Samenwonen koophuis en ongelijke inleg spaargeld.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 15:44 schreef RM-rf het volgende:
Wat een rare nonsens waarom zou hij zijn eigen claim op een bezitsgemeenschap waar hij evengoed zelf deel uitmaakt gaan 'liquideren...

Als de woning om welke reden dan ook voor 100k minder dan de aankoopprijs wordt verkocht draagt hij 75k van het verlies, of 50k meer dan zijn partner. Dat is een negatief rendement van 25% op de investering van 200k.

Die 200k financiering is zeer gunstig vanuit het oogpunt van de partner bekeken; ze merkt geen verschil in woongenot, loopt er geen risico voor en betaalt er bovendien geen vergoeding/rente voor. Daarnaast betekent het ook nog eens een lagere rente voor het gedeelte dat zij wel financiert.

quote:

volgens mij heb je eerder zelf rare ideen...
Juist als hij dat geld gewoon steekt in het huis dat hij zelf bewoont staat het heerlijk vast en hoeft hij geen enkele zorgen te maken over een eventuele restschuld/onderwaarde op het andere deel van de woning... no way dat de woning zomaar eventjes meer dan de helft van haar waarde verliest en ook ingeteerd wordt op dat bezitsdeel.

Het geld zit vast in zijn 75% en daalt en stijgt naargelang de waardeverandering van de woning.

quote:

ontstaat wel een restschuld op die hypotheek voor de rest van de 200K, wordt die deels nu juist door zn partner gedekt, die ook voor 50% eigenaar is en dus is zelfs dan zn risco gering.
De situatie is veel risicolozer en heeft ook een duidelijk hoger rendement

Hoe heeft dat een superrendement? En ten opzichte van wat?

quote:

dan wanneer hij bv dat private vermogen in een huurhuis kopen en verhuren zou steken, waar dan vaak nog meer kosten bijkomen... als dat overigens wel winstgevender zou zijn, zou het des te meer een overweging zijn dat te preferen boven investering van dat eigen geld in zn eigen woning.

verder,
je lijkt mn post niet gelezen te hebben... de lasten van een hypotheek zijn niet de enige voor het bezit van een woning.
In dit geval is die hypotheek dan ook een stuk lager, maar zulen er zeker onadere woonlasten blijven bestaan die dan een relatief groter deel uitmaken van de totale lasten.

bv de lasten voor verzekeringen, belastingen, onderhoud, evt. verbouwingen... als iemand 50/50 eigenaar is, wordt hij geacht ook naar zn bezitsdeel daaraan bij te dragen.

Voor verbouwing zou je bijvoorbeeld een extra 50k financiering kunnen aantrekken. Dat kost haar (deel) zo'n 20 euro per maand extra. De poster geeft aan de rest 1/3 2/3 te willen verdelen. Voor het afrekenen van belastingen, onderhoud en verzekeringen zou ik mijn tranen drogen met de honderd euro biljetten die ik maandelijks overhoud, als ik haar was.

quote:

maar, als die poster enkel een 'claim' heeft op de bezitsgemeenschap moet die bezitsgemeenschap dat dragen en hoeft hij niet bij te dragen voor saken die vaak wel degelijk essentieel zijn voor de vraag of een overwaarde ontstaat...
dat is uiteindelijk vragen om een conflict tussen de partner, omdat die verdeling van eventueel rendement en lasten natuurlijk erg ongelijk is

Dat is maar net hoe je het afspreekt natuurlijk.

Verder: een onevenwichtige relatie is per definitie vragen om problemen.

quote:

volgens mij heb je eerder zelf rare ideen...
Juist als hij dat geld gewoon steekt in het huis dat hij zelf bewoont staat het heerlijk vast en hoeft hij geen enkele zorgen te maken over een eventuele restschuld/onderwaarde op het andere deel van de woning... no way dat de woning zomaar eventjes meer dan de helft van haar waarde verliest en ook ingeteerd wordt op dat bezitsdeel.

ontstaat wel een restschuld op die hypotheek voor de rest van de 200K, wordt die deels nu juist door zn partner gedekt, die ook voor 50% eigenaar is en dus is zelfs dan zn risco gering.
De situatie is veel risicolozer en heeft ook een duidelijk hoger rendement dan wanneer hij bv dat private vermogen in een huurhuis kopen en verhuren zou steken, waar dan vaak nog meer kosten bijkomen... als dat overigens wel winstgevender zou zijn, zou het des te meer een overweging zijn dat te preferen boven investering van dat eigen .

bv de lasten voor verzekeringen, belastingen, onderhoud, evt. verbouwingen... als iemand 50/50 eigenaar is, wordt hij geacht ook naar zn bezitsdeel daaraan bij te dragen.
maar, als die poster enkel een 'claim' heeft op de bezitsgemeenschap moet die bezitsgemeenschap dat dragen en hoeft hij niet bij te dragen voor saken die vaak wel degelijk essentieel zijn voor de vraag of een overwaarde ontstaat...
dat is uiteindelijk vragen om een conflict tussen de partner, omdat die verdeling van eventueel rendement en lasten natuurlijk erg ongelijk is

Je haalt dingen al dan niet bewust door elkaar. Als ik het als hard bedrag vast zou laten leggen heb ik inderdaad geen risico op onder of bovenwaarde. Ik heb dan echter ook nul rendement op mijn geld.

Als ik mijn inbreng als percentage vast laat leggen is mijn inbreng niet risicoloos zoals jij beweert, want draai ik ook op voor onderwaarde. Een huis word niet zomaar de helft minder waard zeg je, maar je bent de 30+÷ daling na 2008 vergeten? Op een dergelijke piek zitten we nu weer. Een huurhuis kopen zou zonder twijfel meer rendement opleveren.

En waarom zou ik in godsnaam meer betalen aan verzekeringen en belastingen? Ze heeft toch hetzelfde woongenot.

Ik besef ook wel dat het voor sommige mensen nooit goed genoeg zal zijn, gelukkig is mijn partner niet zo'n type.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 17:18 schreef Rockefellow het volgende:

[..]

Het hele discussie-punt komt gewoon neer op 75% van de winst krijgen en maar 2/3e van de kosten hoeven te dragen (enigszins afhankelijk hoeveel minder de partner verdiend).
Waarbij de lasten van de woning veel meer zijn dan enkel een aflossing op die hypotheek die de helft van de koppprijs uitmaakt, maar evengoed onderhoud, verzekeringen, belastingen etc gezamelijk betaald moet worden door de eigenaars als bezitsgemeenschap (die volgens die poster dan 50/50 zou zijn, al zouden de lasten 'naar rato van inkomen' gedeeld kunnen worden als 'tegemoetkoming' aan zn partner).

Dat kan je erg leuk vinden voor de persoon die dus de extra financiering doet, en dat is het ook. In geval van waardestijging profiteert hij erg sterk en het risico van waardedaling is eigenlijk eerder gering.
Maar de ander moet goed afvragen of die werkelijk mee wil gaan in een deal waar zij dus 1/3e van de kosten meedraagt, maar daarmee hooguit van 25% van een waardestijging zal profiteren.
Zeker voor iemand die voorheen nooit goed heeft kunnen sparen en ook in dit vorbeeld een duidelijk lager inkoemn heeft is het best een zeker risico uiteindelijk wel meer degelijk meer bij te dragen in de lasten maar minder vermogensgroei te ervaren, terwijl degenen die aan het begin al het meeste heeft, ook de grootste winst ontvangt ook dankzij een ongelijke positie in die bezitsgemeenschap

Ik heb eerder duidelijk aangegeven dat ik dat die partner sterk zou afraden en daar blijf ik ook bij.

[ Bericht 11% gewijzigd door RM-rf op 23-05-2019 10:35:45 ]

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 10:29 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Het hele discussie-punt komt gewoon neer op 75% van de winst krijgen en maar 2/3e van de kosten hoeven te dragen (enigszins afhankelijk hoeveel minder de partner verdiend)...

Nee, dat klopt niet. Hij draagt 75% van de investering voor 75% van het rendement (positief én negatief).

quote:

Dat kan je erg leuk vinden vor de persoon die dus de extra financiering doet, en dat is het ook...

Maar de ander moet goed afvragen of die werkelijk mee wil gaan in een deal waar zij dus 1/3e van de kosten meedraagt, maar daarmee hooguit van 25% van een waardestijging zal profiteren...

Ik heb eerder duidelijk aangegeven dat ik dat die partner zou afraden en daar blijf ik ook bij.

Voor +/- netto 100 euro wonen in een verbouwd huis van 4,5 ton - waarvan je voor 25% eigenaar bent - en daarnaast 1/3 moeten bijdragen aan belastingen, verzekeringen en regulier onderhoud.

Dat sterk afraden is een belabberd advies.

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 10:29 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Het hele discussie-punt komt gewoon neer op 75% van de winst krijgen en maar 2/3e van de kosten hoeven te dragen (enigszins afhankelijk hoeveel minder de partner verdiend).
Waarbij de lasten van de woning veel meer zijn dan enkel een aflossing op die hypotheek die de helft van de koppprijs uitmaakt, maar evengoed onderhoud, verzekeringen, belastingen etc gezamelijk betaald moet worden door de eigenaars als bezitsgemeenschap (die volgens die poster dan 50/50 zou zijn, al zouden de lasten 'naar rato van inkomen' gedeeld kunnen worden als 'tegemoetkoming' aan zn partner).

Dat kan je erg leuk vinden voor de persoon die dus de extra financiering doet, en dat is het ook. In geval van waardestijging profiteert hij erg sterk en het risico van waardedaling is eigenlijk eerder gering.
Maar de ander moet goed afvragen of die werkelijk mee wil gaan in een deal waar zij dus 1/3e van de kosten meedraagt, maar daarmee hooguit van 25% van een waardestijging zal profiteren.
Zeker voor iemand die voorheen nooit goed heeft kunnen sparen en ook in dit vorbeeld een duidelijk lager inkoemn heeft is het best een zeker risico uiteindelijk wel meer degelijk meer bij te dragen in de lasten maar minder vermogensgroei te ervaren, terwijl degenen die aan het begin al het meeste heeft, ook de grootste winst ontvangt ook dankzij een ongelijke positie in die bezitsgemeenschap

Ik heb eerder duidelijk aangegeven dat ik dat die partner sterk zou afraden en daar blijf ik ook bij.

Snap je het verschil tussen inbreng procentueel of als vast bedrag laten vastleggen? Want je haalt die twee continu door elkaar, waarbij je steeds het meest gunstige uitgangspunt pakt. Zo werkt de wereld niet.