Een lekker ongecompliceerd leven

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 09:01 schreef Yiwei het volgende:

[..]

Het verschil is dat jullie iets aan de situatie kunnen doen, bijv. bij functionarings gesprekken regelen dat je op een ander plek komt waar je meer affiniteit mee hebt/ meer afwisseling/ meer kunt leren, enz.

Bij anderen heb ik gezien dat ze gewoon overstappen met hun baan. Andere is gaan ondernemen. Ze zijn allemaal gelukkig in het leven ondanks hard werken wat heel de wereld doet.

Mensen in de wajong kunnen niet veranderen, ze gaan bijv. niet ineens hun been terugkrijgen, of terugdraaien dat ze niet verkracht zijn, enz. Zelfs dan kom je niet in de wajong, maar in de bijstand. Ik heb wajong mensen gezien met allerlei littekens bij de pols; overlevenden van zelfmutilatie wegens waarschijnlijk meerdere problematieken zoals trauma.

Wajong bestaat geeneens meer, van wat ik heb gehoord waren ze zo streng dat er meer mensen recht op hadden, maar niet kregen. Intern en na x ronden kwamen er toch regeltjes wat mensen tegenhoudt.

Wajongers moeten leren leven dat hun hoogst haalbare zal zijn: boodschappen doen, film kijken, leren ontspannen, enz. En niet zelfdoding als gevolge van wat dan ook. Tevreden dat er ondanks alles een basisinkomen is, is een goede zaak. Dit is dankbaarheid. Jullie zouden trots op jezelf moeten zijn dat jullie solidair zijn met ernstig minder bedeelde mensen.

----------
Vrouwen hebben heel hun leven toch ook menstruatie met een week waarbij ze niet functioneren. Week ervoor en week erna kunnen de klachten ook aanwezig zijn waarbij ze moeite hebben met lopen. Toch zie je niks aan vrouwen, proberen ze verder te gaan met het leven zoals de wajongers. Is toch knap dat mensen iets van hun leven kunnen maken.

Ik ken mensen bij de gemeente die mensen moeten helpen bijv. aan een uitkering of werkplek zoeken, zoals aangepast werk etc.

Die man vertelt mij dat er mensen met een IQ van 40 nog net niet kwijlend in een rolstoel, gewoon uit de wajong gepusht zijn en bij de gemeente terecht zijn gekomen. (in de bijstand dus)

Er word al jaren asociaal omgegaan met mensen in de wajong, zaten er rotte appels tussen? Ongetwijfeld, maar dat was niet het gros.

Net zoals in de bijstand er zo'n beeld is van fraudeurs, terwijl we het dan nog niet over 5% hebben van het totaal.

quote:

Op maandag 2 september 2019 14:58 schreef Bananenpap het volgende:
Dat niet. Maar constant denken dat je leven gecompliceerd is schiet natuurlijk ook niet op. Dan moet je of je leven in perspectief zetten met dat van anderen of er iets aan doen. Daarvoor hoef je nog niet eens naar het buitenland te kijken. Ook genoeg mensen hier in Nederland die leven met een handicap, ziekte of armoede die het vast en zeker zwaarder hebben dan TS.

Dat is ook zo maar de ts post hier omdat hem dat niet lukt, ieder normaal denkend mens wil zijn situatie veranderen als die slecht is. En dat laatste is iets wat ts moet zien en ervaren voordat het effect heeft niet horen van iemand op een forum bij wijze van kritiek dat hij het niet beseft, dat heeft geen nut denk ik. Of mss wel. Weet ik veel.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 09:01 schreef Yiwei het volgende:
Het verschil is dat jullie iets aan de situatie kunnen doen, bijv. bij functionarings gesprekken regelen dat je op een ander plek komt waar je meer affiniteit mee hebt/ meer afwisseling/ meer kunt leren, enz.

Bij anderen heb ik gezien dat ze gewoon overstappen met hun baan. Andere is gaan ondernemen. Ze zijn allemaal gelukkig in het leven ondanks hard werken wat heel de wereld doet.

