WLR Wielrennen
Het blijft toch een merkwaardige sport hè, dat wielrennen.
Is altijd discussie over, grens moet toch ergens liggen. Ik ga niet over elke renner discussiëren, daar heb ik helemaal geen zin in.quote:Op zondag 30 juni 2019 13:10 schreef Sikko71 het volgende:
Bijzonder dat Jasper Philipsen niet mag en David Gaudu wel, zitten bij mij qua naamsbekendheid op hetzelfde niveau. Maar doe mij Mads Würtz Schmidt maar, daar heb ik werkelijk nog nooit van gehoord...
rest is allemaal prima en toegevoegd aan OP.
Hallo allemaal,
Mijn spreekbeurt gaat over Odd Christian Eiking. Misschien heb je weleens gehoord over Eiking, of heb je hem zelfs weleens gezien. Na vandaag weten jullie veel meer over deze vreemde Noor.
Dit is hem dan, Odd Christian, de goed verstopte liefdesbaby van Anna van der Breggen en Willem “Waylon” Bijkerk. Op 28 December 1994 zag hij het levenslicht in Stord, Noorwegen. Voor zover je daar van licht kan spreken eind december. Afgaande op zijn Instagram houdt hij van honden, taart, honden, bergwandelen en zijn lieve vriendin, bergwandelend met de honden.
Volgens de immer betrouwbare Noorse Wikipedia heeft hij 3 voorname resultaten geboekt, zijnde: een 3e plaats bij het Noorse kampioenschap (als 20 jarige!), een 2e plaats in het klassement van de Giro della Valle d’Aosta 2014 en een 1e plek in de 2017 Boucles de l’Aulne. Op geaccidenteerd terrein doet deze puncheur het alleraardigst, niet vreemd als je bedenkt wie zijn moeder is.
Ook heeft hij tweemaal de Vuelta gereden, in 2016 werd hij 77ste, in 2017 is hij helaas niet gefinisht, de laatste etappe moest hij aan zich voorbij laten gaan. Waar dit normaliter door valpartijen, slechte vorm of een Mareczko-tje gebeurt, had onze vreemde christen een betere reden, “ongepast gedrag” volgens FDJ. “We geven geen commentaar, behalve dat een professioneel atleet zich te alle tijde voorbeeldig dient te gedragen,” aldus de FDJ Twitter.
Na wat gespit blijkt hij na een verdienstelijke 29e plaats op de Angliru(!), uit eten te zijn gegaan met de ploeg. Na enkele wijntjes hebben hij en Tobias (Ludvigsson red.) naar eigen zeggen nog 2 biertjes gedronken in de stad en zijn ze “niet extreem laat” thuis gekomen. De altijd rustige Marc Madiot sprak dit tegen; “If only it was two beers... then he wouldn't have been drunk in the morning”. De genen van papa, zullen we maar zeggen.
Daaraan wil ik graag een stel resultaten toevoegen dat de Noorse Wikipedia niet van belang acht. Laten we beginnen met de nationale U23 wegrace in 2015, gewonnen. Dan het jongerenklassement van de Tour of Norway 2015, gewonnen. 2e etappe Giro della Valle d’Aosta 2015, gewonnen. 1e Etappe (TTT) Méditerranéenne, gewonnen. Wederom het jongerenklassement Tour of Norway, 2016 ditmaals, gewonnen. Etappe 3 van de Tour de Wallonie, gewonnen. Daarnaast nog een stel podiumplekken, waaronder 2 dit jaar. Bij nader inzien is dit inderdaad onbelangrijk.
Wat kunnen we van Odd Christian verwachten deze Tour? Laten we beginnen met een gewaagde klassementsvoorspelling; top 25*. Dit moet goed haalbaar kunnen zijn voor deze getalenteerde Noor. Daarnaast zie ik mogelijkheden in heuvelritten en verder wellicht het bijstaan van Guillome Martin. Odd schijnt door Hilaire (mede)kopmanschap beloofd te zijn in heuvelritten, dus ga er maar voor zitten.
*van het jongerenklassement.
[ Bericht 0% gewijzigd door Fretwork op 01-07-2019 12:52:23 ]
Mijn spreekbeurt gaat over Odd Christian Eiking. Misschien heb je weleens gehoord over Eiking, of heb je hem zelfs weleens gezien. Na vandaag weten jullie veel meer over deze vreemde Noor.
Dit is hem dan, Odd Christian, de goed verstopte liefdesbaby van Anna van der Breggen en Willem “Waylon” Bijkerk. Op 28 December 1994 zag hij het levenslicht in Stord, Noorwegen. Voor zover je daar van licht kan spreken eind december. Afgaande op zijn Instagram houdt hij van honden, taart, honden, bergwandelen en zijn lieve vriendin, bergwandelend met de honden.
Volgens de immer betrouwbare Noorse Wikipedia heeft hij 3 voorname resultaten geboekt, zijnde: een 3e plaats bij het Noorse kampioenschap (als 20 jarige!), een 2e plaats in het klassement van de Giro della Valle d’Aosta 2014 en een 1e plek in de 2017 Boucles de l’Aulne. Op geaccidenteerd terrein doet deze puncheur het alleraardigst, niet vreemd als je bedenkt wie zijn moeder is.
Ook heeft hij tweemaal de Vuelta gereden, in 2016 werd hij 77ste, in 2017 is hij helaas niet gefinisht, de laatste etappe moest hij aan zich voorbij laten gaan. Waar dit normaliter door valpartijen, slechte vorm of een Mareczko-tje gebeurt, had onze vreemde christen een betere reden, “ongepast gedrag” volgens FDJ. “We geven geen commentaar, behalve dat een professioneel atleet zich te alle tijde voorbeeldig dient te gedragen,” aldus de FDJ Twitter.
Na wat gespit blijkt hij na een verdienstelijke 29e plaats op de Angliru(!), uit eten te zijn gegaan met de ploeg. Na enkele wijntjes hebben hij en Tobias (Ludvigsson red.) naar eigen zeggen nog 2 biertjes gedronken in de stad en zijn ze “niet extreem laat” thuis gekomen. De altijd rustige Marc Madiot sprak dit tegen; “If only it was two beers... then he wouldn't have been drunk in the morning”. De genen van papa, zullen we maar zeggen.
Daaraan wil ik graag een stel resultaten toevoegen dat de Noorse Wikipedia niet van belang acht. Laten we beginnen met de nationale U23 wegrace in 2015, gewonnen. Dan het jongerenklassement van de Tour of Norway 2015, gewonnen. 2e etappe Giro della Valle d’Aosta 2015, gewonnen. 1e Etappe (TTT) Méditerranéenne, gewonnen. Wederom het jongerenklassement Tour of Norway, 2016 ditmaals, gewonnen. Etappe 3 van de Tour de Wallonie, gewonnen. Daarnaast nog een stel podiumplekken, waaronder 2 dit jaar. Bij nader inzien is dit inderdaad onbelangrijk.
Wat kunnen we van Odd Christian verwachten deze Tour? Laten we beginnen met een gewaagde klassementsvoorspelling; top 25*. Dit moet goed haalbaar kunnen zijn voor deze getalenteerde Noor. Daarnaast zie ik mogelijkheden in heuvelritten en verder wellicht het bijstaan van Guillome Martin. Odd schijnt door Hilaire (mede)kopmanschap beloofd te zijn in heuvelritten, dus ga er maar voor zitten.
*van het jongerenklassement.
[ Bericht 0% gewijzigd door Fretwork op 01-07-2019 12:52:23 ]
Stilaan weer op topniveau na z'n dikke jaren als fietsende hamburger
Zijn weinig hele onbekende renners in de Tour tot nu toe, maar ik support Stephane Rossetto deze Tour.
Ik wil een stukje typen over Cosnefroy maar blijkbaar is het nog een beetje onzeker of hij start ivm een val op het Frans kampioenschap.
Aangezien mooie jongen Hofstetter al is ingenomen laat ik deze voorlopig aan mij voorbij gaan.
(Daar ik toch aanneem dat Schachmann niet is toegestaan.)
Misschien dat ik later deze week toch nog iemand vind die mijn selectieprocedure volstaat.
(Daar ik toch aanneem dat Schachmann niet is toegestaan.)
Misschien dat ik later deze week toch nog iemand vind die mijn selectieprocedure volstaat.
[i]Put me on a pedestal and I'll only disappoint you
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Tell me I'm exceptional and I promise to exploit you
Give me all your money and I'll make some origami honey
I think you're a joke but I don't find you very funny[/i]
Ik kies Paul Ourselin, één van de weinige renners op de startlijst waar ik echt nog nooit van gehoord heb.
Volgens mij doet die mooie jongen niet eens meequote:Op dinsdag 2 juli 2019 16:13 schreef Mexicanobakker het volgende:
Aangezien mooie jongen Hofstetter al is ingenomen laat ik deze voorlopig aan mij voorbij gaan.
(Daar ik toch aanneem dat Schachmann niet is toegestaan.)
Misschien dat ik later deze week toch nog iemand vind die mijn selectieprocedure volstaat.
dus ik mag ook op zoek. Doet Soupe niet mee? Wellicht een optie voor je?
Mag ik Tom Scully?
Op woensdag 27 december 2012 schreef robdriessen het volgende:
Als Leo Blokhuis ooit onder een auto terecht komt en gaat hemelen, wil ik MyTiredFeet als nieuwe nationale muziekprofessor.
