De ander sterft niet lang daarna, de ander voelt zich zo eenzaam en is zo verdrietig dat hij/zij sterf van verdriet letterlijk.
Maar kan dat? Is dat de verklaring waarom de ander van het oudere echtpaar snel nadat de ega is overleden, ook overlijdt?
En zo ja, waarom komt het dan niet voor bij jongere mensen, die ook intens verdriet kunnen hebben. En zo ja, wat gebeurt er met je lichaam als je sterft van verdriet/eenzaamheid. Waar ga je nu ineens aan dood, houdt je hart op van verdriet?
Vertel het me mede fokkers, op dit late tijdstip op een winterse nacht in Januari.......
quote:Ik denk eigenlijk ook wel dat het kan, maar waarom komt het niet voor bij jongeren? Is alleen een oud hart niet bestand tegen zulk soort verdriet? En wat gebeurt er dan met je hart als je sterft van verdriet, wat laat het stoppen met kloppen.......
Op vrijdag 10 januari 2003 00:56 schreef Dagootje het volgende:
Ik zou het niet weten, maar ik denk dat het best kan..
quote:Ik vraag me af of dat echt zo is... Onderzoekje dan maar?
Op vrijdag 10 januari 2003 00:56 schreef Phuturistixxx het volgende:
Je hoort die verhalen weleens. Een oud echtpaar, 50 jaar getrouwd en al 70 jaar bijelkaar, en dan overlijd er één van de twee.......De ander sterft niet lang daarna, de ander voelt zich zo eenzaam en is zo verdrietig dat hij/zij sterf van verdriet letterlijk.
Maar kan dat? Is dat de verklaring waarom de ander van het oudere echtpaar snel nadat de ega is overleden, ook overlijdt?
...
Volgens mij valt het juist op als ze vlak na elkaar overlijden, maar hoor je er niet veel over als een v/d na de dood van de ander nog flink wat jaren doorfeest!
Ik bedoel dus zoiets als de media-aandacht voor gecrashte vliegtuigen. Het lijkt alsof er flink veel vliegtuigen crashen de laatste tijd, maar op het totale aantal vliegtuigen of vluchten stelt het natuurlijk niets voor.
[Dit bericht is gewijzigd door hyperfuzz op 10-01-2003 01:01]
quote:Tjah het komt niet heel vaak voor volgens mij, maar zou het dan toeval zijn?
Op vrijdag 10 januari 2003 01:00 schreef hyperfuzz het volgende:[..]
Ik vraag me af of dat echt zo is... Onderzoekje dan maar?
Volgens mij valt het juist op als ze vlak na elkaar overlijden, maar hoor je er niet veel over als een v/d na de dood van de ander nog flink wat jaren doorfeest!
Je hebt het ook met (sommige) vogeltjes. Als huisdiertjes dan. Als je er 2 koopt en 1tje gaat dood gaat de ander ook.........
quote:Ja en hoeveel huisdieren leven rustig door als 1 v/d 2 doodgaat? Juist! Da's helemaal geen opvallend fenomeen maar toch komt dat vaker voor denk ik
Op vrijdag 10 januari 2003 01:02 schreef Phuturistixxx het volgende:
Tjah het komt niet heel vaak voor volgens mij, maar zou het dan toeval zijn?Je hebt het ook met (sommige) vogeltjes. Als huisdiertjes dan. Als je er 2 koopt en 1tje gaat dood gaat de ander ook.........
Dat is nou ECHTE liefde
[typo]
[Dit bericht is gewijzigd door Bushmaster op 10-01-2003 01:06]
quote:Ik heb het ook alleen over (sommige) vogels....
Op vrijdag 10 januari 2003 01:03 schreef hyperfuzz het volgende:[..]
Ja en hoeveel huisdieren leven rustig door als 1 v/d 2 doodgaat? Juist! Da's helemaal geen opvallend fenomeen maar toch komt dat vaker voor denk ik
Als het jongere mensen overkomt dat een van beiden overlijdt en de overgeblevene zorgt niet meer goed zichzelf is dat een minder groot probleem omdat jongeren over het algemeen een sterker gestel en vaak meer sociale contacten hebben dan ouderen, zodat hun vrienden vaak ook nog een beetje erop let of het wel goed met ze gaat.
quote:Ik heb helaas geen onderzoek gedaan, maar volgens mij sterven er ook mensen, na de dood van hun ega, die nog gezond en/of niet zo oud waren.....
Op vrijdag 10 januari 2003 01:05 schreef deurmat het volgende:
Misschien is dit niet romantisch genoeg hoor, maar zou het niet gewoon komen doordat ze zo oud zijn? Dan is er nou eenmaal een grotere kans op sterfte.
Als je geestelijk opgeeft is dat vast ook niet positief voor je lichaam.
Maar omdat jonge mensen vaak een sterker gestel hebbend dan ouderen komt het bij ouderen vaker voor...
Tenminste, dat is hoe ik erover denk.
quote:Ja, dat zou een verklaring kunnen zijn.........
Op vrijdag 10 januari 2003 01:07 schreef Oxazepam het volgende:
Bij oudere mensen is het vaak zo dat als een van beiden overlijdt, de ander gewoon geen zin meer heeft en niet meer goed voor zichzelf zorgt, slecht gaat eten.Als het jongere mensen overkomt dat een van beiden overlijdt en de overgeblevene zorgt niet meer goed zichzelf is dat een minder groot probleem omdat jongeren over het algemeen een sterker gestel en vaak meer sociale contacten hebben dan ouderen, zodat hun vrienden vaak ook nog een beetje erop let of het wel goed met ze gaat.
