Na de laatste jaren dit forum wat intensiever gevolgd te hebben en dit jaar zelf hier en daar een post gelost te hebben vraag ik me toch eens iets af. In de commentaren over Nederland wordt vaak gezegd dat bijvoorbeeld Douwe Bob of Og3ne hoger hadden kunnen komen als ze een beter nummer hadden gehad.
Van Netta vorig jaar wordt gezegd dat het een terechte winnaar was om dat het een goed liedje was. Ik zie dat echt niet. Zeker bij dat voorbeeld, ik vind het echt een toonbeeld van slechte smaak. Rare act, geen bijzondere staging, nummer ook maar zo-zo (al ben ik sowieso niet zo van die Oosterse sound).
Van een nummer als Heroes (2015) of Euphoria (2012) snap ik dat het wint. Het zijn krachtige nummers met een bijpassende staging die bij blijft. Of een goed verhaal waardoor het nummer door de vertolker extra lading krijgt en het boven de rest uit stijgt (Rise like a phoenix, 2014). Om natuurlijk onze eigen Common Linnets niet te vergeten die door middel van goede staging een duidelijk verhaal vertellen. Ook Amor Pelos Dois (2017), wat gewoon een goed en goed gebracht liedje was.
Maar ook zo vaak wonnen er generieke popnummers. Satelite (2010), Only Teardrops (2013). Waarom komt onze Douwe met zijn leuke uitstraling, prima nummer en goede vertolking dan niet hoger dan de 11e plaats in 2016?
Natuurlijk is het afhankelijk van de kwaliteit van de inzendingen elk jaar, maar toch. Jullie hebben er hier vast al eens een wiskunde op los gelaten