Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Allereerst een compliment aan de mensen die het parcours in elkaar hebben gezet. Net als vorig jaar is het om te smullen. Paar keer sprinten, paar keer tijdrijden, paar keer klimmen. Doppio Mortirolo, sterrati en een achtervolging op de Fedaia. Daar waar Vegni er niet veel van heeft gebakken, doen ze dat hier wel. De achtervolging vorig jaar was unaniem een belachelijk groot succes. Het klonk wat vreemd, maar in de praktijk werkt het vrij aardig. De top van het klassement start op basis van hun tijden en de eerste over de streep wint de Girobio. Dat zal ook dit jaar weer gebeuren, met zoals gezegd de bekroningen op de mythische Fedaia.
Vorig jaar was het een absoluut gekkenhuis en de tickers waren voor geen meter te volgen. Chaos, chaos, chaos. De ene dag was die de beste, de dag erna die, en weer een dag later een ander. De eindwinnaar droeg uiteindelijk de naam Vlasov, die op dat moment al prof was bij Gazprom. Onder de ritwinnaars zien we ook de nodige jongens die inmiddels een mooi contract hebben. Van Affini tot Philipsen en van Osorio tot Stannard. Hier goed zijn levert je een plekje op bij de profs. Wie dat dit jaar zijn gaan we nu beleven. Voordat ik begin wil ik wel mijn ergernis uitspreken over de organisatie. Ik had het graag anders gedaan, maar het is een paar uur voor de start en er is nog geen startlijst. Mocht er iets ontbreken of er wel instaan terwijl ze niet meedoen, u weet waarom.
Of hij hier goed is of niet maakt voor hem waarschijnlijk allang niet meer uit, Andrea Bagioli heeft ongeacht de score de ploegen voor het uitkiezen. Dit is de topfavoriet. Andrea woont in ergens in een huis. Dat huis ligt op steenworp afstand van een berg. Die berg draagt een naam: Mortirolo. Ruim een jaar lang heeft hij hier naartoe gewerkt en hij is o-zo goed in orde. Het verhaal dat hij vorig jaar forfait moest geven vanwege schoolexamens zal inmiddels wel bekend zijn, maar sindsdien is er veel gebeurd en sindsdien heeft hij net zoveel gewonnen. In zijn laatste voorbereidingswedstrijd op de Girobio liet hij er geen gras over groeien en hij stuurde een duidelijk bericht naar de rest: bergop is er nauwelijks beginnen aan, hij is de beste. In l'Isard was het dagenlang koud, guur, glad en nat, maar dat deerde hem niet. Hoewel het uiteindelijke eindklassement zou spreken van 15 seconden, was het verschil tussen Bagioli en Leknessund veel groter dan dat. Zonder ongeluk of pech gaan ze goed moeten zijn om hem te verslaan.
Brengt Axeon de grootste uitdager van Bagioli? Nee, dat doen ze niet. Zoals u vermoedelijk al doorhad, had hier eigenlijk een stukje over João Almeida moeten staan, de nummer twee van vorig jaar. Als Almeida draait is dat een heel vervelende tegenstander om tegen te spelen alleen het draait vaak niet. Nu Axeon het moet doen zonder jongens als Almeida en Bjerg zullen de ambities behoorlijk aangepast moeten worden. Ze brengen nu jongens als Vermaerke en Vacek. Grote, maar erg jonge talenten en het is afwachten wat zij kunnen als eerstejaars. Niets is onmogelijk en ongetwijfeld zullen er ritten zijn waar ze zich zullen tonen, maar een klassement lijkt me zonder João uitgesloten.
Het Italiaanse circuit wordt al maandenlang gedomineerd door mensen op brommers uit Zuid-Afrika. Dimension Data is hier en als de trend van dit seizoen zich voortzet, gaan deze gasten heel veel etappes winnen. Battistella, Sobrero en Konychev, het is een heuse, niet te houden tridente. Vaak is het niet de vraag of ze winnen, maar wie deze keer de eer krijgt. Ook voor hen is dit het doel, want net als Bagioli stuurden ze hun kat naar Tsjechië voor de Vredeskoers. Battistella lijkt de man te zijn om een klassement neer te zetten en hij kan dat. Vorig jaar werd hij tweede in de Course de la Paix na een ontketende Pogacar en recent won hij nog een eindklassement in Zuid-Afrika. Nu was het niveau daar niet bijster hoog, maar you get the point. DiData is recent op trainingskamp geweest op de Fedaia en ze kennen elke meter. Ook de etappe naar Falcade staat aangestreept bij Battistella, zijn thuisrit. Aan Konychev en Sobrero om voor dagwinst te gaan. De rit naar Gaiole in Chianti, dat lijkt een mooie. Sobrero is immers regerend winaar van de Strade Bianche. Sinds eergisteren mag Sobrero tevens zeggen dat hij per 2020 prof wordt, want hij heeft een contract getekend bij het echte Dimension Data. De moraal is hoog, de vorm is hoog. Dat kan maar één ding betekenen: broem, broem.
