[Centraal] Persoonlijkheidsstoornissen #20

quote:

Op donderdag 28 februari 2019 19:05 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Dat half jaar krijg je nooit meer terug nee. Maar je bent nu tenminste onderweg.

Onderweg naar wat is alleen de vraag

quote:

Lijkt mij alleen maar goed, Hoe beter het beeld van jou is bij hun, des te eerder en beter kunnen zij hun behandelplan alvast voorbereiden.

Ben benieuwd wat daar uit komt

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 14:48 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Hopelijk naar wat meer rust in z'n hoofd.

Zit er voorlopig niet in... Net te horen gekregen dat ik nog 2 weken mag uitwerken, als ik dat wil.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 14:47 schreef LordofLeaves het volgende:

Wat hield die behandeling dan in?

Nog meer van hetzelfde onderzoek dat ik al diverse keren gehad had maar dan door een specialist in de vermoede stoornis (vanwege privacy zal ik die niet noemen) omdat er kennelijk niet genoeg vertrouwen was in de eerdere uitslagen om met zekerheid te zeggen of ik het heb.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 14:50 schreef Burner82 het volgende:
Zit er voorlopig niet in... Net te horen gekregen dat ik nog 2 weken mag uitwerken, als ik dat wil.

Wat mag je uitwerken en waarvoor?

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 15:42 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat mag je uitwerken en waarvoor?

Mijn baan... de nieuwe supervisor heeft eindelijk een reden gevonden om me eruit te werken...
Ze is nieuw, dus alle oude "leiders" moet je eruit werken.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 18:47 schreef LordofLeaves het volgende:
Oh, echt? Dus je mocht even extra lappen voor een definitieve diagnose? Wat zou je dan eventueel hebben gehad?

Ja haha. Dat zeg ik wil via pm ivm herkenbaarheid.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 15:51 schreef Burner82 het volgende:
Mijn baan... de nieuwe supervisor heeft eindelijk een reden gevonden om me eruit te werken...
Ze is nieuw, dus alle oude "leiders" moet je eruit werken.

Wat was de reden die ze gaf dan?
Je hebt idd nog een opzegtermijn lijkt mij

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 18:47 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Ontslag kun je aanvechten hé? Ze kunnen je er niet zomaar uitwerken.

Uitzendbureau..... Dus dat kan wel helaas.
Ben alleen wel eens benieuwd naar haar uitleg. Al moet ze niet teveel bij me in de buurt komen. Mijn lontje is ernstig kort momenteel.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2019 22:15 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Wat was de reden die ze gaf dan?
Je hebt idd nog een opzegtermijn lijkt mij

Ik kan nog 2 weken uitwerken. Reden heb ik niet echt gekregen.

quote:

Op zaterdag 2 maart 2019 14:23 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Gewoon vragen naar haar onderbouwing. Zoiets schept meteen weer duidelijkheid.

Ga ik ook zeker doen. Daarna mag ze weg blijven.

http://www.advocaatontsla(...)e-zonder-goede-reden

https://kink.nl/podcasts/erik-jan-harmens

Alsof ik mezelf hoor praten.. Over alcoholverslaving, aan de grond zitten, misschien het A(utisme) woord, jezelf onttrekken aan de werkelijkheid..

Vroeg ik mij ook al af. Waarom denk je dat Burner82?

quote:

Op maandag 4 maart 2019 18:46 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]

Vanwaar de autisme conclusie?

De auteur heeft waarschijnlijk autisme. Iig zijn zoon. Heeft een boek geschreven Hallo Muur waar hij zwaar alcoholist is, maar vraagt zichzelf ook af of het alcoholisme niet altijd een coping mechanisme is geweest voor prikkels (demping) en sociale situaties. Zou kunnen natuurlijk.

https://www.trouw.nl/home(...)dan-licht-~a5e97adf/

Er is ook bekend dat prikkel verlaging die heilzaam zou zijn voor mensen met autisme dat ook is voor "normale" mensen, alleen wordt bij normale mensen minder vaak gezegd dat ze niet tegen prikkels kunnen. Het verschilt misschien per persoon, maar zelf haat ik het woord "overprikkeling". Het is wel duidelijk wat ermee bedoeld wordt, maar het is niet iets dat je kunt meten of zo

Nou ja, wat houdt overprikkeling anders in dan een hekel hebben aan mensen als het inhoudt dat je niet tegen een al te grote frequentie van hun aanwezigheid kunt? Maar dat is ook normaal. Mensen hebben een hekel aan elkaars aanwezigheid over het algemeen, iig aan vreemden. Zei 1 of andere hoogleraar psychologie op 538. Anders was er toch ook geen sire campagne nodig geweest.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 18:46 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]

Vanwaar de autisme conclusie?

quote:

Op maandag 4 maart 2019 18:53 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Vroeg ik mij ook al af. Waarom denk je dat Burner82?

