Oh, ik weet niet wat voor beeld je van me had voor dit topic? (Ken jou als user verder ook niet trouwens. )quote:Op zaterdag 19 januari 2019 19:58 schreef needlesslylargerod het volgende:
[..]
Goh, dan lijkt TS meer op mij dan ik dacht Dat je veel scharreltjes hebt is natuurlijk erg leuk en aardig, maar op de lange termijn bouw je hier niets mee op. Dit onderken je zelf ook wel, vandaar die existentiële leegte die je voelt.
Is er niet iets waar je een passie voor hebt, TS? Wat zou jij op de lange termijn willen bereiken? Financiële rijkdom boeit jou niet ontzettend heb ik het idee, zou je misschien in de toekomst kinderen willen krijgen? Dan is financiële stabiliteit wel iets waar je naar toe moet werken.
Dankjewel, Chia/Chai.quote:Op zaterdag 19 januari 2019 21:10 schreef Chia het volgende:
Dat je uit de depressie bent, betekent niet dat je volledig uit het dal bent. Je bent ook nog steeds heel hard voor jezelf als je jezelf afvraagt wat je verkeerd doet terwijl je er voldoende aan werkt. Natuurlijk is het frustrerend dat je nog steeds zo'n leeg gevoel hebt en veel piekert, maar gun jezelf ook de tijd.
Ik zie jouw username best wel vaak langskomen op fok, en je kwam bij mij over als een echte hosselaar Dat beeld klopt volgens mij ook wel redelijk. Dat je echter op je bek gaat zodra je crusht op iemand had ik niet verwacht van jou, en dat is redelijk herkenbaar voor mij.quote:Op zondag 20 januari 2019 12:45 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Oh, ik weet niet wat voor beeld je van me had voor dit topic? (Ken jou als user verder ook niet trouwens. )
Geld boeit me inderdaad niks, maar wil me niet meer druk maken om geld, want dat doe ik nog wel. Naast grote romantische afwijzingen, behoort blut zijn tot mijn grootste angst. Maar ik ben ook druk bezig met mijn carrière op de rails zetten, dus work is in progress.
Ik vind het best meevallen. Ik kloot meestal maar wat aan. Ik zorg gewoon dat ik zelf veel plezier heb en meestal komt het dan wel goed.quote:Op zondag 20 januari 2019 13:23 schreef needlesslylargerod het volgende:
[..]
Ik zie jouw username best wel vaak langskomen op fok, en je kwam bij mij over als een echte hosselaar Dat beeld klopt volgens mij ook wel redelijk. Dat je echter op je bek gaat zodra je crusht op iemand had ik niet verwacht van jou, en dat is redelijk herkenbaar voor mij.
Goed dat je nu bezig bent met je carrière op de rails te krijgen. Ik doelde daarnaast ook nog op voldoening halen uit een hobby of iets dergelijks. Ik zeg niet dat een hobby hebben noodzakelijk is, maar misschien dat je hierdoor minder snel die leegte probeert op te vullen met hedonistische en betekenisloze activiteiten.
Dat is wat voor mij in ieder geval ook wel werkt. Gewoon even een moment, avond, paar dagen, zwelgen in mijn verdriet. Het voelen, janken, me heel verdrietig en zielig voelen en de wereld en het leven zo oneerlijk te vinden. En dan krabbel ik weer op, en zie het allemaal weer een anders. Dat is ook het verschil met een depressie. Ik was depressief tijdens de zwangerschap (een hormonenkwestie) dus ik (her)ken het verschil tussen het een en het ander wel. Voor mezelf in ieder geval.quote:Op zondag 20 januari 2019 12:35 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Hier geef ik je 100% gelijk in. Heb het altijd al onbewust geweten, maar fijn dat je het ook zo even tegen me zegt.
[..]
Je hebt weer gelijk. Maar wat versta jij dan concreet onder "het verdriet voelen en het rouwen voelen en verwerken"? Laatst had ik weer zo'n momentje van een paar dagen. Toen ging ik in bed naar janknummers van Drake luisteren en me 'lekker kut' voelen. Bedoel je dat?
Die momenten passen we liever helemaal niet in in ons leven. Toch zullen ze er zijn.quote:Terzijde heeft die depressie me wel veel geleerd over mezelf. Heb nu zo veel meer energie dan ooit tevoren, leef met dankbaarheid en ben echt gemotiveerd om wat van mijn leven te maken. Maar ik weet inderdaad zoals jij zegt nog niet hoe ik die kutmomenten in mijn leven moet passen.
