Angst om ziek te worden en steeds getriggerd worden door producten.

Zoek hulp

Wij kunnen weinig voor je doen

Troost je met de gedachte dat iedereen er toch wel een keer aan moet geloven, uiteindelijk gaan we allemaal dood.

Ik ben onsterfelijk totdat ik dat niet meer ben.

Teveel fokken, verslaving

Droogtrommeldoekjes?! Wat zijn dat?

Je bent terminaal zodra je geboren wordt dus beter geniet je er gewoon van

Begrijp je angst wel. Denk dat je niet alles onder controle kunt hebben. Soms hebben mensen gewoon de pech ziek te worden ook al hebben zij zo gezond mogelijk geleefd.

Wat misschien positief zou kunnen werken is om je te richten om de positieve ontwikkelingen te focussen die er plaats vinden. Geloof dat het op dit moment zo is dat 60% van de mensen die kanker krijgen het overleven. Steeds meer soorten zijn te behandelen en soms zelfs te genezen. Ik geloof er zelfs in dat wij nog mee gaan maken dat alle types kanker te genezen zullen zijn of tenminste zo onder controle te krijgen dat het een chronische aandoening wordt.

1 schrale troost, doodgaan doe je toch wel

Zoek hulp... echt gun jezelf hulp.

Klinkt als OCD, serieus.

Wil je daar serieus vanaf, dan:

quote:

Op zondag 6 oktober 2019 22:54 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Zoek hulp... echt gun jezelf hulp.

En dan hoop ik voor je dat het niet gaat over:
- hoe raak ik wel iets vies aan?
Maar: -waar komt het vandaan dat ik iets vies vind?

Relativeringsvermogen... stukje hulp zoeken kan geen kwaad denk ik.

Tering .

We gaan allemaal een keer dood .

Maar ik heb nieuws voor je dood is dood het leven is 1000x erger .
Dood is rust namelijk.

YOLO

Gewoon blijven neuken tot je laatste snik.

Heb je er last van? En zo ja, hoe dan? Er is namelijk weinig mis met geen frisdrank drinken. En aan chocopasta mis je ook niets.

Nee niet herkenbaar, maar ik denk ook dat je er wel hulp bij moet zoeken.

De angst die je nu ervaart namelijk is te groot. Stress en angst zijn heel slecht voor je gezondheid ook, dus je moet wel dingen gaan relativeren. Gezond leven en nadenken wat je in je mond stopt is erg goed, maar veel verder dan dat kun en moet je niet gaan. Dan wordt het een obsessie namelijk. Gezond eten, beetje sporten, en verder dingen los laten en proberen te genieten van het leven zo veel als je kan. Niemand weet hoe lang of kort het duurt, maar dat het eindigt is wel zeker. Ook daar niet te veel bij stil staan: realiseren dat het zo is prima, erover na denken prima, maar niet te veel want het leven zelf schiet dan aan je voorbij.

Probeer gewoon hulp te zoeken. Je angsten klinken naar wat je zelf al zegt buiten proportioneel, maar komt bij jou wel ergens vandaan wat jij zelf ook al aan kan wijzen: je hebt mensen in je directe omgeving verloren, misschien wel even te veel en te snel achter elkaar aan. Dat kost tijd om te verwerken, en dat is je misschien nog niet goed gelukt. Dat ligt niet aan jou: iedereen heeft zijn grenzen wat betreft verwerken van verlies en te veel te snel kunnen mensen gewoon ook niet aan. Wellicht komt dat onverwerkte er nu uit in de vorm van stress en angst.

Heb je dit al langer, of is het nieuw? Maakt niet uit verder, maar ik denk dat het allemaal dingen zijn waar een psycholoog je echt wel mee helpen kan.

[ Bericht 0% gewijzigd door TomStall op 07-10-2019 12:14:20 ]

quote:

Op maandag 7 oktober 2019 10:10 schreef Tja..1986 het volgende:
Heb je er last van? En zo ja, hoe dan? Er is namelijk weinig mis met geen frisdrank drinken. En aan chocopasta mis je ook niets.

Chocopasta zou ik wel missen..! Ik was eigenlijk verbaasd dat ze zei "palmolie" en niet "suiker" eigenlijk.

Af en toe zondigen qua eten is toch lekker. Als je ergens van geniet gaat je stress weer omlaag denk ik dan maar. En wat is erger: stress of wat suiker of palmolie?