Als jullie nou gewoon geluisterd hadden

quote:

Op maandag 4 maart 2019 20:00 schreef so.original het volgende:
[..]

De auteur heeft waarschijnlijk autisme. Iig zijn zoon. Heeft een boek geschreven Hallo Muur waar hij zwaar alcoholist is, maar vraagt zichzelf ook af of het alcoholisme niet altijd een coping mechanisme is geweest voor prikkels (demping) en sociale situaties. Zou kunnen natuurlijk.

https://www.trouw.nl/home(...)dan-licht-~a5e97adf/

quote:

Heden nuchter en desondanks verzenuwd tot op het bot: hier moet meer aan de hand zijn. En dat is ook het geval, waarschijnlijk dan, want Harmens maakt herhaaldelijk duidelijk dat hij misschien wel onder dezelfde kwaal gebukt gaat als zijn zoon en zijn grootvader. Een officiële diagnose moet nog gesteld worden en Harmens geeft het beestje dus nog maar geen naam. Maar het begint met een a. Hiermee is Door het licht op slag niet alleen een opvolger van Hallo muur, maar ook van Pauwl (2017), de roman waarvoor Harmens zich inleefde in het bewustzijn van een autistische jongen.

Ja maar als wat ze autisme noemen eigenlijk normaal is dan verliest het hele concept aan betekenis. Kun je net zo goed zeggen dat ie alcoholist is omdat hij normaal is. Er moet dus eerst nog bewezen worden dat wat ze autisme noemen bij bepaalde mensen voorkomt en bij anderen niet en zo ja, dat het iets is wat ze ook bij mensen kunnen bewijzen. Als ik tegen anderen zeg dat ik lijd aan een overgevoeligheidssyndroom met als symptoom dat ik een hekel heb aan mensen die beter zijn dan ik en arrogant doen, dan bijvoorbeeld, dan is dat van geen enkele toegevoegde waarde. Ik kan dan net zo goed alleen maar zeggen dat ik een hekel heb aan mensen die arrogant dpen. Tenzij bij mij 1 of ander gen mutatie is gevonden dat bewijst dat ik overgevoelig ben voor arrogant gedrag van mensen die beter zijn in dingen dan ik, daadwerkelijk gevoeliger dan andere mensen.

quote:

Op dinsdag 5 maart 2019 14:32 schreef LordofLeaves het volgende:
[..]

Ja zeg, ik ga mijn kliniek sluiten. Je bekijkt het maar. Grapje hoor, maar ik moet nu wel zeggen dat autisme helemaal niet zo gek klinkt bij jou. ( Leuke zinspeling. )

Ik bedoelde de podcast

Ik zal autisme nooit uitsluiten bij mezelf, mijn jongste zus, mijn neefje, nog meer mensen in de familie...
Allemaal wel op hoog niveau, hbo/uni, maar sociaal soms wat lastig, want wij hebben onze eigen denkwijzes. Waarschijnlijk dat familiefeestjes vaak voor nieuwe mensen in de familie, wat, euhm, chaotisch overkomen

Ik zou het vermoeden dat je ASS kan hebben wel aankaarten bij waar je nu in behandeling bent. Ik moet eerlijk zeggen dat ik autisme bij jou meer kan plaatsen dan ASPS. Ik heb me sinds jij hier kwam posten ook verdiept in wat ASPS eigenlijk is. Wat ik begrepen heb bij ASPS is dat die mensen meestal pathologisch liegen en manipuleren en daar ook zelf in geloven: ze verdraaien hun realiteitsbeeld in die zin dat het voor hen het beste uitkomt en dat ze zodoende overal mee weg denken te komen.

Ik kan je uiteraard alleen beoordelen op je postgedrag hier. Maar so far vind ik je niet manipulatief. Je hebt je ook zelf aangemeld voor behandeling, omdat je wilt dat dingen niet gaan escaleren: je toont daarmee al besef voor verantwoordelijkheid. De meeste mensen met ASPS melden zich niet aan voor behandeling en al helemaal niet omdat ze zich zorgen maken over anderen als ze zichzelf niet kunnen beheersen.

Ik wil niet hiermee zeggen dat jij dus geen ASPS hebt. Je krijgt zo'n diagnose immers als je voldoet aan bepaalde criteria. En iedereen met dezelfde diagnose is weer anders. Het label zegt in wezen niks.

Maar ik wil dit toch ff uitspreken. Het zou bijvoorbeeld zonde zijn als je de komende jaren wordt behandeld als iemand die altijd liegt en feiten verdraait en therapie krijgt voor problemen die op jou geen betrekking hebben.

Over manipulatie gesproken: psychische hulpverleners kunnen daar ook wat van! Ik heb vaak genoeg meegemaakt dat ze smerige trucjes uithalen om overwicht op jou te blijven houden, meestal door op jouw gevoelens in te spelen. Alles moet binnen hun zeverige straatje passen. Ben je het ergens niet mee eens of ben je boos ergens over, dan wordt vaak je stoornis erbij gesleept en moet je ontzettend sterk en overtuigend zijn om je niet van je stuk te laten brengen. Ik vind het heel erg vergelijkbaar met hoe politici doen.

quote:

Op dinsdag 5 maart 2019 16:16 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik zou het vermoeden dat je ASS kan hebben wel aankaarten bij waar je nu in behandeling bent. Ik moet eerlijk zeggen dat ik autisme bij jou meer kan plaatsen dan ASPS. Ik heb me sinds jij hier kwam posten ook verdiept in wat ASPS eigenlijk is. Wat ik begrepen heb bij ASPS is dat die mensen meestal pathologisch liegen en manipuleren en daar ook zelf in geloven: ze verdraaien hun realiteitsbeeld in die zin dat het voor hen het beste uitkomt en dat ze zodoende overal mee weg denken te komen.

Ik kan je uiteraard alleen beoordelen op je postgedrag hier. Maar so far vind ik je niet manipulatief. Je hebt je ook zelf aangemeld voor behandeling, omdat je wilt dat dingen niet gaan escaleren: je toont daarmee al besef voor verantwoordelijkheid. De meeste mensen met ASPS melden zich niet aan voor behandeling en al helemaal niet omdat ze zich zorgen maken over anderen als ze zichzelf niet kunnen beheersen.

Ik wil niet hiermee zeggen dat jij dus geen ASPS hebt. Je krijgt zo'n diagnose immers als je voldoet aan bepaalde criteria. En iedereen met dezelfde diagnose is weer anders. Het label zegt in wezen niks.

Maar ik wil dit toch ff uitspreken. Het zou bijvoorbeeld zonde zijn als je de komende jaren wordt behandeld als iemand die altijd liegt en feiten verdraait en therapie krijgt voor problemen die op jou geen betrekking hebben.

Over manipulatie gesproken: psychische hulpverleners kunnen daar ook wat van! Ik heb vaak genoeg meegemaakt dat ze smerige trucjes uithalen om overwicht op jou te blijven houden, meestal door op jouw gevoelens in te spelen. Alles moet binnen hun zeverige straatje passen. Ben je het ergens niet mee eens of ben je boos ergens over, dan wordt vaak je stoornis erbij gesleept en moet je ontzettend sterk en overtuigend zijn om je niet van je stuk te laten brengen. Ik vind het heel erg vergelijkbaar met hoe politici doen.

Hier zitten geen consequenties, aan wat ik zeg.
Ik kan liegen wat ik wil, iedereen gelooft me...Met ASS lukt je dat niet echt...
Maar mijn "probleem" is: Ik wil niet ASPS dingen doen, ik wil niet iemand ***

quote:

Op dinsdag 5 maart 2019 16:33 schreef Burner82 het volgende:
[..]

Hier zitten geen consequenties, aan wat ik zeg.
Ik kan liegen wat ik wil, iedereen gelooft me...Met ASS lukt je dat niet echt...
Maar mijn "probleem" is: Ik wil niet ASPS dingen doen, ik wil niet iemand ***

ASS is een heel spectrum. Er zijn echt wel mensen met autisme die kunnen liegen. ASPS is overigens ook een spectrum.

Maar ik zeg het eigenlijk vooral dat je alert blijft dat jouw behandelaars je wel goed blijven inschatten.

Ik heb zelf nu eindelijk wel een goede behandelaar, maar het heeft me wel 20 jaar lang zoeken en ontelbaar veel verschillende therapieën gekost.De anderen hier beamen vast ook dat het vaak als volgt gaat: ze vinken af welke gedragskenmerken ze op jou van toepassing vinden, je krijgt een diagnose, je krijgt therapie aansluitend op die diagnose. Wat jij er zelf van denkt, daar wordt meestal niet voldoende aandacht aan besteedt. Zo gaat het nou eenmaal. Is niet persé hun schuld: als er zoveel mensen zijn die psychische hulp aanvragen en daarbovenop ook nog een hoop gedoe met zorgverzekeraars en overheid, dan gaan ze meer op de automatische piloot handelen.

Uiteindelijk ben jij zelf degene die het het best kan beoordelen, want jij bent de enige die in jouw hoofd kan kijken en weet wat je denkt en voelt.

quote:

Op dinsdag 5 maart 2019 16:55 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]

ASS is een heel spectrum. Er zijn echt wel mensen met autisme die kunnen liegen. ASPS is overigens ook een spectrum.

Maar ik zeg het eigenlijk vooral dat je alert blijft dat jouw behandelaars je wel goed blijven inschatten.

Ik heb zelf nu eindelijk wel een goede behandelaar, maar het heeft me wel 20 jaar lang zoeken en ontelbaar veel verschillende therapieën gekost.De anderen hier beamen vast ook dat het vaak als volgt gaat: ze vinken af welke gedragskenmerken ze op jou van toepassing vinden, je krijgt een diagnose, je krijgt therapie aansluitend op die diagnose. Wat jij er zelf van denkt, daar wordt meestal niet voldoende aandacht aan besteedt. Zo gaat het nou eenmaal. Is niet persé hun schuld: als er zoveel mensen zijn die psychische hulp aanvragen en daarbovenop ook nog een hoop gedoe met zorgverzekeraars en overheid, dan gaan ze meer op de automatische piloot handelen.

Uiteindelijk ben jij zelf degene die het het best kan beoordelen, want jij bent de enige die in jouw hoofd kan kijken en weet wat je denkt en voelt.

Ik ben blij dat je eindelijk een goede gevonden hebt!!!

Maar ik ben nog geen slechte tegengekomen... Ik ga van GGZ naar FPP... het enige is die wachtlijst.

Al is er laatste dagen wel een en ander veranderd.

quote:

Op dinsdag 5 maart 2019 17:14 schreef Burner82 het volgende:
[..]

Ik ben blij dat je eindelijk een goede gevonden hebt!!!

Maar ik ben nog geen slechte tegengekomen... Ik ga van GGZ naar FPP... het enige is die wachtlijst.

Al is er laatste dagen wel een en ander veranderd.

Tja, wat heet slecht...

Ik denk dat het ook te maken heeft met kennis die er pas sinds een paar jaar is.

Ik gaf bijvoorbeeld vaak aan dat ik mijn structuur maar niet op orde kon krijgen. Zij gingen er vanuit dat het allemaal met emoties heeft te maken. En dat is niet gek gedacht, want emoties en bepaalde zelf-overtuigingen hebben enorm veel invloed op hoe je functioneert. Vraag het maar s na aan iemand die een depressie heeft.

Maar ik wist dat er bij mij meer aan de hand is, wat dus ADHD blijkt te zijn.

Ik kan het die behandelaars niet kwalijk nemen dat ze de expertise niet hadden om dat te herkennen. Wat mij meer dwarszit, is dat ze niet goed naar me hadden geluisterd. Maar het heeft geen zin om daarover kwaad te blijven. Iedereen schat weleens een ander verkeerd in inclusief ikzelf. We kunnen nou eenmaal niet in de hersenpan van anderen kijken (en da's eigenlijk maar goed ook! )

quote:

Op dinsdag 5 maart 2019 23:04 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Tja, wat heet slecht...

Ik denk dat het ook te maken heeft met kennis die er pas sinds een paar jaar is.

Ik gaf bijvoorbeeld vaak aan dat ik mijn structuur maar niet op orde kon krijgen. Zij gingen er vanuit dat het allemaal met emoties heeft te maken. En dat is niet gek gedacht, want emoties en bepaalde zelf-overtuigingen hebben enorm veel invloed op hoe je functioneert. Vraag het maar s na aan iemand die een depressie heeft.

Maar ik wist dat er bij mij meer aan de hand is, wat dus ADHD blijkt te zijn.

Ik kan het die behandelaars niet kwalijk nemen dat ze de expertise niet hadden om dat te herkennen. Wat mij meer dwarszit, is dat ze niet goed naar me hadden geluisterd. Maar het heeft geen zin om daarover kwaad te blijven. Iedereen schat weleens een ander verkeerd in inclusief ikzelf. We kunnen nou eenmaal niet in de hersenpan van anderen kijken (en da's eigenlijk maar goed ook! )

Het is hun werk om anderen in te schatten. Jij of anderen hebben dat niet als baan en worden niet geacht er competent in te zijn. De vergoeilijking gaat daarmee een beetje mank. Als niemand dat kan, dan moet de maatschappij het niet accepteren dat medische professionals claimen het onmogelijke te kunnen. Als het wel kan, dan.. moet je redelijkerwijs ook kunnen verwachten dat ze hun werk goed uitoefenen.

quote:

Op woensdag 6 maart 2019 09:55 schreef LordofLeaves het volgende:
Misschien dat een vorm van branche controle wel goed zou zijn binnen de GGZ.

Nou er was een keer in het nieuws dat verzekeraars resultaten wilden zien. Maar geen idee hoe het daarmee staat. Er is ook die rom monitoring en iemand anders van dit topic zei toen dat ze dat wel als kwaliteitscontrole gebruikten. Maar dat is ook zo achter de schermen dat er weinig over bekend is bij het gewone publiek.

quote:

Op dinsdag 5 maart 2019 14:39 schreef LordofLeaves het volgende:
Kortom; je bent overprikkeld? Ik vind de scheidingsgrens tussen een persoon die teveel drinkt en een alcoholist een beetje vaag. Ben je pas een alcoholist als het je dagelijkse leven beïnvloed op een negatieve manier? Wanneer ben je dan een autist? Vinden autisten van zichzelf dat ze zich belemmerd voelen?

Ik voel mezelf niet belemmerd, ondanks dat ik een emotie regulatiestoornis heb. Ik ben alleen teleurgesteld in mezelf als het weer eens de overhand neemt in sociale interacties.

Ik ben chronisch overprikkeld net als de meeste mensen ja. Volgens trimbos zijn mensen die meer als 7 glazen per week drinken een alcoholist. Hoe trimbos dat bepaalt heeft weet ik niet. Maar wat jij zegt over de grens bij autisme dat vind ik ook te vaag om het als begrip serieus te kunnen nemen. Als de mensen die het verzonnen hebben al geen duidelijk kader kunnen stellen dan negeer ik het bestaan van hun concept ook.
Gelukkig dat je je niet belemmerd voelt. Daar heb je ook niks aan als niemand je wel had kunnen helpen als je je wel belemmerd had gevoeld erdoor. En ook goed dat je jouw vermeende overprikkeling niet meer uitbuit dat is niet helemaal eerlijk voor anderen

quote:

Op woensdag 6 maart 2019 19:03 schreef LordofLeaves het volgende:

Er zijn wel verschillende gradaties binnen autisme natuurlijk. Je hebt hoog en laag functionerend, net als met borderline. Ik ben nu wel erg benieuwd waar autisme vandaan komt.

Voel jij je belemmerd dan in je dagelijkse functioneren? Chronisch overprikkeld zijn lijkt mij ook maar niks. Ik buit het soms nog weleens uit. Kan moeilijk zeggen; " joh, rot nou eens op! '

Als je hoog functionerend (lees: zoals het mij was uitgelegd: normaal functionerend en niet gehandicapt) bent heb je sowieso geen diagnose van wat dan ook nodig, lijkt mij. Psychische problemen heeft iedereen.
Hoe autisme is ontstaan is gewoon zoals iedere andere stoornis ook is ontstaan. Psychiater ontdekt dat bepaalde mensen hetzelfde afwijkende gedrag vertonen en geeft er een naam aan. Hoe het is ontstaan tja. Dat wordt nog steeds onderzocht. Zal wel genetisch zijn. Maar zolang genetisch onderzoek niet verplicht is om het aan te tonen heeft dat niets met de diagnoses door psychiaters/psychologen die daarvoor opgeleid zijn te maken, tenzij ze goed hebben gegokt maar het valt niet te controleren.

Ach, ik heb ermee leren leven met overprikkeld zijn. Ik had er vooral last van tijdens het reizen met het openbaar vervoer. Dan overviel mij ineens zo'n haat voor de mensheid/walging voor de realiteit, je kent het wel. Dat overal waar je loopt de weg versperd wordt omdat de ns weer niet voorbereid is op of schijt heeft aan de bevolkingsgroei/het aantal mensen dat met de trein moet reizen omdat ze (zich voelen alsof ze) op dat moment geen andere optie hebben. Daarnaast had ik het als mensen ongevraagd aan het zeiken waren. Ik was mij er wel van bewust dat de intensiteit van mijn haat niet helemaal logisch was, maar ja gevoelens gaan dan niet weg of zo. Nu ik lactosevrij/glutenvrij probeer te eten is het minder geworden. Ik dacht eerst voortdurend dingen als "joh, rot toch eens op" als ik geconfronteerd werd met vreemde mensen. Dat is inderdaad heel frustrerend als je het niet hardop kan zeggen zonder ruzie te krijgen. Hoe buitte je het uit dan? Door een excuus te hebben om je af te zonderen? Maar nu zijn zulke gedachten bij mij gelukkig dus minder. Maar ik merk wel weer een toenemende angst, dus ik ga maar weer yoghurt toevoegen en weer suiker minderen.

quote:

Op woensdag 6 maart 2019 19:05 schreef LordofLeaves het volgende:
Hmmm... dat doet mij denken aan het de-ene-hand-wast-de-andere principe,

Op welke manier dan? Welk gedeelte bedoel je?

[ Bericht 11% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 06-03-2019 23:01:18 ]

quote:

Op woensdag 6 maart 2019 07:07 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]

Het is hun werk om anderen in te schatten. Jij of anderen hebben dat niet als baan en worden niet geacht er competent in te zijn.

Een psychische aandoening is heel wat moeilijker te begrijpen dan een medische aandoening, omdat het niet concreet en meetbaar aan te tonen is. De enige manier om het een beetje concreet te maken, is door op te maken wat 'gemiddeld gedrag' is - hetgeen wat de meeste mensen doen - door te onderzoeken in hoe het gedrag van iemand afwijkt van het gemiddelde en om van daaruit een patroon te herleiden wat refereert naar een psychische aandoening.

Ik zie nu al voor me dat jij dan reageert met "wie zijn zij om te bepalen dat bepaald gedrag raar is?"

Ik weet heel goed hoe frustrerend het is als je elke keer niet begrepen wordt door behandelaars. Maar het enige wat jij doet, is daar maar tegenaan blijven trappen. Je bereikt er helemaal niks mee.

Het is je goed recht om geen vertrouwen meer te hebben in de psychische zorg. Maar richt je energie dan op waarvan jij hoopt dat het je wel kan helpen. Uiteindelijk sta je er in het leven sowieso alleen voor, net als ieder ander, want het is aan mensen zelf om hun leven te leiden. Jij leidt je leven nu ook, maar het wordt er niet beter op door jezelf af te blijven kraken en door continu bevestiging af te dwingen bij anderen dat iedere psych een klootzak is.

Ik vraag me weleens af waarom jij hier zo in blijft hangen. Waarom jij niet die switch kan maken om het los te laten en je energie op andere dingen te richten.

quote:

Op donderdag 7 maart 2019 00:44 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Een psychische aandoening is heel wat moeilijker te begrijpen dan een medische aandoening, omdat het niet concreet en meetbaar aan te tonen is. De enige manier om het een beetje concreet te maken, is door op te maken wat 'gemiddeld gedrag' is - hetgeen wat de meeste mensen doen - door te onderzoeken in hoe het gedrag van iemand afwijkt van het gemiddelde en om van daaruit een patroon te herleiden wat refereert naar een psychische aandoening.

Ik zie nu al voor me dat jij dan reageert met "wie zijn zij om te bepalen dat bepaald gedrag raar is?"

Ik weet heel goed hoe frustrerend het is als je elke keer niet begrepen wordt door behandelaars. Maar het enige wat jij doet, is daar maar tegenaan blijven trappen. Je bereikt er helemaal niks mee.

Het is je goed recht om geen vertrouwen meer te hebben in de psychische zorg. Maar richt je energie dan op waarvan jij hoopt dat het je wel kan helpen. Uiteindelijk sta je er in het leven sowieso alleen voor, net als ieder ander, want het is aan mensen zelf om hun leven te leiden. Jij leidt je leven nu ook, maar het wordt er niet beter op door jezelf af te blijven kraken en door continu bevestiging af te dwingen bij anderen dat iedere psych een klootzak is.

Ik vraag me weleens af waarom jij hier zo in blijft hangen. Waarom jij niet die switch kan maken om het los te laten en je energie op andere dingen te richten.

Je wilt weten waarom ik hier zo "tegenaan blijf trappen" en mijn energie niet op een oplossing richt. Ik leg dat je graag uit:

1.Als we iets moeilijk te begrijpen vinden, neem ik het aan dat jij het wel met me eens bent dat we dat toch moeten proberen. Echter zijn er jammer genoeg weinig aanwijzingen dat behandelaars heel veel moeite doen deze volgens jou ingewikkelde materie te begrijpen. Daar zijn ze niet voor ingehuurd, ze hoeven niks te begrijpen, ze mogen wegkomen met vage uitkeg die nietszeggend is en van wikipedia. De enige informatie die ervdan is , is van boeken/artikelen die niet achter een paywall zitten. En ik vind die met onderzoeksdetails van neurologische onderzoeken erg moeilijk te begrijpen. Maar behandelaars helpen de leek niet dit te begrijpen. En dat vind ik gewoon frustrerend. Ze willen niet dat je het weet, want ze willen het alleenrecht op kennis. Zodat ze achter je rug om kunnen bepalen wat zogenaamd goed voor je is. En het feit dat er dus geen bewijs is dat zij competent zijn ipv dat ze maar wat aanrommelen met verzekeringsgeld en dat de maatschappij het wel prima vindt omdat men geen fuck om de oplossing van psychische stoornissen geeft, die mogelijkheid alleen al maakt mij erg boos.

2. Zoals je hierboven kunt lezen, richt ik mij wel op de oplossing van mijn psychische problemen op de manier waarop ik denk dat het helpt. Maar het is gewoon gokken. Want er zijn nu wel onderzoeken bijv naar gluten, suiker, bacteriën en hun invloed op psychische problemen. Maar echt een definitieve oorzaak die gelegen is in het voedingspatroon is er nog niet. Toch heb ik goede hoop dat een dieet kan helpen. Het is het proberen waard iig. En als het niet helpt, probeer ik weer wat anders. Sowieso lees ik psychologieboeken. Eerlijk is eerlijk, het is niet complete tijdsverspilling. Het helpt alleen al dat ik weet op welke manier ze denken en welke technieken ze gebruiken.

quote:

Op donderdag 7 maart 2019 08:00 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]

Je wilt weten waarom ik hier zo "tegenaan blijf trappen" en mijn energie niet op een oplossing richt. Ik leg dat je graag uit:

....

Je blijft het buiten jezelf leggen.

Of je nou een psychische stoornis hebt of niet, jij bent degene die je leven leidt. Gevoelens, gedachten en gedrag zitten in jou. Alleen jij kan jezelf aansturen om je leven op een ander spoor te krijgen.

De frustratie dat dat elke keer niet lukt, heb ik ook. Ik heb ook vaak mijn momenten dat ik de strijd niet meer met mezelf aankan en heel sterk verlang naar iemand die me gaat redden. Maar hoe graag ik dat dan ook wil, ik weet dat het zo niet gaat werken en dat ik een manier moet zoeken bij mezelf. Ondanks mijn gebrek aan zelfvertrouwen vertrouw ik in die zin op mezelf dat ik de kracht echt wel heb, maar dat ik bepaalde vaardigheden moet trainen of bepaalde inzichten moet opdoen om ervoor te zorgen dat het mij lukt.

Probeer oplossingen in jezelf te zoeken. Een psych kan je helpen om te begrijpen waarom je doet zoals je doet en waarom je met jezelf vastloopt. Maar hij is geen tovenaar die je beter maakt. Dat moet je zelf doen.

quote:

Op donderdag 7 maart 2019 09:30 schreef LordofLeaves het volgende:

Zou het genetisch bepalend kunnen zijn? Als dat zo is, dan moet er binnen bepaalde families toch vaker autisme voor komen? Ik zie het al helemaal voor me. Niemand die elkaar aankijkt of wat zegt, haha. Maar goed, nu schets ik wel weer een bepaald beeld in mijn hoofd dat vast niet overeen komt met de werkelijkheid.

Ergens herken ik je patroon van gedachten wel. Ik kan mij er ook groen en geel aan ergeren. Heb ooit alleen in een bus gezeten (wel met de chauffeur) en dat vond ik heerlijk. Ik hoefde mij aan niemand te ergeren en niemand aan mij. Scheelt dat ik toen als goth zijnde altijd plaats in de bus had, haha.

Ik gebruikte het altijd op feestjes die niks aan waren, dates die niet interessant waren en zelfs op het werk als ik er geen zin in had. Het is niet netjes nee, maar ik wil mijn tijd niet verdoen.

Ik denk dat er dan een paar mensen binnen de familie zijn bij wie het tot uiting komt maar het kan idd soms misschien ook bij meerderen zijn.

Dat snap ik ook wel. Het leven heeft veel sociale "verplichtingen" en snap wel dat het handig kan zijn om daarvoor een excuus te hebben die er anders zonder stoornis niet echt is.

quote:

Op donderdag 7 maart 2019 11:49 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Je blijft het buiten jezelf leggen.

Of je nou een psychische stoornis hebt of niet, jij bent degene die je leven leidt. Gevoelens, gedachten en gedrag zitten in jou. Alleen jij kan jezelf aansturen om je leven op een ander spoor te krijgen.

De frustratie dat dat elke keer niet lukt, heb ik ook. Ik heb ook vaak mijn momenten dat ik de strijd niet meer met mezelf aankan en heel sterk verlang naar iemand die me gaat redden. Maar hoe graag ik dat dan ook wil, ik weet dat het zo niet gaat werken en dat ik een manier moet zoeken bij mezelf. Ondanks mijn gebrek aan zelfvertrouwen vertrouw ik in die zin op mezelf dat ik de kracht echt wel heb, maar dat ik bepaalde vaardigheden moet trainen of bepaalde inzichten moet opdoen om ervoor te zorgen dat het mij lukt.

Probeer oplossingen in jezelf te zoeken. Een psych kan je helpen om te begrijpen waarom je doet zoals je doet en waarom je met jezelf vastloopt. Maar hij is geen tovenaar die je beter maakt. Dat moet je zelf doen.

En jij blijft mij vertellen dat wat ik zeg niet goed is terwijl je verder niet met bewijs ingaat op mijn post en me te commanderen wat ik moet doen, daarbij kennelijk ervan uitgaand dat de manier waarop ik wel de schuld bij mezelf leg met mn voedingspatroon niet goed is.
Zoek het uit. Je beveelt mij om niet meer kritiek te hebben op psychiaters maar jij mag van jezelf wel kritiek hebben op mij. Niet consequent.

quote:

Op donderdag 7 maart 2019 12:40 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]

Ik denk dat er dan een paar mensen binnen de familie zijn bij wie het tot uiting komt maar het kan idd soms misschien ook bij meerderen zijn.

Dat snap ik ook wel. Het leven heeft veel sociale "verplichtingen" en snap wel dat het handig kan zijn om daarvoor een excuus te hebben die er anders zonder stoornis niet echt is.[..]

En jij blijft mij vertellen dat wat ik zeg niet goed is terwijl je verder niet met bewijs ingaat op mijn post en me te commanderen wat ik moet doen, daarbij kennelijk ervan uitgaand dat de manier waarop ik wel de schuld bij mezelf leg met mn voedingspatroon niet goed is.
Zoek het uit. Je beveelt mij om niet meer kritiek te hebben op psychiaters maar jij mag van jezelf wel kritiek hebben op mij. Niet consequent.

Ik vind het erg jammer dat je niet kan bevatten wat ik je probeer uit te leggen.

Ik zie wel dat je je best doet. Je hoopt zoals ik het interpreteer op een concrete oplossing. Dat snap ik heel goed, want dat zou ik ook wel willen. Ik zou heel graag een soort stappenplan willen krijgen waardoor ik 100% garantie heb dat bepaalde gevoelens verdwijnen en ik het leven ga leiden wat ik graag voor ogen heb. Dat is er niet.

Voor iedereen geldt: je moet in je leven dingen aangaan en uitproberen om er zo achter te komen wat bij je past. Met psychische problemen zoals persoonlijkheidsstoornissen is dat nog extra moeilijk, want je bent daarmee emotioneel wat labieler en je sleept ook nog extra emotionele bagage met je mee die kan maken dat de kleinste aanleiding je al kan triggeren dat je je weer kut en machteloos voelt.

Of therapie helpt of niet, is ook een kwestie van uitproberen en ervaren. Er bestaat geen garantie dat het gaat helpen.

~~~~

Een concrete tip die ik nu voor jou bedenk, is dat je alle psychische rapporten die over jou zijn gemaakt een keer doorneemt om voor jezelf meer helder te krijgen waarmee je jezelf identificeert en waarvan je zelf het idee hebt wat jouw grootste struikelblok is. En dan bedoel ik niet zozeer wat je 'mankeert', maar wat je zelf ervaart als hetgeen waardoor je niet in het leven staat zoals je wilt.

quote:

Op donderdag 7 maart 2019 14:07 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik vind het erg jammer dat je niet kan bevatten wat ik je probeer uit te leggen.

Ik zie wel dat je je best doet. Je hoopt zoals ik het interpreteer op een concrete oplossing. Dat snap ik heel goed, want dat zou ik ook wel willen. Ik zou heel graag een soort stappenplan willen krijgen waardoor ik 100% garantie heb dat bepaalde gevoelens verdwijnen en ik het leven ga leiden wat ik graag voor ogen heb. Dat is er niet.

Voor iedereen geldt: je moet in je leven dingen aangaan en uitproberen om er zo achter te komen wat bij je past. Met psychische problemen zoals persoonlijkheidsstoornissen is dat nog extra moeilijk, want je bent daarmee emotioneel wat labieler en je sleept ook nog extra emotionele bagage met je mee die kan maken dat de kleinste aanleiding je al kan triggeren dat je je weer kut en machteloos voelt.

Of therapie helpt of niet, is ook een kwestie van uitproberen en ervaren. Er bestaat geen garantie dat het gaat helpen.

~~~~

Een concrete tip die ik nu voor jou bedenk, is dat je alle psychische rapporten die over jou zijn gemaakt een keer doorneemt om voor jezelf meer helder te krijgen waarmee je jezelf identificeert en waarvan je zelf het idee hebt wat jouw grootste struikelblok is. En dan bedoel ik niet zozeer wat je 'mankeert', maar wat je zelf ervaart als hetgeen waardoor je niet in het leven staat zoals je wilt.

Bedankt dat je een concrete tip hebt bedacht.
Als ik de weinige bladzijdes lees van mijn dossier die ik wel heb gekregen (wat ik al meerdere keren heb gedaan) dan kom ik eigenlijk tot de conclusie dat zij in die jaren dat ik er kwam nooit echt conclusies hebben getrokken over wat nou de oorzaak zou moeten zijn van mijn problemen:
- ik heb volgens hen wel psychische problemen, maar geen stoornis
- mijn sociale vaardigheden zijn ondermaats, maar ik heb geen autisme
- mijn intelligentie is ondermaats maar het is niet van belang voor mijn toekomst en ik kan alsnog succesvol worden. Maar ik kan het beste begeleid wonen en misschien niet werken daarom had ik als ik daarnaar had geluisterd nu begeleid moeten wonen en werken
- ik ben impulsief, maar heb geen adhd
- ik heb depressieve kenmerken, maar ik heb geen depressie

Dus moet ik dan het zelf maar bedenken. Dat is dat ik diverse gedragsverslavingen heb (laat opblijven, onzin plaatsen op fok enz.) waarin ik mezelf niet in de hand heb en niet op mezelf vertrouw. Waar ik me machteloos over voel. Maar toen ik dat bij de ggz aankaartte omdat ik sowieso zelf een hulpvraag moest bedenken was hun advies gewoon stop ermee en verder niets. Zelfs op aandringen gaven ze niet eens achtergrondinformatie over gedragsverslavingen. Dat nemen ze niet serieus.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 08-03-2019 07:20:31 ]