en zoiets noemt zich een vader?Ik kan me nog herinneren toen ik nog een jaar of 6 was, toen had ik eens op me rapport staan dat mijn gedrag storend was omdat ik nogal veel kletste, hierdoor mocht ik 3 maanden lang niet meer naar buiten en moest ik om half 5 naar bed.
Met mijn schoonouders kan ik heel goed opschieten, en ze zeggen ook vaak dat ze het niet kunnen begrijpen waarom mijn ouders zo doen, ze hebben me zelfs aangeboden om bij hun te komen wonen zodra ik 18 ben.
Ik wil graag weten wat jullie zouden doen als jullie mij waren?
ofzo.neen maar ff serieus. het klinkt wel erg onnodig streng ja, ik ben anders gewend, ook van wat ik bij andere mensen thuis zie.
Maar kan je er niet normaal over praten met je ouders zonder gescheld en gezeik?
Misschien kan je dan eerst een tijd bij je schoonouders wonen en zeggen waarom je dat doet, misschien draaien je ouders dan wel bij. En probeer een goed gesprek hierover met je ouders te beginnen.
sterkte igg.
quote:
Op zaterdag 4 januari 2003 01:16 schreef Knuffie het volgende:
Wat een triest verhaal...
Ik zou bij mijn schoonouders intrekken.
Is niet houdbaar zo'n situatie...
quote:nou.. sorry.. maar die mening heb ik dus helemaal niet..
Op zaterdag 4 januari 2003 01:21 schreef OphiOn het volgende:
Jij en alleen jij bepaalt je eigen fucking leven... Maar ik kan je wel vertellen dat het echt niet tof is voor je ouders als je zomaar ergens anders gaat wonen....Omdat je nog thuis woont vind ik wel dat je ouders veel te bepalen hebben... Maar dat je pa zo zuinig is.. dat je dan menteen voor het bezine geld moet gaan betalen, dat is niet zuiver...
Ok.. ik mocht ook niet alles van mijn ouders.. maar die waren tenminste nog reëel..
Dat het niet tof zou zijn voor zijn ouders als hij zomaar pleite gaat.. ach.. ik denk dat je je daar niet druk om moet maken.. Naar mijn mening moet je daar zo snel mogelijk weg.. Liever gisteren dan vandaag...
Maar door gelijk het huis uit te gaan op je achttiende, denk ik dat je relatie met je ouders dan wel helemaal weg zal vallen! Want als ze echt zo zijn als jij nu zegt, dan zullen ze zoiets hebben van, das onze zoon niet meer! Want, bvb bezinegeld terugvragen van je kind
welke randdebiel doet nou zoiets?!Ik zou ze ermee confronteren door te vragen van: "Houden jullie wel van me?" En dan 't antwoord afw88! Dan weet je hoe 't ervoor staat.
(werkte bij de politie toendertijd). Dacht dat ik het toen moeilijk had.... maar nu achteraf begrijp ik het prima. Maar die situatie van jou 
echt zo snel mogelijk iets voor jezelf vinden, tis ook niet makkelijk maar je kan dan wel jezelf zijn, en daarnaast: Toen ik het huis uitging werd de relatie met mn ouders veeeeeeeel relaxter
Vrienden van me en me vriendin die vinden het ook al abnormaal hoe hij doet, bij mijn vrienden wil hij nog wel eens anders voor doen dan hij is. Maar soms laat hij toch ff merken hoe hij echt is. Hij gaat altijd schelden als hij geconfronteerd word met de waarheid. Ik weet wel dat mijn vader vroeger thuis ook altijd klein gehouden werd, maar dat hoeft toch niet te betekenen dat hij dat bij mij ook moet doen? Daar moet je juist toch van leren?
Probeer anders een brief te schrijven aan je vader waar je alle dingen uitlegt en vooral je gevoelens in zet. Leg hem ergens neer dat je weet dat hij hem vindt. Hij kan hierdoor alles rustig in zich opnemen en hoeft niet direct erop te regageren. Densnoods zeg je dat hij je terug kan schrijven.
Zomaar(opeens) het huis uitgaan moet je echt niet doen, dadelijk is de situatie zo dat je elkaar helemaal niet meer spreekt. Op het eerste moment meschien wel prettig maar later een groot proleem.
En als je straks 21 bent ga je helemaal los. Dat is pas klote voor ze maar waarschijnlijk zien ze dat zelf niet in.
Je bent beter af zonder dat soort kortzichtige eikels, dus maak dat je daar wegkomt!
"I believe in Spinoza's God who reveals himself in the orderly harmony of what exists, not in a God who concerns himself with the fates and actions of human beings."
quote:
Als ik 1 min te laat thuis kom maakt niet uit welke reden mag ik mijn vriendin een week niet meer zien, ook door een iets minder goed rapport(waar ik wel mee over kan) mag ik mijn vriendin veel minder zien
Ik zal zo snel mogelijk bij je schoonouders gaan wonen, als je ouders echt om je geven zouden ze smeken of je terug wilt komen en waarom je bent weggegaan enzo.., zo niet..:
Dag ouders 
maar ik snap je situatie.. je zal ook wel zoveel mogelijk thuis mijden denk ik? wel mooi dat als het je echt te ver gaat dat je een plaats hebt om heen te gaan, vooral dat ze het al aanbieden en niet dat het ze later misschien opgedwongen wordt omdat je nergens heen kan ofzo.
met 18 het huis uit gaan is geeneens zo heel vroeg. zou alleen wel zorgen dat je dan een baan hebt.
wat je zou kunnen doen is zodra je 18 bent, zonder iets te zeggen een week wegblijven (even bij je schoonouders overnachten). Daarna teruggaan, en vragen of ze denken te weten waarom je een week niet thuis kwam.
Als het ze dan nog geen reet interesseert, kun je maar het beste uit huis gaan. Als ze dan bezorgd zijn, behandelen ze je nu waarschijnlijk zo omdat ze denken dat het zo hoort. Misschien krijg je het zo bespreekbaar?
succes in ieder geval.
... zouden alle anorexialijders automatisch in vluchtelingenkampen worden geboren
Mijn ouders waren ook streng en achteraf ben ik daar heel blij mee. Maar bij jou klinkt het inderdaad nog wel een graadje erger. In ieder geval moet je nu niet gaan denken dat je vader niet van je houdt omdat hij je benzinegeld vraagt. Waarschijnlijk heeft hij (onterecht) het idee dat hij met er met deze strenge opvoeding goed aan doet en dat jij er op termijn beter van zult worden. Als je inderdaad zoveel problemen met je ouders hebt en praten niet helpt zou ik eens kijken of er niet een profesionele organisatie is (kindertelefoon? Riagg?) die je hiermee kan helpen. Klinkt zwaar misschien, maar je bent nog erg jong en op deze manier het huis uit gaan is ook waardeloos.
Iig vind ik dat van: Dan mag ik mn vriendin een week niet zien ; echt zwaar belachelijk! Echt niet normaal Hoeven ze tegen mij echt no way te zeggen.....
Sterkte kerel..
Ik raad het je ten zeerste af om bij je schoonouders in te trekken. Schrijf je nu al in bij de woningbouw verenigingen, kijk wat er mogelijk is. Als je niet wil dat de post bij jou thuis gestuurd wordt, kan je aan je schoonouders vragen of je hun adres mag gebruiken. Je kan het aanbod van je schoonouders misschien als een wat grotere logeerpartij beschouwen, als je weet dat je een huis hebt.
Als rustig praten geen mogelijkheid is, schrijf dan een brief. Laat daarin weten wat je gevoelens zijn, en kom zelf met oplossingen ( bijv. als ik meer dan 50 km met de auto ga geef ik een vergoeding) zo kom je ze iets tegemoet en weten je ouders dat je niet met ze wil breken. Schrijf die brief zo duidelijk mogelijk, laat hem je schoonouders lezen, die kunnen evt. nog wat tips geven en dingen met wat meer tact brengen.
Heel veel succes, laat je niet gek maken, je moet erboven staan. Zolang je weet dat zij eik niet redelijk zijn en die onredelijkheid toch op je botvieren, moet je denken dat ze niet beter weten (zal vaak zo zijn).
|
|
