abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_184125554
quote:
1s.gif Op maandag 31 december 2018 05:47 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Mag ik vragen hoe lang je er dan over hebt gedaan om deze te typen, aangezien je hem van reactonair impulsief onbedachtzaam reageren beschuldigt?
Wat een vrije interpretatie. ;) Bedachtzaamheid is gewoon doorgaans niet een eigenschap waarvan het uitpuilt in onze samenleving, en al helemaal niet onder jongelui op een forum. Dus dat was verder niet persoonlijk naar hem bedoeld.

Maar ik had zijn reactie wel even een paar uur laten bezinken in dit geval. Dacht er tijdens een wandeling buiten nog eens over na, en dan kom ik met advies. En soms ook wel direct natuurlijk. Maar het kan echt geen kwaad soms iets eerst eens rustig te laten bezinken, er een poosje over na te denken in rust en dan pas met een goed overwogen reactie te komen.

quote:
1s.gif Op maandag 31 december 2018 05:47 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Daarnaast is de kern wat jij zegt dat hij al zijn psychische problemen zelf kan oplossen omdat hij de held van zijn eigen leven is. Ik neem aan dat je daarmee ook bedoelt met positief denken, meditatie, ademhalingsoefeningen, en geen enkel ander hulpmiddel. Hoewel het heel mooi zou zijn als dat PabstBlueRibbon zou lukken en ik dat van harte hoop voor hem, weet ik uit eigen ervaring mij zelf niet helpt. Neem het volgende voorbeeld.
Kan worden... Dat is een andere houding aannemen: i.p.v. slachtoffer van wat je allemaal 'van buiten' lijkt te overkomen, te zeggen: stop, zo gaan we niet verder. Ik ga het heft in eigen hand nemen, volledige verantwoordelijkheid dragen voor m'n eigen emoties en gevoelens, and I'm going to face that shit. Opstaan en de rechtmatige Koning in jezelf doen ontwaken (beeldspraak).

Positief denken? Wat mij betreft hoeft niemand zichzelf voor de gek te gaan houden. Dat kan ook een perfect middel zijn om van alles te gaan wegdrukken. Positief denken terwijl je het niet gelooft, kan op den duur een behoorlijk bom doen barsten, omdat het een vorm van ontkennen is, en dat weet je onderbewuste prima.
Maar wat ik wel van harte aanmoedig is om dieper liggende overtuigingen over jezelf te gaan opsporen en dat eens serieus tegen het licht te gaan houden. Hoe waar zijn ze nu eigenlijk? Kun je er absoluut zeker van zijn dat het écht zo is als jij denkt? Wie zou je zijn zónder die gedachte/overtuigingen. Voel dat eens... Oftewel: overtuigingen gaan herwaarderen en achter laten. Wanneer negatieve shit wegvalt, maakt het vanzelf plaats voor tevredenheid, geluk en een prettiger gemoed. Dat is het mooie ervan. Geheel natuurlijk.

Wat betreft 'positief denken'; je kunt altijd een ander perspectief innemen. Het staat allemaal niet vast, Je kunt voortdurend alle kanten op. Je kunt dingen op duizenden verschillende manieren bekijken. Niet alleen die ene waar je geest op dit moment vol van is, is de enige optie.

En ja, meditatie kan ik zeker aanraden. Maar dan wel op een manier dat je jezelf en je systeem van binnenuit onderzoekt. Dat je gaat observeren hoe het allemaal precies werkt van binnen. Daar kun je van leren en daar krijg in inzichten van waar je iets aan hebt.
quote:
1s.gif Op maandag 31 december 2018 05:47 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik weet niet waar jij voor zou kiezen, maar voor mij is de keuze nadat ik ze heb uitgeprobeerd en weet wat de gevolgen zijn snel gemaakt.
Jij zou dan natuurlijk zeggen: oefening baart kunst. Maar hoe lang moet ik dan oefenen? Een week? Een maand? Een half jaar? Een jaar? Jaren? En waarom zouden die slapeloze nachten die mijn functioneren verpesten die paar euro en dat kleine beetje ego boost waard moeten zijn, uberhaupt aangenomen dat het in theorie mogelijk zou zijn om met oefening zelf te ontspannen?
Als je niet kunt slapen kun je zeker een kruidentablet nemen haha. Why not.

Waar ik op doel houdt niet zozeer allemaal symptoombestrijd-technieken in. Als je jezelf leert kennen, erachter komt hoe het mentale, energetische, fysieke gebeuren in jezelf werkt, komt er vanzelf meer rust in je. Omdat je gaat zien hoe angsten werken, hoe je dit in feite allemaal zelf doet en niemand anders, en dat er niemand anders is die dit eigenlijk allemaal veroorzaakt. Als je weet hoe het werkt, kom je erachter dat er feitelijk gezien niets is om bang voor te zijn. Dan kun je er eenvoudigweg mee stoppen als je ziet wat je aan het doen bent in jezelf. Die onwetendheid lost simpelweg op. Die angsten, onrust etc. komt allemaal voort uit jezelf en je systeem niet kennen. Het bevindt zich in het duister; het gebied dat een vraagteken is voor je. Nou, dat kan allemaal gekend worden, en dan kan het licht van bewustzijn de duisternis eenvoudig weg tijdig verdrijven voordat het uitgroeit tot innerlijk lijden.

[ Bericht 1% gewijzigd door Maharski op 31-12-2018 17:08:28 ]
Eens kijken
pi_184129095
quote:
0s.gif Op maandag 31 december 2018 17:03 schreef Maharski het volgende:
Als je jezelf leert kennen, erachter komt hoe het mentale, energetische, fysieke gebeuren in jezelf werkt, komt er vanzelf meer rust in je. Omdat je gaat zien hoe angsten werken, hoe je dit in feite allemaal zelf doet en niemand anders, en dat er niemand anders is die dit eigenlijk allemaal veroorzaakt. Als je weet hoe het werkt, kom je erachter dat er feitelijk gezien niets is om bang voor te zijn. Dan kun je er eenvoudigweg mee stoppen als je ziet wat je aan het doen bent in jezelf. Die onwetendheid lost simpelweg op. Die angsten, onrust etc. komt allemaal voort uit jezelf en je systeem niet kennen. Het bevindt zich in het duister; het gebied dat een vraagteken is voor je. Nou, dat kan allemaal gekend worden, en dan kan het licht van bewustzijn de duisternis eenvoudig weg tijdig verdrijven voordat het uitgroeit tot innerlijk lijden.

