[RTL4] Zomer met Art #1 Bagger op de late avond

quote:

Waarom blijft RTL geloven dat wij kijkers niet op een beetje inhoud zitten te wachten?

Eén conclusie durf ik veilig te trekken over Zomer met Art: er is heul veel aandacht besteed aan het decor, dat een eclectische strandtent moet voorstellen. Kussens, wijnkoeler, bloemen, heel veel planten, geen centrale tafel maar houten picknicksets en loveseats her en der door de studio waar Art Rooijakkers als gastheer tussendoor schuift van gast naar gast. Ben ik dan nog iets vergeten? Ah natuurlijk, de plastic dolfijn.

Kortom, met warmte en sfeer zit het wel snor in deze tijdelijke opvolger van RTL Late Night met Twan Huys, al vond ik het een gemiste kans dat ze de show niet in de buitenlucht opnemen zoals de promo’s van afgelopen weken deden geloven. Maar belangrijker: het is zo jammer dat ze al die tijd en moeite die in het decor zit, niet hebben gestoken in het regelen van een paar écht goede, urgente gasten voor de eerste aflevering. Dáár trek je meer kijkers mee dan met een goedgetimmerde bar.

Op de een of andere manier blijven ze bij RTL hardnekkig geloven dat hun doelgroep niet op een beetje inhoud zit te wachten. Geen idee waar ze dat op baseren, want de kijkcijfers laten iets heel anders zien. Maar goed, geheel in lijn met de RTL Late Night-traditie van de laatste jaren begon de uitzending met een voorspelbaar gesprek met twee alleenstaande moeders die amper rondkomen. Als aanleiding daarvoor waren voor het gemak de recentste CBS-cijfers, de nieuwe landbouwplannen van minister Schouten en de toespraak van Rutte van afgelopen weekend op een hoop geveegd.

Er zat een jochie dat onder de douche door de bliksem was getroffen. Guido Weijers gaf les in geluk. Charles Groenhuijsen (met blauw oog) herkauwde de zaak O.J. Simpson. Er was een verschrikkelijke quiz om verslaggevers Bram Krikke en Gwen van Poorten voor te stellen die voor de show elke dag een grappig filmpje (of niet-grappig, zo bleek even later) maken. En toen– verrassing - was er zomaar een aardig gesprekje met een bioloog over homoseksualiteit onder dieren. Vooral de giraffen zijn er nogal van, zo bleek. Ondertussen acteerde Art vol overgave de geïnteresseerde talkshowhost, maar Oscar-waardig was het niet.

Eén aardig gesprekje in 75 minuten is een erg zuinig netto uitlekgewicht. Ik weet het: het was pas de eerste aflevering, zo’n redactie moet erin komen, Art moet groeien in zijn rol, niet iedereen houdt van Pauw of Jinek. Maar wat ik niet snap: als je als zender nou gewoon geen zin hebt om de kijkers serieus te nemen en een luchtige maar góede talkshow te maken, waarom laat je dan niet gewoon De Zwakste Schakel staan?