Jezelf trainen op bepaalde sociale situaties

Herkenbaar. Bij mij was het een soort bewustwordingsproces. Ga je zogezegd op de automatische piloot, dan kan elke vorm van interactie als een soort mentale klap in je gezicht zijn. Voor mij was het dus zaak om je bewust te zijn van al je handelen. Van lopen tot je ademhaling, rechtop, schouders naar achter. Die drie meter trottoir vlak voor je is verre van interessant, dus omhoog met dat hoofd. Kijken. scannen, weet wat er om je heen gebeurt. Het stomme is dat de rest vanzelf volgt, zolang je je hoofd er maar bij houdt.

quote:

Op maandag 18 februari 2019 17:38 schreef Jaume_I het volgende:
Vanmiddag was ik in een kledingwinkel en werd meteen al opvallend leuk begroet door een leuke kledingverkoopster. Eenmaal aan het afrekenen stond zij de labels van mijn kleding af te halen, alles voor te bereiden en verder was het maar een beetje ongemakkelijk stil. Ik word zelf altijd een beetje ongemakkelijk in dat soort situaties, en kijk dan alleen maar uit naar het moment waarop ik het tasje van haar kan overpakken en kan zeggen ''bedankt, prettige dag verder'', en weg kan lopen

Dit speelt alleen in jouw hoofd hè. Vrouw is gewoon lekker bezig zonder gezeik aan der kop.

quote:

Ik ben daar zelf echt ongelooflijk slecht in en ga dan maar een beetje dom mijn kleding recht doen of op mijn telefoon zitten kijken..

Laat je die telefoon toch weg? In je rugzak ofzo?
Je mag geïnteresseerd in iemand zijn hè, of ze daar al lang werkt of weet ik het.

quote:

Op maandag 18 februari 2019 17:38 schreef Jaume_I het volgende:
Soms maakt een vreemde voorbijganger wel eens een (leuke) opmerking tegen mij, zoals gisteren toen ik aan het wachten was op een wielermaatje in de zon, zittend met mijn rug tegen een gebouw. Voorbijganger roept iets over het lekkere weer, en zoals altijd ben ik weer lekker creatief / spontaan met mijn antwoord en komt er niet veel meer uit dan ''haha ja inderdaad''

Ja jij ook, geile tijger! Gr gr!

Je kunt niet zoveel met zo een opmerking... Prima antwoord dus

quote:

Op maandag 18 februari 2019 17:38 schreef Jaume_I het volgende:
Ik zou zelf ook graag wat beter worden met dat soort kleine sociale situaties. Zijn er fokkers die voorbeelden hebben van hoe je jezelf daarop kunt trainen?

Iemand leest een boek in de trein en je vraagt of het een leuk boek is.

[ Bericht 6% gewijzigd door ludovico op 18-02-2019 18:08:42 ]

Leer eerst stiltes niet ongemakkelijk te vinden. Als je denkt dat je wat moet, met nervositeit dat door je aderen stroomt, dan wordt het veelal niks.

Door af te spreken met wildvreemden.

Zijn tegenwoordig genoeg apps om onbekenden te ontmoeten voor een avond.

Hoe vaker je dit doet, hoe gemakkelijker het wordt om hele gesprekken te voeren met onbekenden.

quote:

Op maandag 18 februari 2019 20:38 schreef Cockwhale het volgende:
Leer eerst stiltes niet ongemakkelijk te vinden. Als je denkt dat je wat moet, met nervositeit dat door je aderen stroomt, dan wordt het veelal niks.

Nou succes daarmee.

Ik vind het best een goede tip van Cockwhale. Niet dag het mij succes oplevert, maar als je het gevoel hebt iedere seconde in de aanwezigheid van anderen een stand up comedian te moeten zijn terwijl je niet eens weet wat je moet zeggen wordt sociaal contact al helemaal een marteling, en ook voor anderen want die voelen dan weer de druk om te doen alsof ze iets interessant of grappig vinden als je niet op je gemak bent. Niets is onaantrekkelijker dan iemand die steeds maar met zichzelf bezig is hoe diegene overkomt. Ik ben ook oersaai, maar ik heb zelf liever dat dan dat ik alleen maar bezig ben met beter over te moeten komen. Take it or leave it. Sommige dingen daar moet je aanleg voor hebben en anders is het jammer dan. Dit is 1 van die dingen. Denk ik zelf ten minste

ik snap wat je bedoeld, ik heb mezelf recent voorgenomen om mezelf eens wat socialer op te stellen. Het valt mij op dat ik best makkelijk met mensen praat, maar aanspreken het bij mij aan ontbreekt.
Ik kwam laatst het volgende artikel tegen wat misschien kan helpen: https://sochicken.nl/praatjes-met-vreemden

quote:

Op maandag 18 februari 2019 21:33 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik vind het best een goede tip van Cockwhale. Niet dag het mij succes oplevert, maar als je het gevoel hebt iedere seconde in de aanwezigheid van anderen een stand up comedian te moeten zijn terwijl je niet eens weet wat je moet zeggen wordt sociaal contact al helemaal een marteling, en ook voor anderen want die voelen dan weer de druk om te doen alsof ze iets interessant of grappig vinden als je niet op je gemak bent. Niets is onaantrekkelijker dan iemand die steeds maar met zichzelf bezig is hoe diegene overkomt. Ik ben ook oersaai, maar ik heb zelf liever dat dan dat ik alleen maar bezig ben met beter over te moeten komen. Take it or leave it. Sommige dingen daar moet je aanleg voor hebben en anders is het jammer dan. Dit is 1 van die dingen. Denk ik zelf ten minste

Het is grote onzin om je ongemakkelijk te voelen. Het zegt helemaal niks, niks mis met een stilte.

Bij smalltalk komt inderdaad een stukje bewustwording kijken.

Met de wetenschap dat de meeste mensen het toch leuk vinden om over zichzelf te praten, kan je al heel veel. Stel je toegankelijk op en toon initiatief om vragen te stellen door interesse te tonen. Die toegankelijkheid begint wel met jezelf open stellen; mensen aankijken en een actieve en vriendelijke houding. Door zelf de lead te pakken door vragen te stellen, word je er vanzelf beter in.

Het wordt pas ongemakkelijk als jouw interesse in een ander niet oprecht is of wanneer je smalltalk gaat forceren.

Volgens mij is het gewoon een kwestie van doen. Niemand is 'goed' in smalltalk, het is meer je doet het wel of niet.

Wat TS tegenhoudt is het gevoel dat hij iets leuks moet zeggen om met iemand te praten. Ik vermoed dat hij teveel bezig is met de verwachting van iemand anders. Maar het hele idee van smalltalk is dat je gewoon een praatje begint en daarbij niet zoveel geeft om de reactie die je terugkrijgt.

quote:

Op dinsdag 19 februari 2019 10:55 schreef Justinn het volgende:
Bij smalltalk komt inderdaad een stukje bewustwording kijken.

Met de wetenschap dat de meeste mensen het toch leuk vinden om over zichzelf te praten, kan je al heel veel. Stel je toegankelijk op en toon initiatief om vragen te stellen door interesse te tonen. Die toegankelijkheid begint wel met jezelf open stellen; mensen aankijken en een actieve en vriendelijke houding. Door zelf de lead te pakken door vragen te stellen, word je er vanzelf beter in.

Het wordt pas ongemakkelijk als jouw interesse in een ander niet oprecht is of wanneer je smalltalk gaat forceren.

Dat is dus best ingewikkeld, want helaas vind ik niet vanzelf mensen interessant. Natuurlijk kan iemand je verrassen, en de enige manier om erachter te komen is ernaar vragen.
Zelf vind ik het ongemakkelijk om over mezelf te praten en ik vind het ook moeilijk om mensen dingen te vragen, met het idee dat zij ook kunnen denken "dat gaat je niks aan.".

