Depressie & Angst #156 Nieuw jaar. nieuwe kansen

quote:

Op maandag 14 januari 2019 13:25 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ik heb bij mijzelf altijd het idee dat ik van nature een vrolijk, positief en redelijk normaal persoon ben die met wat humor alles relativeert.

Maar dan opeens barst alles uit als een vulkaan (soms uit het niets, soms als iets dingen triggert).
Dan wordt het echt destructief.

Wat voor soort medicatie slik jij hiervoor dan (mag evt. per dm).

Ik heb mijn slechte periode dit jaar al weer gehad en nu gaat het wel weer oke, en het hoeft niet compleet weg te gaan, maar wat minder heftig en beheersbaar zou wel fijn zijn

Heb jij voor jezelf een idee waar die heftigheid vandaan komt?

Emoties af laten vlakken met medicatie kan goed helpen denk ik, maar als het een oorzaak heeft waar wat aan te doen is lijkt het me de moeite waard om ook uit te spitten.

quote:

Op maandag 14 januari 2019 13:55 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Heb jij voor jezelf een idee waar die heftigheid vandaan komt?

Emoties af laten vlakken met medicatie kan goed helpen denk ik, maar als het een oorzaak heeft waar wat aan te doen is lijkt het me de moeite waard om ook uit te spitten.

Meestal door mensen die non-issues groot maken (familie, collega's en vrienden).
Ik trek mij dingen vaak te veel aan, dat lukt mij wel wat te minderen.
Maar als ikzelf ergens mee zit snappen de meeste mensen er de helft niet van of interesseert ze het echt weinig.

Emoties onderdrukken met medicatie ben ik in theorie geen voorstander van, want dat betekent dat je mssn soms minder ongelukkig voelt.
Maar betekent ook dat je je minder gelukkig gaat voelen als je iets positiefs meemaakt.

Het beste voorbeeld wat ik van afgelopen jaar kan geven, mijn vader heeft een ernstig ongeluk gehad met de fiets.
Ik was als eerste in het ziekenhuis en werd "belast" met het informeren van mijn moeder en de rest (werk/ familie/ vrienden).
Niemand, maar ook echt niemand (behalve mijn vader) vroeg bv hoe gaat het met jou, maar echt iedereen zei oww wat erg voor je moeder (die zit in een rolstoel).

Het voelt soms gewoon of je er gewoon niet toe doet.
Dat soort dingen lach je in het begin gewoon weg in je hoofd.
Maar lichamelijk vreet dat zoveel energie en op den duur is het lichamelijk op en knalt mijn hoofd uit elkaar van emoties, verdriet, boosheid en eenzaamheid.

Nu kan ik het weer makkelijk verwoorden en plekje geven.
Maar op dat soort momenten als ik een mental breakdown heb kan ik helemaal niets met mijzelf.

De stressklachten van dit allemaal icm met werk besloten mij om eens lekker uit te rusten november/ december. Maar ook in deze rustige periode heb eind december/ begin januari weer zo'n diep sombere periode gehad.

Ja ik kan een muur om mij heen bouwen en de rest afdichten met medicatie, maar wat blijft er dan nog over van de persoon die jezelf bent.?

Ik slik Venlavaxine. Vrij standaard AD, relatief hoge dosis.

Ik voel me niet minder mezelf door de medicatie. Ik voelde dat alles op z'n plek viel en dat alles nu pas voelt.zoals het hoort. Scheelt dat ik al veel voorwerk had verricht. Afscheid genomen van vriendschappen die onder de streep te veel kostten, huisjebalkonnetjebeestje helemaal naar wens vormgegeven, meer mijn watisnouechtleukomtedoengevoel gevolgd, sporten, maar het bleef grijs en donker. Nu voelt het haast als investeringen die worden uitbetaald.

quote:

Op maandag 14 januari 2019 17:48 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik slik Venlavaxine. Vrij standaard AD, relatief hoge dosis.

Ik voel me niet minder mezelf door de medicatie. Ik voelde dat alles op z'n plek viel en dat alles nu pas voelt.zoals het hoort. Scheelt dat ik al veel voorwerk had verricht. Afscheid genomen van vriendschappen die onder de streep te veel kostten, huisjebalkonnetjebeestje helemaal naar wens vormgegeven, meer mijn watisnouechtleukomtedoengevoel gevolgd, sporten, maar het bleef grijs en donker. Nu voelt het haast als investeringen die worden uitbetaald.

Ik noemde het altijd ik sta niet met mijn neus tegen de muur, maar met mijn neus tegen een glazen wand waar ik net niet door heenkom

qua vriendschappen die onder de streep weinig opleveren doe ik ook af en toe, alleen de goede vriendschappen verwaarloos ik (vaak) als het minder gaat.

tnx voor je antwoord
ik zal het bespreken als ik een afspraak heb

quote:

Op maandag 14 januari 2019 19:21 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ik noemde het altijd ik sta niet met mijn neus tegen de muur, maar met mijn neus tegen een glazen wand waar ik net niet door heenkom

qua vriendschappen die onder de streep weinig opleveren doe ik ook af en toe, alleen de goede vriendschappen verwaarloos ik (vaak) als het minder gaat.

tnx voor je antwoord
ik zal het bespreken als ik een afspraak heb

Doen! Herken namelijk alles wat je zegt

Ook dat van de vriendschappen, maar dat accepteert men

Elke keer net als het wat beter lijkt te gaan overvallen die sombere gedachten me weer Gek word ik er ervan

sorry, drukte te vroeg op de verkeerde knop...

Sorry..

quote:

Op maandag 14 januari 2019 11:16 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik denk dat mijn situatie ook vele malen minder complex is. Ik heb een dysthymie met depressieve(re ) episodes.

Het gaf mij meer een gevoel van in controle zijn, besef dat ik niet met dingen door hoef te gaan die me niet zinnen of helpen en daardoor meer een gevoel dit ook praktisch aan te kunnen pakken.

En dus iets te doen ipv maar wachten tot dingen voor me gedaan werden. Dat hielp mij enorm.

Ik had nog nooit gehoord van dysthymie dus dat maakt al weer wat meer duidelijk maar ik heb ook zo een "helder" moment gehad in 2015, de enige die wat kan veranderen aan mijn situatie dat ben ik, niemand anders! En ik zit nu weer terug in waar ik was voor dat.... Ik hoop dat dat bij jou niet gebeurt uiteraard.

Ik persoonlijk ben wel klaar met die mis diagnosen van onze in mijn ogen falende psych hulp, ik kan jou niet helpen zei een psych ooit tegen mij, een ervaren rot in t vak.... Ja en ik dan nu?

Ik mag weer 10 weken wachten tot ik mn vervolg afspraak kan hebben bij mijn nieuwe instantie..

10 fucking weken...

quote:

Op maandag 14 januari 2019 19:34 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Doen! Herken namelijk alles wat je zegt

Ook dat van de vriendschappen, maar dat accepteert men

tnx.
net langs de huisarts geweest en halleluja maandag 08.30 mag ik op bezoek bij de nieuwe POZ.
Volgens mij ben ik gelijk haar allereerste client, hopelijk is het niet haar eerste baan

quote:

Op dinsdag 15 januari 2019 14:11 schreef Droopie het volgende:

[..]

tnx.
net langs de huisarts geweest en halleluja maandag 08.30 mag ik op bezoek bij de nieuwe POZ.
Volgens mij ben ik gelijk haar allereerste client, hopelijk is het niet haar eerste baan

Dat hoop ik ook voor je Je kunt wel wat goede hulp gebruiken, geloof ik. Succes Droopie.

quote:

Op dinsdag 15 januari 2019 14:11 schreef Droopie het volgende:

[..]

tnx.
net langs de huisarts geweest en halleluja maandag 08.30 mag ik op bezoek bij de nieuwe POZ.
Volgens mij ben ik gelijk haar allereerste client, hopelijk is het niet haar eerste baan

Dat is lekker vlot zeg!
Ik hoop dat het je wat oplevert.

Ik voel me al een paar dagen (lichamelijk) niet goed. Was weer veel te hard bezig met het zoeken naar een reden van mn klachten, maar denk dat ik gewoon weer moet accepteren dat de angst weer meer naar voren komt.

Ik weet niet waarom. Ik snap het niet. Maar misschien moet ik ook maar accepteren dat het niet altijd het begrijpen is.

Droopie, succes maandag! Hoop dat je een goede voor jou treft!

Myraella, dat is Hopelijk voel je je gauw weer beter

Bedankt allemaal voor jullie steunbetuigingen.

Maandagavond had ik bezoek en met wat drankjes op heerlijk geslapen (nee de drank is geen groot probleem momenteel) en ik werd redelijk fris wakker maar had geen medicatie genomen.

Als ik wel mijn medicatie inneem voor het slapen (4 mg diazepam, alprozolam neem ik zelden in ondanks advies van de dokter), dan word ik na 10 uur slaap echt als een wrak wakker. Gaat echt nergens meer over.

Vraag me af of dat nou echt wel zo gezond is, want dat betekent ook dat met de start van de dag de zin om iets te doen ver weg is.

Mja, positief morgenochtend gesprek bij het UWV en maandag naar de POZ.
It is time to rise en op mijn gemakkie structuur in mijn leven te bouwen en waar mogelijk naar mijn wensen/ eisen.

Droopie, ik had het idee dat je dat had en toen zelf weer bewust de problemen opzocht? (ZwartWit gezegd.) Mn het spelen met vuur (vuurwater in jouw geval) en bewust kiezen voor iets waar je problemen mee kent.

Herken je dat of zie ik dat verkeerd? Dat meenemen in je traject, lijkt me dan iig verstandig. Niet alleen het opkrabbelen, maar ook het langere tijd overeind blijven.

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 11:26 schreef DancingPhoebe het volgende:
Droopie, ik had het idee dat je dat had en toen zelf weer bewust de problemen opzocht? (ZwartWit gezegd.) Mn het spelen met vuur (vuurwater in jouw geval) en bewust kiezen voor iets waar je problemen mee kent.

Herken je dat of zie ik dat verkeerd? Dat meenemen in je traject, lijkt me dan iig verstandig. Niet alleen het opkrabbelen, maar ook het langere tijd overeind blijven.

Dat ga ik zeker meenemen in het gesprek (maar persoonlijk is dat niet het hoofdprobleem).

Voor mij wordt nu de keuze voornamelijk, ga ik een stressloze baan nemen en er financieel op achteruit of neem ik toch weer een baan met stress en geld (waar mijn expertise ligt). Dat is toch een stukje eer wat ik verlies als ik stapje terug doe (zo voelt dat).

Ga ik mensen in mijn omgeving wat vaker nee verkopen als ze mij uitnodigen voor een gezellig avondje met drank erbij (zo avond zorgt er wel voor dat ik iig niet alleen thuis zit met mijn hoofd vol).

En hoe komt het dat mijn hoofd nog steeds zo overprikkeld is terwijl ik al ruim 2 maanden thuis zit.
Het is soms zo erg dat ik de surround set gewoon op nachtstand zet zodat het geluid gedempt zonder bass staat.

De problemen opzoeken staat eigenlijk (corrigeer me als je er anders over denkt) gelijk als meedoen met het normale leven of mij terugtrekken en impulsloos leven.

Heb wel door dat bepaalde dingen niet meer kunnen, weekendje tomorrowland kan gewoon niet meer.
Zonder drugs is bv. niet eens grote opgave, maar al die prikkels enzo.

Maar ook qua werk moet ik ervoor gaan zorgen dat ik in een stabiel klein bedrijf moet gaan werken om goed te aarden en niet overal bijspringen als andere mensen vastlopen door hun gebrek aan kennis.

(Ik weet het allemaal wel, alleen de uitvoering he )

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 11:40 schreef Droopie het volgende:

[..]

Dat ga ik zeker meenemen in het gesprek (maar persoonlijk is dat niet het hoofdprobleem).

Voor mij wordt nu de keuze voornamelijk, ga ik een stressloze baan nemen en er financieel op achteruit of neem ik toch weer een baan met stress en geld (waar mijn expertise ligt). Dat is toch een stukje eer wat ik verlies als ik stapje terug doe (zo voelt dat).

Ga ik mensen in mijn omgeving wat vaker nee verkopen als ze mij uitnodigen voor een gezellig avondje met drank erbij (zo avond zorgt er wel voor dat ik iig niet alleen thuis zit met mijn hoofd vol).

En hoe komt het dat mijn hoofd nog steeds zo overprikkeld is terwijl ik al ruim 2 maanden thuis zit.
Het is soms zo erg dat ik de surround set gewoon op nachtstand zet zodat het geluid gedempt zonder bass staat.

De problemen opzoeken staat eigenlijk (corrigeer me als je er anders over denkt) gelijk als meedoen met het normale leven of mij terugtrekken en impulsloos leven.

Heb wel door dat bepaalde dingen niet meer kunnen, weekendje tomorrowland kan gewoon niet meer.
Zonder drugs is bv. niet eens grote opgave, maar al die prikkels enzo.

Maar ook qua werk moet ik ervoor gaan zorgen dat ik in een stabiel klein bedrijf moet gaan werken om goed te aarden en niet overal bijspringen als andere mensen vastlopen door hun gebrek aan kennis.

(Ik weet het allemaal wel, alleen de uitvoering he )

Come to the dark side... we have co- Eh pleasant meds for that!

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 16:05 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Come to the dark side... we have co- Eh pleasant meds for that!

The dark side ben ik allang geweest... Doe mij maar een winter wonderland ofzo

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

ik ben bang dat alle shit nu weer van voor af aan begint. Ik weet wel waarom het is en dat er over een tijd een andere komt. Toch voelt het mat en dat ik alles verkeerd gedaan heb.