Waarom jezelf zo pijnigen met zaken waar je geen invloed op hebt? Je wilt jezelf ervan overtuigen dat een gezonde levensstijl zekerheid biedt om niet ziek te worden, maar je weet ook wel dat dat een gezonde leefstijl hooguit een vertragende factor is tot je dood. Niets meer en niets minder.

Het is mooi om aandacht te schenken aan een gezonde leefstijl, maar het moet imo niet ten koste gaan van levensvreugd.

De truc is om vooral excessen te voorkomen. Van een beetje alcohol, drugs, roken, ongezond eten (w.o. suiker) gaat niemand zomaar dood, maar 'te veel' wil je wel voorkomen. Dit geldt imo net zo goed voor geestelijke problematiek. De angsten waar je nu mee zit zijn mogelijk ook een exces en daar zul je wat mee moeten doen om er niet aan onder door te gaan. Je wilt toch niet op je 80e op je sterfbed terugkijken naar een leven die werd beheerst door angsten?

Doe er wat aan door te leren minder aandacht te schenken aan zaken waar je geen invloed op hebt. Niet ieder risico is te beheersen.

Van al die stress word je juist ziek

quote:

Op maandag 7 oktober 2019 19:52 schreef Geerd het volgende:
Van al die stress word je juist ziek

Dit. Ik heb een tijdje met soort gelijke gedachten rondgelopen na een gesprek met me moeder. Na goed uit zoeken bleken de kansen allemaal wel mee te vallen en kon ik het eigenlijk wel los laten als je er logisch over nadacht. Ging in dit geval om iets erfelijk wat ze zelf niet goed had begrepen.

Toch heb ik er bijna een jaar mee rond gelopen en heb ik me in dat jaar echt heel kut gevoeld lichamelijk (denk aan: Een rug die steeds vast ging zitten, schouders, pijn in mijn handen en benen, stress trillen) dat hele jaar was ik dus 'ziek' door de stress.

Ik kan je helaas ook niet helpen.. Ik ben me heel erg gaan focussen op 'vandaag' en doe dat nog steeds. Elke keer als de stress kom forceer ik mezelf richting 'je bent nu gezond, geniet ervan'.

Lastig is het zeker.

Worrying is suffering twice.

Maar dit lijkt me een goede reden om met een psycholoog te praten. Het wordt nket vanzelf beter, je kunt je angst alleen maar bevestigd zien op deze manier.

quote:

Op maandag 7 oktober 2019 19:54 schreef Harlekien het volgende:
Nee maar, tsjah je hebt mensen die 80 jaar roken en nooit ziek worden. Je hebt mensen die nooit een peuk aangeraakt hebben en die krijgen longkanker. Tuurlijk zijn er factoren waardoor de kans groter wordt maar wat is je leven überhaupt waard als je je overal druk om moet maken?

Roken is in dit geval wel een verkeerd voorbeeld omdat het verband erg sterk is. En roken is iets wat je makkelijk kunt vermijden.
Uit onderzoek blijkt dat van 18% van derokers die overlijden, longkanker de belangrijkste doodsoorzaak is. Niet-rokers sterven slechts in 2% van de gevallen aan deze vorm van kanker.


Het probleem van TS is niet of ze wel of geen risico loopt. Het probleem is dat ze er geen controle over heeft en dat beangstigt.

quote:

Op maandag 7 oktober 2019 12:17 schreef TomStall het volgende:

[..]

Chocopasta zou ik wel missen..! Ik was eigenlijk verbaasd dat ze zei "palmolie" en niet "suiker" eigenlijk.

Af en toe zondigen qua eten is toch lekker. Als je ergens van geniet gaat je stress weer omlaag denk ik dan maar. En wat is erger: stress of wat suiker of palmolie?

Ik ben het helemaal met je eens. Alleen als TS geen problemen heeft met het niet eten van die dingen, is het ook niet ongezond wat ze doet. Ik heb het idee dat het een beetje problemen zoeken waar ze niet zijn is.

quote:

Op maandag 7 oktober 2019 10:10 schreef Tja..1986 het volgende:
Heb je er last van? En zo ja, hoe dan? Er is namelijk weinig mis met geen frisdrank drinken. En aan chocopasta mis je ook niets.

