Waarom kijk jij het?quote:
Vrouwen moeten niets, maar zich wel gaan beseffen dat het massaal belonen van de toplaag het probleem van de eenzame mannengroep instand houdt.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:20 schreef Hexagon het volgende:
[..]
Ah vrouwen moeten dus gewoon zich beschikbaar stellen voor de eerste de beste vent die zich aandient? Ook al is die persoon helemaal niet leuk?
Het probleem is niet dat postmodernisten geen gelijk hebben, want fundamenteel hebben ze dat natuurlijk wel. Het probleem is dat ze vervolgens hun bek niet houden. Dat is namelijk het enige wat een overtuigd postmodernist rest.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:45 schreef Argo het volgende:
[..]
Maar ben jij iemand die anti-postmodernisme is?
Veel mensen doen het af als onzin misschien vanwege Sokal of zo. Maar zelf voel ik er wel wat voor. Maja Baudelaire wordt ook weggezet als een volidioot zoals jij het noemt.
En dat ligt helemaal niet aan de wijze waarop ze vrouwen benaderen?quote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:47 schreef Gentlemen_vision het volgende:
[..]
Vrouwen moeten niets, maar zich wel gaan beseffen dat het massaal belonen van de toplaag het probleem van de eenzame mannengroep instand houdt.
Ik propageer een simpel concept van normaal doen tegen je medemens. Niet meer en niet minder.
Weet je hoe vaak ik van mannen te horen krijg dat ze geen normale conversatie met een dame tot stand kunnen brengen? Gewoon puur door de hoogmoed die de vrouwen hebben om fatsoenlijk te terugreageren. Hoe moeilijk kan het zijn?
Zie R&P, het stikt er van de topics met zulke strekking.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:47 schreef Gentlemen_vision het volgende:
[..]
Vrouwen moeten niets, maar zich wel gaan beseffen dat het massaal belonen van de toplaag het probleem van de eenzame mannengroep instand houdt.
Ik propageer een simpel concept van normaal doen tegen je medemens. Niet meer en niet minder.
Weet je hoe vaak ik van mannen te horen krijg dat ze geen normale conversatie met een dame tot stand kunnen brengen? Gewoon puur door de hoogmoed die de vrouwen hebben om fatsoenlijk te terugreageren. Hoe moeilijk kan het zijn?
*meldtquote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:50 schreef Hexagon het volgende:
[..]
En dat ligt helemaal niet aan de wijze waarop ze vrouwen benaderen?
Kun je ook nog antwoorden op de constatering dat een heleboel saaie lelijke mannen wel gewoon een vriendin/vrouw hebben?
Ik raad je eens aan een profiel aan te maken onder de naam Tanja op een random datingsite of chatsite, even een leuke foto erbij en maak dan mee hoe vrouwen worden benaderd en dan praten we wel verder over terug reageren.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:47 schreef Gentlemen_vision het volgende:
[..]
Vrouwen moeten niets, maar zich wel gaan beseffen dat het massaal belonen van de toplaag het probleem van de eenzame mannengroep instand houdt.
Ik propageer een simpel concept van normaal doen tegen je medemens. Niet meer en niet minder.
Weet je hoe vaak ik van mannen te horen krijg dat ze geen normale conversatie met een dame tot stand kunnen brengen? Gewoon puur door de hoogmoed die de vrouwen hebben om fatsoenlijk te terugreageren. Hoe moeilijk kan het zijn?
Zelf zou ik echt graag een authentiek project doen zoals Heidegger dat voorschrijft. Maar fuck it, het kan niet. Postmodernisme stelt tenminste de feiten aan de kaak.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:47 schreef EipNiC het volgende:
[..]
Het probleem is niet dat postmodernisten geen gelijk hebben, want fundamenteel hebben ze dat natuurlijk wel. Het probleem is dat ze vervolgens hun bek niet houden. Dat is namelijk het enige wat een overtuigd postmodernist rest.
Daarom: het is het eindspel, hè. Daarna volgt niets meer. Geen discussie is nog zinvol - onmogelijk te voeren zonder jezelf continue voor de kop te slaan. Dat is waarom Foucault vermoedelijk achterlijk geworden is.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:53 schreef Argo het volgende:
[..]
Zelf zou ik echt graag een authentiek project doen zoals Heidegger dat voorschrijft. Maar fuck it, het kan niet. Postmodernisme stelt tenminste de feiten aan de kaak.
Al die discussies over of we nu vrije wil hebben ja of nee en neurologen als Dick Swaab boeien mij niet.
Doe mij maar postmodernisme.
We zijn genaaid en verdoemd.... Spuit heroïne in de arm. Wat heeft eigenlijk nog zin?quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:00 schreef EipNiC het volgende:
[..]
Daarom: het is het eindspel, hè. Daarna volgt niets meer. Geen discussie is nog zinvol - onmogelijk te voeren zonder jezelf continue voor de kop te slaan. Dat is waarom Foucault vermoedelijk achterlijk geworden is.
Het enige project dat ik nog bedenken kan is die van IK via DMT; reis naar daar waar Heidegger geen woorden heeft.
Ik identificeer me dan ook met het laatste.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:11 schreef EipNiC het volgende:
DMT is van een heel andere orde dan heroïne. DMT is een JA naar het leven toe, heroïne is voor de verslagene absurde held.
Tetten!quote:Op dinsdag 8 januari 2019 19:59 schreef Regilio_ het volgende:
1 Gianna voor je tegen al het gejank.
[ afbeelding ]
Uit de wetenschap dat postmodernisme dat ook is. Wat overblijft is de absurditeit van het bestaan en de omarming daarvan, via Nietzsche (amor fati) of via Camus met een omhelzing van de rol als Absurde Held die zichzelf niet opknoopt, of in jouw geval volspuit met heroïne.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:14 schreef Argo het volgende:
[..]
Ik identificeer me dan ook met het laatste.
Postmodernisme is deprimerend. Alles is een grote grap. Waar haal je je positiviteit nog uit?
Mythe van Sissyphus gelezen, alleen ik kan het niet echt vinden. Dat wat Camus bedoelt met absurde helden, ik zou niet weten hoe ik zoiets invul.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:16 schreef EipNiC het volgende:
[..]
Uit de wetenschap dat postmodernisme dat ook is. Wat overblijft is de absurditeit van het bestaan en de omarming daarvan, via Nietzsche (amor fati) of via Camus met een omhelzing van de rol als Absurde Held die zichzelf niet opknoopt, of in jouw geval volspuit met heroïne.
Ik als man ben ook minder bedeelt met schoonheid. Er zijn echter genoeg factoren die je uiterlijke lelijkheid kunnen compenseren:quote:Op dinsdag 8 januari 2019 20:50 schreef Hexagon het volgende:
[..]
En dat ligt helemaal niet aan de wijze waarop ze vrouwen benaderen?
Kun je ook nog antwoorden op de constatering dat een heleboel saaie lelijke mannen wel gewoon een vriendin/vrouw hebben?
Ja, als je Sisyphus leest dan leer je eigenlijk dat je al het lijden moet trotseren als een Fuck You naar hetgeen het onrecht onder het lijden veroorzaakt, Zeus, of in ons geval het leven zelf. We halen zodoende voldoening uit het lijden. De absurde held doet eigenlijk niet veel meer dan accepteren dat het bestaan absurd is (niet eens zinloos per se), we in onwetendheid gedompeld zijn, en desondanks er voor kiezen onszelf niet af te maken. Dat is het enige wat je hoeft te doen in principe. Wat wil je nog meer?quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:19 schreef Argo het volgende:
[..]
Mythe van Sissyphus gelezen, alleen ik kan het niet echt vinden. Dat wat Camus bedoelt met absurde helden, ik zou niet weten hoe ik zoiets invul.
Er zijn genoeg mannen die geen van de tien eigenschappen hebben en we een vriendin kunnen krijgen. Niet de mooiste misschien, maar dat zijn ze zelf ook niet.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:22 schreef Gentlemen_vision het volgende:
[..]
Ik als man ben ook minder bedeelt met schoonheid. Er zijn echter genoeg factoren die je uiterlijke lelijkheid kunnen compenseren:
1. Onuitputtelijk doorzettingsvermogen
2. Verbale intelligentie
3. Groot inlevingsvermogen
4. Timing
5. Geduldige houding
6. Brede kennis en interesse
7. Cognitieve intelligentie in het algemeen
8. Groot incasseringsvermogen
9. Spelen met de irrationaliteit van de vrouw.
10. Zelflerendvermogen bij afwijzing: accelereren op emotionele blindspots dame.
Etc etc
Je lelijkheid is nooit een beletsel, er is altijd een vorm van geaccepteerde manipulatie om een vrouw binnen te halen die je begeert, dat doet de vrouw ook. Dus die saaie lelijke mannen die je noemt zullen iets van die punten bij zich moeten dragen.
Van wie deze kwaliteiten bezit en niet misbruikt, beschouw ik als de middengroep mannen. Daar lopen mannen en vrouwen geen schade op, bij normaal functioneren zou de vrouw en man normaliseren in hun gedrag en min of meer gaan settelen.
Alleen het probleem is dat het proces naar de middengroep veel slachtoffers kent: mannen die een laag zelfbeeld krijgen door het afwijzende gedrag van de vrouwen en vrouwen die zich misbruikt voelen door de toplaag en een verkeerd manbeeld krijgen.
Maar dat is lastig als je moet werken en je afhankelijk bent van het geld dat je met je werk verdient. Ja er zit lijden in, maar om te zeggen fuck you, die stap is lastig.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:26 schreef EipNiC het volgende:
[..]
Ja, als je Sisyphus leest dan leer je eigenlijk dat je al het lijden moet trotseren als een Fuck You naar hetgeen het onrecht onder het lijden veroorzaakt, Zeus, of in ons geval het leven zelf. We halen zodoende voldoening uit het lijden. De absurde held doet eigenlijk niet veel meer dan accepteren dat het bestaan absurd is (niet eens zinloos per se), we in onwetendheid gedompeld zijn, en desondanks er voor kiezen onszelf niet af te maken. Dat is het enige wat je hoeft te doen in principe. Wat wil je nog meer?
Ja, werk is naar mijn beleving ook de rots op de helling. De beloning mag eigenlijk niet het loon maar het werk (lijden) zelf zijn. Of zoiets. Ja, de praktijk is anders dan een mythe. Alhoewel; zonder werk verval ik via de weg van luiheid snel in lethargie. Je steekt denk ik niet een middelvinger op naar dat aspect van het leven (de delen die het specifieke lijden veroorzaken) door het lijden te omarmen, niet het leven als geheel. Absurd is het sowieso; zinloos misschien.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:29 schreef Argo het volgende:
[..]
Maar dat is lastig als je moet werken en je afhankelijk bent van het geld dat je met je werk verdient. Ja er zit lijden in, maar om te zeggen fuck you, die stap is lastig.
Hoe kun je het leven, leven en tegelijkertijd denken dat je er een middelvinger naar opsteekt, terwijl het leven jou juist keihard naait?
Op zich is dat dan ook niet zo ver verwijderd van postmodernisme, misschien is postmodernisme voor mensen als mij die het niet meer kunnen opbrengen een fuck you te geven en in plaats daarvan besluiten aan de heroine te gaan.
Ik wil een authentiek project of ergens aan werken. Heb geen zin meer in deze kut nep-wereld. Het is absurd en tegelijkertijd zinloos.
Ik weet niet daarom ging ik postmodernisme lezen en critical theory. Om een stukje zelf te vinden.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:49 schreef EipNiC het volgende:
[..]
Ja, werk is naar mijn beleving ook de rots op de helling. De beloning mag eigenlijk niet het loon maar het werk (lijden) zelf zijn. Of zoiets. Ja, de praktijk is anders dan een mythe. Je steekt denk ik niet een middelvinger op naar dat aspect van het leven (de delen die het specifieke lijden veroorzaken) door het lijden te omarmen, niet het leven als geheel. Absurd is het sowieso; zinloos misschien.
Maar wat voor een authentiek project had je in gedachten dan?
Voor de existentiële crisis waarin je verkeerd heb je niet veel aan Marx mi. Alhoewel veel van je lijden wel in je arbeidsbestaan lijkt te liggen, zo te lezen. Dus misschien toch niet zo een gek idee. Het is wel een dodelijke combinatie hoor, marxisme en postmodernisme. Voor je het weet is je haar paars.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 21:53 schreef Argo het volgende:
[..]
Ik weet niet daarom ging ik postmodernisme lezen en critical theory. Om een stukje zelf te vinden.
Voorlopig denk ik dat mediteren een goed project is om tijd in te steken maar verder dan dat kom ik niet. Ik zou meer willen leren en lezen over filosofie en deze thema's om ze beter te begrijpen. Ik zat er aan te denken Het Kapitaal te lezen.
Nu denk ik eraan om misschien nog eens terug naar Camus te gaan. Maar ik vind het moeilijk het lijden te omarmen.
Boeddhisme heb ik overwogen als een pad, maar vanuit het postmodernisme gekeken... Ja dan is Boeddhisme ook al een cultureel achtig iets.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 22:00 schreef EipNiC het volgende:
[..]
Voor de existentiële crisis waarin je verkeerd heb je niet veel aan Marx mi. Alhoewel veel van je lijden wel in je arbeidsbestaan lijkt te liggen, zo te lezen. Dus misschien toch niet zo een gek idee. Het is wel een dodelijke combinatie hoor, marxisme en postmodernisme. Voor je het weet is je haar paars.
Mediteren moet ik me ook eens aan gaan wagen. De Oosterse filosofieën sowieso. Tot dusver koester iig al een beetje affiniteit jegens het boeddhisme.
Ik heb mezelf afgestompt en dom genoeg gemaakt om het leven dragelijk te maken. Vervolgens heb ik mijzelf overgegeven aan klassiek hedonisme (die van de Rede, Epicurus). Het ouder worden zelf kalmeert alle faculteiten voor de rest op natuurlijke wijze. Hormonen doen normaal. Verveling als broedgrond voor contemplatie is ook niet meer. In bepaald opzicht laat ik me een beetj leven; van de ene taak naar de andere. Gezien de tijd nu ik wat ouder ben sneller gaat is zelfs arbeid enigszins acceptabel geworden. Onderwijl laat ik me niet gek maken door opgedrongen verlangen en idealen via media en medemens. Wat die zwaarte betreft ben ik vrij jong verlicht geraakt gelukkig. Oh, en gewichtheffen doet mij heel goed. Het is manipulatie van je eigen gemoedstoestand. Dat is misschien wel wat intelligent, écht hedonistisch, leven is.quote:Op dinsdag 8 januari 2019 22:16 schreef Argo het volgende:
[..]
Boeddhisme heb ik overwogen als een pad, maar vanuit het postmodernisme gekeken... Ja dan is Boeddhisme ook al een cultureel achtig iets.
Oosterse filosofie lijkt wel beter bestand zijn tegen het leven. Ik weet niet wat ik moet of ik deze existentiële crisis uitkom. Niemand begrijp mij ook als ik het erover heb. Jij lijkt wel te snappen waar ik het over heb en wat ik bedoel. Maar de meeste kijken me raar aan.
Hoe kom je hier het beste uit, jij lijkt het pad al een beetje te hebben bewandeld, en lijkt ook wel een beetje een antwoord te hebben.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |