R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dag allemaal,
Ik moet hier even mijn verhaal kwijt. Voel mij momenteel zwaar k*t. Als iemand adviezen / zelfde ervaringen oid heeft dan hoor ik dat natuurlijk graag, en ook de meningen natuurlijk
.
Ik ben een man van inmiddels 35. Heb nooit een lange relatie gehad, wel dates / scharrels maar nooit een relatie van langer van 8 maanden. Nu heb ik hier wel al heel veel behoefte aan, eigenlijk altijd al gehad. Ik ben best verlegen aangelegd en geen uitgaanstype. Ik ging vroeger wel met vrienden op stap maar dit was meer omdat ik van mijzelf vond dat het moest (schop onder de kont) en we hadden een leuke vriendengroep. Vind het ook wel goed dat ik dat deed, veel leuke dingen mee gemaakt maar ik was nou niet bepaald degene die de vrouwen scoorde.
Later wat via dating sites geprobeerd en recenter via apps. Daar heb ik leuke dates van gehad en ook best veel geleerd en ervaring op gedaan. Zo ook degene waar ik mij nu (al tijden) zo k*t om voel.
Ik heb wat het gevoel dat ik echt wat begin te missen. De meeste vrienden hebben kinderen (zeker mijn beste vrienden) en die hebben dus ook wel hun eigen. Niet dat ze mij vergeten en ik gun ze de leukste kinderen ter wereld, maar het is ook confronterend omdat het mij ook allemaal zo leuk lijkt. Ben bang alleen oud te worden. Wat ook niet helpt, ik woon op het platteland. Zeker in de winter best eenzaam dus. En de reacties van dat ik nodig aan de vrouw moet (hoe goed bedoeld of lollig ook), ze beginnen pijnlijk te worden. Naar de buitenwereld toe ben in vriendelijk, houd van een grapje en ben ik die jongen die hem alleen wel vermaakt. Ik mag ook wel graag alleen zijn op zijn tijd, maar het begint nu wel mijn keel uit te komen. Hier kom ik niet voor iedereen voor uit, ik krijg dan van die lekkere kortzichtige opmerkingen van, nou dan moet je ook op stap gaan! Of dat ik op een datingsite of app moet, maar dat doe ik dus al. Het is niet dat ik geen vrije tijd besteding heb, ik onderneem wel leuke dingen met vrienden maar dus niet heel vaak meer. Verder zwem ik 2x per week, of ik hang een avondje met iemand aan de telefoon of ga op visite. Het lege huis als ik thuis kom, en vooral het alleen in slaap vallen en wakker worden is alleen zo verschrikkelijk en wil zo graag een gezinnetje.
Dit is dus hoe het al een tijdje is, maar waarom ik dit nu extra voel, en zeker nu is omdat ik afgelopen herfst / winter een paar maanden gedate heb met iemand wat erg serieus was. Ze was helemaal mijn type in alle op zichten en het was / leek wederzijds. Zo'n beetje op het moment (na 2 maanden) dat ik dacht dat we praktisch gezien een relatie hadden, begon ze wat vaag te doen. Dit heeft nog een tijd geduurd en dat zat mij zeker niet lekker. Ik was smoorverliefd besef ik nu, we hadden in december nog leuk appcontact maar afspreken leek ze te vermijden. Half december nog een keer mee afgesproken en gezoend en daarna had ze geen tijd meer, pas na oud en nieuw zei ze. Naief dat ik was, ik wist dat haar interesse er niet zo meer was maar had toch hoop dat we het dan weer gingen op pakken. Een van mijn beste vrienden waarschuwde al dat ik er mee moest stoppen maar dat deed te veel pijn omdat ik haar niet kwijt wou. Ik heb duidelijkheid gevraagd aan haar na oud en nieuw en ze vertelde toen dat ze nog niet toe was aan een relatie, dat ze het ook jammer vond dat ze er nog niet klaar voor was. Ik was wel 'bang' voor het feit dat ze iemand anders was tegen gekomen, daar wou ik echt niet aan denken, maar het kwam door alle drukte in haar leven zei ze.
Ze was bedrogen door haar exen, tijdens de 2e date vroeg ze of ik trouw was. Ze gaf toen weer aan dat het haar zelf was overkomen. Later een aantal keren met haar over vreemdgaan gehad. Dat zou ze nooit doen zei ze meerdere keren, dan zou ze het eerst uit maken.Ze wist hoe pijnlijk het was omdat ze het zelf had meegemaakt.
Jullie voelen hem al aankomen, maar ik heb vandaag op facebook haar naam eens opgezocht. Daar stond ze eerst niet meer op maar uit nieuwsgierigheid toch eens opgezocht en nu staat ze er op. Maar wat blijkt, ze heeft dus een vriend, maar wat ik echt kwalijk vind, bij begin december staat in een relatie. Kortom, ik ben bedrogen. Tot eind november was het geweldig, heerlijk. We waren echt een stel, heerlijk opgebouwd van een nerveuze eerste date tot heerlijk gezellig kleffen en alles. Ze heeft nogal zitten liegen en dat vind ik zo moeilijk. Eind november kwam ik er al achter dat ze getrouwd was geweest met haar ex maar dit heeft ze niet verteld, via internet eerst zei ze dat ze 25 was, maar ze was 24. Ze had een ander huis gekregen waar ze erg blij mee was, maar ben er later per toeval achter gekomen dat het het huis was waar ze jaren met de ex in heeft gewoond, terwijl ze altijd deed tegen mij dat het huis nieuw voor haar was. En dus in december vooral over dat ze moest werken en niet kon afspreken, nu zag ik dus op facebook dat ze allemaal gezellige uitjes hadden gehad, klef, gezellig en fijn.
