Het kleutertopic deel 18

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 13:44 schreef Burdie het volgende:
Wij zijn pacifistisch, en ik hoop dat ook aan onze kinderen door te geven .

Deze. Vroeger bij ons thuis ook overigens. En niemand neigt er vooralsnog naar nu thuis, dus dat scheelt.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 10:20 schreef L-E het volgende:
Oh, wij hebben hier in huis allemaal een nerf Anders wordt het een ongelijke strijd tijdens de nerf-familiegevechten namelijk.

Een collega vertelde ook al dat hij een eigen nerfpistool had gekocht om zich te kunnen verdedigen. Geniaal!

Tot nu toe nog geen nerf in huis, maar dat kan volgende maand zomaar veranderen als de oudste 7 wordt .

Ik weet niet eens wat een nerf is. .

Oh Fazz, kan me dat gevoel wel voorstellen hoor. Vaak zie je in die gemengde groepen dat de oudere kinderen elkaar al goed kennen en dus ook meer vriendschappen al hebben en dat de jongere kindjes dat nog moeten opbouwen.

Wat betreft dat maatje, Cholula: ik zou toch ook wel de neiging hebben er iets over te zeggen tegen de juf. Het toewijzen van die maatjes gaat er nu juist om dat een kind iemand heeft om zich een beetje aan op te trekken, en wegwijs te maken. Andersom leert een oudere kleuter daar ook van, door zich behulpzaam op te stellen. Dat lijkt hier niet helemaal te lukken en ik vind dat de juf dat wel mag weten (als ze dat niet al zelf door heeft ook). Ik zou het dan aankaarten door te zeggen dat je de indruk krijgt dat je kind niet zoveel aan het maatje heeft, en er zelfs verdrietig van was laatst. Als zij dat wel door heeft, prima, als ze dat niet door heeft, dan kan ze er misschien iets mee.

Ik ben wel trots op I. We hebben het thuis gehad over het verzinnen van verhalen en dat ze vooral 1 meisje in de klas verhalen vertelt die niet waar zijn. Na een gesprekje daarover heb ik haar ook gezegd dat ik het fijn zou vinden als ze het meisje eerlijk zou zeggen dat ze niet echt in Egypte is geweest, maar dat ze in een museum is geweest in de vakantie. I zei toen: dat wil ik niet.

Maar gisteravond vertelde ze dat ze het toch tegen het meisje heeft gezegd. Dat meisje zei toen: maar dan heb je dus gelogen. I was natuurlijk weer haar assertieve zelf en heeft gezegd dat ze dat niet aardig vind om te zeggen en dat het in haar hoofd wel echt was, en of dat meisje begreep wat ze daarmee bedoelde. Samen hebben ze toen besloten dat het mogelijk is dat het in je hoofd wel echt lijkt en toen was het klaar. Ik baseer dit natuurlijk wel helemaal op wat I erover vertelde, maar ik ga er maar even vanuit dat het klopt. .

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 15:15 schreef Franny_G het volgende:
Ik ben wel trots op I. We hebben het thuis gehad over het verzinnen van verhalen en dat ze vooral 1 meisje in de klas verhalen vertelt die niet waar zijn. Na een gesprekje daarover heb ik haar ook gezegd dat ik het fijn zou vinden als ze het meisje eerlijk zou zeggen dat ze niet echt in Egypte is geweest, maar dat ze in een museum is geweest in de vakantie. I zei toen: dat wil ik niet.

Maar gisteravond vertelde ze dat ze het toch tegen het meisje heeft gezegd. Dat meisje zei toen: maar dan heb je dus gelogen. I was natuurlijk weer haar assertieve zelf en heeft gezegd dat ze dat niet aardig vind om te zeggen en dat het in haar hoofd wel echt was, en of dat meisje begreep wat ze daarmee bedoelde. Samen hebben ze toen besloten dat het mogelijk is dat het in je hoofd wel echt lijkt en toen was het klaar. Ik baseer dit natuurlijk wel helemaal op wat I erover vertelde, maar ik ga er maar even vanuit dat het klopt. .

Wat onwijs mooi geformuleerd van I! <3

Met onze kleuter krijgen we denk ik ook wel wat te stellen op dit gebied. Die verzint ook allerlei verhalen waar je bij staat. Deels vanwege eindeloze fantasie (wat ik oprecht prachtig vind!) en deels min of meer bewust.

Laatst had hij bijvoorbeeld blaren op zijn hielen, omdat hij bergen zand in zijn schoenen meezeulde. Ik zei tegen A. dat hij zijn schoenen dan wel na het spelen in de zandbak even leeg moest gooien. Vervolgens kwam hij met het verhaal dat hij het wel tegen de juf had gezegd toen ze binnen waren, maar dat hij ze in de klas niet meer uit mocht doen (hier had ik al argwaan moeten krijgen, natuurlijk). En hij zit met zijn klas op de 1e verdieping, dus ik vond het logisch dat hij ook niet even terug naar buiten kon lopen. Volgende dag bij de juf aangegeven dat hij er last van had en of ze de kinderen buiten dan misschien even kon herinneren om de schoenen te legen. Bleek dus dat ze het best in de klas even mogen doen, boven de prullenbak of gewoon op de grond, als ze het daarna maar even opvegen. Dus . Ik denk dat hij het vooral een beetje eng vond om het aan de juf te vragen en dat hij er dus maar dit verhaal omheen heeft verzonnen om zich in te dekken. Maar hij brengt het dus echt heel geloofwaardig, waar mijn oudste bij elk klein leugentje/grapje direct door de mand valt. Ik moet er nog even aan wennen .

Ja, dat is wel een heel begrijpelijk verhaal. Het kan ook gerust zo zijn dat hij dat dacht en even 'gemist' had dat het wel degelijk mag? Ik merk bijv ook wel dat I niet altijd alles helemaal precies meekrijgt van wat op school wordt gezegd.

I's juf is deze week niet op school, met een verdrietige reden. Ik had daar maandag een mail over gekregen. Maar wist niet precies of I het ook had gehoord. Dus ik vraag aan haar: Weet je waarom juf X er niet is? Zij: nee, dat weet ik niet. Ik: nou dat komt vanwege blablabla Zij: Ja! dat is vanwege blablabla dat heeft meester B verteld.
Ze wist het dus wel. Maar dat kwartje viel pas weer toen ik het benoemde. Grappig hoe dat werkt. Veel dingen landen nog niet helemaal, geloof ik. Ze horen het wel, maar het gaat een beetje langs ze heen.

Als het om die fantasie gaat: I droomt zoveel, hele verhalen vaak, maar ook vaak dingen waarvan ik dan denk: hee, waar haal je het vandaan?. Regelmatig ook echt enge dingen. Zo had ze laatst gedroomd dat haar vader door een auto werd aangereden. En ze droomde vorige week dat mensen aan het zwemmen waren en toen aangevallen werden door een haai. En het verhaal van de geest was ook weer even terug. Ze droomde dat ze met mij op ons dakterras was. Daar stond een spiegel en toen ze in die spiegel keek zag ze niet zichzelf maar de geest van het meisje met het rode haar en witte gewaad.

Dat roodharige meisje is echt een terugkerende nachtmerrie waar zelfs ik nu bang van ben. Als I erover vertelt, krijg ik al de creeps. .

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 16:00 schreef Franny_G het volgende:
Ja, dat is wel een heel begrijpelijk verhaal. Het kan ook gerust zo zijn dat hij dat dacht en even 'gemist' had dat het wel degelijk mag? Ik merk bijv ook wel dat I niet altijd alles helemaal precies meekrijgt van wat op school wordt gezegd.

I's juf is deze week niet op school, met een verdrietige reden. Ik had daar maandag een mail over gekregen. Maar wist niet precies of I het ook had gehoord. Dus ik vraag aan haar: Weet je waarom juf X er niet is? Zij: nee, dat weet ik niet. Ik: nou dat komt vanwege blablabla Zij: Ja! dat is vanwege blablabla dat heeft meester B verteld.
Ze wist het dus wel. Maar dat kwartje viel pas weer toen ik het benoemde. Grappig hoe dat werkt. Veel dingen landen nog niet helemaal, geloof ik. Ze horen het wel, maar het gaat een beetje langs ze heen.

