Personeeltekort en geldgebrek, en dan zou je extra geld en tijd gaan steken in het ondersteunen van de medewerkers? Idee is sympathiek, of het haalbaar is?quote:1. Psychische ondersteuning voor hulpverleners
Hulpverleners in de psychiatrie hebben zelf ook psychische ondersteuning nodig. De grote personeelstekorten zijn niet snel opgelost en de werkdruk is vaak hoog. Daarnaast valt zo te besparen op verzuimkosten.
Kan een robot een mens vervangen als gesprekspartner voor hen met geestelijke, menselijke problemen? Een chatbot kan allicht empathie ingeprogrammeerd hebben, maar die zal kunstmatig zijn.quote:2. Meer digitalisering om medewerkers te ontlasten
Bijvoorbeeld zou de ‘empathische’ chatbot Tess kunnen worden ingezet om met patiënten te spreken.
Dit lijkt me slechts een mogelijke oplossing voor een percentage van de patienten.quote:3. Ondersteuning bij werk voor patiënten
In GGZ is vaak geen ruimte voor het helpen bij zoeken naar werk. Toch zit er bijvoorbeeld een verband tussen werkloos én depressief zijn. Meer aandacht voor het vinden en behouden van werk zou de zorg ontlasten.
En door die afbraak is het personeel massaal ander werk gaan zoeken en nu komen ze tekort. Zie je ook in de verpleging. Massaal ontslag, mensen gingen ergens anders werken en zien dat je meer kunt verdienen zonder sloven. Die gaan echt niet terug. Dit is 10 jaar Ruttequote:Op maandag 12 augustus 2019 10:47 schreef Elan het volgende:
Sorry maar bij de titel van het artikel al afgehaakt. Er moet juist geld bij in plaats van af.
In de crisis is de hele GGZ kapot bezuinigd, met als gevolg dat we als samenleving nu overspoeld worden door allerlei probleemgevallen.
Pomp er eens 2 miljard bij, creëer meer (werk)plekken in plaats van ze weg te saneren.
Vind ik wat te gemakkelijk. Ja, de maatschappij kan wel wat positieve verandering gebruiken, maar maak dat eens concreet?quote:Op maandag 12 augustus 2019 11:22 schreef Iwan1976 het volgende:
De maatschappij moet een transformatie ondergaan. Dan wordt de GGZ ook minder belast. Helaas is in dit land de economie staatsgodsdienst nummer 1 geworden en mens en milieu een ongelukkige bijkomstigheid. "De winstgevendheid komt hierdoor onder druk te staan" is tekenend voor hoe ver we al zijn afgezakt.
Zie hier in een zin wat er mis is met onze gezondheidszorg.quote:De winstgevendheid komt hierdoor onder druk te staan.
De overheid willen laten runnen als een bedrijf komt van de politiek vandaan, evenals de commercialisering en toenadering tot bedrijfsleven.quote:Op maandag 12 augustus 2019 11:58 schreef Jaeger85 het volgende:
[..]
Zie hier in een zin wat er mis is met onze gezondheidszorg.
Ja, nee, dat kost geld. Je kan beter elk jaar een nieuwe transformatieve herstructurerings hervormings verandering houden, dan kan je zeggen dat je iets aan het doen bent zonder iets te verbeteren.quote:Op maandag 12 augustus 2019 10:47 schreef Elan het volgende:
Sorry maar bij de titel van het artikel al afgehaakt. Er moet juist geld bij in plaats van af.
In de crisis is de hele GGZ kapot bezuinigd, met als gevolg dat we als samenleving nu overspoeld worden door allerlei probleemgevallen.
Pomp er eens 2 miljard bij, creëer meer (werk)plekken in plaats van ze weg te saneren.
Begin eerst maar eens met de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen. Dit kan gefinancierd worden door de werkelijke, minder direct zichtbare kosten van producten door te belasten en belastingontwijking hard aan te pakken i.p.v. te faciliteren. Het is schandalig hoe de Amazons en Ubers van deze wereld het voor elkaar weten te krijgen om miljarden aan belasting te ontwijken. Bestaanszekerheid leidt tot betere geestelijke gezondheid. Dat heeft het Finse experiment, dat door de media negatief geframed is, aangetoond.quote:Op maandag 12 augustus 2019 11:30 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Vind ik wat te gemakkelijk. Ja, de maatschappij kan wel wat positieve verandering gebruiken, maar maak dat eens concreet?
Illusiepolitiek is tegenwoordig eerder regel dan uitzondering.quote:Op maandag 12 augustus 2019 12:24 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[..]
Ja, nee, dat kost geld. Je kan beter elk jaar een nieuwe transformatieve herstructurerings hervormings verandering houden, dan kan je zeggen dat je iets aan het doen bent zonder iets te verbeteren.
Klopt even zo met de privatisering.quote:Op maandag 12 augustus 2019 11:05 schreef maryen65 het volgende:
En je zag het ook in de jeugdzorg. Iedereen zag dat het niet goed was dat jeugdzorg onder hoede van de gemeente kwam te staan. Echt iedere gek zag het. Behalve in Den haag niet. Die hadden dollar tekens in hun ogen. Pffff
BIG II is de volgende bezuiniging in schaapskleren. Het roept heel veel weerstand op bij verpleegkundigen en ik geef je op een briefje dat er weer een groep verpleegkundigen zal zijn die besluit om ermee te stoppen... en de personeelstekorten zijn al zo nijpend.quote:Op maandag 12 augustus 2019 12:35 schreef broodjepindakaashagelslag het volgende:
De winstgevendheid komt hierdoor onder druk te staan.
Waarom in hemelsnaam winst maken.
Het is er natuurlijk niet beter op geworden dat alles terug gezet is naar de gemeentes die hier geen opgeleid personeel voor hebben en daardoor al snel niet meer weten wat ze moeten en met een burn-out thuis komen te zitten.
Laat het kabinet hier maar eens flink geld in pompen en ophouden met onzin zoals BIG II
Ja, ergens kan ik me hier wel in vinden.quote:Op maandag 12 augustus 2019 12:34 schreef Iwan1976 het volgende:
[..]
Begin eerst maar eens met de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen. Dit kan gefinancierd worden door de werkelijke, minder direct zichtbare kosten van producten door te belasten en belastingontwijking hard aan te pakken i.p.v. te faciliteren. Het is schandalig hoe de Amazons en Ubers van deze wereld het voor elkaar weten te krijgen om miljarden aan belasting te ontwijken. Bestaanszekerheid leidt tot betere geestelijke gezondheid. Dat heeft het Finse experiment, dat door de media negatief geframed is, aangetoond.
Stel ouders weer in staat om voor hun kinderen te zorgen i.p.v. gedwongen dumpen bij de kinderopvang.
Maak onderwijs toegankelijk voor iedereen alsof het water is en zadel kinderen niet op met torenhoge studieschulden waar ze in hun latere leven nog veel last van ondervinden.
Onderwijs, gezondheidszorg, politie en defensie zijn kapot bezuinigd. Deze besparingen op de korte termijn hebben een enorme hoeveelheid 'collateral damage' veroorzaakt. Daar zijn we nog jaren mee bezig om dat recht te breien. Dat gaat veel meer geld kosten dan die 'besparing', als het überhaupt nog met geld op te lossen is.
Het neoliberalisme heeft de grondvesten van deze samenleving dusdanig uitgehold dat het een kwestie van tijd voor de boel instort. De kabinetten Rutte (en de falende oppositie) zijn een veel grotere bedreiging voor Nederland dan die paar honderd vrouwen in een niqab... en zolang verschillende groepen in deze samenleving zich nog tegen elkaar uit laten spelen blijft dat zo.
Ja wie verzint die gekkigheid?quote:Op maandag 12 augustus 2019 12:43 schreef Iwan1976 het volgende:
[..]
BIG II is de volgende bezuiniging in schaapskleren. Het roept heel veel weerstand op bij verpleegkundigen en ik geef je op een briefje dat er weer een groep verpleegkundigen zal zijn die besluit om ermee te stoppen... en de personeelstekorten zijn al zo nijpend.
Precies, maar extra geld in de zorg pompen ho maar.quote:Op maandag 12 augustus 2019 12:43 schreef Iwan1976 het volgende:
[..]
BIG II is de volgende bezuiniging in schaapskleren. Het roept heel veel weerstand op bij verpleegkundigen en ik geef je op een briefje dat er weer een groep verpleegkundigen zal zijn die besluit om ermee te stoppen... en de personeelstekorten zijn al zo nijpend.
Het meest zorgwekkende is dat dit niet zo maar een proefbalonnetje is, maar dat men al een jaar of 6 doelbewust bezig is dit erdoor te drukken.quote:
Nederland doet lagere sociale uitgaven dan de VS...twitter:xgohub twitterde op zaterdag 10-08-2019 om 21:54:47 Social Spending 2018(% of GDP)31.2%🇫🇷France28.9%🇧🇪Belgium28.7%🇫🇮Finland28.0%🇩🇰Denmark27.9%🇮🇹Italy26.6%🇦🇹Austria26.1%🇸🇪Sweden25.1%🇩🇪Germany25.0%🇳🇴Norway23.7%🇪🇸Spain23.5%🇬🇷Greece22.6%🇵🇹Portugal21.1%🇵🇱Poland20.6%🇬🇧UK18.9%🇳🇿NZ18.7%🇺🇸USA16.7%🇳🇱Netherlands(OECD) https://t.co/t1MrtBXstr reageer retweet
quote:
quote:Lard Friese maakt een toptransfer: de ceo van verzekeraar NN Group wordt de baas bij concurrent Aegon. Een mogelijke reden: hij kan er een stuk meer verdienen.
