Het peutertopic (2-4 jaar) deel 245

Men zegt dat het ondersteunend werkt en niet in plaats van. Bij Jacob denk ik dat dat klopt, dat hij het gewoon nog niet kon cognitief. En als het wel vertragend was voor het praten dan vind ik het in ons geval nog niet erg want het heeft de communicatie voor ons echt geholpen in het begin. Zie voor toelichting het gebarentopic .

Gewoon even zonder dat ik er iets van afweet, lijkt het me ook niet dat het vertragend werkt. Misschien wel omgekeerd, als een kind al jong zelfvertrouwen ontwikkelt op het gebied van communicatie zal het daardoor eerder (durven) te praten? Maar los daarvan is het net als met zindelijkheid volgens mij zo dat ieder kind z'n eigen tempo heeft en dat je daar weinig invloed op hebt. Zolang je zelf maar veel communiceert en daarmee het voorbeeld laat zien en het kind genoeg taal tot zich kan nemen.

Ik post hier al een tijdje niet meer mee. Het is tijdgebrek en ook omdat het gewoon wel lekker gaat met Ysje. Hij is wel enorm eenkennig de laatste tijd. Het is mama mama mama. Ook heeft hij z'n peutervaardigheden ontdekt, die neer komen op lekker vaak nee zeggen, gillen en krijsen en met dingen smijten. Maar het is ook een enorme genieter, en hij is ontzettend lief en knuffelig.

Hier als update maar een paar foto's van de grote stoere blonde.
Wat praten betreft zit hij de afgelopen weken in een inhaalfase. Hij zegt ineens veel meer, praat ook na.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Hee @Franny, wat leuk om van je te horen! En om Ysje weer eens te zien. Ben je relaxter met een tweede? Dat je beter begrijpt dat dat mamamamamama en het gillen en gooien erbij hoort? Ik denk nog steeds soms dat Jacob zo doet door iets dat ik (niet) deed.

Kom vooral af en toe eens binnenvallen .

Nou, ik sta daar zeker relaxter in. Ben ook wat duidelijker en meer straight geloof ik nu met hem dan ik was met I. Ik kan het nu meer overzien, het echt meer beschouwen als een fase, het relativeren, omdat ik nu zo helder beeld heb van waar we over drie jaar zijn.

Aan de andere kant is het ook wel zo dat ze verschillend zijn, en bij I altijd meer het dramatische/ emotionele een rol heeft gespeeld. Ik ben straight omdat Ysje ook een makkelijk 'te lezen' kind is, voor mij. Maar dat is het lastige natuurlijk, als ik nu I als tweejarige had gehad, had ik dat misschien ook van haar gevonden? Het is wel leuk om over na te denken hoor. Ik ben ook zo benieuwd hoe hij zich verder zal ontwikkelen! Wat ik ook zo heerlijk aan hem vind, is dat hij zo lekker kan spelen en daar heel zelfstandig in is. . Wat daarbij opvalt is dat hij altijd oudere kindjes opzoekt en dan ook niet snel onder de indruk is, hij gaat daar tussen gewoon z'n gangetje, wat natuurlijk vrij logisch is met zo'n diva als zus (en ook invloed van het kdv waar hij ook tussen veel oudere peuters zit). .

Och Ysje, grote vent! Leuk @Franny_G om wat van je te horen. En fijn om er zo relaxed in te staan.

@Lemijn, verhelderend over de gebaren. Het intrigeert me gewoon. Ben ook benieuwd of zodra een woord gezegd wordt, het gebaren verdwijnt (ik vermoed van niet). En of grotere kinderen dan ook soms blijven gebaren.

Mijn eerste werkdag weer vandaag. Max voor het eerst een hele dag naar het nieuwe kdv. Bleek daar een invaller Max was duidelijk not amused en ik eigenlijk ook niet. Hij wilde ook echt niet. En de wil om wèl te gaan kwam nu juist voort uit de bekende gezichten van afgelopen week, bij het wennen. Ik heb dus halverwege even geïnformeerd hoe het ging. Vanaf dat moment werd ik gebombardeerd met verslagjes en foto's ^fijn

En vanavond zat hij vol verhalen, hoor ik woorden die hij nog niet zei en is hij m.i. nóg weer iets groter geworden. Toen mijn vriend hem ophaalde, wilde hij niet mee. Wat ik al vermoedde: uiteindelijk gaat het kdv hem lekker uitdagen en veel leren. Maar vandaag was "een beetje spannend", zoals hij zei. "Dat vond ik ook Max", heb ik toen geantwoord.

quote:

Op zondag 4 augustus 2019 14:38 schreef ViviRAWRS het volgende:
Ik weet niet of daar onderzoek naar gedaan is, maar kan het niet zo zijn dat (sommige) kinderen die gebaren kennen juist daardoor later gaan praten, omdat er minder noodzaak is het te leren?

