.autismeacademie.nl/plan-b/

[ Bericht 3% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 07-11-2019 00:41:29 ]

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:20 schreef hoelaatass het volgende:

[..]

Ik sta daar wel voor open, alleen, het is wederom, vanuit mijn ervaring als 'gebruiker', heel erg niet transparant. Ik heb er 4 bezocht in de periode. 1tje zei nee sorry ik kan je niet helpen, de ander was blijkbaar een coach ipv een psycholoog (oke??), de 3e was een psychotherapeut die aan het einde van mijn verhaal ineens over 3 dingen begon die helemaal niet aan de orde waren en 80 euro vroeg voor die 'intake' en de 4e was een niet BIG geregistreerde scammer die mij een MBTI test liet doen als 'therapie'.

Het is meer. Realiteit is realiteit. Als het echt moet, dan bouw ik wel a la sales een lead-lijst van instanties (vrijgevestigde) en bel ik ze een voor een op, blijkbaar is dat de baseline minimum die je moet doen als hulpzoekende in NL anno 2019. Maar het zou toch echt fijn zijn als de zgn. 'experts' huisarts/psychiater je op zijn minst gewoon een juiste selectie kunnen aandragen. Zij zijn toch de expert???

Of misschien dan maar zelf expert worden door bij 10 verschillende psycologen te lopen totdat je eidnelijk iets vind wat klikt.

Ik overweeg iig sowieso om de volgende keer mijn ASS onbenoemd te laten en maar op andere problematiek te focussen, als ik niet van hun ASS mag hebben om behandelt te worden dan heb ik het dan maar niet puh

Dat laatste denk ik sowieso wel heel vaak. Ik geloof echt wel dat er mensen zijn die ASS hebben (laatst iemand ontmoet die het wel echt heeft. Dat merk je sterk in de omgang), maar het begint ook wel een beetje een opgerekt begrip te worden. Ik had een psycholoog (gz) die dat bij mij ook opperde (en voorstelde om het te onderzoeken). Er werd behoorlijk sturend op gevraagd. Zogenaamd zou het vaak onderbelicht blijven, vooral bij vrouwen. Een paar maanden later zat ik bij een (vrijgevestigde) die ook diagnoses mag stellen, en die zei direct dat dat bij mij uitgesloten was. Had ie ook bewijs voor (ik had iets gedaan wat autisten niet voor elkaar krijgen). Ben sindsdien altijd een beetje sceptisch tegenover dat soort diagnoses. Wordt momenteel veel te vaak geplakt. (zie ook een krantenartikel met de kop als 'iedereen wordt star onder druk' - even googlen). Afijn.

En verder heb ik ontdekt dat je inderdaad maar beter zelf kunt bellen en informeren. Als je een beetje weet wat je nodig hebt/wat er met je aan de hand is/wat je hulpvraag is ('ik heb een depressie /autisme /last van psychoses'), dan kan je telefonisch wel een idee krijgen of het een beetje matcht. Veel beter dan een huisarts of wat dan ook, hoe goed ze ook mogen zijn. Uiteindelijk zijn ze toch een buitenstaander, jij weet het zelf eigenlijk het beste.

(ik ben het zelf gaan doen toen ik zag dat mijn psycholoog ook alleen maar een beetje haar keuze voor doorverwijzing naar een andere instelling baseerde op wat de website vermeldde. Zo generalistisch, dan kan ik het zelf ook net zo goed doen. dan heeft zij ook geen toegevoegde waarde).

Maar goed, ik weet niet hoe wanhopig of urgent je nu bent. Ik had echt hulp nodig. Kon eerder nog wel een tijdje uitzingen en bedenken wanneer ik 'zin' /moed had om naar een psycholoog te stappen. Nu had ik die 'luxe' niet meer.

Oh, en je moet wel een big-geregistreerde hebben, ja. Wat was dat met die psychotherapeut? Hoe zat het met die drie niet-relevante vragen?

Artikel :

https://www.nrc.nl/nieuws(...)dereen-star-a3963023

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:38 schreef Postbus100 het volgende:

Dat laatste denk ik sowieso wel heel vaak. Ik geloof echt wel dat er mensen zijn die ASS hebben (laatst iemand ontmoet die het wel echt heeft. Dat merk je sterk in de omgang), maar het begint ook wel een beetje een opgerekt begrip te worden. Ik had een psycholoog (gz) die dat bij mij ook opperde (en voorstelde om het te onderzoeken). Er werd behoorlijk sturend op gevraagd. Zogenaamd zou het vaak onderbelicht blijven, vooral bij vrouwen. Een paar maanden later zat ik bij een (vrijgevestigde) die ook diagnoses mag stellen, en die zei direct dat dat bij mij uitgesloten was. Had ie ook bewijs voor (ik had iets gedaan wat autisten niet voor elkaar krijgen). Ben sindsdien altijd een beetje sceptisch tegenover dat soort diagnoses. Wordt momenteel veel te vaak geplakt. (zie ook een krantenartikel met de kop als 'iedereen wordt star onder druk' - even googlen). Afijn.

En verder heb ik ontdekt dat je inderdaad maar beter zelf kunt bellen en informeren. Als je een beetje weet wat je nodig hebt/wat er met je aan de hand is/wat je hulpvraag is ('ik heb een depressie /autisme /last van psychoses'), dan kan je telefonisch wel een idee krijgen of het een beetje matcht. Veel beter dan een huisarts of wat dan ook, hoe goed ze ook mogen zijn. Uiteindelijk zijn ze toch een buitenstaander, jij weet het zelf eigenlijk het beste.

(ik ben het zelf gaan doen toen ik zag dat mijn psycholoog ook alleen maar een beetje haar keuze voor doorverwijzing naar een andere instelling baseerde op wat de website vermeldde. Zo generalistisch, dan kan ik het zelf ook net zo goed doen. dan heeft zij ook geen toegevoegde waarde).

Maar goed, ik weet niet hoe wanhopig of urgent je nu bent. Ik had echt hulp nodig. Kon eerder nog wel een tijdje uitzingen en bedenken wanneer ik 'zin' /moed had om naar een psycholoog te stappen. Nu had ik die 'luxe' niet meer.

Oh, en je moet wel een big-geregistreerde hebben, ja. Wat was dat met die psychotherapeut? Hoe zat het met die drie niet-relevante vragen?

Helemaal mee eens! Precies hetzelfde verhaal bij mij. Nog even en dan hebben 80% van de vrouwen in Nederland de vermoedelijke diagnose autisme. Het wordt zo het nieuwe normaal en is een al bijna niets meer betekenend containerbegrip geworden inmiddels. Als je vraagt wat mensen met autisme anders maakt dan 'normaal' functionerende mensen weet een psycholoog dat zelfs niet uit te leggen. En daar moeten mensen dan nog psychische hulp voor krijgen? Of is het om mensen in een hokje te krijgen voor de verzekering? Ik snap er echt niets meer van

Vind het wel goed wat staat in dat artikel, dat je niet psychisch ziek bent zonder functiebeperking wat kennelijk voor sommigen niet vanzelfsprekend is, maar waarom focust men niet wat meer op het concrete verhelpen van de functiebeperking zelf ipv allerlei toch niet in het lichaam aan te tonen stoornissen die de functiebeperking zouden moeten veroorzaken

[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 07-11-2019 00:57:37 ]

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:48 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Helemaal mee eens! Precies hetzelfde verhaal bij mij. Nog even en dan hebben 80% van de vrouwen in Nederland de vermoedelijke diagnose autisme. Het wordt zo het nieuwe normaal en is een al bijna niets meer betekenend containerbegrip geworden inmiddels. Als je vraagt wat mensen met autisme anders maakt dan 'normaal' functionerende mensen weet een psycholoog dat zelfs niet uit te leggen. En daar moeten mensen dan nog psychische hulp voor krijgen? Of is het om mensen in een hokje te krijgen voor de verzekering? Ik snap er echt niets meer van

Ja joh, ik ken nu iemand in zo'n zelfde situatie als ik destijds, maar die het pad wel wil volgen. (dus die de psycholoog wel gelooft in het opperen van autisme). Dus nu : een jaar wachtlijst voor autismeonderzoek, daarna waarschijnlijk een half jaar (minimaal) wachtlijst voor schematherapie oid. En dan de therapie zelf. Terwijl ik hem meemaak en echt denk : hoezo autisme? (en hij zelf ook wel twijfels heeft, maar het anders ook niet weet. En je natuurlijk geen diagnose wilt missen)

En zo zonde, want hij wil graag een gezinnetje stichten, zit nu maar te wachten, staat compleet stil in zijn ontwikkeling. En alleen maar omdat een psycholoog alles maar gedekt wil hebben [edit: terwijl, als iemand nou eens aan hem gaat vragen wat eraan scheelt... En dat op een systematische, empatische manier, dan heb je gewoon therapie en zul je zien dat die hele autisme-diagnose nergens op slaat.]

(alsof psychologen een stukje lijdensdruk willen weghalen door gedrag te adresseren. Echt zo schadelijk )

[ Bericht 4% gewijzigd door Postbus100 op 07-11-2019 01:46:36 ]

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:38 schreef Postbus100 het volgende:

[..]

Dat laatste denk ik sowieso wel heel vaak. Ik geloof echt wel dat er mensen zijn die ASS hebben (laatst iemand ontmoet die het wel echt heeft. Dat merk je sterk in de omgang), maar het begint ook wel een beetje een opgerekt begrip te worden. Ik had een psycholoog (gz) die dat bij mij ook opperde (en voorstelde om het te onderzoeken). Er werd behoorlijk sturend op gevraagd. Zogenaamd zou het vaak onderbelicht blijven, vooral bij vrouwen. Een paar maanden later zat ik bij een (vrijgevestigde) die ook diagnoses mag stellen, en die zei direct dat dat bij mij uitgesloten was. Had ie ook bewijs voor (ik had iets gedaan wat autisten niet voor elkaar krijgen). Ben sindsdien altijd een beetje sceptisch tegenover dat soort diagnoses. Wordt momenteel veel te vaak geplakt. (zie ook een krantenartikel met de kop als 'iedereen wordt star onder druk' - even googlen). Afijn.

En verder heb ik ontdekt dat je inderdaad maar beter zelf kunt bellen en informeren. Als je een beetje weet wat je nodig hebt/wat er met je aan de hand is/wat je hulpvraag is ('ik heb een depressie /autisme /last van psychoses'), dan kan je telefonisch wel een idee krijgen of het een beetje matcht. Veel beter dan een huisarts of wat dan ook, hoe goed ze ook mogen zijn. Uiteindelijk zijn ze toch een buitenstaander, jij weet het zelf eigenlijk het beste.

(ik ben het zelf gaan doen toen ik zag dat mijn psycholoog ook alleen maar een beetje haar keuze voor doorverwijzing naar een andere instelling baseerde op wat de website vermeldde. Zo generalistisch, dan kan ik het zelf ook net zo goed doen. dan heeft zij ook geen toegevoegde waarde).

Maar goed, ik weet niet hoe wanhopig of urgent je nu bent. Ik had echt hulp nodig. Kon eerder nog wel een tijdje uitzingen en bedenken wanneer ik 'zin' /moed had om naar een psycholoog te stappen. Nu had ik die 'luxe' niet meer.

Oh, en je moet wel een big-geregistreerde hebben, ja. Wat was dat met die psychotherapeut? Hoe zat het met die drie niet-relevante vragen?

ASS is ook een lekkere vage constructie. Het was eerst nog PDD-NOS en Asperger en HFA voordat alles weer door elkaar heen gemengd werd. Daarnaast heeft ASS vaak overlap met dingen als hoogsensitief zijn of hoogbegaafd zijn. Die krijgen alledrie te maken met: participeren in een maatschappij die niet op hun eigenschappen of voorkeuren is ingericht.

Dat sturende vragen lijkt me ook niet echt professioneel. Eigenlijk best wel slecht. Je hebt heel veel soorten mogelijke verklaringen voor waarom ieamnd (in dit geval een vrouw) karaktereigenschappen kan vertonen die wellicht enige overlap met ASS eigenschappen hebben zonder dat dat direct het juiste antwoord is.

Mensen geloven van mij ook niet (meer) dat ik autistisch zou zijn. Dat komt omdat ik al mijn hele leven oeffen met maskeren. Daarnaast heb ik me bewust intens verdiept in het rationeel voor mezelf maken hoe de sociale wereld werkt. Ik beredeneer alles, alleen ik steek wel extra moeite omdat ik rationeel weet hoe ontzettend belangrijk het is hoe je overkomt in deze wereld.

Die psychotherapeut, ja het was meer zo van, je kent wel een situatie dat je iemand een verhaal verteld en dat je daarna denkt, huh, je hebt totaal niet geluisterd. En aan de andere keerzijde, je kent vast mensen in je prive leven die zelfs al zijn ze geen psych ontzettend goed lijken te kunnen luisteren en inleven. Nou dat was hij niet echt.

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:48 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

maar waarom focust men niet wat meer op het concrete verhelpen van de functiebeperking zelf

Hoe zou dat in z'n werk gaan?

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:59 schreef hoelaatass het volgende:

[..]

ASS is ook een lekkere vage constructie. Het was eerst nog PDD-NOS en Asperger en HFA voordat alles weer door elkaar heen gemengd werd. Daarnaast heeft ASS vaak overlap met dingen als hoogsensitief zijn of hoogbegaafd zijn. Die krijgen alledrie te maken met: participeren in een maatschappij die niet op hun eigenschappen of voorkeuren is ingericht.

Dat sturende vragen lijkt me ook niet echt professioneel. Eigenlijk best wel slecht. Je hebt heel veel soorten mogelijke verklaringen voor waarom ieamnd (in dit geval een vrouw) karaktereigenschappen kan vertonen die wellicht enige overlap met ASS eigenschappen hebben zonder dat dat direct het juiste antwoord is.

Mensen geloven van mij ook niet (meer) dat ik autistisch zou zijn. Dat komt omdat ik al mijn hele leven oeffen met maskeren. Daarnaast heb ik me bewust intens verdiept in het rationeel voor mezelf maken hoe de sociale wereld werkt. Ik beredeneer alles, alleen ik steek wel extra moeite omdat ik rationeel weet hoe ontzettend belangrijk het is hoe je overkomt in deze wereld.

Die psychotherapeut, ja het was meer zo van, je kent wel een situatie dat je iemand een verhaal verteld en dat je daarna denkt, huh, je hebt totaal niet geluisterd. En aan de andere keerzijde, je kent vast mensen in je prive leven die zelfs al zijn ze geen psych ontzettend goed lijken te kunnen luisteren en inleven. Nou dat was hij niet echt.

Oh, die psychotherapeut is dan geen succesnummer.
Ik belde de eerste keer met de mijne (in wording) en ik had echt het idee dat hij begreep waar het op vast zat. Of eigenlijk : dat hij wist waar hij naar moest vragen, wat de essentie is. Dus precies de goede vragen stellen, precies de juiste kwesties aanstippen. Maar ook niet langer dan nodig. Vond ik heel knap. Ben daarom toen maar met hem in zee gegaan (hoeveel 'beter' zocht ik nog?)

Klopt inderdaad wat betreft die diagnose. Lijkt wel alsof er in de reguliere ggz wordt aangestuurd /gezocht wordt naar een diagnose. Koste wat het kost. Om je gedrag maar te kunnen adresseren.

Heb je er (veel) last van dat je alles probeert te maskeren? (bedoel je daarmee dat je een masker opzet?)

[ Bericht 1% gewijzigd door Postbus100 op 07-11-2019 01:35:39 ]

Ik zou veranderingen aan je omgeving laten plaatsvinden. Je zit in een cirkel waarin alleen probleemgevallen zich voort doen. Hier heb je echter niks aan als je hieraan wilt ontsnappen. Je moet nieuwe kringen opbouwen. Nieuwe kringen in de zin van kringen zonder psychische problemen, gezonde kringen. Dat kost best veel tijd kan ik je zeggen. Maar neem die tijd, das echt een aanrader.

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:58 schreef Postbus100 het volgende:
Ja joh, ik ken nu iemand in zo'n zelfde situatie als ik destijds, maar die het pad wel wil volgen. (dus die de psycholoog wel gelooft in het opperen van autisme). Dus nu : een jaar wachtlijst voor autismeonderzoek, daarna waarschijnlijk een half jaar (minimaal) wachtlijst voor schematherapie oid. En dan de therapie zelf. Terwijl ik hem meemaak en echt denk : hoezo autisme? (en hij zelf ook wel twijfels heeft, maar het anders ook niet weet. En je natuurlijk geen diagnose wilt missen)

En zo zonde, want hij wil graag een gezinnetje stichten, zit nu maar te wachten, staat compleet stil in zijn ontwikkeling. En alleen maar omdat een psycholoog alles maar gedekt wil hebben [edit: terwijl, als iemand nou eens aan hem gaat vragen wat eraan scheelt... En dat op een systematische, empatische manier, dan heb je gewoon therapie en zul je zien dat die hele autisme-diagnose nergens op slaat.]

Daar heeft toch niemand iets aan inderdaad? Half jaar stilstaan in je ontwikkeling omdat je misschien autisme kunt hebben... Tja.

quote:

(alsof psychologen een stukje lijdensdruk willen weghalen door gedrag te adresseren. Echt zo schadelijk )

Hoe iemand denkt hiermee lijdensdruk te kunnen weghalen gaat mijn bevatting te boven, kun je toelichten op welke manier dit mogelijk is

quote:

Op donderdag 7 november 2019 01:00 schreef Postbus100 het volgende:
Hoe zou dat in z'n werk gaan?

Gewoon gedragstherapie. Het ongewenste gedrag in kaart brengen, verbeterplan maken en eraan beginnen. Niet zo diepzinnig als dieptepsychologie maar het is gezien de tijdsdruk wat de meeste psychologen toch al toepassen. Het voordeel is dat de client zichzelf helpt door middel van een concreet stappenplan. Uiteindelijk is het dan gewoon een kwestie van slechte gewoontes afleren, net zoals mensen van verslavingen af komen. Dat iemand minstens een half jaar stil moet staan in zijn of haar ontwikkeling zodat diegene daarna leert om te gaan met het feit dat diegene vanaf de geboorte al anders zou zijn als "normale" mensen waar toch niets aan te doen is, lijkt me daarbij compleet overbodig. Zelfde geldt voor ADHD. Concentratieproblemen in kaart brengen, herconditioneren, klaar. Diagnoses worden nu gebruikt om zorg te vergoeden, voor medicijnen of uitkeringen. Anders krijgt men dat niet. Maar als de zorg gewoon efficienter en goedkoper was dan was het ook niet zo duur dat de verzekering het uberhaupt moet vergoeden, misschien medicijnen voor echt zware gevallen uitgezonderd.

quote:

Op maandag 11 november 2019 00:10 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Daar heeft toch niemand iets aan inderdaad? Half jaar stilstaan in je ontwikkeling omdat je misschien autisme kunt hebben... Tja.
[..]

anderhalf jaar...

quote:

Hoe iemand denkt hiermee lijdensdruk te kunnen weghalen gaat mijn bevatting te boven, kun je toelichten op welke manier dit mogelijk is
[..]

Nou, ik heb zelf gemerkt (en ik proef dat ook in de manier waarop ze met die jongen omgaan) dat psychologen je probleem /je gedrag heel graag willen verklaren. Dat je starre denken logisch is, want het komt voort uit je autisme. En iets wat je kan plaatsen, kan je dan ook leren accepteren en zo de lijdensdruk verminderen.
Ik zie ook wel bij 'echte autisten' dat het inderdaad opluchting geeft om jezelf te snappen, maar als je geen autisme hebt, maar alleen star denkt, dan is labelen niet de oplossing.

quote:

Gewoon gedragstherapie. Het ongewenste gedrag in kaart brengen, verbeterplan maken en eraan beginnen. Niet zo diepzinnig als dieptepsychologie maar het is gezien de tijdsdruk wat de meeste psychologen toch al toepassen. Het voordeel is dat de client zichzelf helpt door middel van een concreet stappenplan. Uiteindelijk is het dan gewoon een kwestie van slechte gewoontes afleren, net zoals mensen van verslavingen af komen. Dat iemand minstens een half jaar stil moet staan in zijn of haar ontwikkeling zodat diegene daarna leert om te gaan met het feit dat diegene vanaf de geboorte al anders zou zijn als "normale" mensen waar toch niets aan te doen is, lijkt me daarbij compleet overbodig. Zelfde geldt voor ADHD. Concentratieproblemen in kaart brengen, herconditioneren, klaar. Diagnoses worden nu gebruikt om zorg te vergoeden, voor medicijnen of uitkeringen. Anders krijgt men dat niet. Maar als de zorg gewoon efficienter en goedkoper was dan was het ook niet zo duur dat de verzekering het uberhaupt moet vergoeden, misschien medicijnen voor echt zware gevallen uitgezonderd.

Oef, dat vind ik echt heel erg. Dat zou mij reduceren tot een lastenpost,die je het beste zelfhulptools in handen kan geven, zo van : red je er maar mee. Alsof je een tafel wilt maken, en een docent houtbewerking geeft je een boekje, een hamer en een zaag, met de boodschap : kijk, zo lukt het wel, toch? Echt niet, want ik weet niet eens wat voor tafel ik wil. Help me even op weg...
Zo met mensen omgaan vind ik echt goedkoop en mensonwaardig. Het reduceert je als mens, en dan doe je iemand echt tekort. Zeker als je ook nog de indruk wekt dat het wel menswaardig is en dat het aan jezelf ligt als je dat niet zo voelt. Bah