Als Leo Blokhuis ooit onder een auto terecht komt en gaat hemelen, wil ik MyTiredFeet als nieuwe nationale muziekprofessor.
OP staat open, maar weet niet of het je lukt om de OP nog aan te passen. Geef anders een lijstje met wat ik kan toevoegen aan de OP.quote:
Ik wil graag de sympathieke Noor Amund Grøndahl Jansen adopteren.
Als niets meer baat kan een worst geen kwaad.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Kan niet meer aanpassen nee. Dan de volgende namen graag toevoegen:quote:Op vrijdag 5 juli 2019 09:25 schreef UIO_AMS het volgende:
[..]
OP staat open, maar weet niet of het je lukt om de OP nog aan te passen. Geef anders een lijstje met wat ik kan toevoegen aan de OP.
Tom Scully - MyTiredFeet
Fabien Grellier - Immerdebestebob
Paul Ourselin - Spies
Amund Grøndahl Jansen - maxi-mus
Done, alleen nog zonder sterretjes, waarvoor zijn de sterretjes als ik vragen mag?quote:
[..]
Kan niet meer aanpassen nee. Dan de volgende namen graag toevoegen:
Tom Scully - MyTiredFeet
Fabien Grellier - Immerdebestebob
Paul Ourselin - Spies
Amund Grøndahl Jansen - maxi-mus
Voor de sier:) En Ciccone vind ik net wat te bekend.quote:
[..]
Done, alleen nog zonder sterretjes, waarvoor zijn de sterretjes als ik vragen mag?
Lijkt me ook met twee etappeoverwinningen in de Giro en het bergklassement.quote:
Als niets meer baat kan een worst geen kwaad.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Op dinsdag 7 december 2010 12:50 schreef yvonne het volgende:
Beste moderator UIO_AMS
Stuur een mod weg.
Nu Frederik Willems alweer 5 jaar gestopt is ( :’( ) en het alweer 9 jaar geleden is dat ik een Belgische renner als Adoptierenner had gekozen, is het nu wel tijd geworden om verder te gaan met mijn leven en weer een nieuwe Belg als Adoptierenner te kiezen. Na een lange, doch krachtige zoektocht door de krochten van de startlijst op Procyclingstats viel mijn oog op een X. En niet zomaar een X, want wat erna volgt is pure proza; Xandro Meurisse is de naam van mijn nieuwe Belgische adoptierenner.
Xandro Meurisse rijdt sinds 2017 zijn kilometers voor Wanty – Gobert Cycling team, waar hij sinds vorig jaar grossiert in ereplaatsen in zowel eendags, als rittenkoersen. Hij won vorig jaar de Druivenkoers en werd toch maar knap 6e op het EK, waar hij ondanks een val nog in de ultieme slotfase wist aan te sluiten bij de kopgroep met Mathieu van der Poel en Wout van Aert. En eerlijk is eerlijk, als je bij zo’n groep kan aansluiten dan kan je er wat van!
Dit jaar stond vooral in teken van de Tour de France, nadat hij deze in 2018 omdat toen zijn zoon Lowie werd geboren! Om in de eigen woorden van de 26-jarige klasbak te blijven: “Dat wilde ik voor geen geld missen”. In de Dauphiné liet Meurisse (geboren in Kortrijk overigens, dan snap ik gelijk dat je geld wilt missen als je van Kortrijk bent) al mooie dingen zien. Een 14e plaats was het eindoordeel, na onder meer een 9e en 11e plaats in bergritten.
Ik voorzie prachtige prestaties van Xandro, met wie ik me nog het meest kan identificeren door onze gelijkwaardige haarlijn! Nu is de beste man 7 jaar jonger dan is, dus het is vooral medelijden.
Xandro Meurisse rijdt sinds 2017 zijn kilometers voor Wanty – Gobert Cycling team, waar hij sinds vorig jaar grossiert in ereplaatsen in zowel eendags, als rittenkoersen. Hij won vorig jaar de Druivenkoers en werd toch maar knap 6e op het EK, waar hij ondanks een val nog in de ultieme slotfase wist aan te sluiten bij de kopgroep met Mathieu van der Poel en Wout van Aert. En eerlijk is eerlijk, als je bij zo’n groep kan aansluiten dan kan je er wat van!
Dit jaar stond vooral in teken van de Tour de France, nadat hij deze in 2018 omdat toen zijn zoon Lowie werd geboren! Om in de eigen woorden van de 26-jarige klasbak te blijven: “Dat wilde ik voor geen geld missen”. In de Dauphiné liet Meurisse (geboren in Kortrijk overigens, dan snap ik gelijk dat je geld wilt missen als je van Kortrijk bent) al mooie dingen zien. Een 14e plaats was het eindoordeel, na onder meer een 9e en 11e plaats in bergritten.