Wij hebben beide kinderen babygebaren geleerd; Kuiken kon eerder dan gemiddeld goed praten en Guppy heeft anderhalf jaar niks gezegd.
Bij beide kinderen heeft het voor mijn gevoel juist geholpen in een qua communicatie lastige tijd. En we gebaren nog regelmatig, handig in het zwembad, drukke locatie of gewoon als je met je mond vol wilt aangeven dat je ook wat wilt drinken .

Quoi van een invaller zo op zo'n eerste echte dag zou ik ook niet blij worden, nee. Gelukkig heeft hij het wel fijn gehad!

Een nieuw kdv is inderdaad even een overgang, gelukkig heb je er ondanks invaller wel een goed gevoel bij. Het is ook veelzeggend dat ze je dan veel sturen om je gerust te stellen.

Ysje is vorig jaar december van kdv gewisseld door onze verhuizing en in oktober zal hij opnieuw moeten wisselen. De lokatie waar hij nu zit, gaat dicht. Ik ben daar nog best pissig over geweest, omdat ze dat toen ik hem daar aanmeldde, al wisten/zag aankomen maar ze hebben tot en met mei nog gewoon kinderen aangenomen (met medeweten van de mr ) en toen in juni: sorry maar we gaan sluiten. Gelukkig kan Ysje terecht bij een andere en heel mooie lokatie van dezelfde organisatie. Daar zit een heel mooi buitenspeelplek bij, want het ligt in een bos. Dus dat is op zich goed geregeld (we kregen daar voorrang) maar voor Ysje vind ik het wel rot want het is al een kind dat moeite heeft te wennen en nieuwe mensen. Ik hoop maar dat hij het er snel naar z'n zin zal hebben.

Wat goed dat Jacob al zoveel gebaren kent Lemijn!

Vivi, mijn peuter sprak in het begin als dreumes erg onverstaanbaar en ik heb verschillende technieken geprobeerd, waaronder inderdaad het doen alsof ik haar niet begreep. Bij haar werkte het averechts, ze voelde zich er vreselijk gefrustreerd door en ging er juist minder door praten. Van een kennis die studeerde voor logopedie heb ik de toen de tip gekregen om juist te laten weten dat ik haar wel begreep, maar de juiste woorden te herhalen. Niet door te zeggen: dat spreek je zus en zo uit (en je doet het dus fout), maar als peuter bijvoorbeeld zei: Oes, dan zei ik: Ja, dat is inderdaad een Poes! Dat hielp hier goed, zij voelde zich begrepen en veilig dus het haalde een stuk boosheid en frustratie weg die gepaard ging met het praten. En omdat ze op een positieve herhalende manier steeds de juiste woorden hoorde, ging ze die vanzelf ook zelf gebruiken. Nu praat ze gelukkig heel erg goed

Franny, wat een mooie foto's en mooie Ysje, vooral die laatste is echt prachtig

Quoi, wat vervelend dat er een invaller op de kdv was, herkenbaar dat dat voor een kind ook echt voor onrust zorgt. Gelukkig ging het uiteindelijk wel goed! En dat 'een beetje spannend', heerlijk, gebruikt Jewel ook vaak sinds ze fan is van Casper en Emma

Jewel heeft een nieuwe hobby, liedjes zingen. Ze blijkt er opeens heel veel te kennen ook, is er kennelijk toch meer blijven hangen van alle liedjes die ik altijd voor haar zong en zing dan ik dacht. En net nu ik dacht dat ze nooit meer zou groeien, heeft ze opeens een groeispurt gehad, mijn ukkie is opeens al 91 cm Halve zomer garderobe dus ook opeens te klein

Wat een goeie tip Schanu!

Wij gaan jullie verlaten, N is een echte kleuter!
Bedankt voor alle tips de afgelopen jaren over het wonderlijke wezen genaamd de peuter en tot snel bij de kleuters!

Gefeliciteerd Saskia en N!

Saskia, gefeliciteerd met N!

Quoi, wat vervelend van de invaller op Max zijn eerste volle KDV dag. Fijn dat ie het er aan het eind van de dag wel naar zijn zin had.

Schanu, goeie tip. Zo doen wij dat ook met Simon, niet corrigeren, maar juist herhalen.
En herkenbaar van die liedjes Simon zingt nu opeens ook veel liedjes en is er inderdaad veel meer blijven hangen dan verwacht Zo grappig om dan 's avonds via de babyfoon allerlei liedjes voorbij te horen komen.

We lenen bij de bieb af en toe ook een boek/cd met kinderliedjes. Dat vindt Simon ook altijd erg leuk, dan luistert ie echt aandachtig.
In de auto hebben we ook een cd met kinderliedjes. Als we weggaan met de auto is het eerst dat ie zegt "muziek aan". Bij de eerste tonen van een liedje herkent ie al welk liedje het is en dan gilt ie van enthousiasme "mama, zo gaat de molen" of "mama, olifantje in het bos".

Hier zijn de favoriete vragen momenteel "wat is dat" en "wat is dat voor geluid". Hij absorbeert alles echt als een spons, de volgende keer als ie dan wat hoort/ziet, dan zegt ie meteen "kijk, mama, een xxxx".

De peuterbuien komen ook steeds meer naar boven, vooral als ie het ergens naar zijn zin heeft en we toch echt weg moeten, dan is het gillen en stampvoeten geblazen en rent ie snel weg, zodat ie niet mee hoeft (denkt ie ).
Of bij het brood eten, dan smeren we 2 boterhammen voor hem, maar dan doen we op precies de verkeerde boterham appelstroop, dan is het DRAMA huilen, gillen, krijsen... Om dan 3 seconden later gewoon alles op te eten

Wat ik toch wel irritant vind, is dat ik zelf heel relaxed ben in de dingen maar dat het kdv naar mijn idee wel erg benadrukt af en toe dat het wat hen betreft niet snel genoeg gaat.
Het begon ermee dat een invalster een keer suggereerde toen Ysje een dreumes was dat hij iets aan z'n heupjes zou mankeren omdat hij nog niet losliep (en als je hem nu ziet rennen ). En de laatste tijd zijn de vaste leidsters wel erg aan het vertellen dat hij zo passief is als ze proberen hem zelf dingen te laten doen, zoals schoenen uittrekken of broek uittrekken en dat hij nog zo weinig zegt.

Ondertussen speelt hij daar de hele dag door, is zeer betrokken en lekker bezig. Zegt zo'n leidster gisteren tegen me nadat ze weer zei dat het praten nog niet zoveel voorstelt. "Maar hij speelt wel leuk samen met de andere kinderen. Dat sociale gaat gelukkig wel goed."
Ik merk dan dat ik wat relativerende dingen terugzeg, en ook mezelf en Ysje een beetje gan verdedigen ("thuis praten we heel veel tegen hem dus hij heeft genoeg stimulans") maar het is eigenlijk nogal stom vind ik.

Even voor mijn referentiekader: een kind van ruim twee, is toch niet heel raar dat hij niet zoveel interesse heeft in zelf een broek uittrekken of schoenen aan en uit doen? In mijn herinnering begon dit bij mijn oudste ook pas echt bij 2,5/3 jaar en dan ook nog vrij beperkt. Wat betreft het praten, vind ik het helemaal kul. Want hij reageert heel goed op vragen, begrijpt alles prima en doet dit gewoon op zijn manier en tempo. Maar misschien moet ik dit gewoon eens zeggen op het kdv. .

Mijn bijna 3-jarige heeft nog steeds het liefst dat ik zijn kleren maar voor hem uit trek. Shirt lukt hem ook nog niet, de rest wel. Maar ik doe het meestal. Ik laat ze daar ook meestal maar praten, thuis is hij toch anders.

S is 3,5 en kan precies zijn broek naar beneden trekken. De rest..... clueless

Zus kon het wel eerder overigens, maar dat zou je nu ook niet meer zeggen, nu ze het met ruim 6 jaar nog steeds het liefst door ons laat doen.

Ik twijfel niet aan zijn motorische kundigheid. Het zijn echt prioriteiten die elders liggen.

Die peuterbuien Tolstoi, helaas wat herkenbaar

Franny, hier kreeg Jewel pas interesse in het zelf uitdoen van haar broek toen ze zindelijk was, ze was toen bijna 2,5. Kunnen is echter een tweede, ze is nu 2 jaar en 9 maanden en wil het wel, maar verder dan tot haar enkels komt ze nog steeds niet. Een shirt uittrekken weigert ze stellig. Schoenen daarentegen wil ze graag en kan ze ook, zij het vaak de verkeerde schoen aan de verkeerde fout

Gisteren vroeg vrouwlief aan Jewel wat ze later wilde worden, waarop ze na even nadenken antwoordde: groter

"Later als ik groot ben ga ik in papa's bed slapen en dan is papa klein en kan hij in mijn kleine bed"


of

"Later als ik groot ben, ben ik kapper Mieke"

Nu denk ik dat hij best een goede kapper zal zijn met al zijn geouwehoer de hele dag door.

Franny, Y's leeftijdsgenootje Kevin heeft ook totaal geen interesse in zelf aankleden en kan het ook echt nog niet. Willem begint het nu allemaal zelf te kunnen.
En misschien is Ysje wel gewoon niet zo prater, dat kan toch ook? Ik zei vroeger ook niet veel. Ik keek liever.

