[Teams] Deceuninck–Quick-Step #1 EvenepoelGOD

quote:

Op zaterdag 7 september 2019 15:28 schreef capuchon_jongen het volgende:
stormlooptopic

quote:

Op zaterdag 7 september 2019 16:20 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Wellicht wat gifjes van Pat toevoegen.

twitter:

PatLefevere twitterde op woensdag 11-09-2019 om 19:35:46 Do I’m proud ? Top day for me,team and sponsors @quickstepteam https://t.co/D8nOV7jmaE reageer retweet

twitter:

PatLefevere twitterde op zaterdag 14-09-2019 om 00:33:55 Are there people who doesn’t knIw #TheWolfpack that’s we reageer retweet

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 00:36 schreef showtimer het volgende:

twitter:

PatLefevere twitterde op zaterdag 14-09-2019 om 00:33:55 Are there people who doesn’t knIw #TheWolfpack that’s we reageer retweet

Diep in de nacht.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 13:00 schreef TargaFlorio het volgende:

[..]

Pat drinkt niet, hij zuipt!

twitter:

PatLefevere twitterde op zondag 15-09-2019 om 21:46:51 Bam. What a #Vuelta19 for our team @deceuninck_qst #TheWolfpack 5 wins congrats @SabatiniFabio reageer retweet

quote:

Dat Remco Evenepoel vandaag over een week wereldkampioen tijdrijden wordt in Yorkshire, ook dat zal Patrick Levere niet verbazen. “We hadden ­gedacht dat hij in 2019 wat flitsen van zijn klasse als junior zou laten zien. Niet dat hij vijf profkoersen zou winnen.”

Patrick Lefevere vliegt volgende week woensdag naar Yorkshire. Je weet namelijk maar nooit, dat Evenepoel de wereldtitel tijdrijden pakt. Dat feestje wil Lefevere niet missen. “Ik was niet in Canada, de GP van Montreal was voor mij moeilijk om te volgen. Schijnbaar is Remco daar weer weg­gereden en was het bij enkele renners toch opnieuw alle hens aan dek om hem terug te halen. Naar het schijnt heeft vooral Nibali hard achter Remco gekoerst.”

Wat zijn jouw verwachtingen voor ­Evenepoel op het WK?
«Het WK is het Europees kam­pioenschap niet. Rohan Dennis (regerend wereldkam­pioen tijdrijden, red.) komt aan de start. Hij heeft sinds de Tour niet meer gekoerst. ­Dennis plooit terug op zijn oude materiaal, hetzelfde wat hij bij BMC had. Hij heeft zich specifiek op dit WK voorbereid en hij zal een gevaarlijke concurrent zijn.»

«Ik had gedacht dat Geraint Thomas zou starten, maar die haakt schijnbaar af. De mannen die meespeelden in de Tour, ge­raken niet meer op niveau. De Tour a bloc rijden is lastig. Kijk naar ­Julian Alaphilippe. Die moet straks, na het voorjaar en de Tour, voor de derde keer pieken dit jaar. Dat is niet evident.»

Hoor ik jou zeggen dat Evenepoel kans maakt op de wereldtitel tijdrijden?
«Hij is zeker niet kansloos. Hij werd Europees kampioen met een voorsprong van ­negentien seconden op Kasper Asgreen. Er is natuurlijk een groot verschil tussen ­winnen en een podiumplaats halen. Een medaille, dat is mooi, maar er is slechts één medaille die telt.»

Hij rijdt dan toch de wegrit. Na afloop van de Ronde van Duitsland zei je dat het na het WK tijdrijden wel mocht stoppen voor Evenepoel.
«Ik heb er mij niet erg mee bemoeid. Als Remco toch in York­shire was voor het WK tijdrijden, kon hij net zo goed blijven als ­reserve voor de wegrit. Zo is het begonnen. Uiteindelijk is hij certitude geworden, na zijn overwinning in de Clásica San Sebastián en na wat hij in Duitsland uit zijn mouw heeft geschud.»

