Scrapyard | donderdag 29 augustus 2019 @ 19:59 |
Ik heb al mijn leven lang wat wisselend zelfvertrouwen. Gaat het goed, heb ik meer zelfvertrouwen, gaat het minder, heb ik minder zelfvertrouwen. Op dit moment zit ik al bijna een jaar in een wat mindere fase, en dan ga ik wel eens online op zoek naar artikelen van psychologen, denktechnieken en dat soort dingen. Het valt me op dat er (ook in semi-wetenschappelijke teksten) vaak redelijk makkelijk teksten worden geroepen die neerkomen op : Ga niet af op de buitenwereld, haal zelfvertrouwen uit jezelf / vertrouw altijd op jezelf. Hele mooie gedachte natuurlijk, maar ik vraag me af of het wel bestaat. Kan een mens (nagenoeg ) onvoorwaardelijk putten uit een bron van zelfvertrouwen, ook al wordt deze bron lange tijd niet of zeer beperkt aangevuld door positieve ervaringen in/van de buitenwereld? Ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken en hoe jullie dit zelf ervaren. | |
KennyPowers | donderdag 29 augustus 2019 @ 20:02 |
Alleen bij hele domme mensen | |
#ANONIEM | donderdag 29 augustus 2019 @ 20:06 |
Yeh dat noemt men narcisme | |
DaggerOne | donderdag 29 augustus 2019 @ 20:17 |
Dit is exact wat zelfvertrouwen niet is. Lees het eens goed. ZELFvertrouwen. Dat wil zeggen dat het uit JEZELF komt, en niet zoals jij het hier schrijft, afhankelijk is van externe factoren. | |
Armani XL | donderdag 29 augustus 2019 @ 20:20 |
Ben ik het niet mee eens. Iemand kan veel zelfvertrouwen hebben, maar als dingen die hij/zij onderneemt of uitproberen telkens mislukken, dan kan dat het zelfvertrouwen aantasten (lees: verminderen). | |
DaggerOne | donderdag 29 augustus 2019 @ 20:24 |
Je snapt de oorzaak gevolgrelatie hier niet. Dit is het een beetje zwart-wit gezegd: Jij denkt: Weinig zelfvertrouwen -> Positieve ervaringen buitenwereld -> meer zelfvertrouwen Werkelijkheid Zelfvertrouwen (vanuit jezelf) -> positieve ervaringen buitenwereld -> nog meer zelfvertrouwen (versterking, want bevestiging) De onderste is een versterkende loop. De bovenste een hulpeloos blaadje in de wind. Zelfvertrouwen begint bij jezelf, en dus niet bij externe gebeurtenissen of mensen. Leer zelfverzekerd te zijn vanuit jezelf, en niet zo afhankelijk te zijn van het externe. Een soort basis zelfvertrouwen dus, dat er altijd is, in plaats van situationeel zelfvertrouwen. Het ironische is ook dat dat basis zelfvertrouwen ook leidt tot meer positieve ervaringen, en niet andersom. Ga maar na, iedereen wil met iemand zijn die in zijn geluk niet afhankelijk is van anderen. [ Bericht 0% gewijzigd door DaggerOne op 29-08-2019 20:43:21 ] | |
DaggerOne | donderdag 29 augustus 2019 @ 20:26 |
In de praktijk zie je dit altijd wel een beetje, alleen wel in heel uitlopende gradaties. De key is om te beseffen dat het bij jezelf begint, en niet andersom. Verminder je afhankelijkheid van het externe. | |
Armani XL | donderdag 29 augustus 2019 @ 20:30 |
Eens, maar dat is ook wel een kunst en een eigenschap die je moet beheersen. | |
DaggerOne | donderdag 29 augustus 2019 @ 20:31 |
Dat is exact ook wat ik TS probeer duidelijk te maken. Je kunt dit leren. | |
Puntenjager | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:12 |
Als zelfvertrouwen volledig uit jezelf zou komen, dan zouden succes en waardering van anderen geen invloed hebben op je zelfvertrouwen. Ik neem toch aan dat iedereen inziet dat dat wel degelijk het geval is. Nou, dan heb je dus zonder dat succes en die waardering dus ook minder zelfvertrouwen dan iemand die die zaken wel geniet. Met andere woorden: die tegeltjesfacebookwijsheid dat ècht zelfvertrouwen alleen vanuit jezelf kan komen is pure bullshit. Dit soort bullshit dus. [ Bericht 22% gewijzigd door Puntenjager op 29-08-2019 22:23:03 ] | |
