F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Hoewel, ik heb geen idee waar meneer nu uithangt ...quote:Op dinsdag 8 juni 2021 09:23 schreef mvdejong het volgende:
En, voorlopig zal hij zich niet gaan verstoppen op de onbereikbare plaatsjes op zolder.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
quote:
[..]
Hoewel, ik heb geen idee waar meneer nu uithangt ...
We have far more in common than that which devides us..
Onyx kwam zojuist tevoorschijn, hij was ergens tussen de dozen en kasten op de overloop op zolder gaan slapen.quote:
Of mogelijk helemaal achterin onder het schuine dak, daar liggen wat glasvezelmatten waar mijn Burmezen 20 jaar geleden een grote deuk in hebben geslapen. Ik hoop niet dat ik nu helemaal geen contact meer met hem krijg. Maar ik verwacht dat hij na verloop van tijd toch wel weer contact zoekt, misschien wel juist omdat het niet meer 8 uur per nacht min of meer gedwongen is; hij lijkt toch echt wel een mensen-katertje. Die twee foto's van vanochtend stralen niet eens echt wantrouwen uit, terwijl ik hem misschien 2 minuten daarvoor iets gruwelijks had aangedaan : ik had hem aangeraakt.
Hij gebruikt nu de kattenbak in het kleine kamertje op de overloop van de 1e verdieping, niet die op mijn slaapkamer. Als hij daarin volhardt kan ik die op mijn slaapkamer weghalen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Dat laatste is wel heel erg fijn.quote:
[..]
Onyx kwam zojuist tevoorschijn, hij was ergens tussen de dozen en kasten op de overloop op zolder gaan slapen.
Of mogelijk helemaal achterin onder het schuine dak, daar liggen wat glasvezelmatten waar mijn Burmezen 20 jaar geleden een grote deuk in hebben geslapen. Ik hoop niet dat ik nu helemaal geen contact meer met hem krijg. Maar ik verwacht dat hij na verloop van tijd toch wel weer contact zoekt, misschien wel juist omdat het niet meer 8 uur per nacht min of meer gedwongen is; hij lijkt toch echt wel een mensen-katertje.
Hij gebruikt nu de kattenbak in het kleine kamertje op de overloop van de 1e verdieping, niet die op mijn slaapkamer. Als hij daarin volhardt kan ik die op mijn slaapkamer weghalen.
We have far more in common than that which devides us..
Ach, ik heb er niet zoveel last van; het werd wel wat vervelend toen hij een week aan de zachte was en elke 2 uur op de bak moest. Maar het was dus echt heel prettig dat ik kon constateren dat hij een hele nacht niet gepoept had, en dus dat probleem blijkbaar over was.quote:
Na zijn aanvankelijk aarzelingen lijkt hij nu tevreden te zijn met de geboden extra ruimte, ik merk wel hoe hij zich verder ontwikkelt.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Wat een mooie ontwikkelingen al terwijl Onyx pas 4 weken bij jou is!
Ik lees weer mee, je schrijft zo mooi en boeiend
Ik lees weer mee, je schrijft zo mooi en boeiend
Onyx lijkt zich weer een stukje beter thuis te voelen. Hij heeft vandaag meerdere pogingen gedaan om in het kozijn op zolder te gaan liggen terwijl ik daar zat te werken, maar schrok toch steeds als ik bewoog, hij kwam meestal niet verder dan het bureau. Maar zojuist hoorde ik hem weer op het bureau springen, en bleef heel stil zitten, alleen mijn handen op het toetsenbord bewogen, en uiteindelijk ging hij zelfs zitten. Toen hij een paar keer "ke-ke-ke" naar voorbijvliegende vogels gedaan had leek hij voldoende tot rust gekomen voor een foto :
Hij heeft een paar keer ook zijn kopje neergelegd, maar zodra ik dan de camera pakte richtte hij zich weer op, en uiteindelijk had hij daar genoeg van en vertrok. Maar toch weer een klein stapje vooruit. Als hij de komende dagen vaker daar gaat liggen terwijl ik zit te werken, went hij weer verder aan mijn aanwezigheid terwijl ik bezig ben.