Wat is voor jou gevoelsmatig het verschil tussen depressieve en verdrietige gevoelens? Ja, die blues begin ik nu ook te krijgen. November en december gingen verrassend goed, maar per definitie is dat eigenlijk herfst. Januari is echt de maandagmaand van het jaar. Kan niet wachten tot de lente.quote:Op dinsdag 22 januari 2019 09:32 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Dat is wat voor mij in ieder geval ook wel werkt. Gewoon even een moment, avond, paar dagen, zwelgen in mijn verdriet. Het voelen, janken, me heel verdrietig en zielig voelen en de wereld en het leven zo oneerlijk te vinden. En dan krabbel ik weer op, en zie het allemaal weer een anders. Dat is ook het verschil met een depressie. Ik was depressief tijdens de zwangerschap (een hormonenkwestie) dus ik (her)ken het verschil tussen het een en het ander wel. Voor mezelf in ieder geval.
[..]
Die momenten passen we liever helemaal niet in in ons leven. Toch zullen ze er zijn.
Ik heb nu last van de winterblues. Januari en februari zijn altijd moeilijk, maar dit jaar is in ieder geval januari best zwaar. Dus ik doe wat meer aan zelfzorg, ben wat liever voor mezelf en probeer moeilijkere dingen te vermijden. Als ik normaal ergens een schop onder mijn kont voor nodig heb, schop ik nu zachtjes een keer en kijk of dat wat oplevert. Zo niet, dan niet. Als deze maanden weer voorbij zijn, dan wordt mijn schop onder de kont weer wat harder en dwingender
Ik was wel wat ouder toen ik depressief werd dan dat jij was. Dat heeft als grote verschil dat ik al wist hoe verdrietige gevoelens voelen, en had ik al geleerd hoe het voor mij het beste werkt om daarmee om te gaan.quote:Op dinsdag 22 januari 2019 21:54 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Wat is voor jou gevoelsmatig het verschil tussen depressieve en verdrietige gevoelens? Ja, die blues begin ik nu ook te krijgen. November en december gingen verrassend goed, maar per definitie is dat eigenlijk herfst. Januari is echt de maandagmaand van het jaar. Kan niet wachten tot de lente.
Bedankt voor je betrokkenheid trouwens.
Wat me hier van je opvalt is dat je erg veel waarde hecht aan wat de maatschappij jou oplegt (als je richting de 30 gaat moet je 'serieuzer' worden, whatever that may be), en dat je makkelijk op je bek gaat als je echt iemand leuk vindt.quote:Op zondag 20 januari 2019 12:45 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Oh, ik weet niet wat voor beeld je van me had voor dit topic? (Ken jou als user verder ook niet trouwens. )
Geld boeit me inderdaad niks, maar wil me niet meer druk maken om geld, want dat doe ik nog wel. Naast grote romantische afwijzingen, behoort blut zijn tot mijn grootste angst. Maar ik ben ook druk bezig met mijn carrière op de rails zetten, dus work is in progress.
Hmmm, goed punt maak je! Dat verdriet na zo'n weekend (as we speak bijvoorbeeld) kan ik inderdaad altijd wel parkeren indien nodig (als ik nog andere plannen heb bijvoorbeeld). Maar het is inderdaad verstandig om er niet van te blijven weglopen. Die grijze sluier over mijn dag heb ik niet meer zo.quote:Op woensdag 23 januari 2019 12:29 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik was wel wat ouder toen ik depressief werd dan dat jij was. Dat heeft als grote verschil dat ik al wist hoe verdrietige gevoelens voelen, en had ik al geleerd hoe het voor mij het beste werkt om daarmee om te gaan.
Maar het grote verschil? Ik denk dat ik verdriet wel even kan parkeren indien nodig, en me er volledig in kan onderdompelen om er doorheen te gaan. De depressie betekende dat ik op een ochtend wakker werd in een grijs/zwarte wereld en deze zo is gebleven met alleen wat nog zwartere momenten, tot de geboorte van mijn dochter. En toen was het ook in één klap over. En dat zwarte was er altijd, dat was ook niet even te parkeren. Voor verdriet kan ik doorgaans het moment kiezen om te zwelgen. Niet te lang uitstellen, anders overspoelt het me alsnog, maar dat is wel enigszins te sturen voor me.
November en december zijn ook goed te doen, omdat er allerlei dingen te doen zijn. Sinterklaas, verjaardagen, herfstvakantie van kind, de feestdagen. Het zijn niet mijn favoriete dagen, maar ze zijn wel te doen. Januari is....nou ja, gewoon shit Het is donker, koud, saai. En februari is meer van hetzelfde. Bovendien is mijn partner dadelijk 2 weken naar de VS, waardoor ik twee weken alleenstaande moeder moet spelen en het dus druk is, maar bovendien mijn maatje er niet is. Daar zie ik wel tegenop, maar ik weet ook dat het wel goed komt, want dat komt het altijd. Ik moet wel mijn ratio daarvoor wat meer aanspreken
Vanaf maart wordt het echt lichter, gaan we écht naar de lente en is het leven weer echt leefbaar.
Graag gedaan
Dankjewel voor je bericht! Ik ben heel autoritair opgevoed met een duidelijke lijn hoe mijn toekomst eruit moet zien. En hoewel ik totaal niet ben geëindigd zoals mijn ouders dat wilden, heb ik nog wel moeite om er écht volledig schijt te hebben aan verwachtingspatronen.quote:Op woensdag 23 januari 2019 12:51 schreef DaggerOne het volgende:
[..]
Wat me hier van je opvalt is dat je erg veel waarde hecht aan wat de maatschappij jou oplegt (als je richting de 30 gaat moet je 'serieuzer' worden, whatever that may be), en dat je makkelijk op je bek gaat als je echt iemand leuk vindt.
Beiden heb ik ook meegemaakt. Voor wat betreft het eerste zou ik er gewoon schijt aan hebben. Als je 35 bent en je komt iemand tegen om een gezin te stichten is dat ook goed. Word vooral geen saaie eenheidsworst zoals 80 procent van de bevolking. Die mensen zijn vaak nog het ongelukkigst omdat ze niet hebben gedaan wat ze echt zelf wilden.
Voor wat betreft het tweede moet je echt aan je zelfbeeld werken. Je hecht een onrealistische waarde aan iemand die je leuk vindt. Dat komt omdat je jezelf eigenlijk diep van binnen niet als 'waardig' aan die persoon beschouwt. Je gaat je dus anders voordoen dan je bent, wat uiteindelijk naar voren komt. Dit is heel subtiel en kan je niet faken. Dan knapt je crush vanzelf een keer af, want mensen die zich anders voordoen dan ze zijn zijn per definitie onzeker.
Voor mij begon dat door te beseffen dat een vrouw je niet gelukkig maakt, maar meer een aanvulling op je toch al complete leven is. Ik schat dat dit ook de richting is die jij op moet.
Helpt ook niet mee dat ik een haantje ben met veel bewijsdrang. Uiteraard vanuit onzekerheid, maar goed, ik vind het hele accepteer-jezelf-zoals-je-bent-mentaliteit zo'n lakse loserhouding.quote:Op woensdag 23 januari 2019 17:58 schreef topdeck het volgende:
broer ik voel je. Zit in een soortgelijk situatie maar moet nog de depressieve fase uit. Alles lijkt wel een strijd tegen de klok om alles te compenseren. Meisjes, geld, vriendschappen, carriere, etc. Dit legt nog extra druk op een al moeilijk leven. Compensatiedrang is niet gezond maar weet niet anders .
Mis je je vrijheid niet? Mijn (zeer conservatieve) ouders wonen in een dorpje buiten de Randstad en stappen gaat dan niet lukken. Zowel qua reizen niet, als qua dat ik me daar aan de regels moet houden. En ik ga dan ook mijn vaste stapmaatjes missen.quote:Op maandag 28 januari 2019 21:48 schreef Googke het volgende:
Ik zou terug thuis gaan wonen of met vrienden wonen of met andere mensen het huis delen. Die eenzaamheid ken ik en is killing, daarom ben ik terug thuis gaan wonen en ik heb er geen last meer van.
Dat is de afweging die je maakt, he?quote:Op maandag 28 januari 2019 22:49 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Mis je je vrijheid niet? Mijn (zeer conservatieve) ouders wonen in een dorpje buiten de Randstad en stappen gaat dan niet lukken. Zowel qua reizen niet, als qua dat ik me daar aan de regels moet houden. En ik ga dan ook mijn vaste stapmaatjes missen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 25% gewijzigd door Postbus100 op 28-01-2019 23:19:31 ]Somebody that I used to know
Ik heb je spoiler gelezen. Misschien moet ik dat ook maar overwegen. Of met vrienden wonen, want kan eigenlijk heel slecht met mijn ouders opschieten.quote:Op maandag 28 januari 2019 23:12 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Dat is de afweging die je maakt, he?
Oh oh...quote:Op maandag 28 januari 2019 23:17 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Wat een tijdstip om over dit soort dingen na te denken.
Ik heb even gemist dat het met jou ook niet goed gaat op jezelf? Met vrienden is ook een optie. Verhef in ieder geval het op jezelf wonen niet tot een absoluut criterium. Echt waar, er zijn veel meer mensen die weer terug gaan naar ouders. Of bij vrienden. Het getuigt van zelfinzicht en bereidheid om hulp te accepteren.quote:Op maandag 28 januari 2019 23:17 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ik heb je spoiler gelezen. Misschien moet ik dat ook maar overwegen. Of met vrienden wonen, want kan eigenlijk heel slecht met mijn ouders opschieten.
Ik zie mijn ouders over een maand weer. Denk dat het binnen twee dagen weer ruzie wordt. Ben niet voor niets op m'n 17e uit huis gegaan. Dus dan rest de optie om met (een) vriend(en) te gaan wonen of snel een meissie fixen dat wil settelen. Of ik ga actief aan de slag met die dagelijkse eenzaamheid. Maar ja, ik ben al zó veel meer socialer, extraverter, opener, vrolijker en spontaner dan vroeger. Vraag me af waar ik nog winst kan halen.quote:Op maandag 28 januari 2019 23:24 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Oh oh...
Is het serieus een optie voor je dan? Of begint het nu bij je te rommelen?
Nou ja, het is meer dat ik letterlijk van weekend naar weekend leef. Op m'n werk doe ik het goed en ben ik heel spontaan, maar sinds ik mijn studentenkamer heb verlaten, word ik gek van de eenzaamheid en schiet ik in de weekenden flink door.quote:Op maandag 28 januari 2019 23:27 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Ik heb even gemist dat het met jou ook niet goed gaat op jezelf? Met vrienden is ook een optie. Verhef in ieder geval het op jezelf wonen niet tot een absoluut criterium. Echt waar, er zijn veel meer mensen die weer terug gaan naar ouders. Of bij vrienden. Het getuigt van zelfinzicht en bereidheid om hulp te accepteren.
Nee, geen meisje fixen om te settlen. Dat is niet fair naar haar toe. Houd je ook niet vol. Is een opvulling van leegte.quote:Op maandag 28 januari 2019 23:28 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Ik zie mijn ouders over een maand weer. Denk dat het binnen twee dagen weer ruzie wordt. Ben niet voor niets op m'n 17e uit huis gegaan. Dus dan rest de optie om met (een) vriend(en) te gaan wonen of snel een meissie fixen dat wil settelen. Of ik ga actief aan de slag met die dagelijkse eenzaamheid. Maar ja, ik ben al zó veel meer socialer, extraverter, opener, vrolijker en spontaner dan vroeger. Vraag me af waar ik nog winst kan halen.
Ik zeg ook niet dat jij terug moet naar je ouders. Het is de afweging die jij maakt. Voor mij was het deze (en die was ook behoorlijk heftig en moeilijk en niet over één nacht ijs, want dat is nogal wat), in mijn omstandigheden. In andere omstandigheden had ik een andere keuze gemaakt.quote:Op maandag 28 januari 2019 23:30 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Nou ja, het is meer dat ik letterlijk van weekend naar weekend leef. Op m'n werk doe ik het goed en ben ik heel spontaan, maar sinds ik mijn studentenkamer heb verlaten, word ik gek van de eenzaamheid en schiet ik in de weekenden flink door.
Ik moet dit allemaal even goed overwegen. Niet alleen zijn is één ding; privacy opgeven een andere.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Somebody that I used to know
Heb je groot gelijk in.quote:Op maandag 28 januari 2019 23:30 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Nee, geen meisje fixen om te settlen. Dat is niet fair naar haar toe. Houd je ook niet vol. Is een opvulling van leegte.
Wat zou je nodig hebben?
quote:Op maandag 28 januari 2019 23:35 schreef Postbus100 het volgende:
[..]
Ik zeg ook niet dat jij terug moet naar je ouders. Het is de afweging die jij maakt. Voor mij was het deze (en die was ook behoorlijk heftig en moeilijk en niet over één nacht ijs, want dat is nogal wat), in mijn omstandigheden. In andere omstandigheden had ik een andere keuze gemaakt.Inderdaad een hele voorzichtige afweging. Fijn dat je dit deelt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Moeilijk dat is een gemis dat héél diep kan zitten. Niet wegstoppen hoor, daar ligt je weg naar oplossingenquote:Op maandag 28 januari 2019 23:38 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Heb je groot gelijk in.
Een soort existentiële tevredenheid en zelfverzekerdheid. Dat ik toch die leegte met mezelf heb opgevuld en dat een nieuw persoon een bonus is. Maar dat klinkt allemaal weer zo abstract. Ik mis oprecht het gevoel om geliefd te worden. Van mijn ouders kreeg ik dat niet. Die waren/zijn erg stoïcijns en uiten hun liefde met een spartaanse opvoeding: hoefde me nooit druk te maken om geld of eten. Maar kreeg nooit emotionele affectie van ze. En dat mis ik enorm. En heb het gevoel dat ik die eagerness uitstraal naar meisjes die ik oprecht leuk vind.
Jeetje, wat een geratel op dit tijdstip.
Oh, toch wel? ik wilde niet gelijk met antwoorden komen, maar het kan zeker een optie zijn.quote:
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |