[Reisverslag] Weekje Roemenië, Moldavië en Oekraïne.

Eigenlijk schrijf ik meestal mijn reisverslagen op facebook, maar ik zal het ook op FOK! Posten. Een klein beetje aangepast. De reis duurde een week en was in vrij hoog tempo. Mijn hoofddoel was Odessa maar ik vind het altijd heerlijk om met de bus rond te reizen en uit het raam te kijken dus werd het een beetje een rondreis.

Dag 1 Ik vloog in de middag naar Iasi en kwam daar in de avond aan. Daar heb ik vrij snel mijn hotel opgezocht en verder niet zoveel gedaan.

Dag 2, ik pakte een minibusje naar Chisinau de hoofdstad van Moldavie. De busreis duurde ongeveer 3 uur waarvan we lange tijd bij de grens hebben staan wachten.


In de vroege ochtend naar het station lopen.


Wachten.

Die middag heb ik een beetje rondgeslenterd in Chisinau, aardig stadje maar het mist wat mij betreft echt wat sfeer. Ik heb geen gezellige terrasjes kunnen vinden. Toen ik in de avond ook rondliep ben ik keihard gevallen. Ik liep (voor de duidelijkheid compleet nuchter) over iets wat ze hier stoep noemen. Ik had even daarvoor net gedacht van hmm, een beetje verlichting zou op zich niet heel verkeerd zijn hier, en toen zag ik op het laatste moment een klein afstapje. Pfew, Maarrrrr het afstapje die direct daarna kwam zag ik te laat, of ik voelde hem vooral. Recht voorover vol op mijn bakkes. Resultaat, broek stuk, schaafwondje op mijn knie en schaafwond op mijn kin, en op mijn bovenlip. Beide lippen enorm dik, schaafwondje op mijn jukbeen en gehavend zelfbeeld. Blugh. Gelukkig had ik in mijn beautycase allerlei middeltjes om de boel te camoufleren. Oh nee. Ik heb niet eens een beauty case . Stom is dat, ik maak me meer druk over wat mensen nu wel niet zullen denken dan dat ik me druk maak over de valpartij. Ik heb bij het tankstation maar een ijsje gehaald om mijn lippen te koelen en daar verkochten ze ook vodka dus ik ben ook maar gaan ontsmetten. 😉 En ik keek nog wel zo goed uit want ik ben al meerdere potholes in het trottoir tegengekomen, En ik heb met zoveel plezier het boek van Jelle Brandt Cortius, universele reisgids in moeilijke landen gelezen dat ik sowieso altijd al op de stoep let.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat plaatjes van Chisinau










En verder, genoot ik zo! Toen zondag de wekker ging dacht ik nog, neeeee, ik wil gewoon thuis blijven, geen zin in het gedoe en alles maar man, wat is het weer heerlijk. Na de laatste 3 keer naar redelijk ontwikkelde gebieden te zijn geweest had ik dit nodig, ik had het gemist. Ook grappig, ik heb zeker 100 waterputten gezien, geen idee of die nog in gebruik zijn maar sommigen zagen er redelijk nieuw uit. Het boeren leven in dit soort landen, ik heb veel intens gelukkig gezucht. En tijdens de busreis heb je ook gewoon rookpauzes, eerste was bij de douane (ik vroeg bij het verlaten van Roemenië om een stempel want ik ❤️ stempels in mijn paspoort, de douanier gaf aan dat dat niet de bedoeling was omdat EU maar toen hij terugkwam met de paspoorten van alle passagiers in de bus riep hij me toe And i stamped yours! Yay!
En bij de grens naar Moldavie werd zelfs de bus geïnspecteerd, haha, ik kon mijn lol niet op!



Dag 3, 4 en 5.
Ik wil een Lada. Wellicht zelfs 2. Niet dat ik er in kan rijden, zonder rijbewijs, maar gewoon om naar te kijken en misschien af en toe een beetje te aaien.

Ik ging op pad naar Odessa, eigenlijk een beetje het hoofddoel van deze trip. Dus vroeg op en ik moet zeggen dat ik toch wel erg veel last van mijn gezicht had. Beurs, dikke korsten die steeds weer stuk gingen omdat je je mond nog wel eens beweegt, enfin, wel weer even een reminder niet tegen de kinderen op het werk te zeggen dat het MAAR een schaafwondje is, want dat doet gewoon pijn.


Noordelijk busstation in Chisinau


Vanaf hier kan je ook de bus naar Moskou of St Petersburg pakken.

De rit was leuk, het wachten bij de grens, ook al waren we gelijk aan de beurt, lang. Maar ik vind het wel wat hebben hoor, dan heb je tenminste echt het gevoel dat je weer een ander land binnen komt.


Pauze onderweg. Zou de omgekeerde gele M toeval zijn?




Even bijpraten.


Geweldige plaatsnaamborden overal.

In de bus kwam ik een stel tegen, de mevrouw begon gelijk tegen me te babbelen maar ik verstond dat natuurlijk niet, Maar haar man kon goed Engels dus daar moest ik dan maar mee praten aldus haar. Super zachtaardige, vriendelijke, wat oudere man, oorspronkelijk uit Australië. Leuk een intercontinentale relatie, dacht ik nog.

Toen we aankwamen vroeg ik aan ze hoe ik naar mijn hotel zou kunnen lopen want ik had me natuurlijk weer fantastisch goed voorbereid. Toen besefte ik me opeens dat ze wel in heel gebrekkig Engels met elkaar spraken. Ze wilden me helpen, terwijl ik allang zoiets had van laat maar, ik zoek het zelf wel uit (wat uiteraard uiteindelijk ook gelukt is). Maar ze kregen best wel soort van ruzie maar ik verbaasde me vooral over dat ze een stel waren met zo'n enorme taalbarrière, als gewoon simpele gesprekjes al niet lukten hoe on earth hebben ze dan een relatie?
De man vertelde dat hun zoon ze zou komen ophalen bij het busstation met de auto, dus die was iig 18 plus. Maar euh, zoon? Hoe dan? En hij was zo lief en kalmerend tegen haar en zij gewoon ronduit hufterig tegen hem.

En opeens viel het kwartje, heel laat, ik weet het. Ik dacht opeens ooooooooooh wacht, Oekraine, ze is een postorderbruid! Mijn hart brak een beetje voor die man, hoe eenzaam moet je zijn om liever met iemand te zijn die je zo behandeld dan alleen? Best triest.
Later kwam ik op een terras nog een Fransman tegen die voor het tweede jaar op rij hier was gekomen om de liefde van zijn leven te ontmoeten die hij via een website had ontmoet. Beide keren viel dit smerig tegen, de eerste was vooral op zijn geld uit, de tweede sprak stiekem opeens toch geen Engels en nam een tolk mee. Tsjah, wat zal ik er van zeggen.

Van Odessa heb ik zeer genoten het is een vreemde stad maar ik vond het geweldig. Veel pracht en praal, over de top bijna, gekleurde lampjes, te veel om op te noemen, en ik zoog alles in me op, ik heb echt uren/kilometers rond geslenterd. Hoogtepunten waren uiteraard de zee (veel te koud om te zwemmen, maar ik heb wel 2 keer een tijdje op strand zitten lezen)en de markt. Wat een gekkenhuis is dat! Verder nog naar het smokkelmuseum geweest, maar alles was in het Russisch dus ik kon alleen maar kijken. En wellicht had ik wat beter op moeten letten daar....

Plaatjes Odessa

Eerste keer dat ik condooms tegenkwam in de minibar


Lampjes.


Opera


Bekende trappen.



















Dag 6 Na 2 volle dagen Odessa was het tijd voor de terugweg, en ik wilde deze keer heel graag door Transnistrie, ook al vond ik dat serieus ook wel echt spannend. Ik nam een bus naar de grens, wandelde de grens over, zorgde daar voor een stempel van Moldavie want die krijg je niet zomaar maar heb je later wel weer nodig en toen was ik er opeens. In Transnistrie. Wat door zo goed als de rest van de wereld geen land is. Maar volgens hen zelf wel. Ze hebben een eigen vlag, een eigen munteenheid en zelfs een eigen volkslied. Ik vind dit soort dingen echt waanzinnig interessant maar het is te ingewikkeld om even kort uit te leggen. Een hele korte samenvatting is, is dat ze heimwee hebben naar de Sovjet unie. Ze willen niet bij het westerse Moldavie horen maar bij Rusland.

Dit zorgt ook wel een beetje voor een op dit moment rustige maar op sommige momenten gespannen situatie. Ook voor de Oekraine is dit euhm, een bijzondere situatie, want daar wil juist (afgezien van een paar provincies waar het dus ook politiek erg onrustig is, maar daar kom je als toerist niet eens in) de meerderheid graag bij het westen horen. Maar ze zijn wel ingesloten door gebieden die juist weer graag bij Rusland willen horen. Ik laat me er verder niet over uit, ik hoop dat het gewoon rustig blijft overal en de mensen gelukkig. Wil je hier meer over weten kan ik je de serie grensland aanraden, deze staat op youtube.

Tiraspol, de hoofdstad van Transnistrie heeft in ieder geval een zeer rustige, en kalme vibe, compleet anders dan de rest van de steden waar ik geweest ben. Ik was er niet lang want ik moest weer verder reizen. Naar Chisinau weer.

Plaatjes Tiraspol










En toen weer in de bus.
Voor me zaten 2 studenten engels met elkaar te praten en ik raakte een beetje met ze in gesprek. Kregen we op een gegeven moment een enorm boze vrouw, ik verstond er natuurlijk niets van. Maar zij wel en ze had geschreeuwd dat we stil moesten zijn en dat ze rust wilde in de bus. Uhm ok, prima, ik ga wel lezen dan.
Kijk ik op een gegeven moment naar het vrouwtje naast me, denk een jaar of 70, zat ze echt stiekem te snikken. Tranen wegslikken en alles, Ik schrok er een beetje van maar vond het ook zo zielig, Dus ik heb niets gezegd, niet eens echt naar haar gekeken maar alleen haar hand gepakt en in mijn handen gehouden. Gaf ze er helemaal dankbaar kneepjes in enzo. En toen begon ze te praten en ik verstond er niets van en ik durfde ook niet zo goed vanwege die boze mevrouw, maar ik heb toen uiteindelijk wel Alex uit Amerika op zijn schouder getikt om even voor me te vertalen. Haar broer lag in het ziekenhuis tussen leven en dood in.

Maar voor mij zijn zulke dingen zulke mooie en dierbare ontmoetingen. Dat je dan geen taal nodig hebt en het wel red met lichaamstaal. Ik merkte echt dat ze het zo ontzettend fijn vond dat ik haar hand pakte en dat het haar ook troostte. Toen we afscheid namen kon Alex weer vertalen, de boze mevrouw was al uitgestapt en ze bedankte me zo hartelijk, Terwijl ik alleen haar hand had vastgehouden toen ze het moeilijk had.



Doordat ik door 3 (of 4) landen had gereisd had ik een flinke hoeveelheid waardeloos papiergeld. Hier had ik echt een systeem bij nodig. Dus zodra ik de grens over ging wisselde ik het geld in mijn portemonnee weer om.

Dag 7: Weer verder naar Iasi, herinneren jullie het smokkelmuseum nog? Dus bij de grens, vlakvoor overgang kon iedereen nog even plassen en roken enzo. En de buschauffeur vroeg steeds iets over mijn sigaretten maar ik begreep hem niet. En hij maakte zich echt een beetje druk. Uiteindelijk kwam er iemand die Engels sprak bij. Hoeveel pakjes sigaretten ik bij me had. Nou had ik in odessa op de markt een slof West zilver gekocht voor zes euro zestig. Daarvan bleek ndat ik gekeken had dat ik nog 7 pakjes in mijn koffer had en 1 volle en 1 aangebroken in mijn rugzak. Dat was een probleem want je mag dus maar twee pakjes meenemen. Geen twee sloffen maar 2 pakjes. Als ik niet was uitgestapt om te roken had ik dit niet geweten

Toen kwam de wisseltruc, iedereen die niet al twee pakjes bij zich had stopte er twee voor me in hun tas, ook oude vrouwtjes. Bij de douane moesten we uit de bus, en kregen we controle en alles, de Engels sprekende vertaalde voor me. De douanier vroeg of we iets aan hadden te geven, iedereen zei nee. Toen zei hij dat als we logen een probleem hadden, dus de een na de ander biechtte op twee pakjes te hebben. Hilariteit allom en godzijdank vertelden ze het me op tijd en wilden ze helpen. Ik moet er nog steeds om lachen.
In Iasi had ik nog lekker de tijd om rond te slenteren en te genieten van deze in mijn ogen leuke stad.

Plaatjes Iasi










Dag 8, Iasi-Eindhoven Na al dat gereis in zulke korte tijd was ik best moe, maar ik heb bovenal zo ontzettend genoten. Ik houd gewoon heel veel van zulke landen.

[ Bericht 0% gewijzigd door liesje1979 op 10-04-2019 21:15:08 ]

quote:

Op woensdag 10 april 2019 21:14 schreef Dr_Flash het volgende:
Bwooh

Maar dat had ik al gezegd Een paar plaatjes doen het niet trouwens

Ja jij had het natuurlijk allemaal al gelezen. Ik heb 1 linkje aangepast, maar zie verder geen plaatjes die het niet doen?

quote:

Op woensdag 10 april 2019 22:08 schreef ultra_ivo het volgende:
Doet me weer terugdenken aan m'n reis jarengeleden via Iasi en Tiraspol naar Odesa. Mooi die herinneringen.

Leuk! Was dat op de fiets?

quote:

Op woensdag 10 april 2019 22:55 schreef Piva het volgende:
Haha precies zoals ik het mij herinner.

Putholes, Lada's <3, een hoop waardeloos geld, Odessa de bruidskamer waar vooral vage Oekraïense gold diggers komen die niet eens Engels praten ...., Transnistrie <3 waar het misschien nog wel het best geregeld is in die regio , de markt in Odessa <3, taalbarriere wat geen probleem is idd.

Maar je was gewoon met het doorreis "visum" in Transnistrie geweest zeker? Geen overnachting?

Iasi is een hele leuke stad!

Wat leuk dat het zo herkenbaar is. Ik vind Iasi ook echt leuk! Odessa won het bij mij qua tofheid, maar Iasi is echt niet verkeerd om een weekendje heen te vliegen. En dat voor een Wizzair bestemming. Ik wil ook nog een keer op Cluj vliegen, schijnt ook leuk te zijn. Sowieso vind ik Roemeense stadjes wel tof, ik weet nog dat ik Timisoara ook heel aardig vond.

Ik heb mijn "visum" er even bij gepakt en ik denk dat ik een "visum" van 8 uur had. Als ik een beetje in kan schatten hoe laat ik de grens over ging.

Waar ze wel echt een dingetje van maken he? Ik kwam dus bij de grens uit de bus, dan moet je langs de slagbomen maar dan krijg je dus gewoon een klein stukje wit papier waar een militair dan een krulletje op heeft gezet. Ik moest er stiekem echt om lachen. Dan de Oekraïne uit, en dus even de Moldavische douanier opzoeken. Dan weer langs wat militairen en dan moet je dat witte papiertje met krul weer inleveren. Dan 150 meter lopen, en toen door Transnistrie douane voor "visum" en daarna nog een kofferinspectie. En ik vond elke seconde van dit proces fantastisch.

quote:

Op woensdag 10 april 2019 23:48 schreef Piva het volgende:

[..]

Odessa ja? Ik vind dat eigenlijk de minste stad zeker van Oekraïne, maar in de winter is het wel wat beter dan in de zomer (minder toeristen die er voor de dames komen).

Roemeense steden zien er leuk uit inderdaad, Cluj en Timi wil ik ook nog heen. Suceava is ook wel leuk (vooral hele mooie kerken in die omgeving).

Ja Transnistrie en Tiraspol is een hele beleving haha. Overigens werkt het op die grens eigenlijk allemaal wel prima, bij mij waren ze toen ook helemaal niet streng (dat Moldava geen officiele controlles uitvoert is heel wat lastiger). Want als die lijnbus had gepakt vanaf Odessa rij je zowat in één keer door na de UA grens, even een bonnetje uitprinten bij Transnistrie en je mag overal heen :p.

Odessa ja. Sowieso hebben kuststeden bij mij altijd een streepje voor. Misschien dat ik toen ik kind was altijd op vakantie ging naar de kust. Het zien van de zee vind ik gewoon heel prettig.. Dit was mijn eerste keer Oekraïne, En ik probeer mijn reisjes altijd een beetje low budget te houden zodat ik lekker vaak kan. In dit tijdsbestek was dit het beste wat ik doen kon, Kiev en Liviv wil ik ook zeker nog eens bezoeken!. Ik ben ook nog nooit in Rusland geweest trouwens, dus dit was mijn eerste keer dat ik deze style kerkjes enzo zag, Dat gaf wel een heel ver weg gevoel/ Misschien moet ik er ooit wel om lachen dat ik Odessa geweldig vond, Maar voor nu staat het heel hoog op mijn favoriete steden lijst. Dit hele reisje voelde ook alweer avontuurlijker dan Thailand.

Ik ben echt maar een handvol buitenlanders tegengekomen op de hele route. Dus het is voor mij heel erg lastig om me de stad voor te stellen met veel toeristen. Zal wel vol liggen op de strandjes dan.

Het sextoerisme is wel een dingetje ja. Nu ik er over nadenk waren er ook alleen mannen in het hotel, of "stellen" een keer een stel wat in hun badjas kwam roken midden op de dag maar niet met elkaar sprak. En een keer een man uit Dubai in zijn piyamabroek met een soort van high class escort.

quote:

Op donderdag 11 april 2019 01:06 schreef SpiekerJozef het volgende:

[..]

Mooi mens ben je..!

Dar is teveel eer, Maar ik heb ooit eens in haar positie gestaan, ik moest ook terug naar huis reizen toen mijn broer opeens dood was, en mensen ontfermden zich toen over me, en dat was voor mij heel waardevol, in de zin dat ik zelf de kluts compleet kwijt was, Zij was dat ook even.

quote:

Op donderdag 11 april 2019 08:00 schreef polariteit het volgende:
Leuk reisverslag met leuke foto's! Alleen niet echt een regio waar ik als eerste aan denk als ik een nieuwe vakantie ga bedenken

Je doet wel erg veel moeite om je peuken mee te kunnen nemen, is 't dat allemaal wel waard?

Hoezo niet?

quote:

Op donderdag 11 april 2019 10:16 schreef ultra_ivo het volgende:

[..]

Klopt, vanuit Hongarijë naar Odesa. Ergens in de krochten van fok staat nog een verslag van me.

Bikkel! Zal vast fantastisch geweest zijn!

Morgen verder reageren, nu lekker slapen.