Ik had ooit 's nachts als 8,9,10-jarige Poltergeist gezien toen ik bij mn buurjongen op visite was. Ik snapte niet helemaal dat het allemaal nep was. Die nacht heb ik nog heel lang geprobeerd wakker te blijven.
Ook It vond ik doodeng als jongetje. Ik zat al aardig te huiveren toen we die op het verjaardagsfeestje van een vriend zaten te kijken en toen ik 'avonds na afloop weer naar huis moest fietsen heb ik bij elk geluid en ritsje wind m'n pedel zeker 3x zo hard ingetrapt. Wat was ik blij toen ik eenmaal thuis was.
American Psycho heb ik ook op te jonge leeftijd gezien, maar die vond ik gewoon wel vet. In die tijd kon je nog videos huren ook al had je er nog lang de leeftijd niet voor. Mooi was die tijd.
Tegenwoordig lig ik nergens meer van wakker.
Life is just a series of peaks and troughs, yeah. And you don't know whether you're in a trough until you're climbing out, or on a peak, 'till you're coming down. And that's it. - David Brent