Hallo Hallo
Ik heb best een prima baan , als in prima salaris voor niet complex werk
Ik zag een interne vacature en dacht, leuk! Even wat anders
Ik heb toen gesolliciteerd en kreeg een brief van HR,:” Jammer joh , je bent het niet geworden.”
Even slikken en weer doorgaan. Ik bel mijn vriendin( woonachtig aan de andere kant van de wereld ) en zeg
: schat ik ben het niet geworden en vind dit prima, zullen we vakantie houden?”Heb toen een ticket van 1000¤ gekocht en plannen gemaakt. Life Goes on.
3,5 week later krijg een mail, of ik toch nog een keer op gesprek wil komen. Tuurlijk denk ik, ik krijg nu gewoon wat feedback. ; “ we willen je toch ook hebben “kwam eruit
Ik was natuurlijk gevleid maar gaf aan nog even te willen nadenken .
Ik heb mezelf net 3 weken lopen wijsmaken dat het beter is zo, en dat ik lekker rustig aan ga doen een tijdje.
Ik had ook nog tijd voor wat vragen, en hier kwam het volgende uit :
1) Salaris zal lager uitvallen
2) Ik moet 5 dagen per week reizen(werk nu 4 dagen per week 10 uurs-shift) a 2 uur per dag
3) ik kan hetzelfde verdienen in 3 dagen in mijn huidige functie
4) ik wordt ingezet in de eerste instantie als een soort tijdelijke vervanging voor iemand die ziek is
Ik heb uiteindelijk nee gezegd, omdat het me allemaal te veel werd, het tobben en draaien maar heb.nu weer spijt.ik had mezelf bij “NEE” neergelegd enten het leven anders gaan zien. Het lijkt erop dat ik altijd spijt heb van beslissingen.
Heeft iemand wel eens met een reden een promotie geweigerd?