Bij Aegon geldt namelijk niet het bonusplafond dat bij NN Group wel geldt. Bij dat bedrijf mocht Friese maximaal 20 procent van zijn vaste salaris aan bonus krijgen per jaar, bij Aegon kan de bonus veel verder oplopen.
quote:De beoogd opvolger van Friese bij NN, David Knibbe, maakt ook een salarissprong. Het is niet bekend wat hij nu verdient omdat dit niet vermeld hoeft te worden in het jaarverslag, maar hij zal er wel op vooruitgaan.
Zijn nieuwe salaris zal 'in lijn zijn' met dat van Friese, zegt een woordvoerder van het bedrijf tegen RTL Z. Hoeveel hij exact gaat verdienen, wil zij niet zeggen. Dat meldt het bedrijf volgend jaar in het jaarverslag.
Vermoed je Amerikaanse betrokkenheid, ja?quote:Op maandag 12 augustus 2019 11:05 schreef maryen65 het volgende:
En je zag het ook in de jeugdzorg. Iedereen zag dat het niet goed was dat jeugdzorg onder hoede van de gemeente kwam te staan. Echt iedere gek zag het. Behalve in Den haag niet. Die hadden dollar tekens in hun ogen. Pffff
Dat lijkt me nogal een definitiekwestie. In Nederland is het zeker niet de grootste kostenpost in de zorg:quote:Op maandag 12 augustus 2019 11:02 schreef Lyrebird het volgende:
Geestelijke gezondheidszorg? Symptoombestrijding.
Het menselijk lichaam zit verdomd complex in elkaar, maar we doen niet eens de moeite om goed te snappen wat er gebeurt. Er gaat te weinig geld naar onderzoek naar geestelijke gezondheidszorg, terwijl dit in de meeste geïndustrialiseerde landen de grootste kostenpost is! Jawel, er wordt meer aan geestelijke gezondheidszorg symptoombestrijding voor geestelijke gezondheidszorg uitgegeven, dan aan de diagnose en behandeling van kanker of hart- en vaatziekten.
En dat zal met de vergrijzing alleen nog maar erger worden.
quote:De Nederlandse geestelijke gezondheidszorg heeft in de afgelopen decennia veel invloed ondergaan van de prestigieuze Noord-Amerikaanse academische psychiatrie. Daarin is de blik net als in de somatische geneeskunde gericht op orgaangebonden, objectief diagnosticeerbare stoornissen. De symptomen daarvan kunnen worden behandeld met medicaties en technische psychotherapieën. Hulpverleners worden geacht te werken volgens de principes van de ‘evidence-based practice’. Maakbaarheid en meetbaarheid, bij constante vooruitgang in het ontwarren van de complexe breinmechanismen achter psychisch lijden, dat is het dominante discours. Behandeling is allereerst symptoombestrijding: elk jaar komt er wel weer een nieuw medicijn of een nieuwe technische psychotherapie bij – maar de effecten zijn nooit beter dan de oude therapieën.
[..]
Jaarlijks kampt 24 procent van de Nederlanders met psychische aandoeningen, maar de geestelijke gezondheidszorg heeft maar capaciteit voor 6 procent. Aangezien er geen gratis en breed toegankelijke publieke ggz is in Nederland, met een aanbod van publieke vormen van zorg dat de vraag ernaar aankan, ontstaat er een run op de zorg vanwege schaarste en met almaar groeiende wachtlijsten tot gevolg. Wie komt er aan zorg en wie niet? Daar is geen inzicht in, laat staan regie over. Het managementinformatiesysteem van symptoommetingen aan de ‘achterkant’, zoals dat is opgelegd door overheid en zorgverzekeraars, helpt niet bij het selectieprobleem aan de ‘voorkant’. Het resulteert in strategisch gedrag van ggz-instellingen om aan de voorkant juist die patiënten te selecteren die zullen voldoen aan criteria van symptomatische verbetering. Zo ontstaat er een combinatie van overbehandeling (van milde problematiek) en onderbehandeling (van ernstige problematiek). Deze ondoelmatigheid creëert momenteel chaos in de Nederlandse ggz.
Aan de hand van patiëntervaringen met de geestelijke gezondheidszorg komen we op het verband met euthanasie. Er zijn patiënten die te maken hebben gehad met ernstig en persisterend psychisch lijden maar die toch, ondanks blijvende beperkingen, een perspectief wisten te ontwikkelen waarin het leven zinvol is. In de ggz wordt dit proces ook wel aangeduid als ‘persoonlijk herstel’: een persoonlijk zingevingsproces dat onder de juiste omstandigheden wortel kan schieten en waaraan vaak een intensief proces voorafgaat van ‘verleiding’ om intensief contact te leggen en perspectiefontwikkeling rond identiteit en denken over zinvolle doelen op gang te brengen. Uit de verzamelde literatuur hierover komt naar voren dat dit proces cruciaal afhankelijk is van elementen als verbinding, contact, menselijkheid, identiteit als mens (en niet als patiënt), betekenisgeving, empowerment, hoop en optimisme en erkenning van hoe moeilijk het leven kan zijn.
De huidige praktijk van de ggz staat hiermee in contrast. Die richt zich zoals gezegd op symptoombestrijding in de vorm van technische behandelingen, in een overgereguleerd systeem van diagnosehandel, waarbij de nadruk ligt op de bedrijfsvoering en het energieverslindende managementinformatiesysteem. Het laat zich raden dat in een dergelijke omgeving juist zaken als verbinding, erkenning en betekenisgeving achterblijven. Het is niet dat de hulpverleners dit niet snappen, of niet willen helpen bij persoonlijk herstel. Juist wel. Het probleem is dat de taal, de inrichting en de capaciteitsverdeling van het ggz-bedrijf waar ze in werken het vaak niet mogelijk maken om de soort hulpverlening te bieden die nodig is voor persoonlijk herstel. Menselijkheid, verbondenheid en hoop zijn nu eenmaal niet ‘tijdschrijfbaar’. Van zingeving die perspectief biedt aan een patiënt met ondraaglijk psychisch lijden is geen ‘diagnosebehandelcombinatie’ te maken. Zingeving is niet meetbaar, er is geen ‘evidence’.
quote:Op maandag 12 augustus 2019 13:15 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Er is geld zat voor de zorg.
[..]
[..]
[..]
My god, waar laat je dat allemaal.quote:Vorig jaar verdiende Friese 1,6 miljoen euro aan vast salaris. Met zijn bonus erbij kwam zijn totale beloning uit op bijna 2 miljoen, blijkt uit het jaarverslag.
En dat is toch ruim driehonderdduizend euro minder dan de 2,35 miljoen die Wynaendts in 2018 toucheerde aan basissalaris en bonus.
Eens.quote:Op maandag 12 augustus 2019 13:28 schreef Monolith het volgende:
[..]
Dat lijkt me nogal een definitiekwestie. In Nederland is het zeker niet de grootste kostenpost in de zorg:
[ afbeelding ]
Ook zie je niet echt een explosieve groei in de uitgaven voor geestelijke gezondheids zorg (cijfers 2018)
Wat symptoombestrijding betreft is de veelal uit de VS overgewaaide somatische aanpak in de geestelijke gezondheidszorg nog een stuk problematischer, zeker in combinatie met de vermarkting van de zorg onder druk van de verzekeraars. Zie b.v. ook dit artikel van een tijd terug (gaat weliswaar over euthanasie in de GGZ, maar ook over de wijze waarop men vooral symptomen bestrijdt onder druk van de opgetogen bureaucratie:
[..]
We doen het toch zo goed in NL? We zijn toch in alles het beste?quote:Op maandag 12 augustus 2019 13:02 schreef Klopkoek het volgende:Nederland doet lagere sociale uitgaven dan de VS...twitter:xgohub twitterde op zaterdag 10-08-2019 om 21:54:47 Social Spending 2018(% of GDP)31.2%🇫🇷France28.9%🇧🇪Belgium28.7%🇫🇮Finland28.0%🇩🇰Denmark27.9%🇮🇹Italy26.6%🇦🇹Austria26.1%🇸🇪Sweden25.1%🇩🇪Germany25.0%🇳🇴Norway23.7%🇪🇸Spain23.5%🇬🇷Greece22.6%🇵🇹Portugal21.1%🇵🇱Poland20.6%🇬🇧UK18.9%🇳🇿NZ18.7%🇺🇸USA16.7%🇳🇱Netherlands(OECD) https://t.co/t1MrtBXstr reageer retweet
Huh Amerikaanse betrokkenheid? Hoe kom je daar nu bij? Is gewoon een gezegde, dollartekens in de ogen?quote:Op maandag 12 augustus 2019 13:18 schreef van_Lamehuizen het volgende:
[..]
Vermoed je Amerikaanse betrokkenheid, ja?
Als ze een burn-out hebben, dan gaan ze toch gewoon langs het GGZ?quote:Op maandag 12 augustus 2019 12:35 schreef broodjepindakaashagelslag het volgende:
Het is er natuurlijk niet beter op geworden dat alles terug gezet is naar de gemeentes die hier geen opgeleid personeel voor hebben en daardoor al snel niet meer weten wat ze moeten en met een burn-out thuis komen te zitten.
Dit idd. Ga maar eens behàndelen.quote:Op maandag 12 augustus 2019 13:55 schreef MevrouwPuff het volgende:
Begin maar eens bij een psychiater in het bestuur zodat het weer over behandelen gaat en de artsen meer autonomie krijgen.
Maar weet je, de meeste tijd in zo'n tweedaagse therapie zit in het opstarten en het afronden en het overdragen van de behandeling. Serieus.quote:Op maandag 12 augustus 2019 20:19 schreef -marz- het volgende:
Verademing om te lezen dit, serieus ik denk soms dat ik de enige ben die denkt dit moet toch veel beter kunnen?
"Ja maar het is heus niet allemaal slecht", jawel! Het is een pleuriszooi in die GGZ. De helft van de tijd weet je niet of je met een behandelaar of een patiënt te maken hebt.
Maar jij denkt dus ook dat het een drama is? Wat zie jij dan?quote:Op maandag 12 augustus 2019 20:19 schreef -marz- het volgende:
Verademing om te lezen dit, serieus ik denk soms dat ik de enige ben die denkt dit moet toch veel beter kunnen?
Waar moet ik beginnen.... Het hele gedachtegoed wat eraan ten grondslag ligt al. Mensen proberen te "genezen" door ze te labelen en vervolgens te onderwerpen aan behandelprotocollen.quote:Op maandag 12 augustus 2019 20:56 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Maar jij denkt dus ook dat het een drama is? Wat zie jij dan?
Wat erg om te lezen dat het zo achteruit is gegaan. Ik heb zo'n 10 jaar geleden bijna 2 jaar groepstherapie gevolgd en dat ging wel behoorlijk diep. Heb er ook behoorlijk veel aan gehad.quote:Op maandag 12 augustus 2019 20:29 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Maar weet je, de meeste tijd in zo'n tweedaagse therapie zit in het opstarten en het afronden en het overdragen van de behandeling. Serieus.
1,5 uur creatieve therapie (met groep van vijf mensen). Effectief een half uurtje bezig (en dat is nog veel). Eerst 'kort' met iedereen doornemen wat 'ie vandaag gaat doen (en hoe het gaat. Wat je het uur daarvoor ook al tegen een andere therapeut hebt verteld). Dan aan de slag. En dan nog 5 minuten per persoon nabespreken. Maar aan de echt grote thema's in je leven kom je niet toe. Dan is de tijd alweer op en moet je naar de volgende therapie (wel eerst pauze ), waar dezelfde riedel zich herhaalt.
Inhoudelijk op zich mooie dingen, en je voelt ergens ook wel wat gebeuren, maar de grote thema's worden niet behandeld, de thema's waar je juist op bent vastgelopen. Een ècht goed gesprek? Dat zit er niet in. En eigenlijk heb je ook niet voldoende aan één ècht goed gesprek. Iets wat zich jaren in je heeft genesteld, heeft ook tijd nodig om er weer uit te gaan. Daar heb je wel wat meer echt goede gesprekken voor nodig. En veiligheid, en vertrouwen. Wat een gotspe om dan te denken dat je met een half jaartje oppervlakkige therapie mensen wel weer op de been hebt geholpen.
Goed punt. Maar toch. Liever een doeltreffende behandeling dan een liflafjesbehandeling die een beetje voortsukkelt. Goedkoop is duurkoop.quote:Op maandag 12 augustus 2019 21:06 schreef -marz- het volgende:
Eén reden: omdat een psychiater duur is he.
[..]
Ah ja, dat is wel herkenbaar, al is het lastig te zien als je er zelf middenin zit. Ik dacht tenminste altijd dat het aan mij lag dat ik me niet veilig voelde in de GGZ. Ik probeerde me veilig te voelen, maar ik voelde het niet. Pas na die therapie heb ik dat voor mezelf kunnen erkennen. Toen kon ik er ook wat meer afstand van nemen.quote:Waar moet ik beginnen.... Het hele gedachtegoed wat eraan ten grondslag ligt al. Mensen proberen te "genezen" door ze te labelen en vervolgens te onderwerpen aan behandelprotocollen.
Alleen al die twee dingen die jij aanhaalt: veiligheid. Vertrouwen.
Dat is niet te vinden in de reguliere GGZ. Het is juist erg onveilig. Door gedrag van medecliënten, door stigma's vanuit de buitenwereld, door de tweedeling ziek-gezond, door het uitgangspunt van mensen proberen te genezen.
Een therapie valt of staat met een goede therapeutische relatie. Of een veilige groepsdynamiek. In de GGZ zijn geen echte therapeutische relaties want daar is geen geld voor.
Groepsdynamiek is er wel, ik denk dat dat over het algemeen nog het meest zinvol is aan de GGZ.
In de jaren zestig had je de antipsychiatrie. Dat vind ik een mooie, humane beweging. Ik snap niet waarom het er nu niet meer is (slechts wat overblijfselen). https://nl.wikipedia.org/wiki/Antipsychiatrie
Ja, schematherapie hoor ik ook als een wel okéë therapie. Hoor veel mensen die daar baat bij hebben.quote:Op maandag 12 augustus 2019 21:22 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Wat erg om te lezen dat het zo achteruit is gegaan. Ik heb zo'n 10 jaar geleden bijna 2 jaar groepstherapie gevolgd en dat ging wel behoorlijk diep. Heb er ook behoorlijk veel aan gehad.
Waren trouwens meerdere groepen. Accute dagopvang, basisgroepen, schematherapiegroep en groep voor mensen die bijna klaar waren met therapie, maar nog wel 2 dagen houdvast kregen.
Mogelijk dat het ook per GGZ verschillend is.
Hoe dan ook, het zou zonde zijn als we hierop bezuinigen. Het kan zoveel mensen weer de maatschappij in helpen.
Weet ik niet, je hebt meerdere van zulke initiatieven. Bij mij in de regio heb je Focus, is ook vanuit de antipsychiatrie ontstaan als "inloophuis" maar tegenwoordig is het al aardig geprofessionaliseerd qua aanbod en ze ontvangen subsidies vanuit de gemeente, omdat mensen makkelijker instromen op de arbeidsmarkt vanwege de hersteltrainingen en activiteiten.quote:Op maandag 12 augustus 2019 21:33 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Goed punt. Maar toch. Liever een doeltreffende behandeling dan een liflafjesbehandeling die een beetje voortsukkelt. Goedkoop is duurkoop.
[..]
Ah ja, dat is wel herkenbaar, al is het lastig te zien als je er zelf middenin zit. Ik dacht tenminste altijd dat het aan mij lag dat ik me niet veilig voelde in de GGZ. Ik probeerde me veilig te voelen, maar ik voelde het niet. Pas na die therapie heb ik dat voor mezelf kunnen erkennen. Toen kon ik er ook wat meer afstand van nemen.
Die antipsychiatrie is wel een mooie inderdaad. Toen ik net die intake had gehad bij de GGZ-instelling, liep ik naar buiten samen met een jongen die ook net wegkwam van de GGZ. We raakten aan de praat. Ik was ontzettend bleu in GGZ-land, had nog nooit in de SGGZ rondgelopen. Hij daarentegen was een ervaren draaideurpatiënt. Hij gaf me zijn 'kaartje', (en nu ben ik de naam kwijt), van idd zo'n antipsychiatrische patiëntenbeweging. Die was lokaal. Heb het nog wel eens lopen googlen, maar wist destijds totaal niet wat ik ermee moest of hoe ik erin stond. Had nog helemaal geen eigen ervaring. Kan het nu wel beter plaatsen, al weet ik nog steeds niet of ik me wel bij zo'n groep zou willen aansluiten. Heb jij enig idee welke beweging dat kan zijn geweest? Had een beetje een hippie-uitstraling (incl. een op Peace-teken lijkend logo).
Oeh, nice. Zal die website nog even wat beter afspeuren.quote:Op maandag 12 augustus 2019 22:02 schreef -marz- het volgende:
Weet ik niet, je hebt meerdere van zulke initiatieven. Bij mij in de regio heb je Focus, is ook vanuit de antipsychiatrie ontstaan als "inloophuis" maar tegenwoordig is het al aardig geprofessionaliseerd qua aanbod en ze ontvangen subsidies vanuit de gemeente, omdat mensen makkelijker instromen op de arbeidsmarkt vanwege de hersteltrainingen en activiteiten.
Dat is wel iets om mee op te passen idd dat je niet in de 'scene' van geïnstitutionaliseerde mensen blijft want die heb je ook.quote:
Oh dat ziet er wel wat activistischer uit.quote:Op maandag 12 augustus 2019 22:20 schreef Postbus100 het volgende:
Gevonden trouwens: Mad Pride-beweging
https://madpride.nl/
En in Deventer heb je ook iets van een herstelhuis ofzo.
Ja precies. 'Scene' is wel een mooi woord. Niks mis mee als je je er thuis voelt, maar ik wil daar dus eigenlijk een beetje uit weg blijven. Heb wel wat contacten her en der met mede-GGZ'ers, maar dat heeft toch een wat meer inhoudelijke basis. En langzamerhand begint dat contact ook meer naar vriendschappen om te buigen. Niet om een gemene deler, maar omdat het leuke mensen zijn en we het goed met elkaar kunnen vindenquote:Op maandag 12 augustus 2019 22:28 schreef -marz- het volgende:
[..]
Dat is wel iets om mee op te passen idd dat je niet in de 'scene' van geïnstitutionaliseerde mensen blijft want die heb je ook.
Neequote:In Zwolle heb je ook nog een soort krakersbeweging waar ze ook ruimdenkend zijn en workshops doen, goedkoop eten en muziek hebben, ook gezellig.
Maar jij woont natuurlijk helemaal niet in Zwolle neem ik aan.
Haha, ja, dat is wel handig ja. Eigenlijk wil je zoiets als een kerk, maar dan niet-kerkelijk: een fijne groep mensen die betrokken zijn op elkaar. Oid.quote:Kerk kan ook een fijne kring zijn idd als je geen atheïst bent zoals ik
Waar ze onder de geesteszieken recruteren voor hun extreem-linkse knokploeg?quote:Op maandag 12 augustus 2019 22:28 schreef -marz- het volgende:
In Zwolle heb je ook nog een soort krakersbeweging waar ze ook ruimdenkend zijn en workshops doen, goedkoop eten en muziek hebben, ook gezellig.
Maar jij woont natuurlijk helemaal niet in Zwolle neem ik aan.
quote:Op maandag 12 augustus 2019 11:02 schreef Lyrebird het volgende:
Geestelijke gezondheidszorg? Symptoombestrijding.
Het menselijk lichaam zit verdomd complex in elkaar, maar we doen niet eens de moeite om goed te snappen wat er gebeurt. Er gaat te weinig geld naar onderzoek naar geestelijke gezondheidszorg, terwijl dit in de meeste geïndustrialiseerde landen de grootste kostenpost is! Jawel, er wordt meer aan geestelijke gezondheidszorg symptoombestrijding voor geestelijke gezondheidszorg uitgegeven, dan aan de diagnose en behandeling van kanker of hart- en vaatziekten.
En dat zal met de vergrijzing alleen nog maar erger worden.
quote:Op maandag 12 augustus 2019 12:24 schreef Papierversnipperaar het volgende:
Ja, nee, dat kost geld. Je kan beter elk jaar een nieuwe transformatieve herstructurerings hervormings verandering houden, dan kan je zeggen dat je iets aan het doen bent zonder iets te verbeteren.
Wil 1 van jullie misschien met me trouwen? Heb zo lang op deze mening maar dan eens van een ander ipv van mijzelf gewacht.quote:Op dinsdag 13 augustus 2019 07:37 schreef quarterpounder het volgende:
Rapport van KPMG helemaal gelezen.
KPMG associeer ik met accountants, financials, hoger management pipo's, arrogantie en het Anglo-Amerikaanse gedachtengoed. Een typisch bedrijf voor de snelle jongens (of meisjes in dit geval)..
KPMG heeft naar mijn idee weinig met mensen, maar vooral heel veel met geld.
Het zakelijke rapport gaat dan ook eigenljk maar over 1 probleem: de GGZ kost geld, is niet winstgevend, niet houdbaar. En, ja dat is niet goed voor de patient (cliche natuurlijk).
Rapport lijkt vooral voer voor omhooggevallen interim managers in dure pakken en eventueel beleidsmakers bij overheden die doorgaans ook al zo weinig met mensen hebben.
Natuurlijk komen ze dan met allerlei onzin-adviezen, zoals inzet van e-health en empatische robots, maar met een e-health module voorkom je echt niet dat mensen met een zware depressie ineens stoppen met hun suicidepogingen.
Nergens wordt de patient in de GGZ centraal gezet. Nergens is gekeken wat er nu echt nodig is om mensen met psychische problemen effectief te helpen.Terwijl juist de clienten en de medewerkers in de GGZ, en dan vooral ervaringsdeskundigen, dit haarfijn kunnen uit leggen. Ook lees ik nergens waarom er zo'n groot personeelstekort is en waarom psychiaters liever niet bij grote GGZ organisaties willen werken. Of waarom crisisdiensten zo impopulair zijn om voor te werken.
Luister naar een GGZ medewerker en je weet waarom: het draait om administratie ,bureaucratie, verantwoording naar de zorgverzekering, maar nooit om de client.
Het probleem is dat er al veels te veel KPMG figuren rondlopen bij de GGZ fabrieken die zich bezighouden met "winstgevendheid" en "transformaties". Teveel managers, of te wel: teveel leeghoofden, want hoe hoger in de bol, hoe minder er verstand er over blijft.
Begin nu eens met de client centraal te stellen en te kijken naar de oorzaken van hun problemen.. Waarom komt iemand in de GGZ, waarom ontspoort iemand, waarom stijgt het aantal mensen met psychische problemen.Waarom is er zo weinig tijd voor de client? Praat met die mensen. . Neem ze serieus en luister eens naar degene die het "vuile" werk dagelijks moeten doen. De SPV-ers, de FACT-teams die stad en land afreizen en ziek worden van de werkdruk. Het feit dat men adviseert om GGZ personeel zelf ook psychische hulp te bieden zegt genoeg.Ook dat is natuurlijk symptoombestrijding.
Net als dat heel veel medicatie symptoombestrijding is, is de continue focus op kostenbesparing ook symptoombestrijding. Laat een organisatie als KPMG zich lekker doen waar ze goed in zijn: accountancy bij multinationals. Van een KPMG gaat de GGZ echt niet beter worden.
Deze vragen. Daar zou ik nu een ander antwoord op geven dan een jaar geleden. Of drie jaar geleden. En misschien dat ik volgend jaar nog wel een genuanceerdere mening/visie erop heb. Maar ik denk dat veel mensen in Nederland nog dat soort 'oude' antwoorden zouden geven. Of ik ben lange tijd wereldvreemd geweest en heb met oogkleppen opgelopen richting mensen met een psychiatrische ziekte, dat kan ook (ik kende iemand met schizofrenie en iemand met psychoses, maar ik kon me daar maar moeilijk een voorstelling van maken wat dat nou precies inhield en hoe dat was). Inderdaad goed om te zien dat hier in dit topic ook dat genuanceerde verhaal wordt gezien. Bevestigt (en vooral versterkt!!!) weer mijn eigen ideeën over hoe het nou in elkaar zit met die GGZ.quote:Op dinsdag 13 augustus 2019 07:37 schreef quarterpounder het volgende:
Begin nu eens met de client centraal te stellen en te kijken naar de oorzaken van hun problemen.. Waarom komt iemand in de GGZ, waarom ontspoort iemand, waarom stijgt het aantal mensen met psychische problemen.Waarom is er zo weinig tijd voor de client?
Je ziet het op dit forum idd. Zodra ik aangeef een behandeling bij de ggz te hebben gevolgd, vinden mensen dat ik wilsonbekwaam ben. Ik heb een lager iq, maar qua zelfbeschikkingsrecht delen ze me in bij de mensen met een iq van 40 of iets dergelijks. En dat wordt niet als mensonterend gezien dat indien mogelijk veranderd zou moeten worden nee, maar als volkomen wenselijk, volgens mij zouden ze me nog een mentor adviseren als ze mijn hulpverlener zouden zijn. Iig moet ik me compleet laten hersenspoelen omdat alles wat ik denk nu verkeerd is , alleen maar omdat ik de ggz instelling van binnen heb gezien (dat er geen diagnose uit kwam, zou dan weer door mijn eigen eigenwijsheid zijn veroorzaakt en niemand stelt vraagtekens bij waarom ik er dan wel jarenlang 'behandeld' kon worden). Ik word wel als mens behandeld want wat moet men anders, maar als minderwaardig mens. "Clienten" staan onderaan de maatschappelijke ladder en het wordt volkomen geaccepteerd dat er beslissingen voor hen genomen worden en dat het beste wat ze zouden kunnen bereiken een "zinvolle" dagbesteding als een ochtendje in de week vakken vullen is. Dat zou nog enigszins acceptabel zijn geweest als er geen andere mensen betaald zouden moeten worden om ongevraagd officieel tot deze conclusie te komen. Maar helaas.. Mensen worden voor grote bedragen vernederd. Als ze dat door hun problemen en al dan niet genetisch/door karaktereigenschappen veroorzaakt gebrek aan succes nog niet al waren, wordt het er tegen betaling nog eens ingewreven dat ze beperkingen hebben waar geen concrete oplossing voor wordt gezocht want no one gives a fuck. En wordt er meteen ook maar bij bedacht dat verandering daarin onwaarschijnlijk is. Ondertussen moet de client vooral positief blijven denken want negatieve gedachten belemmeren immers alleen maar, en daarbij alles of niets denkfouten vermijdenquote:Op woensdag 14 augustus 2019 21:54 schreef Postbus100 het volgende:
Ik ben ook echt heel anders tegen psyschische gezondheid en geestelijke gezondheidszorg aan gaan kijken. Mede door mijn eigen ervaringen.
En de manier waarop de GGZ in Nederland momenteel werkt, dat staat daar nogal haaks op. Dat spoort niet helemaal.
Deze vragen. Daar zou ik nu een ander antwoord op geven dan een jaar geleden. Of drie jaar geleden. En misschien dat ik volgend jaar nog wel een genuanceerdere mening/visie erop heb. Maar ik denk dat veel mensen in Nederland nog dat soort 'oude' antwoorden zouden geven. Of ik ben lange tijd wereldvreemd geweest en heb met oogkleppen opgelopen richting mensen met een psychiatrische ziekte, dat kan ook (ik kende iemand met schizofrenie en iemand met psychoses, maar ik kon me daar maar moeilijk een voorstelling van maken wat dat nou precies inhield en hoe dat was). Inderdaad goed om te zien dat hier in dit topic ook dat genuanceerde verhaal wordt gezien. Bevestigt (en vooral versterkt!!!) weer mijn eigen ideeën over hoe het nou in elkaar zit met die GGZ.
Maar het lijkt wel alsof het huidige beleid, de huidige GGZ nog steeds op dat soort antwoorden voortborduurt. Eén of ander verwrongen beeld van wat psychiatrische ziekten zijn. Terwijl het niets minder is dan mensen met een bepaalde kwetsbaarheid. En de psychiatrisch verpleegkundigen (en psychiaters denk ik ook) weten dat, en die maken zich zorgen, die zien het de verkeerde kant op gaan.
Ik fietste vandaag nog over het terrein van de GGZ. We kwamen een groepje mensen tegen die je met een wereldse bril op zou typeren als beetje koekwaus en niet helemaal lekker bij hun hoofd. Maar nu, met mijn huidige ervaring, zie ik mensen. Punt. Ze groetten ons, wij groetten terug. Mooi man.
Klopt, maar het grootste probleem wat ik daarbij zie is dat werkelijk bijna niemand, behalve mensen als jij dan, dit als probleem ziet )quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:32 schreef Fox. het volgende:
Een groot probleem is dat een groot gedeelte van psychologie zich berust op pseudo-wetenschap, dat wordt door veel gevestigde academici gewoon in stand gehouden. Daarmee is ook een groot gedeelte van de behandelingen die GGZ biedt kwakzalverij, heel veel placebo. De echt schrijnende gevallen kunnen vaak enkel aangepakt worden met verdovende middelen, o.a. benzodiazepines en antipsychotica. Een werkelijk op wetenschap beruste, rechtlijnige behandeling zoals je in een ziekenhuis zou vinden bestaat niet en daarom is het ook een groot rotzooitje.
Misschien is het ook wel dat het behandelen van geestelijke issues relatief gezien nog in de kinderschoenen staat. Uberhaupt de (h)erkenning van veel ziektebeelden lijkt pas de laatste een a twee decennia een vlucht te hebben genomen, en dat is dan waarschijnlijk ook pas het moment waarvanaf de echte vooruitgang kan worden geboekt.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:32 schreef Fox. het volgende:
Een groot probleem is dat een groot gedeelte van psychologie zich berust op pseudo-wetenschap, dat wordt door veel gevestigde academici gewoon in stand gehouden. Daarmee is ook een groot gedeelte van de behandelingen die GGZ biedt kwakzalverij, heel veel placebo. De echt schrijnende gevallen kunnen vaak enkel aangepakt worden met verdovende middelen, o.a. benzodiazepines en antipsychotica. Een werkelijk op wetenschap beruste, rechtlijnige behandeling zoals je in een ziekenhuis zou vinden bestaat niet en daarom is het ook een groot rotzooitje.
Dat is toch een goed begin.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:34 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
behalve mensen als jij dan,
Maar toch is er een zo rotsvast vertrouwen in de manier van diagnosticeren en de diagnoses dat heel veel mensen geen enkele vorm van kritiek erop kunnen verdragen zonder aanvallend te worden op de ander als persoon en ze zijn ook niet geinteresseerd in informatie over de mogelijk puur lichamelijke of maatschappelijke verklaringen voor psychische ziekten , dat is een taboequote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:47 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
Misschien is het ook wel dat het behandelen van geestelijke issues relatief gezien nog in de kinderschoenen staat. Uberhaupt de (h)erkenning van veel ziektebeelden lijkt pas de laatste een a twee decennia een vlucht te hebben genomen, en dat is dan waarschijnlijk ook pas het moment waarvanaf de echte vooruitgang kan worden geboekt.
Mmm, opmerkelijk standpunt maar misschien heb je wel gelijk. Voor mensen die louter praktische handvatten willen voor hun problemen is een slimme robothulp allicht geschikt. Clienten die tevens een plek zoeken om hun verhaal kwijt te kunnen zouden dan weer wel behoefte hebben aan een gesprek met echt mens denk ik.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 21:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Overigens zie ik dan wel weer wat in het idee van empathische robots. Empathie is leuk, maar het lost concreet niks op. Empathie krijg je vaak al van bekenden. Bovendien boeit het weinig of het echt of nep is, in iemands hoofd kun je niet kijken. Dus als het een nep chatpsycholoog is en de client denkt dat die echt is kan het prima uibesteed worden. Misschien zijn chatbots zelfs nog wel 'empathischer' dan psychologen die zelf met hun eigen burnout bezig zijn.
Hear hear. Dat is waarom ik niet meer praat over mijn ziekte (en inmiddels ben ik ook dusdanig opgeknapt dat ik weer enigszins functioneer en mensen het niet aan me merken. Ik heb er nog wel last van, maar daar val ik mijn omgeving niet meer mee lastig, alleen mijn hulpverlener). Het is geen geheim, maar het is ook niet mijn identiteit. En overigens nog steeds in ontwikkeling, maar daar krijg ik dus hulp bij.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:17 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
"Clienten" staan onderaan de maatschappelijke ladder en het wordt volkomen geaccepteerd dat er beslissingen voor hen genomen worden en dat het beste wat ze zouden kunnen bereiken een "zinvolle" dagbesteding als een ochtendje in de week vakken vullen is. Dat zou prima zijn geweest als er geen andere mensen betaald zouden worden om tot deze conclusie te komen. Maar helaas.. Mensen worden voor grote bedragen vernederd. Als ze dat door hun problemen en al dan niet aangeboren gebrek aan succes nog niet al waren, wordt het er tegen betaling nog eens ingewreven.
Als de client in kwestie zelf het idee heeft dat de diagnose of de behandeling niet klopt of geschikt is zou daar in ieder geval wel serieus naar gekeken moeten worden, idd. Tenzij iemand echt een een zeer zware aandoening heeft (in de zin van: kan geheel niet zelfstandig functioneren), vind ik het ook wat arrogants en beledigends hebben om over de hoofden van de client te beslissen en enige kritiek weg te wuiven.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:51 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Maar toch is er een zo rotsvast vertrouwen in de manier van diagnosticeren en de diagnoses dat heel veel mensen geen enkele vorm van kritiek erop kunnen verdragen zonder aanvallend te worden op de ander als persoon en ze zijn ook niet geinteresseerd in informatie over de mogelijk puur lichamelijke of maatschappelijke verklaringen voor psychische ziekten , dat is een taboe
Ja, ik ben hier ook al heel blij mee. Helaas moet het wel volkomen escaleren idd, de paar zelfmoorden die niet 100% bewijsbaar met een wachtlijst te maken hadden of het toenemend aantal verwarde mensen op straat zijn bij lange na niet voldoende. Zie dat niet voor me.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:49 schreef -marz- het volgende:
Dat is toch een goed begin.
Ik denk dat steeds meer mensen de huidige gang van zaken niet accepteren.
Het veranderen is iets heel anders, maar het begint met de status quo niet meer accepteren.
Helaas moet het wel eerst volledig uit de hand escaleren, qua hoe we mensen behandelen en ook wat betreft voorgeschreven psychofarmaca.
Ik maak me daar wel zorgen over, zoals hierboven aangegeven een miljoen mensen aan de antidepressiva. Terwijl we nog altijd niet precies weten hoe ze werken en wat de langetermijneffecten zijn van het gebruik.
Ik had ook verwacht dat we over psychosomatiek al zo veel meer zouden weten en erkennen op dit moment. Maar blijkbaar levert dat geen gunstige verdienmodellen op, itt de medische/farmaceutische benadering
Wat vind jij de toegevoegde waarde van een echt mens in vergelijking met een chatbot op gebied van je verhaal kwijt kunnen?quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:52 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
Mmm, opmerkelijk standpunt maar misschien heb je wel gelijk. Voor mensen die louter praktische handvatten willen voor hun problemen is een slimme robothulp allicht geschikt. Clienten die tevens een plek zoeken om hun verhaal kwijt te kunnen zouden dan weer wel behoefte hebben aan een gesprek met echt mens denk ik.
Ben heel blij dat jij dat ten minste vindt...quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:00 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
Als de client in kwestie zelf het idee heeft dat de diagnose of de behandeling niet klopt of geschikt is zou daar in ieder geval wel serieus naar gekeken moeten worden, idd. Tenzij iemand echt een een zeer zware aandoening heeft (in de zin van: kan geheel niet zelfstandig functioneren), vind ik het ook wat arrogants en beledigends hebben om over de hoofden van de client te beslissen en enige kritiek weg te wuiven.
Goed dat je uiteindelijk beter bent geholpen en zo meer zelfvertrouwen kreeg. Maar kon je die aanmoediging nergens anders krijgen dan? Wat was de reden dat het zonder aanmoediging niet lukte?quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:52 schreef Postbus100 het volgende:
Hear hear. Dat is waarom ik niet meer praat over mijn ziekte (en inmiddels ben ik ook dusdanig opgeknapt dat ik weer enigszins functioneer en mensen het niet aan me merken. Ik heb er nog wel last van, maar daar val ik mijn omgeving niet meer mee lastig, alleen mijn hulpverlener). Het is geen geheim, maar het is ook niet mijn identiteit. En overigens nog steeds in ontwikkeling, maar daar krijg ik dus hulp bij.
Maar er worden veel beslissingen óver cliënten genomen. Over mij ook. Totdat enkele hulpverleners hun ik-weet-wel-wat-goed-voor-je-is-bril gingen afzetten en mij serieus gingen nemen. En oprecht begonnen te luisteren naar mij. En mij hielpen om mijn gevoelens onder woorden te brengen. En mij mijn eigen touwtjes in handen gaven. Mij eigenlijk een soort van gingen aanmoedigen om mijn eigen weg te bewandelen. Dat was wel een keerpunt inna mijn behandeling. Of vooral toegeven/erkennen dat de GGZ (of: die instelling) mij niet echt juist behandelde en dat zij mij ineens hielpen naar een plek waar ik wel bij gebaat zou zijn.
(wie bedoel je eigenlijk met 'de andere mensen die betaald worden om tot deze conclusie te komen? Psychiaters? UWV? Consultants? Wie?)
Ervaringen, bijvoorbeeld. Stel nou dat je in de put zit omdat je een dierbare hebt verloren. Een mens kan dan misschien (niet altijd natuurlijk) meer empathie tonen omdat deze het zelf ook heeft meegemaakt, terwijl de robot weliswaar praktische tips kan geven (regel dit, neem contact op met dat) maar nooit zal weten hoe het voelt omdat het geen mens is.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:02 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Wat vind jij de toegevoegde waarde van een echt mens in vergelijking met een chatbot op gebied van je verhaal kwijt kunnen?
Ja maar dan is de robot hier geen vervanging van de psycholoog maar van de lotgenoot/ervaringsdeskundige.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:06 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
Ervaringen, bijvoorbeeld. Stel nou dat je in de put zit omdat je een dierbare hebt verloren. Een mens kan dan misschien (niet altijd natuurlijk) meer empathie tonen omdat deze het zelf ook heeft meegemaakt, terwijl de robot weliswaar praktische tips kan geven (regel dit, neem contact op met dat) maar nooit zal weten hoe het voelt omdat het geen mens is.
Hierbij moet ik overigens aantekenen dat de perceptie van ervaringen uiteraard van mens tot mens kan verschillen.
Ik ben het vooralsnog totaal niet met je eens dat we wel zonder menselijk contact kunnen in een behandeling.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:02 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Ja, ik ben hier ook al heel blij mee. Helaas moet het wel volkomen escaleren idd, de paar zelfmoorden die niet 100% bewijsbaar met een wachtlijst te maken hadden of het toenemend aantal verwarde mensen op straat zijn bij lange na niet voldoende. Zie dat niet voor me.
[..]
Wat vind jij de toegevoegde waarde van een echt mens in vergelijking met een chatbot op gebied van je verhaal kwijt kunnen?
[..]
Amen! Maar dat is wel wat veel gebeurt in GGZ-land. Patiënt wordt vaak wilsonbekwaam beschouwd.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:00 schreef saparmurat_niyazov het volgende:
[..]
Als de client in kwestie zelf het idee heeft dat de diagnose of de behandeling niet klopt of geschikt is zou daar in ieder geval wel serieus naar gekeken moeten worden, idd. Tenzij iemand echt een een zeer zware aandoening heeft (in de zin van: kan geheel niet zelfstandig functioneren), vind ik het ook wat arrogants en beledigends hebben om over de hoofden van de client te beslissen en enige kritiek weg te wuiven.
Wat voor (huidige psychische) behandelingen zie jij als pseudo-wetenschappelijk?quote:Op woensdag 14 augustus 2019 22:32 schreef Fox. het volgende:
Een groot probleem is dat een groot gedeelte van psychologie zich berust op pseudo-wetenschap, dat wordt door veel gevestigde academici gewoon in stand gehouden. Daarmee is ook een groot gedeelte van de behandelingen die GGZ biedt kwakzalverij, heel veel placebo. De echt schrijnende gevallen kunnen vaak enkel aangepakt worden met verdovende middelen, o.a. benzodiazepines en antipsychotica. Een werkelijk op wetenschap beruste, rechtlijnige behandeling zoals je in een ziekenhuis zou vinden bestaat niet en daarom is het ook een groot rotzooitje.
Ik had gewoon hulp nodig om te zien waar ik stond. Mijn beoordelingsvermogen was nogal vastgelopen. Ik dacht dat dit (die GGZ-instelling, die behandeling) het gewoon was. Ongeacht wat ik voelde. Pas doordat anderen mij gingen spiegelen en (eerlijke) vragen gingen stellen, ging ik nadenken wat ik er nou echt van vond, en zette dat me in beweging.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:02 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Maar kon je die aanmoediging nergens anders krijgen dan? Wat was de reden dat het zonder aanmoediging niet lukte?
Goeie vraag.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:26 schreef Postbus100 het volgende:
Wat mij overigens wel zorgen baart in de GGZ, dat is: hoe helpen we àl die mensen. Er moeten zóveel mensen geholpen worden. Hoe doen we dat? Dat vind ik nog wel een interessant vraagstuk voor dit topic.
(ik zeg bewust 'we', omdat ik ook denk dat iets is wat de maatschappij zich wel mag aantrekken).
Maar wat is het dan aan persoonlijk contact met een hulpverlener dat mensen ineens wel die innerlijke kracht geeft? Vind je dat niet tegenstrijdig dan? Anderen nodig hebben om je eigen innerlijke kracht te vinden? En als een hulpverlener daarin beter is dan een bekende/lotgenoot, waar zit dat hem dan precies in?quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:13 schreef -marz- het volgende:
Ik ben het vooralsnog totaal niet met je eens dat we wel zonder menselijk contact kunnen in een behandeling.
Menselijk contact is volgens mij juist de basis van goede therapie.
Dat die kwaliteit er momenteel niet is maakt niet dat we het dan maar helemaal moeten loslaten vind ik.
We zijn een sociale soort dus met hulp van je soortgenoten kan je herstellen van problemen, is mijn idee daarover. Verder ligt de regie zoveel mogelijk bij jezelf. Ik vind onze huidige aanpak behoorlijk top down en niet transparant, ook door medici. Ook als er psycho-educatie wordt gegeven is dit niet op een gelijkwaardige manier zodat je zelf de regie kan nemen. Ik vind dat we veel meer daar mee bezig zouden moeten zijn, uitgaan van mensen hun eigen kracht.
Zodra je in dit land een burn-out oploopt gaan we er ineens vanuit dat je wel niet goed zou zijn, of te kwetsbaar. Daar geloof ik niet in. Iedereen is uniek en heeft kwaliteiten. Als je vertrouwen kan hebben in die kwaliteiten en leert om je eigen behoeftes en gevoelens te reguleren ben je al een heel eind. Ik geloof niet in burn-out als ziekte, wel in levenscrises die de weg zijn naar emotionele groei.
Wie waren die anderen dan?quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:24 schreef Postbus100 het volgende:
Ik had gewoon hulp nodig om te zien waar ik stond. Mijn beoordelingsvermogen was nogal vastgelopen. Ik dacht dat dit (die GGZ-instelling, die behandeling) het gewoon was. Ongeacht wat ik voelde. Pas doordat anderen mij gingen spiegelen en (eerlijke) vragen gingen stellen, ging ik nadenken wat ik er nou echt van vond, en zette dat me in beweging.
Ik heb daar wel ideeen over..quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:26 schreef Postbus100 het volgende:
Wat mij overigens wel zorgen baart in de GGZ, dat is: hoe helpen we àl die mensen. Er moeten zóveel mensen geholpen worden. Hoe doen we dat? Dat vind ik nog wel een interessant vraagstuk voor dit topic.
(ik zeg bewust 'we', omdat ik ook denk dat iets is wat de maatschappij zich wel mag aantrekken).
Ik vind het niet tegenstrijdig. Ook al heb je bijvoorbeeld een zangtalent, de techniek leer je het beste van iemand die weet hoe het moet. Met leven is het niet anders.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Maar wat is het dan aan persoonlijk contact met een hulpverlener dat mensen ineens wel die innerlijke kracht geeft? Vind je dat niet tegenstrijdig dan? Anderen nodig hebben om je eigen innerlijke kracht te vinden? En als een hulpverlener daarin beter is dan een bekende/lotgenoot, waar zit dat hem dan precies in?
[..]
Hulpverleners. Want?quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Wie waren die anderen dan?
Ik heb daar andere ideeën over. Dit is al een te ver stadium.quote:Op woensdag 14 augustus 2019 23:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik heb daar wel ideeen over..
- beter in kaart brengen hoe mensen zich gemiddeld voelen en tegen welke mentale problemen ze aanlopen, niet alleen cliënten zodat er een duidelijke standaard is wat normaal is en wat afwijkend. Hoegekis.nl heeft helaas nog niet echt voor concrete resultaten gezorgd, misschien komt dat nog
- als deze statistieken al bekend zijn binnen de ggz, deze gebruiken om de potentiele client alle diagnostische vragenlijsten in te laten vullen die er bestaan, eerste korte screenings en als daar positief op wordt gescoord de hele vragenlijst, en de klant zelf de uitslag te laten zien vergeleken met "gezonde" mensen, in begrijpelijke taal
- uitvragen levensstijl slaappatroon, eetpatroon, bewegingspatroon als dit niet goed is huiswerk geven om dit te verbeteren
- e hulp en psycho educatie huiswerk aanbieden , lotgenotencontact/groepstherapie, helpt dit niet lichamelijk onderzoek zoals bloedprikken
- controle op vitaminetekorten, mineralen tekorten, gen mutaties zoals comt en mthfr mutaties, hormoonziekten, diabetes
- als daar niks uitkomt, gesprekken met chatbot op basis van gegevens van clienten met soortgelijke problemen.
- als dat niet werkt psychoanalyse met een echte psycholoog, analyse van de geschiedenis van de client om daar een patroon in te ontdekken wat de klachten verklaart
Helemaal mee eens. Als er één land ter wereld is waarvan je niet het GGZ systeem wil overnemen is het wel de VS. De GGZ hulp is daar veel medicatie toedienen aan patienten, vaak zonder enige aandacht voor hun persoonlijke situatie. Alleen rijke Amerikanen kunnenog een goede persoonlijke aanpak krijgen. Voor de gewone man is goede GGZ hulp onbereikbaar. Gek is dat wij juist dit systeem hebben gekopieerd in Nederland. Alleen al die Engelse woorden die wij hier hebben overgenomen: casemanager( gevals manager) Een patient is gedegradeerd tot een ziektegeval. Ik walg daarvan. FACT team (assertive community treatment) een mooie naam voor een belachelijke hulpverlening, die patienten in de werkelijkheid geregeld meer stigmatiseerd dan integreert.quote:Op maandag 12 augustus 2019 13:28 schreef Monolith het volgende:
Wat symptoombestrijding betreft is de veelal uit de VS overgewaaide somatische aanpak in de geestelijke gezondheidszorg nog een stuk problematischer, zeker in combinatie met de vermarkting van de zorg onder druk van de verzekeraars.
[..]
De Nederlandse geestelijke gezondheidszorg heeft in de afgelopen decennia veel invloed ondergaan van de prestigieuze Noord-Amerikaanse academische psychiatrie. Daarin is de blik net als in de somatische geneeskunde gericht op orgaangebonden, objectief diagnosticeerbare stoornissen. De symptomen daarvan kunnen worden behandeld met medicaties en technische psychotherapieën. Hulpverleners worden geacht te werken volgens de principes van de ‘evidence-based practice’. Maakbaarheid en meetbaarheid, bij constante vooruitgang in het ontwarren van de complexe breinmechanismen achter psychisch lijden, dat is het dominante discours. Behandeling is allereerst symptoombestrijding: elk jaar komt er wel weer een nieuw medicijn of een nieuwe technische psychotherapie bij – maar de effecten zijn nooit beter dan de oude therapieën.
Helaas is dit de werkelijkheid. Nog nooit zulke geldverslindende en ineffectieve organisaties gezien als bij de GGZ.quote:[..]
Jaarlijks kampt 24 procent van de Nederlanders met psychische aandoeningen, maar de geestelijke gezondheidszorg heeft maar capaciteit voor 6 procent. Aangezien er geen gratis en breed toegankelijke publieke ggz is in Nederland, met een aanbod van publieke vormen van zorg dat de vraag ernaar aankan, ontstaat er een run op de zorg vanwege schaarste en met almaar groeiende wachtlijsten tot gevolg. Wie komt er aan zorg en wie niet? Daar is geen inzicht in, laat staan regie over. Het managementinformatiesysteem van symptoommetingen aan de ‘achterkant’, zoals dat is opgelegd door overheid en zorgverzekeraars, helpt niet bij het selectieprobleem aan de ‘voorkant’. Het resulteert in strategisch gedrag van ggz-instellingen om aan de voorkant juist die patiënten te selecteren die zullen voldoen aan criteria van symptomatische verbetering. Zo ontstaat er een combinatie van overbehandeling (van milde problematiek) en onderbehandeling (van ernstige problematiek). Deze ondoelmatigheid creëert momenteel chaos in de Nederlandse ggz.
Ook dit is helaas nog niet doorgedrongen bij die vuile ambtenaren van het ministerie van volksgezondheid. De GGZ is een kille naargeestige omgeving, waar alle activiteiten en gezelligheid is wegbezuinigd. Vrijwilligersprojecten, maatjes projecten enz enz alle menselijke sfeer is verdwenen. Patienten worden nu aan hun lot overgelaten. Het ligt niet aan het verplegend personeel of de artsen. Die zijn vaak heel integer en hulpvaardig. Als zij te veel aandacht aan de patienten schenken en iets extras doen om de patient te steunen, worden ze zelfs door het management berispt en soms zelfs daarom ontslagen. Daarvan ken ik in verschillende van die organisaties vele voorbeelden van. Niet een verpleger, die patienten in crisis brengt wordt ontslagen, maar een verpleegkundige, die bij alle patienten geliefd was, wordt ontslagen. Of een maatschappelijk werker, die een patient extra ondersteunt bij een zakelijk gesprek, die wordt ontslagen, terwijl de betrokken patient daar erg tevreden over was.quote:Aan de hand van patiëntervaringen met de geestelijke gezondheidszorg komen we op het verband met euthanasie. Er zijn patiënten die te maken hebben gehad met ernstig en persisterend psychisch lijden maar die toch, ondanks blijvende beperkingen, een perspectief wisten te ontwikkelen waarin het leven zinvol is. In de ggz wordt dit proces ook wel aangeduid als ‘persoonlijk herstel’: een persoonlijk zingevingsproces dat onder de juiste omstandigheden wortel kan schieten en waaraan vaak een intensief proces voorafgaat van ‘verleiding’ om intensief contact te leggen en perspectiefontwikkeling rond identiteit en denken over zinvolle doelen op gang te brengen. Uit de verzamelde literatuur hierover komt naar voren dat dit proces cruciaal afhankelijk is van elementen als verbinding, contact, menselijkheid, identiteit als mens (en niet als patiënt), betekenisgeving, empowerment, hoop en optimisme en erkenning van hoe moeilijk het leven kan zijn.
Het hele systeem is verrot. Door overmatig en soms zelfs zonder reden dwangmedicatie voor te schrijven verslechtert de leefsituatie dramatisch.quote:De huidige praktijk van de ggz staat hiermee in contrast. Die richt zich zoals gezegd op symptoombestrijding in de vorm van technische behandelingen, in een overgereguleerd systeem van diagnosehandel, waarbij de nadruk ligt op de bedrijfsvoering en het energieverslindende managementinformatiesysteem. Het laat zich raden dat in een dergelijke omgeving juist zaken als verbinding, erkenning en betekenisgeving achterblijven. Het is niet dat de hulpverleners dit niet snappen, of niet willen helpen bij persoonlijk herstel. Juist wel. Het probleem is dat de taal, de inrichting en de capaciteitsverdeling van het ggz-bedrijf waar ze in werken het vaak niet mogelijk maken om de soort hulpverlening te bieden die nodig is voor persoonlijk herstel. Menselijkheid, verbondenheid en hoop zijn nu eenmaal niet ‘tijdschrijfbaar’. Van zingeving die perspectief biedt aan een patiënt met ondraaglijk psychisch lijden is geen ‘diagnosebehandelcombinatie’ te maken. Zingeving is niet meetbaar, er is geen ‘evidence’.
Serieus? Hoe gaat dat dan in de praktijk? Ligt daar een soort van gezamenlijk plan van verpleegkundigen aan ten grondslag of hoe moet ik dat voor me zien?quote:Op donderdag 15 augustus 2019 12:47 schreef paulgo het volgende:
Het kan helaas nog erger: Ook het royale medicatiebudget moet op. Dus in december worden er allemaal patienten onrustig gemaakt, om ze maar plat te spuiten. Deze situaties zijn werkelijk verschrikkelijk. Sommige verpleegkundigen stoken dan doelbewust patienten tegen elkaar op, om maar een incident uit te lokken. Dan kunnen ze deze patienten weer dwangmedicatie geven.
Daar ben ik ook benieuwd naar... Kan het me totaal niet voorstellen dat die psychiatrisch verpleegkundigen zo gestoord zouden zijn..quote:Op donderdag 15 augustus 2019 22:52 schreef Postbus100 het volgende:
Serieus? Hoe gaat dat dan in de praktijk? Ligt daar een soort van gezamenlijk plan van verpleegkundigen aan ten grondslag of hoe moet ik dat voor me zien?
Bij ggz worden door behandelaars juist onnodig teveel (zoals overal in de zorg) gedaclareerd. Daar moet dus niet nogeens meer geld naartoe.quote:Op maandag 12 augustus 2019 10:47 schreef Elan het volgende:
Sorry maar bij de titel van het artikel al afgehaakt. Er moet juist geld bij in plaats van af.
In de crisis is de hele GGZ kapot bezuinigd, met als gevolg dat we als samenleving nu overspoeld worden door allerlei probleemgevallen.
Pomp er eens 2 miljard bij, creëer meer (werk)plekken in plaats van ze weg te saneren.
De opdrachtgevers zijn altijd managers, die hun budgetten op moeten maken. Ik leg de schuld niet bij de verpleegkundigen of de artsen, want die moeten dat perverse beleid alleen maar uitvoeren. Als aan het einde van het jaar er nog ongebruikt medicatie budget is, worden de artsen en verpleging door het management vaak gestimuleerd om meer medicatie dan gebruikelijk toe te dienen. Of juist dure medicatie te gebruiken ipv goedkope psychofarmaca, terwijl die goedkope medicatie vaak net zo goed werkt. Je ziet dan ook een gek verschijnsel dat er allemaal patienten op hetzelfde dure medicijn worden gezet. Op afdelingen krijgen dan soms alle patienten hetzelfde dure medicijn, zoals bijv. Seroquelquote:Op donderdag 15 augustus 2019 22:52 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Serieus? Hoe gaat dat dan in de praktijk? Ligt daar een soort van gezamenlijk plan van verpleegkundigen aan ten grondslag of hoe moet ik dat voor me zien?
Maar ergens snap ik dat ook wel weer omdat de zorg ook wel heeft laten zien dat ze met geld aan de haal gaan als de teugels iets losser worden gelaten. Zie bijvoorbeeld recent weer Privazorg. En MSB. Cherrypicking blijft. Vraag is hoe je daar op een goede manier op kunt sturen.quote:Op vrijdag 16 augustus 2019 09:46 schreef Chadi het volgende:
Niet alleen het GGZ maar op alle zorg heerst een financiële stempel.
Financiën gaan zelfs voor gezondheid van medewerkers terwijl daar een schrijnend te kort aan is.
Tsja, dat krijg je met 30 jaar VVD aan de macht en hun B-merken FvD, PVV in de 'oppositie'.quote:Op dinsdag 13 augustus 2019 09:44 schreef paulgo het volgende:
[...]
Kortom het zijn gewoon moordenaars, de politici, ambtenaren en managers, die dit op hun geweten hebben. Die hebben de Nederlandse GGZ omgevormd tot een leedfabriek, die alleen maar de belangen van de buitenlandse farmaceutische multinationals dient, maar de patienten hun familie en onschuldige slachtoffers in de vernieling helpt.
Het hele verdienmodel is gericht op zoveel mogelijk standaardbehandelingen, met meer inkomsten voor het ziekenhuis, aanbieden.quote:Op vrijdag 16 augustus 2019 09:46 schreef Chadi het volgende:
Niet alleen het GGZ maar op alle zorg heerst een financiële stempel.
Financiën gaan zelfs voor gezondheid van medewerkers terwijl daar een schrijnend te kort aan is.
Sowieso moet je geen zorg inkopen bij bedrijven met een winstoogmerk, maar via instellingen die het patientenbelang statutair voorop stellen. Zonder winstoogmerk dus. Instellingen met en zonder winstoogmerk concurreren nu met elkaar. Daarbij lijkt de concurrentie vaak gewonnen te worden door de partij die er mee weg komt om de minste/slechtste zorg te leveren.quote:Op vrijdag 16 augustus 2019 10:29 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Maar ergens snap ik dat ook wel weer omdat de zorg ook wel heeft laten zien dat ze met geld aan de haal gaan als de teugels iets losser worden gelaten. Zie bijvoorbeeld recent weer Privazorg. En MSB. Cherrypicking blijft. Vraag is hoe je daar op een goede manier op kunt sturen.
