Het kleutertopic deel 16

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 13:28 schreef Burdie het volgende:
Ik ken best wat mensen die het zien als een soort statussymbool dat hun kind "haabee" is. Erg irritant, vooral voor het kind denk ik, die daardoor enorm veel druk van kan ervaren.

Hebben die kinderen dat dan ook serieus, of vinden de ouders dat? Alle hb-gevallen die ik ken zijn kinderen met flinke problematiek, waarbij de ouders het doorgaans niet eens durven te zeggen omdat jan en alleman een mening heeft over hoogbegaafdheid en alles er omheen.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 13:39 schreef L-E het volgende:

[..]

Hebben die kinderen dat dan ook serieus, of vinden de ouders dat? Alle hb-gevallen die ik ken zijn kinderen met flinke problematiek, waarbij de ouders het doorgaans niet eens durven te zeggen omdat jan en alleman een mening heeft over hoogbegaafdheid en alles er omheen.

Het lijkt me dat vooral de ouders dat vinden, maar ik ben geen expert en vind dat lastige materie. Ik ken iemand wier dochter volgens de test niet hb bleek te zijn. De moeder gaf toen de test de schuld, want het kind had faalangst en had "gewenste" antwoorden gegeven.
Sja, ik kan dan echt niet inschatten hoe het dan in elkaar zit (en wat de redenen er achter zijn).

Ik snap denk ik hoe Svane het bedoelt.
Hoogbegaafd zijn klinkt als een zegen voor veel mensen. Want je leert snel, je bent slim. Er alleen maar gekeken naar een heel klein deel van wat hoogbegaafd nou eigenlijk is.

De ouders met kinderen die echt een hoogbegaafd kind hebben zien de nadelen ervan. Dat het kind zover voorloopt dat het weinig aansluiting vindt bij leeftijdsgenootjes. Gedragsproblemen die typerend zijn voor hoogbegaafde kinderen. Maar ook vooroordelen naar de ouder toe. (Je pusht je kind. Ach elk kind is wel eens ergens snel in.)
Zo erg dat je eigenlijk niet eens meer durft te zeggen wat jouw begaafde kind kan, omdat je vooral negatieve reacties krijgt.
En daarom zou een iets negatiever woord voor hoogbegaafd handig zijn. Zodat het niet meer als alleen maar een positief iets gezien wordt. Maar dat er gesnapt wordt waar een ouder en kind tegenaan loopt.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 13:55 schreef Burdie het volgende:

[..]

Het lijkt me dat vooral de ouders dat vinden, maar ik ben geen expert en vind dat lastige materie. Ik ken iemand wier dochter volgens de test niet hb bleek te zijn. De moeder gaf toen de test de schuld, want het kind had faalangst en had "gewenste" antwoorden gegeven.
Sja, ik kan dan echt niet inschatten hoe het dan in elkaar zit (en wat de redenen er achter zijn).

Toen ik zelf ooit getest werd (dat was wel op de middelbare school, ik was toen 14 of 15) waren de testen zo van opzet dat je niet in zo'n opzicht 'gewenste' antwoorden kon geven. En uit mijn testen kwam ook gewoon naar voren dat ik faalangst had, ook dat was gewoon uit de resultaten op te maken.

Ik had (uit m'n hoofd) 3 dagen lang verspreid allerlei testen en aan de hand daarvan konden ze van alles opmaken. Het was dus niet 'zomaar even een testje', maar echt heel erg uitgebreid.

Ik weet niet hoe dat is bij een jong kind, die zullen misschien wat minder intensief testen doen, wat langer uit elkaar wellicht of iets dergelijks. Maar ik ga er vanuit dat ook jonge kinderen meerdere/uitgebreidere testen krijgen om een totaal beeld te verkrijgen?!

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 18:04 schreef elamanilo het volgende:

[..]

Toen ik zelf ooit getest werd (dat was wel op de middelbare school, ik was toen 14 of 15) waren de testen zo van opzet dat je niet in zo'n opzicht 'gewenste' antwoorden kon geven. En uit mijn testen kwam ook gewoon naar voren dat ik faalangst had, ook dat was gewoon uit de resultaten op te maken.

Ik had (uit m'n hoofd) 3 dagen lang verspreid allerlei testen en aan de hand daarvan konden ze van alles opmaken. Het was dus niet 'zomaar even een testje', maar echt heel erg uitgebreid.

Ik weet niet hoe dat is bij een jong kind, die zullen misschien wat minder intensief testen doen, wat langer uit elkaar wellicht of iets dergelijks. Maar ik ga er vanuit dat ook jonge kinderen meerdere/uitgebreidere testen krijgen om een totaal beeld te verkrijgen?!

Ik bedoel vooral dat als zo'n test zegt: niet hoogbegaafd, en de ouders zeggen: wel hoogbegaafd, dat ik dan geen idee heb van wel of niet (maar wel geneigd ben te denken van niet, vooral als de ouders het wel interessant vinden om het te pas en te onpas overal bij te slepen).

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 12:39 schreef Svane het volgende:

Verder ben ik denk ik te cynisch over het hele concept hoogbegaafdheid om me in te kunnen leven in de ‘testdrang’. Ik denk echt dat als we het concept anders zouden noemen, iets ‘negatiever’, er al zoveel minder mensen zouden willen testen. Maar goed. Misschien ook meer omdat ik het gevoel heb dat als kinderen rond 2,5-3 al redelijk kunnen lezen of rekenen het vaak al geopperd wordt terwijl ik dat ook weer niet echt zeldzaam is. Niet dat ik denk dant hoogbegaafdheid niet ‘bestaat’ ofzo, maar wel dat het soms op te eenzijdige kenmerken wordt geplakt en daardoor vroegtijdig problematiseert.

Nadenken over uitdaging en ontwikkeling is natuurlijk sowieso goed. En ontwikkelings- of gedragsproblematiek iets om in de gaten te houden. Maar alleen op basis van voorlopen qua vaardigheden / kennis / redenatievermogen al een conclusie trekken, lijkt me op de lange termijn meer kwaad doen dan goed.

Maar goed. Ik merk ook dat ikzelf die focus op intelligentie qua school ook echt bijzaak vind, misschien vormt dat mijn houding. En heb ik juist de verwachting dat al die factoren/punten op de schaal sowieso een plek in de klas moeten kunnen hebben (en iets dus pas als een probleem/diagnose/stempel benoemd wordt omdát het niet in het klaslokaal past, wat me verkeerd om geredeneerd lijkt).

Dat O meer dan gemiddeld intelligent is, is wel duidelijk voor ons. Of ze hoogbegaafd is weet ik nog niet, en maakt me ook niet veel uit. Maar feit is wel dat ze hier erg van een "iedereen in een gemiddelde ontwikkeling proppen" en ze zou met een dusdanige voorsprong op school beginnen, dat dit voor problemen kan zorgen. Het bureaucratische systeem kennende, willen wij dit voor zijn. Dat is dus puur de reden voor het in kaart brengen.

Wij weten immers precies hoe we met haar om moeten gaan, hoe we haar kunnen motiveren en stimuleren. Straks in een klas met 25 kinderen die op een heel ander spoor zitten, is het niet gezegd dat er dan voldoende steun is. Door nu al te testen, kunnen we dalijk evt tijd besparen.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 18:27 schreef kwakz0r het volgende:
Ik ben ook geneigd zo’n test wel te geloven als het zegt “geen HB”.

Maar: die dient bij jonge kinderen we afgenomen te worden door een specialist/psycholoog die verstand heeft van hoe kinderen te testen.

Anders heb je wel kans dat de faalangst of gewoon angst voor de tester en speelsheid de uitslag beinvloeden. In dat laatste geval geloof ik ouders best.

Ik heb hier bijv een kind dat thuis avi groep 3/4 leest maar bij de juf weigert te lezen. Die op school doet alsof hij niet kan tellen en per se niet mee wil doen met de taakjes van groep 2 (net gesprek gehad vanmiddag). Zo bang om het fout te doen, en om op te vallen. Ben heel blij dat ze wel zien wat hij kan, desondanks, en meedenken hoe wel hem positief kunnen stimuleren. (Ze pushen niet, juf verkende alleen de eerste weken wat hij al kon en wat nog niet)

Zou het kunnen dat hij zich aanpast naar het verwachtingspatroon, of aan de andere kinderen? Dat hij ziet dat zij niet kunnen lezen, en dat dan dus ook ineens niet "kan"?

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:21 schreef Roomsnoes het volgende:

[..]

Dat O meer dan gemiddeld intelligent is, is wel duidelijk voor ons. Of ze hoogbegaafd is weet ik nog niet, en maakt me ook niet veel uit. Maar feit is wel dat ze hier erg van een "iedereen in een gemiddelde ontwikkeling proppen" en ze zou met een dusdanige voorsprong op school beginnen, dat dit voor problemen kan zorgen. Het bureaucratische systeem kennende, willen wij dit voor zijn. Dat is dus puur de reden voor het in kaart brengen.

Wij weten immers precies hoe we met haar om moeten gaan, hoe we haar kunnen motiveren en stimuleren. Straks in een klas met 25 kinderen die op een heel ander spoor zitten, is het niet gezegd dat er dan voldoende steun is. Door nu al te testen, kunnen we dalijk evt tijd besparen.

Maar dit is toch ongelofelijk tragisch, dat zoiets dan op die manier nodig is? En dat niet een docent straks zelf opmerkt (of nav een gesprek met ouders) dat er iets meer/anders nodig is?

Het voelt gewoon echt als omgekeerde wereld, dat je dus straks een papiertje met een uitslag moet hebben om je kind uitdaging te geven op school. Dat verbaast me gewoon echt, en zo blijft ‘het systeem’ ook in tact natuurlijk.
Dus ik vind het niet raar van jullie ofzo hoor, maar ik vind het echt gek dat een willekeurig kind met iq 140 maar niet die stempel (want gewoon slim en niet tegen eventuele samenhangende problematiek aanlopend) die aanpak/uitdaging niet krijgt.
Is er daar geen enkele keuze voor andere scholen? Zijn ze ook zo ‘stug’ als kinderen wat extra hulp/uitleg nodig hebben, of als ze erg onzeker zijn bij start op school?

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:34 schreef Svane het volgende:

[..]

Maar dit is toch ongelofelijk tragisch, dat zoiets dan op die manier nodig is? En dat niet een docent straks zelf opmerkt (of nav een gesprek met ouders) dat er iets meer/anders nodig is?

Het voelt gewoon echt als omgekeerde wereld, dat je dus straks een papiertje met een uitslag moet hebben om je kind uitdaging te geven op school. Dat verbaast me gewoon echt, en zo blijft ‘het systeem’ ook in tact natuurlijk.
Dus ik vind het niet raar van jullie ofzo hoor, maar ik vind het echt gek dat een willekeurig kind met iq 140 maar niet die stempel (want gewoon slim en niet tegen eventuele samenhangende problematiek aanlopend) die aanpak/uitdaging niet krijgt.
Is er daar geen enkele keuze voor andere scholen? Zijn ze ook zo ‘stug’ als kinderen wat extra hulp/uitleg nodig hebben, of als ze erg onzeker zijn bij start op school?

Eens hoor!
Je kunt hier ook geen school kiezen bijvoorbeeld. Je gaat naar de buurtschool, en als je een andere school wil, dan moet je verhuizen naar die wijk. En ja, dat is wel erg drastisch.

De kindergarden hier is tot 6 jaar, en heel veel uitdagingen worden daar al opgevangen, en dan opgevolgd op school. Dat is dus ook de reden dat we haar de beste start willen bieden door van tevoren al wat info te hebben. Een school is verplicht om een kind passende uitdagingen te bieden, maar de praktijk is vaak anders. Vaak gaat alle aandacht naar kinderen die taalproblemen hebben, of andere uitdagingen. We hopend at zo'n evt papiertje er voor zorgt dat ze niet een "oh die redt zich wel" kindje hoeft te worden.

Balen dat je er op die manier nu al in moet gaan Room Hopelijk helpt de duidelijkheid straks.

Leuk de echa Kwak! Vorig jaar zitten twijfelen tussen de echa en een andere hb-specialist opleiding. Ik heb voor de andere gekozen, omdat die beter bij mij paste Een collega is wel echa gaan doen (en daar nog mee bezig).

Nou, het Voorleesontbijt is hier nog niet echt een succes. . I was dolblij dat hij in zijn dinopyjama naar school mocht en we hadden een mooi doosje versierd om een ontbijtje voor een klasgenootje in te doen. So far so good. Maar in I's wereld passen bij een pyjama geen sokken. En van deze rotmoeder moesten er wel sokken aan, want nou ja, -2 en een laag sneeuw. Dus dat was een groot drama vanochtend. .

DevilsandDust. Ik moest een beetje gniffelen. Dit is er eentje voor het lijstje. “Redenen waarom kleuters boos kunnen worden.”
Volgend jaar doen ze het hopelijk in de zomer. Dan hoeven sokken niet.

Kwak, heel herkenbaar, zo ging het hier ook vroeger. Dat ik eerst zelf iets echt voor 100% onder de knie wilde hebben voor ik ermee naar buiten trad. En dat ik mij ook op school aanpaste aan wat 'de anderen' deden. Ik deed in groep 3 ook net alsof ik niet kon lezen en het nog ging leren. Ik lette op hoe de anderen dat deden en deed dat na.

Op de basisschool ben ik er onopvallend doorheen gestroomd, de problemen kwamen pas aan het licht bij mij op de middelbare school. Uiteraard waren de problemen er dus al (veel) eerder, maar nooit opgemerkt, laat staan iets mee gedaan (ik herinner me niet anders). Toen ze naar buiten kwamen waren ze ook van dusdanige aard dat ik echt een schoolfobie heb gekregen en 3 jaar lang niet eens meer naar school toe kon. En nog steeds houd ik niet van leerinstellingen.

Ik was dat hele voorleesontbijt vergeten had me een hoop gezeik kunnen schelen vanmorgen want mijn kleuter is niet zo van het efficiënte.

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:34 schreef Svane het volgende:

[..]

Maar dit is toch ongelofelijk tragisch, dat zoiets dan op die manier nodig is? En dat niet een docent straks zelf opmerkt (of nav een gesprek met ouders) dat er iets meer/anders nodig is?

Het voelt gewoon echt als omgekeerde wereld, dat je dus straks een papiertje met een uitslag moet hebben om je kind uitdaging te geven op school. Dat verbaast me gewoon echt, en zo blijft ‘het systeem’ ook in tact natuurlijk.
Dus ik vind het niet raar van jullie ofzo hoor, maar ik vind het echt gek dat een willekeurig kind met iq 140 maar niet die stempel (want gewoon slim en niet tegen eventuele samenhangende problematiek aanlopend) die aanpak/uitdaging niet krijgt.
Is er daar geen enkele keuze voor andere scholen? Zijn ze ook zo ‘stug’ als kinderen wat extra hulp/uitleg nodig hebben, of als ze erg onzeker zijn bij start op school?

Er zijn wel een paar kanttekeningen te plaatsen. Ik weet niet veel over het onderwijs bij Roomsnoes, maar wat ik wel weet is dat de tendens is dat voor steeds meer kinderen passend onderwijs moet worden verzorgd. Dat is eigenlijk 'onderwijs op maat'. Maar daar is ons onderwijssysteem niet op gemaakt. Met juffen/meesters die klassen van 28-30 leerlingen moeten onderwijzen is dat een garantie voor gigantische werkdruk, uitval, burn-out en een steeds minder aantrekkelijk beroep.
Ouders komen met testen aan om meer aandacht voor hun kind te krijgen. Het is een strijd om de aandacht van de leerkracht. Niemand wil dat z'n kind 'ongezien' blijft, overal tussendoor hobbelt en daardoor misschien bepaalde kwaliteiten niet maximaal ontwikkelt en benut. Want daar is onze hele samenleving en daar zijn wij als ouders bovenmatig op gericht: wordt alles uit ons kind gehaald, krijgen we wel het maximale? Ik merk het bij mij op school ook. Dat is niet erg realistisch. En zoals je zelf ook al schreef: er wordt wel veel geproblematiseerd.

Bij een oplopend lerarentekort mag je blij zijn als er straks überhaupt nog een (bevoegd) docent voor de klas staat. Als je bijvoorbeeld deze column van vandaag lees, wordt dat ook duidelijk. Er moeten dingen echt anders. Het is ook wel belangrijk dat ouders zich dat realiseren, denk ik.

Verder zou het wel echt vreemd zijn als er helemaal geen differentiatie is op de basisschool. Dat hoort er inmiddels helemaal bij. Alleen is dat voor veel ouders en kinderen dus niet genoeg.

twitter:

NaomiTekst twitterde op woensdag 23-01-2019 om 06:54:42 Het onderwijs verliest de laatste jaren veel te veel goede leerkrachten. De één na de ander gooit de handdoek in de ring. Dat is niet alleen ontzettend jammer, maar als je de reden hoort ook niet gek.Voor @trouw @TrouwOnderwijs schreef ik er een column over.#onderwijs https://t.co/rDRW1JYRok reageer retweet

[ Bericht 2% gewijzigd door Franny_G op 23-01-2019 09:31:30 ]

Ik vind dat in pyjama naar school gaan een van de stomste dingen ooit. Gelukkig doet de school van I er niet aan. Ik ga morgen wel zowaar eens mee op een uitstapje: naar de bibliotheek. Voor het eerst in I's schoolloopbaan dat ik mee kan. .

quote:

Op dinsdag 22 januari 2019 22:21 schreef Roomsnoes het volgende:

Wij weten immers precies hoe we met haar om moeten gaan, hoe we haar kunnen motiveren en stimuleren. Straks in een klas met 25 kinderen die op een heel ander spoor zitten, is het niet gezegd dat er dan voldoende steun is. Door nu al te testen, kunnen we dalijk evt tijd besparen.

Maar in een klas van 25 zal er ongetwijfeld toch nog wel een ander kind zitten die (wat) bovengemiddeld is? En doen de leerkrachten dan echt niet aan differentiatie? Ik kan het me zo moeilijk voorstellen.

Jeetje Franny. Heftig stuk. En eens. Met zulke grote klassen is het niet te doen om voor elk kind passend onderwijs te vinden. Met de plusklasjes, de normale klasjes en de klasjes voor de kindjes die wat achter blijven.
En dan de enorme prestatiedruk die er lijkt te zijn. Ik snap dat ouders er boven op zitten. Ik snap dat de leraren meer zouden willen en het niet kunnen. En het kind zelf raakt gewoon kwijt.
Ik hoop met heel mijn hart dat daarin iets kan en gaat veranderen.

Mijn dame is jarig vandaag. Zes jaar alweer. Stop de tijd.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Gefeliciteerd Omen!

Hier gelukkig ook geen pyjama-ontbijt. School doet niet mee. Op het KDV is er wel voorleesontbijt, maar F gaat vandaag niet. Kleuter is vandaag op de slee naar school gebracht, hij vond het magisch

Grote klassen, hier ook, vooral door grote groei van het dorp (800 nieuwbouwwoningen in 5 jaar, en de gemeente had ff niet goed doorgerekend dat er dan ook veel meer kinderen zouden zijn ).

Volgend jaar gaat J naar groep 3. Als alle groep 2 kinderen doorstromen zijn er dan twee klassen van >32 kinderen (als er dus geen nieuwe kinderen bijkomen, en de kans is zeer groot dat dat wèl gebeurt). School is dus nu aan het kijken of ze extra formatie kunnen krijgen voor een derde groep 3, en of ze in de school ruimte kunnen creëren. Het frustrerende is dat er prima ruimte is (2 klaslokalen), maar dat daar nu GGD/ consultatiebureau in zit, en die hebben een huurcontract dat nog niet afloopt.

Toen we voor deze school kozen (3 jaar geleden) waren er 2 groepen 3, met ieder max. 22 kinderen. Verandering is dus nogal snel gegaan...

[ Bericht 10% gewijzigd door mousemicky op 23-01-2019 10:26:51 ]

quote:

Op woensdag 23 januari 2019 09:25 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Er zijn wel een paar kanttekeningen te plaatsen. Ik weet niet veel over het onderwijs bij Roomsnoes, maar wat ik wel weet is dat de tendens is dat voor steeds meer kinderen passend onderwijs moet worden verzorgd. Dat is eigenlijk 'onderwijs op maat'. Maar daar is ons onderwijssysteem niet op gemaakt. Met juffen/meesters die klassen van 28-30 leerlingen moeten onderwijzen is dat een garantie voor gigantische werkdruk, uitval, burn-out en een steeds minder aantrekkelijk beroep.
Ouders komen met testen aan om meer aandacht voor hun kind te krijgen. Het is een strijd om de aandacht van de leerkracht. Niemand wil dat z'n kind 'ongezien' blijft, overal tussendoor hobbelt en daardoor misschien bepaalde kwaliteiten niet maximaal ontwikkelt en benut. Want daar is onze hele samenleving en daar zijn wij als ouders bovenmatig op gericht: wordt alles uit ons kind gehaald, krijgen we wel het maximale? Ik merk het bij mij op school ook. Dat is niet erg realistisch. En zoals je zelf ook al schreef: er wordt wel veel geproblematiseerd.

Bij een oplopend lerarentekort mag je blij zijn als er straks überhaupt nog een (bevoegd) docent voor de klas staat. Als je bijvoorbeeld deze column van vandaag lees, wordt dat ook duidelijk. Er moeten dingen echt anders. Het is ook wel belangrijk dat ouders zich dat realiseren, denk ik.

Verder zou het wel echt vreemd zijn als er helemaal geen differentiatie is op de basisschool. Dat hoort er inmiddels helemaal bij. Alleen is dat voor veel ouders en kinderen dus niet genoeg.

twitter:

NaomiTekst twitterde op woensdag 23-01-2019 om 06:54:42 Het onderwijs verliest de laatste jaren veel te veel goede leerkrachten. De één na de ander gooit de handdoek in de ring. Dat is niet alleen ontzettend jammer, maar als je de reden hoort ook niet gek.Voor @trouw @TrouwOnderwijs schreef ik er een column over.#onderwijs https://t.co/rDRW1JYRok reageer retweet

Goede nuance van het thema Franny. Het lastige aan de 'test-madness' en het in stand houden van het probleem is dus ook dat stempel X nodig is, of nodig voelt voor de 'verdiende' aandacht in de klas. Tegelijkertijd zijn het misschien eerder de mondige ouders die het testen voor elkaar krijgen, ofwel zelfs initieren. En afhankelijk van land misschien zelfs moeten kunnen financieren. Waardoor het hele egalitaire onderwijssysteem (wat NL denk ik van oudsher heeft, ook door gelijkstelling financiering etc.) steeds meer te lijden heeft (te lijden voor de 'onderhelft' vooral denk ik?) onder het neo-liberale denken ('alles is te koop').

Ik merk dat hier (in Schotland) dus ook wel. Enerzijds zijn de basisscholen heel erg bezig met gelijkheid - denk aan schooluniform -, maar tegelijkertijd maken veel academici de keuze hun kind na de basisschool in te laten stromen op de 'independent school' (particulier) voor het voortgezet onderwijs. Omdat het dan echt belangrijk wordt om goed te scoren voor weer de instroom op goeie universiteiten. Die particuliere school is echt knetterduur, dus voor de meeste ouders niet haalbaar.

Tegelijkertijd is het grootste verschil met het Nederlandse onderwijs (in mijn ervaring) dat de ouders hier veel meer buiten de deur worden gehouden. Vrij letterlijk, ik heb de klas van dochter twee keer gezien in 15 maanden . Alles wat er in de klas gebeurt, is veel meer het domein van de docent, met minder ouderbemoeienis. Dat lijkt me als docent wel echt fijn werken. Je kan natuurlijk wel altijd een gesprek aanvragen ofzo, of na schooltijd de docent even kort aanspreken, maar het voelt wat anders dan het in Nederland was.

Omen, gefeliciteerd met je zesjarige! Zo groot he! Zes voelt echt als bijna tien. Dat vind ik echt een bizar idee.

Gefeliciteerd, Omen!! Wat een leuke foto's! .