Mooi verwoord! dit is wel echt herkenbaar voor me moet ik zeggen. Zodra mijn angstige gedachtes de overhand nemen in mijn hoofd kom ik altijd terecht in een negatief spiraal waar ik moeilijk uit kan komen. Ik word totaal niet productief als ik angstig denk. Ik maak echter zelf de keuze om die gedachten zo veel aandacht te geven. Hier word ik me steeds meer bewust van.
pi_184133337
quote:
10s.gif Op maandag 31 december 2018 10:15 schreef Vollenhoven het volgende:
Topicstarter is white privileged dramaqueen die altijd anderen de schuld geeft behalve zichzelf.

Waar dat aan ligt mogen jullie zelf gissen

Misschien is het tijd om eens op anderen te focussen ipv jezelf
Jij begint met white privileged en je noemt MIJ een dramaqueen? _O- :')

Je hoeft van mij echt geen medelijden met mij te hebben hoor, maar als je niks zinnigs te melden heb, zeg dan gewoon helemaal niks.

Lekker makkelijk vingertje wijzen naar anderen en aankomen met "je zit in de slachtofferrol". Maar als jij in mijn situatie zat, zou je op zijn minst 10x harder janken dan ik ooit heb gedaan. Ik kan al uit jouw manier van reageren opmaken dat je nog niet hebt meegemaakt dat dingen niet altijd vanzelfsprekend verlopen in het leven. Als je daar ooit achterkomt, denk je misschien terug aan wat je hier hebt opgeschreven en besef je dat het leven niet altijd een feestje is waarin alles gaat zoals jij dat wilt.
  Moderator dinsdag 1 januari 2019 @ 00:25:05 #54
16180 crew  CoolGuy
Money makes the world go round
pi_184133986
quote:
1s.gif Op maandag 31 december 2018 23:35 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Jij begint met white privileged en je noemt MIJ een dramaqueen? _O- :')

Je hoeft van mij echt geen medelijden met mij te hebben hoor, maar als je niks zinnigs te melden heb, zeg dan gewoon helemaal niks.

Lekker makkelijk vingertje wijzen naar anderen en aankomen met "je zit in de slachtofferrol". Maar als jij in mijn situatie zat, zou je op zijn minst 10x harder janken dan ik ooit heb gedaan. Ik kan al uit jouw manier van reageren opmaken dat je nog niet hebt meegemaakt dat dingen niet altijd vanzelfsprekend verlopen in het leven. Als je daar ooit achterkomt, denk je misschien terug aan wat je hier hebt opgeschreven en besef je dat het leven niet altijd een feestje is waarin alles gaat zoals jij dat wilt.
Of hij heeft dat wel meegemaakt en kan er wél mee omgaan. Dat wild om je heen schoppen bereik je helemaal niets mee.
Breitling - Instruments for Professionals
pi_184134121
quote:
0s.gif Op maandag 31 december 2018 17:03 schreef Maharski het volgende:
Waar ik op doel houdt niet zozeer allemaal symptoombestrijd-technieken in. Als je jezelf leert kennen, erachter komt hoe het mentale, energetische, fysieke gebeuren in jezelf werkt, komt er vanzelf meer rust in je. Omdat je gaat zien hoe angsten werken, hoe je dit in feite allemaal zelf doet en niemand anders, en dat er niemand anders is die dit eigenlijk allemaal veroorzaakt. Als je weet hoe het werkt, kom je erachter dat er feitelijk gezien niets is om bang voor te zijn. Dan kun je er eenvoudigweg mee stoppen als je ziet wat je aan het doen bent in jezelf. Die onwetendheid lost simpelweg op. Die angsten, onrust etc. komt allemaal voort uit jezelf en je systeem niet kennen. Het bevindt zich in het duister; het gebied dat een vraagteken is voor je. Nou, dat kan allemaal gekend worden, en dan kan het licht van bewustzijn de duisternis eenvoudig weg tijdig verdrijven voordat het uitgroeit tot innerlijk lijden.
Nee, die angsten en onrust heeft te maken met zijn stoornis. Ik ben ook ADHD'er en ervaar precies hetzelfde als PabstBlueRibbon. Sterker nog, het negatieve denken is zelfs onderdeel van de stoornis, zo ook het ontwijkende gedrag, het dwangmatige nadenken (OCD), woedebuien.

Ik ken PabstBlueRibbon eigenlijk niet en ik zat een van zijn eerste topics te lezen uit 2016 dat ging over ADHD en dat hij recentelijk de diagnose had gekregen. Maar ik herken zoveel van wat hij schrijft. Alles tegelijk willen en willen hebben, direct resultaat.

In zijn topic uit 2016 werd er al een aantal keren bagatelliserend geschreven over ''een beetje ADD is niet zo erg''. Mensen nemen het niet serieus en denken dat je je gewoon een beetje aanstelt, want zij weten niet beter. Het is een serieuze stoornis met serieuze consequenties.

https://www.longecity.org/forum/topic/101323-conclusions-on-adhd-pi/

Ik had PabstBlueRibbon kunnen zijn, die alle moeilijkheden verteld en er veel van post op dit forum. De laatste tijd zit ik ook veel met de gedachte in mijn hoofd dat mijn leven compleet geruïneerd en mislukt is (en tot op zekere hoogte is dat het eigenlijk ook). Ooit zal ik mij hier zelfs misschien gewoon op moeten laten afkeuren.

ADHD'ers zullen blijven worstelen, een onderontwikkelde prefrontale cortex, een overactieve amygdala met nog een aantal slecht functionerende hersengebieden. Het manifesteert waarschijnlijk anders bij jou dan bij mij, maar in de kern is het hetzelfde. Slecht functionerende executieve functies. Ikzelf ben altijd zeer op mijn hoede en waakzaam, zelfs als er word aangebeld kan ik al in de stress schieten.