Ze is angstig, dat zegt ze. Producten onderzoeken en vermijden is slechts een symptoom.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 10:35 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ze is angstig, dat zegt ze. Producten onderzoeken en vermijden is slechts een symptoom.

Oke. En is angstig zijn dan een probleem? Nogmaals, waar heeft ze in het dagelijks leven last van?

De dood is helaas onvermijdelijk en niet iedereen heeft het geluk op deze aardbol om 80 te worden. Je moet je niet afvragen of je de 80 kunt halen, maar meer of je voldoening haalt uit je huidige leven. Stel je jezelf de vraag, als ik morgen of nu dood zou gaan, heb ik dan een goed of mooi leven gehad ?

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 10:36 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]

Oke. En is angstig zijn dan een probleem? Nogmaals, waar heeft ze in het dagelijks leven last van?

Neem nou even een moment om je te bedenken hoe dat is als angst om ziek te worden elke dag speelt. En dat die angst meer is dan alleen een gedachte die even opkomt en dan weer weggaat.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 10:36 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]

Oke. En is angstig zijn dan een probleem? Nogmaals, waar heeft ze in het dagelijks leven last van?

Ben je bekend met angst? En dan bedoel ik niet het schrikken van een harde knal ofzo maar echt angst?

Zeker icm ziekte kan dit verlammend werken en beperkingen opgooien... als iemand niest kan ts denken dat ze zware griep gaat krijgen, bij hoofdpijn kan ze denken aan een tumor... iedereen om haar 1 kan een potentiele ziekmaker zijn... en ondanks dat je zelf wel kan relativeren op goede dagen, is die angst emotie heel sterk...

(Ik ben een angststoornis overgehouden aan ziekte en reanimatie van mijn zoontje, hij was daarna zo vatbaar dat elke nies of hoest als een bedreiging voelde, en soms nog steeds, ook al is hij nu een vrolijke gezonde knul van bijna 3....)

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 10:38 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Neem nou even een moment om je te bedenken hoe dat is als angst om ziek te worden elke dag speelt. En dat die angst meer is dan alleen een gedachte die even opkomt en dan weer weggaat.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 11:22 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Ben je bekend met angst? En dan bedoel ik niet het schrikken van een harde knal ofzo maar echt angst?

Zeker icm ziekte kan dit verlammend werken en beperkingen opgooien... als iemand niest kan ts denken dat ze zware griep gaat krijgen, bij hoofdpijn kan ze denken aan een tumor... iedereen om haar 1 kan een potentiele ziekmaker zijn... en ondanks dat je zelf wel kan relativeren op goede dagen, is die angst emotie heel sterk...

(Ik ben een angststoornis overgehouden aan ziekte en reanimatie van mijn zoontje, hij was daarna zo vatbaar dat elke nies of hoest als een bedreiging voelde, en soms nog steeds, ook al is hij nu een vrolijke gezonde knul van bijna 3....)

Het enige 'nadeel' dat ik uit de OP haal is dat TS gezond probeert te leven. Dat zijn andere dingen dan jullie melden. Waar jullie dat op baseren weet ik niet.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 16:18 schreef Tja..1986 het volgende:

[..]


[..]

Het enige 'nadeel' dat ik uit de OP haal is dat TS gezond probeert te leven. Dat zijn andere dingen dan jullie melden. Waar jullie dat op baseren weet ik niet.

Goh. Lees de OP nog eens.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 16:43 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Goh. Lees de OP nog eens.

Dit idd...

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 10:36 schreef Tja..1986 het volgende:
Oke. En is angstig zijn dan een probleem? Nogmaals, waar heeft ze in het dagelijks leven last van?

Je kunt je nergens anders lang op concentreren dan op ziekte en dood , soms heb je daarin wel afleiding maar van iets bereiken wat je wil in je leven is geen sprake. Maar ja. Wie bereikt er nou wel iets. De meesten zijn ongelukkig. Blijven ongelukkig en gaan dan dood. Het beste wat je vaak kan overkomsn is af en toe een moment van afleiding hebben. Meer is de meeste normale stervelingen toch niet gegund. Je mag blij wezen als je ten minste in een land woont waarin mensen elkaar niet martelen en uitmoorden of je om de haverklap een natuurramp hebt

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 11:22 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

Ben je bekend met angst? En dan bedoel ik niet het schrikken van een harde knal ofzo maar echt angst?

