Breken met oude "vrienden"

Gewoon tray glad mee nemen na pleintje toch niffo !!

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 20:23 schreef Fushia2 het volgende:

[..]

Is haram

gaaay

Ik heb ook gebroken met de notoire alcoholisten waar ik toe behoorden. Je moet soms verder gaan in het leven.

Was het een rationele beslissing?

Voelde je jezelf te goed jongeman

Het is wat anders om met een groepje op een pleintje rond te hangen dan dat je met een oude vriend afspreekt om hem te helpen verhuizen en daarna nog een pilsje thee te drinken bijvoorbeeld. Misschien kan je het ze proberen uit te leggen zonder veroordelend te doen? Anders maar gewoon negeren en jammer maar helaas als ze het niet willen of kunnen begrijpen.

Je leert elkaar kennen op de middelbare school, vormt een vriendengroep en na een jarenlange hechte vriendschap gaat na verloop van tijd iedereen aan de vrouw, trouwen, kinderen, hond, werken etc. En langzaam maar zeker groei je uit elkaar.

Dit heb ik ook meegemaakt en na de zoveelste zoutloze meeting heb ik mijzelf meerdere malen de vraag gesteld waar ik in godsnaam mee bezig ben. De koek is op, en hier komt een quote van wijlen Robin Williams die dit fenomeen prachtig onder woorden bracht: “I used to think that the worst thing in life was to end up alone. It's not. The worst thing in life is to end up with people who make you feel alone”.

Dit is een onderwerp dat mij momenteel ook heel erg bezig houdt.

Vrienden van af de basisschool, nu bijna dertig, maar als we elkaar zien is het maar gezapig en futloos. Dit jaar ook weer oud en nieuw met elkaar gevierd, inclusief aanhang. Maar de sfeer was niet echt dat je zegt : het was een enorm gezellige avond.

Met twee heb ik nog steeds wel een goede click, daarmee kan ik nog echt gezellig op zaterdagavond in een kroegje ouwehoeren. Maar met de rest? Ergens voelt het ook tegennatuurlijk om vrienden die je al zo lang hebt te beëindigen. Het voelt toch als het weggooien van een trui die nog goed van kwaliteit en pasvorm is, maar die je simpelweg nooit meer zin hebt om aan te trekken.

In jouw geval is ook nog eens sprake van semi-crimineel volk, dus dan zou de keuze voor mij nog sneller gemaakt zijn. Aan de andere kant weet je maar nooit wanneer je mensen nog eens nodig kunt hebben, dus 1/2 keer per jaar een avondje investeren om de lijn niet te laten knappen kan soms verstandig zijn

Ik heb het hier ook wel een beetje. We zijn inmiddels allemaal in de 30. De wiet-rookwolk is opgeklaard en eigenlijk blijkt de vriendengroep nu maar een samengeraapt zooitje te zijn van mensen die totaal anders tegen het leven aankijken.

Vaak wordt er dan ook direct terug gegrepen op de bekende ouwe verhalen van vroeger. 'Haha toen jij zo stoned was'. 'Haha toen ik zo dronken was'. Dezelfde 10 verhaaltjes heb ik nu wel 30 keer gehoord inmiddels. En elke keer wordt het minder grappig.

Althans, dat vind ik. De meesten moeten er elke keer weer smakelijk om lachen. Ik ga nog een keer of 4-5 per jaar met deze groep als groep om, maar dan heb ik het ook wel weer gehad.

Zonde, want 15 jaar geleden was het dagelijkse kost maar zo gaat het leven denk ik bij heel veel mensen.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:40 schreef TATW het volgende:
Dit is een onderwerp dat mij momenteel ook heel erg bezig houdt.

Vrienden van af de basisschool, nu bijna dertig, maar als we elkaar zien is het maar gezapig en futloos. Dit jaar ook weer oud en nieuw met elkaar gevierd, inclusief aanhang. Maar de sfeer was niet echt dat je zegt : het was een enorm gezellige avond.

Met twee heb ik nog steeds wel een goede click, daarmee kan ik nog echt gezellig op zaterdagavond in een kroegje ouwehoeren. Maar met de rest? Ergens voelt het ook tegennatuurlijk om vrienden die je al zo lang hebt te beëindigen. Het voelt toch als het weggooien van een trui die nog goed van kwaliteit en pasvorm is, maar die je simpelweg nooit meer zin hebt om aan te trekken.