PabstBlueRibbon, gebruik jij trouwens nog medicatie? Zo ja, welke? En kun jij je trouwens ook makkelijker motiveren als mensen jouw daar opdracht toe geven?

[ Bericht 2% gewijzigd door LazyDave op 01-01-2019 01:04:12 ]
ADHD-C
pi_184134741
quote:
0s.gif Op maandag 31 december 2018 17:03 schreef Maharski het volgende:

Wat een vrije interpretatie. ;) Bedachtzaamheid is gewoon doorgaans niet een eigenschap waarvan het uitpuilt in onze samenleving, en al helemaal niet onder jongelui op een forum. Dus dat was verder niet persoonlijk naar hem bedoeld.

Maar ik had zijn reactie wel even een paar uur laten bezinken in dit geval. Dacht er tijdens een wandeling buiten nog eens over na, en dan kom ik met advies. En soms ook wel direct natuurlijk. Maar het kan echt geen kwaad soms iets eerst eens rustig te laten bezinken, er een poosje over na te denken in rust en dan pas met een goed overwogen reactie te komen.

Volgens mij schreef je dat letterlijk, maar het maakt verder niet uit. Het is wel goed dat je de reactie van PabstBlueRibbon een uur had laten bezinken, respect daarvoor.

quote:
Kan worden... Dat is een andere houding aannemen: i.p.v. slachtoffer van wat je allemaal 'van buiten' lijkt te overkomen, te zeggen: stop, zo gaan we niet verder. Ik ga het heft in eigen hand nemen, volledige verantwoordelijkheid dragen voor m'n eigen emoties en gevoelens, and I'm going to face that shit. Opstaan en de rechtmatige Koning in jezelf doen ontwaken (beeldspraak).

Positief denken? Wat mij betreft hoeft niemand zichzelf voor de gek te gaan houden. Dat kan ook een perfect middel zijn om van alles te gaan wegdrukken. Positief denken terwijl je het niet gelooft, kan op den duur een behoorlijk bom doen barsten, omdat het een vorm van ontkennen is, en dat weet je onderbewuste prima.
Maar wat ik wel van harte aanmoedig is om dieper liggende overtuigingen over jezelf te gaan opsporen en dat eens serieus tegen het licht te gaan houden. Hoe waar zijn ze nu eigenlijk? Kun je er absoluut zeker van zijn dat het écht zo is als jij denkt? Wie zou je zijn zónder die gedachte/overtuigingen. Voel dat eens... Oftewel: overtuigingen gaan herwaarderen en achter laten. Wanneer negatieve shit wegvalt, maakt het vanzelf plaats voor tevredenheid, geluk en een prettiger gemoed. Dat is het mooie ervan. Geheel natuurlijk.

Wat betreft 'positief denken'; je kunt altijd een ander perspectief innemen. Het staat allemaal niet vast, Je kunt voortdurend alle kanten op. Je kunt dingen op duizenden verschillende manieren bekijken. Niet alleen die ene waar je geest op dit moment vol van is, is de enige optie.

En ja, meditatie kan ik zeker aanraden. Maar dan wel op een manier dat je jezelf en je systeem van binnenuit onderzoekt. Dat je gaat observeren hoe het allemaal precies werkt van binnen. Daar kun je van leren en daar krijg in inzichten van waar je iets aan hebt.

Dat klinkt wel positief, maar ook iets voor langere termijn. Daarnaast lijkt PabstBlueRibbon niets anders te doen dan over zijn problemen na te denken en deze te analyseren maar het heeft hem nog steeds niet verder geholpen.

quote:
Als je niet kunt slapen kun je zeker een kruidentablet nemen haha. Why not.

Waar ik op doel houdt niet zozeer allemaal symptoombestrijd-technieken in. Als je jezelf leert kennen, erachter komt hoe het mentale, energetische, fysieke gebeuren in jezelf werkt, komt er vanzelf meer rust in je. Omdat je gaat zien hoe angsten werken, hoe je dit in feite allemaal zelf doet en niemand anders, en dat er niemand anders is die dit eigenlijk allemaal veroorzaakt. Als je weet hoe het werkt, kom je erachter dat er feitelijk gezien niets is om bang voor te zijn. Dan kun je er eenvoudigweg mee stoppen als je ziet wat je aan het doen bent in jezelf. Die onwetendheid lost simpelweg op. Die angsten, onrust etc. komt allemaal voort uit jezelf en je systeem niet kennen. Het bevindt zich in het duister; het gebied dat een vraagteken is voor je. Nou, dat kan allemaal gekend worden, en dan kan het licht van bewustzijn de duisternis eenvoudig weg tijdig verdrijven voordat het uitgroeit tot innerlijk lijden.
Dus ik kan hieruit opmaken dat jij je nooit angstig , onrustig of op een andere manier slecht voelt? Jij bent altijd gelukkig 24/7?

quote:
0s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 00:37 schreef LazyDave het volgende:

Nee, die angsten en onrust heeft te maken met zijn stoornis. Ik ben ook ADHD'er en ervaar precies hetzelfde als PabstBlueRibbon. Sterker nog, het negatieve denken is zelfs onderdeel van de stoornis, zo ook het ontwijkende gedrag, het dwangmatige nadenken (OCD), woedebuien.

Ik ken PabstBlueRibbon eigenlijk niet en ik zat een van zijn eerste topics te lezen uit 2016 dat ging over ADHD en dat hij recentelijk de diagnose had gekregen. Maar ik herken zoveel van wat hij schrijft. Alles tegelijk willen en willen hebben, direct resultaat.

In zijn topic uit 2016 werd er al een aantal keren bagatelliserend geschreven over ''een beetje ADD is niet zo erg''. Mensen nemen het niet serieus en denken dat je je gewoon een beetje aanstelt, want zij weten niet beter. Het is een serieuze stoornis met serieuze consequenties.

https://www.longecity.org/forum/topic/101323-conclusions-on-adhd-pi/

Ik had PabstBlueRibbon kunnen zijn, die alle moeilijkheden verteld en er veel van post op dit forum. De laatste tijd zit ik ook veel met de gedachte in mijn hoofd dat mijn leven compleet geruïneerd en mislukt is (en tot op zekere hoogte is dat het eigenlijk ook). Ooit zal ik mij hier zelfs misschien gewoon op moeten laten afkeuren.

ADHD'ers zullen blijven worstelen, een onderontwikkelde prefrontale cortex, een overactieve amygdala met nog een aantal slecht functionerende hersengebieden. Het manifesteert waarschijnlijk anders bij jou dan bij mij, maar in de kern is het hetzelfde. Slecht functionerende executieve functies. Ikzelf ben altijd zeer op mijn hoede en waakzaam, zelfs als er word aangebeld kan ik al in de stress schieten.

PabstBlueRibbon, gebruik jij trouwens nog medicatie? Zo ja, welke? En kun jij je trouwens ook makkelijker motiveren als mensen jouw daar opdracht toe geven?
Godzijdank een ander die ook op sites als longecity leest en al het research op gebied van biochemie/neurologie niet compleet negeert alsof het een onzin alternatieve geneeswijze betreft of iets dergelijks...
Maar PabstBlueRibbon gelooft daar niet in, dus denk ook niet dat hij ooit medicatie heeft gebruikt voor zijn adhd
Niet dat Ritalin zoveel beter is dan slechte straatdrugs maar oke.. Voor de echte adhders misschien wel, al ken ik er een paar die er net als ik rebound effect van kregen
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_184134909
quote:
0s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 00:37 schreef LazyDave het volgende:

[..]

Nee, die angsten en onrust heeft te maken met zijn stoornis. Ik ben ook ADHD'er en ervaar precies hetzelfde als PabstBlueRibbon. Sterker nog, het negatieve denken is zelfs onderdeel van de stoornis, zo ook het ontwijkende gedrag, het dwangmatige nadenken (OCD), woedebuien.

Ik ken PabstBlueRibbon eigenlijk niet en ik zat een van zijn eerste topics te lezen uit 2016 dat ging over ADHD en dat hij recentelijk de diagnose had gekregen. Maar ik herken zoveel van wat hij schrijft. Alles tegelijk willen en willen hebben, direct resultaat.

In zijn topic uit 2016 werd er al een aantal keren bagatelliserend geschreven over ''een beetje ADD is niet zo erg''. Mensen nemen het niet serieus en denken dat je je gewoon een beetje aanstelt, want zij weten niet beter. Het is een serieuze stoornis met serieuze consequenties.

https://www.longecity.org/forum/topic/101323-conclusions-on-adhd-pi/

Ik had PabstBlueRibbon kunnen zijn, die alle moeilijkheden verteld en er veel van post op dit forum. De laatste tijd zit ik ook veel met de gedachte in mijn hoofd dat mijn leven compleet geruïneerd en mislukt is (en tot op zekere hoogte is dat het eigenlijk ook). Ooit zal ik mij hier zelfs misschien gewoon op moeten laten afkeuren.

ADHD'ers zullen blijven worstelen, een onderontwikkelde prefrontale cortex, een overactieve amygdala met nog een aantal slecht functionerende hersengebieden. Het manifesteert waarschijnlijk anders bij jou dan bij mij, maar in de kern is het hetzelfde. Slecht functionerende executieve functies. Ikzelf ben altijd zeer op mijn hoede en waakzaam, zelfs als er word aangebeld kan ik al in de stress schieten.

PabstBlueRibbon, gebruik jij trouwens nog medicatie? Zo ja, welke? En kun jij je trouwens ook makkelijker motiveren als mensen jouw daar opdracht toe geven?
Hoe heb je deze mooie onzin verzonnen
pi_184137306
quote:
1s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 01:48 schreef Vollenhoven het volgende:

Hoe heb je deze mooie onzin verzonnen
Dit was idd een meer verzonnen post op longecity. Maar hetzelfde kun je afvragen van de stoornis adhd op zich. Dat is ook verzonnen, het had zich moeten beperking tot symptoombeschrijving maar het feit dat ze de symptomen presenteren als oorzaak is verzonnen en in die post op longecity is uberhaupt al meer moeite gestoken dan wanneer een psycholoog symptomen van de dsm afvinkt en wat standaard tips geeft over plannen en wat standaard achtergrondinformatie over de stoornis - wat vaak sowieso niet meer is dan iets heel algemeens over dat "de hersenen niet goed kunnen focussen wat met dopamine/adrenaline te maken heeft" good luck als je exacte details bij ze zoekt of bewijs dat jij ook inderdaad zo'n genetisch defect hebt ipv dat ze dat maar gewoon uit gemakzucht aannemen
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_184141041
quote:
0s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 00:37 schreef LazyDave het volgende:
Nee, die angsten en onrust heeft te maken met zijn stoornis. Ik ben ook ADHD'er en ervaar precies hetzelfde als PabstBlueRibbon. Sterker nog, het negatieve denken is zelfs onderdeel van de stoornis, zo ook het ontwijkende gedrag, het dwangmatige nadenken (OCD), woedebuien.

Ik ken PabstBlueRibbon eigenlijk niet en ik zat een van zijn eerste topics te lezen uit 2016 dat ging over ADHD en dat hij recentelijk de diagnose had gekregen. Maar ik herken zoveel van wat hij schrijft. Alles tegelijk willen en willen hebben, direct resultaat.
Ik ben zelf ook onderzocht op AD(H)D op eigen verzoek, en bij mij was er ook reden om aan ADD te denken. Ze hebben alleen niet alles kunnen onderzoeken om de diagnose volledig te kunnen stellen, maar als ik er boeken over lees of artikelen herken ik me er ook flink in. En ja, dat heeft in het verleden, en nog steeds wel af en toe, behoorlijke moeilijkheden met zich meegebracht. Ben er zeker mee bekend. Toch hoeven we niet te doen alsof we gehandicapt zijn of zo met ad(h)d. Je kunt je geest echt wel trainen. En sommige dingen zul je moeten leren omarmen. In plaats van in de zelfhaat te schieten als je weer eens dingen vergeten bent, of dingen in je leven falen of wat dan ook, kun je ook een meer begripvollere houding en meer zelf-compassie leren ontwikkelen. Daar begint al een een hoop qua verandering, in plaats van alles als mislukt (voor jezelf), kansloos en geruïneerd te beschouwen. Zo denk je jezelf alleen maar verder de put in.
Eens kijken
pi_184141085
quote:
1s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 01:34 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Dus ik kan hieruit opmaken dat jij je nooit angstig , onrustig of op een andere manier slecht voelt? Jij bent altijd gelukkig 24/7?
die gevoelens komen nog wel op, maar identificeer me er minder snel mee. Het kan makkelijker weer van me afglijden ipv dat ik het vastpak, me met die gevoelens identificeer en het helemaal ga lopen opblazen.
Eens kijken
pi_184143796
quote:
0s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 00:37 schreef LazyDave het volgende:

[..]

Nee, die angsten en onrust heeft te maken met zijn stoornis. Ik ben ook ADHD'er en ervaar precies hetzelfde als PabstBlueRibbon. Sterker nog, het negatieve denken is zelfs onderdeel van de stoornis, zo ook het ontwijkende gedrag, het dwangmatige nadenken (OCD), woedebuien.

Ik ken PabstBlueRibbon eigenlijk niet en ik zat een van zijn eerste topics te lezen uit 2016 dat ging over ADHD en dat hij recentelijk de diagnose had gekregen. Maar ik herken zoveel van wat hij schrijft. Alles tegelijk willen en willen hebben, direct resultaat.

In zijn topic uit 2016 werd er al een aantal keren bagatelliserend geschreven over ''een beetje ADD is niet zo erg''. Mensen nemen het niet serieus en denken dat je je gewoon een beetje aanstelt, want zij weten niet beter. Het is een serieuze stoornis met serieuze consequenties.

https://www.longecity.org/forum/topic/101323-conclusions-on-adhd-pi/

Ik had PabstBlueRibbon kunnen zijn, die alle moeilijkheden verteld en er veel van post op dit forum. De laatste tijd zit ik ook veel met de gedachte in mijn hoofd dat mijn leven compleet geruïneerd en mislukt is (en tot op zekere hoogte is dat het eigenlijk ook). Ooit zal ik mij hier zelfs misschien gewoon op moeten laten afkeuren.

ADHD'ers zullen blijven worstelen, een onderontwikkelde prefrontale cortex, een overactieve amygdala met nog een aantal slecht functionerende hersengebieden. Het manifesteert waarschijnlijk anders bij jou dan bij mij, maar in de kern is het hetzelfde. Slecht functionerende executieve functies. Ikzelf ben altijd zeer op mijn hoede en waakzaam, zelfs als er word aangebeld kan ik al in de stress schieten.

PabstBlueRibbon, gebruik jij trouwens nog medicatie? Zo ja, welke? En kun jij je trouwens ook makkelijker motiveren als mensen jouw daar opdracht toe geven?
Thanks voor je antwoord! Doet me goed dat er iemand is die het wel begrijpt.

Ik zit nu nog steeds bij PsyQ en ik kom nog steeds elke keer dingetjes tegen dat ze het daar ook begrijpen. En juist daarom vind ik het zo kut dat er weer gedoe is met lange wachttijden. Ik heb daar een psych waarvan ik voor de verandering eens het idee heb dat ze mij wél kan doorgronden en niet blijft hangen in aannames. Maar ik zie haar 1x in de 3 weken en er is geen ruimte om dat frequenter te maken.

Ik slik dexamfetamine. Ik werd namelijk heel angstig, depressief en overprikkeld door methylfenidaat. Op zich slaat methylfenidaat goed aan, maar ik word er ook zo sloom van. Zonder medicatie kan ik me tot niks zetten door de onrust in mijn kop. Met medicatie voel ik me wel relaxter, maar dan is het ook moeilijk om me dan weer onder druk te gaan zetten dat ik dit en dat en zus en zo moet doen, omdat ik dan juist in het relaxte gevoel wil blijven hangen.

Verder is het denk ik vooral gedrag wat ik al op heel jonge leeftijd heb aangeleerd en waar ik dus nu heel moeilijk vanaf kan komen.

Wat dat laatste betreft ... het is zo paradoxaal bij mij. Enerzijds wil ik inderdaad dat mensen concreet zeggen wat ik moet doen. Anderzijds heb ik heel erg de neiging om daar tegenaan te trappen, omdat ik dingen vooral op mijn eigen manier moet doen. Ik heb mijn hele leven al in de gaten dat het zo niet gaat werken, dus ik ga mezelf dan maar weer onder druk zetten.

Ik kan heel goed bedenken hoe ik iets zou moeten oplossen, maar het daadwerkelijk uitvoeren is iets wat me zoveel energie kost.

Ik ben daarentegen wel verantwoordelijk. Ik ben iemand die altijd te laat komt aankakken op het werk, maar afgezien van dat ben ik heel ijverig en hardwerkend. Het gaat mis wanneer ik weer alleen thuis ben.
pi_184155051
Heb je wel eens gezegd dat het effect van de medicatie niet ideaal is? Wat was de reactie dan?
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_184155224
quote:
0s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 14:50 schreef Maharski het volgende:

[..]

