Ik kan haast niet geloven dat ze echt niet meer leeft, dat ze niet meer terugkomt. Wat ontzettend verdrietig.
Als ik aan haar denk, herinner ik me vooral haar enorme liefde voor haar zoons en kipjes. Ook ik heb haar eens in het echt gezien. Verlegen, maar net zo lief als op het forum. En ik moet ook denken aan een van onze gezamenlijke hobby’s: figuurzagen! Zo grappig dat zij dat ook zo leuk vond. Ik stuurde haar ooit een figuurzaagboekje dat ik vond bij de kringloop. En als ik aan de kringloop denk, denk ik weer aan haar Brabantia spulletjes. Ach ach, wat is het toch vreselijk dat ze er niet meer is.
Sterkte voor iedereen die haar mist.