Puntenjager | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:19 |
Ja, of: Werkelijkheid Zelfvertrouwen -> uitgekotst worden door de groep -> zelfvertrouwen naar de kloten (want bevestiging van het zijn iemand waar niemand op zit te wachten) Als het volgens jouw logica zou werken dan zouden mensen die gepest worden minstens zo vaak blaken van het zelfvertrouwen als geliefde, succesvolle mensen. In werkelijkheid is het zelfvertrouwen van mensen die gepest worden vrijwel nul en dat van succesvolle mensen vaak sky high. Dat weet je dondersgoed. | |
Keep_Walking | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:45 |
Ik denk wel dat iemand uit zichzelf zelfvertrouwen kan hebben, ook al zit alles tegen. Maar dat neemt niet weg dat voor veel mensen het toch afhangt van de omgeving en situatie waarin ze begeven. Maar je kan gedrag en gedachtepatronen hebben, waardoor je ongeacht wat er ook gebeurt zelfvertrouwen blijft behouden. | |
DaggerOne | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:45 |
Laat ik dan zeggen, de werkende manier waarop je het oplost. Misschien niet helemaal duidelijk omschreven. Maar je hebt gelijk, het is vaak een vicieuze cirkel. Maar de manier om eruit te komen is niet door externe factoren. Mn boodschap t.o.v. jouw voorbeeld is dat die mensen dan te afhankelijk zijn van de mening van die groep. Hun hele zelfbeeld hangt daar aan vast, en ze voelen zich slecht. De oplossing is, verminder de afhankelijkheid daarvan door zelfvertrouwen uit jezelf te halen. Ook al is dit moeilijk te beseffen door zo iemand, want ze zitten door hun manier van denken in die situatie, in the first place. Maar het is wel de oplossing. JIJ zorgt ervoor dat je je vertrouwen terug krijgt. De oplossing is dus niet nog meer externe factoren najagen, zoals vragen of je alsjeblieeeeft weer in de groep mag, omdat je je anders niet waardig voelt. | |
Cockwhale | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:47 |
Dit is misschien de waarheid voor je volwassen periode, maar in je opgroeiende fase is het toch echt vooral gebaseerd op ervaringen en externe feedback daarop. De basis ligt in je jeugdige successen en de erkenning van anderen. Je hoeft niet eens per se in alles te slagen, maar een positieve reactie alleen al voor het proberen, kan zorgen voor meer zelfvertrouwen. Het feit dat je gezien wordt en als waardevol wordt beschouwd. | |
Keep_Walking | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:47 |
Er zijn mensen die structureel gepest werden/worden, maar nog steeds een gezonde imago hebben van zichzelf. Natuurlijk in de kindertijd of puberteit is dat moeilijk, maar als volwassene kan je zelfvertrouwen hebben ook al hebben de meeste mensen een hekel aan je. | |
DaggerOne | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:48 |
Klopt, maar dat is volwassen worden | |
Cockwhale | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:53 |
Daar spelen veel factoren in mee. Zelfverzekerheid ontstaat niet in een vacuüm noch door alleen te redeneren. 1 factor zegt niets. | |
Cockwhale | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:55 |
Het gaat erom dat sommigen die basis meekrijgen en anderen niet, en ja die basis is gebaseerd op externe factoren. | |
DaggerOne | donderdag 29 augustus 2019 @ 22:59 |
Die basis kun je ook ontwikkelen. Genoeg self-help boeken/sites die hierin voorzien. Het feit dat je dit wil wordt inderdaad wel door iets externs getriggerd. Daarom kan het soms goed voor je zijn om eens flink op je bek te gaan in het leven | |
#ANONIEM | donderdag 29 augustus 2019 @ 23:59 |
| |
Yiwei | vrijdag 30 augustus 2019 @ 04:01 |
Ik denk dat het normaal is dat het fluctueert in het leven. Niks staat nl. vast, de omgeving zoals maatschappij verandert in een hoog tempo waardoor mensen steeds meer en weer twijfelen aan zichzelf. Bijv. de onzekerheid op een baan krijgen met vast contract, en dus een woning. Kan me goed voorstellen dat mensen onzeker worden, in zichzelf gekeerd, bescheiden, enz. Maar de mens verandert ook en ontwikkelt zich. Dan zie je bijv. de wereld anders, en dus ook hoe jij je tot de nieuwe wereld verhoudt. Als je iets maar vaak genoeg ziet en hoort, heeft het toch wel invloed op de geest. Niet dat het een bewust iets is. Bijv. Plastische chirurgie wordt ook steeds normaler en/of acceptabeler gevonden. Komt ook doordat het vaak genoeg op instagram voorbij komt. Sommige mensen zijn er weer meer vatbaar voor dan andere. | |
Cockwhale | vrijdag 30 augustus 2019 @ 09:25 |
Van zelfhulpboeken word je echt niet zelfverzekerd, net zo goed als dat je geen atleet wordt door een prof. atletenboek te lezen. Het kan je helpen bij het ontwikkelen van methodes die je helpen bij relativeren en gedachtecorrectie (etc) en eventueel technieken om je gedrag/handelen beter uit te voeren, maar zelfverzekerd word je alleen door te DOEN. En daar is nou eenmaal een buitenwereld voor nodig. Betekent niet dat je constant hoeft te horen dat je het goed doet, maar zonder enkele sociale erkenning zul je NOOIT volledig zelfverzekerd worden. Dan ben je slechts zelfverzekerd totdat je door de sociale wereld afgebroken wordt of je bevindt je in een desillusionele narcistische state of mind. | |
DaggerOne | vrijdag 30 augustus 2019 @ 09:54 |
Ja je hebt gelijk. Het is een versterkende loop zoals ik hierboven al noemde. Je moet altijd dingen bevestigd zien. Maar de kern van mijn verhaal is: het begint bij jezelf, wil je uit het negatieve komen. Je moet zelf de actor zijn, en handelen om je eigen afhankelijkheid van de buitenwereld te verminderen. In tegenstelling tot heen en weer geslingerd worden samen met de variabiliteit van het leven. | |
ieniminimuis | vrijdag 30 augustus 2019 @ 10:07 |
Het heeft denk ik ook te maken met zelfkennis, tevreden zijn met je huidige situatie. Ik vertrouw compleet op mezelf omdat ik weet dat ik mezelf het beste ken en ik ook weet wat ik wil. Toen ik mezelf ging accepteren om wie ik ben, ging ik meer en meer op mezelf vertrouwen en ook had ik meer zelfkennis. Ging ik de keuzes in het leven niet meer in twijfel trekken. Ik ga niet foutloos en gelukkig door het leven ofzo, maar ik heb ook geleerd dat niet elke dag leuk is, dat ik niet perfect ben en dat ik ook fouten mag maken. Dus je zelfvertrouwen ligt volgens mij bij jezelf. Jezelf accepteren. Over het algemeen zijn we veel te hard voor onszelf. En misschien is zelfkennis nog belangrijker. Je kunt nog blijken van zelfvertrouwen voor de buitenwereld, maar als je geen zelfkennis hebt dan kan het naar arrogantie neigen. Niet bang zijn om fouten te maken en toe te geven dat je ze hebt gemaakt hebt. | |
-Straw- | vrijdag 30 augustus 2019 @ 11:02 |
Is gewoon niet waar. Successen behalen is belangrijk voor zelfvertrouwen. Je moet wel iets hebben om uit te putten. Anders ben je een narcist die zichzelf altijd geweldig vindt ongeacht hoe het ervoor staat. In coaching, wil je iemands zelfvertrouwen verhogen, dan ga je ook niet zeggen: moet helemaal uit jezelf komen. Nee, je helpt die persoon successen halen en zichzelf ontwikkelen. Iets hebben om trots op te zijn of iets kunnen is belangrijk. Eigenwaarde is wat anders. | |
Jantje2k | vrijdag 30 augustus 2019 @ 11:08 |
Ik heb best veel zelfvertrouwen, maar eerlijk gezegd heb ik ook wel een aantal narcistische trekjes inderdaad Ik denk dat het er maar aan ligt. Als je gewoon denkt van: "Ik kan dat, want anderen kunnen dat ook, dus waarom zou ik dat dan niet kunnen", gaat het je sneller lukken, waardoor je weer meer zelfvertrouwen krijgt. | |
Cockwhale | vrijdag 30 augustus 2019 @ 12:46 |
Deels eens. Als het je niet alleen lukt, zoek dan in ieder geval zelf hulp. | |
Cockwhale | vrijdag 30 augustus 2019 @ 12:51 |
Dit inderdaad. Soms is het een kwestie van mensen laten zien dat ze al succes behalen in het dagelijks leven (maar dat zelf niet inzien vanwege een negatief zelfbeeld), aan de andere kant is het mensen activeren om zichzelf in te zetten en te laten inzien hoe zij zich ontwikkelen en zo de doelen behalen die ze willen behalen. Het is ook bijdragen aan dat stukje 'reële blik op de werkelijkheid' krijgen en te leren relativeren wanneer het minder goed gaat. Daarnaast vooral veel doen. Van nature zijn wij lui, maar we halen ook van nature zelfverzekerdheid uit het behalen van doelen, actief zijn, nuttig voelen, etc. | |
#ANONIEM | vrijdag 30 augustus 2019 @ 12:59 |
Wel interessant topic. Merk zelf bij mij dat zelfvertrouwen enorm onderhevig is aan invloed van buitenaf. Als ik het idee heb dat ik beter of slimmer in dingen ben dan anderen dan voel ik me bijna onoverwinnelijk en als dingen mislukken (in vergelijking tot anderen) dan voel ik me waardeloos. Bij mij is dat vrij extreem. | |
Maharski | vrijdag 30 augustus 2019 @ 13:31 |
Naar mijn idee heeft weinig zelfvertrouwen toch ook wel voor een groot deel te maken met welk verhaal je over jezelf gelooft, meestal onbewust. Je zelf-beeld, wat je per definitie in werkelijkheid eigenlijk niet bent (hoe kun je een beeld, een mind-image zijn?). Dat is uiteraard wel opgedaan in een periode dat je nog geen ontwikkeld vermogen had helder naar dat soort zaken te kijken. Daar liggen je (veelal onbewuste) conditioneringen, in de vorm van mechanismen die in allerhande (sociale) situaties tot innerlijke verkrampingen leiden, waar je in zekere zin helaas niet zo veel aan kunt doen. Maar wat je wél kunt doen, is ontrafelen wat je onbewust allemaal bent gaan geloven, je simpelweg on-onderzochte overtuigingen over jezelf. Dat is vaak enorm veel... en vaak ook goed verstopt. On-onderzochte overtuigingen uiten zich op vele manieren. Maar je kunt er zeker van zijn dat je ermee te maken hebt als allerlei dingen stress opleveren. Eigenlijk kunnen het op die manier ipv vervelende, onwenselijke gevoelstoestanden die weg moeten, richtingaanwijzers worden die je vertellen dat je ergens je identificeert met iets wat gelooft maar wellicht eigenlijk niet waar is. Signalen die dus reden zijn voor een moment van zelfonderzoek (tip: Byron Katie's 4 vragen). Uiteindelijk, als die dingen steeds meer wegvallen als onbetwistbare 'waarheden' voor je, dan komt daar ruimte voor in de plaats en dat kan zeker tot meer zelfvertrouwen leiden. Maar een bestaan zonder ooit nog maar onzekerheidjes te voelen hier en daar, geloof ik niet zo in. We blijven mensen, en blijven op een bepaalde manier kwetsbaar. En daar is niets mis mee verder m.i. | |
No239SquadronRAF | vrijdag 30 augustus 2019 @ 13:35 |
Onbeperkt zelfvertrouwen zou waanzinnigheid zijn, het zou bekenen dat iemand continu veel te grote risico's neemt en iedereen zou die persoon raar zou vinden omdat hij continu claimt dingen te kunnen/dingen probeert de dan niet lukken. Je moet juiist een middenweg zoeken, dat je zelfvertrouwen max 20% meer is dan een puur realistische inschatting van je eigen kunnen of zo... | |
Puntenjager | vrijdag 30 augustus 2019 @ 16:40 |
Om een of andere reden moet ik nu aan een zelfverklaard stabiel genie denken | |
-Straw- | zaterdag 31 augustus 2019 @ 09:52 |
Ik ken zo iemand Maar die is manisch de helft van de tijd. | |
saparmurat_niyazov | zaterdag 31 augustus 2019 @ 10:46 |
Gezien z'n overgevoeligheid voor kritiek denk ik dat The Chosen One ergens ook wel heel onzeker is. | |
Maharski | zaterdag 31 augustus 2019 @ 10:48 |
En de andere helft van de tijd? | |
-Straw- | zaterdag 31 augustus 2019 @ 15:13 |
Hypomaan of depressief, ofwel bipolair. | |
geeninspiratie1235 | zaterdag 31 augustus 2019 @ 21:07 |
Mensen die denken dat zelfvertrouwen ongelimiteerd kan zijn dat zijn wss dezelfde mensen die nog steeds naar hetzelfde ziekenhuis zouden blijven gaan voor dezelfde operatie als een chirurg na de vorige 10 operaties zou hebben gezegd "sorry foutje , verkeerde stuk weefsel weggehaald" Of die nog steeds zouden gaan bungee jumpen bij hetzelfde bedrijf als het touw bij de mensen voor hen al een aantal keren is geknapt. Je kunt alleen maar vertrouwen hebben in jezelf als daar een logische reden toe bestaat, of mensen met ongegrond zelfvertrouwen zijn ook vaak van die waaghalzen die alles durveb. Wat betreft eigenwaarde kan het zijn dat de mening van anderen je geen reet interesseert of de werkelijkheid /feiten je geen reet interesseert. En waarom zou het iemand ook iets interesseren als het het soort meningen/feiten zijn die in de weg zitten, behalve misschien van een paar familieleden, vrienden of partner. [ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 31-08-2019 21:16:37 ] | |
Keep_Walking | zondag 1 september 2019 @ 20:05 |
Ik ben zo iemand :’) Of was. | |
-Straw- | zondag 1 september 2019 @ 20:53 |
Oh, ja. Bedoelde het niet verkeerd, maar een manie is wel een voorbeeld van iemand die op dat moment onuitputtelijk zelfvertrouwen kan hebben. | |
DETELEVISIEKIJKER | dinsdag 10 september 2019 @ 15:42 |
hier wel 170% knallen jawel | |
M1stral | dinsdag 10 september 2019 @ 19:14 |
Met betrekking tot de vraag van het topic. Als zelfvertrouwen uitputtelijk zou zijn, wat is zelfvertrouwen dan waard? Zelfvertrouwen is voor mij de gedachte dat ik iets onder elke omstandigheid kan volbrengen. Je vertrouwt immers op jezelf. Ofwel, je hebt het of je hebt het niet. Daadwerkelijk zelfvertrouwen wordt namelijk niet gevormd uit of door externe factoren, maar van binnen, uit jezelf. | |
Quotidien | woensdag 11 september 2019 @ 02:34 |
Wederom totale onzin, je vertrouwt in jezelf, kan prima door externe ervaringen komen. Bij 99% van de mensen is dat waar het vandaan komt. | |
M1stral | woensdag 11 september 2019 @ 10:55 |
Dan nog, het gaat om wat je uitdraagt. Echt zelfvertrouwen komt van binnen. Fijn dat externe invloeden mogelijk bevestiging bieden, maar echt zelfvertrouwen is in mijn ogen ook geloven in jezelf als je alle schijn tegen hebt, toch voor je doel gaat en slaagt, wetende dat je het kan. | |
#ANONIEM | woensdag 11 september 2019 @ 20:57 |
|