Ik heb dit weekeinde wat extra fleece-dekens voor de katten ingeslagen om er voldoende te hebben om de gebruikte in de was te kunnen doen (het hok van Onyx heeft er 2 nodig). Ik had ze na het uitpakken even op de grond in de huiskamer gelegd, en daar liggen ze nog, want :
Hij heeft een paar keer ook zijn kopje neergelegd, maar zodra ik dan de camera pakte richtte hij zich weer op, en uiteindelijk had hij daar genoeg van en vertrok. Maar toch weer een klein stapje vooruit. Als hij de komende dagen vaker daar gaat liggen terwijl ik zit te werken, went hij weer verder aan mijn aanwezigheid terwijl ik bezig ben.
Ik heb dit weekeinde wat extra fleece-dekens voor de katten ingeslagen om er voldoende te hebben om de gebruikte in de was te kunnen doen (het hok van Onyx heeft er 2 nodig). Ik had ze na het uitpakken even op de grond in de huiskamer gelegd, en daar liggen ze nog, want :
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ze liggen daar prinsheerlijk te genieten. 
Vanochtend vroeg was Onyx weer lekker druk, op het kozijn in mijn slaapkamer springen, en dan weer eraf, of via mijn bed, of er overheen, en dan naar zolder sprinten, en weer terug. Op een gegeven moment moest ik even uit bed voor een sanitaire stop, en ik liet de badkamerdeur open. Hij kwam toen voorzichtig naar binnen, constant koerende geluidjes makend, en ging op verkenning. Toen ik weer naar bed was, probeerde hij de deur weer open te krijgen, dus heb ik hem maar zijn zin gegeven en die weer op een kier gezet.
Toen hij weer uitverkend was, en na nog wat spurts de trap op en neer, ging hij weer rustig in het kozijn liggen. Op een gegeven moment ging ik overeind zitten, en toen stond hij op en begon tegen het houtwerk te schuren, met een hoog ruggetje. Ik heb toen heel kort zijn ruggetje geaaid, maar dat was toch nog niet vertrouwd, en hij liep naar het einde van het kozijn. Even later keek hij om het hoekje van het gordijn, zag ruimte en sprong en vluchtte naar de drempel. Waar hij vervolgens tegen alles kopjes begon te geven, en daarna een rondje door de kamer maakte en weer bij mijn bed uitkwam. Na nog een rondje ging hij rustig in een hoekje liggen.
Ik zit nu te werken, en zojuist stond hij naast mijn stoel tegen me te miauwen. Alleen, mijn hand was nog een stapje te ver.
Hij wil zo duidelijk zo graag contact met me, maar hij durft het nog net niet aan. Wat een verandering vergeleken met het trauma-gevalletje dat ik uit het asiel haalde, en zijn houding toen ik hem naar de dierenarts had gebracht. Zeker na de dierenarts had ik niet verwacht dat hij zo snel zou bijdraaien.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 11-06-2021 09:36:23 ]
Toen hij weer uitverkend was, en na nog wat spurts de trap op en neer, ging hij weer rustig in het kozijn liggen. Op een gegeven moment ging ik overeind zitten, en toen stond hij op en begon tegen het houtwerk te schuren, met een hoog ruggetje. Ik heb toen heel kort zijn ruggetje geaaid, maar dat was toch nog niet vertrouwd, en hij liep naar het einde van het kozijn. Even later keek hij om het hoekje van het gordijn, zag ruimte en sprong en vluchtte naar de drempel. Waar hij vervolgens tegen alles kopjes begon te geven, en daarna een rondje door de kamer maakte en weer bij mijn bed uitkwam. Na nog een rondje ging hij rustig in een hoekje liggen.
Ik zit nu te werken, en zojuist stond hij naast mijn stoel tegen me te miauwen. Alleen, mijn hand was nog een stapje te ver.
Hij wil zo duidelijk zo graag contact met me, maar hij durft het nog net niet aan. Wat een verandering vergeleken met het trauma-gevalletje dat ik uit het asiel haalde, en zijn houding toen ik hem naar de dierenarts had gebracht. Zeker na de dierenarts had ik niet verwacht dat hij zo snel zou bijdraaien.