Wordt dat niet de koers te veel?
«We hebben ons in grote lijnen gehouden aan ons programma. Remco zou niet meer dan zestig koersen rijden dit jaar. Ik denk dat we er ongeveer zijn. (hij reed volgens de gespecialiseerde website procyclingstats.com 56 wedstrijden tot nu, red.)»

Dat hij dit niveau al zou halen, had je dat een jaar geleden na zijn dubbele wereldtitel in Innsbruck al gedacht?
«Neen. We dachten dat hij in flashes wat zou tonen van zijn klasse en van wat hij bij de juniores heeft getoond. Niet dat hij nu al vijf profkoersen zou hebben gewonnen.»

Evenepoel is ook al geplaatst voor zowel de olympische tijdrit als de wegrit.
«De Spelen zijn mijn ding niet. Ik heb er niets mee. Ik zal mijn renners niet boycotten. Remco zal een aangepast programma willen rijden. We zullen zien wat we kunnen doen. Eerst moeten we nog een winter­programma voor hem maken.»

Hoe zal zijn winter eruit zien?
«Kalm blijven. Voor Monaco heeft hij het ­salaris nog niet. Hij is jong en impulsief. De eerste keer dat hij naar Tenerife trok, wou hij daar meteen gaan wonen. Hij sprak met Philippe Gilbert en dan wilde hij in Monaco wonen. Philippe heeft mij gezegd dat Remco dat niet moest doen. Hij is nog maar negen­tien, zijn ouders zorgen goed voor hem. Wie gaat zijn potje koken als hij daar alleen zit, ’s morgens en ’s avonds?»

Hoeveel renners ga je nu hebben op het WK?
«Ik vermoed zo’n twaalf renners. Gilbert zal er staan. Zie wat hij deed in de Vuelta. We hebben zondagavond een feestje gehouden in Madrid. Hij is redelijk overtuigd dat hij meedoet voor de wereldtitel. Voor Alaphilippe zal het net wel of net niet zijn. Hij heeft veertien dagen in de gele trui gereden, dat hakt erin. We gaan het proberen, we hebben nog twee weken. In Montreal deed hij bijna de beslissende demarrage. Maar dat beetje extra dat hij in het voorjaar had, moet hij nu gaan zoeken, in de veertien dagen die komen.»

Zie je hem liever wereld­kampioen worden dan Gilbert?
«Ik moet daar geen geheim van maken. ­Gilbert rijdt volgend jaar voor een andere ploeg.»

quote:

Remco Evenepoel over zijn guilty pleasure, de kracht van ‘The Wolfpack’ en waarom hij nu “anders wint” dan vroeger

Remco Evenepoel leeft stilaan toe naar het WK wielrennen in Yorkshire. Zijn eerste seizoen bij de profs kan al lang niet meer stuk na enkele indrukwekkende prestaties. In een video voor zijn team Deceuninck - Quick Step blikte de 19-jarige renner terug op zijn topjaar.

Evenepoel won dit seizoen het EK tijdrijden, de Ronde van België en de Clasica San Sébastian. Hij maakte zijn status als supertalent helemaal waar.

“Ik had nooit een resultaat zoals dit verwacht”, zegt hij. “Het was echt gek, zeker na San Sébastian en het EK. De fans werden gek. Hun steun is altijd goed voor extra motivatie en zorgt voor een extra boost. Er zijn alleen positieve vibes. Ik heb niet geteld hoeveel handtekeningen ik heb uitgedeeld, maar ik denk dat het er nogal veel zijn geweest (lacht).

