Het babytopic (0-1 jaar) Deel 746

Willen jullie meedenken?

Ik ben aan het nadenken over hoe lang mijn verlof zal gaan duren. Officieel moet ik 9 september weer aan het werk (14 weken na de bevalling). Ik kan echter maximaal 4 weken onbetaald verlof opnemen (volgens mijn CAO). Daarnaast heb ik nog ongeveer 3,5 weken vakantie die ik kan opnemen.

Ik vind het echt heel lastig om hier keuzes in te maken. Een maand onbetaald verlof is best een dure grap. Anderzijds ben ik er van overtuigd dat een kind de eerste maanden helemaal niets aan de opvang heeft en er van profiteert om zoveel mogelijk bij ouders/belangrijke hechtingsfiguren te zijn.
Zelf heb ik gematigd zin om weer te werken, mijn werk is leuk dus daar zal ik wel weer plezier aan beleven. Anderzijds zie ik op tegen werken in combinatie met gebroken nachten, kolven, kind in de ochtend op tijd bij de opvang krijgen..
Een weekje vakantie ter overbrugging en wat vrije dagen rondom kerst/oud&nieuw vind ik ook wel erg prettig, dus ik ben niet zo enthousiast over vakantie-uren gebruiken om mijn verlof te verlengen.

Ik werk overigens 24 uur per week. Mijn man werkt vanaf begin september 32 uur, en is één dag thuis.

Wat zijn jullie overwegingen (geweest)?

Malle baby's . Ik vind het wel cute met die bips zo de lucht in.

Heb je iets van overuren Bobby? Of anders een deel van het verlof inzetten? (een dag of 2). En een deel van de vakantie kan ook. Zo had ik het zelf ook willen doen. Eerst de overuren inzetten 1 dag in de week. En dan eventueel een dag ouderschapsverlof. Ik zou sowieso werken als hij thuis is in ieder geval .

Gefeliciteerd Chevice, wat een schattig pakje!

Helsinki, je kunt vast nog wat van hem leren qua moves Hier in huis is de krantenbak favoriet, vooral alles eruit gooien. Ook de deur en de lades zijn leuk om mee te spelen. Qua speelgoed gebruikte ze vandaag dr kralenrek (zo'n speelding van IKEA) om achter te lopen...

Fijn he douche-eendje als er wat meer tijd tussen komt, geeft je weer wat rust terug! De tijd gaat zo snel als ze klein zijn!

quote:

Op maandag 15 juli 2019 14:35 schreef BobbyMcGee het volgende:
Willen jullie meedenken?

Ik ben aan het nadenken over hoe lang mijn verlof zal gaan duren. Officieel moet ik 9 september weer aan het werk (14 weken na de bevalling). Ik kan echter maximaal 4 weken onbetaald verlof opnemen (volgens mijn CAO). Daarnaast heb ik nog ongeveer 3,5 weken vakantie die ik kan opnemen.

Ik vind het echt heel lastig om hier keuzes in te maken. Een maand onbetaald verlof is best een dure grap. Anderzijds ben ik er van overtuigd dat een kind de eerste maanden helemaal niets aan de opvang heeft en er van profiteert om zoveel mogelijk bij ouders/belangrijke hechtingsfiguren te zijn.
Zelf heb ik gematigd zin om weer te werken, mijn werk is leuk dus daar zal ik wel weer plezier aan beleven. Anderzijds zie ik op tegen werken in combinatie met gebroken nachten, kolven, kind in de ochtend op tijd bij de opvang krijgen..
Een weekje vakantie ter overbrugging en wat vrije dagen rondom kerst/oud&nieuw vind ik ook wel erg prettig, dus ik ben niet zo enthousiast over vakantie-uren gebruiken om mijn verlof te verlengen.

Ik werk overigens 24 uur per week. Mijn man werkt vanaf begin september 32 uur, en is één dag thuis.

Wat zijn jullie overwegingen (geweest)?

Ik zit in het onderwijs en heb een contract van 32 uur. Na de verplichte verlofperiode ben ik weer begonnen. Aangezien ik mijn vakantiedagen niet kon opnemen (bevallen in zomervakantie), hield ik deze nog over. Ik heb er voor gekozen om deze de rest van het jaar uit te spreiden (3 dagen in de week ipv 4 werken). Eigenlijk is met dat best goed bevallen! Komend jaar eerst 4 dagen en later in het jaar neem ik ouderschapsverlof op om 3 dagen per week te werken.