Zeker icm ziekte kan dit verlammend werken en beperkingen opgooien... als iemand niest kan ts denken dat ze zware griep gaat krijgen, bij hoofdpijn kan ze denken aan een tumor... iedereen om haar 1 kan een potentiele ziekmaker zijn... en ondanks dat je zelf wel kan relativeren op goede dagen, is die angst emotie heel sterk...

(Ik ben een angststoornis overgehouden aan ziekte en reanimatie van mijn zoontje, hij was daarna zo vatbaar dat elke nies of hoest als een bedreiging voelde, en soms nog steeds, ook al is hij nu een vrolijke gezonde knul van bijna 3....)

Heb zelf geen kinderen maar hoor van anderen dat het inderdaad een constante zorg is die nooit weg gaat. Herken de angst verder wel. Het slaat aan de ene kant nergens op, alsof dat het beter zou maken als je op slechte dingen voorbereid bent of zo. Maar ja.. Alsof het rationeel weg te denken is.. Dan was het natuurlijk doodsimpel geweest.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 08:39 schreef -Straw- het volgende:

Roken is in dit geval wel een verkeerd voorbeeld omdat het verband erg sterk is. En roken is iets wat je makkelijk kunt vermijden.
Uit onderzoek blijkt dat van 18% van derokers die overlijden, longkanker de belangrijkste doodsoorzaak is. Niet-rokers sterven slechts in 2% van de gevallen aan deze vorm van kanker.


Het probleem van TS is niet of ze wel of geen risico loopt. Het probleem is dat ze er geen controle over heeft en dat beangstigt.

Ja, precies. Al is de kans nog 1 op de miljoen of iets dergelijks. Wie zegt dat de ts niet die ene persoon is. Het is goed bedoeld maar mensen hier zijn geen God. Vanuit het opzicht van kennis over de toekomst heeft de ts even veel gelijk als ze het gevoel heeft morgen ziek te worden als iemand die zegt dat dit niet zal gebeuren. Mensen hier zijn geen zieners en ook geen artsen die de ts hebben onderzocht en haar kansen berekend op basis van haar genen. En ja natuurlijk iedereen gaat dood. Dat is ook niet het probleem. Als iedereen op hetzelfde moment dood zou gaan op een moment dat ze er klaar voor waren was het geen probleem maar het hele idee van een terminale ziekte op jongere leeftijd is nu juist dat je eerder doodgaat of dat iemand anders eerder doodgaat dan dat het leven "voltooid" is. Als je het zo uberhaupt op 122 jarige leeftijd of zo kunt noemen, dat verschilt ook per persoon natuurlijk . Maar ook per ervaringen, niet alleen maar qua persoonlijkheid..

quote:

Op zondag 6 oktober 2019 22:33 schreef roos94 het volgende:
Is dit herkenbaar voor iemand?

Ik heb eigenlijk al heel lang de angst om ernstig ziek te worden, ik heb hier ook vaak nachtmerries over. Omdat ik er zo'n angst voor heb, ben ik veel dingen gaan onderzoeken. Wat er zit in voedsel, huishoudmiddelen etc.

Hierdoor kan ik nu producten of situaties niet meer los zien van elkaar. Rood vlees? Darmkanker. Elke dag bij de bushalte staan? Longkanker. Droogtrommeldoekjes? Gevaarlijke chemicaliën die allerlei nare bijwerkingen kunnen opleveren. Ik durf geen parfum meer op mijn huid te doen, ook vanwege die chemicaliën. Chocopasta? Zit palmolie in, krijg je kanker van. Maar ik merk dat ik steeds meer producten vermijdt. Ik kan geen frisdrank meer drinken zonder te bedenken wat erin zit en dat het kanker, diabetes, hart en vaatziekten kan veroorzaken.

Mijn grootste angst is denk ik wel kanker. In mijn leeftijd van 13 tot 19 jaar heb ik mijn vader, oma, opa, goede kennis van de familie en een vriendin vanuit de basisschool zien vertrekken vanwege deze ziekte. Daarnaast is in deze tijd ook mijn oom overleden vanwege overmatig alcoholgebruik die daardoor een leverziekte kreeg.

Ik probéér gezond te leven. Ik rook niet, ik drink misschien 1 keer per jaar, ik probeer dagelijks vooral water te drinken. Echter kan dit ook allemaal geen fluit uitmaken, bijvoorbeeld mijn tante heeft nu borstkanker terwijl zij altijd super gezond leeft, biologisch voedsel en sport et cetera. En zo ken ik er nog wel meer. Dat moment dat je hoort, je bent opgegeven, dat jaagt mij zo'n angst aan dat is niet gezond.

Wauw... Ik wou vandaag vroeg naar bed gaan. Dat lukte bijna en ik was blij. Tot ik weer iets achterlijks deed. regelmatig doe ik iets voordat ik nadenk en dan wordt ik zo ziedend op mezelf dat ik mijn spullen wel door het raam kan gooien of mezelf iets aan kan doen, gelukkig ben ik hierin verbeterd en ben ik door schade en schande beter geworden in impulsen beheersen).
Vandaag had ik mezelf voorgenomen om niet op fok te gaan kijken. Want ik lig al iedere dag een uur of langer wakker omdat ik bang ben voor onder andere ziektes. Bijna lukte het. Maar wat gebeurde er?! Ik liet iets op de grond vallen en at het gewoon op. Toen werd ik zo bang om dood te gaan aan een bacterie en woedens op mezelf dat ik wel op fok moest kijken. Terwijl ik tegen mezelf zei dat ik niets moest posten. Maar toen zag ik deze post.
Ik vind het heel naar voor je dat wel 5 mensen uit je nabije omgeving zijn overleden aan kanker . Bij mij in de familie is het ook voorgekomen dat sommigen zijn overleden aan kanker. In iedere familie denk ik haast wel . En het zijn net zo vaak ook JUIST de mensen die supergezond leven . Als kind was ik ook heel bang dat ik kanker had. Als volwassene denk ik het soms nog steeds maar meestal gelukkig niet meer, wat mij heeft geholpen is dat je bij kanker vaak wel ernstige symptomen hebt als pijn en bloed en zo. Maar goed, bij heel veel kankersoorten ook niet.
Ik denk dat ons probleem biochemisch van aard is en probeer dan ook diverse supplementen uit tegen angst (mensen minachten mij daarom, maar ik haat die trage logge keuring door artsen waarin je moet smeken of je een medicijn mag en ze dan uiteindelijk kunnen zefgen wat denk je wel niet NEE het zit tussen je oren stel je niet aan. )
Tot nu toe heeft alleen glycine mij zelf geholpen, maar dat kan ook gevaarlijk zijn.. Dus dat neem ik niet meer. Je kunt beter niet te veel antioxidanten en glycine wat in snoep zit oa eten. Maar morgen zeggen ze vast weer wat anders.
Ik ben soms ook bang voor bijwerkingen van mijn supplementen. Maar als ik dat heb neem ik het gewoon niet meer (tip gebruik gewoon 5 weken 1 ding daarna weer wat anders, maar goed het eerste dat ik eigenlijk moet adviseren is ga naar een dokter dus doe dat eerst, die zal je als je mazzel hebt eigen middelen met eventueel bijwerkingen voorschrijven. Benzo's/gaba dingen hoopelijk niet.. Heb je niks aan is alleen maar verslavend en wel effecfief maar voor zeer korte termijn. Ssri's kunnen soms wel helpen.. Maar het verschilt per persoon of je bijwerkingen krijgt. Ik wel. En vitaminen schrijven ze soms voor. ) hoop gewoon dat deze angst ooit voorbijgaat.
Iedereen zegt altijd dat ik zo zwartwit denk maar ik snap ook wel dat het ook een spirituele kant heeft die je met denken kunt beinvloeden, als je gelukt hebt dan zijn de processen in je lichaam zo dat je de juiste gedachten daarover kunt hebben en daar qua gevoel ook echt in kunt geloven maarja.
Als je minder angst hebt voor de dood dan is je angst voor ziekten ook weg. Bijv voor mijn eigen dood ben ik minder bang als ik denk van, boeiend dat ik nog niet alles heb kunnen bereiken. Alsof anderen wel alles hadden kunnen bereiken wat ze wilden. Maar de angst voor het onbekende blijft natuurlijk altijd wel. Waarschijnlijk dat je daar met veel spirituele ontwikkeling ook nog wel vanaf zal kunnen komen, maar dat weet ik niet. Ben maar een newbie op dat gebied.
Ik ben iedere dag bang. Ik kan niet normaal leven als ik iedere dag denk dat ikzelf of iemand die ik ken elk moment dood kan gaan of zo. Het is gewoon een realistische angst. Dat maakt het hardnekkig. Maar goed ik ben bijna overal bang voor. Ik ben ""blij""" dat ik ten minste een soort lotgenoot heb. Functioneer jij? Heb jij bijv tijd over na je werk? Ik natuurlijk niet. Het is altijd werken, eten, met mijn angst in bed liggen. Uiteindelijk in slaap vallen . Repeat. En dan is het ook nog zo psychologisch waarvan anderen zeggen zet je er gewoon overheen is toch makkelijk. Dus je wordt om een probleem dat je hebt geminacht. En dat mag je ook niet zo zeggen. Want dan klaag je en heb je zelfmedelijden en haat iedereen je. Jezus, ik geef vaak toe dat het altijd erger kan. Ik kan heus wel relativeren. Maar niks is vaak goed geboeg voor bepaalde lieden die zelf ook zo sneu zijn dat ze zichzelf beter moeten voelen door anderen af te zeiken. Zo is het leven, iedereen heeft wel een probleem, en hoe vervelend het ook is angst is bij lange na niet het ergste dus heeft (logischerwijs) voor bijna werkelijk niemand prioriteit, zelfs niet voor de geestelijke gezondheidszorg want ach dat is toch een eerste wereld voorziening, dat heb je niet eens in Afrika dus wat boeien de wachtlijsten. Nou, dan zit er dus niks anders op dan of hulp zoeken of als je al te gedesillusioneerd bent geraakt met de officiële hulpverlening jezelf nog proberen te helpen. Iets anders zit er niet op. Ja, lijdzaam wachten tot je leven over is. Maar dat zou ik zelf nooit doen.
Dit is vast een zoveelste troll topic, bedoelt om eens lekker om mensen als ik te kunnen lachen. Maar in ieder geval heeft het me afgeleid , hoewel ik natuurlijk ook boos op mezelf ben dat ik niet al in bed ben gaan liggen.