Mensen in de wajong kunnen niet veranderen, ze gaan bijv. niet ineens hun been terugkrijgen, of terugdraaien dat ze niet verkracht zijn, enz. Zelfs dan kom je niet in de wajong, maar in de bijstand. Ik heb wajong mensen gezien met allerlei littekens bij de pols; overlevenden van zelfmutilatie wegens waarschijnlijk meerdere problematieken zoals trauma.

Wajong bestaat geeneens meer, van wat ik heb gehoord waren ze zo streng dat er meer mensen recht op hadden, maar niet kregen. Intern en na x ronden kwamen er toch regeltjes wat mensen tegenhoudt.

Wajongers moeten leren leven dat hun hoogst haalbare zal zijn: boodschappen doen, film kijken, leren ontspannen, enz. En niet zelfdoding als gevolge van wat dan ook. Tevreden dat er ondanks alles een basisinkomen is, is een goede zaak. Dit is dankbaarheid. Jullie zouden trots op jezelf moeten zijn dat jullie solidair zijn met ernstig minder bedeelde mensen.

----------
Vrouwen hebben heel hun leven toch ook menstruatie met een week waarbij ze niet functioneren. Week ervoor en week erna kunnen de klachten ook aanwezig zijn waarbij ze moeite hebben met lopen. Toch zie je niks aan vrouwen, proberen ze verder te gaan met het leven zoals de wajongers. Is toch knap dat mensen iets van hun leven kunnen maken.

Je zegt zelf al: weinigen krijgen het. Wat dus inhoudt dat veel mensen zich kut voelen en daarnast 40-45 uur of langer aanwezig moeten zijn op hun misschien wel laagbetaalde werk desondanks met weinig perspectief op vooruitgang want in de vrije tijd doe men heeft ben je moe en gaat ontwikkeling ondanks dat je jezelf dwingt in je vrije tijd nooit niks te doen amper want daarvoor is er meer nodig, minder werken kan niet want inkomen is nodig en het is altijd druk, tijd om na te denken is er niet, altijd hetzelfde blijven doen omdat je gewoon niet zou weten wat anders werk eten huishouden slapen wat beweging en familie/vriendenbezoek om stresss te verdrijven en dat is dat. Ja het is dan wel een privilige dat je werk hebt en eten en een dak boven je hoofd en sociale contacten. Maar alsnog is alles op overleven gericht en is er weinig ruimte daarnaast.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 09:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dat is ook zo maar de ts post hier omdat hem dat niet lukt, ieder normaal denkend mens wil zijn situatie veranderen als die slecht is. En dat laatste is iets wat ts moet zien en ervaren voordat het effect heeft niet horen van iemand op een forum bij wijze van kritiek dat hij het niet beseft, dat heeft geen nut denk ik. Of mss wel. Weet ik veel.
[..]

Je zegt zelf al: weinigen krijgen het. Wat dus inhoudt dat veel mensen zich kut voelen en daarnast 40-45 uur of langer aanwezig moeten zijn op hun misschien wel laagbetaalde werk desondanks met weinig perspectief op vooruitgang want in de vrije tijd doe men heeft ben je moe en gaat ontwikkeling ondanks dat je jezelf dwingt in je vrije tijd nooit niks te doen amper want daarvoor is er meer nodig, minder werken kan niet want inkomen is nodig en het is altijd druk, tijd om na te denken is er niet, altijd hetzelfde blijven doen omdat je gewoon niet zou weten wat anders werk eten huishouden slapen wat beweging en familie/vriendenbezoek om stresss te verdrijven en dat is dat. Ja het is dan wel een privilige dat je werk hebt en eten en een dak boven je hoofd en sociale contacten. Maar alsnog is alles op overleven gericht en is er weinig ruimte daarnaast.

Wat lastig te lezen, want je schrijft alles bijna in 1 hele zin. Maar wel mee eens.

Het is echt niet zo zwart / wit als: mensen in de wajong zijn beschadigd en kunnen hun situatie niet veranderen, en mensen die "normaal" zijn hebben kunnen dat wel. Zo maar van baan switchen, in je functionerings gesprek een verandering in je eigen baan te weeg brengen, voor jezelf beginnen zelfs: makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Beetje kort door de bocht zelfs als je het mij vraagt. Er zijn meer dan genoeg "normaal" werkende mensen die op het uiterste van hun kunnen de dag door komen. Onder andere agressie in het verkeer is hier wel een beetje een teken aan de wand van dat het niet allemaal zonder slag of stoot gaat bij deze "normale" mensen.

