Op zondag 10 februari 2019 04:07 schreef Kluun1985 het volgende:Kom net van een fokking familieverjaardagsfeest, oom Jaap werd 65 (en dat is blijkbaar reden om te feesten...ipv te huilen). Maar goed, wel lekker gegeten:
-Taart
-Pastei
-Kipnuggets
-Gesuikerde kokosmelk
-Nasi met geroosterde kip en gebakken banaan
Gesmuld! Bovendien waren mijn zus en schoonbroer er, dus kon lekker met ze kletsen.
So far, geen klacht...die was er ook niet tot mijn zus en schoonbroer mij verlieten om samen te gaan dansen...
Die oude tante Bertina kwam naast me zitten ineens. Ik mijn telefoon pakken en rustig het twitteraccount van The Donald bekijken, zegt dat kreng ineens:
'En Kluun wanneer is de grote dag?'
Geïrriteerd kijk ik in haar geniepige kralenoogjes en zeg gefrustreerd 'Nooit!'
Tante Bertina: 'Nooit? Waarom?'
Kluun: 'Ik heb de hoop opgegeven'
Vervolgens volgt er wat onzin over dat ik op meiden moet afstappen en ze moet versieren, naar de kapper moet voor een vlotter kapsel, dat ik op dansles moet gaan, want wie weet vind ik daar een partner. FML!
Even wat achtergrond info: Oom Jaap is de broer van mijn vader, mijn vader heeft in totaal 2 broers en 1 zus, allemaal hebben ze kinderen en op 1 dikzak genaamd Tristan na zijn ze allemaal al getrouwd. Dus alleen ik en dikke Tristan blijven over. Ik ben na alle getrouwden de jongste, dus nu is het mijn beurt, en na mij volgt dan die 30-jarige Tristan.
Wanhopig pers ik eruit: 'U mag dit ook weleens tegen Tristan gaan zeggen (die tegenover ons zat), hij is ook al 30 en nog niet getrouwd.'
ALSOF ER EEN TSUNAMI DE FEESTZAAL BINNENSTORMT....!
Tante Bertina: 'Nou, Tristan gaat binnenkort trouwen hoor.'
WAAAAAT!
Kluun: 'Echt????' 'Met wie dan?'
Tante Bertina: 'Dat weet ik niet'
Toedeloe feest, ik voel me ineens verdrietig, dit is dus de toekomst? Ik blijf alleen achter als vrijgezel in de familie? Elk feestje waar ik vanaf nu naartoe ga zal ik deze 'grote dag, die nooit komt' vraag krijgen. En hoe ouder ik word hoe meer dergelijke vragen gesteld gaan worden. Vorige week had ik sollicitatiegesprekken en komende week ook. Vorige week heb ik tijdens het gedeelte 'vertel iets over jezelf' ook schoorvoetend aangegeven dat ik geen relatie heb, geen kinderen heb en vrijgezel ben. 1 recruiter zei: Wat goed! Dan ben je altijd beschikbaar om te werken! FML!
In de auto terug naar huis heb ik mijn ouders met het verhaal over Tristan geconfronteerd, beide hadden het verzwegen om mij geen verdriet te doen. Tristan heeft blijkbaar 4 maanden geleden een Roemeense meid ontmoet in Rotterdam en haar pas ten huwelijk gevraagd en ze gaan volgende maand in het klein trouwen. Met andere woorden niet alleen is Tristan over mij heen gestapt of beter gezegd keihard gestampt, ook heeft hij iets voor elkaar gekregen dat ik niet eens in mijn wildste dromen voor elkaar krijg...binnen een half jaar na kennismaken trouwen!
Die Tristan is de sufste joch ter wereld!!! Ook vanavond weer! Hij heeft alleen maar stilgezeten en gevreten. Hij praatte met niemand en zat verveeld voor zich uit te kijken en viel zelfs toen het eten op was in slaap. Het is moeilijk te geloven dat Tristan een meid heeft!
Ik weet het allemaal niet meer, eerst een baan natuurlijk, dus hoop dat het komende week wat wordt, maar banen zijn er eigenlijk altijd wel. Het is alleen dat wij niet op alles solliciteren. Een vrouw krijgen blijkt voor mij bijzonder lastig. Ja, heb een relatie gehad, maar die meid was gestoord! Ze geloofde in hypnose en voodoo. En ze hield dus niet eens echt van me anders was ze niet uit het niets weggegaan.
Ik weet het allemaal niet meer wat betreft relaties, en heel eerlijk weet ik dat het nooit gaat gebeuren. Ik meisjes versieren? Prima, maar zitten ze erop te wachten? Denk het niet. En mezelf veranderen dat ik bijv op dansles ga vind ik klinkklare onzin. Net alsof Tristan op dansles zit en meisjes versierd. Uiterlijk, karakter maken niets uit. De lelijkste saaiste mensen zijn getrouwd. Zelfs al ben je kluizenaar, die ene keer dat je toch de deur uit moet omdat een rotjoch een bal in je voortuin heeft geschopt kan de postbode miep langskomen en kunnen de vonken overspringen. En ik denk dat de meeste mensen dat ook wel weten, je komt elkaar tegen op school, werk, uitgaan, vliegtuig, vakantie, supermarkt, in de trein, op een familiefeestje, en ja sommige slagen via Tinder of zelfs datingsites. Dus het hele 'Kluun, ga meer de deur uit' 'Kluun ga een cursus volgen' is puur onzin. Als ik zo een baan heb en een uur moet reizen met OV dagelijks kan ik toch ook iemand tegenkomen? Op werk toch ook? Onderweg naar huis toch ook? Als ik de stad besluit in te gaan, toch ook?
Maar het zit er gewoon niet in. En ik wil dat best leren accepteren, maar als familieleden en zometeen collega's me spottend of medelijdend aankijken, word dat wel moeilijk.
Zo dubbel...ene kant is het niet goed als je single bent, andere kant als je zo gescheiden ben roddelen die familieleden ook.
Mensen moeten zich gewoon met hun eigen zaken bemoeien!