quote:

Op dinsdag 8 oktober 2019 17:16 schreef MCH het volgende:
Als ik je verhaal zo lees doe je weinig aan seks. Seks helpt tegen veel dingen dus ik zou het daar eens in zoeken.

Propaganda. Sporten werkt ook heel ontspannend hoor. Daar heb je ook niet per se een ander mens met een eigen belangenverstrengeling bij nodig.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 09-10-2019 00:36:09 ]

Roos94 duikt kennelijk liever vol in haar angst.


LIF / Wat is de allerergste manier om dood te gaan?

quote:

Op woensdag 9 oktober 2019 09:09 schreef Lienekien het volgende:
Roos94 duikt kennelijk liever vol in haar angst.


LIF / Wat is de allerergste manier om dood te gaan?

Goed topic. Bedankt voor de link

Hypochondrisch .gedrag dus.
Ik zou hulp zoeken als ik jou was

Kanker is één van de weinige dodelijke ziektes die soms gewoon spontaan lijkt op te komen. Er is medisch gezien voor veel kankers ook geen specifieke oorzaak, waardoor ook gezonde mensen ziek kunnen worden. Er wordt hierbij vaak gesproken van "risicofactoren", en de belangrijksten klinken je vast wel bekend: tabak, overmatig alcoholgebruik, zwaar overgewicht, geen beweging en een ongezond dieet. De kans om wat voor ziekte dan ook te krijgen is groter naarmate je meer van deze risicofactoren hebt.

Dit betekend overigens niet dat je geen stukje taart meer mag nemen op je verjaardag. Dit betekend ook niet dat je niet meer op de bank mag zitten tijdens het NOS-Journaal.

Het gaat erom dat je de balans vindt.
En zo te horen is die bij jou helemaal kwijt.


Trouwens, stress is ook een mooi risicofactortje voor veel ziektes. Als je je wat minder druk maakt, ben je vast beter af

-----------
Om in te gaan op de reacties hierboven: daarom overlijdt ook niet elke roker aan longkanker. Roken is niet per se een directe oorzaak van longkanker, alleen verhoogt het risico erop gewoon extreem.