In plaats van dat ik erg boos ben, heb ik nog altijd het gevoel dat ik het haar niet kwalijk moet nemen. Stom, ik weet het. Dat ze het niet durft te zeggen om mij niet te kwetsen. Dit zegt mijn verstand natuurlijk niet, maar het gevoel wel. Ik ben alleen erg in haar teleurgesteld. Wat de pijn wat verzacht (vraag mij niet waarom), die nieuwe vriend is rond de 55 schat ik, zij is nu 25. Voelt voor mij een beetje minder erg. Jullie zullen vast zeggen dat ik blij moet zijn dat ze nu met iemand anders is, maar het is toch lastig. Misschien is dit wel de genade klap die er voor zorgt dat alle stiekeme hoop (die zorgen ook steeds voor het denken aan haar merk ik) wel weg is.
Nu hoor ik jullie denken van, dude wtf! Je kon haar maar een paar maanden. Dat is misschien wel het grootste probleem. In plaats van dat ik mij even kut voel en dan verder ga met mijn leven zoals bijna alle andere in mijn situatie doen, kan ik haar niet loslaten. Vanaf december / januari al niet. Ik voel mij al die tijd verschrikkelijk. Ieder moment van de dag aan haar denken. Ik zoek wel op internet om tips, en daar staan wel bruikbare tussen, maar het is geen medicijn. Iedere ochtend als ik wakker word en avond als ik in slaap val, heb ik de neiging haar aan te kruipen, denk ik aan haar en zo de hele dag door. Ik heb dit een keer eerder gehad zo erg en dat heeft een jaar geduurd. Ik heb geen zin om nu weer een jaar zoveel pijn en verdriet te hebben (al ben ik al een paar maanden onderweg). Onlangs met een vriend 'gezellig' de binnenstad even in geweest, hij wist er van dat ik pijn had en stelde voor om in een andere stad te gaan drinken. Ik was namelijk in die stad vaak met haar geweest. Ik vond zelf dat ik mijzelf er maar mee moest confronteren, kan immers moeilijk jaren de plekken gaan mijden. Dat heb ik geweten, de hele avond verschrikkelijk gevoeld, iedere plek, iedere meter een herrinering die boven kwam. Ik wil mij echt niet aanstellen, kop op en weer verder maar het overvalt mij en blijft zo...
Dit mijn lapje tekst dus haha, niet erg opbeurend maar ik hoor graag de reacties.
Ik moet hier even mijn verhaal kwijt. Voel mij momenteel zwaar k*t. Als iemand adviezen / zelfde ervaringen oid heeft dan hoor ik dat natuurlijk graag, en ook de meningen natuurlijk
.Ik ben een man van inmiddels 35. Heb nooit een lange relatie gehad, wel dates / scharrels maar nooit een relatie van langer van 8 maanden. Nu heb ik hier wel al heel veel behoefte aan, eigenlijk altijd al gehad. Ik ben best verlegen aangelegd en geen uitgaanstype. Ik ging vroeger wel met vrienden op stap maar dit was meer omdat ik van mijzelf vond dat het moest (schop onder de kont) en we hadden een leuke vriendengroep. Vind het ook wel goed dat ik dat deed, veel leuke dingen mee gemaakt maar ik was nou niet bepaald degene die de vrouwen scoorde.
Later wat via dating sites geprobeerd en recenter via apps. Daar heb ik leuke dates van gehad en ook best veel geleerd en ervaring op gedaan. Zo ook degene waar ik mij nu (al tijden) zo k*t om voel.
Ik heb wat het gevoel dat ik echt wat begin te missen. De meeste vrienden hebben kinderen (zeker mijn beste vrienden) en die hebben dus ook wel hun eigen. Niet dat ze mij vergeten en ik gun ze de leukste kinderen ter wereld, maar het is ook confronterend omdat het mij ook allemaal zo leuk lijkt. Ben bang alleen oud te worden. Wat ook niet helpt, ik woon op het platteland. Zeker in de winter best eenzaam dus. En de reacties van dat ik nodig aan de vrouw moet (hoe goed bedoeld of lollig ook), ze beginnen pijnlijk te worden. Naar de buitenwereld toe ben in vriendelijk, houd van een grapje en ben ik die jongen die hem alleen wel vermaakt. Ik mag ook wel graag alleen zijn op zijn tijd, maar het begint nu wel mijn keel uit te komen. Hier kom ik niet voor iedereen voor uit, ik krijg dan van die lekkere kortzichtige opmerkingen van, nou dan moet je ook op stap gaan! Of dat ik op een datingsite of app moet, maar dat doe ik dus al. Het is niet dat ik geen vrije tijd besteding heb, ik onderneem wel leuke dingen met vrienden maar dus niet heel vaak meer. Verder zwem ik 2x per week, of ik hang een avondje met iemand aan de telefoon of ga op visite. Het lege huis als ik thuis kom, en vooral het alleen in slaap vallen en wakker worden is alleen zo verschrikkelijk en wil zo graag een gezinnetje.