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 11-06-2021 09:36:23 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Gezellig zo'n prater. Wanneer de introductie met de rest ook zo goed gaat zie ik het helemaal voor me, jij met alle katten op de bank komende winter
We have far more in common than that which devides us..
Mogelijk met alle 5 ... Een vriendin van een buurvrouw moet verhuizen van een vrij fraaie hoekwoning naar een apartement, en ze heeft een katertje dat (via een bovenraam) de wijde wereld in kan trekken. We vinden dat zij eerst moet proberen of dat beestje kan leven als binnenkatje (ik ken er meerdere die daar geen problemen mee hebben), maar als dat niet lukt, dan komt hij vermoedelijk ook naar mij. Het is geen allemans-vriendje, maar ik heb hem ooit ontmoet en was snel hele goede maatjes met hem (gewoon met respect benaderen). Wat ik nog niet weet is hoe hij andere katten vindt, maar hij heeft wel lang aan mijn hand gesnuffeld voordat hij zich liet aanhalen, maar reageerde niet argwanend.quote:
Gezellig zo'n prater. Wanneer de introductie met de rest ook zo goed gaat zie ik het helemaal voor me, jij met alle katten op de bank komende winter
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Mijn vorige katten waren ook buitenkatten maar werden hier binnenkatten. En nu heb ik 2 cattery herplaatsers en die doen het ook prima binnen. Vriend van mij heeft een buitenkat binnen gehad op een appartement, die wilde op een gegeven moment naar buiten, is ook ontsnapt, maar poes en vriend hadden daar een goede oplossing voor gevonden, met een klein trapje kon poes zelf ook weer terugkomen. Nu woont hij in een ander appartement en is van plan om tzt de benedenburen te vragen of hij een trap langs hun buitenmuur mag maken.quote:
[..]
Mogelijk met alle 5 ... Een vriendin van een buurvrouw moet verhuizen van een vrij fraaie hoekwoning naar een apartement, en ze heeft een katertje dat (via een bovenraam) de wijde wereld in kan trekken. We vinden dat zij eerst moet proberen of dat beestje kan leven als binnenkatje (ik ken er meerdere die daar geen problemen mee hebben), maar als dat niet lukt, dan komt hij vermoedelijk ook naar mij. Het is geen allemans-vriendje, maar ik heb hem ooit ontmoet en was snel hele goede maatjes met hem (gewoon met respect benaderen). Wat ik nog niet weet is hoe hij andere katten vindt, maar hij heeft wel lang aan mijn hand gesnuffeld voordat hij zich liet aanhalen, maar reageerde niet argwanend.
We have far more in common than that which devides us..
En we zijn weer een stapje verder.
Als ik de afgelopen dagen op mijn zolderkamer zat, en Onyx in het kozijn wilde gaan liggen, dan sprong hij eerst op het bureau, hield me in de gaten, sprong op het kozijn, hield me weer in de gaten, en ging dan zitten. Als ik teveel bewoog, of iets tegen hem zei voordat hij zat, was hij direct weer de kamer uit, en bij elke beweging van mij keek hij direct op.
Zojuist ging ik ook weer even naar de zolderkamer, zag Onyx in mijn slaapkamer liggen, groette hem in het voorbijgaan en ging verder naar boven. Een paar minuten later kwam hij me achterna, sprong in een beweging op bureau en kozijn, en strekte zich languit, met zijn kopje van me afgekeerd. Beweging en geluid van mijn kant leidden hoogstens tot een kleine beweging van zijn oor. Toen ik weer wegging was hij met een grondige wasbeurt bezig die niet kon worden onderbroken door zoiets triviaals als een mens die plotseling opstond.
Weer behoorlijk meer zelfvertrouwen, of vertrouwen in mij; het gaat verrassend snel.
Als ik de afgelopen dagen op mijn zolderkamer zat, en Onyx in het kozijn wilde gaan liggen, dan sprong hij eerst op het bureau, hield me in de gaten, sprong op het kozijn, hield me weer in de gaten, en ging dan zitten. Als ik teveel bewoog, of iets tegen hem zei voordat hij zat, was hij direct weer de kamer uit, en bij elke beweging van mij keek hij direct op.
