Hallo allemaal
Binnenkort word ik vader van een dochter.
Ik woon in Ierland met mijn Poolse vrouw.
Ik werk 40 uur per week en heb een verantwoordelijke baan met een boven modaal inkomen.
Sinds twee jaar hebben wij een relatie, na 8 maanden zijn we verloofd en in mei zijn we getrouwd voor de wet.
Toen ik de relatie starte, was ik ervan overtuigd dat zij de ware was voor me. Nu sinds een jaar heb ik het gevoel in een sleur te zitten. Mijn vrouw werkt niet, heeft weinig tot geen contacten hier en elke dag staat netjes het eten klaar als ik terug kom van mijn werk. Ik heb heel veel respect voor mijn vrouw, maar elke dag dezelfde routine, zorgde ervoor dat ik de uitdaging in onze relatie ging missen. Ik heb mijn vrouw aangespoord om te gaan werken destijds, maar gezien ze het lastig vind om met haar diploma om werk te vinden, heeft ze voorgesteld het huishouden te doen. Toen vond ik het prima, maar heb hier steeds meer moeite mee. In het begin van de zwangerschap heeft ze weinig tot niets meer gedaan aan het huishouden, en speelt de babykaart gedurende tijd. Zodra ik gewerkt heb moet ik alles nog doen. Dit is prima en dit snap ik ook gezien ze zwanger is, maar tijd om weekendjes weg te gaan met haar Poolse vriendinnen heeft ze wel
Ik heb nooit kinderen gewild, heb het gevoel dat dit mijn leven beperkt. In de tijd dat we in een sleur terecht zijn gekomen, is mijn vrouw zwanger geraakt. In deze periode hebben we ook een break gehad en heb ik veel contact gehad met een oude vlam, die totaal anders ingesteld is als mijn vrouw. Er is verder niets gebeurd, maar ik heb het idee dat mijn vrouw iets heeft gemerkt. Het zwanger zijn was voor mij schrikken, maar gaande weg heb ik me erbij neer kunnen leggen en ben ik er nu wel blij mee. Alleen heb ik het gevoel dat zij het veel meer wilt dan ik en zij lijkt heel erg gefixeerd te zijn op het nog ongeboren kind. Ze betrekt me alleen erbij zodra er iets gekocht moet worden.Ik doe heel erg mijn best, maar het lijkt net alsof ze alleen nog maar leeft voor het kind. Ook heeft ze besloten zodra het kind er is, niet meer aan het werk te gaan, ook niet als het kind wat ouder is.
We zijn pas getrouwd, we zijn samen tot overeenstemming gekomen dat dit het beste zou zijn voor het kind om te trouwen. Nadat we getrouwd zijn is de relatie heel snel nog meer in een sleur gekomen. Daarnaast hebben we altijd de grootste discussies als ik iets buiten de deur wil gaan doen. Daarnaast krijg ik wel eens aandacht van andere vrouwen en ik fantaseer hoe het zou zijn met een andere vrouw. Ik baal tegenover mijn vrouw heel erg dat ik deze gedachten heb, maar dit weet zij niet. Het zwanger zijn bemoeilijkt onze relatie, ik hoop dat ik zodra het meisje geboren is, ik hier heel anders in ga staan en dit mij hopelijk als man/vader gaat veranderen in een positieve manier.
Wat denken jullie?