Het leven en alles dat daarbij hoort kan me bijna niets meer interesseren.
Ik onderneem niets, en ik wil ook niets ondernemen. Het liefst zou ik de hele dag lang in m'n bed liggen. Dat is het enige wat ik nog wel wil.
Elke ochtend sta ik weer op en besef ik me dat ik nog leef, nouja voor zover je dit leven kunt noemen.
Weer een lange dag zonder inhoud.
Die klote therapie werkt ook niet. Als het al doorgaat, die kloothommels van het Meregaard hebben nu al 2x een afspraak 1 dag van te voren afgebeld!
In m'n vrije tijd doe ik nauwelijks iets, want niets kan me boeien. Van 't weekend af en toe es een filmpje pakken of een kroeg in zodat het nog ergens op lijkt, maar het 'gevoel' is er gewoon niet.
Al het leven is uit me gezogen. Elke dag dat ik opsta is er een teveel en de drang om een einde aan alle ellende te maken wordt steeds groter.
Maar ik wil niet écht dood, denk ik. Wat ik wil is een normaal leven, maar dat is onmogelijk.
Ik kan niet leven met mezelf. Ik ben bang voor mezelf en bang voor alles dat komt.
Wie weet wat voor 'nieuwe' dingen morgen zal brengen!
Ik word al bang als ik denk aan al de dingen die het leven me nog moet gaan 'bieden'. Maar al die dingen wil ik niet! Maar het zijn dingen die er stomweg bij horen.
Ik snap het niet en ik weet verdomme niet wat ik moet doen!
Elke dag weer al die handelingen, gesprekken en confrontaties die men 'het leven' noemt. Het kan me werkelijk gestolen worden!
En dan te bedenken dat ik pas 18 ben!
Dit is niet een rottige vase zoals bijna elke puber die heeft.
Het leven is me gewoon teveel, ik kan het niet aan!
Bah! 
of ga eens stappen met vrienden ofso
succes
dutchmage, ouwe kaenker taalpurist! O+
-webicon verwijderd, veel te groot, niet terugplaatsen-
Sjonge jonge. wie zit ik nou voor de gek te houden eigenlijk?
Wij hebben natuurlijk geen kant-en-klare oplossingen voor je, maar we kunnen wel met je meeleven. Heel veel mensen hier voelen zich slecht en zien het niet zitten allemaal. En tóch blijven ze doorgaan en zijn er ook goeie dagen!
Hoe woon je? Ik bedoel... bij je ouders of op jezelf? Heb je 1 of meer vrienden die van je gevoel afweten?
Niet zo bij de pakken neer zitten. Je gaat door een periode heen dat je je macho ontwikkeld. Komt allemaal goed!
Het klinkt gek maar ik kan me zelf alweer blij maken als ik naar de meest gekke dingen kijk als de vorm van een kopje als ik koffie drink. (niet dat ik dan in tranen uit barst maar ander verhaal)
Probeer wat afleiding te vinden, sterkte
Dwan
quote:Da's een hele goede vraag, Roonaan...
Op dinsdag 7 januari 2003 22:58 schreef Roonaan het volgende:
totaal misplaats zeker van mij om te zeggen; maar wat is er nodig in je leven om te zorgen dat het is zoals je wel wilt dat het wordt?Sjonge jonge. wie zit ik nou voor de gek te houden eigenlijk?
Een tijdje dacht ik dat ik een vriendin miste, maar die kan me nu ook gestolen worden.
quote:Het probleem is nou juist dat er niets is dat ik echt leuk vind.
Op dinsdag 7 januari 2003 22:56 schreef dutchmage het volgende:
je komt er wel overheen ga eens dingen doen die je leuk vind...
of ga eens stappen met vrienden ofso
succes
Stappen doe ik wel maar niet omdat ik het nou zo leuk vind. Puur omdat het zo nog ergens op lijkt, en met alcohol op en wat mensen om me heen ben ik altijd nog vrolijker dan thuis waar ik alleen ben.
quote:Ik woon bij m'n vader(ouders zijn gescheiden). Veel vrienden heb ik niet, met veel mensen kan ik stomweg niet door de bocht en als dat wel lukt houd ik ze nog niet lang te vriend.
Op dinsdag 7 januari 2003 23:00 schreef Loesje29 het volgende:
Hee lieffie...Wij hebben natuurlijk geen kant-en-klare oplossingen voor je, maar we kunnen wel met je meeleven. Heel veel mensen hier voelen zich slecht en zien het niet zitten allemaal. En tóch blijven ze doorgaan en zijn er ook goeie dagen!
Hoe woon je? Ik bedoel... bij je ouders of op jezelf? Heb je 1 of meer vrienden die van je gevoel afweten?
Komt denk ik omdat ik een en al negatief ben(tja heb ook niets om postitief over te zijn).