Zojuist ging ik ook weer even naar de zolderkamer, zag Onyx in mijn slaapkamer liggen, groette hem in het voorbijgaan en ging verder naar boven. Een paar minuten later kwam hij me achterna, sprong in een beweging op bureau en kozijn, en strekte zich languit, met zijn kopje van me afgekeerd. Beweging en geluid van mijn kant leidden hoogstens tot een kleine beweging van zijn oor. Toen ik weer wegging was hij met een grondige wasbeurt bezig die niet kon worden onderbroken door zoiets triviaals als een mens die plotseling opstond.
Weer behoorlijk meer zelfvertrouwen, of vertrouwen in mij; het gaat verrassend snel.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Ik heb vanochtend Onyx tweemaal kunnen aanhalen. Het was niet zijn bedoeling, maar er gebeurde ook niets ergs.
Hij komt de laatste dagen wel vaker tegen me miauwen, soms als ik op zolder zit te werken, maar ook 's nachts als hij doorheeft dat ik even wakker ben (en staat dan soms even bij mijn hoofd tegen het bed op). Elke beweging die ik maak doet hem weer wegschieten. Maar 's ochtends tussen 6 en 7 wordt hij nog veel actiever, en loopt dan de kamer door, overal kopjes tegen gevend, met een ruggetje zo hoog dat hij soms het risico loopt over zijn kopje te duiken, en soms over de grond rollend.
Vanochtend lag hij zelfs half onder mijn bed, op zijn ruggetje, en ik raakte zijn buikje aan. Hij was volkomen van slag, en ik voelde even zijn spieren spannen om in de verdediging te gaan en mijn arme handen weer open te halen. Maar uiteindelijk bleef hij iets van 10 seconden liggen, en ging er toen vandoor, om onmiddelijk verder te gaan met zijn rondje kopjes geven.
En even later kon ik hem in zijn nek krabbelen. Hij verstarde, zakte door zijn voorpoten, maar toen ik zijn beweging met mijn hand volgde en naar de zijkant van zijn kopje ging, draaide hij zijn kopje iets bij om op de goede plek gekrabbeld te worden. Een paar seconden maar, toen was het toch weer veel te eng.
Hij voelt zich zo alleen, hij wil zo graag contact, ook fysiek, maar het levert nog veel conflicterende gevoelens op. Ik denk dat hij uiteindelijk op mijn bed komt slapen.
Hij komt de laatste dagen wel vaker tegen me miauwen, soms als ik op zolder zit te werken, maar ook 's nachts als hij doorheeft dat ik even wakker ben (en staat dan soms even bij mijn hoofd tegen het bed op). Elke beweging die ik maak doet hem weer wegschieten. Maar 's ochtends tussen 6 en 7 wordt hij nog veel actiever, en loopt dan de kamer door, overal kopjes tegen gevend, met een ruggetje zo hoog dat hij soms het risico loopt over zijn kopje te duiken, en soms over de grond rollend.
Vanochtend lag hij zelfs half onder mijn bed, op zijn ruggetje, en ik raakte zijn buikje aan. Hij was volkomen van slag, en ik voelde even zijn spieren spannen om in de verdediging te gaan en mijn arme handen weer open te halen. Maar uiteindelijk bleef hij iets van 10 seconden liggen, en ging er toen vandoor, om onmiddelijk verder te gaan met zijn rondje kopjes geven.
En even later kon ik hem in zijn nek krabbelen. Hij verstarde, zakte door zijn voorpoten, maar toen ik zijn beweging met mijn hand volgde en naar de zijkant van zijn kopje ging, draaide hij zijn kopje iets bij om op de goede plek gekrabbeld te worden. Een paar seconden maar, toen was het toch weer veel te eng.
Hij voelt zich zo alleen, hij wil zo graag contact, ook fysiek, maar het levert nog veel conflicterende gevoelens op. Ik denk dat hij uiteindelijk op mijn bed komt slapen.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Maar hij weet nu wel hoe lekker een kriebel is en dat jij zijn aanwijzingen begrijpt.quote:
Ik heb vanochtend Onyx tweemaal kunnen aanhalen. Het was niet zijn bedoeling, maar er gebeurde ook niets ergs.
