Hedonisme na een depressie maakt me ongelukkiger

quote:

Op donderdag 14 februari 2019 13:39 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Dat heb ik nu 3 jaar gedaan en nieuwe mensen leren kennen maar ik ben er klaar mee. Het kost mij zoveel energie om elke keer maar te acteren dat ik blij en gelukkig ben dat ik daar langzaam aan mee aan het stoppen ben. Ik ben niet gelukkig en ik wil dat (tegenover een selecte groep) niet meer verbergen.

En dat laatste heb ik ook ik kan goed genoeg met vrouwen omgaan en ze als vriend zien etc maar het moment dat ik verliefd wordt op eentje (kan goed pas na maanden zijn dat ik ze heb leren kennen) dan wordt ik onzeker en ga ik mij anders gedragen.

Het lijkt wel of ik in een cirkel zit. Het aparte is dat wanneer ik iemand heb de vrouwen zich met bosjes voor je voeten gooien. Apart en zeer frustrerend fenomeen.

quote:

Op donderdag 14 februari 2019 14:29 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Herkenbaar.
Ik ben nooit zo ernstig depressief geweest maar herken dat gevoel van eenzaamheid terwijl alles wel prima gaat. Een klein dingetje als een afwijzing kan mijn hele dag verpesten. Onze generatie heeft sowieso last van chronische ontevredenheid. Beren op de weg creëren in
Wat mij enorm helpt is herkennen en erkennen dat het allemaal in je hoofd zit. Het gevoel (ontevredenheid/angst/eenzaamheid) wordt gevoed door negatief denken, wat je dus doet als je alleen bent. Dat patroon is te doorbreken door uit te gaan, bier drinken, vrouwen enz. Maar zoals je zelf aangeeft: tijdelijke oplossing. Zondag lig je brak en ongelukkig op de bank .

Hoe te doorbreken? Mijn psychiater is van het geforceerd positief denken. Meevallers, positieve gebeurtenissen verwerp ik, negeer ik, of zie ik als niet goed genoeg. Een negatieve gebeurtenis kan daarentegen mijn hele dag beïnvloeden. Het positiviteits ben ik mee aan het oefenen en het is niet makkelijk . Ik vind dat er nauwelijks handvatten zijn.

Een andere oplossing voor mij is meditatie, bezinning, richten op het nu. Zodra je de negatieve gedachtenpatronen opmerkt kun je die herkennen. Gevoel van ongelukkigheid op zich is er nog, maar die kun je dmv trainen leren loskoppelen van die negatieve gedachten die die angst in stand houdt en sterker maakt.

Das ff een oppervlakkige uitleg. Er is een reeks over dit thema pp fok: te veel nadenken: de kracht van het NU.

Verder vooral doorgaan met je therapie. Succes ermee

quote:

Op donderdag 14 februari 2019 14:50 schreef DaggerOne het volgende:

[..]

Je staat pas aan het begin, want het is een lang proces. Maar als je maar door hebt dat je zelf de sleutel tot succes in handen hebt. Zelfvertrouwen begint bij jezelf, en ontstaat niet (zoals sommige mensen denken) door goede reacties van anderen of externe factoren.

quote:

Op vrijdag 15 februari 2019 22:38 schreef NoFrauds het volgende:
Hee TS, heel herkenbaar topic. Ik ben van mijn 18e t/m mijn 27e depressief geweest en ben er nu net een jaar vanaf (deze week precies een jaar geleden ). Daarvoor had ik geen leuke jeugd waarin mijn emoties er niet mochten zijn, dus ik voelde me vooral numb en genegeerd. De wereld is dus pas sinds een jaar voor mij open gegaan en ik voel me geweldig nooit geweten dat het leven zo leuk kon zijn. En ook van: ja, als de meeste/veel mensen het zo meemaken, is het een eitje (ok er zijn ook veel mensen die het niet zo mogen meemaken, maar over het algemeen mogen de mensen die het wel zo mogen meemaken echt niet zeiken vind ik haha, even heel kort door de bocht, en offtopic)

Ik loop nog steeds bij een therapeut om eea te verwerken, en ik herken veel van wat je zegt. Ook ik heb me gefrustreerd gevoeld omdat ik zoveel (belangrijke) jaren heb gemist. Tot 13-2-2018 wist ik niet wat genieten was, hoe het voelde om oprecht gelukkig te zijn. En gaandeweg heb ik geleerd grip te krijgen op mijn emoties, stressbestendiger te worden, alles veel meer grijs te zien ipv zwartwit. Geweldig en dat kan ik iedereen aanraden dat je ook oprecht kan genieten van het zonnetje, van de kleine dingen in het leven, dat had ik nog nooit meegemaakt. Ik voelde me altijd maar gespannen en verdrietig. Dus eigenlijk is elke dag die ik me zo voel een cadeau en ik ervaar de mooie dingen nu ook veel meer als een cadeau (zoals het mooie weer vandaag).

Maar goed, het lijkt me verstandig als je niet te lang stilstaat bij wat je allemaal hebt gemist. Ik herken die gevoelens/gedachten wel, maar het maakt echt geen bal uit. Het leven is nu. Ik dacht ook: omg ik heb zo'n belangrijke tijd gemist om hechte vriendschappen (bijvoorbeeld) te sluiten of een relatie te krijgen, gemiste kans etc. Maar turns out: het leven is zo veranderlijk en mensen zijn nog zo veranderlijk. Ook op onze leeftijd (ik lees ergens dat je 27 bent, ik ben 28) zijn er megaveel kansen (ook als je 80 bent, maar je moet er dan wel zelf in geloven en de kansen pakken). Ik heb nu echt meer vriendinnen en een steviger netwerk dan ooit tevoren en ik bouw er ook hard aan. Mensen van wie ik dacht dat ze nooit mijn vriendinnen/vrienden zouden zijn omdat ze alles op orde hadden, al een vol leven hadden, geen behoefte aan nieuwe mensen enz., al die mensen stromen gewoon mijn leven binnen. Tuurlijk, een vriendschap bouwen kost tijd en je moet het wel onderhouden, maar ik heb bijv nu twee hele goede vriendinnen die ik nog maar 2 jaar ken, en we zijn echt goede vriendinnen nu.

Lang verhaal, ik kan er van alles over zeggen, maar ik denk in elk geval dat je minder leegte voelt als je meer diepe, echte vriendschappen bouwt. Diepe relaties zijn echt waar het (mij betreft) om gaat in het leven. Dus als je stapmaatjes hebt, stel dan ook eens voor om iets anders te gaan doen dan alleen zuipen, en probeer diepere gesprekken aan te knopen. En je hebt tegenwoordig 100 datingapps waar je vrouwen kunt leren kennen. Niet alleen voor kort maar ook voor relaties. Ga daar ervaring opdoen. De eerste chick met wie je op date gaat zal misschien niet de ware zijn, maar je kunt wel je skills oefenen. Ook zie ik voor jou nog kansen om in therapie te werken aan deze issues, en bijv. je bindings/verlatingsangst.

Succes en je bent iig al een heel eind gekomen en daar mag je mega trots op zijn

quote:

Op zondag 3 maart 2019 14:36 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Bedacht me dat ik hier ooit nog op wilde reageren, maar nooit meer heb gedaan.

Het mooie is juist dat je nu juist kunt shoppen naar iemand die aansluit bij jouw wens. Je hoeft niet behandeld te worden, je kunt gewoon als een consument iemand selecteren die jou geschikt lijkt met jou in gesprek te gaan over de dingen waar je mee worstelt en die je hopelijk inzichten biedt waar jij mee verder komt.