En praten kan ik wel vergeten.. Tja dat zijn vrienden.
quote:Ik heb eerste een aantal weken bij een psycholoog gelopen, en Seroxat gebruikt.
Op dinsdag 7 januari 2003 23:01 schreef Silicium het volgende:
Wat voor therapie volg je? Waar word je voor behandeld?
Het werd me teveel en 'misbruikte' m'n overgebleven Seroxat maar in een keer. Was stom dronken, wist ik veel.
Vanuit het ziekenhuis ben ik toch bij het RIAGG terecht gekomen(nu het Meregaard).
Maar die lui maken hem helemaal lekker. Al twee keer een afspraak afgebeld.
Niet dat die therapie helpt ofzo, maar dit geeft ook weinig hoop.
quote:Ik wil best wel dingen ondernemen maar de motivatie ontbreekt.
Op dinsdag 7 januari 2003 23:09 schreef Stonehead het volgende:
Je had het over films. Kerstfilm It's A Wonderful Life wel eens gezien? Amelie? American Beauty? Laat ik het lomp zeggen, weet je zeker dat je geen bord voor je kop hebt? Maak eens een praatje met iemand die je niet kent, ga eens rondkijken bij een instituut, cafe of vereniging waar je nog nooit geweest bent, voor mijn part de scouting.. Er is zoveel dat je nog niet gezien hebt, nog zoveel dat je voor anderen kunt betekenen. Je moet het alleen willen. Ik hoop voor je dat je wat mensen tegenkomt die je de waardering geven die je verdient. Terug in die spiraal naar boven jij
En da's opzich niet zo verwonderlijk want alles dat ik in het verleden heb geprobeerd is ook mislukt. Ik lijk wel vervloekt te zijn ofzo.
Het is niet zo dat ik te beroerd ben om een praatje te maken met iemand, maar echt grote dingen(voor mij dan) ondernemen 'lukt' me gewoon niet.
Ik heb bij mezelf gemerkt dat dit gevoel weg gaat of minder wordt als ik dingen te doen heb. Dingen te doen hebben is weliswaar vrij lastig als je nergens zin in hebt maar ik persoonlijk kom zelf nog wel eens per ongeluk in de situatie dat ik het druk heb (via een baantje of een beetje hobby-en) en dan voel je je vanzelf beter.
Makkelijker gezegd dan gedaan wellicht maar....ga dingen doen!...zorg dat je onder de mensen komt. Dat je een onderdeel wordt van een groter plaatje dan je eigen leven alleen want ik weet uit ervaring dat je je daar soms helemaal op kunt blindstaren.
Volhouden. Zorg dat je niet alleen over jezelf blijft piekeren. Doe eens wat anders. Van het ene kun je weer in het andere rollen en zo kun je je zaken weer op de rails krijgen.
succes
quote:Afleiding zat, maar de afleiding is min of meer m'n tweede leven geworden!
Op dinsdag 7 januari 2003 23:11 schreef Dwan het volgende:
Ik snap dat je een naar gevoel hebt en het niet leuk is maar vergeet alsjeblieft de kleine dingetjes waar je zo makkelijk voor bij kan lopen niet.Het klinkt gek maar ik kan me zelf alweer blij maken als ik naar de meest gekke dingen kijk als de vorm van een kopje als ik koffie drink. (niet dat ik dan in tranen uit barst maar ander verhaal)
Probeer wat afleiding te vinden, sterkte
Dwan
[Dit bericht is gewijzigd door Jerome81 op 07-01-2003 23:38]
quote:Had er eerst ook zo mooi achter staan.
Op dinsdag 7 januari 2003 23:13 schreef RunawayTrain het volgende:[..]
Da's een hele goede vraag, Roonaan...
Een tijdje dacht ik dat ik een vriendin miste, maar die kan me nu ook gestolen worden.
'Als je toch niet weet wat je mist, wat is het nut van het missen dan.' Maar weet ook dondersgoed dat het gewoon een gevoel is en dat het enige wat je wilt eraf komen is, en dat het niet weten hoe, je er nou niet direct levenslustiger van maakt.
quote:Tja het lijkt allemaal wel zo makkelijk.. En ik kom ook wel onder de mensen, soms meer dan me lief is.
Op dinsdag 7 januari 2003 23:23 schreef Preset het volgende:
Het klinkt alsof je een doel mist in je leven. Dat gevoel ken ik ook op dit moment (ik zit in het bijna spreekwoordelijke 'zwarte gat' :al een tijdje klaar met studeren, nog geen baan gevonden). Ik heb geen idee wat ik met mijn leven moet en ik ben af en toe als de dood om beslissingen te nemen of uberhaupt iets te ondernemen, gewoon angst omdat je niet weet wat de toekomst brengen zal.Ik heb bij mezelf gemerkt dat dit gevoel weg gaat of minder wordt als ik dingen te doen heb. Dingen te doen hebben is weliswaar vrij lastig als je nergens zin in hebt maar ik persoonlijk kom zelf nog wel eens per ongeluk in de situatie dat ik het druk heb
Makkelijker gezegd dan gedaan wellicht maar....ga dingen doen!...zorg dat je onder de mensen komt. Dat je een onderdeel wordt van een groter plaatje dan je eigen leven alleen want ik weet uit ervaring dat je je daar soms helemaal op kunt blindstaren.
Volhouden. Zorg dat je niet alleen over jezelf blijft piekeren. Doe eens wat anders. Van het ene kun je weer in het andere rollen en zo kun je je zaken weer op de rails krijgen.
succes
Maar ik breng m'n tijd meestal liever alleen door. Ik houd niet van veel mensen om me heen, ik hoef niets van hen en zij hoeven niets van mij.
Tenzij ik stom dronken ben, dan is alles best. Maar da's ook weer niet goed.
En 'grote' dingen ondernemen zie ik niet echt zitten omdat bijna alles in grote groepen mensen plaatsvind.
Het is echt vreselijk stom en ik kan niet precies uitleggen wat ik bedoel.
Maar ik kan gerust zeggen dat alles buiten mijn kleine leventje me doodsbang maakt.
Ik moet toegeven, ik denk er soms ook zo over als jij alleen in een wat minder extreme vorm denk ik.
Uitgaan met vrienden maken me wel gelukkig eigenlijk.
Ik denk dat jij net als mij gauw op dingen uit bent gekeken. mensen, plaatsen alles en iedereen beginnen mij ook te vervelen na een tijd. En ik heb soms ook het gevoel dat ik uit die hele rommel wil ontsnappen en iets heel nieuws wil hebben om me heen. Maar het gaat wel beter met me.
Ik denk dat het leuk voor je lijkt als je soms echt iets anders meemaakt, daar bedoel ik mee, andere plaatsen bezoeken andere mensen leren kennen etc.
Schrijf je eens in bij een uitzendbureau en neem een baantje die je na een korte periode weer weg kan sodemieteren als je het zat bent en weer aan iets nieuws kan beginnen. Afleiding en verandering lijkt me heel goed. Ik ben er ook mee bezig en ben allerlei dingen van plan dit jaar, werk zoeken op fitness gaan.
------Je moet leuke dingen voor je in het vooruitzicht creeren, waar je naartoe kunt leven. Jij ziet het leven mischien als een eenheidworst maar er is meer, en jij kan dat creeren------
Waarom kan ik nou verdomme nooit precies uitleggen wat ik voel?! Zelfs m'n psycholoog weet het er niet uit te trekken! Elke keer dat ik daar ben kom ik weer met een nieuw verhaal op de proppen.
Ik ga zo maar m'n bed in ofzo. Morgen weer werken... Fijn.. bah!
In elk geval bedankt voor het lezen en reageren. Niet dat het iets helpt ofzo, maar kwaad zal het ook niet kunnen.
Volgende keer als ik me weer zo voel kan ik dus net zo goed niks schrijven.
quote:Dat is het hem nou juist. Je zit opgesloten in je eigen kleine leven en dat wordt alleen maar kleiner als je er niet eens uitbreekt.
Maar ik kan gerust zeggen dat alles buiten mijn kleine leventje me doodsbang maakt
Ik ken het gevoel dat je beschrijft en het enige dat ik weet dat bij mij helpt is om een onderdeel te zijn van de 'grote' wereld want anders heb ik alleen mijn eigen 'kleine' wereld waar ik niet gelukkiger van word.
Ik begrijp de moeilijkheid. Je moet over een drempel heen maar als je eenmaal ergens inzit (maakt niet ui wat het is als het maar niet alleen met jezelf te maken heeft) dan stroom je vanzelf mee. Dan ga je weer met de wereld meedraaien.
quote:Niet een beetje zonde van je tijd dan? Kan hij/zij je niet doorverwijzen naar een andere arts die je wel weet te bereiken?
Op dinsdag 7 januari 2003 23:38 schreef RunawayTrain het volgende:
Nu zit ik gewoon weer klem.
Waarom kan ik nou verdomme nooit precies uitleggen wat ik voel?! Zelfs m'n psycholoog weet het er niet uit te trekken! Elke keer dat ik daar ben kom ik weer met een nieuw verhaal op de proppen.
Ik ga zo maar m'n bed in ofzo. Morgen weer werken... Fijn.. bah!
quote:het leidt in ieder geval even af, omdat je je toch gaat afvragen wie wat en waarom men erop reageert.
In elk geval bedankt voor het lezen en reageren. Niet dat het iets helpt ofzo, maar kwaad zal het ook niet kunnen.
Volgende keer als ik me weer zo voel kan ik dus net zo goed niks schrijven.
JE MOET LEUKE DINGEN VOOR JEZELF IN HET VOORUITZICHT CREËREN.
|
|