Als het om die fantasie gaat: I droomt zoveel, hele verhalen vaak, maar ook vaak dingen waarvan ik dan denk: hee, waar haal je het vandaan?. Regelmatig ook echt enge dingen. Zo had ze laatst gedroomd dat haar vader door een auto werd aangereden. En ze droomde vorige week dat mensen aan het zwemmen waren en toen aangevallen werden door een haai. En het verhaal van de geest was ook weer even terug. Ze droomde dat ze met mij op ons dakterras was. Daar stond een spiegel en toen ze in die spiegel keek zag ze niet zichzelf maar de geest van het meisje met het rode haar en witte gewaad.

Dat roodharige meisje is echt een terugkerende nachtmerrie waar zelfs ik nu bang van ben. Als I erover vertelt, krijg ik al de creeps. .

Dat kan natuurlijk ook, je krijgt ook veel info natuurlijk op zo'n dag. A. zei laatst ook dat hij de juf had verteld dat hij in de meivakantie met opa en oma naar een museum was geweest, met als toevoeging "maar dat was helemaal niet waar, hihi". Toen ik reageerde dat dat toch wel waar was (weet je nog, toen ging je met dat bootje en maakte I een springtouw), was het "oh ja! Toch wel". Het is soms ook wel verwarrend voor hemzelf .

Die nachtmerries zijn wel een dingetje, ook bij ons. A. vertelt er niet veel over, maar wordt heel vaak huilend/schreeuwend wakker. Die nare dromen van I klinken wel heel creepy zeg! Ik kan me voorstellen dat je daar zelf net zo goed nachtmerries van krijgt .

Huuuu Franny ik heb de rillingen over mn rug lopen Wat naar zo'n terugkerend thema in je dromen.

Ik had vroeger een enge gemene kat in mijn dromen waar ik dan steeds huilend van wakker werd. Ik heb toen met mijn moeder een tekening van de kat gemaakt en daar helemaal ritueel mee afgewerkt Doorgekrast, in stukjes gescheurd en toen in de fik geloof ik. Was fijn om er iig iets mee te doen. Voor mijzelf en ik denk voor mijn moeder ook.

Oh en ik weet ook niet wat nerfs zijn Maar ik hoor bij de pacifisten hier, ze hebben idd ook geen waterpistool of ander schietgerei. Ik vind het écht niet nodig. En gelukkig talen ze er ook niet naar.

Wat zeg ik, mijn zesjarige kijkt nog met veel genoegen naar Bibbeltje Big en het Zandkasteel Ohja en de PJ Masks.... maar meer badass dan dat wordt het niet.

Ik ben elke keer verbaasd over hoe I kan redeneren en hoe ze vertelt over school, aan jou, over wie wat zei, en wat er gebeurde. Bijzonder vind ik!

Hier geen nerfs maar ik ken zevwel

Klinkt eng franny, sowieso komt I op mij over als een heel wijs meisje.

Bij Sac in de klas een kindje plotseling overleden, dinsdag was de uitvaart en ik vroeg aan Sac of er maandag of dinsdag nog kinderen moesten huilen. Ja een paar zei ze maar ik niet want hij was niet echt mijn vriendje. Tja kleuterlogica.

Hier team anti-nerf. Misschien is het overdreven, maar ik heb echt iets tegen wapens. Dus pistolen/zwaarden/geweren komen er helaas voor T en S bij ons niet in thuis. De enige uitzondering die ik maak dat is voor een waterspuit, maar die noemen we dan ook waterspuit en geen waterpistool. Ik heb zelfs zo'n aversie tegen wapens dat zelfs wapens die ze op een gegeven moment zelf van Duplo maakten inmiddels verboden zijn.

Franny wat een nare droom van I. Ik zou er zelf ook een beetje naar van worden geloof ik. Wel heel knap hoe ze dat allemaal weet te verwoorden.

Nerf gevechten klinken echt zo cool ik zie ons dat ook wel doen als de baby was groter is Realistische wapens komen hier eigenlijk ook niet in huis. S. wist tot voor kort niet eens dat ‘schietspellen’ en ‘oorlogje’ bestonden, maar ja, basisschool he overigens noemt ze ieder pistool wel heel liefkozend ‘schieters’

Oh franny wat klinkt dat creepy ik krijg er nu ook al de rillingen van hahaha

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 21:53 schreef krijgerrtje het volgende:
Nerf gevechten klinken echt zo cool ik zie ons dat ook wel doen als de baby was groter is Realistische wapens komen hier eigenlijk ook niet in huis. S. wist tot voor kort niet eens dat ‘schietspellen’ en ‘oorlogje’ bestonden, maar ja, basisschool he overigens noemt ze ieder pistool wel heel liefkozend ‘schieters’

Oh franny wat klinkt dat creepy ik krijg er nu ook al de rillingen van hahaha

Hier worden ze pieuwers genoemd

@sunshine: heb je nog nagevraagd wat het idee achter de envelop is?

Kinderfeestjes... Ik ben al blij dat er nog geen speelafspraakje is geweest.

Ik ontmoedig alles met vechten en schieten, maar mijn kleuter vindt dat dus prachtig. Hij kreeg voor zijn verjaardag een raket lanceer speeltje (klinkt spannender dan het is) en dat houdt hem nu wel tevreden. Maar de periode hiervoor werd alles beschoten, ook al heeft hij geen pistool.

Hier is het ook 'pieuw-pieuwers'. Al geloof ik dat ik zelf op een gegeven moment bij I wel de woorden pistolen en geweren heb geïntroduceerd ervoor. Maar dat zal de taalnazi in mij zijn. . Ze heeft geen speelgoed daarvan, maar zelf speelt ze wel eens dat er 'gepieuwpieuwt' wordt. Ik laat haar meestal maar een beetje daarin, zolang dat af en toe is.

Wat betreft het thema oorlog, daar hebben we het met dodenherdenking en bevrijdingsdag wel kort over gehad. I heeft in ieder geval al goed in de gaten dat oorlog niet iets leuks is, dat er dan ruzie is en mensen kunnen doodgaan.

In de vakantie was ik een dag op stap met twee wijsneuzige vijfjarigen. Een vriendje van I en zijn moeder. I en dat jongetje zijn goed aan elkaar gewaagd, dat is leuk. Dan zijn er achterin de auto dit soort gesprekken gaande:

I: Ja en dan doe ik dit en dan gaat de mummie gewoon doooood! Hahahaha.
B: Nou, I, dat vind ik helemaal niet zo leuk dat je dat zegt. Dood is niet leuk. Ik wil niet dat je daar grapjes over maakt.
I: Hahahaha, doe niet zo gek joh, dat is toch niet echt?
B: Nee I, ik vind het echt niet leuk. Ik wil niet dat je nog dood zegt.
I: oh oke. Maar mummies zijn wel echt dood hoor.
B:

B; En mensen vroeger die konden gewoon niet eens vliegen, of auto rijden.
I: nee, die konden helemaal niks. Maar ze konden wel piramides maken, en mummies.
B: ja, maar hoe deden ze dat dan?
I: Dan deden ze gewoon pief paf poef. Dat is magie joh.
B: ja, daar hadden ze zo'n toverstaf voor. Die farao had dat ook.
I: en bij de mummies gingen ze met een haakje de hersenen uit je halen. Echt waar! Ieeeeeuwwww.
B: Nee joh, dat kan helemaal niet.
I: Wel! Mama heeft dat zelf verteld. Toch mama??
B. Nou, ik denk dat het toch niet kan, nee ik geloof dat niet.
I: Ze maakten ook mummies van dieren, die hebben ze ook in het museum.
B: ja, een mummie van een krokodil. En die gaat je dan opeten. Whaaah! Hahahaha.
I: Ja, die pakt zo je hart en dan mjammjamjmam.
B: je moet niet zo hard schreeuwen, I. Mijn oren doen pijn.
I: je moet zelf niet zo hard schreeuwen, mijn oren doen nog pijnerder.

En dan wij voorin: .

Ah die I, wat een nare dromen zeg. Hoe is ze daar zelf onder?

Wij zijn van speeldates naar opvang gegaan geloof ik. Moeder van een vriendje van B wil vriendje 2 woensdagmiddagen en 2 vrijdagmiddagen bij ons stallen omdat zij in het buitenland is voor werk en haar man moet werken.
Gisteren met mijn vrouw besproken, de woensdagen zijn prima dan is ie toch al vaak bij ons maar de vrijdagen komen net niet lekker uit beide keren.
Het werd overigens heel vriendelijk gevraagd, wat beschaamd zelfs, maar hij vindt het zo leuk bij ons. Het is natuurlijk ook superleuk bij ons

Mijn vrouw had gisteren de Duplo naar beneden gehaald van zolder om op school te gebruiken met breukenles vandaag. B heeft er de hele tijd mee gebouwd tot we naar school gingen Hij ging er helemaal in op. Ik heb vandaag een meeting tot 14:00 en ga hem uit school halen ipv BSO. Kunnen we samen bouwen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Heerlijk die gesprekken, Franny. .

Hoe ging het gesprek, exode?

I had vandaag na zes maanden eindelijk dan toch zijn eerste speelafspraakje met iemand van school. . Hij speelt wel regelmatig met een vriendinnetje met wie hij samen bij de gastouder zat, en alle buurkinderen lopen bij iedereen in en uit (ik had er vanmiddag zes in m'n woonkamer ), maar dit was dus voor het eerst met iemand van school. Bij dat jongetje thuis ook nog. Hij zei na afloop dat hij het eerst wel spannend vond, maar dat het daarna heel leuk was. .
Een tijd geleden had ik hier ook verteld over een mogelijke overstap naar een kleine groep, een instroomgroep in plaats van de combinatieklas 1/2 waar hij eerst zat. Per april zit hij in de instroomgroep en we zijn echt heel blij dat we die keuze hebben gemaakt. Het is een klasje met zes andere kinderen (sinds deze week zeven), I voelt zich er enorm op zijn gemak en de juf is geweldig. Ze weet precies hoe ze hem uit moet dagen en hij komt ineens met knutselwerken thuis waarvan ik echt nóóit had gedacht dat een kind van mij die zou kunnen maken. .

Buitenspelen doen ze nog tegelijk met de combinatieklas, dus zijn vriendjes daaruit ziet hij ook nog regelmatig (in die klas zit het jongetje waar hij vandaag mee ging spelen ook).

Dus. Trots. . Nu nog bedenken hoe we de woede-uitbarstingen het hoofd bieden. .

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 13:44 schreef Burdie het volgende:
Wij zijn pacifistisch, en ik hoop dat ook aan onze kinderen door te geven .

Wij ook. Het een sluit het ander niet uit.

quote:

Op vrijdag 10 mei 2019 21:55 schreef L-E het volgende:

[..]

Wij ook. Het een sluit het ander niet uit.

Dit vind ik erg lastig. Ik heb simpelweg de associatie geweren/zwaarden = oorlog/geweld en kan het 'kinderspel' echt niet los zien van de volwassen variant.

Ik denk dat de meeste mensen toch wel pacifist zijn aangezien dat betekent dat je tegen oorlog en geweld bent

Hier een nerf-boog met plakpijltjes (action, 2 euro ofzo voor 20?) die ze samen met het buurmeisje zo hoog mogelijk op de schuifpui ramen schiet dus het is (ook) maar net welke waarde je er zelf aan hangt denk ik

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 00:00 schreef tombolafan het volgende:
Ik denk dat de meeste mensen toch wel pacifist zijn aangezien dat betekent dat je tegen oorlog en geweld bent

Hier een nerf-boog met plakpijltjes (action, 2 euro ofzo voor 20?) die ze samen met het buurmeisje zo hoog mogelijk op de schuifpui ramen schiet dus het is (ook) maar net welke waarde je er zelf aan hangt denk ik

Dit. Er zijn zes miljoen mogelijkheden te bedenken om een nerf te gebruiken, dat sommige ouders de associatie met oorlog en geweld hebben zegt niets over hoe anderen het inzetten. Verder vind ik het, ook los van pistolen etc, heel waardevol voor mijn kinderen om te spelen zonder bemoeienis van volwassenen - of een oordeel of associatie van diezelfde volwassenen. Ik wil hen graag de vrijheid geven daarin zelf een ontwikkeling door te maken en zelf na te denken over wat wel en niet juist is. Waarbij wij graag het gesprek aangaan over die onderwerpen, juist ook over de dingen die we graag buiten de deur houden (zoals geweld) omdat ik denk dat dat op de lange termijn veel waardevoller is dan een starre 'pistolen komen er niet in want oorlog is slecht'. De dialoog aangaan vind ik zo veel leerzamer dan iets verbieden.

Het ligt een beetje aan het soort spel dat ze spelen en met welke taal.
Hier dus nerf-pistolen, Ninja -en Batmanlego met wapens, waterpistooltjes en alles.
Ik ‘schiet’ A. ook met een banaan en nu net had hij blijkbaar een krentenbol zo gehapt dat het een pistool was.
Ik zie het puur als spel. Oorlog en slechte mensen zijn er wel degelijk en dat is fout en niet grappig of luchtig.
Daar ga ik niet te ‘obsessief’ mee doen qua verbieden.
Ik speelde vroeger ook oorlogje en kende echt wel verschil met de realiteit.

Maar ieder zijn ding uiteraard. Wil je het niet in huis, doe je het niet. Ze zullen er bij vriendjes of gewoon op school gegarandeerd weleens mee te maken krijgen.

De hele nerf discussie kwam vanwege het feestje waar F niet voor uitgenodigd was. Dat was in een soort indoor combat baan waarbij het de bedoeling was elkaar neer te schieten. Dat gaat me, zeker voor een bijna 5 jarige kleuter toch wel te ver.

Dat je het kunt inzetten ook voor andere dingen begrijp ik zeker. Ik denk met een glimlach terug aan hoe ik vroeger met mijn broers papieren pijltjes tussen openstaande ramen probeerden te schieten _{zo zonder wehkamp gids kan dat vast niet meer tegenwoordig}

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 10:47 schreef Fazzoletti het volgende:
De hele nerf discussie kwam vanwege het feestje waar F niet voor uitgenodigd was. Dat was in een soort indoor combat baan waarbij het de bedoeling was elkaar neer te schieten. Dat gaat me, zeker voor een bijna 5 jarige kleuter toch wel te ver.

Dat je het kunt inzetten ook voor andere dingen begrijp ik zeker. Ik denk met een glimlach terug aan hoe ik vroeger met mijn broers papieren pijltjes tussen openstaande ramen probeerden te schieten _{zo zonder wehkamp gids kan dat vast niet meer tegenwoordig}

Hier in de wijk gebeurt het regelmatig. Jammer alleen dat onze hor daardoor kapot is....

Ohhh ja pijltjes schieten

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 10:47 schreef Fazzoletti het volgende:
De hele nerf discussie kwam vanwege het feestje waar F niet voor uitgenodigd was. Dat was in een soort indoor combat baan waarbij het de bedoeling was elkaar neer te schieten. Dat gaat me, zeker voor een bijna 5 jarige kleuter toch wel te ver.

Dat je het kunt inzetten ook voor andere dingen begrijp ik zeker. Ik denk met een glimlach terug aan hoe ik vroeger met mijn broers papieren pijltjes tussen openstaande ramen probeerden te schieten _{zo zonder wehkamp gids kan dat vast niet meer tegenwoordig}

Folder van de karwei is nog met dat papier .