Haha Tolstoi. Hier was vanmorgen DRAMA omdat mijnheer twee stukjes brood op zijn bord had en dat moesten er echt drie zijn.

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 09:14 schreef Franny_G het volgende:
Wat ik toch wel irritant vind, is dat ik zelf heel relaxed ben in de dingen maar dat het kdv naar mijn idee wel erg benadrukt af en toe dat het wat hen betreft niet snel genoeg gaat.
Het begon ermee dat een invalster een keer suggereerde toen Ysje een dreumes was dat hij iets aan z'n heupjes zou mankeren omdat hij nog niet losliep (en als je hem nu ziet rennen ). En de laatste tijd zijn de vaste leidsters wel erg aan het vertellen dat hij zo passief is als ze proberen hem zelf dingen te laten doen, zoals schoenen uittrekken of broek uittrekken en dat hij nog zo weinig zegt.

Ondertussen speelt hij daar de hele dag door, is zeer betrokken en lekker bezig. Zegt zo'n leidster gisteren tegen me nadat ze weer zei dat het praten nog niet zoveel voorstelt. "Maar hij speelt wel leuk samen met de andere kinderen. Dat sociale gaat gelukkig wel goed."
Ik merk dan dat ik wat relativerende dingen terugzeg, en ook mezelf en Ysje een beetje gan verdedigen ("thuis praten we heel veel tegen hem dus hij heeft genoeg stimulans") maar het is eigenlijk nogal stom vind ik.

Even voor mijn referentiekader: een kind van ruim twee, is toch niet heel raar dat hij niet zoveel interesse heeft in zelf een broek uittrekken of schoenen aan en uit doen? In mijn herinnering begon dit bij mijn oudste ook pas echt bij 2,5/3 jaar en dan ook nog vrij beperkt. Wat betreft het praten, vind ik het helemaal kul. Want hij reageert heel goed op vragen, begrijpt alles prima en doet dit gewoon op zijn manier en tempo. Maar misschien moet ik dit gewoon eens zeggen op het kdv. .

Onze jongste was ook in veel dingen een beetje trager (of luier?) dan de oudste en veel leeftijdsgenootjes. Met zijn 2e verjaardag zei hij 6 woorden en zelf kleding of schoenen aan- of uittrekken doet hij pas sinds hij naar school gaat .

Op het kdv konden ze ook van die rare opmerkingen erover maken. Hij heeft ook nauwelijks gekropen bijvoorbeeld. Hij schoof op zijn kont en dat was voor hem voldoende. Geen stimulans dus om ook nog te gaan kruipen. Commentaar van een leidster: "Hij moet wel echt gaan kruipen hoor, want dat is belangrijk voor de ontwikkeling van de hersenen. Er is onderzoek gedaan dat de taalontwikkeling achter blijft als kinderen niet kruipen!!" Ehhhh. En nu? Hoe the f0ck dwing je je baby om te gaan kruipen?? .

Ik was blij dat het mijn tweede kind was. Gevalletje ene oor in, andere weer uit . Bij de oudste was zo'n opmerking echt heel anders gevallen.

Ha, toevallig net hier een uitbarsting van peuter omdat hij zelf zijn hemd uit wilde doen, maar in paniek raakte omdat hij vast kwam te zitten. Maar geen hulp, want ZELF doen

Ik kom even binnenvallen met een vraag,

Welke autostoel hebben jullie voor de peuters? Ik heb er nu 1 van Cabino maar wat een ellende ding om dat in de auto te zetten en de gordeltjes trekken nooit strak.. zoek er wel 1 met gordelbevestiging.

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 16:45 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik kom even binnenvallen met een vraag,

Welke autostoel hebben jullie voor de peuters? Ik heb er nu 1 van Cabino maar wat een ellende ding om dat in de auto te zetten en de gordeltjes trekken nooit strak.. zoek er wel 1 met gordelbevestiging.

Ik heb je ff een app gestuurd GM

quote:

Op woensdag 7 augustus 2019 16:45 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik kom even binnenvallen met een vraag,

Welke autostoel hebben jullie voor de peuters? Ik heb er nu 1 van Cabino maar wat een ellende ding om dat in de auto te zetten en de gordeltjes trekken nooit strak.. zoek er wel 1 met gordelbevestiging.

Onze oude auto had ook geen isofix, dus we hadden ook 1 nodig met gordelbevestiging. Wij hebben de Maxi Cosi Priori SPS. Ik vind 'm in de auto zetten wel ietsjes vervelend, maar dat komt omdat ik de gordel zo recht en zo strak mogelijk wil hebben zitten. Maar opzich is het goed te doen als je de stoel in ligstand zet.

Riempjes zitten altijd wel lekker strak, mijn houdini is er iig nog nooit uitgewurmd.