Hij komt de laatste dagen wel vaker tegen me miauwen, soms als ik op zolder zit te werken, maar ook 's nachts als hij doorheeft dat ik even wakker ben (en staat dan soms even bij mijn hoofd tegen het bed op). Elke beweging die ik maak doet hem weer wegschieten. Maar 's ochtends tussen 6 en 7 wordt hij nog veel actiever, en loopt dan de kamer door, overal kopjes tegen gevend, met een ruggetje zo hoog dat hij soms het risico loopt over zijn kopje te duiken, en soms over de grond rollend.
Vanochtend lag hij zelfs half onder mijn bed, op zijn ruggetje, en ik raakte zijn buikje aan. Hij was volkomen van slag, en ik voelde even zijn spieren spannen om in de verdediging te gaan en mijn arme handen weer open te halen. Maar uiteindelijk bleef hij iets van 10 seconden liggen, en ging er toen vandoor, om onmiddelijk verder te gaan met zijn rondje kopjes geven.
En even later kon ik hem in zijn nek krabbelen. Hij verstarde, zakte door zijn voorpoten, maar toen ik zijn beweging met mijn hand volgde en naar de zijkant van zijn kopje ging, draaide hij zijn kopje iets bij om op de goede plek gekrabbeld te worden. Een paar seconden maar, toen was het toch weer veel te eng.
Hij voelt zich zo alleen, hij wil zo graag contact, ook fysiek, maar het levert nog veel conflicterende gevoelens op. Ik denk dat hij uiteindelijk op mijn bed komt slapen.
We have far more in common than that which devides us..
We hebben de afgelopen dagen het aanraak-spelletje vaker gespeeld, en hij reageert nu eerder geirriteerd dan angstig, maar blijft ondanks de aanrakingen steeds terugkomen en overal kopjes geven en rollen. Vanochtend kwam hij zelfs een keertje met opgeheven voorpootje achter mijn hand aan toen ik die terugtrok, een typische "corrigerende tik" actie van een kat. En even later lag hij op zijn zij en was ik zijn dij aan het krabbelen, en dat hebben we een minuutje volgehouden waarbij hij af en toe een tik uitdeelde (twee keer ging een nageltje net door mijn huid heen).
Toen ik daarna naar de douche ging, vond hij het niet leuk dat ik de deur dichtdeed, dus na een paar minuten hoorde ik plotseling bonken op de deur, en even later was hij tevreden en kon hij vanaf de overloop me in de gaten houden.
Onyx is nu al een stuk assertiever dan ik verwacht had als resultaat voor over een paar maanden.
Toen ik daarna naar de douche ging, vond hij het niet leuk dat ik de deur dichtdeed, dus na een paar minuten hoorde ik plotseling bonken op de deur, en even later was hij tevreden en kon hij vanaf de overloop me in de gaten houden.
Onyx is nu al een stuk assertiever dan ik verwacht had als resultaat voor over een paar maanden.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Je engelengeduld is bewonderenswaardig. Ik volg je posts met grote interesse hoe dit verder verloopt! Zo fijn dat hij nu op een plek is waar hij de kans krijgt een gelukkige kat te worden. 
Het is net als met mijn kwartet 8 jaar geleden : niet te hard proberen, en blij zijn met de vorderingen die er dan vanzelf komen.quote:
Je engelengeduld is bewonderenswaardig. Ik volg je posts met grote interesse hoe dit verder verloopt! Zo fijn dat hij nu op een plek is waar hij de kans krijgt een gelukkige kat te worden.
Hij blijft heel erg geinteresseerd, overdag komt hij soms in het kozijn op zolder liggen, maar ik zie hem soms ook uren niet. Ga ik dan op de 1e verdieping naar het toilet, en kom ik weer uit de badkamer, dan ligt hij meestal in mijn slaapkamer op een plekje waar hij de overloop in de gaten kan houden, zodat hij me weer langs ziet komen. Ben ik in mijn slaapkamer een tijdje bezig met iets als kleren opvouwen, dan ligt hij plotseling op een matje op de overloop, of een van de onderste treden van de trap naar zolder, zodat hij me vanaf daar in de gaten kan houden.
Maar het is heel duidelijk dat hij over het aanvankelijke trauma heen is, en dat hij min of meer gelukkig is sinds hij meer ruimte heeft gekregen; hij probeert ook verder niet beneden de deur naar het halletje, of de buitendeur open te maken. En nu gaan we gewoon op dezelfde voet door, zolang hij na mijn aanrakingen steeds weer terug blijft komen, zijn die een goede manier om het contact te versterken.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Vanochtend een onbedoelde en onbewaakte ontmoeting gehad tussen Cayok en Onyx.
Omdat Onyx eigenlijk nooit de trap omlaag neemt, vergeet ik soms de deur-discipline tussen halletje en huiskamer. Ook vanochtend even, maar toen liep Cayok direct vanuit de huiskamer het halletje in, en toen ik hem (rustig) achterna liep rende hij zoals gewoonlijk de trap op. Als ik hem was gevolgd was hij verder omhoog gevlogen, en wat geagiteerd geraakt, dus liet ik het maar even en ging verder met het maken van mijn ontbijt, en hield mijn oren open voor het geval er grote bonje uitbrak.
Ik ging af en toe even het halletje in om te kijken en te luisteren, en bij de vierde keer zag ik Cayok weer rustig op de trap zitten, een treetje of vier van boven. Ik wilde hem toch weer de huiskamer in hebben, en liep de trap op, in de verwachting dat hij weer omhoog zou rennen. Integendeel, hij liep langs me omlaag de huiskamer in. En toen ik nog even verder de trap opging bleek te reden : op de overloop, direct bij de trap, lag Onyx op zijn zij. Dus de heren hebben elkaar ontmoet, en geen van beide had behoefte om daar problemen over te maken.
Onyx had al eerder laten blijken niet echt onder de indruk te zijn van mijn jongens, maar Cayok kan soms erg territoriaal doen, hoewel dat meestal min of meer "afgesproken werk" is met een ander territoriaal beestje, dat ook bewust de confrontatie zoekt. Maar ik was best gelukkig met het resultaat, ook omdat Cayok wel in de buurt van Onyx bleeft zitten, zonder hoge rug of dikke staart. Geen angst of agressie, maar onderling respect en interesse.
Toen ik later weer omhoog ging lag Onyx op een matje verder naar achter op de overloop, ik weet niet of hij daar nog "op wacht" lag, maar toen ik naar zolder doorliep kwam hij snel achter me aan.
Omdat Onyx eigenlijk nooit de trap omlaag neemt, vergeet ik soms de deur-discipline tussen halletje en huiskamer. Ook vanochtend even, maar toen liep Cayok direct vanuit de huiskamer het halletje in, en toen ik hem (rustig) achterna liep rende hij zoals gewoonlijk de trap op. Als ik hem was gevolgd was hij verder omhoog gevlogen, en wat geagiteerd geraakt, dus liet ik het maar even en ging verder met het maken van mijn ontbijt, en hield mijn oren open voor het geval er grote bonje uitbrak.
Ik ging af en toe even het halletje in om te kijken en te luisteren, en bij de vierde keer zag ik Cayok weer rustig op de trap zitten, een treetje of vier van boven. Ik wilde hem toch weer de huiskamer in hebben, en liep de trap op, in de verwachting dat hij weer omhoog zou rennen. Integendeel, hij liep langs me omlaag de huiskamer in. En toen ik nog even verder de trap opging bleek te reden : op de overloop, direct bij de trap, lag Onyx op zijn zij. Dus de heren hebben elkaar ontmoet, en geen van beide had behoefte om daar problemen over te maken.
Onyx had al eerder laten blijken niet echt onder de indruk te zijn van mijn jongens, maar Cayok kan soms erg territoriaal doen, hoewel dat meestal min of meer "afgesproken werk" is met een ander territoriaal beestje, dat ook bewust de confrontatie zoekt. Maar ik was best gelukkig met het resultaat, ook omdat Cayok wel in de buurt van Onyx bleeft zitten, zonder hoge rug of dikke staart. Geen angst of agressie, maar onderling respect en interesse.