De Colombiaanse selectie was vorig jaar als collectief de allerbeste. De ene na de andere bergrit werd gewonnen, met iedere keer andere renners. Osorio, Muñoz, Rubio, die andere Muñoz. De weg hoefde maar omhoog te lopen en ze fladderden er van weg. Dit jaar opnieuw? Dat zou kunnen. Allereerst is daar Camilo Ardila, een lichtgewicht van een meter twintig. Een paar weken geleden domineerde hij de Vuelta de la Juventud, de grootste en belangrijkste rittenkoers voor beloften in Zuid-Amerika. De eindzege greep hij daarmee niet, maar de rest werd bergop wel in de minuten gereden. Twintig lentes jong is hij pas, maar de kans bestaat dat hij hier definitief een contract in Europa bij elkaar gaat fietsen. Wie pakte die eindzege in de Juventud dan wel? Jesus David Peña, een voormalig mountainbiker. Peña is zowaar nog jonger (begin mei is hij 19 geworden) en daarmee pakte hij een historische zege. Die zege dankte hij wel aan de sterkte van zijn ploeg van Strongman, want in de tijdrit werd hij op drie minuten gezet door Ardila. Peña heeft al wat ervaring in Europa. Hij deed mee tussen de profs in Sicilië en tussen de beloften in Palio del Recioto en Belvedere. De jongen die wel eens voor een verrassing zou kunnen zorgen is echter Juan Diego Alba. Alba is voor Colombiaanse begrippen een prof en heeft hier al een paar overwinningen geboekt en een aantal ereplaatsen gepakt. Alba werd bijvoorbeeld tweede in een etappe over La Linea, dat ver boven de 3000 meter gaat, dan kun je aardig omhoog fietsen. Ook Juan Fernando Calle, de afgelopen twee jaar aardig koersend voor de amateurtak van Caja, is een jongen om te volgen.
Mark Donovan, nog zo'n jongen met wie het dit seizoen nog niet zo gaat als gepland. Donovan rijdt voor Wiggins en was vorig jaar een openbaring. Als eerstejaars droeg hij heel even de roze trui en hij zou uiteindelijk vierde worden in het eindklassement, een fenomenaal resultaat. Een ritoverwinning in de Aosta en een 11e plek in l'Avenir later reed hij voor Sky als stagiair en mocht hij met Sunweb mee op trainingskamp. De topploegen stonden dus collectief in de rij. Hiermee zouden in principe de ingrediënten voor een topseizoen er moeten liggen, maar dat topseizoen is er nog niet en de vraag of het er nog gaat komen wordt steeds een beetje luider. Een schamele 14e plek in een tijdrit in Alentejo is zijn beste resultaat van het jaar en sinds Luik heeft hij geen koers meer gereden. Ook op sociale media blijft het stil. Komt dat nog goed voor de Giro? Het talent is er, maar de vorm lijkt er niet. Aan hem om het tegendeel te bewijzen.
Bij SEG eten ze ook iedere dag een brommer voor ontbijt en hiermee zijn we aangekomen bij mogelijk de beste beloftenploeg die er is. Het ligt in de lijn der verwachting dat ze hier ook weer gaan scoren want ze kunnen meedoen op allerlei fronten. Zoals gezegd, er is geen startlijst, dus zekerheid heb ik niet, maar tot mijn verbazing lijkt het erop dat Alberto Dainese zijn kat stuurt. Het is dus aan Groves om te sprinten. De dominantie van Dainese en Groves dit seizoen is bekend en als het op sprinten aankomt, is die laatste de vijfsterren favoriet. Als bij Arensman de benen weer in orde zijn en de wattages van de trainingen ook naar de wedstrijd komen, zit er een dik klassement er ook in. Berkhout zag dat het goed was.
De Lotto-Loterij is er weer eens, maar wees gerust, geen klassement dit keer. De jongens van Kurt Van de Wouwer willen hier voornamelijk etappes winnen en ze hebben daar een paar uitstekende renners voor. Ilan Van Wilder slaat een keertje over en zet alles op de Aosta, maar Julian Mertens is hier wel. Mertens is erg rap en komt wel een heuvel over. Hoewel hij in l'Isard niet best was, zijn dat wel kwaliteiten waarmee je kunt scoren. Viktor Verschaeve is er nog zo een. Verschaeve klimt best aardig en heeft zich na Luik specifiek voorbereid op de Giro. In de Isard was hij best goed en vanuit een ontsnapping is best wat mogelijk.
De beloftenploeg van FDJ is nog niet heel oud, maar ze leveren daar goed werk. Ze focussen zich niet alleen op Frankrijk, maar kijken ook rond in andere gebieden en Madiot kan daar langzaam van gaan profiteren, want als het goed is sturen ze er een paar die best wel een prof zouden kunnen worden. Théo Nonnez is er zo een en na een vijfde plek in l'Isard lijkt hij in goede vorm voor een sterk klassement hier. Ook Kevin Inkelaar, voorheen bij Contador, kan een klassement neerzetten in de tweede lijn. Vorig jaar won hij bijvoorbeeld een rit in - een weliswaar behoorlijk onthoofde - Aosta, waar hij ook tweede werd in het eindklassement. Verder is het gissen. Als Scaroni op pad mag, zou het zomaar kunnen dat er dagsucces in zit.
Het altijd sympathieke Tirol brengt een jongen om te volgen, een Duitser. Zijn naam is Georg Zimmerman. In het Italiaanse amateurcircuit is deze Duitser langzaam een fenomeen aan het worden. Veel wint hij niet, maar de keren dat hij wint is het spectaculair. Is het geen heuse solo in de Trofeo Piva, dan blijft hij het peloton wel met een haar voor in Sant'Ermete. Zimmerman heeft bovendien al de nodige ervaring tussen de profs. Zo eindigde hij vierde van de subtop in de Ain en liet hij zich een paar keer goed zien in Trentino. Tussen de grote jongens die volop in voorbereiding waren op de Giro en de Tour klinkt niet als een heel slechte aanloop. Voor de winst, dat lijkt me stug, maar Zimmerman zou zomaar eens mee kunnen dingen om een paar mooie klasseringen. Bora are you watching?
In de Vredeskoers ontbrak hij nog en daar sprak ik mijn verbazing en ongenoegen over uit, maar nu is duidelijk waarom: Ethan Hayter start hier, in de Giro. Hayter zal een van de bekendste namen aan de start zijn, want hij is succesvol geweest op de baan en op de weg en uiteindelijk leverde hem dat vorig jaar een stageplek op bij Sky. Hayter kan ongetwijfeld als een van de favorieten worden gezien, want in principe kan hij op alle terreinen mee. Tegen de klok is hij erg sterk, hij gaat goed omhoog en is ook nog vrij rap. Bovendien is hij nog goed in vorm ook, getuige zijn eindoverwinning in Travers les Hauts en een tweede plek in de koninginnenrit in Orlen. Hayter krijgt een hoop baanrenners met zich mee, onder andere Fred Wright, Matt Walls en Will Tidball. Dat is geen slecht clubje.
Omdat ik niet ALLE Italiaanse amateurploegen door ga nemen, wil ik het wat dat betreft slechts bij een paar individuen laten. Het altijd sympathieke Friuli is maar een kleine opleidingsploeg in verhouden tot Colpack en Zalf, maar ze leveren nog best aardig talent af. Giovanni Aleotti is er zo een. Heel veel ereplaatsen en twee overwinningen dit jaar, je zou voor minder. Net als Bagioli moest Aleotti vorig jaar nee zeggen tegen de Giro vanwege schoolexamens, maar nu is hij er bij. In principe potentieel ritwinnaar, maar Aleotti wil eerst voor een klassement gaan.
Francesco Di Felice is er nog zo een die de ene ereplaats na de andere opraapt. Net als Aleotti koerst hij voor een kleinere ploeg, namelijk General Store Essegibi. Winnen is hem nog niet heel vaak gelukt, maar over het algemeen is deze jongen een van de betere renners in het Italiaanse circuit. Hij is best rap, hij kan een beetje klimmen. Dan kom je al een heel eind. Zalf brengt ook normaal ook een sterke ploeg en een daarvan is Gregorio Ferri. Deze jongen heeft al meer dan eens tegen de profs gekoerst en is in Italië niet van het podium te slaan. 14 keer eindigde hij al in een top vijf. Niet slecht. Laten we dan afsluiten met wat moois: Einer Rubio. Rubio was hier vorig jaar namens de Colombiaanse nationale ploeg en won een rit. Nu is hier hier opnieuw, maar dan namens zijn echte ploeg: de tuinmannen uit Vejus. Het is me een raadsel waarom hij toentertijd niet is opgepikt om ergens prof te worden. Enfin, hij is hier weer en hij zou zomaar een heel sterk klassement kunnen rijden. Hij kreeg het vorig jaar immers al een keer voor elkaar om Pogacar te kloppen, dan kun je wat.
Prognose: 1. Andrea Bagioli, 2. Ethan Hayter, 3. Samuele Battistella