In jouw geval is ook nog eens sprake van semi-crimineel volk, dus dan zou de keuze voor mij nog sneller gemaakt zijn. Aan de andere kant weet je maar nooit wanneer je mensen nog eens nodig kunt hebben, dus 1/2 keer per jaar een avondje investeren om de lijn niet te laten knappen kan soms verstandig zijn

Heel herkenbaar. Maar ik heb aan den lijve ondervonden dat het in de jaren daarna steeds minder wordt en geleidelijk uit elkaar groeit. Je deelt steeds minder met elkaar en ook zul je merken dat interesses gaan verschillen. Uiteindelijk is “ het verleden” het enige wat je nog met elkaar deelt.

.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 21:11 schreef Kamover het volgende:
Je leert elkaar kennen op de middelbare school, vormt een vriendengroep en na een jarenlange hechte vriendschap gaat na verloop van tijd iedereen aan de vrouw, trouwen, kinderen, hond, werken etc. En langzaam maar zeker groei je uit elkaar.

Dit heb ik ook meegemaakt en na de zoveelste zoutloze meeting heb ik mijzelf meerdere malen de vraag gesteld waar ik in godsnaam mee bezig ben. De koek is op, en hier komt een quote van wijlen Robin Williams die dit fenomeen prachtig onder woorden bracht: “I used to think that the worst thing in life was to end up alone. It's not. The worst thing in life is to end up with people who make you feel alone”.

Tjah zegt ook wel genoeg over jou als je ontmoetingen met vrienden als meeting gaat zien (of altijd al zag). Dan krijg je dat soort quotes ook, altijd van een bepaald soort personen, die nooit echte vrienden hadden maar gewoon naar mensen toegingen. En die mensen voelen zich zelfs verheven, de ironie xd

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:46 schreef matigeuser het volgende:
Vaak wordt er dan ook direct terug gegrepen op de bekende ouwe verhalen van vroeger. 'Haha toen jij zo stoned was'. 'Haha toen ik zo dronken was'. Dezelfde 10 verhaaltjes heb ik nu wel 30 keer gehoord inmiddels. En elke keer wordt het minder grappig.

Precies dit. Alleen nog maar putten uit het verleden omdat dat nog het enige is wat elkaar verbind. Nieuwe ervaringen en belevenissen zijn er niet meer.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:49 schreef bersi het volgende:

[..]

Tjah zegt ook wel genoeg over jou als je ontmoetingen met vrienden als meeting gaat zien (of altijd al zag). Dan krijg je dat soort quotes ook, altijd van een bepaald soort personen, die nooit echte vrienden hadden maar gewoon naar mensen toegingen. En die mensen voelen zich zelfs verheven, de ironie xd

Dat zie je verkeerd. Wij waren altijd goede vrienden door dik en dun. Maar je ziet dat het uit elkaar groeit en uiteindelijk verplichtingen (meetingen) worden. Ik voel mij zeker nier verheven, verre van.

Constateren dat oude vriendschappen voorbij zijn is ook niet erg, de eenzaamheid die ontstaat door “dode” vriendschappen steeds weer proberen te reanimeren is wel erg.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:50 schreef Kamover het volgende:

[..]

Precies dit. Alleen nog maar putten uit het verleden omdat dat nog het enige is wat elkaar verbind. Nieuwe ervaringen en belevenissen zijn er niet meer.

Logisch, vanuit jouw standpunt gezien. Ik doe mijn best om jouw standpunt te begrijpen, ik hoop dat jij hetzelfde probeert.

Ik ken namelijk in de praktijk mensen zoals jij. Iedereen groeit en dit en dat. Jullie groeien sneller zogenaamd in jullie beleving. Die ene persoon bezoekt wat festivals, heeft wat werk, doet wat leuke dingen met zijn leven. Jij bezoekt geen festivals meer, hebt ook werk maar werk dat hoger ligt dan hem en doet andere leuke dingen dan hij doet. Jullie praten met elkaar en praten over festivals valt af want dat doe jij niet meer. Praten over werk kom jij beter uit en alle andere leuke dingen boeien minder want dat is wat persoonlijk.

Personen zoals jij behoren gewoon geen vriendschap te hebben op die manier. Dus goed voor jou dat je het afkapt. Vrienden proberen gewoon plezier met elkaar te hebben en met elkaar te praten en tenzij jouw ex-vrienden junkies zijn denk ik dat ze nogal blij mogen zijn dat ze jou niet meer als vriend hebben niet waar. Jullie denken gewoon op zo'n manier die heel gunstig is voor jullie zelf maar in de praktijk is het gewoon niet zo.

Jullie zijn diegenen die vrienden hadden maar het niet in stand konden houden vanwege jullie zogenaamde vooruitgang (mad social skills) en de ander is altijd schuldig en jullie zijn elite xd

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 23:00 schreef Kamover het volgende:

[..]

Dat zie je verkeerd. Wij waren altijd goede vrienden door dik en dun. Maar je ziet dat het uit elkaar groeit en uiteindelijk verplichtingen (meetingen) worden. Ik voel mij zeker nier verheven, verre van.

Constateren dat oude vriendschappen voorbij zijn is ook niet erg, de eenzaamheid die ontstaat door “dode” vriendschappen steeds weer proberen te reanimeren is wel erg.

Prima maar ga niet doen alsof het aan hen ligt

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:48 schreef Kamover het volgende:

[..]

Heel herkenbaar. Maar ik heb aan den lijve ondervonden dat het in de jaren daarna steeds minder wordt en geleidelijk uit elkaar groeit. Je deelt steeds minder met elkaar en ook zul je merken dat interesses gaan verschillen. Uiteindelijk is “ het verleden” het enige wat je nog met elkaar deelt.

.

Klopt plus men is steeds meer gefocust op zichzelf, dus voor je het weet zit je alleen nog maar te luisteren naar verhalen van mensen die dingen over zichzelf aan het vertellen zijn.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 23:03 schreef bersi het volgende:

[..]

Logisch, vanuit jouw standpunt gezien. Ik doe mijn best om jouw standpunt te begrijpen, ik hoop dat jij hetzelfde probeert.

Ik ken namelijk in de praktijk mensen zoals jij. Iedereen groeit en dit en dat. Jullie groeien sneller zogenaamd in jullie beleving. Die ene persoon bezoekt wat festivals, heeft wat werk, doet wat leuke dingen met zijn leven. Jij bezoekt geen festivals meer, hebt ook werk maar werk dat hoger ligt dan hem en doet andere leuke dingen dan hij doet. Jullie praten met elkaar en praten over festivals valt af want dat doe jij niet meer. Praten over werk kom jij beter uit en alle andere leuke dingen boeien minder want dat is wat persoonlijk.

Personen zoals jij behoren gewoon geen vriendschap te hebben op die manier. Dus goed voor jou dat je het afkapt. Vrienden proberen gewoon plezier met elkaar te hebben en met elkaar te praten en tenzij jouw ex-vrienden junkies zijn denk ik dat ze nogal blij mogen zijn dat ze jou niet meer als vriend hebben niet waar. Jullie denken gewoon op zo'n manier die heel gunstig is voor jullie zelf maar in de praktijk is het gewoon niet zo.

Jullie zijn diegenen die vrienden hadden maar het niet in stand konden houden vanwege jullie zogenaamde vooruitgang (mad social skills) en de ander is altijd schuldig en jullie zijn elite xd

Ik heb geen idee waarom jij die conclusies trekt op basis van een aantal posts, maar blijkbaar raak ik gevoelige snaar? Ik zeg nergens dat ik mij beter voel dan de rest of dat ik iemand ontgroeit ben. De ironie is namelijk dat het eerder andersom is, maar dat kan jij niet weten.

Je ziet dat alle “vrienden” een andere kant op zijn gegaan. De interesse in elkaar en in het heden is bij iedereen veel minder of niet meer aanwezig. Dit geldt voor de gehele groep en niet perse voor mij als individu. De groep brokkelt in de jaren steeds verder af. Er zijn al enkele vrienden eerder afgehaakt.

Dus probeer niet jouw eigen leven en/of negatieve ervaringen op mij te projecteren. Ik weet niet wat iemand jou heeft aangegaan, maar ik ben niet die “vriend” die jij in gedachten hebt.

Nice topic 👍🏽

Soms is het verleden nog het enige wat je bindt.
Het is pijnlijk om te accepteren dat je uit elkaar groeit, maar als je het idee hebt dat je ‘beste tijd’ niet het verleden ligt, zul je je blik op de toekomst moeten houden.

Misschien een dooddoener, maar waar je de ene deur achter je sluit, gaat er ergens anders weer een deur open.

Ik mis ook bepaalde vriendschappen van vroeger, maar als ik zie hoe ik nu denk en hoe mijn vrienden van destijds zijn blijven hangen, had ik mijn wereld al veel eerder moeten opengooien.