Het kleutertopic deel 19

quote:

Op woensdag 12 juni 2019 16:19 schreef Phaidra het volgende:

[..]

Ja inderdaad . Hij is nu alweer 7! De tijd gaat zo ontzettend snel. Jij ook gefeliciteerd!

Van harte gefeliciteerd!

quote:

Op woensdag 12 juni 2019 13:56 schreef mousemicky het volgende:

- een activiteit afspreken (we maken samen deze ene tekening, en daarna ga je alleen tekenen)

Als bovenstaande niet werkt: Ik ben inmiddels bedreven in nee zeggen en dat blijven herhalen... tegen mijn zin meedoen is voor niemand leuk, dus doe ik niet...

Zo doe ik het inderdaad ook. I kan trouwens ook heel goed alleen spelen, maar vindt aandacht nu eenmaal ook erg leuk en samen iets doen. Dat snap ik ook, maar ik begrens dat wel heel duidelijk. En als ik dat heel duidelijk doe, dan zeurt ze misschien nog wel even door, maar dan geef ik niet toe en houdt zij ook op. Ik houd daarbij altijd voor ogen dat het echt belangrijk is dat je jezelf kunt vermaken én dat verveling ook niet erg is. Soms geef ik haar wel een tip. "Anders ga je dit of dat doen' Dan geef ik haar op die manier een 'zetje' en dat werkt vaak goed.

Wat ik veel lastiger vind, is dat mijn beide kinderen zo dol zijn op fysiek contact. Zowel I als Ysje houden zo van met mij knuffelen, bij me zitten, tegen me aan, op schoot etc. Op een vrije dag als we allemaal thuis zijn dan proberen ze me daarin allebei te claimen. En bij weigering of begrenzing is het drama. Huilen, gillen, schreeuwen. En dat kan mij ook echt benauwen. Ik weet nog niet hoe ik daar mee om moet gaan. Het is echt een heel sterke behoefte bij hen allebei. En zeker op zaterdag, als ik vier dagen heb gewerkt en ze daardoor niet heel veel heb gezien, dan moeten ze iets inhalen. Toen I klein was, deed ik haar op zaterdagochtend gewoon in de draagzak en gingen we samen op pad. Dan voelde ik me niet beperkt en had zij haar fysieke contact. Maar nu met twee kinderen is dat een stuk lastiger. En als ik bijv een tijd afspreek, dan werkt dat ook zelden, het lijkt zeker voor I nooit genoeg. .

Oh heeel erg herkenbaar Franny. Als ik bezig ben heb ik een dolle peuter aan mijn ene been en een kleuter aan mijn andere.
S is een beetje ziek en O had weetikveelwat dus man lag in O haar bed en de kids bij mij, ik in het midden. O had haar arm om mij heen en hield me in haar slaap stevig vast, en S had zijn mollige armpjes om mijn arm, om noooit meer los te laten. Schattig, heel lief, maar ik kon geen kant op Goddank heb ik vrij vandaag

Maar ja, ik vind he ook een uitdaging. Ik wil ze niet afwijzen, maar ook kunnen ademen

Hier ook heel herkenbaar Franny. Ik zit niet vaak op de bank, maar als ik er wel zit dan heb ik als ik niet uitkijk binnen no time 3 kinderen op mijn schoot. Aangezien ze inmiddels alledrie aardig aan de maat zijn past er maar één en dat zorgt weer voor de nodige irritaties bij de rest. Ik vind het wel heel gezellig hoor, zeker als we dan samen een boekje lezen of televisie kijken, maar zeker op warme dagen ben ik er niet zo blij mee, want dan heb ik al genoeg aan mezelf qua hitte.

Ik hoor mezelf regelmatig iets zeggen als "jongens ik krijg het een beetje benauwd als jullie allemaal op me zitten, ga nu maar weer even op je eigen plekje zitten." x100

Het zelfde geldt voor samen slapen. Ze willen allemaal heel graag in ons bed in slaap vallen en de afspraak is dat ze dat om beurten mogen. Ik heb niet altijd zin/tijd om bij ze te gaan liggen maar ik doe het over het algemeen wel. Vooral omdat het even een momentje is waarop we dan 1 op 1 de dag bespreken of gewoon even gezellig kletsen zonder gestoord te worden door de andere kinderen. En dat is met 3 jonge kinderen die allemaal graag de aandacht hebben ook heel wat waard en keihard nodig. En over het algemeen slapen ze allemaal binnen een kwartier dus echt veel tijd kost het niet.

Hier hebben ze me juist helemaal niet meer nodig. Voorlezen kan nog net zeg maar (en dan willen ze inderdaad wel allemaal op schoot of op dezelfde vierkantecentimeter zitten

Misschien scheelt het ook wat dat ze alledrie in dezelfde leeftijd zitten. Er is altijd wel iemand die mee wil spelen. En ze zijn ook nogal van de alsof spelletjes en daar kun je als volwassene ook lastiger in meegaan (ik in elk geval niet )

Hier is heel bewust samen iets doen (en dan ook echt zonder telefoon of ondertussen iets opruimen oid) echt de sleutel.

Als ik half meepuzzel en ondertussen iets opruim óf denk dat ik ondertussen wel even iemand kan whatsappen, word ik echt enorm geclaimd en gaat S niet zelf spelen.

Als ik even helemaal meedoe, raakt hij zo fijn in zn spel dat ik daarna ook gewoon kan aankondigen dat ik nu even [insert willekeurig taakje] ga doen.

Bovenstaande gaat over de driejarige peuter trouwens. De kleuter-af was gewoon sowieso niet zo heel goed in zichzelf vermaken

Maar ik merk aan mezelf dat ik ze af en toe 'mis'. Ze hadden allebei net een periode dat ze alles zelf konden en helemaal niet op schoot wilden, en S slaapt hele nachten door... en toen betrapte ik mezelf erop dat ik bij een kuchje door de babyfoon eigenlijk hoopte dat hij wakker zou worden zodat ik m gezellig bij me in bed kon nemen

En bij E steel ik af en toe de knuffels en kusjes en wacht ik op de aanhankelijke periode die ook altijd nog volgt...

Hier zoeken de broers het fysieke tegenwoordig ook vaak bij elkaar. Op z'n broers, dat wel. Dus die rollebollen regelmatig al knuffelend en stoeiend door de kamer .

In het dreumes topic gaat het over de rommel van een zandbak. Ik haalde J vandaag op van school, J kiepte zijn schoenen nog even leeg bij de zandbak. Komt de juf even vertellen dat ze altijd precies kan zien waar J heeft gezeten, omdat daar altijd een bult zand op de grond ligt

Ja wat LB zegt herken ik ook wel. Als we samen opstarten of wanneer ik echt mn best doe om een leuk verhaal / plan te bedenken wat ze kunnen gaan uitvoeren, dan werkt het vaak een stuk langer. Helaas zitten onze oudsten in een fase waarin ze veel ruziën , Soes heeft in de gaten dat ze niet op alles wat broer zegt ja hoeft te zeggen, en past dat daarom op alles toe, en broer zit in een combinatieklas met groep 4 en die zijn natuurlijk verbaal al behoorlijk sterk en een stuk 'stoerder' dan mijn zesjarige groep-3-er, maar wat hij daar leert, past hij continu explosief op haar toe . Het lijkt wel of hij gewoon niet meer met een normale / rustige reactie kan komen. Gezellig, heb zin in de zomervakantie!

En dan nog een mini anekdote van mijn echte kleuter (ik zie de oudste nog steeds onterecht als kleuter ):
Ik lag net met haar in bed een boekje voor te lezen en op een bladzijde stond een rups getekend. Zegt ze zo zachtjes fluisterend: " is dat een prinsessierups?"

Prinsessierups Heerlijk, die complete onderdompeling in een roze prinsessenwereld

En jaaa wat erg he, ze zijn al niet eens meer kleuters

Ik las hier trouwens gisteren(?) ook nog over halflege drinkbekers en broodbakken. E liet ook consequent de helft erin zitten en wij kregen ook eens de opmerking dat we wel wat minder druiven mee mochten geven / het mandarijntje wat secuurder moesten pellen Maarrrrr toen kwam er een Zeer Consequente bso juf in de klas tijdens de lunch en sindsdien eet ze alles op! (óók de korsten, hallelujah!) En, ook als die juf er niet is. Ze leren dus ook nog wel wat bij aan time management.

Oh Burdie, Franny & Spees, de HERKENBAARHEID! Maar echt! Ik leerde onlangs dat er ook een term is voor de fysieke overprikkeling: touched out. Dat gevoel ken ik. En dat mijn lief dan na een drukke dag met kinderen dan óók nog aan me wil zitten . Nu. Even. Niet.

Ander dingetje deze week. Het is niet echt fijn weer (nee echt? ) en de kinderen moeten ca. 15-20 min lopen van school naar bso. Ik geef bij slechte weersvoorspelling steeds een regenjasje mee. Maar kleuter doet die niet aan. Denkt er niet aan of weigert als zijn grote broer hem eraan herinnert (ik had het hem vanmorgen nog even extra op het hart gedrukt en hij deed het ook nog ). Dus voor de 2e keer deze week was hij zeiknat aangekomen op de bso. Maar het is toch gek dat zo’n leidster hem niet even sommeert om die regenjas aan te trekken?! Kom nou, eigen mening is leuk, maar hier gaat wat mij betreft wel een beetje de beschermende macht in... Hij moet nog even door met zijn natte kleding. Of zie ik dat verkeerd? (Hij lijkt er zelf niet echt van onder de indruk, maar ok )

Phaidra, wil hij misschien een eigen paraplu als alternatief?

Dat is nog wel een goeie! Al ben ik een beetje huiverig meestal met paraplu’s ivm lompheid. Maar dat moet dan maar even.

Touched out. Herkenbaar. En ik voel me er altijd zo schuldig over.

Phaidra, ik vind ook dat de leidsters daar een beetje op mogen letten. Best een lange wandeling nog.

Ja, is ook best lang. Zeker nu er een aantal jonge kleuters bij zitten (waaronder de mijne ). Niet alle leidsters hebben een rijbewijs om met het busje te gaan. Ze hadden eerst ook een stint, maar ja... . Er is goede hoop dat die binnen nu en een jaar weer veilig de weg op kan, maar tot die tijd moeten ze soms ook wandelen. Ze maken er wel wat leuks van hoor, met een route langs speeltuinen en parkjes. Dus meestal vinden ze het best leuk.

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:17 schreef Phaidra het volgende:
Oh Burdie, Franny & Spees, de HERKENBAARHEID! Maar echt! Ik leerde onlangs dat er ook een term is voor de fysieke overprikkeling: touched out. Dat gevoel ken ik. En dat mijn lief dan na een drukke dag met kinderen dan óók nog aan me wil zitten . Nu. Even. Niet.

Ander dingetje deze week. Het is niet echt fijn weer (nee echt? ) en de kinderen moeten ca. 15-20 min lopen van school naar bso. Ik geef bij slechte weersvoorspelling steeds een regenjasje mee. Maar kleuter doet die niet aan. Denkt er niet aan of weigert als zijn grote broer hem eraan herinnert (ik had het hem vanmorgen nog even extra op het hart gedrukt en hij deed het ook nog ). Dus voor de 2e keer deze week was hij zeiknat aangekomen op de bso. Maar het is toch gek dat zo’n leidster hem niet even sommeert om die regenjas aan te trekken?! Kom nou, eigen mening is leuk, maar hier gaat wat mij betreft wel een beetje de beschermende macht in... Hij moet nog even door met zijn natte kleding. Of zie ik dat verkeerd? (Hij lijkt er zelf niet echt van onder de indruk, maar ok )

Oh dat touched out is zo herkenbaar, ik wist niet dat er een term voor was . Dit was ook een van de hoofdredenen dat ik he-le-maal klaar was met huisdieren, zeker na kind 2. Dan had je de hele dag een peuter en/of baby over je heen en dan begonnen daarna die twee katten ik werd daar dus echt idd een soort van overprikkeld van. Moet nu echt niet meer denken aan een huisdier .

Ik vind dat niet veel gevraagd hoor, aan de BSO leidster. En een paraplu is idd leuk, en veel van die kinderversies hebben grote afgeronde doppen dus ook niet zo lomp. Ver lopen idd, dat moeten die van ons ook sinds het ongeluk met de Stint. Minuut of 25 zijn ze wel onderweg, die vierjarigen zijn niet zo snel. Het went wel, geloof ik. Ik meen dat hier de Stint in / vlak na september mogelijk weer in gebruik gaat komen na de vereiste aanpassingen.

Ik haat mijn kat zo intens tegenwoordig. En ik vind het zo stom van mezelf

Mijn man kan ik nog net eens in de twee weken aandacht geven.

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 22:28 schreef Phaidra het volgende:
Ja, is ook best lang. Zeker nu er een aantal jonge kleuters bij zitten (waaronder de mijne ). Niet alle leidsters hebben een rijbewijs om met het busje te gaan. Ze hadden eerst ook een stint, maar ja... . Er is goede hoop dat die binnen nu en een jaar weer veilig de weg op kan, maar tot die tijd moeten ze soms ook wandelen. Ze maken er wel wat leuks van hoor, met een route langs speeltuinen en parkjes. Dus meestal vinden ze het best leuk.

De stint gaat hier vanaf september weer rijden, wel aangepast volgens de nieuwe normen en alleen voor leidsters met een rijbewijs B

Ohhh ik kan onze kat ook al 4,5 jaar nog maar nét in huis tolereren. Maar ook maar nét. Word inderdaad helemaal kriegelig als dat beest óók nog eens bij me komt. En als vriend wil knuffelen en vanochtend toen S. bij me op schoot kwam en ik het gewoon echt even niet trok gaat een wereld voor me open zeg touched out, even onthouden

Mauw. Mauw. Mauw? MAAAUUWW??

SODEMIETER OP, KUTKAT!!!

ja ehm dat dus.

Oh! Zo herkenbaar de kat!
Zo herkenbaar dat toen wij de kans kregen om de kat aan een oudere eenzame dame te geven wij dat meteen hebben gedaan
De baby slaapt trouwens niet, dus nog steeds geen me-time

Verder hoi! Ik lees trouw mee

Ja, wij hebben gewoon 2 van de 3 laten inslapen.

Det konden wij niet maken met een kat van 7 jaar

Wij hebben nu net twee weken een leenkat, om te kijken of het iets voor ons is. Jullie zaaien wel twijfel.

quote:

Op donderdag 13 juni 2019 23:07 schreef Selvaria het volgende:


Wij hebben nu net twee weken een leenkat, om te kijken of het iets voor ons is. Jullie zaaien wel twijfel.

Oh maar als je de kat ná de kinderen neemt loopt dat wel los