In het geval van die verkoopster vind ik het ook wel een beetje haar taak om een babbeltje te maken. Ik heb zelf een winkel en ik maak altijd een praatje tijdens het inpakken. gewoon omdat ik het zelf ook stom vind zo'n ongemakkelijke stilte en daarnaast vind ik het zelf heel erg leuk om wat te kletsen dan. Dat heb ik overigens geleerd. Want 8 jaar geleden kon ik dat helemaal niet.
Dus, ga in een winkel werken, daar leer je dat vanzelf

quote:

Op dinsdag 19 februari 2019 11:07 schreef DaggerOne het volgende:
Maar het hele idee van smalltalk is dat je gewoon een praatje begint en daarbij niet zoveel geeft om de reactie die je terugkrijgt.

Precies dit.
Kies een onnozel onderwerp. Misschien zelfs wel in winkels oefenen. Een goede verkoper heeft snel genoeg geschoten of jij wil praten of niet. En dan niet in het Kruidvat ofzo, maar bij een speciaalzaak.
Als je schoenen koopt of een boek o.i.d.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

In een winkel of op straat in het voorbij gaan is het meer een vorm van gedag zeggen. Maar bij bekenden, is smalltalk dan niet de opmaat naar een onderwerp wat er wel toe doet? Uittesten waar het gesprek naar toe moet?

quote:

Op dinsdag 19 februari 2019 11:33 schreef Panthera1984 het volgende:

[..]

Dat is dus best ingewikkeld, want helaas vind ik niet vanzelf mensen interessant. Natuurlijk kan iemand je verrassen, en de enige manier om erachter te komen is ernaar vragen.
Zelf vind ik het ongemakkelijk om over mezelf te praten en ik vind het ook moeilijk om mensen dingen te vragen, met het idee dat zij ook kunnen denken "dat gaat je niks aan.".

Eigenlijk is het niet ingewikkeld. Je bent nu je verwachting ('dat gaat me vast niks aan') aan het invullen voor een ander. Ik vind dat een foute aanname. Een vraag stellen, mits goede bedoelingen, kan imo nooit kwaad. Als iemand er geen antwoord op wilt geven, kan hij/zij zelf grenzen aangeven. Je moet wel een beetje aan kunnen voelen wat gepaste vragen zijn, maar dat kan je ook leren door ervaring. Initiatief wordt veel vaker gewaardeerd dan je denkt.

Dat het ongemakkelijk voelt om over jezelf te praten, herken ik wel. Uiteindelijk verschilt het wel qua onderwerp én je gesprekspartner. Een leuk of laagdrempelig onderwerp zoals hobby of het weer is al een ander verhaal dan je gezondheid.

Maargoed, als je echt niet over jezelf wilt praten én niet geïnteresseerd bent in anderen, dan heeft smalltalk natuurlijk weinig nut en dient het geen functie.

quote:

Op dinsdag 19 februari 2019 14:23 schreef Justinn het volgende:

[..]

Eigenlijk is het niet ingewikkeld. Je bent nu je verwachting ('dat gaat me vast niks aan') aan het invullen voor een ander. Ik vind dat een foute aanname. Een vraag stellen, mits goede bedoelingen, kan imo nooit kwaad. Als iemand er geen antwoord op wilt geven, kan hij/zij zelf grenzen aangeven. Je moet wel een beetje aan kunnen voelen wat gepaste vragen zijn, maar dat kan je ook leren door ervaring. Initiatief wordt veel vaker gewaardeerd dan je denkt.

Dat het ongemakkelijk voelt om over jezelf te praten, herken ik wel. Uiteindelijk verschilt het wel qua onderwerp én je gesprekspartner. Een leuk of laagdrempelig onderwerp zoals hobby of het weer is al een ander verhaal dan je gezondheid.

Maargoed, als je echt niet over jezelf wilt praten én niet geïnteresseerd bent in anderen, dan heeft smalltalk natuurlijk weinig nut en dient het geen functie.

Gelukkig is het niet zo extreem bij me dat ik totaal niet over mezelf kan praten én totaal niet geïnteresseerd ben in anderen... Maar bijvoorbeeld een kapper vind ik erg lastig.
De eerste oppervlakkige vragen gaan wel, maar iets verder (heb je geen kinderen? oh ook geen wens... 'awkward moment hier') kom je al snel bij toelichten, waar ik ten opzichte van een vreemde geen behoefte toe voel. Andersom, interesse tonen in de kapper vind ik lastig, want onze werelden zijn heel anders en het voelt voor mij nutteloos om hem/haar beter te begrijpen/leren kennen omdat het om (zeer waarschijnlijk) een eenmalige ontmoeting gaat. Maar goed, meestal kom ik wel weg met "hoe lang doe je dit al?" en "wat vind je er het leukst aan?".

quote:

Op dinsdag 19 februari 2019 14:23 schreef Justinn het volgende:

Eigenlijk is het niet ingewikkeld. Je bent nu je verwachting ('dat gaat me vast niks aan') aan het invullen voor een ander. Ik vind dat een foute aanname. Een vraag stellen, mits goede bedoelingen, kan imo nooit kwaad. Als iemand er geen antwoord op wilt geven, kan hij/zij zelf grenzen aangeven. Je moet wel een beetje aan kunnen voelen wat gepaste vragen zijn, maar dat kan je ook leren door ervaring. Initiatief wordt veel vaker gewaardeerd dan je denkt.

Dat het ongemakkelijk voelt om over jezelf te praten, herken ik wel. Uiteindelijk verschilt het wel qua onderwerp én je gesprekspartner. Een leuk of laagdrempelig onderwerp zoals hobby of het weer is al een ander verhaal dan je gezondheid.

Maargoed, als je echt niet over jezelf wilt praten én niet geïnteresseerd bent in anderen, dan heeft smalltalk natuurlijk weinig nut en dient het geen functie.

Ik ben het eens met dat laatste, want het heeft idd geen nut om smalltalk te 'leren' als er geen interesse hebt. Anderzijds is het voor haar dus echt ingewikkeld om interesse te hebben in anderen en over zichzelf te praten, dat jij dat nou niet ingewikkeld vindt betekent niet dat het dat voor anderen ook niet kan zijn.

quote:

Op dinsdag 19 februari 2019 10:32 schreef ludovico het volgende:
Het is grote onzin om je ongemakkelijk te voelen. Het zegt helemaal niks, niks mis met een stilte.

Nee, daar is niks mis mee inderdaad. Je moet niet alle stiltes geforceerd op willen vullen. Alleen wat ik vaak heb is dat het dan ook zomaar een half uur stil is als ik samen met een ander ergens zit. Zelfs als ik met vrienden ben zijn er relatief veel stiltes. Maar dan houd ik mezelf maar voor dat ik en die ander allebei voor 50% daar verantwoordelijk voor zijn.

quote:

Op dinsdag 19 februari 2019 08:06 schreef Delain1987 het volgende:
ik snap wat je bedoeld, ik heb mezelf recent voorgenomen om mezelf eens wat socialer op te stellen. Het valt mij op dat ik best makkelijk met mensen praat, maar aanspreken het bij mij aan ontbreekt.
Ik kwam laatst het volgende artikel tegen wat misschien kan helpen: https://sochicken.nl/praatjes-met-vreemden

Interessant artikel. Raar dat iedereen van tevoren een hekel heeft aan een praatje maken maar het dan toch als positief wordt ervaren. Ik vraag me af of dat komt omdat ze zich anders schuldig voelen tegenover die ander of anders vraag ik me af waarom ze anderen zo anders inschatten of hun gevoelens zo snel veranderen

[ Bericht 14% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 19-02-2019 19:25:55 ]

Hetgeen wat ik uit ervaring heb meegekregen: hoe meer je jezelf tegenwerkt door je onzekerheid, hoe harder je jezelf probeert te corrigeren, hoe moeilijker het gaat.

Maar ik weet zelf ook dat je onzekerheid niet op commando loslaat. Onzekerheid is ook niet voor niks ontstaan; ooit heb je in je leven opgedaan dan je op sociaal gebied tekort schiet. Dat kan heel goed een overtrokken idee zijn, maar het moet ergens wel op de realiteit gebaseerd zijn. Anders zou het betekenen dat je je eigen gevoelens en gedachten niet serieus kan nemen.

Neem uitspraken van anderen als "je bent goed zoals je bent" niet té letterlijk. Zij vinden je misschien een prima jongen, maar jij voelt je niet optimaal in je vel en je wilt jezelf graag persoonlijk ontwikkelen. Met persoonlijke ontwikkeling is niks mis. Het is ook gezond, want het creëert perspectief in je leven en je daagt jezelf uit.

"Je bent goed zoals je bent" vertaal ik persoonlijk zelf liever in "iedereen is gelijkwaardig en iedereen beschikt over zijn eigen kwaliteiten om succes en voldoening uit zichzelf en uit het leven te halen". Ik krijg daar zelf een positiever gevoel bij. Er zijn mensen die dat echt niet kunnen bevatten en dan tegen me zeggen "Waarom moet je jezelf ontwikkelen? Accepteer nou toch eens dat je nu al goed genoeg bent en laat dat vechten tegen jezelf los. Ik kan wel begrijpen en aanvaarden dat zij dat zo zien. Het laat zien dat iedereen anders tegen het leven aankijkt en dat je je eigen manier moet vinden. Er bestaan geen universele regels om gelukkig te kunnen zijn. Probeer iedereen in zijn waarde te laten, maar verder is het geheel aan jou met wie je omgaat, wie je aardig vindt, door wie jij je geïnspireerd voelt en door wie niet. De belangrijkste levensles die ik geleerd heb is door trouw te zijn aan mezelf en mijn gevoel.

Om uit te leggen waarom de uitspraak "je bent goed zoals je bent" bij mij veel weerstand oproept. Ik krijg daarbij het idee dat ik aan mijn lot vastzit. Ik MOET tevreden zijn met mezelf en ik MOET het leven wat ik leidt accepteren en leuk vinden.

Het enige wat jij moet, is je aan de wet houden. Je mag denken wat je wilt en je mag verlangen wat je wilt. Mensen kunnen je aanspreken op jouw gedrag, maar je gedachten en gevoelens zijn van jou en jij bepaalt zelf wat je ermee doet.

Misschien eens op YouTube Matthew Hussey opzoeken. Hij heeft echt hele goede tips, en brengt deze op een leuke manier. Het gaat over daten, zelfbewustwording en hoe je zelfverzekerder kan worden. Eigenlijk alles wat te maken heeft met sociale contacten.
Het heeft mij best wel geholpen!

quote:

Op maandag 18 februari 2019 17:52 schreef Ridocar het volgende:
Herkenbaar. Bij mij was het een soort bewustwordingsproces. Ga je zogezegd op de automatische piloot, dan kan elke vorm van interactie als een soort mentale klap in je gezicht zijn. Voor mij was het dus zaak om je bewust te zijn van al je handelen. Van lopen tot je ademhaling, rechtop, schouders naar achter. Die drie meter trottoir vlak voor je is verre van interessant, dus omhoog met dat hoofd. Kijken. scannen, weet wat er om je heen gebeurt. Het stomme is dat de rest vanzelf volgt, zolang je je hoofd er maar bij houdt.

Idem hier.

En goed opletten bij sociale situaties hoe anderen het doen, en dat kopiëren als de situatie er naar is. Wel rekening houden met het feit dat je daarna moet doorpakken soms.