De combi van slapeloze nachten en werken zag ik ook tegenop. Daarom ging ik 's avonds vroeger naar bed toe om wel aan mijn slaap te komen. Gelukkig liet ze ook steeds meer tijd tussen de voedingen en met 4 maanden sliep ze opeens door (even schrikken)! De combi werken/moeder zijn en wel je rust pakken werkte voor mij in ieder geval goed. Overigens heb ik ook nog op de dagen dat ik niet werkte vaak genoeg een slaapje met haar mee gedaan.

Je zegt dat ze nog niet zoveel aan het kinderdagverblijf hebben, maar de gewenning is misschien wel handig? Wij hebben oppas aan huis, dus dat gaat niet helemaal op qua vergelijking.

Kun je niet een soort van combi zoeken? Hoe vast zit je in de werktijden? Misschien eerste weken 2 dagen en de weken erna naar 3 dagen per week werken? Kijken hoe het bevalt?

quote:

Op maandag 15 juli 2019 14:35 schreef BobbyMcGee het volgende:
Willen jullie meedenken?

Ik ben aan het nadenken over hoe lang mijn verlof zal gaan duren. Officieel moet ik 9 september weer aan het werk (14 weken na de bevalling). Ik kan echter maximaal 4 weken onbetaald verlof opnemen (volgens mijn CAO). Daarnaast heb ik nog ongeveer 3,5 weken vakantie die ik kan opnemen.

Ik vind het echt heel lastig om hier keuzes in te maken. Een maand onbetaald verlof is best een dure grap. Anderzijds ben ik er van overtuigd dat een kind de eerste maanden helemaal niets aan de opvang heeft en er van profiteert om zoveel mogelijk bij ouders/belangrijke hechtingsfiguren te zijn.
Zelf heb ik gematigd zin om weer te werken, mijn werk is leuk dus daar zal ik wel weer plezier aan beleven. Anderzijds zie ik op tegen werken in combinatie met gebroken nachten, kolven, kind in de ochtend op tijd bij de opvang krijgen..
Een weekje vakantie ter overbrugging en wat vrije dagen rondom kerst/oud&nieuw vind ik ook wel erg prettig, dus ik ben niet zo enthousiast over vakantie-uren gebruiken om mijn verlof te verlengen.

Ik werk overigens 24 uur per week. Mijn man werkt vanaf begin september 32 uur, en is één dag thuis.

Wat zijn jullie overwegingen (geweest)?

Ik heb na mijn bevallingsverlof (10 weken) nog 2 weken onbetaald verlof gehad. Na 12 weken dus weer aan het werk. Langer had op zich gekund, maar was bang dat ik er dan steeds meer tegenop zou zien en, inderdaad, het geld wilden we eigenlijk niet missen (konden dus wel, maar wilden we niet )

Moet zeggen dat ik er heel erg tegenop keek, maar het wende heel snel en ik was direct héél blij weer aan het werk te zijn. scheelt misschien wel dat T. naar een hele lieve gastouder gaat en hij daar maar 1 dag naartoe hoeft Zelf werk ik ook 24 uur.

@BobbyMcGee ik zou een compromis er in zoeken. 2 weken onbetaald verlof en 2 weken vakantie. Dan heb je ook nog wat vakantieuren over.

Ik heb helemáál geen zin om te werken dit keer. Over 2,5 week alweer. Zie er zo tegenop. morgen is officieel mijn laatste zwangerschapsverlofdag! Ongelooflijk hoe hard het is gegaan.

Ik ga nu m'n laatste officiële week in maar ik heb momenteel geen werk. Nu maar solliciteren en dan hoop ik in september te kunnen starten.
Woensdag heb ik een gesprek dus ik hoop dat dat wat is (al zoeken ze eigenlijk iemand per 1 augustus geloof ik).
Ook lekker handig: ik woon in een dorp waar niks dichtbij is en we hebben geen auto, werk start standaard om 8 uur maar om half 8 gaat de opvang pas open
Heb nu een gastouder gevonden die vanaf 7 uur open is, maar die heeft dan weer niet heel veel dagen nog plek dus dat moet net samenvallen allemaal.
Hoop echt dat ik die baan krijg want dat is qua reistijd ideaal. Of nou ja, ik kan m'n kind dan 's ochtends nog wegbrengen

Bobby, ik zou 2 weken onbetaald opnemen en 1 week vakantie. Dan hou je nog redelijk wat vakantie over, mis je niet al teveel inkomsten, en heb je toch 3 weken extra.

Thanks voor de input!
Het is ook wel lastig, ik had net de man aan de telefoon, en hij vindt het geld een belangrijk argument. Terwijl ik vind dat dat niet mee zou moeten tellen. Anderzijds is dat ook weer niet helemaal eerlijk; we hebben net een huis gekocht en hoewel het onbetaalde verlof heus zou kunnen, is wat spaargeld opbouwen ook best belangrijk nu. En dan allebei moe zijn en telefonisch eruit proberen te komen... dat werkt dus niet

Ik denk dat het inderdaad een combi wordt, van twee weken onbetaald verlof, één week vakantie en daarna per week 8 uur minder werken voor nog eens twee weken. Zo rol ik er lekker rustig in en kan ons jonkje nog wat groter worden voordat hij 2 dagen van ruim 8 uur naar de opvang moet. Hij is dan bijna vier maand oud.
Fijn om te lezen dat het vaak meevalt om weer aan het werk te zijn

En om een heuse update over het jonkje te geven: hij lachte twee dagen geleden voor het eerst bewust. Zo ontroerend mooi En ik begin een soort-van ritme te ontdekken, in de nacht. Hij drinkt 's avonds laat, dan rond een uur of drie en dan wordt hij rond een uur of zes/zeven weer wakker. Soms wil hij dan drinken maar soms stelt hij dat ook nog een uur of twee uit. Het enige lastige is dat zijn krampjes op volledig willekeurige momenten komen. Gisteravond ging ik rond elf uur naar bed terwijl mijn man op hem zou letten. Het jonkje was zo overstuur dat ik met gekromde tenen in bed lag te luisteren naar zijn gekrijs. Ik moest mezelf echt voorhouden dat zijn vader bij hem was en hij getroost werd.

Spannend Ceviche, solliciteren!

Gefeliciteerd Ceviche! En wat een schattig pakje heeft jullie baby aan

Ik wilde eigenlijk een beetje zeuren en tips vragen over weer aan het werk gaan, maar zie dat het onderwerp al ter sprake is gekomen.

Aanstaande zondag is officieel mijn laatste verlofdag. Volgende week moet ik dus helaas weer beginnen met werken. M is dan 15 weken (ik beviel na 1 week zwangerschapsverlof, dus heb eigenlijk een beetje geluk gehad).

Elke keer als ik eraan denk, krijg ik een beetje een brok in mijn keel. Ik ben zo gewend aan thuis met M zijn. Hoe ga ik het over mijn hart verkrijgen om haar achter te laten. Ik wil echt niet. Hoe hebben jullie dat gedaan?

Ik hoef dan gelukkig 1 week te werken en daarna heb ik 4 weken vakantieverlof opgenomen. Kon helaas niet aaneengesloten, vanwege de vakantieperiode.

Ik heb nog anderhalve week vakantieverlof over voor de rest van het jaar.

Bobby ik zou inderdaad ook een compromis erin zoeken. 2 weken onbetaald en 2 weken vakantieverlof. Ik zou de vakantiedagen niet gelijk opmaken nu. Die kunnen nog heel goed van pas komen.

Ik vond het totaal niet erg om weer aan het werk te moeten.
Heb nu mijn eerste werkweek erop zitten, Guus is 11 weken oud.
Hij gaat standaard 1 dag per week 7 uur naar de opvang, rest is geregeld met opa’s en oma’s wanneer nodig.
Vriend werkt in de continue dienst dus is vaak thuis bij de jongens en dan is opvang niet nodig.
Ik werk 3 dagen van 9 uur en vind dat prima zo.
Hoeveel ik ook van mijn jongens houd vind ik het ook wel weer lekker om met mijn vak bezig te zijn

Ik ben nu zó gewend weer aan werken en T. achterlaten dat ik bijna schrik van hoeveel jullie er tegenop kijken Stom, want ik stond er precies zo in toen ik ruim 2 maanden geleden weer begon En inmiddels zou ik dus echt niet anders willen en moet ik er niet meer aan denken om alle dagen thuis te zijn.

Bobby, weet niet hoe jullie de opvang geregeld hebben, maar kan je man niet ook nog ouderschapsverlof regelen? Zodat je ‘m niet bij de opvang hoeft achter te laten maar gewoon bij papa?

(Vind dat overigens een aanrader voor alle partners minimaal 1 dag alleen thuis met baby, als het even kan, voor een goede binding, zelfvertrouwen en ervaring Maar snap dat het niet overal mogelijk is )

Ik vond het echt verschrikkelijk om weer te gaan werken @CaVaBien, maar ik vind mijn werk op het moment niet zo leuk. ‘Gelukkig’ werk ik nu maar 2 dagen per week dus heb verder niet te klagen, zou heel graag 3 dagen per week willen werken(ergens anders) om dus ook zo veel mogelijk nog met de kleine te zijn. Dat ‘achterlaten’ raak je wel aan gewend trouwens , tis niet leuk maar het is ook fijn om weer jezelf te zijn en niet constant alert hoeven zijn

Eens met @krijgerrtje wat betreft het 1 dag alleen met de partner, doen wij hier ook, vind het ideaal.

quote:

Op maandag 15 juli 2019 15:47 schreef BobbyMcGee het volgende:
Thanks voor de input!
Het is ook wel lastig, ik had net de man aan de telefoon, en hij vindt het geld een belangrijk argument. Terwijl ik vind dat dat niet mee zou moeten tellen. Anderzijds is dat ook weer niet helemaal eerlijk; we hebben net een huis gekocht en hoewel het onbetaalde verlof heus zou kunnen, is wat spaargeld opbouwen ook best belangrijk nu. En dan allebei moe zijn en telefonisch eruit proberen te komen... dat werkt dus niet

Moe en telefoon zijn inderdaad perfecte ingrediënten voor zo'n discussie ja .

Geld is wel een argument maar ik vond het argument dat ik 5 maanden fulltime voor mijn baby wilde zorgen belangrijker. En ik ben ZZP'er dus die 2 maanden extra waren grotendeels onbetaald. Maar ik vond het zeer de moeite waard: veel langer geen zorgen over je eigen vermoeidheid, geen druk om iets aan de onderbroken nachten te doen, nog geen zorgen over drinken uit de fles, niet dat ukje naar de opvang maar vooral: langer ongestoord samen . Geen seconde spijt en daarna ging werken ook weer prima. Ik heb dat trouwens wel opgebouwd met nog een maand op halve kracht. Ik zou het een volgende keer zo weer doen.

Even als tegengeluid, want natuurlijk kan je ook gewoon na 10-12 weken aan de slag, je baby kan dat aan en jij ook, je stelt je erop in en doet het gewoon en het is vast wel leuk om weer te werken, aangenomen dat je leuk werk hebt. Maar ondanks dat kan het dus ook anders.

@Framblij89
Negen weken! Klinkt dan ineens dichtbij hé.. Hier is het over ruim 4 weken al zo ver.. Minder dan vijf weken.

Op het zitgedeelte ja? Handige tut! Dan zou ik toch maar wel een tuigje gaan doen. Doorzetten, want in het begin vinden ze het echt niet..

Volgens het oei ik groei boek? (Qua ontwikkeling Spookje) Geen idee eigenlijk, heb hem er al een tijdje niet bijgepakt. Zijn zo druk met het volgen van alle ontwikkelingen dat ik geen tijd meer heb om te lezen!

@Ceviche
Congrats! Met trouwen én het uberschattige pakje!
Ga hier ook voor je duimen qua sollicitatie dat het wat is!

@Helsinki
Oh, dat vind ik zo naar hé! Of ja.. Bij ons als ze dat doet dan wil ze nog wel eens voorover duiken naar iets dat ze ziet. Geen succes kan ik je vertellen.
Wel super leuke foto zo!

@BobbyMcGee
Ik zou dan eerder de dagen inzetten om nog met wat minder uren te beginnen dan het helemaal uit te stellen. Ik weet natuurlijk niet hoeveel uur je werkt of dat handig is en kan, maar ik kan me voorstellen dat het fijner is rustig aan te beginnen en het in uren op te bouwen. Verder ook toch nog niet alle uren op te nemen voor het geval dat. Stel dat je nog iets moet regelen in de loop van het jaar is het niet fijn als dat 'calimiteitenverlof' of niets is zeg maar. Verder hebben wij hier wel echt positieve ervaringen met de vroege opvang.. Was hier ook meer doordat m'n vriendin vanaf week 14 van de zwangerschap minder moest gaan werken en in week 20 al helemaal moest stoppen.. Die was echt klaar met het niet werken. Zijn hier met 10 weken al rustig aan begonnen. Dan schiet ze nog weinig op met de opvang, true, maar als ik zie hoe weinig moeite het heeft gekost, qua wennen, socialiseren zou ik het zo weer doen. Geen gedoe met afscheid nemen en onwijs verdrietige kindjes met weggaan zoals ik nu om ons heen wel zie bij ouders die echt pas later zijn begonnen met de opvang. (Wel dan echt laat, wij waren natuurlijk behoorlijk vroeg, dus wat later is nog niet laat. )

@MissEnergy
Fijn hé, zo'n krantenbak.. Hier staat het oud papier binnen handbereik....

@krijgerrtje
Als ik die dag alleen met de baby moet inplannen dan zie ik m'n vriendin niet meer! Helaas hier zo'n situatie dat het niet anders kan.. Als ik één dag minder ga werken dan zou m'n vriendin 2-3 dagen meer moeten gaan werken.. Extra binding maken deze vrije dagen dus!

Bobby, Bas kwam hier ook eerder en in Z&G heb je vast toen wel meegekregen hoe mijn werk was de laatste paar weken; dus ik ga daar even verder niet over uitwijden maar ik snap je gevoel . Het is hier helemaal gek omdat ik momenteel zo veel tijd in ziekenhuizen kwijt ben aan mijzelf, dat het echt amper als verlof voelt.
Ik heb zelf nog heel, heel veel uren staan bij mijn werkgever (PLB-uren), maar ook veel vakantieuren omdat ik door drukte de afgelopen jaren vrij weinig op heb kunnen nemen. Aansluitend aan mijn verlof heb ik dus 3 weken vakantie, t/m 1 november werk ik 2 dagen in de week en daarna 3 dagen (24u) in de week door mijn plburen in te zetten. Ik blijf mijn salaris van 32 uur hiermee behouden. Mijn plburen zijn ergens eind januari 2021 dan op.

De krampjes en het ritme klinken redelijk bekend. Hier liet Bas vannacht er ineens 4 uur tussen zitten en veel krampjes, maar zijn lijfje went er straks aan en kan hij wat meer uurtjes slapen. Net weer krampjes, dus ik heb net maar een eerste poging gedaan met baby in de draagdoek knopen (had al meerdere keren met een grote knuffel geoefend met knopen) en hij is nu in slaap gevallen op mij.

Ben vanmiddag bij de oogarts geweest en dat was allemaal goed, maar de pupilverwijdende druppels werken nog flink door dus tot morgen. Gelukkig kan ik blind typen want ik zie alles behalve goed nu hierdoor, haha.

We hebben weer een ontwikkeling! Ze kan nu bewust dingen grijpen met beide handen en had vandaag door dat de handen ook konden samenwerken. Papa's baard is helaas dusdanig vaak slachtoffer dat hij er nu maar de schaar in gaat zetten. Ook hadden we ons eerste lachje met geluid. Alhoewel ik niet zeker weet of dat per ongeluk ging haha.

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 06:04 schreef Tink89 het volgende:
Hoe zoek je hulp als je het door het niet slapen niet meer trekt? Weer elke drie kwartier vannacht. Huilen, huilen, huilen... Of keten. Laten huilen hielp niet, bij ons leggen ook niet, wiegen, wandelen, draagzak: het had geen zin. Ik ga nu naar m'n werk, maar weet niet meer hoe dit moet.

Oh Tink, ik ken de wanhoop.
Mijn oudste was ook een extreem slechte slaper waarbij niets leek te werken. (Wekenlang geleefd op 3 uur slaap per nacht :’( ).
Ik heb nog ergens een lijstje met alles wat ik heb uitgeprobeerd. Ik wil dat best even terugzoeken, maar moet nu ook werken.

Gewoon voor vandaag

quote:

Op maandag 15 juli 2019 16:30 schreef krijgerrtje het volgende:
Ik ben nu zó gewend weer aan werken en T. achterlaten dat ik bijna schrik van hoeveel jullie er tegenop kijken Stom, want ik stond er precies zo in toen ik ruim 2 maanden geleden weer begon En inmiddels zou ik dus echt niet anders willen en moet ik er niet meer aan denken om alle dagen thuis te zijn.

