R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb even een tijdelijk account aangemaakt vanwege herkenbaarheid.
Situatie is als volgt:
Ik ben al jaren samen met mijn vriend en sinds kort wonen we samen. Hij heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie van 12 en 9 jaar. De kinderen wonen bij hem en hebben een beperkte omgangsregeling met de moeder. Ik heb een goede band met de kinderen, geef ze aandacht en liefde en sta klaar voor ze.
Andersom merk ik ook dat zij mijn aanwezigheid waarderen en het leuk vinden dat ik met hun papa ben.
Nu ben ik zwanger van mijn eerste kind en ik merk dat mijn gevoelens beginnen te veranderen. Ondanks dat ik de kinderen niets laat merken, vind ik hun aanwezigheid minder comfortabel/fijn dan eerst. Ik merk dat ik meer behoefte heb aan rust.
Binnenkort ga ik met verlof en heb dan eigenlijk geen zin om de kinderen op te vangen na school, terwijl mijn partner daar een beetje van uitgaat en beledigd is als ik aangeef dat ik ze niet volledig wil opvangen. Op dit moment vang ik ze 1x op, mijn partner 1x, 1x samen en ze gaan 2x naar de bso.
Ook de kinderen verheugen zich op die periode en willen dan graag naar huis in plaats van naar de bso.
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby. Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
En ben ik bang dat het jongste kind jaloers gaat worden op de baby. Hij vraagt veel aandacht (soms ook op negatieve manier) en gedraagt zich graag jonger dan dat hij is. Als de baby er is, wil ik de baby geen tekort doen en veel liefde en aandacht kunnen geven.
Ik wil de bestaande kinderen ook aandacht en liefde blijven geven, maar ik twijfel of ik dat goed kan combineren en echt 'eerlijk' kan zijn. Ik voel al zoveel liefde voor de baby, ben bang dat ik onbewust 'oneerlijk' ga zijn.
Mijn vragen zijn dus:
- Is het egoïstisch als ik aangeef de kinderen niet (volledig) te willen opvangen tijdens mijn verlof?
- Hoe kan ik ervoor zorgen dat er geen jaloezie gaat spelen?
- Zijn er mensen die zich in een soortgelijke situatie bevinden en hoe gaan jullie ermee om?
Situatie is als volgt:
Ik ben al jaren samen met mijn vriend en sinds kort wonen we samen. Hij heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie van 12 en 9 jaar. De kinderen wonen bij hem en hebben een beperkte omgangsregeling met de moeder. Ik heb een goede band met de kinderen, geef ze aandacht en liefde en sta klaar voor ze.
Andersom merk ik ook dat zij mijn aanwezigheid waarderen en het leuk vinden dat ik met hun papa ben.
Nu ben ik zwanger van mijn eerste kind en ik merk dat mijn gevoelens beginnen te veranderen. Ondanks dat ik de kinderen niets laat merken, vind ik hun aanwezigheid minder comfortabel/fijn dan eerst. Ik merk dat ik meer behoefte heb aan rust.
Binnenkort ga ik met verlof en heb dan eigenlijk geen zin om de kinderen op te vangen na school, terwijl mijn partner daar een beetje van uitgaat en beledigd is als ik aangeef dat ik ze niet volledig wil opvangen. Op dit moment vang ik ze 1x op, mijn partner 1x, 1x samen en ze gaan 2x naar de bso.
Ook de kinderen verheugen zich op die periode en willen dan graag naar huis in plaats van naar de bso.
Ik ben dan misschien een beetje egoïstisch, maar ik vind juist dat ik in die periode recht heb op rust. Mijn partner vindt dat ik genoeg kan rusten tot 15 uur en daarna de kinderen best kan opvangen.
Ook vind ik het vervelend als de kinderen aan de spullen zitten die we kopen voor de baby. Laatst ging het jongste kind in het wipstoeltje zitten. Ik hield me rustig en heb kalm uitgelegd waarom hij dat niet moet doen, maar van binnen was ik razend.
En ben ik bang dat het jongste kind jaloers gaat worden op de baby. Hij vraagt veel aandacht (soms ook op negatieve manier) en gedraagt zich graag jonger dan dat hij is. Als de baby er is, wil ik de baby geen tekort doen en veel liefde en aandacht kunnen geven.
Ik wil de bestaande kinderen ook aandacht en liefde blijven geven, maar ik twijfel of ik dat goed kan combineren en echt 'eerlijk' kan zijn. Ik voel al zoveel liefde voor de baby, ben bang dat ik onbewust 'oneerlijk' ga zijn.
Mijn vragen zijn dus:
- Is het egoïstisch als ik aangeef de kinderen niet (volledig) te willen opvangen tijdens mijn verlof?
- Hoe kan ik ervoor zorgen dat er geen jaloezie gaat spelen?
- Zijn er mensen die zich in een soortgelijke situatie bevinden en hoe gaan jullie ermee om?
Bedankt voor je begrip Duman.
Samzz, achteraf dacht ik ook oei, kwam misschien pijnlijk over terwijl dat niet de bedoeling was. Alhoewel het natuurlijk wel zo is dat ik eenmaal (voornaam) genoemd word door de kinderen en mama genoemd ga worden door het nieuwe kind.
Na de stilte vroeg hij of de baby ook mee mocht naar mama (hun moeder), omdat hij de baby wilde laten zien. Toen heb ik gezegd dat de baby niet mee kan, maar dat hij wel een foto mag meenemen om te laten zien.
Samzz, achteraf dacht ik ook oei, kwam misschien pijnlijk over terwijl dat niet de bedoeling was. Alhoewel het natuurlijk wel zo is dat ik eenmaal (voornaam) genoemd word door de kinderen en mama genoemd ga worden door het nieuwe kind.
Na de stilte vroeg hij of de baby ook mee mocht naar mama (hun moeder), omdat hij de baby wilde laten zien. Toen heb ik gezegd dat de baby niet mee kan, maar dat hij wel een foto mag meenemen om te laten zien.
En hoe denk je dat dat laatste over kwam voor hem?quote:Op vrijdag 8 februari 2019 14:24 schreef Cameeltjes het volgende:
Bedankt voor je begrip Duman.
Samzz, achteraf dacht ik ook oei, kwam misschien pijnlijk over terwijl dat niet de bedoeling was. Alhoewel het natuurlijk wel zo is dat ik eenmaal (voornaam) genoemd word door de kinderen en mama genoemd ga worden door het nieuwe kind.
Na de stilte vroeg hij of de baby ook mee mocht naar mama (hun moeder), omdat hij de baby wilde laten zien. Toen heb ik gezegd dat de baby niet mee kan, maar dat hij wel een foto mag meenemen om te laten zien.
Of je bent gek, of je hormonen zitten je veel te hoog
Either way, praat eens met je vriend en verder succes ermee. Klinkt als een vreselijke tijd die niet nodig is zo
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Kan je me vertellen wat ik dan had moeten zeggen?quote:Op vrijdag 8 februari 2019 14:26 schreef Molo het volgende:
[..]
En hoe denk je dat dat laatste over kwam voor hem?
Of je bent gek, of je hormonen zitten je veel te hoog
Either way, praat eens met je vriend en verder succes ermee. Klinkt als een vreselijke tijd die niet nodig is zo
Ik geef de baby echt niet mee en ook niet als ze wat ouder is. Daarvoor vertrouw ik die vrouw niet. Het gaat om een mama die haar eigen kinderen heeft verwaarloosd en een beperkte omgangsregeling heeft.
Zo vreemd is dat niet, "mee naar mama" betekent waarschijnlijk meer dan 5 minuten naar binnen en even showen, dus nee, de baby kan idd niet mee naar mama, niets mis mee daar duidelijk over te zijn.quote:
[..]
En hoe denk je dat dat laatste over kwam voor hem?
Of je bent gek, of je hormonen zitten je veel te hoog
Either way, praat eens met je vriend en verder succes ermee. Klinkt als een vreselijke tijd die niet nodig is zo
Je kunt zoiets inkleden. Je kunt bijvoorbeeld vertellen dat de baby de eerste tijd borstvoeding krijgt en dus vooral veel bij jou moet zijn, omdat jij degene bent die dat kan geven. Dat een baby ook zeker de eerste tijd vooral bij bekende mensen wil zijn, zoals de papa en mama en broer en zus. Dat hij, als hij dat fijn vindt, wel een foto of foroboekje kan hebben, zodat hij zelf naar de baby kan kijken en aan iedereen laten zien als hij dat wil. Ook aan zijn mama, natuurlijk.quote:
[..]
Kan je me vertellen wat ik dan had moeten zeggen?
Ik geef de baby echt niet mee en ook niet als ze wat ouder is. Daarvoor vertrouw ik die vrouw niet. Het gaat om een mama die haar eigen kinderen heeft verwaarloosd en een beperkte omgangsregeling heeft.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Vraagje, wat zegt de biologische moeder tegen de kinderen?
Want dat is hun echte mama, dat mama en papa gebeuren is voor kinderen ook best ingewikkeld.
Ik zie het bij mijn neefje en nichtje. Mijn neefje ziet zijn nieuwe vader echt als vader en noemt hem ook (de biologische vader wilt ze namelijk niet meer zien).
Mijn nichtje heeft amper een band met hem en heeft voor haar gevoel geen vader meer.
Misschien vind de biologische moeder het niets eens fijn dat ze de stiefmoeder mama noemen.
We kunnen wel op TS gaan inhakken, maar de echte papa en mama mogen daar ook wel eens dingen gaan uitleggen.
Ja, TS komt misschien een beetje kort door de bocht over.
Maar de echte vader en moeder mogen hun kinderen ook wel eventjes uitleggen hoe dat soort zaken zitten?
Zijn er geen kinderboekjes die dat uitleggen vraag ik mij af trouwens.
Anders een gat in de markt
Want dat is hun echte mama, dat mama en papa gebeuren is voor kinderen ook best ingewikkeld.
Ik zie het bij mijn neefje en nichtje. Mijn neefje ziet zijn nieuwe vader echt als vader en noemt hem ook (de biologische vader wilt ze namelijk niet meer zien).
Mijn nichtje heeft amper een band met hem en heeft voor haar gevoel geen vader meer.
Misschien vind de biologische moeder het niets eens fijn dat ze de stiefmoeder mama noemen.
We kunnen wel op TS gaan inhakken, maar de echte papa en mama mogen daar ook wel eens dingen gaan uitleggen.
Ja, TS komt misschien een beetje kort door de bocht over.
Maar de echte vader en moeder mogen hun kinderen ook wel eventjes uitleggen hoe dat soort zaken zitten?
Zijn er geen kinderboekjes die dat uitleggen vraag ik mij af trouwens.
Anders een gat in de markt
Hell To The Liars
Ze noemen mij ook geen mama, maar (voornaam). Ze hebben een eigen mama en ik vind het niet kunnen om mij mama te laten noemen.quote:
Vraagje, wat zegt de biologische moeder tegen de kinderen?
Want dat is hun echte mama, dat mama en papa gebeuren is voor kinderen ook best ingewikkeld.
Ik zie het bij mijn neefje en nichtje. Mijn neefje ziet zijn nieuwe vader echt als vader en noemt hem ook (de biologische vader wilt ze namelijk niet meer zien).
Mijn nichtje heeft amper een band met hem en heeft voor haar gevoel geen vader meer.
Misschien vind de biologische moeder het niets eens fijn dat ze de stiefmoeder mama noemen.
We kunnen wel op TS gaan inhakken, maar de echte papa en mama mogen daar ook wel eens dingen gaan uitleggen.
Ja, TS komt misschien een beetje kort door de bocht over.
Maar de echte vader en moeder mogen hun kinderen ook wel eventjes uitleggen hoe dat soort zaken zitten?
Zijn er geen kinderboekjes die dat uitleggen vraag ik mij af trouwens.
Anders een gat in de markt
De biologische moeder accepteert niet eens dat ik een relatie heb met hun vader en wilt niets van de zwangerschap af weten
Ik weet niet precies wat er wordt verteld, maar het zou mij niet verbazen als ze daar loopt te vertellen dat de baby niet hun echte zusje is. Jongste kind vroeg namelijk een keer toen ze terugkwamen of de baby nou een stiefzusje is of een echt zusje.
Ik heb hier op Fok ook wel een beetje het gevoel dat alles wat ik doe, wordt beschouwd als gemeen of slecht.
Als ik zeg dat de baby niet mee kan/mag, dan is dat duidelijk voor de kinderen en wordt het niet meer gevraagd. Als ik zeg ja, maar baby krijgt borstvoeding etc. Dan kan die vraag dus ook weer terugkomen als de baby geen borstvoeding meer krijgt.
Als ik zeg dat de baby niet mee kan/mag, dan is dat duidelijk voor de kinderen en wordt het niet meer gevraagd. Als ik zeg ja, maar baby krijgt borstvoeding etc. Dan kan die vraag dus ook weer terugkomen als de baby geen borstvoeding meer krijgt.
Kan iemand de deur dicht doen? Natuurlijk laten die de meeste steken vallen, maar om bepaalde dingen met iets meer tact aan te pakken hoef je zelf geen ouder/expert te zijn.quote:
We kunnen wel op TS gaan inhakken, maar de echte papa en mama mogen daar ook wel eens dingen gaan uitleggen.
Ja, TS komt misschien een beetje kort door de bocht over.
Maar de echte vader en moeder mogen hun kinderen ook wel eventjes uitleggen hoe dat soort zaken zitten?
En TS laat de vader er zelf buiten, of ze daar nog mee heeft gepraat laat ze telkens achterwege.
Als jij je er verder (dus niet omdat die echte moeder er iets van vindt) onprettig bij voelt zou ik zeggen dat de kinderen zelf mogen weten hoe ze je aanspreken. Kinderen hebben ook vaak 2 personen die ze oma/opa noemen.quote:
[..]
Ze noemen mij ook geen mama, maar (voornaam). Ze hebben een eigen mama en ik vind het niet kunnen om mij mama te laten noemen.
De biologische moeder accepteert niet eens dat ik een relatie heb met hun vader en wilt niets van de zwangerschap af weten
Ik weet niet precies wat er wordt verteld, maar het zou mij niet verbazen als ze daar loopt te vertellen dat de baby niet hun echte zusje is. Jongste kind vroeg namelijk een keer toen ze terugkwamen of de baby nou een stiefzusje is of een echt zusje.
En dat laatste vind ik niet echt aanleiding om aan te nemen dat die moeder ze van alles op de mouw speld. De concepten van stief- en halfzusjes zijn gewoon verwarrend.
Wat zei de vader van de kinderen toen je het met hem hierover had?quote:
Ik heb hier op Fok ook wel een beetje het gevoel dat alles wat ik doe, wordt beschouwd als gemeen of slecht.
Als ik zeg dat de baby niet mee kan/mag, dan is dat duidelijk voor de kinderen en wordt het niet meer gevraagd. Als ik zeg ja, maar baby krijgt borstvoeding etc. Dan kan die vraag dus ook weer terugkomen als de baby geen borstvoeding meer krijgt.
Hij was erbij en heeft het gesprek ook gehoord. Hij zei er niets over.quote:
[..]
Wat zei de vader van de kinderen toen je het met hem hierover had?
Mijn partner is niet zo van het uitgebreid praten en uitleggen (net zoals veel mannen).
Als ik nee zeg, geef ik vaak ook de reden/toelichting. Als mijn partner nee zegt, dan blijft het bij alleen het woord nee.
Hoe vind je de opvoeding van je partner naar zijn kinderen toe?quote:
[..]
Mijn partner is niet zo van het uitgebreid praten en uitleggen (net zoals veel mannen).
Want hoe ik het nu lees, puzzelstukjes vallen een beetje in elkaar nu, lijken die kinderen nu echt wel tussen wal en schip te vallen. En nogmaals ik snap dat jij even een stapje terug wilt doen als je voor de eerste keer moeder wordt.
Maar het lijkt er nu op (corrigeer me als ik er naast zit) dat ze een klote moeder hebben, papa amper praat en ze na de BSO zo snel mogelijk naar bed gaan.
Hoeveel aandacht geeft de vader eigenlijk aan zijn koters.
Dan snap ik ook wel dat ze knetterdruk zijn als ze thuis zijn.
Hell To The Liars
Als je wil dat jullie relatie goed blijft en dat het met de halfbroer en -zus van jullie kindje goed gaat, zou ik toch eens beginnen met hem duidelijk te maken dat er wél gepraat moet worden.quote:
[..]
Hij was erbij en heeft het gesprek ook gehoord. Hij zei er niets over.
Mijn partner is niet zo van het uitgebreid praten en uitleggen (net zoals veel mannen).
Als ik nee zeg, geef ik vaak ook de reden/toelichting. Als mijn partner nee zegt, dan blijft het bij alleen het woord nee.
Jullie zijn samen verantwoordelijk voor deze drie kinderen, hun onderlinge relaties en jullie eigen relatie.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Duidelijkheid is natuurlijk prima, maar een beetje context kan het wat minder zwart-wit maken. Als het kind de baby ook wil laten zien en je zegt nee, dat kan niet dan trek je eigenlijk meteen een harde scheidslijn en wellicht ook de deur dicht om dit soort dingen wel te kunnen bespreken. (Want dat kan ook een reden zijn om er simpelweg niet meer over te beginnen natuurlijk)quote:
Ik heb hier op Fok ook wel een beetje het gevoel dat alles wat ik doe, wordt beschouwd als gemeen of slecht.
Als ik zeg dat de baby niet mee kan/mag, dan is dat duidelijk voor de kinderen en wordt het niet meer gevraagd. Als ik zeg ja, maar baby krijgt borstvoeding etc. Dan kan die vraag dus ook weer terugkomen als de baby geen borstvoeding meer krijgt.
Denk dat je met de extra uitleg die miss_sly noemt een stukje context geeft die het minder akward kan maken. Die kinderen zitten nu eenmaal tussen twee huishoudens en het argument van de borstvoeding kan dat wat verzachten. Dat is algemene kennis die het kind meer betrekt bij zo een groeiproces lijkt me en die het minder makkelijk op zichzelf en de toestand met de biomama kan betrekken.
Denk ook aan positieve bevestiging. Kennelijk is het kind een soort van blij of trots dat ie de baby ook aan de rest van zijn leventje wil kunnen laten zien. Benoem dat of vraag anders eerst even naar het waarom, zodat je zelf misschien ook iets makkelijker kan inleven naar hun belevingswereld voor je reageert. Dat je het leuk vindt dat ie de baby wil laten zien, maar dat het voorlopig niet zal gaan door de borstvoeding enzo geeft kan denk ik wel echt een ander gevoel geven en de communicatielijnen ook wat meer vergemakkelijken zo..
Hoe gaan de kinderen naar hun moeder? Zelfstandig op de afgesproken tijden? Is er nog iemand bij dan?quote:
Als ik zeg dat de baby niet mee kan/mag, dan is dat duidelijk voor de kinderen en wordt het niet meer gevraagd. Als ik zeg ja, maar baby krijgt borstvoeding etc. Dan kan die vraag dus ook weer terugkomen als de baby geen borstvoeding meer krijgt.
Natuurlijk niet. Dat is echt zo volledig niet aan de orde.quote:
Baby laten zien is echt wat anders dan mee naar mama.
Deze baby gaat niet mee naar de mama van de kinderen.
En laten zien zal lastig worden als de moeder van de kinderen niets met de relatie en het kind van de vader te maken wil hebben.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Allereerst heb ik er wel bewondering voor dat je een nieuw deel hebt geopend. Ik lees ook verschillende goede dingen in je houding naar de kinderen. En dat je wilt leren en je eigen gevoelens onder de loep neemt is ook mooi. Ben benieuwd of je wat aan het boek hebt.
Duman schreef in het vorige topic dat verlof er is voor de vrouw om zich voor te kunnen bereiden op de bevalling. Dat een vrouw niet voor de gezelligheid thuis zit. Dat klopt, daarom is de vrouw vrijgesteld van werk buitenshuis. Verlof van mijn eigen gezinsleven hoort daar voor mij niet direct bij. Bij de keuze zou ik rekening houden met wat het beste is voor iedereen binnen het gezin en of ik het geestelijk en lichamelijk aan zou kunnen. En in dit specifieke geval zijn er best goede redenen te bedenken om de kinderen juist wel thuis te houden.
Duman schreef in het vorige topic dat verlof er is voor de vrouw om zich voor te kunnen bereiden op de bevalling. Dat een vrouw niet voor de gezelligheid thuis zit. Dat klopt, daarom is de vrouw vrijgesteld van werk buitenshuis. Verlof van mijn eigen gezinsleven hoort daar voor mij niet direct bij. Bij de keuze zou ik rekening houden met wat het beste is voor iedereen binnen het gezin en of ik het geestelijk en lichamelijk aan zou kunnen. En in dit specifieke geval zijn er best goede redenen te bedenken om de kinderen juist wel thuis te houden.
In some cases, resentment can result simply from being on the receiving end of good arguments. Collini
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
How much more precious is a little humanity than all the rules in the world. Piaget
Wat een onzin, tuurlijk gaat ze de baby niet meegeven naar die moeder. Alsof ook maar één iemand hier dat wel zou doen.
Een, nee, volstaat hierin meer dan genoeg.
Die moeder kan ook goodwill tonen en op kraambezoek gaan.
Mijn collega is gescheiden en haar ex heeft nu ook 2 kinderen bij een andere vrouw.
Zij is daar dus op kraambezoek gegaan, omdat het wel de (half) broer en zus van haar kinderen zijn.
Dat stond op dat moment even los van wat ze van die vrouw vindt. Ze deed het voor haar kinderen.
Een, nee, volstaat hierin meer dan genoeg.
Die moeder kan ook goodwill tonen en op kraambezoek gaan.
Mijn collega is gescheiden en haar ex heeft nu ook 2 kinderen bij een andere vrouw.
Zij is daar dus op kraambezoek gegaan, omdat het wel de (half) broer en zus van haar kinderen zijn.
Dat stond op dat moment even los van wat ze van die vrouw vindt. Ze deed het voor haar kinderen.
Dat moet hij dan maar gaan leren. Hij heeft een hele belangrijke rol hierin. En onderneemt hij nou weleens iets op 1 op 1 met de kinderen? Dat is soms ook fijner om samen eens echt te praten.quote:
[..]
Hij was erbij en heeft het gesprek ook gehoord. Hij zei er niets over.
Mijn partner is niet zo van het uitgebreid praten en uitleggen (net zoals veel mannen).
Als ik nee zeg, geef ik vaak ook de reden/toelichting. Als mijn partner nee zegt, dan blijft het bij alleen het woord nee.
Ik krijg sowieso de indruk dat hij zorg- en opvoedtaken wel erg makkelijk naar jou overhevelt en dat het BSO-voorbeeld daar een illustratie van is.
Zeker zijn die er, maar ook om dat niet te doen.quote:
Allereerst heb ik er wel bewondering voor dat je een nieuw deel hebt geopend. Ik lees ook verschillende goede dingen in je houding naar de kinderen. En dat je wilt leren en je eigen gevoelens onder de loep neemt is ook mooi. Ben benieuwd of je wat aan het boek hebt.
Duman schreef in het vorige topic dat verlof er is voor de vrouw om zich voor te kunnen bereiden op de bevalling. Dat een vrouw niet voor de gezelligheid thuis zit. Dat klopt, daarom is de vrouw vrijgesteld van werk buitenshuis. Verlof van mijn eigen gezinsleven hoort daar voor mij niet direct bij. Bij de keuze zou ik rekening houden met wat het beste is voor iedereen binnen het gezin en of ik het geestelijk en lichamelijk aan zou kunnen. En in dit specifieke geval zijn er best goede redenen te bedenken om de kinderen juist wel thuis te houden.
De meeste vrouwen hebben geen gezin als ze zwanger worden van hun eerste kind. Ze kunnen heerlijk cocoonen en in hun bubbel zitten. Dat kan ts niet. Daarbij is de zwangerschap al niet helemaal voorspoedig en gemakkelijk verlopen, zegt ze, dus de rust zal zeker welkom zijn. Daarnaast is de plek op de BSO voor jongste wellicht weg na het verlof en dan dient zich een ander probleem aan.
Kortom, voor beide opties is iets te zeggen. Wellicht is er nog een compromis te sluiten, maar sowieso denk ik dat ts en de vader eens moeten beginnen met goed communiceren.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Zo bekeken niet zo handig inderdaad, die verwoording van voorlopig niet gaan etc. Het kan natuurlijk ook opgevat worden als uitstel cq belofte en je wil ook niet richting de biomama die er al moeite heeft extra druk op zetten..
Ergens zou ik ook de hoop hebben dat het concept van halfbroertje of -zusje ook wel gaat landen en het ook went dat de baby thuis blijft, dat het gewoon wordt zeg maar..
Ergens zou ik ook de hoop hebben dat het concept van halfbroertje of -zusje ook wel gaat landen en het ook went dat de baby thuis blijft, dat het gewoon wordt zeg maar..
Het daarop houden is sowieso het makkelijkst: als mensen de baby willen zien kunnen ze op kraambezoek langskomen. En ja, de kinderen mogen ook hun moeder vragen of ze dat wil.quote:
Die moeder kan ook goodwill tonen en op kraambezoek gaan.