En dan krijg je als werkende een boete op de mat voor 5 km te hard terwijl je van of naar je fokking werk gereden hebt en op tijd moet zijn. Die krijgen wajong mensen ook niet.

[ Bericht 1% gewijzigd door TomStall op 03-09-2019 10:05:27 ]

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 09:41 schreef TomStall het volgende:

[..]

Wat lastig te lezen, want je schrijft alles bijna in 1 hele zin. Maar wel mee eens.

Het is echt niet zo zwart / wit als: mensen in de wajong zijn beschadigd en kunnen hun situatie niet veranderen, en mensen die "normaal" zijn hebben kunnen dat wel. Zo maar van baan switchen, in je functionerings gesprek een verandering in je eigen baan te weeg brengen, voor jezelf beginnen zelfs: makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Beetje kort door de bocht zelfs als je het mij vraagt. Er zijn meer dan genoeg "normaal" werkende mensen die op het uiterste van hun kunnen de dag door komen. Onder andere agressie in het verkeer is hier wel een beetje een teken aan de wand van dat het niet allemaal zonder slag of stoot gaat bij deze "normale" mensen.

En dan krijg je als werkende een boete op de mat voor 5 km te hard terwijl je van of naar je fokking werk gereden hebt en op tijd moet zijn. Die krijgen wajong mensen ook niet.

Maar hoe komt dat dan, als je op het uiterste van je kunnen de dag door komt?

Ik heb dat zelf ook wel eens hoor, zwaar geïrriteerd in het verkeer na een lange dag, koppijn enzo, tussen moeilijk kantoorvolk gezeten en dan flink het gas intrappen.

Maar bij mij komt er dan vrij snel die stem uit de kitkat reclame in mijn hoofd die zegt: "waar zijn wij nou helemaal mee bezig."

Als dat structureel aan de hand is, dan kan je het toch al niet meer aan jezelf verkopen? Laat staan als je een gezin hebt die thuis zitten te wachten op je, stel je voor je rijdt jezelf dood door je opgefokte rijstijl in het ergste geval, of je maakt brokken, of dure boetes dat is het toch niet waard. Er is altijd ergens een betere baan toch.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 10:32 schreef -marz- het volgende:

[..]

Maar hoe komt dat dan, als je op het uiterste van je kunnen de dag door komt?

Ik heb dat zelf ook wel eens hoor, zwaar geïrriteerd in het verkeer na een lange dag, koppijn enzo, tussen moeilijk kantoorvolk gezeten en dan flink het gas intrappen.

Maar bij mij komt er dan vrij snel die stem uit de kitkat reclame in mijn hoofd die zegt: "waar zijn wij nou helemaal mee bezig."

Als dat structureel aan de hand is, dan kan je het toch al niet meer aan jezelf verkopen? Laat staan als je een gezin hebt die thuis zitten te wachten op je, stel je voor je rijdt jezelf dood door je opgefokte rijstijl in het ergste geval, of je maakt brokken, of dure boetes dat is het toch niet waard. Er is altijd ergens een betere baan toch.

Eens, en zo ervaar ik het ook hoor. Ik weet mezelf in het verkeer gewoon wel te gedragen, en kan het relativeren allemaal. Maar dat geldt niet voor iedereen op de weg.

Heeft verschillende redenen voor iedereen denk ik. In mijn geval is het nu redelijk stabiel, maar wat re-organisaties achter de rug. De aandeelhouders willen meer meer meer, terwijl er gewoon een dikke 30% winst gemaakt wordt. Incompetente manager die "gecoached" wordt, en er worden loze beloftes gemaakt waarmee mensen weer een tijdje zoet zijn. Te kort aan mensen, dus wanneer iemand vrij is, of ziek is, of met cursus is, you name it, betekent het gelijk poppetjes schuiven om gaatjes te dichten. Constant eigenlijk loop je achter de feiten aan.

Ben je zelf idd bij, en ik ben dan ook op zoek naar een andere baan. Dus daarin heb je helemaal gelijk hoor. Het is echter niet altijd gemakkelijk om een verandering te maken, en sommige periodes verzand je gewoon in bepaalde gewoontes die er ongemerkt in sluipen. Dan ben je wanneer je thuis bent er ook gewoon helemaal klaar mee, en met frustratie op zoek naar een andere baan of een sollicitatie gesprek in gaan is vaak wel erg moeilijk natuurlijk. Je wilt gewoon heldere gedachtes hebben om juiste beslissingen te maken, blijft toch altijd wel moeilijk denk ik.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 10:50 schreef TomStall het volgende:
Ben je zelf idd bij, en ik ben dan ook op zoek naar een andere baan. Dus daarin heb je helemaal gelijk hoor. Het is echter niet altijd gemakkelijk om een verandering te maken, en sommige periodes verzand je gewoon in bepaalde gewoontes die er ongemerkt in sluipen. Dan ben je wanneer je thuis bent er ook gewoon helemaal klaar mee, en met frustratie op zoek naar een andere baan of een sollicitatie gesprek in gaan is vaak wel erg moeilijk natuurlijk. Je wilt gewoon heldere gedachtes hebben om juiste beslissingen te maken, blijft toch altijd wel moeilijk denk ik.

Ja zeker is dat moeilijk, vooral als je kostwinner bent en idd al in de negatieve gevoelens/weinig energie zit.
Soms doen mensen om die reden een loopbaantraject.

Toen ik voor mezelf begon kon ik gedeeltelijk door de KVK/provincie gesponsord een coach in de arm nemen, zoiets heb je echt wel nodig als je een verandering wil maken denk ik.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 09:41 schreef TomStall het volgende:

Wat lastig te lezen, want je schrijft alles bijna in 1 hele zin. Maar wel mee eens.

Het is echt niet zo zwart / wit als: mensen in de wajong zijn beschadigd en kunnen hun situatie niet veranderen, en mensen die "normaal" zijn hebben kunnen dat wel. Zo maar van baan switchen, in je functionerings gesprek een verandering in je eigen baan te weeg brengen, voor jezelf beginnen zelfs: makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Beetje kort door de bocht zelfs als je het mij vraagt. Er zijn meer dan genoeg "normaal" werkende mensen die op het uiterste van hun kunnen de dag door komen. Onder andere agressie in het verkeer is hier wel een beetje een teken aan de wand van dat het niet allemaal zonder slag of stoot gaat bij deze "normale" mensen.

En dan krijg je als werkende een boete op de mat voor 5 km te hard terwijl je van of naar je fokking werk gereden hebt en op tijd moet zijn. Die krijgen wajong mensen ook niet.

Sorry ik heb nooit zin/tijd voor leestekens.
Haha ik ben erg blij met deze post.. Eindelijk een keer een beetje begrip en iemand die me niet direct tegenspreekt of met 10 maren aankomt... Had ik wel nodig.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 10:32 schreef -marz- het volgende:
Maar hoe komt dat dan, als je op het uiterste van je kunnen de dag door komt?

Ik heb dat zelf ook wel eens hoor, zwaar geïrriteerd in het verkeer na een lange dag, koppijn enzo, tussen moeilijk kantoorvolk gezeten en dan flink het gas intrappen.

Maar bij mij komt er dan vrij snel die stem uit de kitkat reclame in mijn hoofd die zegt: "waar zijn wij nou helemaal mee bezig."

Als dat structureel aan de hand is, dan kan je het toch al niet meer aan jezelf verkopen? Laat staan als je een gezin hebt die thuis zitten te wachten op je, stel je voor je rijdt jezelf dood door je opgefokte rijstijl in het ergste geval, of je maakt brokken, of dure boetes dat is het toch niet waard. Er is altijd ergens een betere baan toch.

Kun je nu je toch bezig bent dan ook aan Wajongers vragen hoe ze het aan zichzelf kunnen verkopen dat ze aan pogingen tot suicide doen?
Die reclames zijn leuk en werk is een ongeluk niet waard maar wat voor alternatief zie je. Op tijd van huis weggaan (heb zelf geen auto) maar als het hard rijden vanwege boosheid is, dan is dat van dezelfde categorie als mensen die een psychologische beperking hebben. het is een schaal. Jezelf in het verkeer niet kunnen beheersen vanwege woede tot en met die excessen waardoor mensen in de Wajong belanden als het erg genoeg is.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 11:06 schreef -marz- het volgende:
Ja zeker is dat moeilijk, vooral als je kostwinner bent en idd al in de negatieve gevoelens/weinig energie zit.
Soms doen mensen om die reden een loopbaantraject.

Toen ik voor mezelf begon kon ik gedeeltelijk door de KVK/provincie gesponsord een coach in de arm nemen, zoiets heb je echt wel nodig als je een verandering wil maken denk ik.

Een coach kan wel helpen, maar die zal je ook vragen naar je ambities en niks voor je uitstippelen, toch? Als je geen duidelijke ambitie hebt in het werk wat je nu doet en gen idee hebt wat je anders kunt lijkt het mij dat een jobcoach je ook niet verder kan helpen. Daarnaast moet er een doel mee zijn. Iemand moet er baat bij hebben, anders krijg je geen coach toegewezen, en zelf betalen kost veel geld en als je een duidelijk plan had dan had je het zelf al uitgevoerd.
Ook zijn er andere obstakels: nu leuke collega's/werksfeer hebben bijv, dat er nu in je huidige werk rekening gehouden wordt met je minder sterke kanten, terwijl dat ergens anders nog maar de vraag is. In de categorie "geen opleiding benodigd" geldt meestal hoe "meer" het salaris afwijkt van het minimumloon, hoe kutter het werk, met een hoog hellingsgrtal.
Excuses, ik weet het, maar mensen zonder wajong uitkering kunnen ook psychologische obstakels hebben die hun functioneren beïnvloeden zoals ook na jarenlange coaching op het werk moeite hebben ermee, de hele dag door koffie en energydrink nodig hebben omdat je anders niet snel genoeg werkt en dan 's avonds angst hebben en niet meer in slaap kunnen komen, boos zijn vanwege te weinig vrije tijd dus thuis loop je dan aan 1 stuk door te vloeken bij je huishoudelijke klusjes en eten opwarmen wat het enige is wat je kan doen voordat je weer naar bed moet als je niet 's nachts je tijd verdoet met fokken terwijl je iedere dag jezelf voorneemt niet meer jezelf af te willen leiden met onzin maar het lukt niet enz.
Ik weet dat het verwend is in vergelijking met mensen die honger lijden of ernstig ziek zijn of zo, maar dat betekent ook weer niet dat het leven van de normale mens over rozen gaat.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 03-09-2019 23:34:06 ]

quote:

Op zondag 1 september 2019 17:12 schreef Orion_in_space het volgende:
Dit is wat ik wil, een lekker ongecompliceerd leven. Geen politieke spelletjes op het werk, geen maten die je verraden. Werken op een sociale werkplaats is zo slecht nog niet, geen functioneringsgesprekken geen targets om te halen etc etc. Mensen die in de Wajong zitten hebben het zo slecht nog niet, geen druk, elke maand je geld gestort krijgen..

Ik verlang naar een ongecompliceerd leven..

Perfect!

Dus je wil een rustig leven. Wat vond je leuk om te doen? Dat doen wat je leuk vindt om te doen, maar dan in een andere omgeving misschien ander werkgever?

Ik ook, maar welkom in de realiteit: dat bestaat niet..

Ik snap de gedachtegang wel. Het is ook frustrerend dat er mensen zijn die leven van gemeenschappelijk geld en er niks voor hoeven te doen. Vooral veel vanuit de oude Wajong regeling kunnen prima werken, maar willen alleen 'leuk' werk doen of werk dat bij ze past. Maar fulltime eieren inpakken voelen ze zich te goed voor. Zeker als je dat nauwelijks meer oplevert dan die uitkering.

Mijn doelstelling is uiteindelijk flexibel te gaan werken. Nu werk ik nog fulltime en vind het werken niet erg, maar 40 uur in de week vind ik teveel. Ik hoop over 5 jaar in ieder geval 32 uur te werken en/of wellicht meer thuiswerken. Gelukkig worden bedrijven ook steeds flexibeler. 4 dagen werken en 3 vrij klinkt ook een heel stuk beter dan 5 dagen werken en 2 vrij.

Maar om dit te kunnen realiseren moet ik qua salaris wel op een niveau zitten dat het mogelijk is om 32 uur te werken. Dat is het enige dat mij nog op de 40 uur houdt.

Ik ga steeds minder werken.

Als ze de uitkeringen wat hoger maakten dan hoefde je ook niet zoveel te doen!

Ik heb vandaag toch nog iets geleerd en dat is dat iedere vrouw eigenlijk minimaal 1x per 4 weken Wajong moet krijgen

quote:

Op zondag 13 oktober 2019 16:26 schreef Orion_in_space het volgende:

[..]

Dat is een droevige constatering.

Ja waarschijnlijk wel, maar ik ben zelf niks anders gewend, alles gaat moeizaam.. Maar wellicht dat ik dit ook zo voel door mijn ADHD, angststoornis en persoonlijkheidsproblematiek..

Je klinkt als mijn havo-4 leerlingen.

quote:

Op zondag 1 september 2019 17:15 schreef Orion_in_space het volgende:

[..]

En dan op straat belanden, is niet echt ongecompliceerd leven. Leven op straat is gecompliceerd.

En duur !!!!!!

quote:

Op zondag 1 september 2019 17:29 schreef Bananenpap het volgende:
Tip: Doe eens een rondje om de wereld heen, kom terug naar dit topic en bedenk jezelf of je nu echt zo'n gecompliceerd leven hebt.

Heel waar !!!

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 02:27 schreef Henno het volgende:
Ik mopper na een klotedag op het werk ook weleens 'was ik maar tomatenplukker geworden', maar dat is natuurlijk niet echt gemeend. Dan had ik nu niet in de leuke buurt gewoond waar ik nu woon, niet vaak die vakanties naar verre landen kunnen houden waar ik zulke mooie herinneringen aan heb, en voortdurend van salaris naar salaris moeten leven.

Dat terwijl ik nu gewoon af en toe impulsief iets leuks kan kopen/doen of op ieder moment mijn kapotte koelkast, cv ketel of wat voor spullen dan ook kan vervangen zonder dat er meteen problemen van komen. Vind ik ook redelijk ongecompliceerd.

????? Wat doe je dan hier, op FOK?
Om 02.30 in een dinsdagnacht geschreven? Werk je met diensten?

Alsof het hebben van een wajong lekker ongecompliceerd is.
Die heb je niet voor niets natuurlijk he.

quote:

Op vrijdag 22 november 2019 23:08 schreef Watnleven het volgende:
Alsof het hebben van een wajong lekker ongecompliceerd is.
Die heb je niet voor niets natuurlijk he.

BRADDY GOD niet kennen

quote:

Op vrijdag 22 november 2019 23:10 schreef Geerd het volgende:

[..]

BRADDY GOD niet kennen

Ik heb werkelijk geen enkel idee wat deze reactie betekent.

quote:

Op vrijdag 22 november 2019 23:12 schreef Watnleven het volgende:

[..]

Ik heb werkelijk geen enkel idee wat deze reactie betekent.

Noob

quote:

Op vrijdag 22 november 2019 23:29 schreef Geerd het volgende:

[..]

Noob

Ik ben diep gekwetst. Ik ga nu even op de grond liggen huilen.

Toen wij vroeger naar de middelbare school fietsten werden we elke ochtend om 08:00 ingehaald door ''Gerrie'', een man van (toen al) middelbare leeftijd.

Een half uur later fietsten we voorbij een houtzagerij/meubelmakerij waar je vanaf het fietspad(en de naastgelegen weg) zo naar binnen keek. Gerrie zijn werktafel was in de hoek bij het raam en we riepen dan vaak ''Hee gerrie, werkse gerrie'', etc. Gerrie stak dan even een duimpje op. Dat ging 6 jaar lang, elke dag zo, tussen. 2001 en 2007.

Vorige week reed ik er met de auto weer eens langs, een het eerste wat ik zag was Gerrie, staand achter zijn vaste werktafel..

Regelmatig als ik gezeik heb op werk denk ik : was ik maar Gerrie