“Anders winnen”

“Zo’n trui is speciaal en volgend jaar rijd ik tijdritten als Europees kampioen. Ik kreeg al kippenvel toen ik de trui nog maar vastpakte dus. Ik deed hem meteen aan en ging ermee rijden. Als je zo’n trui kan dragen, ja… Je mag die bandjes je leven lang dragen dus. Dat is geweldig, een droom. De Wolfpack? Die draait volledig rond winnen. Het maakt niet uit welke wedstrijd het is of zelfs een game. Als we de bus uitstappen, is het altijd van: Komaan jongens, we’re going to rock it again today. Ook in de radio’s, we zijn altijd positief. Het is een droom om in een team als dit te zitten. Ze leren me echt om rustig te blijven en te genieten van het moment. Dat deed ik daarvoor niet. Ik won elk weekend, maar ik genoot er niet van. Ik ging gewoon van wedstrijd naar wedstrijd. Het is een totaal andere manier van genieten van een overwinning. Ik ben een totaal ander persoon nu.”

“Het seizoen startte al in januari (in de Ronde van San Juan, red.), een maand vroeger dan normaal. Ik was nog niet in topvorm en op mijn ideale gewicht, maar de resultaten waren oké. Gedurende het jaar werd ik beter en beter. Mijn lichaam is enorm veranderd. Ik voel me nu een echte prof. Ik heb me gerealiseerd hoe het leven van een profwielrenner eruit moet zien. Maar wij zijn geen machines, wij zijn mensen. Je moet ook genieten van de kleine momenten. De eerste maanden nam ik nauwelijks een dag vrij, nu doe ik dat af en toe wel. Dan ben ik blij dat ik mijn fiets eens aan de kant kan laten.”

“Dan ga ik wandelen of een ijsje eten of een koffie drinken. Ik ben gek van ijs, ik zou het eten als ontbijt, lunch of avondeten. Ik neem altijd hetzelfde: speculaas, stracciatella en dan de derde - want ik neem altijd drie bollen - dat is altijd een beslissing op het laatste moment (lacht). Zo ben ik ook in mijn dagelijks leven. Ik neem altijd op het laatste moment beslissingen, wat helemaal anders is dan mijn leven als renner. Zo heb ik mijn vakantie nog niet gepland. Hopelijk is er nog een hotel dat een kamer vrij heeft voor mij!”

quote:

Boels-Dolmans is de grootste damesploeg van het wielrennen, maar beide sponsors stoppen na 2020. Een drama natuurlijk, al weten ze het een jaar op voorhand. Goed van de sponsors dat ze de ploeg tenminste de tijd geven om een oplossing te vinden.

Ik kan niet zeggen dat ik van mijn stoel val bij zulk nieuws. Ik leid zelf een ploeg die zeven jaar na elkaar het grootste aantal overwinningen haalde, maar vorig jaar mocht ik ook gaan bedelen. Zonder Deceuninck had ik een huge probleem.

Vroeger kon je een sponsor vinden omdat je ooit met de neef van een marketingdirecteur in de klas had gezeten. Dat is gepasseerd. Alles moet verantwoord worden voor een raad van bestuur. Het draait om ROI: return on investment. En ik vraag me af: wat is de ROI van het dameswiel­rennen? De exposure is veel lager dan die bij de mannen.

Je kan zeggen: de investering ook, maar onderschat de budgetten van de topteams bij de dames niet. Die draaien ook op twee miljoen euro. Dat is het resultaat van #metoo, gendergelijkheid, mixed team relay en wat weet ik allemaal. Als de mannen business moeten vliegen, dan de dames ook. Als de mannen in het Hilton verblijven, dan kunnen we de dames ook niet in de chambrettes van de meisjesschool onderbrengen. Terecht natuurlijk, maar dat maakt het allemaal duur.

Bij Deceuninck-Quick Step hebben we geen ­damesploeg omwille van het budget. Dave Brailsford heeft bij Team Ineos minstens twee keer zoveel geld als ik en hij doet het ook niet. Sta mij dus toe om daar geen schuldgevoel over te hebben. Je kan zeggen dat de UCI de World Tour teams moet verplichten om een damesploeg op te richten, maar de toplaag is daar niet breed genoeg voor. Dan krijg je artificiële toestanden.