Dit is dus hoe het al een tijdje is, maar waarom ik dit nu extra voel, en zeker nu is omdat ik afgelopen herfst / winter een paar maanden gedate heb met iemand wat erg serieus was. Ze was helemaal mijn type in alle op zichten en het was / leek wederzijds. Zo'n beetje op het moment (na 2 maanden) dat ik dacht dat we praktisch gezien een relatie hadden, begon ze wat vaag te doen. Dit heeft nog een tijd geduurd en dat zat mij zeker niet lekker. Ik was smoorverliefd besef ik nu, we hadden in december nog leuk appcontact maar afspreken leek ze te vermijden. Half december nog een keer mee afgesproken en gezoend en daarna had ze geen tijd meer, pas na oud en nieuw zei ze. Naief dat ik was, ik wist dat haar interesse er niet zo meer was maar had toch hoop dat we het dan weer gingen op pakken. Een van mijn beste vrienden waarschuwde al dat ik er mee moest stoppen maar dat deed te veel pijn omdat ik haar niet kwijt wou. Ik heb duidelijkheid gevraagd aan haar na oud en nieuw en ze vertelde toen dat ze nog niet toe was aan een relatie, dat ze het ook jammer vond dat ze er nog niet klaar voor was. Ik was wel 'bang' voor het feit dat ze iemand anders was tegen gekomen, daar wou ik echt niet aan denken, maar het kwam door alle drukte in haar leven zei ze.
Ze was bedrogen door haar exen, tijdens de 2e date vroeg ze of ik trouw was. Ze gaf toen weer aan dat het haar zelf was overkomen. Later een aantal keren met haar over vreemdgaan gehad. Dat zou ze nooit doen zei ze meerdere keren, dan zou ze het eerst uit maken.Ze wist hoe pijnlijk het was omdat ze het zelf had meegemaakt.
Jullie voelen hem al aankomen, maar ik heb vandaag op facebook haar naam eens opgezocht. Daar stond ze eerst niet meer op maar uit nieuwsgierigheid toch eens opgezocht en nu staat ze er op. Maar wat blijkt, ze heeft dus een vriend, maar wat ik echt kwalijk vind, bij begin december staat in een relatie. Kortom, ik ben bedrogen. Tot eind november was het geweldig, heerlijk. We waren echt een stel, heerlijk opgebouwd van een nerveuze eerste date tot heerlijk gezellig kleffen en alles. Ze heeft nogal zitten liegen en dat vind ik zo moeilijk. Eind november kwam ik er al achter dat ze getrouwd was geweest met haar ex maar dit heeft ze niet verteld, via internet eerst zei ze dat ze 25 was, maar ze was 24. Ze had een ander huis gekregen waar ze erg blij mee was, maar ben er later per toeval achter gekomen dat het het huis was waar ze jaren met de ex in heeft gewoond, terwijl ze altijd deed tegen mij dat het huis nieuw voor haar was. En dus in december vooral over dat ze moest werken en niet kon afspreken, nu zag ik dus op facebook dat ze allemaal gezellige uitjes hadden gehad, klef, gezellig en fijn.
In plaats van dat ik erg boos ben, heb ik nog altijd het gevoel dat ik het haar niet kwalijk moet nemen. Stom, ik weet het. Dat ze het niet durft te zeggen om mij niet te kwetsen. Dit zegt mijn verstand natuurlijk niet, maar het gevoel wel. Ik ben alleen erg in haar teleurgesteld. Wat de pijn wat verzacht (vraag mij niet waarom), die nieuwe vriend is rond de 55 schat ik, zij is nu 25. Voelt voor mij een beetje minder erg. Jullie zullen vast zeggen dat ik blij moet zijn dat ze nu met iemand anders is, maar het is toch lastig. Misschien is dit wel de genade klap die er voor zorgt dat alle stiekeme hoop (die zorgen ook steeds voor het denken aan haar merk ik) wel weg is.
Nu hoor ik jullie denken van, dude wtf! Je kon haar maar een paar maanden. Dat is misschien wel het grootste probleem. In plaats van dat ik mij even kut voel en dan verder ga met mijn leven zoals bijna alle andere in mijn situatie doen, kan ik haar niet loslaten. Vanaf december / januari al niet. Ik voel mij al die tijd verschrikkelijk. Ieder moment van de dag aan haar denken. Ik zoek wel op internet om tips, en daar staan wel bruikbare tussen, maar het is geen medicijn. Iedere ochtend als ik wakker word en avond als ik in slaap val, heb ik de neiging haar aan te kruipen, denk ik aan haar en zo de hele dag door. Ik heb dit een keer eerder gehad zo erg en dat heeft een jaar geduurd. Ik heb geen zin om nu weer een jaar zoveel pijn en verdriet te hebben (al ben ik al een paar maanden onderweg). Onlangs met een vriend 'gezellig' de binnenstad even in geweest, hij wist er van dat ik pijn had en stelde voor om in een andere stad te gaan drinken. Ik was namelijk in die stad vaak met haar geweest. Ik vond zelf dat ik mijzelf er maar mee moest confronteren, kan immers moeilijk jaren de plekken gaan mijden. Dat heb ik geweten, de hele avond verschrikkelijk gevoeld, iedere plek, iedere meter een herrinering die boven kwam. Ik wil mij echt niet aanstellen, kop op en weer verder maar het overvalt mij en blijft zo...
Dit mijn lapje tekst dus haha, niet erg opbeurend maar ik hoor graag de reacties.
Dat je zo met haar bezig bent is omdat jij geen eigen leven hebt. Jaja vrienden en zwemmen en shit, maar met geen leven bedoel ik geen vrouwen om je heen. Daarom klamp je je vast aan haar want... Aan wie anders dan?
Als je genoeg vrouwen om je heen had en een actief sociaal leven dan was je helemaal niet zo dramatisch geweest, want, laten we eerlijk zijn, dat ben je wel een beetje. Het is niet leuk dat ze niet eerlijk was, maar, dit kon je al van ver zien aankomen want de excuses zijn standaard excuses om niet de werkelijke reden te hoeven vertellen.