Ik vind dat iemand dit moet gaan onderzoeken.
Gaat daarheen dus.
quote:Ouderen hebben als hun partner overlijdt geen doel meer in hun leven, want hun partner was hun enige doel nog, dus ze zien geen reden meer om verder te leven waardoor ze dus slecht voor zichzelf gaan zorgen. Jongeren hebben behalve hun partner vaak nog andere doelen in hun leven, zoals school, werk en vrienden.
Op vrijdag 10 januari 2003 01:09 schreef Phuturistixxx het volgende:
Ja, dat zou een verklaring kunnen zijn.........Ik vind dat iemand dit moet gaan onderzoeken.
ik ben twee jaar kapot geweest van een verloren liefde, en ik wilde absoluut dood, maar ging maar niet.
Dit is grotendeels te danken aan mensen die me mee namen en dwongen om dingen te doen.
Ik denk dat wanneer je oud en afgeleefd bent, en het enige plezier in je week bestaat uit je kinderen die op zondag een uurtje bij je langs komen. Je het echt opgeeft.
Er is dan denk ik letterlijk geen andere uitweg dan de dood. Of die nou een jaar of vijf jaar opzich laat wachten. Ik denk dat op zo'n moment ongeveer het enige waar je nog voor leeft de dood is. Iets anders staat je vermoedelijk niet te wachten.
Wanneer iemand in een dergelijk uitzichtloze situatie zit, helpt die zichzelf vermoedelij onbewust. (denk ik)
Bij oudere echtparen zie je het ook, dat als de 1 sterft de ander snel volgt...
Bij dieren komt het ook voor....
quote:volgens mij is het idd gewoon dat mensen door hun verdriet veel minder trek in eten hebben(minder eten) en opeens moeten wennen aan het alleen zijn. En ik denk dat dat hoe ouder je wordt, dat dat steesd moeilijker wordt. NEt zoals oude mensen die plotseling moeten verhuizen, dat overleven ze ook niet altijd.
Op vrijdag 10 januari 2003 01:05 schreef deurmat het volgende:
Misschien is dit niet romantisch genoeg hoor, maar zou het niet gewoon komen doordat ze zo oud zijn? Dan is er nou eenmaal een grotere kans op sterfte.
Sterven is het niet, maar ze is wel heel ziek geweest uit liefdesverdriet. Ik kan me voorstellen dat zoiets bij bijvoorbeeld een ouder iemand ook fatale gevolgen kan hebben.
Dus bij dieren kan het wel degelijk, ik denk dan bij mensen ook wel.
Meestal zitten ze een beetje weg te kweinen in een bejaardenhuis.
Maar wat de jongeren betreft, denk ik dat je gewoon moet volharden en accepteren, er zijn nog zat andere dingen om voor te leven, en je hebt dingen zoals werk, waar je genoeg sociaal contact hebt.
quote:Mij misschien ook niet meer.
Op vrijdag 10 januari 2003 01:05 schreef boebiedoe het volgende:
uhhu ik weet t nie, miscchien wel, dan zien jullie me binnenkort niet meer als t zo is
Vriendin is bijna over de rand van wanhoop. 
en ik kan er niks aan doen.
quote:Ik hoop van harte dat het wél kan, want als mijn man er niet meer is wil ik niet zonder hem verder. Als ik ervaar hoe reddeloos wij zijn zonder elkaar dan denk ik wel dat ik zonder hem zou sterven inderdaad, maar dat komt ook omdat mijn leven echt waardeloos (en niet uit verveling of iets dergelijks maar fundamenteel) was voor ik hem vond. Naar mijn idee heb ik zoveel essentieels aan hem, en aan onze liefde te danken, dat ik mij niet kan voortsellen dat het leven zonder hem enige glans zou kunnen hebben, maar ik zie dat wel als het zover is.
Op vrijdag 10 januari 2003 00:56 schreef Phuturistixxx het volgende:
Je hoort die verhalen weleens. Een oud echtpaar, 50 jaar getrouwd en al 70 jaar bijelkaar, en dan overlijd er één van de twee.......De ander sterft niet lang daarna, de ander voelt zich zo eenzaam en is zo verdrietig dat hij/zij sterf van verdriet letterlijk.
Maar kan dat?
Ik denk dus ja, het kan, en als het gebeurt is het misschien maar beter zo.
quote:Dat meen je niet...
Op vrijdag 10 januari 2003 21:07 schreef Nijntjuh het volgende:[..]
Ik hoop van harte dat het wél kan, want als mijn man er niet meer is wil ik niet zonder hem verder. Als ik ervaar hoe reddeloos wij zijn zonder elkaar dan denk ik wel dat ik zonder hem zou sterven inderdaad,
de achtergronden zijn misschien wat ingewikkeld en persoonlijk om hier neer te zetten, maar dat is nu eenmaal wat ik echt voel, en voor iemand die de eerste 25 jaar van dr leven niet in liefde geloofde (ondanks diverse langdurige relaties) zegt dat wel wat. Ik geloof dat ik gezegend ben in dat we elkaar hebben mogen vinden, er gaat geen dag voorbij zonder dat ik daar dankbaar voor ben. Wat me er overigens niet van weerhoudt hem af en toe flink de huis vol te schelden 