Dat zie je ook bij de verplichting om neoprofs onder contract te nemen. Daarom wordt met ­absurde bedragen gegooid naar jonge renners. Ik vond Mikkel Bjerg heel interessant, maar UAE heeft voor hem een zak geld gegeven. Daarbij speelt nog iets anders: UAE wordt geleid door Joxean Matxin, de scout die tot twee jaar geleden nog voor onze ploeg werkte.

De renners die hij scoutte toen ik hem nog betaalde, haalt hij nu naar UAE. Ik ben vierenzestig, maar ik leer constant bij. Toen ik hem liet gaan, hadden we daar afspraken over moeten maken: Je pakt niemand die op onze lijsten staat. Hadden we dat toen gedaan, dan reden Jasper Philipsen en Tadej Pogacar nu voor ons.

Philipsen kan vandaag wereldkampioen worden bij de beloften en ik gun het hem. Maar tegelijk vind ik het niet eerlijk. Profs die bij de beloften mogen rijden, dat is ook weer een connerrie van de UCI. Profs zijn fulltime coureurs, met alle ­privileges die daarbij horen. Echte beloften hebben die niet. Ik laat mijn profs onder drieëntwintig niet toe om de beloftenrace te rijden. Sommige mensen zullen schrikken, maar Deceuninck-Quick Step is een ploeg met normen en waarden.

quote:

Op vrijdag 27 september 2019 10:11 schreef showtimer het volgende:

[..]

quote:

Op vrijdag 27 september 2019 10:25 schreef Koffieplanter het volgende:

[..]

Maar Cavagna deed mee in Bergen.

quote:

'Uren op kop rijden, dat is me te saai' Yves Lampaert
'Ik kan niks anders, dat is de realiteit' Tim Declercq

Yves Lampaert en Tim Declercq zullen ook zondag weer zwoegen om de topfavorieten te helpen
Winnen? Zélf winnen? Dat wordt (erg) lastig. Maar welke Belg zondag ook wereldkampioen op de weg wordt in Yorkshire, hij zal de hardwerkende hardrijders Lampaert en Declercq om de nek vliegen. Een dubbelgesprek met de assistkoningen van het peloton.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Giorgio Squinzi (76) is niet meer. De baas van Mapei drukte zijn stempel op de sport als sponsor van de sterke, gelijknamige wielerploeg. Squinzi werkte in die hoedanigheid nauw samen met Patrick Lefevere, destijds de drijvende kracht achter de Belgisch-Italiaanse equipe.

Squinzi stapte in in de wielersport als sponsor van Eldor-Viner. Na een fusie met Clas-Cajastur zag Mapei-Clas in 1994 het licht.

Het was de start van een jarenlange dominantie van Mapei in het peloton. Met cosponsors GB, Bricobi en Quick-Step behaalde Mapei, met Patrick Lefevere als manager, tot eind 2002 talloze overwinningen.

"Het is even schrikken, al wist ik al een tijdje dat het helemaal niet goed ging met Squinzi", zegt Patrick Lefevere.

"Ik ben begin jaren 90 met mijn Belgische clan van GB - dokter Vanmol, Johan Museeuw, Carlo Bomans enzovoort - bij Mapei terechtgekomen."

"Ik leerde Squinzi kennen als een zeer intelligent man, waar iedereen "wreed" naar opkeek. Hij wilde de beste zijn met zijn firma én in de koers. Hij wilde graag van veel op de hoogte zijn, ook van de prijzen van de renners."

"Intussen bouwde Squinzi zijn Italiaanse bedrijf uit tot een gerespecteerde internationale firma. Hij wilde via het wielrennen aan zijn naambekendheid werken. Hij wist heel goed dat de wielersport dé sport is die dat kan leveren. Hij wist zeer goed wat hij wou en hij was de baas. Niemand sprak hem trouwens aan met "Giorgio", het was voor iedereen "Dottore"."

"In Zwitserland ontplofte de bom"
Squinzi was rechtdoorzee en deinsde er niet voor terug moeilijke knopen door te hakken.