True true.quote:Op vrijdag 16 augustus 2019 11:33 schreef Benger het volgende:
maar via instellingen die het patientenbelang statutair voorop stellen.
Het is dan ook niet waarquote:Op donderdag 15 augustus 2019 22:52 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Serieus? Hoe gaat dat dan in de praktijk? Ligt daar een soort van gezamenlijk plan van verpleegkundigen aan ten grondslag of hoe moet ik dat voor me zien?
Ja misschien wel. Al vind ik het zo apart, talent om te leven.. Dan verwacht ik eerder een soort screening op leeftijd en ervaren geluk ipv op diploma. Maar ik vind zelf ook spirituele workshops enzo vaak diepzinniger als rationele hulp, het is ergens natuurlijk ook niet echt logisch om emotionele problemen rationeel op te willen lossen.quote:Op donderdag 15 augustus 2019 07:48 schreef -marz- het volgende:
Ik vind het niet tegenstrijdig. Ook al heb je bijvoorbeeld een zangtalent, de techniek leer je het beste van iemand die weet hoe het moet. Met leven is het niet anders.
Het was niet denigrerens bedoelt. Juist het tegenovergestelde: ik vind dat psychische clienten innovaties verdienen. zorg baseren op ouderwetse methoden die nauwelijks veranderen vind ik eerder denigrerend, alsof het te onbelangrijk is om over verbetering na te denken.quote:De rest van je post lijken me allemaal zinnige dingen om te doen.
Ik heb misschien vanuit eigen invulling dat ik gebruik van AI te snel afschiet, ik vind het weer zo denigrerend: laat die mensen maar met een chatbot praten. Maar als er toegang zou zijn op die manier tot psycho educatie, verhalen van lotgenoten, en zelflerend dagboek programma, noem maar wat, dan zou het iets kunnen toevoegen. Maar vervangen van een mens denk ik nog steeds niet.
Een kind opvoeden door AI werkt denk ik ook niet?
Nou, gewoon. Ik was benieuwd of psychologen je uiteindelijk toch konden helpen of dat anderen dat hadden gedaan.quote:
Ja dat snap ik, dat het bij de samenleving begint. Maar die is helaas niet ideaal. Ik denk dat sommige maatschapelijke veranderingen niet of moeilijk terug te draaien zijn. Ik bedoel we worden hier niet snel een soort super warme sociale samenleving omdat we niet financieel afhankelijk zijn van elkaar enz. Mensen krijgen meer zelfstandigheid en welvaart, dan ontwikkelen ze ook meer egoisme en ambitie enz. En als iedereen zo is, dan krijg je het effect dat als 1 iemand verandert die daar niets mee te winnen heeft als er geen garantie is dat de rest ook verandert, dus waarom zou je behalve als je een voorbeeldcomplex hebt. En dan heb je natuurlijk wel mensen die op een geforceerde manier terug gaan in de tijd, alternatieve gemeenschappen. De sociaal gezien betere/hechtere mensen met empathie bestaan ook nog gewoon, genoeg zonder smartphone verslaving. Ik denk dat de meesten bovenstaande dingen als ideaal hebben, alleen dat het in de alledaagse praktijk er gewoon niet altijd van komt. Misschien zouden basiscursussen sociale vaardigheden/lichaamstaal/assertiviteit voor iedereen ipv alleen de op autisme verdachten wel een verplicht vak kunnen worden op school ja.. Zou beter zijn.quote:Ik heb daar andere ideeën over. Dit is al een te ver stadium.
- Aandacht voor elkaar.
- Oog hebben voor een ander
- Vragen hoe het gaat
- Stil kunnen zijn en luisteren
- Geduld en mededogen
- Veel minder smartphone en Netflix
- Meer buiten zijn
- Moeite steken in je eten (geen Thuisbezorgd, maar vers koken).
- Afwasmachine de deur uit.
Hier zitten ook wel dingen tussen waar ik echt niet goed in ben, maar er zijn ook dingen die ik bewust meer doe en waarvan ik merk dat het een positief effect heeft op mijzelf en mijn omgeving. Ik denk oprecht dat de wereld hier beter van wordt. Dat onze westerse maatschappij niet echt gebaat is bij sommige (technologische) ontwikkelingen van dit moment.
Ik denk niet dat de hervormde zorg beter zou zijn geweest onder groenlinks of pvda cda. De lobbyisten blijven namelijk hetzelfde. Bij ggz zit het in het declareergedrag van bijvoorbeeld de zzp psychiaters die even in dienst komen bij Parnassia of welke van de tientallen ggz bedrijven. En voor welke elke scheet en 5 minuten tijd de maximale vergoeding eisen. Dit maakt de ggz duur.quote:Op vrijdag 16 augustus 2019 10:37 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Tsja, dat krijg je met 30 jaar VVD aan de macht en hun B-merken FvD, PVV in de 'oppositie'.
Mensen zouden hier helemaal niet verbaasd over moeten zijn. Gewoon een doelbewust gevolg van keihard neoliberaal en egocentrisch beleid.
Zo hé, amen.quote:Op zaterdag 17 augustus 2019 12:28 schreef Harvest89 het volgende:
Je kunt al een hoop problemen oplossen als ze effectiever zouden gaan werken aan (jeugd) trauma's. Dat is erg duur, maar niet zo duur als iemand een gedragstherapie of pilletjes aanbieden waarna de client elke paar jaar terug blijft komen met dezelfde problemen.
Ik vond dit wel een goed artikel:quote:Op zaterdag 17 augustus 2019 12:10 schreef paulgo het volgende:
Ook de media zijn schuldig aan het huidige stigma van psychiatrische patienten(met de personeelstekorten tot gevolg) Elke keer worden er negatieve berichten over agressieve verwarde(psychiatrische) patienten vermeld. Nooit eens een positief verhaal, of een verhaal over een succesvolle therapie, terwijl die er wel degelijk zijn.
Alleen jammer dat hij het heeft over 'verpesten'. Verder erg inzichtelijk en goed tegenwicht aan de berichtgeving rondom Thijs (wat ik overigens ook een ontzettend trieste situatie vind, en waarbij ik aan de reacties merk dat hij door heel Nederland al veroordeeld en verstoten is).quote:'Ik ben het gevecht aangegaan tegen het stigma dat aan schizofrenie kleeft', zegt hij. 'Schizofrenie is een wrede ziekte, maar je kunt ermee leven. Er rust nog wel een enorm taboe op. Mensen denken dat je gevaarlijk bent. Maar minder dan 1 procent van de schizofreniepatiënten kan agressief gedrag vertonen - ze verpesten het feitelijk wel voor de anderen.'
quote:Op zaterdag 17 augustus 2019 12:34 schreef paulgo het volgende:
De Volkskrant heeft inderdaad een wat redelijkere genuanceerde berichtgeving. Ik kon het hele artikel niet lezen, ben geen abonnee helaas
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Somebody that I used to know
Lucht het op?quote:
Helemaal mee eens behalve jouw opmerking: "Lucht het op?" Als slachtoffers een (jeugd)trauma hebben, horen ze de beste zorg psychotherapie, EMDR enz te ontvangen. Helaas zijn er veel lange wachtlijsten en worden deze behandelingen door veel psychologen met te weinig specialisatie uitgevoerd. Dat heeft soms rampzalige gevolgen dat een patiente nodeloos suicide pleegt.quote:Op zaterdag 17 augustus 2019 12:36 schreef -marz- het volgende:
[..]
Lucht het op?
Voorkomen van jeugdtrauma, nog beter.
Het is grappig want ik studeerde psychologie, met allemaal extra vakken erbij ik wou alles weten, onderzoek gedaan enz.
Maar eenmaal los in de wereld zie ik de dingen toch heel anders. De wereld zoals die geschetst wordt op de opleiding bestaat in het echt niet.
Hoe het op de opleiding gebracht wordt (in mijn tijd dan, 2002-2007) vind ik heel karig en bekrompen, eigenlijk schokkend. Ook hoe statistiek wordt toegepast om 'evidence based' behandelingen te promoten is echt lachwekkend slecht gewoon. Maar ze leiden mensen dus wel op met deze informatie en die mensen gaan vervolgens op andere, kwetsbare mensen die 'evidence based' behandelingen kritiekloos en geautomatiseerd toepassen.
quote:Op zaterdag 17 augustus 2019 13:27 schreef paulgo het volgende:
Marz, jij ziet het goed, maar jouw opmerking dat er in de GGZ alleen maar mensonterend, beschadigend en veroordelend wordt gewerkt klopt niet helemaal. Er zijn ook veel patienten die daar opgeknapt zijn en de meerderheid van het personeel heeft hart en ziel voor de doelgroep en werkt zich uit de naad voor hun. Ik schat dat 1 op de 10 medewerkers het verpesten eigenlijk voor alle anderen. De psycholoog Bert van der Werf vertelde mij jaren geleden op een congres dat een onderzoeker, op gebied van agressie incidenten, had gevonden dat er een zeer hoge correlatie bestond tussen welk personeelslid er werkte en agressie en escalaties op de afdeling.
Toen ik van hem hoorde dat de betreffende onderzoeker zijn onderzoeksresultaten niet mocht publiceren op straffe van ontslag , was ik verbijsterd. Hoe kan dat in ons land zo'n wetenschappelijke censuur?
Er wordt dus niets aan gedaan dat een enkele zak van een begeleider verantwoordelijk is dat al zijn collegas in de ziektewet zitten en dat er 10 patienten alleen door zijn toedoen in de isoleer terecht zijn gekomen.
Enkel op deze personeelsleden richt ik mijn kruistocht
Je hebt het niet goed gelezen.quote:Op zaterdag 17 augustus 2019 13:27 schreef paulgo het volgende:
jouw opmerking dat er in de GGZ alleen maar mensonterend, beschadigend en veroordelend wordt gewerkt klopt niet helemaal.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |