Als dat koffiekopje in jouw hoofd het grootste probleem is, ben je zelf je eigen grootste probleem door daar een probleem van te maken lijkt mij.quote:Op donderdag 24 oktober 2019 00:45 schreef VersKers het volgende:
Ik merk dat ik af en toe tegen dezelfde lamp loop.
Dit gebeurt heel soms op prive gebied, maar ook op werk.
Waar het namelijk mee te maken heeft is dat ik mij snel kan storen aan "abnormaal" gedrag.
Bijvoorbeeld, persoon X zet nooit zijn koffiekopje in de vaatwasser.
Je merkt dat het gedrag niet verandert, zelfs al heeft de persoon aangegeven er beter op te zullen letten.
Ik ben iemand die in principe alles zegt wanneer hij ergens last van heeft.
Maar als het niet verandert, verander ik wel.
Negativiteit in de vorm van frustraties en irritaties hopen zich op.
En het kan zelfs zover gaan dat ik op een gegeven moment ook besluit het koffiekopje niet meer op te ruimen. Misschien heel kinderachtig, maar de vaat stapelt zich uiteindelijk op, waarbij het resultaat is dat aan het einde van de week de schoonmaakster zich gaat beklagen en een klacht indient bij de organisatie.
Dit is natuurlijk een heel simpel voorbeeld.
Je hebt natuurlijk het bekende statement "verander wat je niet accepteren kan maar accepteer wat je niet veranderen kan".
Klinkt poetisch en zit zeker een bron van waarheid in.
Maar hoe verander je iets als je niet accepteert dat iets niet verandert?
het is een verzonnen voorbeeldquote:Op donderdag 24 oktober 2019 09:42 schreef VEM2012 het volgende:
[..]
Als dat koffiekopje in jouw hoofd het grootste probleem is, ben je zelf je eigen grootste probleem door daar een probleem van te maken lijkt mij.
Kom gerust met andere voorbeelden.quote:
Ga maar uit van onmogelijk, dan kan het allicht nog meevallen.quote:Op donderdag 24 oktober 2019 10:31 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Kom gerust met andere voorbeelden.
Maar je weet toch wel dat gedrag van andere mensen heel moeilijk te veranderen is?
Iedereen moet zich gedragen naar mijn normen en waarden.quote:Op donderdag 24 oktober 2019 00:45 schreef VersKers het volgende:
...
Waar het namelijk mee te maken heeft is dat ik mij snel kan storen aan "abnormaal" gedrag.
Ik ben zo’n collega die op elke slak zout legt en dat altijd zal melden wanneer iets volgens jou niet in de haak is, zonder naar het waarom te vragen. Want iedereen dient zich aan jou aan te passen.quote:Ik ben iemand die in principe alles zegt wanneer hij ergens last van heeft.
dit dus, er zijn ook vast zaken van jou waar anderen zich aan storen.....quote:Op donderdag 24 oktober 2019 11:32 schreef DonnaNoble het volgende:
Het helpt mij voor 90% van m'n ergernissen om te bedenken dat die ander wellicht goede dingen doet die ik niet kan of doe. Of dat ik misschien ook puntjes heb waar anderen zich aan ergeren.
Dus 'Kees heeft verdomme weer z'n koffiekop laten staan, maar ik ben blij dat hij die lastige klant heeft afgehandeld waar ik geen trek in had'. Of 'Kees heeft verdomme weer z'n koffiekop laten staan, maar goed, hij zegt er ook niks van dat ik elke middag een appel wegknaag en daar schijnen sommige mensen ook van te flippen'
En voor de overige 10% ergernissen: ruzie maken of weggaan. En bedenken hoe belangrijk je het vindt.
neem gewoon je kopje overal naartoe, ook naar de wc.quote:Op donderdag 24 oktober 2019 05:01 schreef zarGon het volgende:
Kort antwoord: accepteren.
Iets langer antwoord: Je niet constant overal druk om maken en beseffen dat je op bepaalde zaken geen invloed op hebt; vooral op zaken buiten jezelf om. De situatie accepteren en leren loslaten, vooral als jij er zelf buitenstaat. Hoe ik dat bedoel? Als de schoonmaakster klaagt, klaagt ze niet om jouw gedrag, want jij zet de vaat netjes weg. Jij bent het probleem niet en het probleem is niet van jou. Wat je kunt doen is het probleem bespreken, en dat heb je gedaan - dat helpt niet. Wat je eventueel nog kunt doen is het escaleren van het probleem, bijvoorbeeld onder het gehele team, zodat er (weer) afspraken gemaakt worden waar iedereen rekening mee gaat houden. Maar op een gegeven moment moet je gewoon beseffen dat jij je best hebt gedaan en het eindresultaat niet in handen hebt, en dat accepteren en de issue loslaten.
Persoonlijk gebrabbel:
Op werk zette ik mijn (gebruikte) kop naast het koffiezetapparaat wanneer ik eerst nog even naar de wc wilde, met de bedoeling een nieuw kop koffie te halen na terugkomst. Mijn kopje werd echter in de vaatwasser gestopt. Dat was wel irritant, want dan moet ik weer een nieuw kopje gaan halen en gebruiken, en daar heb ik een hekel aan, want ik had een band opgebouwd met de oude. In ieder geval, ik heb gevraagd wat er nou aan de hand is en aangehoord hoe die collega erover dacht en gedeeld hoe ik erover dacht. Hielp het? Nope, mijn kop ging nog steeds de vaatwasser in. Mijn oplossing? Kopje uit het zicht, achter het koffiezetapparaat zetten. Al werd het kopje toen nog steeds weggehaald, de kans dat dat gebeurde werd aanzienlijk verminderd.
Kijk, ik snapte hem ergens natuurlijk wel. Soms laten anderen de vaat op het aanrecht achter, in plaats van meteen in de vaatwasser te stoppen. Hij wil dat het schoon is, en daar ben ik het met hem eens. Met mijn kop zou ik dat ook doen, ware het niet dat ik hem nog wil gebruiken. Hij schiet mijns inziens dus een beetje door. Uiteindelijk blijft hij doen wat hij doet, en ik blijf doen wat ik doe. Erger ik me aan zijn gedrag? Jazeker. Ergerde. Ik heb de situatie geaccepteerd; als het kopje er nog is, is-ie er, zo niet, dan pak ik (stiekem nog steeds met tegenzin) een nieuw kopje.
Niet helemaal hetzelfde als de situatie die jij beschrijft, maar ik moest mijn verhaal wel kwijt nadat ik glimlachend de openingspost las.
Samenvatting: Je hebt natuurlijk het bekende statement "verander wat je niet accepteren kan maar accepteer wat je niet veranderen kan". Of niet, en dan de maar gefrustreerd rondlopen.
Appendix: wormvormig aanhangsel.
Ja, schokkend. Iemnad die zijn kopje niet wegruimt.quote:Op donderdag 24 oktober 2019 00:45 schreef VersKers het volgende:
Ik merk dat ik af en toe tegen dezelfde problemen aanloop.
Dit gebeurt heel soms op prive gebied, maar ook op werk.
Waar het namelijk mee te maken heeft is dat ik mij snel kan storen aan "abnormaal" gedrag.
Bijvoorbeeld, persoon X zet nooit zijn koffiekopje in de vaatwasser.
Je merkt dat het gedrag niet verandert, zelfs al heeft de persoon aangegeven er beter op te zullen letten.
Ik ben iemand die in principe alles zegt wanneer hij ergens last van heeft.
Maar als het niet verandert, verander ik wel.
Negativiteit in de vorm van frustraties en irritaties hopen zich op.
En het kan zelfs zover gaan dat ik op een gegeven moment ook besluit het koffiekopje niet meer op te ruimen. Misschien heel kinderachtig, maar de vaat stapelt zich uiteindelijk op, waarbij het resultaat is dat aan het einde van de week de schoonmaakster zich gaat beklagen en een klacht indient bij de organisatie.
Dit is natuurlijk een heel simpel voorbeeld.
Je hebt natuurlijk het bekende statement "verander wat je niet accepteren kan maar accepteer wat je niet veranderen kan".
Klinkt poëtisch en zit zeker een kern van waarheid in.
Maar hoe verander je iets als je niet accepteert dat iets niet verandert?
En dit:quote:Op donderdag 24 oktober 2019 00:49 schreef Stray_cat het volgende:
Ruzie maken, lucht enorm op. Fuck dat accepteren gedoe, tot een bepaalde hoogte dan.
Vind ik hele goede oplossingen.quote:Op donderdag 24 oktober 2019 01:21 schreef Keep_Walking het volgende:
Wie niet wil horen, moet voelen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |