quote:
Op vrijdag 11 oktober 2019 20:44 schreef LelijKnap het volgende:[..]
Ook als je ter compensatie het benodigde kan eten is het nog steeds een aanslag op je systeem. Het moeten herstellen van spieren heeft vast zijn neveneffecten. Net als het verwerken van al dat eten, met name de hoeveelheden proteïne. En als je door omstandigheden slaap mist komt de klap veel harder aan. Ik ben niet competitief bezig maar wel behoorlijk intensief (natty) en ik merk een enorm verschil in energie/futloosheid tussen de dagen dat ik train en rustdagen (met name de tweede) terwijl mijn % gezond en stabiel is en ik 8 u p.d. slaap.
Ik denk dat je die ‘aanslag’ te hevig inschat, je moet dat ook niet onderschatten natuurlijk maar al bij al valt het wel mee. Anders zouden alle bankhangende schultenbrauklappende mensen 100+ jaar worden met een perfecte gezondheid. Het leven bestaat uit ups and downs, je kan je niet 100% van de tijd top voelen. Hoe denk je dat een zwemmer of loper of fietser zich voelt na een intensieve training, moe inderdaad omdat je energie verbruikt hebt. Dat is compleet normaal hoor en zolang je als natty progressie maakt zonder blessures of overtraining, lijkt me die ‘aanslag’ op je lijf en leden wel meevallen. je moet wel periodiek rust inlassen net om die blessures en overtraining zo goed mogelijk te vermijden. Elke inspanning maakt je wat moe tov niets doen, wil niet zeggen dat het slecht voor je gezondheid is, eerder integendeel. Ik heb het hier nu ook niet over bv. Powerlifters die deadliften tot het bloed uit hun ogen druppelt. Als recreatieve bodybuilder doe je normaal gezien niet zo’n zware gewichten maar train je doorgaans wat lichter met meer herhalingen en zoek je manieren Om de spier zelf goed aan te pakken zonder idioot zware gewichten te tillen.
als je in de sportschool tussen een hoop spuitende fitnessers staat, ja die hun energiepeil zal inderdaad steeds through the roof zijn, maar dat mag je ook niet vergelijken met een natty. ofwel stoppen ze er op korte termijn mee en dan zal hun energiepeil een redelijke duik maken ofwel blijven ze pakken maar dan riskeren ze op termijn wel hart- en vaataandoeningen en mogelijks geen eigen aanmaak meer van testosteron.
Als je proteine-inname niet belachelijk hoog is (volgens mij is 2 gr per kg lichaamsgewicht voldoende en voor de gemiddelde mens een veilige grens) kunnen je nieren dat ook aan hoor of je moet genetisch wat pech hebben in dat departement.