Ik ben zelf ook onderzocht op AD(H)D op eigen verzoek, en bij mij was er ook reden om aan ADD te denken. Ze hebben alleen niet alles kunnen onderzoeken om de diagnose volledig te kunnen stellen, maar als ik er boeken over lees of artikelen herken ik me er ook flink in. En ja, dat heeft in het verleden, en nog steeds wel af en toe, behoorlijke moeilijkheden met zich meegebracht. Ben er zeker mee bekend. Toch hoeven we niet te doen alsof we gehandicapt zijn of zo met ad(h)d. Je kunt je geest echt wel trainen. En sommige dingen zul je moeten leren omarmen. In plaats van in de zelfhaat te schieten als je weer eens dingen vergeten bent, of dingen in je leven falen of wat dan ook, kun je ook een meer begripvollere houding en meer zelf-compassie leren ontwikkelen. Daar begint al een een hoop qua verandering, in plaats van alles als mislukt (voor jezelf), kansloos en geruïneerd te beschouwen. Zo denk je jezelf alleen maar verder de put in.
Als je maar geen zelfmedelijden kweekt. Want daar gaat het mis.
Whatever...
pi_184159956
quote:
1s.gif Op woensdag 2 januari 2019 07:40 schreef Spanky78 het volgende:

Als je maar geen zelfmedelijden kweekt. Want daar gaat het mis.
Als je ff zijn posts leest dan zie je dat hij het verst verwijderd is van zelfmedelijden ongeveer

quote:
0s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 14:52 schreef Maharski het volgende:

die gevoelens komen nog wel op, maar identificeer me er minder snel mee. Het kan makkelijker weer van me afglijden ipv dat ik het vastpak, me met die gevoelens identificeer en het helemaal ga lopen opblazen.
Daarnaast is een psychiatrische diagnose aanvaarden synoniem voor zelfmedelijden, het had als definitie van zelfmedelijden in het woordenboek moeten staan. Want degenen die het vaststellen, de psychiaters en psychologen kunnen er niets aan veranderen. Een psychiatrische diagnose aanvaarden is daarom gewoon opgeven dat je ooit kunt veranderen in mentaal opzicht en ontkennen dat gewone mensen ook psychische problemen kunnen hebben (want alleen mensen met een stoornis verdienen het dat hun problemen serieus genomen worden, vind de maatschappij en de psychiatrische wereld). Maar het wordt zo aangemoedigd dat je het de mensen die zich een stoornis laten aanpraten nog nauwelijks kwalijk kunt nemen. Zij ervaren problemen en daar wordt misbruik van gemaakt om hun moraal te ondermijnen. Ik weet ook niet hoe Maharski zijn identiteit als ADHD'er combineert met zijn niet-zelfmedelijdende houding, maar het zal wel.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_184160609
quote:
0s.gif Op woensdag 2 januari 2019 14:00 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Ik weet ook niet hoe Maharski zijn identiteit als ADHD'er combineert met zijn niet-zelfmedelijdende houding, maar het zal wel.
:D

Nou, ehm... ik neem het ter kennisgeving aan. Er is blijkbaar een patroon van bepaalde 'gebreken', 'kwetsbaarheden' en bepaalde symptomen die kunnen worden vervat onder het etiket 'ADD', waarvan ik me in de beschrijving aardig goed kan herkennen. Als ik dan iets van de moderne 'diagnoses' heb (wat tegenwoordig zo beetje iedereen wel lijkt te hebben), dan maar die. :) ;) Dat houdt voor mij in: er extra alert op te zijn dat ik maatregelen moet inpassen om op tijd te komen, zoals een regel: een kwartier eerder op de fiets ergens naartoe gaan zitten dan 'eigenlijk hoeft'. Proberen niet te hard te zijn voor mezelf m.b.t. dingen vergeten en kwijt raken (al valt dat soms niet mee..), uitkijken met bepaalde dingen. Tja, en verder heeft het ook zo z'n voordelen hoor. Zoals een uistekend creatief vermogen, hyperfocus en goed alleen kunnen zijn. Rust en stilte kan je liefste vriend worden.
Eens kijken
pi_184165072
quote:
0s.gif Op woensdag 2 januari 2019 06:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
Heb je wel eens gezegd dat het effect van de medicatie niet ideaal is? Wat was de reactie dan?
Het duurt heel lang voordat je een afspraak kan plannen bij de psychiater. Daar gaan dan weer op zijn minst 6 weken aan vooraf.

Toen ik gestopt was met methylfenidaat duurde het weer 4 maanden voordat ik terechtkon bij een nieuwe medicatiegroep. Als ik met de medicatie stop, krijg ik ook weer vreetbuien etc.

Daarbij is het ook weleens moeilijk om te bepalen wat nou door de medicatie komt en wat nou met omstandigheden heeft te maken
pi_184165474
quote:
0s.gif Op dinsdag 1 januari 2019 14:50 schreef Maharski het volgende:

[..]

Ik ben zelf ook onderzocht op AD(H)D op eigen verzoek, en bij mij was er ook reden om aan ADD te denken. Ze hebben alleen niet alles kunnen onderzoeken om de diagnose volledig te kunnen stellen, maar als ik er boeken over lees of artikelen herken ik me er ook flink in. En ja, dat heeft in het verleden, en nog steeds wel af en toe, behoorlijke moeilijkheden met zich meegebracht. Ben er zeker mee bekend. Toch hoeven we niet te doen alsof we gehandicapt zijn of zo met ad(h)d. Je kunt je geest echt wel trainen. En sommige dingen zul je moeten leren omarmen. In plaats van in de zelfhaat te schieten als je weer eens dingen vergeten bent, of dingen in je leven falen of wat dan ook, kun je ook een meer begripvollere houding en meer zelf-compassie leren ontwikkelen. Daar begint al een een hoop qua verandering, in plaats van alles als mislukt (voor jezelf), kansloos en geruïneerd te beschouwen. Zo denk je jezelf alleen maar verder de put in.
Het heeft niet alleen met ADHD te maken, want iedereen met ADHD is weer anders. Ik ken ook genoeg mensen die daar juist op gedijen. Daarom ben ik ook zo gefrustreerd, omdat ik weet dat het ook op een andere manier kan. Ik ben ervan overtuigd dat ik met genoeg inzet er echt wel kan komen.

Als je ADHD hebt, maar de was het oudste kind in het gezin en je moest vaak op je jongere broers en zussen letten, lukt het je als volwassene veel beter denk ik om jezelf ertoe te zetten je verplichtingen na te komen. Ik wil zeker niet zeggen dat ik slecht ben opgevoed en het ook niet allemaal daaraan wijten. Ik heb wel bepaalde omstandigheden tegen me gehad, dus ik moet harder aanpoten. Dat is nou eenmaal zo en ik ga daarover niet janken en ik gebruik het ook niet als excuus om eronderuit te komen.

Ik voel me niet gehandicapt en ik heb wat dat betreft ook helemaal geen zelfmedelijden. Ik voel me wel vaak door anderen behandeld als gehandicapt en niet begrepen. En dat geeft ook een heel machteloos gevoel over mezelf.

Morgen heb ik een gesprek met die maatschappelijke woonbegeleiding. Ik zie het al aankomen dat ze heel erg gaan inspelen op mijn gevoelens van afhankelijkheid en gaan zeggen "je hebt hele complexe problemen en daarom gaat het niet zo snel als jij wilt".

Ik ken nog iemand die onder begeleiding is daar met ADHD en PTSS, maar hij heeft ook de diagnose autisme en zwakbegaafdheid. Als er een ding pertinent niet het geval is, is het dat hij zwakbegaafd is. "Bij hem zie je het niet, maar hij is uitgebreid getest daarop en die mensen zullen het vast beter kunnen beoordelen als jij". Daarom zeg ik ook niks daarover tegen hem. Maar ik heb vaker gehoord dat mensen met ADHD een uitermate lage score kunnen krijgen en onterecht voor zwakbegaafd worden aangezien. Ik herken heel veel van mezelf in hem terug, inclusief de besluiteloosheid en verwarring over zichzelf omdat anderen allemaal zeggen dat hij dit en dat is. Ik denk dat ik nog geluk heb gehad.
pi_184165719
quote:
0s.gif Op woensdag 2 januari 2019 19:09 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
*reply*
Tja, weet je, je wordt door de mangel gehaald van de hulpverlening, en die zijn allemaal 'aan het werk', met hun werkmodellen en puntenlijstjes. Doen hard hun best om 'hun werk goed te doen' naar hun leidinggevenden, en jij bent 'de patiënt. Begrijp me goed hoor: het moet er ook zijn natuurlijk, professionele hulpverlening, maar een zekere nuchtere relativering erbij... kan geen kwaad denk ik. Ik neem het allemaal niet té serieus in ieder geval.

Mij zeggen al die termpjes niet zo superveel. Al zingen dingen als laagbegaafdheid zeker wel reëel. Die belanden vaak in de criminaliteit bijvoorbeeld, en hebben weinig reflectief vermogen.

Het is verder aan jou wat je gaat doen natuurlijk.
Eens kijken
pi_184167397
quote:
0s.gif Op woensdag 2 januari 2019 19:21 schreef Maharski het volgende:

[..]

Tja, weet je, je wordt door de mangel gehaald van de hulpverlening, en die zijn allemaal 'aan het werk', met hun werkmodellen en puntenlijstjes. Doen hard hun best om 'hun werk goed te doen' naar hun leidinggevenden, en jij bent 'de patiënt. Begrijp me goed hoor: het moet er ook zijn natuurlijk, professionele hulpverlening, maar een zekere nuchtere relativering erbij... kan geen kwaad denk ik. Ik neem het allemaal niet té serieus in ieder geval.

Mij zeggen al die termpjes niet zo superveel. Al zingen dingen als laagbegaafdheid zeker wel reëel. Die belanden vaak in de criminaliteit bijvoorbeeld, en hebben weinig reflectief vermogen.

Het is verder aan jou wat je gaat doen natuurlijk.
Ik weet het. Het punt is dat wanneer je door wat dan ook je machteloos voelt, het des te moeilijker is om daartegenop te boksen. Die jongen waar ik het over heb, heeft absoluut zelfreflectie. Het is alleen een enorme chaos in zijn kop dus hij is daarom heel slordig. Ik hou er rekening mee dat ik misschien toch een verkeerd beeld heb van hem, maar mijn gevoel zegt heel sterk dat hij in een vergelijkbare positie zit als ik maar dan erger.

Ik heb zelf geen PTSS (posttraumatisch stress syndroom). Wat ik van anderen ken, is dat het heel heftig is en heel veel impact heeft op bijna alles in je leven. Als inderdaad blijkt dat die diagnose zwakbegaafdheid niet klopt, is hij helaas niet de enige. Natuurlijk kunnen ook de beste psychologen en psychiaters fouten maken. Ik vind het alleen kwalijk dat het gewoon aanvinken van gedragskenmerken is en als er op papier wat uit komt rollen, dan ben je dat. Punt klaar uit. Verder wordt er nergens over nagedacht.

Ik zet wat mijn persoonlijke situatie betreft maar weer s mijn schouders eronder en ga met goede moed ertegenaan. Ik voorspel wel dat in de toekomst meer mensen helemaal naar de klote gaan door verkeerde diagnosen waar ook veel te veel gewicht aan wordt gehangen. Ik vrees dat het in de samenleving alleen maar erger gaat worden. Het gaat echt een survival of the fittest worden. Wat het leven eigenlijk sowieso al is.
pi_184170626
quote:
0s.gif Op woensdag 2 januari 2019 20:30 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik vind het alleen kwalijk dat het gewoon aanvinken van gedragskenmerken is en als er op papier wat uit komt rollen, dan ben je dat. Punt klaar uit. Verder wordt er nergens over nagedacht.
Ben ik dus met je eens. Het is bijna mechanisch. En eigenlijk is het dat ook. Hoezo niet gewoon alles loslaten en zelf op zoek gaan naar jezelf? Zoek een leraar die je er eventueel bij kan helpen. Dat is sowieso belangrijk. Maar dat is wat anders dan een psycholoog/iater.
Maar ik weet ook weer niet hoe heftig het bij jou allemaal is. Je komt door hoe je schrijft wel intelligent over iig. Maar ik weet niet hoe sterk je basis is, hoe nuchter je bent en of je die kracht hebt om je eigen 'heldenreis' te ondernemen. Dat weet je zelf het best.
Eens kijken
pi_184171760
quote:
0s.gif Op woensdag 2 januari 2019 14:28 schreef Maharski het volgende:

