Depressie & Angst #160

quote:

Op maandag 23 september 2019 07:18 schreef Tomatenboer het volgende:
Dus jullie kunnen ondanks jullie depressie of angststoornis toch nog wel redelijk functioneren?

Ik vraag het omdat ik me ook nog best staande weet te houden op het werk en in het dagelijks leven, maar ik volgens de huisarts pas te maken heb met een depressie als ik echt niet meer kan functioneren. Niet meer uit bed wil komen, helemaal niets meer gedaan krijg, nergens meer zin in heb enz.

Volgens de huisarts moet ik maar meer gaan sporten (ongetwijfeld sowieso een goed idee overigens).

Maar om een lang verhaal kort te maken ik voel me daarin niet helemaal begrepen en serieus genomen. Ik loop al jaren met een dysthyme stoornis, maar nog niet eerder waren mijn depressieve klachten zo zwaar als ze momenteel zijn.

Ik denk dat je het zelf het beste voelt en dat het daarbij weinig zin heeft om met andere te vergelijken. Ik denk dat de vraag vooral is wat je van de huisarts zou willen. Als jij toch het gevoel hebt dat je (extra) hulp nodig hebt, dan zou ik dat zeker nog eens aankaarten.

Huisartsen zijn er ergens natuurlijk ook gewoon om te kijken wat zinnige zorg is of niet he. En daarin maken ze soms eens een verkeerde inschatting, ook omdat andere mensen misschien juist veel te snel naar een huisarts gaan.

Hallo allemaal,

Helaas hier een nieuwe klant op het angst & depressietopic. Het begon allemaal op 15 juni 2002. Ik had veel te veel gedronken op een feestje. De dag erop heb ik me euforisch gevoeld, zo goed. op 18 juni 2002 ging het echter volledig mis, voelde me beroerd, angstig en dacht dat ik dood ging. Herstel heeft geduurd tot 2006 met hulp van psycholoog. Antidepressiva gaan slikken en goeie tijd gehad, tot 2019.

Het begon in augustus met hartkloppingen (als in: extrasystolen, gevoel dat je hart even 3 seconden stilstaat, en verder). ECG gehad, alles goed, bloedtest, alles goed. Op vakantie gegaan naar Italië waar ik dagelijks met de hartkloppingen heb geworsteld (door angst voor de kloppingen). Vakantie is er min of meer door verpest.

Begin september een uitje gehad, waarbij het totaal verkeerd is gegaan, beroerd voelen, trillen, hevige angst en hartkloppingen. In paniek en in een waas naar huis gereden. Vervolgens thuis heel veel in bed gelegen, trillend en angstig en ziek van spanning. Afijn, dan maar een nieuwe afspraak bij de huisarts. 12 september gerustgesteld door de huisarts, voelde me een week lang echt honderd keer beter, met hartkloppingen. Tot afgelopen weekend waarbij ik op een event was dat duurde van vrijdag tot zondag. Zaterdag in volle paniek en in een waas weer naar huis gegaan, beroerd/onbestemd voelen, hartkloppingen, angstig.

Nu met veel moeite en een doodziek gevoel van angst en spanning op het werk. Rustig aan doen, oxazepam op zak en proberen er het beste van te maken. Het zit allemaal niet mee in deze tijd in ieder geval. Ook een event recorder gekregen. 2 oktober voor geruststelling naar de cardioloog. Ik ben overigens 36 maar doodsbang voor een hartinfarct of ziekte waardoor ik me slap voel en het een volledig eigen leven gaat leiden, in stand gehouden door de hartkloppingen. Als ik het nog steeds heb na geruststelling door de cardioloog stelt de huisarts fysio en psych voor.

Man man man wat een ellende kan een mens in zn kop hebben...

quote:

Op dinsdag 24 september 2019 12:34 schreef Papaap het volgende:
Hallo allemaal,

Helaas hier een nieuwe klant op het angst & depressietopic. Het begon allemaal op 15 juni 2002. Ik had veel te veel gedronken op een feestje. De dag erop heb ik me euforisch gevoeld, zo goed. op 18 juni 2002 ging het echter volledig mis, voelde me beroerd, angstig en dacht dat ik dood ging. Herstel heeft geduurd tot 2006 met hulp van psycholoog. Antidepressiva gaan slikken en goeie tijd gehad, tot 2019.