Je vrienden hebben het je ook gezegd. Je hebt jezelf aan het lijntje laten houden want je had je, toen je onraad rook ook om kunnen draaien maar dat deed je niet want je had niet echt alternatieven. In realiteit, wat heeft ze nou precies gedaan? Gelogen, sure, niet tof, maar de wereld houdt niet op met draaien natuurlijk.
De vraag is, hoe krijg je een actiever sociaal leven? Tja, goeie vraag. De vrouwen gaan echt niet bij je aan de deur aanbellen out of the blue, dus zul je zelf dingen moeten ondernemen. Als je dat eigenlijk niet leuk vind, snap ik, je hoeft ook niet, maar dan gaat de situatie in ieder geval zeker niet veranderen.
Daarnaast... Een gezinnetje.. Wederom snap ik je, maar er zijn geen shortcuts. Je hebt niet in 2 weken een gezinnetje, dus als dat je doel is dan ga je nog heel lang in dit gevoel blijven hangen want dat NU willen gaat gewoon niet gebeuren.
Er is niks mis met je kut voelen, maar zij is verder gegaan. Je kunt het wel op haar af willen achuiven dat ze oneerlijk was en zo, en dat was ze, maar jij zit nu zelf de info op te zoeken en te malen en te doen, je houdt je nu zelf in dit gevoel, dit doet zij niet meer. Dus ik zou eens beginnen om te stoppen met de hele tijd info over haar op te zoeken,en niet door gewoon te stoppen, maar door tijd in andere sociale dingen te steken.
Als je genoeg vrouwen om je heen had en een actief sociaal leven dan was je helemaal niet zo dramatisch geweest, want, laten we eerlijk zijn, dat ben je wel een beetje. Het is niet leuk dat ze niet eerlijk was, maar, dit kon je al van ver zien aankomen want de excuses zijn standaard excuses om niet de werkelijke reden te hoeven vertellen.
Je vrienden hebben het je ook gezegd. Je hebt jezelf aan het lijntje laten houden want je had je, toen je onraad rook ook om kunnen draaien maar dat deed je niet want je had niet echt alternatieven. In realiteit, wat heeft ze nou precies gedaan? Gelogen, sure, niet tof, maar de wereld houdt niet op met draaien natuurlijk.
De vraag is, hoe krijg je een actiever sociaal leven? Tja, goeie vraag. De vrouwen gaan echt niet bij je aan de deur aanbellen out of the blue, dus zul je zelf dingen moeten ondernemen. Als je dat eigenlijk niet leuk vind, snap ik, je hoeft ook niet, maar dan gaat de situatie in ieder geval zeker niet veranderen.
Daarnaast... Een gezinnetje.. Wederom snap ik je, maar er zijn geen shortcuts. Je hebt niet in 2 weken een gezinnetje, dus als dat je doel is dan ga je nog heel lang in dit gevoel blijven hangen want dat NU willen gaat gewoon niet gebeuren.
Er is niks mis met je kut voelen, maar zij is verder gegaan. Je kunt het wel op haar af willen achuiven dat ze oneerlijk was en zo, en dat was ze, maar jij zit nu zelf de info op te zoeken en te malen en te doen, je houdt je nu zelf in dit gevoel, dit doet zij niet meer. Dus ik zou eens beginnen om te stoppen met de hele tijd info over haar op te zoeken,en niet door gewoon te stoppen, maar door tijd in andere sociale dingen te steken.
Breitling - Instruments for Professionals
Overigens bedoel ik het niet zo bot als het wellicht op je overkomt. Ik heb nogal aan me dat ik wat direct ben 
Breitling - Instruments for Professionals
Het belang van nieuwe indrukken gaan opdoen is groot. Dat geeft nieuwe mensen, kennissen, een vriendin (?).
(Sportvereniging, vrijwilligerswerk: overal waar mensen komen. Daar moet jìj zijn.)
Maar bovenal legt het een bodempje over je herinneringen aan je ex. Dat blijft nu te pijnlijk...
(Sportvereniging, vrijwilligerswerk: overal waar mensen komen. Daar moet jìj zijn.)
Maar bovenal legt het een bodempje over je herinneringen aan je ex. Dat blijft nu te pijnlijk...
Opzoek gaan naar een ander is de enige oplossing.
Je kan wel blijven treuren maar daar schiet je niets mee op.
Daarnaast kan je ook beter geen relatie krijgen met iemand die allerlei leugens vertelt.
Je kan wel blijven treuren maar daar schiet je niets mee op.
Daarnaast kan je ook beter geen relatie krijgen met iemand die allerlei leugens vertelt.
@CoolGuy
Nee begrijp ik, ik waardeer je eerlijkheid.
Er word vaak gezegd, afleiding zoeken. Maar dat lukt juist niet als je je zwaar klote voelt. Dan voel ik mij met mensen vaak juist nog meer eenzaam. Ben wat dat betreft best introvert.
Wat betreft andere vrouwen, had even daarvoor een date gehad (heb ik nog contact mee) maar dat was voor mijn gevoel niet wederzijds, daarnaast nu met iemand aan het daten die best leuk is, maar daar ben ik echt niet klaar voor nu.
Eens in de zoveel tijd heb ik echt speciale gevoelens voor iemand, en dit was er dus zeker 1.
Nee begrijp ik, ik waardeer je eerlijkheid.
Er word vaak gezegd, afleiding zoeken. Maar dat lukt juist niet als je je zwaar klote voelt. Dan voel ik mij met mensen vaak juist nog meer eenzaam. Ben wat dat betreft best introvert.
Wat betreft andere vrouwen, had even daarvoor een date gehad (heb ik nog contact mee) maar dat was voor mijn gevoel niet wederzijds, daarnaast nu met iemand aan het daten die best leuk is, maar daar ben ik echt niet klaar voor nu.
Eens in de zoveel tijd heb ik echt speciale gevoelens voor iemand, en dit was er dus zeker 1.
Misschien dat je 55 en 25 niet erg vindt omdat het je zelf ook nog genoeg ruimte geeft? (En laten we wel wezen, die heb je ook, zelfs als je kinderen wil kun je die als man op latere leeftijd nog krijgen)
Ik kan me wel voorstellen op het platteland dat als je in je twintiger jaren de boot gemist hebt, dat de spoeling ineens wel heel dun wordt. Is het mogelijk om naar een wat grotere stad te verhuizen?
Aan de andere kant, het feit dat je al wat dates en scharrels gehad hebt (Ik ken ook 35 jarige maagden), geeft aan dat je uiteindelijk gewoon op de goede weg zit, toch?
Ik kan me wel voorstellen op het platteland dat als je in je twintiger jaren de boot gemist hebt, dat de spoeling ineens wel heel dun wordt. Is het mogelijk om naar een wat grotere stad te verhuizen?
Aan de andere kant, het feit dat je al wat dates en scharrels gehad hebt (Ik ken ook 35 jarige maagden), geeft aan dat je uiteindelijk gewoon op de goede weg zit, toch?
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
ga lekker op reis, doe vooral dingen die jij leukt vind. het verleden is gebeurd daar moet je echt vanaf.
"I wear the mask to protect the city… but the city is what made the mask." – Batman
Nou ja, niet klaar voor...als dat een vrouw was die je die andere meid deed vergeten, dan was je er wel degelijk klaar voor geweestquote:Op zaterdag 2 maart 2019 20:35 schreef Moi-83 het volgende:
@:Coolguy
Nee begrijp ik, ik waardeer je eerlijkheid.
Er word vaak gezegd, afleiding zoeken. Maar dat lukt juist niet als je je zwaar klote voelt. Dan voel ik mij met mensen vaak juist nog meer eenzaam. Ben wat dat betreft best introvert.
Wat betreft andere vrouwen, had even daarvoor een date gehad (heb ik nog contact mee) maar dat was voor mijn gevoel niet wederzijds, daarnaast nu met iemand aan het daten die best leuk is, maar daar ben ik echt niet klaar voor nu.
Eens in de zoveel tijd heb ik echt speciale gevoelens voor iemand, en dit was er dus zeker 1.
Kijk, ik herken wel wat je zegt hoor. Ook ik heb die perioden gekend, net als bijna iedereen. Ik heb mijn vrouw ook pas in 2014 leren kennen, das 5 jaar geleden bijna, toen was ik 'al' 33, (net) en ik ben nu bijna 38 en hebben we een bijna 8 maanden oud dochtertje.
Weet je, leeftijd zegt niet zoveel, mijn vrouw is 29, dus het kán. Nu denk jij, ja leuk met je 33 maar dan ben ik al 2 jaar te laat,maar das niet hoe het werkt. Er komt een punt waarop je niet meer zo dramatisch bent, maar je kunt niet in je vingers knippen en dat het over is, zo werkt het niet. Maar je kunt wel dingen doen om het een beetje helpen te bespoedigen
Breitling - Instruments for Professionals
Wat jij moet doen is meer relaties nemen. Dan zit er vast wel een permanente tussen.
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Dat je je rot voelt is heel begrijpelijk. Je was smoorverliefd op iets dat eigenlijk niet bestond. Ze heeft de raarste dingen bij elkaar gelogen.
Het is normaal dat je hierdoor even fiks uit balans bent.
Besef je alleen wel dat jij het niet was, maar zij.
Zover ik kan lezen ben jij prima in staat tot relatie's. Blijf gewoon openstaan voor contact. Zoek dingen op die bij jou passen en waar je nieuwe mensen kan ontmoeten. Je hoeft niet te gaan feestbeesten, het gaat erom dat je sociaal in beweging blijft.
Adem een paar keer diep in en uit, realiseer je dat je gevoelens normaal zijn, maar dat je er niet in weg hoeft te zakken. Ze heeft je een fiks nummertje geflikt. Dat doet pijn, daar zal je ook nog wel boos over zijn. Maar dat hoef je niet op jouw schouders te nemen, laat het lekker bij haar.
Ga denken aan wat jij wel wil doen, waar je blij van wordt. Als je merkt dat je teveel wegzakt in negatieve gedachten adem dan en richt je aandacht op wat je wel wil, wat je naartoe wil, waar je wel blij van wordt.
Droom groot, begin simpel.
Het is normaal dat je hierdoor even fiks uit balans bent.
Besef je alleen wel dat jij het niet was, maar zij.
Zover ik kan lezen ben jij prima in staat tot relatie's. Blijf gewoon openstaan voor contact. Zoek dingen op die bij jou passen en waar je nieuwe mensen kan ontmoeten. Je hoeft niet te gaan feestbeesten, het gaat erom dat je sociaal in beweging blijft.
Adem een paar keer diep in en uit, realiseer je dat je gevoelens normaal zijn, maar dat je er niet in weg hoeft te zakken. Ze heeft je een fiks nummertje geflikt. Dat doet pijn, daar zal je ook nog wel boos over zijn. Maar dat hoef je niet op jouw schouders te nemen, laat het lekker bij haar.
Ga denken aan wat jij wel wil doen, waar je blij van wordt. Als je merkt dat je teveel wegzakt in negatieve gedachten adem dan en richt je aandacht op wat je wel wil, wat je naartoe wil, waar je wel blij van wordt.
Droom groot, begin simpel.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Bedankt voor de reacties
@ Boca_Raton: Ik zat ook al te denken aan een hobbie of vrijwilligerswerk. Weet alleen nog niet wat, maar staat wel in de planning
@ SugeLucky: Zo zie ik het ook, maar het doet ontzettend zeer / confronterend om te daten met iemand nu. Heb dat eens eerder gedaan en dat werkt bij mij niet. Hoe leuk diezelfde ook is.
@ speknek: Waarom het de pijn verzacht dat hij 55 is misschien wel omdat het wat 'onschadelijker' overkomt of zo. Het zou haar vader kunnen zijn en zo voelt het ook
Het is inderdaad ook zo dat ik het zeker waardeer van wat ik tegen ben gekomen. Zo ook met deze ex, voor mijn gevoel ben ik naast gefrustreerd ook weer ergens dankbaar voor de tijd toen alles helemaal geweldig met haar was, dat had ik ook niet willen missen. Probeer er zeker ook het positieve van in te zien.
@ CoolGuy: Klopt, ik probeer het in het algemeen ook positief te zien en te benaderen, maar op een moment zoals dit is het juist weer erg confronterend. En omdat het gevoel al een aantal maanden zo is word ik er wel even gek van
@ Boca_Raton: Ik zat ook al te denken aan een hobbie of vrijwilligerswerk. Weet alleen nog niet wat, maar staat wel in de planning
@ SugeLucky: Zo zie ik het ook, maar het doet ontzettend zeer / confronterend om te daten met iemand nu. Heb dat eens eerder gedaan en dat werkt bij mij niet. Hoe leuk diezelfde ook is.
@ speknek: Waarom het de pijn verzacht dat hij 55 is misschien wel omdat het wat 'onschadelijker' overkomt of zo. Het zou haar vader kunnen zijn en zo voelt het ook
Het is inderdaad ook zo dat ik het zeker waardeer van wat ik tegen ben gekomen. Zo ook met deze ex, voor mijn gevoel ben ik naast gefrustreerd ook weer ergens dankbaar voor de tijd toen alles helemaal geweldig met haar was, dat had ik ook niet willen missen. Probeer er zeker ook het positieve van in te zien.
@ CoolGuy: Klopt, ik probeer het in het algemeen ook positief te zien en te benaderen, maar op een moment zoals dit is het juist weer erg confronterend. En omdat het gevoel al een aantal maanden zo is word ik er wel even gek van
Helemaal eens met CoolGuy
[i] When you try your best but you don't succeed. When you get what you want but not what you need. [/i]
Dankjewel voor je duidelijke reactie, hier kan ik zeker ook wat meequote:
Dat je je rot voelt is heel begrijpelijk. Je was smoorverliefd op iets dat eigenlijk niet bestond. Ze heeft de raarste dingen bij elkaar gelogen.
Het is normaal dat je hierdoor even fiks uit balans bent.
Besef je alleen wel dat jij het niet was, maar zij.
Zover ik kan lezen ben jij prima in staat tot relatie's. Blijf gewoon openstaan voor contact. Zoek dingen op die bij jou passen en waar je nieuwe mensen kan ontmoeten. Je hoeft niet te gaan feestbeesten, het gaat erom dat je sociaal in beweging blijft.
Adem een paar keer diep in en uit, realiseer je dat je gevoelens normaal zijn, maar dat je er niet in weg hoeft te zakken. Ze heeft je een fiks nummertje geflikt. Dat doet pijn, daar zal je ook nog wel boos over zijn. Maar dat hoef je niet op jouw schouders te nemen, laat het lekker bij haar.
Ga denken aan wat jij wel wil doen, waar je blij van wordt. Als je merkt dat je teveel wegzakt in negatieve gedachten adem dan en richt je aandacht op wat je wel wil, wat je naartoe wil, waar je wel blij van wordt.
Droom groot, begin simpel.
Dit dacht ik inderdaad, dit alles had korter gekund.quote:
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 02-03-2019 21:59:43 ]
Joh, als je baalt van je gebrek aan liefdesleven gewoon op rechtspraak.nl even zoeken op "vechtscheiding", teneinde je te realiseren wat je nu eigenlijk allemaal mist ;-).
Deze is echt een pareltje!
http://deeplink.rechtspra(...)I:NL:RBDHA:2018:2641
Deze is echt een pareltje!
http://deeplink.rechtspra(...)I:NL:RBDHA:2018:2641
Haha gelezen. Ik weet dat het altijd erger kan. Gevoel is alleen te lang kut nu.
Maar die betreffende zal inderdaad nog langer een kut gevoel hebben
Maar die betreffende zal inderdaad nog langer een kut gevoel hebben
Helemaal eens met @CoolGuy
Je hebt je te aanhankelijk en afhankelijk opgesteld richting haar. Je had geen leven om op terug te vallen. Toen je het 'idee' had dat je een relatie had, heb je je hele leven overboord gegooid voor haar. Dat is bij haar binnengekomen als verstikkend. Ze had het gevoel dat je all over the place was. Ze voelde een strop om haar nek. Je gaf haar niet genoeg ruimte.
Het is niet zo dat je perse meer vrouwen om je heen moet hebben, maar je moet een leven hebben. Een eigen leven met vrienden, hobby's, werk etc. Zij zag en voelde dat zij jouw leegte moest invullen. Maar dat gaat niet werken. Zij wil ook haar eigen dingen blijven doen. En ze wil dat jij ook je eigen dingen doet. Stel je eens voor: een vrouw die haar hele leven overboord gooit voor jou. Ze gaat niet meer met vriendinnen leuke dingen, ze heeft geen me-time meer. Ze zal jou centraal stellen in haar leven. Dan krijg je het toch ook benauwd?
Een vrouw wil graag een man die zijn eigen boontjes kan doppen. Zelf een leuk eigen leven heeft waardoor zij jouw leven niet hoeft in te vullen. Want je hebt je leven al zelf ingevuld. Een relatie is niets meer dan een aanvulling op het leven dat jullie beiden individueel hebben.
Laat zien dat je een leuk eigen leven hebt, dat je niet afhankelijk bent van haar. Dat je zelf met vrienden drankjes doet of leuke dingen doet. Want een eigen leven hebben zal een betere basis voor een relatie betekenen.
Je hebt je te aanhankelijk en afhankelijk opgesteld richting haar. Je had geen leven om op terug te vallen. Toen je het 'idee' had dat je een relatie had, heb je je hele leven overboord gegooid voor haar. Dat is bij haar binnengekomen als verstikkend. Ze had het gevoel dat je all over the place was. Ze voelde een strop om haar nek. Je gaf haar niet genoeg ruimte.
Het is niet zo dat je perse meer vrouwen om je heen moet hebben, maar je moet een leven hebben. Een eigen leven met vrienden, hobby's, werk etc. Zij zag en voelde dat zij jouw leegte moest invullen. Maar dat gaat niet werken. Zij wil ook haar eigen dingen blijven doen. En ze wil dat jij ook je eigen dingen doet. Stel je eens voor: een vrouw die haar hele leven overboord gooit voor jou. Ze gaat niet meer met vriendinnen leuke dingen, ze heeft geen me-time meer. Ze zal jou centraal stellen in haar leven. Dan krijg je het toch ook benauwd?
Een vrouw wil graag een man die zijn eigen boontjes kan doppen. Zelf een leuk eigen leven heeft waardoor zij jouw leven niet hoeft in te vullen. Want je hebt je leven al zelf ingevuld. Een relatie is niets meer dan een aanvulling op het leven dat jullie beiden individueel hebben.
Laat zien dat je een leuk eigen leven hebt, dat je niet afhankelijk bent van haar. Dat je zelf met vrienden drankjes doet of leuke dingen doet. Want een eigen leven hebben zal een betere basis voor een relatie betekenen.
Dit is een theorie, maar heb er altijd rekening mee gehouden niet te needy te zijn. Laat ik het zo zeggen, ik heb het best druk met mijn werk en daarnaast heb ik ook wel mijn (zij het beperkte) vrije tijdsbesteding. Dat wist zij, ik had het best wel druk en zij ook. De eerste 1,5 tot 2 maanden gooide ze mij dood met appjes en smiley's en foto's, vertelde waar ze mee bezig was bijna tot in detail. Ik las ze wel vrij snel maar reageerde meestal later. De eerste keren dat we samen sliepen waren ook haar idee, en heb haar de ruimte altijd gegeven als ze niet kon, nooit aangedrongen.
Herkenbaar.
Wat ik lees is dat 60% van dit topic over die vrouw gaat, en niet over jou. Als je even nagaat was dat een random chick die je via internet hebt gevonden, je wist niet eens dat ze leefde daarvoor, en je hebt haar leren kennen. Goed, een leuke tijd gehad maar dat hield op. Jullie pasten niet bij elkaar om wat voor reden ook.
Die random chick ga je nu opzoeken op Facebook en je gaat jaloers worden omdat ze leuke dingen doet.
Dat jij die stad niet doorwil ivm herinneringen. Doe relaxt man. Je hebt daar met een random vrouw gelopen die je op dat moment leuk vond, niet meer. Je bent geen veteraan die terug gaat naar Omaha Beach toch.
Draai het om. Je hebt een leuke tijd gehad. Dankzij haar heb je dit topic nu en leer je jezelf nog beter kennen. Want het gaat om jou hier, niet of zij nu een man van 55 heef of een leuke gast van 30 jaar. Het maakt echt niet uit.
Jij gaat dus zorgen dat je tevreden bent over je leven, met of zonder vrouw. Sporten, vrijwilligerswerk doen, en blij zijn.
Er zijn echt zat kerels die geen werk hebben maar wel te vreden zijn. Op wie stapt die vrouw dan af? Een ontevreden 35er of een werkloze dikke happy man van 37?
Zeg gewoon, ik sta komende 6 maanden open voor een relatie maar als het niet gebeurd ook prima. Je hebt over 6 maanden iig een leuk leven en bent tevreden met jezelf. Met of zonder vrouw.
[ Bericht 1% gewijzigd door Jardis op 03-03-2019 13:40:50 ]
Wat ik lees is dat 60% van dit topic over die vrouw gaat, en niet over jou. Als je even nagaat was dat een random chick die je via internet hebt gevonden, je wist niet eens dat ze leefde daarvoor, en je hebt haar leren kennen. Goed, een leuke tijd gehad maar dat hield op. Jullie pasten niet bij elkaar om wat voor reden ook.
Die random chick ga je nu opzoeken op Facebook en je gaat jaloers worden omdat ze leuke dingen doet.
Dat jij die stad niet doorwil ivm herinneringen. Doe relaxt man. Je hebt daar met een random vrouw gelopen die je op dat moment leuk vond, niet meer. Je bent geen veteraan die terug gaat naar Omaha Beach toch.
Draai het om. Je hebt een leuke tijd gehad. Dankzij haar heb je dit topic nu en leer je jezelf nog beter kennen. Want het gaat om jou hier, niet of zij nu een man van 55 heef of een leuke gast van 30 jaar. Het maakt echt niet uit.
Jij gaat dus zorgen dat je tevreden bent over je leven, met of zonder vrouw. Sporten, vrijwilligerswerk doen, en blij zijn.
Er zijn echt zat kerels die geen werk hebben maar wel te vreden zijn. Op wie stapt die vrouw dan af? Een ontevreden 35er of een werkloze dikke happy man van 37?
Zeg gewoon, ik sta komende 6 maanden open voor een relatie maar als het niet gebeurd ook prima. Je hebt over 6 maanden iig een leuk leven en bent tevreden met jezelf. Met of zonder vrouw.
[ Bericht 1% gewijzigd door Jardis op 03-03-2019 13:40:50 ]
Ik ben het helemaal met je eens. Iets wat ik ook tegen mijzelf zeg iedere dag weer, nog maar relatief kort terug kon ik haar niet eens, het heeft ook best kort geduurd en om dan die plekken te mijden is sterk overdreven. Dat is zeker zo! Het probleem is dat het gevoel veel sterker is, iets wat je niet zomaar kan veranderen, hoe hard ik ook wil, het overvalt mij..
Zeker, ik geniet zeker ook nog na van de mooie tijd, het was dus super met haar tot ze begon te sodemieteren. De eerste 2 maanden had ik echt niet willen missen. Verder besef ik ook dat ik op een vrouw en kinderen na dat ik alles heb wat ik wil hebben, dus ik weet dat ik niet moet klagen en dankbaar moet zijn. Het gevoel werkt alleen nu dus niet mee
Het is dus altijd al wel wat zo geweest dat het wat begint te knagen maar nu dus zeker nu ik bedrogen ben, speelt het ook allemaal weer op.
Zeker, ik geniet zeker ook nog na van de mooie tijd, het was dus super met haar tot ze begon te sodemieteren. De eerste 2 maanden had ik echt niet willen missen. Verder besef ik ook dat ik op een vrouw en kinderen na dat ik alles heb wat ik wil hebben, dus ik weet dat ik niet moet klagen en dankbaar moet zijn. Het gevoel werkt alleen nu dus niet mee
Het is dus altijd al wel wat zo geweest dat het wat begint te knagen maar nu dus zeker nu ik bedrogen ben, speelt het ook allemaal weer op.
Waaruit maak je dat op. Ze was gewoon heel erg polyamoreus bezig. En dat is zeker niet netjes als je met iemand bezig bent. Zeker niet als je ook serieus praat over niet vreemd willen gaan wat dus dik gelogen bleek.quote:
Helemaal eens met @:CoolGuy
Je hebt je te aanhankelijk en afhankelijk opgesteld richting haar. Je had geen leven om op terug te vallen. Toen je het 'idee' had dat je een relatie had, heb je je hele leven overboord gegooid voor haar. Dat is bij haar binnengekomen als verstikkend. Ze had het gevoel dat je all over the place was. Ze voelde een strop om haar nek. Je gaf haar niet genoeg ruimte.
Ze was helemaal mijn type in alle op zichten en het was / leek wederzijds. Zo'n beetje op het moment (na 2 maanden) dat ik dacht dat we praktisch gezien een relatie hadden, begon ze wat vaag te doen.quote:
[..]
Waaruit maak je dat op. Ze was gewoon heel erg polyamoreus bezig. En dat is zeker niet netjes als je met iemand bezig bent. Zeker niet als je ook serieus praat over niet vreemd willen gaan wat dus dik gelogen bleek.
Dit heeft nog een tijd geduurd en dat zat mij zeker niet lekker. Ik was smoorverliefd besef ik nu, we hadden in december nog leuk appcontact maar afspreken leek ze te vermijden. Half december nog een keer mee afgesproken en gezoend en daarna had ze geen tijd meer, pas na oud en nieuw zei ze. Naief dat ik was, ik wist dat haar interesse er niet zo meer was maar had toch hoop dat we het dan weer gingen op pakken. Een van mijn beste vrienden waarschuwde al dat ik er mee moest stoppen maar dat deed te veel pijn omdat ik haar niet kwijt wou. Ik heb duidelijkheid gevraagd aan haar na oud en nieuw en ze vertelde toen dat ze nog niet toe was aan een relatie, dat ze het ook jammer vond dat ze er nog niet klaar voor was. Ik was wel 'bang' voor het feit dat ze iemand anders was tegen gekomen, daar wou ik echt niet aan denken, maar het kwam door alle drukte in haar leven zei ze.
Jullie voelen hem al aankomen, maar ik heb vandaag op facebook haar naam eens opgezocht. Daar stond ze eerst niet meer op maar uit nieuwsgierigheid toch eens opgezocht en nu staat ze er op. Maar wat blijkt, ze heeft dus een vriend, maar wat ik echt kwalijk vind, bij begin december staat in een relatie. Kortom, ik ben bedrogen. (...)
Dit spreekt voor zich. En ja, dat ze hem heeft bedrogen is niet de schuld van TS. Vervolgens gaf TS meer context aan mijn post. Daaruit komt voort dat hij dus niet zo was zoals ik beschreef.
Maar ik denk toch dat er een bepaalde mate van aanhankelijkheid was. Hij wilde te snel. En het feit dat zij hem heeft bedrogen kan en zal ik niet in de schoenen van TS schuiven. Voor de volgende keer moet hij de situatie anders benaderen.
|
|
