LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Tjee wat een verhaal claudia.
Toch apart dat de zwelling ineens weer is toegenomen.
En prikken ze ook ieder keer lab?
Sterkte ermee en hopelijk slaat de ab snel aan.
Toch apart dat de zwelling ineens weer is toegenomen.
En prikken ze ook ieder keer lab?
Sterkte ermee en hopelijk slaat de ab snel aan.
Jep. M'n ontstekingswaarde (CRP) was weer hoger, maar zo'n beetje op de grens van is het nu viraal of bacterieel? Eigenlijk heb ik dat probleem de hele tijd al, dat de bloedwaarden laten zien dat er iets niet goed is, maar niet een eenduidig beeld geven. Dit keer is er wel ook bloed afgenomen om te testen op aanwezigheid van bepaalde bacteriën, heb ik begrepen.quote:Op woensdag 7 augustus 2019 13:31 schreef het-is-mij het volgende:
Tjee wat een verhaal claudia.
Toch apart dat de zwelling ineens weer is toegenomen.
En prikken ze ook ieder keer lab?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Het is wel jammer dat er niks tussen de SEH en de poli in zit. Als je klachten niet kunnen wachten tot een afspraak over een week of zo, dan kom je meteen tussen de spoedgevallen terecht. En dat kunnen echte spoedgevallen zijn waarbij levens onmiddellijk op het spel staan. Ik vind het lastig om daartussen te navigeren. Ik heb onderzoeken en afspraken om resultaten te bespreken, maar bij een plotselinge verandering van symptomen merk ik dat de behandelend arts best op afstand staat. En ik kan wel naar de huisarts maar die stuurt me toch telkens weer door naar de SEH. En daar tref ik dan weer een arts-assistent van een dienstdoende arts die vaak niet mijn arts is.
Oh well, gelukkig ben ik nog steeds niet opgenomen.
Oh well, gelukkig ben ik nog steeds niet opgenomen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Claudia, helpen deze gedachten je bij de rust die je nu nodig hebt ?quote:
Het is wel jammer dat er niks tussen de SEH en de poli in zit. Als je klachten niet kunnen wachten tot een afspraak over een week of zo, dan kom je meteen tussen de spoedgevallen terecht. En dat kunnen echte spoedgevallen zijn waarbij levens onmiddellijk op het spel staan. Ik vind het lastig om daartussen te navigeren. Ik heb onderzoeken en afspraken om resultaten te bespreken, maar bij een plotselinge verandering van symptomen merk ik dat de behandelend arts best op afstand staat. En ik kan wel naar de huisarts maar die stuurt me toch telkens weer door naar de SEH. En daar tref ik dan weer een arts-assistent van een dienstdoende arts die vaak niet mijn arts is.
Oh well, gelukkig ben ik nog steeds niet opgenomen.
Sterkte maar weer met de ongemakken en de pijn en het wachten, hopelijk gaan de antibiotica nu wel iets doen.
What's the name of the game?
Wat bedoel je daarmee?quote:
[..]
Claudia, helpen deze gedachten je bij de rust die je nu nodig hebt ?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik bedoel het goed. Ik bedoel aan je te vragen, om na te gaan of deze gedachten (dat je dan op de SEH aangewezen bent, dat daar ook spoedgevallen zijn waar levens op het spel staan, dat het contact met je behandelend arts er daar niet is), jou helpen om de rust te vinden die je/je lichaam nu nodig heeft of juist niet.quote:
Geven deze gedachten en het uittypen van dit verhaal jou minder of meer onrust ?
Het gaat namelijk over dingen die totaal buiten jouw invloed liggen. Het is niet erg, het is logisch, het is menselijk om je daar op te richten.
Maar het enige wat je nu kan doen in jouw situatie, en wat je kracht kan geven, is je richten op de dingen die je juist rust en vertrouwen geven. Hoe moeilijk dat misschien ook is.
Eveneens niet verkeerd bedoeld, maar wie weet hoe lang je ziek zijn/herstel zal duren. Of hoeveel verschillende artsen of onderzoeken je nog moet ondergaan. Dat houd je beter vol als je jezelf kan aanleren om ook onder hoge stress je innelijke balans telkens te zoeken en jezelf moed te geven, en de gedachten of zorgen waar je niets aan kan doen te proberen los te laten.
Als je dit zweverig of bemoeizuchtig vindt of anderszins niets mee kan, voel je vrij om het compleet naast je neer te leggen, je hoeft er niets mee.
What's the name of the game?
Ja, daar heb je helemaal gelijk in. En het fijne is dat ik altijd met de huisarts dit soort zaken kan bespreken. Dus ik heb twee belangrijke aanspreekpunten (huisarts en longarts) en een uitwijkmogelijkheid naar de SEH van mijn ziekenhuis als er tussentijds iets opkomt. Ik heb niet het gevoel er alleen voor te staan en dat is vertrouwenwekkend.quote:
Maar het enige wat je nu kan doen in jouw situatie, en wat je kracht kan geven, is je richten op de dingen die je juist rust en vertrouwen geven. Hoe moeilijk dat misschien ook is.
Het grillige ziekteverloop is wel een tijd lastig geweest, ook voor mijn lief. Moet je je voorstellen dat je 's avonds gaat slapen met het idee dat je 's nachts wakker kunt worden gemaakt om naar de SEH te gaan. Dat werkt niet heel ontspannend. Maar we hebben ons er inmiddels bij neergelegd. Het is zoals het is. Ik heb op mijn werk alles goed geregeld, lief heeft op zijn werk alles goed geregeld - in feite zijn we bofkonten dat we de mogelijkheid hebben om ziek te zijn zonder financiële zorgen..
En het helpt om het hier van me af te schrijven! De praktische tips waardeer ik ook. Zo ben ik erg geholpen met de ademhalingsoefeningen.
Die omschakeling heb ik op een bepaald moeten maken. Ik ben al vanaf medio mei ziek, hè. Lange tijd dacht ik dat ik elk moment weer aan het werk kon gaan. Ik heb tussendoor ook een aantal dagen gewerkt. In de tweede fase dacht ik: ik ben binnen een paar weken nog niet beter en moet mezelf en anderen niets beloven tot het een tijd goed gaat. Nu zit ik in de derde fase van een bijna volledige overgave.quote:Eveneens niet verkeerd bedoeld, maar wie weet hoe lang je ziek zijn/herstel zal duren. Of hoeveel verschillende artsen of onderzoeken je nog moet ondergaan. Dat houd je beter vol als je jezelf kan aanleren om ook onder hoge stress je innelijke balans telkens te zoeken en jezelf moed te geven, en de gedachten of zorgen waar je niets aan kan doen te proberen los te laten.
Ik denk wel dat het weer lastig gaat worden als de zomervakantie voorbij is en ik nog steeds ziek ben, want de kinderen moeten dan naar school (met alle hectiek die daarbij komt kijken). Hopelijk ben ik dan weer in staat om ze naar school te brengen. Ik blijf toch uitkijken naar een moment waarop het beter gaat.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
En wat ben ik blij dat de Oxycodon is uitgewerkt! Heftige shit.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Heb je naar de poli gebeld of je eerder terecht kan dan de afspraak die nu staat? Er zijn best veel mensen die afspraken afzeggen / verzetten waardoor er mogelijk eerder plek is. Of past dat niet ivm onderzoeken en de uitslagen die dan nog niet bekend zijn?quote:
Het is wel jammer dat er niks tussen de SEH en de poli in zit. Als je klachten niet kunnen wachten tot een afspraak over een week of zo, dan kom je meteen tussen de spoedgevallen terecht. En dat kunnen echte spoedgevallen zijn waarbij levens onmiddellijk op het spel staan. Ik vind het lastig om daartussen te navigeren. Ik heb onderzoeken en afspraken om resultaten te bespreken, maar bij een plotselinge verandering van symptomen merk ik dat de behandelend arts best op afstand staat. En ik kan wel naar de huisarts maar die stuurt me toch telkens weer door naar de SEH. En daar tref ik dan weer een arts-assistent van een dienstdoende arts die vaak niet mijn arts is.
Oh well, gelukkig ben ik nog steeds niet opgenomen.
Er is sowieso een week nodig voor de uitslag van de biopsie er is, dus ik moet gewoon geduld hebben. Over het algemeen vind ik wel dat het vlotjes gaat allemaal. Voor de longarts is er spoed als het gaat om mijn situatie. Het is alleen geen spoed in de zin van 'als we nu niet ingrijpen is ze er morgen misschien niet meer'. Dat dat zorgt voor een wat merkwaardige situatie, een soort niemandsland tussen de SEH en de poli in.quote:
[..]
Heb je naar de poli gebeld of je eerder terecht kan dan de afspraak die nu staat? Er zijn best veel mensen die afspraken afzeggen / verzetten waardoor er mogelijk eerder plek is. Of past dat niet ivm onderzoeken en de uitslagen die dan nog niet bekend zijn?
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Och hemel, Claudia.... 
Wat een nare situatie zeg. Die onzekerheid dat je niet weet wat er is, de klachten an sich, je gezin dat er ook mee moet dealen... Veel sterkte gewenst.
Wat een nare situatie zeg. Die onzekerheid dat je niet weet wat er is, de klachten an sich, je gezin dat er ook mee moet dealen... Veel sterkte gewenst.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Nare, heftige situatie.
Ter geruststelling bedoeld: medewerkers van huisartsenpost en SEH zijn goed getraind in het inschatten van gradaties van spoed. Jij hoeft je daar niet ‘schuldig’ over te voelen of bang te zijn dat je iemand anders in de weg zit. Dat weet het personeel (normaal gesproken) prima in te schatten.
Tip: omdat je zegt dat van je afschrijven je helpt: doe jezelf een mooi schrijfboekje cadeau en ga een dagboek/ziekboek bijhouden. Als schrijven voor jou werkt, kan dit goed helpen je gedachten op orde te krijgen, emoties van je af te schrijven en kom je wellicht op lumineuze gedachten omtrent je ziekzijn. Je schrijft hier op Fok! tenslotte niet alles van je af en dat kan soms juist goed zijn, helend werken.
En tussendoor: afleiding zoeken.
Sterkte hoor!
Ter geruststelling bedoeld: medewerkers van huisartsenpost en SEH zijn goed getraind in het inschatten van gradaties van spoed. Jij hoeft je daar niet ‘schuldig’ over te voelen of bang te zijn dat je iemand anders in de weg zit. Dat weet het personeel (normaal gesproken) prima in te schatten.
Tip: omdat je zegt dat van je afschrijven je helpt: doe jezelf een mooi schrijfboekje cadeau en ga een dagboek/ziekboek bijhouden. Als schrijven voor jou werkt, kan dit goed helpen je gedachten op orde te krijgen, emoties van je af te schrijven en kom je wellicht op lumineuze gedachten omtrent je ziekzijn. Je schrijft hier op Fok! tenslotte niet alles van je af en dat kan soms juist goed zijn, helend werken.
En tussendoor: afleiding zoeken.
Sterkte hoor!
Is dat zo?
Jeetje Claudia, wat een onzekerheid.
Maar wat fijn dat je het hier van je af kunt schrijven en ook echt wat aan sommige tips hebt.
Heel veel sterkte!
Maar wat fijn dat je het hier van je af kunt schrijven en ook echt wat aan sommige tips hebt.
Heel veel sterkte!
"He who gives up freedom for safety deserves neither" Benjamin Franklin
Fijn, dat klinkt als dat ze alles zo kort mogelijk op elkaar inplannen.quote:
[..]
Er is sowieso een week nodig voor de uitslag van de biopsie er is, dus ik moet gewoon geduld hebben. Over het algemeen vind ik wel dat het vlotjes gaat allemaal. Voor de longarts is er spoed als het gaat om mijn situatie. Het is alleen geen spoed in de zin van 'als we nu niet ingrijpen is ze er morgen misschien niet meer'. Dat dat zorgt voor een wat merkwaardige situatie, een soort niemandsland tussen de SEH en de poli in.
Kan me heel goed indenken dat dat niemandsland erg onprettig voelt. Ik heb diabetes type 1 en heel soms als het niet goed gaat en ik twijfel (of in paniek raak) kan ik 24/7 de diabetesverpleegkundige bellen voor overleg/advies. Daarmee kun je zo'n niemandsland beetje opheffen en krijg je weer even een stappenplan te horen.
Maar in jouw geval is dat op dit moment heel lastig. Geeft allemaal veel onrust en stress wat ook niet meehelpt.
Veel sterkte met de komende tijd overbruggen
Nou, de punctie is goed gegaan! Ze hebben maar liefst tien biopten genomen (de vorige keer waren het er twee). Dat was best een gedoe zo onder de ct-scanner, maar ze hebben het grondig aangepakt en goed rekening met me gehouden. Zo was het voor mij moeilijk om met mijn armen boven mijn hoofd te liggen, maar ze hebben me ingepakt met handdoeken waardoor het toch ging. 
En ik heb geen klaplong gekregen, ook heel fijn.
Oh, en ik heb nu een nieuwe pijnstiller, Tramadol.
En ik heb geen klaplong gekregen, ook heel fijn.Oh, en ik heb nu een nieuwe pijnstiller, Tramadol.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Goede tip. Ik houd wel aantekeningen bij van bijvoorbeeld doktersbezoeken, symptomen die komen en gaan, medicijnen die ik krijg, samenvattingen van gesprekken. Dat helpt enorm, al is het maar om later te moeten reproduceren wanneer bepaalde klachten ontstonden. Dat is allemaal wel heel feitelijk.quote:Op woensdag 7 augustus 2019 19:26 schreef Smallish het volgende:
Tip: omdat je zegt dat van je afschrijven je helpt: doe jezelf een mooi schrijfboekje cadeau en ga een dagboek/ziekboek bijhouden. Als schrijven voor jou werkt, kan dit goed helpen je gedachten op orde te krijgen, emoties van je af te schrijven en kom je wellicht op lumineuze gedachten omtrent je ziekzijn. Je schrijft hier op Fok! tenslotte niet alles van je af en dat kan soms juist goed zijn, helend werken.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Wat fijn lijkt me dat! Ik heb in het verleden een paar keer een longembolie gehad waardoor ik levenslang aan de antistolling zit. En ik heb gewoon geen vangnet. Ja, ik kan tussen bepaalde uren contact opnemen met de trombosedienst, maar dan alleen als het gaat om dosering. Als ik iets niet vertrouw, ben ik op de huisarts of de huisartsenpost aangewezen. Ook heel fijn hoor - de zorg in Nederland vind ik goed geregeld - en daarom is de huisarts ook zo belangrijk voor me.quote:
Kan me heel goed indenken dat dat niemandsland erg onprettig voelt. Ik heb diabetes type 1 en heel soms als het niet goed gaat en ik twijfel (of in paniek raak) kan ik 24/7 de diabetesverpleegkundige bellen voor overleg/advies. Daarmee kun je zo'n niemandsland beetje opheffen en krijg je weer even een stappenplan te horen.
Maar de nazorg is me wel tegengevallen. Ik heb de indruk dat er bijvoorbeeld voor kankerpatiënten van alles is (correct me if I'm wrong!), maar ik moet het in essentie zelf doen. Zo heb ik een paar jaar geleden maar zelf contact opgenomen met een specialist omdat ik wilde weten of een nieuwe vorm van medicatie iets voor me was. En ik probeer zelf in de gaten te houden of er andere ontwikkelingen zijn waardoor we bijvoorbeeld weer kunnen testen wat er nu met me is (de oorzaak is nooit gevonden).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
En zorg dat er altijd iemand met je meegaat, dingen blijven soms niet goed hangen, zeker niet als een arts vervelende mededelingen heeft.quote:
[..]
Goede tip. Ik houd wel aantekeningen bij van bijvoorbeeld doktersbezoeken, symptomen die komen en gaan, medicijnen die ik krijg, samenvattingen van gesprekken. Dat helpt enorm, al is het maar om later te moeten reproduceren wanneer bepaalde klachten ontstonden. Dat is allemaal wel heel feitelijk.
Hing hier ooit in een wachtkamer.quote:2 horen meer dan 1, bezoek de dokter niet alleen
Ja, absoluut waar. Mijn lief gaat altijd mee. Hij hoort soms heel andere dingen dan ik, die trouwens niet altijd per definitie accurater zijn. We doorlopen dit proces echt samen.quote:
[..]
En zorg dat er altijd iemand met je meegaat, dingen blijven soms niet goed hangen, zeker niet als een arts vervelende mededelingen heeft.
[..]
Hing hier ooit in een wachtkamer.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Heel fijn dat dat kan, en zo belangrijk.quote:
[..]
Ja, absoluut waar. Mijn lief gaat altijd mee. Hij hoort soms heel andere dingen dan ik, die trouwens niet altijd per definitie accurater zijn. We doorlopen dit proces echt samen.
Dit is inderdaad fijn om te lezen.quote:
[..]
Ja, absoluut waar. Mijn lief gaat altijd mee. Hij hoort soms heel andere dingen dan ik, die trouwens niet altijd per definitie accurater zijn. We doorlopen dit proces echt samen.
Is dat zo?
En telkens als je een vraag te binnen schiet: Direct opschrijven.
Dat lijstje dan meenemen bij je volgende bezoek aan de arts/specialist.
Hoe vaak ik wel niet na een afspraak in de auto heb gezeten met de volgende gedachte: "Oh noes! DAT ben ik vergeten te vragen. En dát!"
Fijn dat je vriend altijd met je meegaat en je steunt in dit traject.
edit: En veel sterkte, hopelijk is er snel een einde aan die onzekerheid.
Dat lijstje dan meenemen bij je volgende bezoek aan de arts/specialist.
Hoe vaak ik wel niet na een afspraak in de auto heb gezeten met de volgende gedachte: "Oh noes! DAT ben ik vergeten te vragen. En dát!"
Fijn dat je vriend altijd met je meegaat en je steunt in dit traject.
edit: En veel sterkte, hopelijk is er snel een einde aan die onzekerheid.
quote:
En telkens als je een vraag te binnen schiet: Direct opschrijven.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