Het begon in augustus met hartkloppingen (als in: extrasystolen, gevoel dat je hart even 3 seconden stilstaat, en verder). ECG gehad, alles goed, bloedtest, alles goed. Op vakantie gegaan naar Italië waar ik dagelijks met de hartkloppingen heb geworsteld (door angst voor de kloppingen). Vakantie is er min of meer door verpest.

Begin september een uitje gehad, waarbij het totaal verkeerd is gegaan, beroerd voelen, trillen, hevige angst en hartkloppingen. In paniek en in een waas naar huis gereden. Vervolgens thuis heel veel in bed gelegen, trillend en angstig en ziek van spanning. Afijn, dan maar een nieuwe afspraak bij de huisarts. 12 september gerustgesteld door de huisarts, voelde me een week lang echt honderd keer beter, met hartkloppingen. Tot afgelopen weekend waarbij ik op een event was dat duurde van vrijdag tot zondag. Zaterdag in volle paniek en in een waas weer naar huis gegaan, beroerd/onbestemd voelen, hartkloppingen, angstig.

Nu met veel moeite en een doodziek gevoel van angst en spanning op het werk. Rustig aan doen, oxazepam op zak en proberen er het beste van te maken. Het zit allemaal niet mee in deze tijd in ieder geval. Ook een event recorder gekregen. 2 oktober voor geruststelling naar de cardioloog. Ik ben overigens 36 maar doodsbang voor een hartinfarct of ziekte waardoor ik me slap voel en het een volledig eigen leven gaat leiden, in stand gehouden door de hartkloppingen. Als ik het nog steeds heb na geruststelling door de cardioloog stelt de huisarts fysio en psych voor.

Man man man wat een ellende kan een mens in zn kop hebben...

Herkenbaar klinkt idd als een angststoornis met i.i.g. een vleugje hypochondrie. Maar ik ben maar een leek die symptomen herkent ;-).

Beste is nu de cardioloog afwachten en daarna met een psycholoog aan de slag gaan.

quote:

Op dinsdag 24 september 2019 15:43 schreef MatthijsDJ het volgende:

[..]

Herkenbaar klinkt idd als een angststoornis met i.i.g. een vleugje hypochondrie. Maar ik ben maar een leek die symptomen herkent ;-).

Beste is nu de cardioloog afwachten en daarna met een psycholoog aan de slag gaan.

Inderdaad, afwachten maar! Elk uur voelt alsof mijn laatste uur is geslagen, heel vervelend allemaal.

quote:

Op dinsdag 24 september 2019 15:02 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Klinkt als een angststoornis... sucks! Sterkte

Dank je wel gewoonmezelf87! Het zuigt zeker..

Welkom papaap... sterkte !

quote:

Op dinsdag 24 september 2019 17:01 schreef Nijna het volgende:
Welkom papaap... sterkte !

Dank je wel Nijna!
Inmiddels weer thuis, voor nu een warm bad voor mij en ff proberen te mediteren.

quote:

Op dinsdag 24 september 2019 20:38 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Hoeveel oxazepam gebruik je?

Niet zo veel, af en toe een halfje 5 mg, en bij hele erge paniek een hele van 10 mg. Heb het maar mondjesmaat gekregen van de huisarts om tijdelijk even de ergste paniek weg te werken. Ik merk wel dat als ik een hele neem dat ik me een stukje beter voel, zij het een beetje duf.

quote:

Op woensdag 25 september 2019 14:20 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Goed dat je er voorzichtig mee omgaat. Ik heb ze ook nog steeds hoor, sinds 3 weken aan de AD en dat maakte alles eerst heel erg veel erger... toen mocht ik naar 40mg per dag maar heb t tnt altijd op max 25mg weten te houden. Nu al n paar dagen 10 en vandaag weer 15mg... merk wel dat ik wat rustiger wordt en iemand zei vandaag dat ik er wel iets blijer uitzie...