Ik voorzie prachtige prestaties van Xandro, met wie ik me nog het meest kan identificeren door onze gelijkwaardige haarlijn! Nu is de beste man 7 jaar jonger dan is, dus het is vooral medelijden.
Cancellara; "Tweede worden is gemakkelijker dan eerste worden"
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
FOK!sport *O* ✩ ✩ ✩ Ajax O+
Michael Hepburn
Ooit kreeg de Zwitserse hardrijder Urs Freuler knallende ruzie met ploegleider Peter Post. De Zeeuw vond dat Urs zijn imposante Magnum-snor moest afscheren en het leidde bijna tot muiterij, heel ongebruikelijk voor een lid van de Zwitserse (wieler)Garde. Sinds een aantal jaar gaat er in het Tourcircus echter naast een gewone kapper ook een barbier mee. O.a. de boeventronies van Jose Serpa en Fernando Gaviria, de volle baard van Geoffrey Soupe en de Holzhacker Bart van Simon Geschke zorgden voor klandizie. Mijn adoptierenner zal waarschijnlijk ook al een afspraak hebben gemaakt voor de rustdag, al stond Michael Hepburn er in zijn carrière als baanwielrenner een stuk gladder geschoren op de foto:
Zoals zoveel Ozzies maakte Hepburn (geboren in Brisbane in 1991) eerst een naam voor zichzelf op de piste, waar hij onder zich liet zien in de Ploegenachtervolging. In de Junioren WK, de Commonwealth Games en de UCI World Championships maakte hij deel uit van de ploeg die Gouden Medailles ophaalde en twee keer zilver pakte op de Olympische Spelen: zijn teamgenoot Luke Durbridge, voormalig WK tijdrijden Dennis Rohan
en de helaas vandaag gearresteerde Jack Bobridge. Zoals luitenant ter zee/schuinsmarcheerder Alan Lewrie in het boek Kings Commission opmerkt: "If I go to the same London alehouse as a notorious bandit, does that make me a bandit as well?"
Al tijdens zijn baanwielrendagen tekende Hepburn een contract bij het toenmalige Orica GreenEdge, inmiddels geëvolueerd tot Mitchelton Scott. Op de weg had Hepburn zijn beste individuele jaar in 2011, toen hij etappes won in de ronde van Thüringen, de ronde van Noorwegen en de ronde van de Toekomst.
Hij ontwikkelde zich in het tijdrijderscollectief van MSC tot een belangrijk radertje in ploegentijdritten, wat hem dit jaar onverwacht een mooie meevaller opleverde, toen hij na winst in de ploegentijdrit van de Tirreno ineens de leiderstrui een dag kreeg omgehangen. Voor de rest is het een stevig gebouwde Ozzie die zelfs na een botsing met een geparkeerde auto in de Ronde van Groot Brittanië niet makkelijk van zijn fiets te krijgen was. Dat hij ook het hart op de juiste plaats heeft bleek toen hij dit jaar na een zware crash in De Panne niet ging roepen om een nieuw voorwiel voor zijn fiets, maar zijn vriend en ex teamgenoot Zak Dempster onder het puin van enkele kapotte fietsen uitplukte om te checken of alles ok was. "Hij heeft me vaak genoeg geholpen heel thuis te komen als we te lang waren doorgezakt in de pub, dus doe ik wat voor hem terug."
Zoals gezegd, Hepburn is een belangrijk lid van de ploeg voor de etappe van zondag, de Ploegentijdrit en misschien zien we hem ook in Pau als de individuele tijdrit wordt verreden, al zullen zijn voormalige teamgenoten op de baan Dennis en Durbridge daar ook een goed figuur willen slaan. Voor de rest vermoed ik vooral drie weken hard werken in de sprintetappes om de Yates-broers veilig richting Alpen en Pyreneeën te krijgen, misschien is er een kans om met een vlucht in de overgangsritten mee te springen
Ooit kreeg de Zwitserse hardrijder Urs Freuler knallende ruzie met ploegleider Peter Post. De Zeeuw vond dat Urs zijn imposante Magnum-snor moest afscheren en het leidde bijna tot muiterij, heel ongebruikelijk voor een lid van de Zwitserse (wieler)Garde. Sinds een aantal jaar gaat er in het Tourcircus echter naast een gewone kapper ook een barbier mee. O.a. de boeventronies van Jose Serpa en Fernando Gaviria, de volle baard van Geoffrey Soupe en de Holzhacker Bart van Simon Geschke zorgden voor klandizie. Mijn adoptierenner zal waarschijnlijk ook al een afspraak hebben gemaakt voor de rustdag, al stond Michael Hepburn er in zijn carrière als baanwielrenner een stuk gladder geschoren op de foto:
Zoals zoveel Ozzies maakte Hepburn (geboren in Brisbane in 1991) eerst een naam voor zichzelf op de piste, waar hij onder zich liet zien in de Ploegenachtervolging. In de Junioren WK, de Commonwealth Games en de UCI World Championships maakte hij deel uit van de ploeg die Gouden Medailles ophaalde en twee keer zilver pakte op de Olympische Spelen: zijn teamgenoot Luke Durbridge, voormalig WK tijdrijden Dennis Rohan
en de helaas vandaag gearresteerde Jack Bobridge. Zoals luitenant ter zee/schuinsmarcheerder Alan Lewrie in het boek Kings Commission opmerkt: "If I go to the same London alehouse as a notorious bandit, does that make me a bandit as well?"Al tijdens zijn baanwielrendagen tekende Hepburn een contract bij het toenmalige Orica GreenEdge, inmiddels geëvolueerd tot Mitchelton Scott. Op de weg had Hepburn zijn beste individuele jaar in 2011, toen hij etappes won in de ronde van Thüringen, de ronde van Noorwegen en de ronde van de Toekomst.