Bobby, weet niet hoe jullie de opvang geregeld hebben, maar kan je man niet ook nog ouderschapsverlof regelen? Zodat je ‘m niet bij de opvang hoeft achter te laten maar gewoon bij papa?

(Vind dat overigens een aanrader voor alle partners minimaal 1 dag alleen thuis met baby, als het even kan, voor een goede binding, zelfvertrouwen en ervaring Maar snap dat het niet overal mogelijk is )

Vanaf 1 september gaat mijn vrouw weer werken en vanaf dan ben ik elke vrijdag thuis. Wel zin in

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 06:04 schreef Tink89 het volgende:
Hoe zoek je hulp als je het door het niet slapen niet meer trekt? Weer elke drie kwartier vannacht. Huilen, huilen, huilen... Of keten. Laten huilen hielp niet, bij ons leggen ook niet, wiegen, wandelen, draagzak: het had geen zin. Ik ga nu naar m'n werk, maar weet niet meer hoe dit moet.

Ons zoontje sliep ook zo extreem slecht en na alles geprobeerd te hebben, hebben wij uiteindelijk slaapcoaching gedaan. Dit werkte echt als een trein en sindsdien slaapt hij goed. We zeggen nu 2 jaar later nog tegen elkaar dat dit de best bestede 500 euro zijn die we uitgegeven hebben! Ja het is echt duur helaas. Inmiddels heeft ze ook een boek geschreven waar ze de methode in beschrijft. Het boek heet slaap! Van Suzanne Willekes. De methode is niet ingewikkeld dus misschien kun je het boek wel lenen en het zelf proberen. Sterkte! En succes, ik hoop dat je er wat aan hebt!

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 06:04 schreef Tink89 het volgende:
Hoe zoek je hulp als je het door het niet slapen niet meer trekt? Weer elke drie kwartier vannacht. Huilen, huilen, huilen... Of keten. Laten huilen hielp niet, bij ons leggen ook niet, wiegen, wandelen, draagzak: het had geen zin. Ik ga nu naar m'n werk, maar weet niet meer hoe dit moet.

Op kort termijn, je doet er goed aan om een nacht bij te slapen, aldus de psychologen van mijn postpartum depressie groep. Is er iemand, de vaste oppas, oma, een vriendin, die een nacht op haar kan passen? En ja die bereid zich dan voor op een lange nacht en doet dat met liefde voor jou. Probeer eventueel schuldgevoel naar die persoon en de baby te laten voor wat het is en probeer een nacht te slapen. Daarna kun je alweer zoveel meer aan.

Kunnen je partner en jij wisselnachten doen? Heeft ze misschien honger of dorst? Te koud of te warm? Maakt iets in haar kamer een raar geluid? White noise weer proberen?

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 06:04 schreef Tink89 het volgende:
Hoe zoek je hulp als je het door het niet slapen niet meer trekt? Weer elke drie kwartier vannacht. Huilen, huilen, huilen... Of keten. Laten huilen hielp niet, bij ons leggen ook niet, wiegen, wandelen, draagzak: het had geen zin. Ik ga nu naar m'n werk, maar weet niet meer hoe dit moet.

Als jullie het los van elkaar nog wel trekken: neem een nacht 'vrij'. Laat de ander de hele nacht pakken, zodat je zelf echt even kan bijslapen.

Ik weet dat het voor jou nog lastiger zal zijn vanwege de borstvoeding, maar voor zo'n nacht moet je echt zien dat je kunstvoeding geeft of afkolft. Je gaat elkaar de hersenen inslaan als je dit zo door blijft doen.

Verder misschien toch ook ouders, zussen, broers of goede vriend(in)en inschakelen om een nacht op te laten passen en zelf te slapen.

Bij totale ramp zou ik ook toch ook maar kijken naar een slaapcoach o.i.d. Duur, maar als je er aan onderdoor gaat al het geld waard..

Toen Jip zo slecht sliep ging hij op een gegeven moment logeren bij mijn ouders (was eigenlijk vanwege een festival, maar we hebben hem toen een paar dagen eerder al gebracht voor extra slaap.. ). 4 nachten slaap en het was heerlijk. We hadden het zo hard nodig! Hij sliep daar trouwens 2 nachten beter dan thuis en 2 nachten een beetje van hetzelfde. Het is een korte termijn oplossing, maar wel eentje die je nodig hebt als je echt op bent.