Toen ik later weer omhoog ging lag Onyx op een matje verder naar achter op de overloop, ik weet niet of hij daar nog "op wacht" lag, maar toen ik naar zolder doorliep kwam hij snel achter me aan.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Fijn! Geen bonje maar interesse. Dat is voor dit moment in de introductie het best mogelijke scenario, denk ik zo!
Onyx is toch best geinteresseerd in Cayok, en mogelijk toch met een wat territoriaal tintje, want hij ligt nu vaak op de overloop, en de bovenste trede van de trap. Toen ik mijn fiets naar buiten reed voor een rondje en weer naar binnen ging, zat hij zelfs halverwege de trap, maar dat zou ook interesse in mij kunnen zijn (hij probeert steeds vaker bij me in de buurt te zijn), of zelfs interesse in de buitenwereld. Interesse in mij wint het wel van de andere 2, want toen ik vanochtend thuiskwam van de corona-prik lag hij op de drempel van mijn slaapkamer, maar nu ligt hij in het kozijn te slapen.
Vanacht werd ik wakker, en blijkbaar merkt Onyx dat altijd, en hij kwam weer mekkerend mijn slaapkamer binnen. Ik bungelde mijn arm over de rand van het bed, in de verwachting dat ik hem dan weer kon aanraken als hij in de buurt kwam. Tot mijn grote verbazing kreeg ik vrij snel een paar kattenschoudertjes tegen mijn vingers gedrukt, en liet hij zich echt bewust aanhalen; ik kreeg wel een tikje toen hij wegliep, maar daar zat kracht noch snelheid achter. Dat scenario herhaalde zich nog iets van 7 keer, waarbij het tikje wel steeds feller werd, bij de laatste kwam hij met 2 maaiende voorpootjes achter mijn hand aan. Een uurtje later speelde zich dit nogmaals af, maar toen was de reactie het al bij het derde contact erg fel. Hij blijft groeien in zijn vertrouwen, maar zijn interne conflict en verwarring zijn nog niet weg.
En het hoost buiten, dus het werd druk op de fleecedeken in de huiskamer :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-06-2021 18:30:53 ]
Vanacht werd ik wakker, en blijkbaar merkt Onyx dat altijd, en hij kwam weer mekkerend mijn slaapkamer binnen. Ik bungelde mijn arm over de rand van het bed, in de verwachting dat ik hem dan weer kon aanraken als hij in de buurt kwam. Tot mijn grote verbazing kreeg ik vrij snel een paar kattenschoudertjes tegen mijn vingers gedrukt, en liet hij zich echt bewust aanhalen; ik kreeg wel een tikje toen hij wegliep, maar daar zat kracht noch snelheid achter. Dat scenario herhaalde zich nog iets van 7 keer, waarbij het tikje wel steeds feller werd, bij de laatste kwam hij met 2 maaiende voorpootjes achter mijn hand aan. Een uurtje later speelde zich dit nogmaals af, maar toen was de reactie het al bij het derde contact erg fel. Hij blijft groeien in zijn vertrouwen, maar zijn interne conflict en verwarring zijn nog niet weg.
En het hoost buiten, dus het werd druk op de fleecedeken in de huiskamer :
[ Bericht 0% gewijzigd door mvdejong op 21-06-2021 18:30:53 ]
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
En om zijn verdere vertrouwen te bewijzen heeft Onyx bijna de hele dag in het kozijn op zolder geslapen terwijl ik zat te werken; bewegen, telefoon-gesprekken en team-meetings stoorden hem niet. Hij moest alleen even naar beneden voor eten en een sanitaire stop (en om de deur van de badkamer open te maken).
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Dat wordt nog wel een schootkatje! Het lijkt ook wel of hij met je wilde spelen vannacht. Dat met die tikjes doet één van onze katers ook met mijn vriend. Bij voorkeur 's nachts ook.
Na al het goede nieuws weer eventjes iets minder.
Ik had al een paar dagen het idee dat het tijd werd om Onyx weer wat meer aan de oude garde voor te stellen. Vanochtend lagen Pepe en Cayok na mijn ontbijt ontspannen op de fleecedeken, Diesel was buiten, en toen ik naar boven wilde gaan om te werken, bleek Onyx op een van de onderste treden van de trap te zitten. Dus de deur opengelaten en de kattenluiken op alleen-naar-binnen gezet, en Onyx begon heel voorzichtig de kamer te doorzoeken. Cayok stond op en begon Onyx te stalken, maar door zijn naam scherp te roepen droop hij snel af. Ik ging even in de keuken mijn handen wassen, en hoorde vervolgens een kat het typische jengel-geluid maken van een kater die ruzie zoekt. Snel terug de huiskamer in, en dat bleek Onyx te zijn die toch wat erg onder de indruk was van een kater van 3 maal zijn gewicht die kwam kijken. Dat was nog niet zo'n probleem, maar Pepe begon ook dat geluid te maken, met hoge rug en opstaand haar (dat is een indrukwekkend gezicht dat ik zelden heb mogen meemaken). Onyx besloot terug naar zijn eigen terrein te gaan, en ik kon Pepe blokkeren en de deur dichtdoen.
Toen ik voor een late lunch ging was alleen Pepe in de huiskamer, en Onyx kwam weer om het hoekje kijken, Dit keer gaf Pepe een paar geirriteerde miauwtjes en vloog Onyx achterna, gevolgd door mij. Op de overloop zocht Onyx zijn heil op mijn bed, terwijl Pepe voor mij richting zolder vluchtte. Het monster in zijn nekvel gepakt en in de huiskamer gezet, en 2 minuten later was hij in voor de uitgebreide kroel- en kam-sessie die gewoonlijk een onderdeel van mijn lunch is.
Verrassend dat de eerdere ontmoetingen met de territoriale Cayok, en de leider Diesel wel redelijk verliepen, maar dat het juist met de gewoonlijk "gentle giant" Pepe misgaat. Daar heb ik nog wel wat werk aan.
Ik had al een paar dagen het idee dat het tijd werd om Onyx weer wat meer aan de oude garde voor te stellen. Vanochtend lagen Pepe en Cayok na mijn ontbijt ontspannen op de fleecedeken, Diesel was buiten, en toen ik naar boven wilde gaan om te werken, bleek Onyx op een van de onderste treden van de trap te zitten. Dus de deur opengelaten en de kattenluiken op alleen-naar-binnen gezet, en Onyx begon heel voorzichtig de kamer te doorzoeken. Cayok stond op en begon Onyx te stalken, maar door zijn naam scherp te roepen droop hij snel af. Ik ging even in de keuken mijn handen wassen, en hoorde vervolgens een kat het typische jengel-geluid maken van een kater die ruzie zoekt. Snel terug de huiskamer in, en dat bleek Onyx te zijn die toch wat erg onder de indruk was van een kater van 3 maal zijn gewicht die kwam kijken. Dat was nog niet zo'n probleem, maar Pepe begon ook dat geluid te maken, met hoge rug en opstaand haar (dat is een indrukwekkend gezicht dat ik zelden heb mogen meemaken). Onyx besloot terug naar zijn eigen terrein te gaan, en ik kon Pepe blokkeren en de deur dichtdoen.
Toen ik voor een late lunch ging was alleen Pepe in de huiskamer, en Onyx kwam weer om het hoekje kijken, Dit keer gaf Pepe een paar geirriteerde miauwtjes en vloog Onyx achterna, gevolgd door mij. Op de overloop zocht Onyx zijn heil op mijn bed, terwijl Pepe voor mij richting zolder vluchtte. Het monster in zijn nekvel gepakt en in de huiskamer gezet, en 2 minuten later was hij in voor de uitgebreide kroel- en kam-sessie die gewoonlijk een onderdeel van mijn lunch is.
Verrassend dat de eerdere ontmoetingen met de territoriale Cayok, en de leider Diesel wel redelijk verliepen, maar dat het juist met de gewoonlijk "gentle giant" Pepe misgaat. Daar heb ik nog wel wat werk aan.
Sam the American Eagle : You, sir, are a demented, sick, degenerate, barbaric, naughty freako!
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
Alice Cooper : Why, thank you!
Sam the American Eagle : Freakos: One. Civilization: Zero.