Hij ontwikkelde zich in het tijdrijderscollectief van MSC tot een belangrijk radertje in ploegentijdritten, wat hem dit jaar onverwacht een mooie meevaller opleverde, toen hij na winst in de ploegentijdrit van de Tirreno ineens de leiderstrui een dag kreeg omgehangen. Voor de rest is het een stevig gebouwde Ozzie die zelfs na een botsing met een geparkeerde auto in de Ronde van Groot Brittanië niet makkelijk van zijn fiets te krijgen was. Dat hij ook het hart op de juiste plaats heeft bleek toen hij dit jaar na een zware crash in De Panne niet ging roepen om een nieuw voorwiel voor zijn fiets, maar zijn vriend en ex teamgenoot Zak Dempster onder het puin van enkele kapotte fietsen uitplukte om te checken of alles ok was. "Hij heeft me vaak genoeg geholpen heel thuis te komen als we te lang waren doorgezakt in de pub, dus doe ik wat voor hem terug."
Zoals gezegd, Hepburn is een belangrijk lid van de ploeg voor de etappe van zondag, de Ploegentijdrit en misschien zien we hem ook in Pau als de individuele tijdrit wordt verreden, al zullen zijn voormalige teamgenoten op de baan Dennis en Durbridge daar ook een goed figuur willen slaan. Voor de rest vermoed ik vooral drie weken hard werken in de sprintetappes om de Yates-broers veilig richting Alpen en Pyreneeën te krijgen, misschien is er een kans om met een vlucht in de overgangsritten mee te springen
"Und Niemals Vergessen - Eisern Union!"
Mag ik Sven Erik Bystrøm onder mijn hoede nemen?
And the man in the back said Everyone attack and it turned into a ballroomblitz
Benoît Cosnefroy
Benoît Cosnefroy, mogelijk de renner met de mooiste naam in het peloton, wordt geboren op 17 oktober 1995 in het Franse plaatsje Cherbourg-Octeville. Dat hij ooit een grote wielrenner zou gaan worden stond in de sterren geschreven, want hij komt uit een volkomen wielergekke familie, met een rondedirecteur als opa en een neef die hem steeds op sleeptouw meenam naar jeugdkoersen. Zo kwam het dan ook dat hij op achtjarige leeftijd zijn eerste licentie verkreeg bij een jeugdploeg in zijn achtertuin. Een voorbode van veel moois.
De eerste zwaluw vloog over toen Cosnefroy 16 jaar was en een koers won die vernoemd was naar niemand minder dan zijn eigen opa. De Grand Prix Louis Cosnefroy, die plaatsvond in Teurtheville-Hague, was een prooi voor de jonge Benoît. Helaas was er in die jaren niet alleen voorspoed, want in de Tour des Pays de Savoie van 2015 maakte hij een doodsmak waardoor hij een half jaar niet heeft kunnen koersen.
Niettemin slaagde Cosnefroy erin om eind 2015 een plekje te bemachtigen bij de opleidingsploeg van AG2R. Waar sommige renners zich blind staren op de fiets en daardoor enigszins wereldvreemd worden, slaagt Cosnefroy erin om topsport en opleiding te combineren. Zoals je ook al een beetje aan zijn briljante brilletje kan zien, is het een slimme jongen die graag bijblijft met wat er zoal speelt in de maatschappij. Een beetje de Franse Sam Oomen, zou je kunnen zeggen.
Gedurende 2016 rijgt Cosnefroy de ereplaatsen aaneen, maar winnen doet hij eigenlijk weinig. Hij krijgt bij de beloftenkoersen die hij rijdt veelal de status van eeuwige tweede. In 2017 begint langzaam het tij te keren. Naast een etappe in de Rhône-Alpes Isère Tour wint hij een week voor het WK ook de Grand Prix d'Isbergues. Hij is dan inmiddels overgestapt naar de profs van AG2R, en binnen een maand of twee pakt hij dus zijn eerste profzege. Dit maakt dat de Franse beloftenploeg geïnteresseerd kijkt naar zijn prestaties. Wat zou hij op het WK kunnen laten zien?
De rest is geschiedenis. Cosnefroy rijdt een fantastische koers en verslaat in de sprint zijn medevluchter Lennard Kämna. Hij is op 21-jarige leeftijd wereldkampioen bij de beloften, het begin van een veelbelovende carrière.
2018 verloopt niet slecht, maar ook nog niet zo spectaculair als hij misschien had gehoopt. Na een moeizame seizoensstart volgen er verre ereplaatsen in Franse eendagskoersen als Cholet-Pays de la Loire (10e) en La Roue Tourangelle (9e). Gedurende het seizoen volgt heel langzaam maar zeker de bevestiging dat Cosnefroy een sterke eendagscoureur in wording is, die bovendien rap kan aankomen. In de tweede etappe van de Boucles de la Mayenne moet hij in de sprint van een elitegroepje alleen Nacer Bouhanni voor zich dulden, toch niet de minste (al is het wel een eikelbijter natuurlijk). Zijn beste prestatie van 2018 bewaart Cosnefroy voor het laatst. In een behoorlijk sterk bezette Parijs-Tours rijdt Cosnefroy samen een sterke achtervolging met Niki Terpstra, alleen krijgen ze Sören Kragh Andersen niet meer terug. Het wordt een derde plaats voor onze Franse vriend, toch een heel mooie uitslag.
2019 laat een vergelijkbaar beeld zien. In het begin van het seizoen is Cosnefroy nog vaak in de achterhoede te zien, maar in Parijs-Camembert pakt hij een prachtige overwinning. De rest staat amper op de foto en dus mag de Brillenkoning (dat is vanaf nu zijn bijnaam) niet alleen zijn armen in de lucht steken, maar ook zijn gewicht in kaas gaan opeten. Hopelijk houdt hij daarvan, maar vast wel, want hij komt uit Frankrijk.
In deze Tour de France maakt Benoît Cosnefroy zijn debuut! Hij zal ongetwijfeld moeten knechten voor Bardet, maar het is aannemelijk dat hij ook veel ervaring zal opdoen voor de toekomst. Het ligt niet in de lijn der verwachtingen dat hij meteen een ritzege pakt, maar de kans is groot dat dat wel ooit in de toekomst gaat gebeuren. Ik hoop vooral dat hij een mooie tijd heeft, goed werk kan verrichten voor zijn kopman, en wie weet ook eens voor eigen kans mag gaan!
Mijn ervaring met Benoît Cosnefroy
Ik hoorde voor het eerst van Cosnefroy toen ik de tv aanzette tijdens de finale van het WK voor beloften in 2017. Zijn medevluchter Kämna kende ik al wel, dus het verraste me dat die in de sprint geklopt werd. Toen ik in 2018 het wielrennen actiever wilde gaan volgen, besloot ik deel te nemen aan de Fok! Premier Cycling League. Aangezien ik niet precies het spelletje begreep, gaf ik in de tweede ronde veel teveel geld uit, zodat ik in de derde ronde bijna failliet was en met bijna nul euro nog een aantal sterke renners uit moest zien te zoeken. Mijn blik viel ineens op Cosnefroy, die ik me herinnerde van het WK, en hij bleek nog niet gekozen te zijn. Gek genoeg werd er ook in ronde 3 niet op hem geboden verder, zodat hij bij mij mocht gaan rijden voor een hongerloontje.
Gedurende het seizoen ontpopte Cosnefroy zich een beetje tot Calmejane-light. Calmejane had ik in de eerste ronde al binnengesleept voor iets van 12 miljoen, en Cosnefroy reed ongeveer dezelfde koersen. Hij was een stuk minder sterk, maar sprokkelde hier en daar wel puntjes terwijl hij me amper een cent gekost had. Je kan het veel slechter treffen.
Aangezien ik het oliedomme idee had om dit jaar een gimmick-team te kiezen heb ik niet verlengd met Cosnefroy. Maar verdraaid als 't niet waar is, die stomme FPCL zorgt er toch voor dat je een band gaat kweken met sommige van die jongens. Derhalve heb ik hem nu gekozen als adoptierenner en ben ik benieuwd of hij mooi in beeld gaat rijden deze Tour.
Benoît Cosnefroy, mogelijk de renner met de mooiste naam in het peloton, wordt geboren op 17 oktober 1995 in het Franse plaatsje Cherbourg-Octeville. Dat hij ooit een grote wielrenner zou gaan worden stond in de sterren geschreven, want hij komt uit een volkomen wielergekke familie, met een rondedirecteur als opa en een neef die hem steeds op sleeptouw meenam naar jeugdkoersen. Zo kwam het dan ook dat hij op achtjarige leeftijd zijn eerste licentie verkreeg bij een jeugdploeg in zijn achtertuin. Een voorbode van veel moois.
De eerste zwaluw vloog over toen Cosnefroy 16 jaar was en een koers won die vernoemd was naar niemand minder dan zijn eigen opa. De Grand Prix Louis Cosnefroy, die plaatsvond in Teurtheville-Hague, was een prooi voor de jonge Benoît. Helaas was er in die jaren niet alleen voorspoed, want in de Tour des Pays de Savoie van 2015 maakte hij een doodsmak waardoor hij een half jaar niet heeft kunnen koersen.
Niettemin slaagde Cosnefroy erin om eind 2015 een plekje te bemachtigen bij de opleidingsploeg van AG2R. Waar sommige renners zich blind staren op de fiets en daardoor enigszins wereldvreemd worden, slaagt Cosnefroy erin om topsport en opleiding te combineren. Zoals je ook al een beetje aan zijn briljante brilletje kan zien, is het een slimme jongen die graag bijblijft met wat er zoal speelt in de maatschappij. Een beetje de Franse Sam Oomen, zou je kunnen zeggen.
Gedurende 2016 rijgt Cosnefroy de ereplaatsen aaneen, maar winnen doet hij eigenlijk weinig. Hij krijgt bij de beloftenkoersen die hij rijdt veelal de status van eeuwige tweede. In 2017 begint langzaam het tij te keren. Naast een etappe in de Rhône-Alpes Isère Tour wint hij een week voor het WK ook de Grand Prix d'Isbergues. Hij is dan inmiddels overgestapt naar de profs van AG2R, en binnen een maand of twee pakt hij dus zijn eerste profzege. Dit maakt dat de Franse beloftenploeg geïnteresseerd kijkt naar zijn prestaties. Wat zou hij op het WK kunnen laten zien?
De rest is geschiedenis. Cosnefroy rijdt een fantastische koers en verslaat in de sprint zijn medevluchter Lennard Kämna. Hij is op 21-jarige leeftijd wereldkampioen bij de beloften, het begin van een veelbelovende carrière.
2018 verloopt niet slecht, maar ook nog niet zo spectaculair als hij misschien had gehoopt. Na een moeizame seizoensstart volgen er verre ereplaatsen in Franse eendagskoersen als Cholet-Pays de la Loire (10e) en La Roue Tourangelle (9e). Gedurende het seizoen volgt heel langzaam maar zeker de bevestiging dat Cosnefroy een sterke eendagscoureur in wording is, die bovendien rap kan aankomen. In de tweede etappe van de Boucles de la Mayenne moet hij in de sprint van een elitegroepje alleen Nacer Bouhanni voor zich dulden, toch niet de minste (al is het wel een eikelbijter natuurlijk). Zijn beste prestatie van 2018 bewaart Cosnefroy voor het laatst. In een behoorlijk sterk bezette Parijs-Tours rijdt Cosnefroy samen een sterke achtervolging met Niki Terpstra, alleen krijgen ze Sören Kragh Andersen niet meer terug. Het wordt een derde plaats voor onze Franse vriend, toch een heel mooie uitslag.
2019 laat een vergelijkbaar beeld zien. In het begin van het seizoen is Cosnefroy nog vaak in de achterhoede te zien, maar in Parijs-Camembert pakt hij een prachtige overwinning. De rest staat amper op de foto en dus mag de Brillenkoning (dat is vanaf nu zijn bijnaam) niet alleen zijn armen in de lucht steken, maar ook zijn gewicht in kaas gaan opeten. Hopelijk houdt hij daarvan, maar vast wel, want hij komt uit Frankrijk.
In deze Tour de France maakt Benoît Cosnefroy zijn debuut! Hij zal ongetwijfeld moeten knechten voor Bardet, maar het is aannemelijk dat hij ook veel ervaring zal opdoen voor de toekomst. Het ligt niet in de lijn der verwachtingen dat hij meteen een ritzege pakt, maar de kans is groot dat dat wel ooit in de toekomst gaat gebeuren. Ik hoop vooral dat hij een mooie tijd heeft, goed werk kan verrichten voor zijn kopman, en wie weet ook eens voor eigen kans mag gaan!
Mijn ervaring met Benoît Cosnefroy
Ik hoorde voor het eerst van Cosnefroy toen ik de tv aanzette tijdens de finale van het WK voor beloften in 2017. Zijn medevluchter Kämna kende ik al wel, dus het verraste me dat die in de sprint geklopt werd. Toen ik in 2018 het wielrennen actiever wilde gaan volgen, besloot ik deel te nemen aan de Fok! Premier Cycling League. Aangezien ik niet precies het spelletje begreep, gaf ik in de tweede ronde veel teveel geld uit, zodat ik in de derde ronde bijna failliet was en met bijna nul euro nog een aantal sterke renners uit moest zien te zoeken. Mijn blik viel ineens op Cosnefroy, die ik me herinnerde van het WK, en hij bleek nog niet gekozen te zijn. Gek genoeg werd er ook in ronde 3 niet op hem geboden verder, zodat hij bij mij mocht gaan rijden voor een hongerloontje.
Gedurende het seizoen ontpopte Cosnefroy zich een beetje tot Calmejane-light. Calmejane had ik in de eerste ronde al binnengesleept voor iets van 12 miljoen, en Cosnefroy reed ongeveer dezelfde koersen. Hij was een stuk minder sterk, maar sprokkelde hier en daar wel puntjes terwijl hij me amper een cent gekost had. Je kan het veel slechter treffen.
Aangezien ik het oliedomme idee had om dit jaar een gimmick-team te kiezen heb ik niet verlengd met Cosnefroy. Maar verdraaid als 't niet waar is, die stomme FPCL zorgt er toch voor dat je een band gaat kweken met sommige van die jongens. Derhalve heb ik hem nu gekozen als adoptierenner en ben ik benieuwd of hij mooi in beeld gaat rijden deze Tour.
Mag ik Florian Vachon nog adopteren?
That's history. I say history because it happened in the past.
Murray Walker
Murray Walker
Gregor Mühlberger is klaar de start van zijn 2e Tour
twitter:muehlberger_94 twitterde op vrijdag 05-07-2019 om 22:04:06 COUNTDOWN ON for letourdefrance 💥 cross your fingers for us and stay tuned - 3 weeks mean 21 chances - I‘ll give it my all 🔥🦅 #bohbandofbrothers #ridenatural #letourdefrance 📸 veloimages @ Brussels, Belgium https://t.co/Y4pKMlDTrV reageer retweet
COUNTDOWN ON for letourdefrance 💥 cross your fingers for us and stay tuned - 3 weeks mean 21 chances - I‘ll give it my all 🔥🦅
Voordat de Tour echt los barst wil ik jullie nog even voorstellen aan Stephane Rossetto. Eigenlijk heel hypocriet dat ik dat mag doen, want ik weet fuck all van hem. Laat ik dus maar bij het begin beginnen, namelijk bovenaan op zijn wikipedia-pagina.
Stephane is 32 jaar geleden geboren in het plaatsje Melun onder Parijs. Zijn grootste overwinning is de overwinning in de 4e etappe van de tour de Yorkshire richting Leeds, waarbij hij een ontsnapping van 115km om wist te zetten in champagne. Misschien dat dat al een voorbode was, want afgelopen week is hij 2e geworden in het Nationaal Kampioenschap Tijdrijden. Maar daar heeft hij natuurlijk niks aan, want de nummer 2 is de eerste verliezer en zal hij dus ook niet te zien zijn in de nationale kleuren in de tijdrit.
Verder rijdt Stephane al sinds 2015 voor het prachtige ploegje Cofidis. Wat mooier is is dat hij in 2010 voor Vacansoleil heeft gereden, maar laat dat jaar nou volledig leeg zijn op zijn wikipedia-pagina. Zijn hoogste uitslag dat jaar was 17e in de 3e etappe van de Vuelta a Burgos. De echte kenner weet natuurlijk dat dat een ploegen-tijdrit was en dat er maar 17 ploegen mee deden.
Stephane is 32 jaar geleden geboren in het plaatsje Melun onder Parijs. Zijn grootste overwinning is de overwinning in de 4e etappe van de tour de Yorkshire richting Leeds, waarbij hij een ontsnapping van 115km om wist te zetten in champagne. Misschien dat dat al een voorbode was, want afgelopen week is hij 2e geworden in het Nationaal Kampioenschap Tijdrijden. Maar daar heeft hij natuurlijk niks aan, want de nummer 2 is de eerste verliezer en zal hij dus ook niet te zien zijn in de nationale kleuren in de tijdrit.
Verder rijdt Stephane al sinds 2015 voor het prachtige ploegje Cofidis. Wat mooier is is dat hij in 2010 voor Vacansoleil heeft gereden, maar laat dat jaar nou volledig leeg zijn op zijn wikipedia-pagina. Zijn hoogste uitslag dat jaar was 17e in de 3e etappe van de Vuelta a Burgos. De echte kenner weet natuurlijk dat dat een ploegen-tijdrit was en dat er maar 17 ploegen mee deden.
|
|
