HULP NODIG....VOEL ME HOPELOOS :((((((

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 20:12 schreef Boca_Raton het volgende:
Ik heb geen advies maar wil je wel sterkte wensen.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 23:08 schreef Megara het volgende:
Arme jij... ik voelde me ook zo en riep al sinds mijn 15e dat ik weg wilde, ben op mijn 18e ook meteen gegaan. Heb nu wel een dikke studieschuld inderdaad en ben nog niet eens klaar, maar die valt echt nog wel weg te werken... hoop ik :S

Amsterdam maakt het wel nog eens extra lastig, dat is namelijk fucking duur. Kun je niet eens een overzichtje maken van wat 3 jaar je gaat kosten, collegegeld, kamer, huishouden, studieboeken... en dan bekijken hoeveel je daarvoor zou moeten lenen/werken? Willen je ouders wellicht bijspringen voor het collegegeld? Kun je niet zeggen dat de reistijd naar huis elke dag niet handig is, of een compromis sluiten dat je na je eerste jaar pas uit huis gaat? Ken je de stad ook meteen beter.

Eventueel in een baantje nemen in de avonden of weekenden? Moet wel eerlijk zeggen dat ik de lening gewoon nam voor wat het was omdat ik liever meer vrije tijd had dan ergens voor het minimumloon in een callcenter ging zitten. Dan liever later (nu dus...) fulltime werken voor die schuld.

quote:

Op dinsdag 1 januari 2019 23:15 schreef MCH het volgende:

[..]

Dan krijgen haar ouders gelijk een hartaanval, kind in het buitenland laten studeren

quote:

Op woensdag 2 januari 2019 01:16 schreef Scary_Mary het volgende:
Dat wordt kiezen of delen dan of je zou toevallig ergens in aanmerking moeten komen via het sociaal plein van je gemeente ofzo. Maar dan moet er wel iets meer spelen dan alleen een strikte opvoeding waardoor je niet mag stappen. Geen idee ook hoe lang de wachtlijsten zijn daarvoor, maar je bent nu nog net minderjarig en dat zou voordeliger kunnen zijn dan wanneer je 18+ bent. Wat gebeurt er denk je als je zelfstandig gaat wonen, loop je dan enig risico op repercussies van je familie? Zo ja, handig om bij een maatschappelijkwerker oid neer te leggen.
Zijn ze bij je school op de hoogte hier van? Een dossier ter ondersteuning van je verhaal zou kunnen helpen naast de eerder gegeven tip van in gesprek gaan met je mentor of een ander soort vertrouwenspersoon.

Heb je familie elders waar je misschien onderdak zou kunnen krijgen als je daar zou gaan studeren?

Verder zou ik realistisch blijven en ook als je wel gaat studeren in Amsterdam, woonruimte daar buiten overwegen. Jammer van de reistijd ja, maar kan wel echt schelen in de kosten. Plus de bonus dat je in een of ander dorp wellicht minder bekenden uit dezelfde cultuur tegenkomt die je in de gaten kunnen houden of iets dergelijks.

Stappen en zelf allerlei dingen mogen en kunnen beslissen lijken nu heel aanlokkelijk, maar als je uit een hecht gezin komt en je totale familie je gaat negeren kun het best wel tegenvallen als je dan eenmaal in je zelf beleende bezemkast woont. Natuurlijk kun je vrienden maken en een soort nieuwe familie gaan vormen als je mazzel hebt, maar dat zijn niet de mensen die je van jongs af aan kennen en met wie je dezelfde cultuur deelt. Mensen uit je cultuur en anderen kunnen best een zekere mening hebben als ze merken dat je verstoten bent, dat kan vervelend zijn. Afhankelijk van je cultuur kun je wellicht meer verstotenen vinden, maar daar kunnen ook mensen tussen zitten die wellicht met een wat betere reden verstoten zijn en/of daar zo een tik van hebben gehad, dat het misschien niet de connectie gaat of kan zijn waar je dan op hoopt.
Moeilijk in te schatten als je het alternatief niet zo kent, maar wel iets om rekening mee te houden.
Hoe zit het met je huidige vriendinnen? Gaan die studeren in Amsterdam? Kun je daar mee om blijven gaan als je uit huis zou gaan?

Wat voor werkervaring heb je?
Je zou kunnen kijken in hoeverre je eerst een jaar zou kunnen werken en sparen als je uit huis zou gaan, zodat je en eerst kan wennen aan je vrijheid en een buffer op zou kunnen bouwen. Dan heb je niet de stress van en moeten werken en schoolresultaten moeten halen tegelijk in eerste instantie.
Werk kan dan wel een verankerend leefritme aan geven waardoor je hopelijk niet in een enorme party animal verzand en in de problemen raakt. Voor sommige mensen blijkt het wel moeilijker om dan weer in een school/leerritme te komen. Anderen groeien juist in zo een tussenjaar en kunnen misschien en passant ook wat relevante ervaring opdoen die juist weer voordelig kan zijn voor de studie.
Speaking of relevante werkervaring, zou dat een argument kunnen zijn voor je familie om je een bijbaantje toe te staan? Dan zou je misschien al wat kunnen sparen.

Sterkte en succes in ieder geval!

quote:

Op woensdag 2 januari 2019 01:38 schreef Merkie het volgende:
Allereerst: ik kan me inderdaad niet zo goed verplaatsen in jouw cultuur, dus vergeef me als het onderstaande wellicht wat te simpel gedacht overkomt.

Volgens mij zijn er drie opties:
1. Thuis blijven wonen tot je afgestudeerd bent
2. Toch uit huis gaan met alle gevolgen van dien
3. De komende anderhalf jaar gebruiken om je ouders te laten wennen aan het idee dat jij uit huis gaat en in goede harmonie op kamers gaan.

Optie 3 lijkt mij het meest aantrekkelijk. Anderhalf jaar is best een lange periode. Probeer jezelf in deze periode ook begripvol naar je familie op te stellen en te proberen achterhalen wat hun achterliggende redenen zijn achter hun standpunt, en probeer elkaar op dat vlak te vinden. Het zal niet makkelijk zijn, maar de andere opties lijken mij ook niet veel beter.

Wat betreft geld: dat is een probleem voor later, ik zou me daar nu niet druk over maken. Het is in ieder geval een oplosbaar probleem en worst case scenario heb je inderdaad een studieschuld (net zoals honderdduizenden andere studenten), het zij zo.

quote:

Op woensdag 2 januari 2019 16:52 schreef Piva het volgende:

[..]

Met een goede studie (waar dus ook echt werk in te vinden is) en een goed plan lukt het allemaal wel. Maar vergeet ook niet dat je ook met oppertunity cost te maken hebt.

Als ik kijk naar mijn eigen situatie waar ik het op een gegeven moment allemaal wel oké vond en dus niet verder gegaan ben waar de meeste klasgenoten wel door zijn gegaan. In die tijd dat hun het papiertje gehaald hebben en een hoop schuld heb ik mijn vrijheid al weten te pakken en een vermogen.

Dan moet je per maand een flink stuk meer gaan verdienen om dat ooit nog in te halen. Daarnaast betekend niet studeren ook niet echt meer dat je die kennis niet kan bemachtigen. (Oké doctor of tandarts worden is een beetje lastig) maar het internet staat bom vol met goede informatie waar de beste universiteiten amper van kunnen dromen. En vaak ook nog gratis of voor prijzen waar studenten amper dure studie boeken van kunnen betalen.

quote:

Op woensdag 2 januari 2019 18:21 schreef kree het volgende:
mwah ik snap TS wel hoor, het is ook gewoon niet makkelijk om op die leeftijd die keuzes te maken en al helemaal niet als je niet de steun van familie achter je hebt?

Bedoel ik heb dat ook niet gedaan gewoon als Nederlandse jongen Achteraf iets spijt van.
Maar als ik dan iets aan TS mee wil geven, het kan wel financieel etc. Ja je krijgt er een lening door maar doe je netjes je studie etc dan is dat geen probleem. En voorzover ik weet is het altijd nog naar draagkracht, dus kun je het niet betalen dan mag je die laten voor wat het is en staat ie weer op 0 aflossen. Goed er komt wat rente bij, maar die is zo laag dat het te verwaarlozen is.

quote:

Op woensdag 2 januari 2019 18:27 schreef DancingPhoebe het volgende:
Wat wil je gaan studeren? Is dat een opleiding met iets van baangarantie? Dat zul je nodig hebben als je het risico neemt met je familie te breken.

Je woont in een westerse maatschappij, tenzij je wilt verkassen naar de cultuur waar je ouders vandaar komen (kan even niet vinden welke cultuur), heb je een westers pakket aan bagage nodig om een volwassen en zelfstandig leven te leiden. Daar hoort een opleiding, op een niveau dat bij je past, bij. Je bent jong, een leven zonder fatsoenlijk inkomen voor de boeg als je je laat leiden door de wensen van je ouders. Je zult dan altijd afhankelijk blijven van mensen die de denkbeelden van je ouders delen. Uit je OP op te maken deel je die zelf niet, anders zou je wel vrede hebben met het "beleid". Kies dus voor jezelf. Zoek organisaties die je kunnen helpen, op wat voor manier dan ook, accepteer dat je schulden zult maken maar minimaliseer dat en zorg dat er na de opleiding een goede baanmogelijkheid is, met groeimogelijkheden.

quote:

Op woensdag 2 januari 2019 18:47 schreef DeltaFlame het volgende:
Triest als het is komt het toch in sommige kringen voor dat meisjes moeten trouwen als ze van hun ouders los willen komen. 90 procent kans dat ze dan gekoppeld worden aan net zo een kortzichtige man als pa

quote:

Op donderdag 3 januari 2019 14:09 schreef itchycoo het volgende:

[..]

Je weet je situatie aardig te verwoorden. Zie je mogelijkheid om hier op een constructieve manier met je ouders over in gesprek te gaan?

quote:

Op donderdag 3 januari 2019 14:27 schreef kree het volgende:
Nou zoals het te lezen is heb je best een goed idee?
17 nu he? hmms. Eigenlijk zou ik schijt aan je ouders hebben als het allemaal zo lastig is?
Nog even en je mag toch echt helemaal zelf kiezen.

Tipje wel. Het helpt wss wel hoor. En de band gaat meestal beter worden als slechter. Maargoed je geeft er een soort stuk van zekerheid mee op als je je afkeert. Dat zou ik dus niet doen. Maar zelfstandig? Waarom niet? Het is niet echt verkeerd?

quote:

Op donderdag 3 januari 2019 14:37 schreef kree het volgende:

[..]

Geen dank hoor

Maar dan nog, nooit weg gaan in ruzie iig dat zal ik er nog bij zeggen, want kost jaren om het weer goed te krijgen.

Maar er is niks mis mee met wat jij denkt, je wilt je vleugels uitslaan bij wijze van. En goed ze zullen moeilijk doen, maar daar moet je je niet te veel van aantrekken,/

Mijn idee, want nu praat je in ideetjes nog, Maak eerst eens een plan over hoe je het gaat doen? Het kan, maar wellicht denk je er simpeler over als dat het is?
Als je nou met iets echt concreets komt en dat met je ouders bespreekt, zouden ze dan nog steeds zo moeilijk doen?

quote:

Op donderdag 3 januari 2019 14:47 schreef kree het volgende:

[..]

Nou wat het wel is en daar probeer ik je voor te waarschuwen. Het is niet meer bij mammie en pappie thuis en eten op tafel enzo. Wil niet zeggen dat je alles zelf moet doen. Maar denk er wel even over waar je aan gaat beginnen?

Zelfstandig ineens gaan wonen is ook niet zo makkelijk als het lijkt namelijk.

Maar het kan wel. Maar kan je uit ervaring vertellen dat je toch aardig wat dingetjes tegen gaat komen. En maakt niet uit. Maar daarom ga nooit met ruzie weg, want dan heb je nog iets wat je wel zal opvangen als het mis gaat

quote:

Op donderdag 3 januari 2019 14:54 schreef kree het volgende:

[..]

Nouja het kan gewoon? Nu al, Maar zeker als je 18 bent?

Kijk eens waar je huurruimte kunt krijgen bv? Particulier of kamertje?
Dat is een eerste stap denk ik? Studie kan altijd namelijk. Met stufie.

Woonruimte vinden is vaak wat lastiger....