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 18:00 schreef Luchtbel het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

ik ben bang dat alle shit nu weer van voor af aan begint. Ik weet wel waarom het is en dat er over een tijd een andere komt. Toch voelt het mat en dat ik alles verkeerd gedaan heb.

Wat verdrietig voor je Luchtbel. Kan me voorstellen hoe zwaar dat is bij een gewoon huisdier, maar bij een beestje wat ook nog zo'n functie in je leven aan het innemen was...

Heel veel sterkte!

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 19:56 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]



Wat verdrietig voor je Luchtbel. Kan me voorstellen hoe zwaar dat is bij een gewoon huisdier, maar bij een beestje wat ook nog zo'n functie in je leven aan het innemen was...

Heel veel sterkte!

Dank jullie wel.

Het is wat jij zegt en ik ben sinds oktober bij elkaar opgeteld misschien acht uur zonder hem geweest. Alleen als het echt niet anders kon. Iedereen zegt: “het zal wel even stil worden in huis” maar in mijn hoofd staat alles nu keihard. En ik ben voor de nacht.

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 20:49 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Dank jullie wel.

Het is wat jij zegt en ik ben sinds oktober bij elkaar opgeteld misschien acht uur zonder hem geweest. Alleen als het echt niet anders kon. Iedereen zegt: “het zal wel even stil worden in huis” maar in mijn hoofd staat alles nu keihard. En ik ben voor de nacht.

Pfffff, kan het me voorstellen. Wou ook dat ik iets kon zeggen waar je wat aan had of mee kon. Tlijkt me zo alleen.

Denk veel rust, kalm en troostvibes je kant op!

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 18:00 schreef Luchtbel het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

ik ben bang dat alle shit nu weer van voor af aan begint. Ik weet wel waarom het is en dat er over een tijd een andere komt. Toch voelt het mat en dat ik alles verkeerd gedaan heb.

Nee je hebt niet alles verkeerd gedaan, heel veel sterkte

Bedankt. Ik ga mijn best doen.

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 20:49 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Dank jullie wel.

Het is wat jij zegt en ik ben sinds oktober bij elkaar opgeteld misschien acht uur zonder hem geweest. Alleen als het echt niet anders kon. Iedereen zegt: “het zal wel even stil worden in huis” maar in mijn hoofd staat alles nu keihard. En ik ben voor de nacht.

Wat klote LB... ik denk dat als het alleen dat stil in huis zou zijn, het nog wel te overzien was. Maar het is volgens mij zoveel meer dan gewoon maar een kameraadje... sterkte!
Heb je enig zicht op de termijn waarop je een andere kan verwachten?

Ik zou willen dat ik kon toveren sterkte

quote:

Op woensdag 16 januari 2019 11:14 schreef Droopie het volgende:

Mja, positief morgenochtend gesprek bij het UWV

Jemig, hartstikke toffe vrouw hoor.
Goede tips gekregen en ze zei ook, ja je moet zelf je grenzen aangeven bij een werkgever en dat moet je echt zelf doen, niemand anders gaat op de rem trappen voor je.
Dat sociaal en betrokken is hartstikke goed van je, maar de meeste werkgevers gaan daar gewoon misbruik van maken.

Maar ben nogal overprikkeld thuis gekomen, dan merk je wel dat een periode niets doen je hersens wat doet afstompen.

quote:

Op donderdag 17 januari 2019 13:00 schreef Droopie het volgende:

[..]

Jemig, hartstikke toffe vrouw hoor.
Goede tips gekregen en ze zei ook, ja je moet zelf je grenzen aangeven bij een werkgever en dat moet je echt zelf doen, niemand anders gaat op de rem trappen voor je.
Dat sociaal en betrokken is hartstikke goed van je, maar de meeste werkgevers gaan daar gewoon misbruik van maken.

Maar ben nogal overprikkeld thuis gekomen, dan merk je wel dat een periode niets doen je hersens wat doet afstompen.

Super zeg! En ik denk dat die dame helemaal gelijk heeft dat ze zegt dat 't tof is dat je zo betrokken bent, maar werkgevers daar misbruik van maken. Idd zelf grenzen stellen en aangeven.

Ben jij trouwens niet ook gewoon flink overspannen geraakt door alles wat er de afgelopen paar jaar op je bord is gekomen? Dat was best veel, zowel werk en privé. Dan ben je niet met 'n maandje of drie thuiszitten weer hersteld. Juist dan kunnen prikkels nog superlang snoeihard binnenkomen. Zat ik even aan te denken, do correct me if im wrong.