het leven is kort, en zo ook de liefde
liefde en leven, het is onze ziekte
de menselijke ziel, die is gewoon te klein
mensen scheiden, en doen elkaar pijn
en toch doen wij het, elke keer weer
liefde en leven, het doet zeer
zijn mensen wel instaat om van elkaar te houden?
na liefde en leven kunnen we er wel om rouwen
maar om het pure leven of liefde te voelen
ik denk dat ze daar mensen niet voor bedoelden
lief is eindig, net als ons leven
en toch willen mensen het uiterste er van beleven
kan het zijn, dat dat ons tot mens maakt?
te blijven strijden, voor dat wat ons raakt?
want strijden blijven wij altijd
ook na scheidingen, na alle spijt
wij zeggen: het leven gaat door, en zo ook de liefde
misschien is menselijk zijn wel de ziekte...
ik ben niet nieuwsgierig, ik wil alleen alles van je weten