Heel goed! Starten met AD is geen pretje. Ik zit er al 12 jaar aan, maar ik denk dat mijn dosis van 20mg te laag is om mijn angststoornis genoeg te dempen. Ben er huiverig voor om de overstap naar 40 mg te gaan maken qua AD.

quote:

Op woensdag 25 september 2019 14:44 schreef Papaap het volgende:

[..]

Heel goed! Starten met AD is geen pretje. Ik zit er al 12 jaar aan, maar ik denk dat mijn dosis van 20mg te laag is om mijn angststoornis genoeg te dempen. Ben er huiverig voor om de overstap naar 40 mg te gaan maken qua AD.

Welke slik je? Niet elke AD helpt even goed bij angst.

Hier gaat het nog steeds elke dag wel iets beter, maar zoooooooo fucking langzaam. Moet ook deze stomme terugval weer verwerken en vetrouwen krijgen in mezelf en de medicatie.. Maar dat lukt nog maar moeilijk.

quote:

Op woensdag 25 september 2019 15:46 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Herkenbaar...

Ik wil ook te snel (wss ook herkenbaar). Gewoon dit hoofdstuk afsluiten en verder :-).

En die angst dat je herstel niet doorzet etc..

quote:

Op woensdag 25 september 2019 20:16 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Ooj dat laatste ook ja... dan heb ik 2 goede dagen (lees maar 10mg oxa) en dan afgelopen nacht weer heel veel spanning en vanmorgen ook en dan denk ik gelijk dat de pillen niet genoeg werken en dat het nooit meer overgaat enz enz... terwijk ik objectief gezien dus betere dagen er tussen heb en pas 3 weken de pillen slik... #vermoeiend!

Dat is ook het moeilijkste, het is niet één stijgende lijn.. Nee het is echt 3 stappen maken en gewoon weer 2 naar achteren. En je weet gewoon dat het wel goed gaat komen.. Je gelooft er zelfs in maar op die dagen dat je een stap terug zet is dat moeilijk voor ogen te houden.

Dat en dat je hier begrepen wordt. Merk dat erover schrijven hoe dan ook veel helpt.

quote:

Op woensdag 25 september 2019 14:49 schreef MatthijsDJ het volgende:

[..]

Welke slik je? Niet elke AD helpt even goed bij angst.

Hier gaat het nog steeds elke dag wel iets beter, maar zoooooooo fucking langzaam. Moet ook deze stomme terugval weer verwerken en vetrouwen krijgen in mezelf en de medicatie.. Maar dat lukt nog maar moeilijk.

Ik slik Paroxetine 20 mg. In de volksmond Seroxat.

Herstel kost tijd inderdaad, maar blijf erin geloven dat het goed komt. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, de kracht van je mind is soms zo sterk dat herstel heel langzaam gaat. Hou vol! Ik weet hoe uitzichtloos het soms kan zijn.

Ik ben vandaag weer flink op mijn bek gegaan door aan mijn beroerde gevoel en angst toe te geven en naar huis te gaan om 16u vanaf mijn werk. Dat maakt het dan in mijn hoofd nog slechter, alleen al om het feit dat ik naar huis ging, zo van: zie je wel je bent er slecht aan toe. Dan ga ik me nog slechter voelen. En zo is het cirkeltje weer rond.

quote:

Op woensdag 25 september 2019 14:48 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Misschien t onderzoek eerat afwachten en anders misschien naar 30mg?

Denk dat het niet anders is. Ik ga dan ook weer bij de psycholoog langs in ieder geval. Mijn laatste bezoek aan hem was in 2010, zo lang is het goed gegaan maar nu dus met een daverende klap terug.

Vanavond heb ik eens een brief aan mezelf geschreven voor het eerst. Heel raar maar dat lijkt me wel een soort vrede te geven. Voor even dan.

quote:

Op donderdag 26 september 2019 12:38 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Deze paniekvogel mag straks naar de tandarts... noodvulling ligt eruit... pfff

En hoe ging ie?