Lefevere: "Op een bepaald moment ging een deel van onze ploeg naar dokter Ferrari - om geen namen te noemen zal ik zeggen: de Spaanse clan. Daar was Squinzi niet mee opgezet."

"Tijdens de Ronde van Zwitserland werd een grote meeting belegd en kondigde Squinzi aan dat hij ermee zou stoppen. Hij zei dat hij niet kon verkroppen dat een "preparatore" zou beslissen wie de koersen won."

"Er ontplofte een bom. Heel de ploeg lag omver, zal ik zeggen. Toen ik even naar buiten ging, kwam ik hem tegen in de gang. Hij zei: "Wat ik verteld heb, geldt voor iedereen behalve voor jou. Doe verder met de Belgen"."

"Toen zijn we begonnen met het Mapei-center, waar alle renners verplicht hun testen moesten laten doen, met alleen dokters van de ploeg. Uiteindelijk heeft hij mij dan ook gevraagd om in Italië te komen wonen en "general manager" te worden om de ploeg te leiden zoals hij het wilde."

"Op die manier zijn we ook een beetje pioniers geworden in de wetenschappelijke benadering van het wielrennen. Squinzi heeft zeer veel geld in dat centrum gepompt, want dat was zeker niet zelfbedruipend in het begin."

"Maar hij stond erop, omdat hij vond dat het de investering waard was. Op die manier is ook de transfer van Marco Pantani naar onze ploeg afgesprongen. We hebben op het punt gestaan om Pantani binnen te halen, maar dat is niet doorgegaan omdat er een hele clan rond Pantani hing en hij zelf niet naar het Mapei-center wilde komen."

"Squinzi heeft niet beslist dat Museeuw won"
Eind 2002 hield Giorgio Squinzi het wielrennen voor bekeken, na dopingperikelen rond Stefano Garzelli. Hij stortte zich op het voetbal en zou tweedeklasser Sassuolo uitbouwen tot een middenmoter in de Serie A.

"Na zijn periode als wielersponsor heb ik niet veel contact meer met hem gehad", zegt Patrick Lefevere.

"Squinzi zag iedereen van de ploeg graag, maar als je de ploeg verliet, vond hij dat niet zo leuk. Maar als we elkaar nog eens zagen, was hij altijd zeer correct."

Tot slot: heeft Squinzi in 1996 beslist dat Johan Museeuw Parijs-Roubaix moest winnen, voor zijn Mapei-GB-ploegmaats Gianluca Bortolami en Andrea Tafi?

Lefevere: "We reden met 3 man van de ploeg voorop en plots belde Squinzi me. Ons motto was toen "vincere insieme" ("samen winnen") en Squinzi zei dat hij die dag 20 jaar getrouwd was. "Het zou een mooi cadeau zijn als jullie met 3 renners op de piste zouden komen", zei Squinzi me toen, zonder zich met het sportieve te moeien."

"Maar hij heeft nooit gezegd wie uiteindelijk moest winnen van die 3. Die beslissing heb ik genomen, wat de anderen daar ook van mogen denken."

quote:

Patrick Lefevere: “Onze loonlast is niet gedaald. Of denk je dat Alaphilippe voor minder heeft getekend?”

Het wielerequivalent van de Belgische regeringsvorming was de voorbije maanden de transfer van Sam Bennett naar Deceuninck-Quick Step. Na maanden van discussie – had hij nu een contractverlenging bij Bora-Hansgrohe getekend of niet? – raakte de situatie deze week alsnog ontmijnd.

“Hoe dat precies is gebeurd, weet ik zelf niet”, zegt Patrick Lefevere. “Na de arbitrage bij de UCI (waar Bennett in het ongelijk werd gesteld, nvdr.) heeft hij zijn contract bij Bora verbroken. Schijnbaar heeft hij zelf een som betaald aan Bora-manager Ralph Denk. Wij zijn daar niet in tussen gekomen. Ik koop geen renners vrij bij andere ploegen.” De surprise van de chef was dat samen met Bennett ook nog de Nieuw Zeelandse sprintloods Shane Archbold de overstap maakt naar Deceuninck-Quick Step. “Maar hij was wel einde contract”, merkt Lefevere op.

Bennett moet komend seizoen Elia Viviani doen vergeten. Die stapte over naar Cofidis en nam meteen ook zijn landgenoot Fabio Sabatini mee van bij Deceuninck-Quick Step. Die laatste zal Lefevere alvast niet missen: “Die was liever lui dan moe.”

Al wat vervelender vond Lefevere het vertrek van Maximilian Richeze naar UAE Emirates: “Max had ik graag gehouden, maar hij wilde een contract voor twee seizoenen. Ik stelde één voor. Zijn vrouw vond dat hij bij ons moest blijven, maar bij UAE kreeg hij ook nog een stevig loon. Jammer.”

Extra hardrijders

Er is met Sabatini en Richeze veel sprint(trein)-geweld vertrokken, maar Lefevere denkt dat de inkomende transfers dat kunnen compenseren. “Bert Vanlerberghe (27, nvdr.) is daar voor aangetrokken. In de Ronde van San Juan gaan we hem al een eerste keer aan Alvaro Hodeg koppelen.” Verder is het de bedoeling dat Fabio Jakobsen een tandem gaat vormen met Michael Morkov. Ook nieuwkomer Davide Ballerini is inzetbaar in een sprinttrein.

Lefevere heeft bewust ook extra hardrijders gerekruteerd. Stijn Steels moet stand-in worden voor Tim Declercq aan de kop van het peloton en ook bij de jonge Amerikaan Ian Garrison zal dat tot het takenpakket horen. Garrison geldt als een groot talent. Zo is hij nu al nationaal kampioen tijdrijden bij de profs. Naar het beeld van Kasper Asgreen zou hij snel kunnen klimmen in de hiërarchie.

Samen met Elia Viviani en Philippe Gilbert is Enric Mas de derde grote vertrekker bij Deceuninck-Quickstep. Hij heeft de ploeg mee helpen inzien dat een klassement rijden in een grote ronde onbegonnen werk is zonder renners in steun. Ook dat is een rode draad bij de transfers. Lefevere bouwt voorzichtig een klimtrein uit rond Evenepoel: de transfers van Mattia Cattaneo, Joao Almeida, Andrea Bagioli en Mauri Vansevenant (vanaf juli) moeten in dat licht worden gezien.

Onze suggestie dat de loonlast na alle uitgaande en inkomende bewegingen gedaald is, lacht Lefevere heel luid weg: “Absoluut niet. Of denk je dat Alaphilippe voor minder heeft bijgetekend? Dat ik die kleine Fransman afslag heb gegeven? Helaas, zo werkt het niet.”

quote:

De rijkgevulde stal van Patrick Lefevere telt dit seizoen 5 goudhaantjes extra. Maak kennis met 3 klimgeiten, 1 tijdrijder en 1 beer voor het het Vlaamse werk.

João Almeida (Por, 21)
Ploegleider Klaas Lodewyck: "João Almeida rijdt uitstekend bergop. Vorig jaar hebben we niet zoveel van hem gehoord. Maar tussen de profs klom hij wel naar een mooie 4e plaats in de Tour of Utah, gewonnen door Ben Hermans."

"In 2018 won Almeida Luik-Bastenaken-Luik voor beloften op een knappe manier. Hij eindigde ook 2e in de Giro voor beloften. Dat zijn veelbelovende prestaties.

De 21-jarige Portugees is ook gehaald om in de toekomst een sterke klimploeg te hebben rond Remco Evenepoel. "Almeida is (net als Evenepoel) heel professioneel met zijn vak bezig. Er zit nog heel veel rek op bij hem."

Andrea Bagioli (Ita, 20)
"Ik ben heel blij dat Andrea Bagioli bij ons in de ploeg rijdt, want hij is een heel groot talent", zegt Lodewyck. "Bagioli is heel sterk bergop en heeft ook punch in zijn benen. Daardoor won hij de Ronde van Lombardije voor beloften."

"Bagioli zal op termijn belangrijk zijn voor Remco Evenepoel. Maar hij kan ook zelf heel mooie uitslagen behalen. Als Evenepoel en Bagioli later goed samenwerken, kan dat een heel mooi duo worden binnen onze ploeg."

Ook de jonge Italiaan heeft volgens Lodewyck nog veel groeimarge. "Bagioli heeft nooit extreem veel getraind. Ook bij hem zit er nog veel rek op."

Ian Garrison (VS, 21)
"Ian Garrison is een steengoed tijdrijder. Anders verover je geen zilver op het WK tijdrijden voor beloften en brons bij de junioren."

"De 21-jarige Amerikaan is heel groot, maar toch torent hij niet boven de rest van de ploeg uit. Hij zit namelijk heel compact en aerodynamisch op zijn fiets."

"Garrison heeft een grote motor, is goed op heuveltjes en kan uitgroeien tot een belangrijke pion voor de ploegentijdrit. Hij zal de nodige tijd krijgen om zich aan te passen."

Jannik Steimle (Dui, 23)
"Momenteel revalideert Jannik Steimle van een operatie aan zijn hart. Maar hij traint alweer en had al een heel goede conditie voor zijn operatie. Steimle zullen we sowieso aan het werk zien in het voorjaar."

"Vorig jaar was Steimle stagiair bij ons en deed ik 2 koersen samen met hem. Ik was enorm onder de indruk", zegt ploegleider Lodewyck. "Steimle controleerde mee de koers in de 1e wedstrijdhelft en reed daarna ook nog eens de finale. Dat komt maar weinig voor. Bovendien maakte hij het als stagiair af in het Kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp."

"Steimle is een sterke beer en een karakterkop. Hij is wel iets ouder dan de andere nieuwkomers die we hier bespreken. Ik verwacht dat hij snel iets zal laten zien. De andere jonkies zijn klimmers en geven we wat tijd. Over 2 à 2,5 jaar zal je van hen horen."

Mauri Vansevenant (Bel, 20)
"Op 1 juli wordt Mauri Vansevenant prof bij ons. Hij geeft eerst nog voorrang aan zijn Bachelorstudies."

"Mauri is een een West-Vlaamse klimmer, zo zijn er niet veel. Daarom zullen we hem goed begeleiden en zorgen dat hij geen stappen overslaat. Op termijn moet Vansevenant met de beteren meekunnen bergop in grote rondes."

Vansevenant lag ook meteen goed in de rennersgroep. "Hij is heel nuchter en past zich snel aan. Mauri is ook heel vlot, hij babbelt even gemakkelijk als zijn vader Wim Vansevenant."

In het verleden kon Deceuninck-Quick Step rekenen op talentscout Matxin, die de laatste jaren aan de slag is bij UAE Team Emirates. Wie levert nu de jonge talenten aan bij de ploeg van Patrick Lefevere?

"Eigenlijk doet iedereen van onze ploeg dat een beetje", zegt Lodewyck. "We zijn allemaal heel gepassioneerd en willen de beste ploeg ter wereld blijven. Nu en dan komt iemand met een naam op de proppen van een talent. We doen eigenlijk allemaal suggesties."

"Ook op de voorbije stage hebben we jonge talenten laten proeven van trainingen bij Deceuninck-Quick Step: de Amerikanen Kevin Vermaerke en Sean Quinn. Wie weet krijgen zij volgend jaar een plek in de profploeg."

quote:

Op donderdag 16 januari 2020 20:07 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Deceuninck-Quick Step heeft weer vijf absolute pareltjes gehaald, zoveel is zeker. En voor volgend jaar kijken ze alvast naar Vermaerke en Quinn. Vooral Vermaerke zou nog wel eens interessant kunnen zijn.

quote:

Op donderdag 16 januari 2020 20:39 schreef Mani89 het volgende:

[..]

Misschien mag Ken dan wel ploegleider worden bij Etixx.