:D

Nou, ehm... ik neem het ter kennisgeving aan. Er is blijkbaar een patroon van bepaalde 'gebreken', 'kwetsbaarheden' en bepaalde symptomen die kunnen worden vervat onder het etiket 'ADD', waarvan ik me in de beschrijving aardig goed kan herkennen. Als ik dan iets van de moderne 'diagnoses' heb (wat tegenwoordig zo beetje iedereen wel lijkt te hebben), dan maar die. :) ;) Dat houdt voor mij in: er extra alert op te zijn dat ik maatregelen moet inpassen om op tijd te komen, zoals een regel: een kwartier eerder op de fiets ergens naartoe gaan zitten dan 'eigenlijk hoeft'. Proberen niet te hard te zijn voor mezelf m.b.t. dingen vergeten en kwijt raken (al valt dat soms niet mee..), uitkijken met bepaalde dingen. Tja, en verder heeft het ook zo z'n voordelen hoor. Zoals een uistekend creatief vermogen, hyperfocus en goed alleen kunnen zijn. Rust en stilte kan je liefste vriend worden.
Ah, op die manier. Het heeft ook helemaal geen zin om je ertegen te verzetten met al die fatalistische mensen die als hulpverleners zijn aangesteld, als je verder goed functioneert houden zo met je discipline maatregelen en niks meer aan doen idd.

quote:
0s.gif Op woensdag 2 januari 2019 18:45 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Het duurt heel lang voordat je een afspraak kan plannen bij de psychiater. Daar gaan dan weer op zijn minst 6 weken aan vooraf.

Toen ik gestopt was met methylfenidaat duurde het weer 4 maanden voordat ik terechtkon bij een nieuwe medicatiegroep. Als ik met de medicatie stop, krijg ik ook weer vreetbuien etc.

Daarbij is het ook weleens moeilijk om te bepalen wat nou door de medicatie komt en wat nou met omstandigheden heeft te maken
Bedankt, ik heb nu ook besloten: Ik wil hier niks meer van weten. Ik vervang de huidige realiteit in mijn hoofd vanaf nu alvast door de toekomst, waarin dit wel efficient gaat. Ging het diagnosticeren en voorschrijven van medicijnen nu maar al automatisch, zodat je nooit meer te maken hoefde te hebben met mensen in deze hoedanigheid en hun gepruts. Ze willen niet zo doen, sommigen minder dan anderen, maar het systeem bepaalt dat nu eenmaal voor hun, dat clienten nu eenmaal lang kunnen wachten omdat de samenleving op ze neerkijkt.
Die laatste instelling was voor mij gewoon 1 lange vernedering. Ik had niet eens recht op medicatie, ondanks het feit dat ik ook officieel achterlijk was volgens hen en mentaal achtergebleven in m'n kindertijd, maR al deze beledigingen konden ze doen zonder dat er een verplichting aan vastzat mij er vanaf te helpen. Ik heb wel een fascinatie voor het feit dat je jouw lot zo in handen van het oordeel van deze mensen blijft leggen. Ik snap dat je het gevoel hebt geen andere keuze te hebben, maar soms krijg ik ook het gevoel dat ook al had je de vrijheid om jezelf ervan los te maken je dat nog niet zou doen of zo. Beetje stockholm syndroom achtig.

[ Bericht 13% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 03-01-2019 00:15:16 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_184182657
Nogmaals, ik denk niet dat het alleen met PsyQ te maken heeft, maar met de mentaliteit van de hele samenleving. Mijn behandelaars zijn echt wel betrokken, maar kunnen met zoveel meer clienten niet meer tijd maken.

Ik las laatst ook "de zorg moet beter" en "iedereen heeft recht op de zorg die hij nodig heeft".

Hoe moet dat gerealiseerd worden? Je kan toch niet garanderen dat iemand gelukkig is? Als een psychische stoornis te maken heeft met je ongelukkig of angstig voelen, dan kan er toch niet afgedwongen worden dat niemand zich zo hoeft te voelen?

Ik ben in mijn jeugd ook erg gepest. Ik vond het toen al een logisch gevolg van de problemen die ik met mezelf had. Ik ben de laatste die bagetalliseert hoeveel impact het kan hebben. Maar zo werkt het nou eenmaal in de omgang met andere mensen. In de jeugd heerst een meer strikte gedragscode die bepaalt of je geaccepteerd wordt of niet. Als je je er niet aan kan houden, sluiten mensen je buiten, of dat nou terecht en eerlijk is of niet. Het is een keiharde leerschool, maar ik realiseerde me toen: als ik een gelukkiger leven wil hebben en meer geaccepteerd wil worden, zal ik aan mezelf moeten werken.

Als ik de samenleving van nu vergelijk met die van 20 jaar geleden, denk ik echt dat mensen zwakker aan het worden zijn. Maar vooral omdat je wordt opgedrongen dat je recht hebt op geluk. En ook dat iedereen goed is zoals hij is.

Dat laatste kan op diverse manieren geinterpreteerd worden. Ik vind wel dat iedereen gelijkwaardig is en zichzelf niet de mindere moet voelen t.o.v. de ander. Maar het betekent niet dat sommigen niet harder hoeven te knokken dan anderen. Ik vind met uitspraken als "je bent goed zoals je bent" wel dat dat idee gesuggereerd wordt.

Ik hoef maar een seconde naar het journaal te kijken en ik weet dat het leven elders op de wereld een stuk zwaarder is dan hier in Nederland. Het is hier sowieso aan het broeien dat Zwarte Piet discussies bijvoorbeeld zo kunnen escalleren. Ik heb geen idee op welke manier, maar ik bereid me wel voor dat de samenleving in de toekomst een stuk zwaarder gaat worden. En dan wordt ook duidelijk wie sterk genoeg is om daarmee om te gaan. Ik denk dat de meeste mensen sterk zijn, maar dat er ook veel mensen zijn die dit niet aankunnen.
pi_184182724
quote:
1s.gif Op donderdag 3 januari 2019 16:25 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Maar het betekent niet dat sommigen niet harder hoeven te knokken dan anderen. Ik vind met uitspraken als "je bent goed zoals je bent" wel dat dat idee gesuggereerd wordt.
Niet goed genoeg zijn zoals je bent, is denk ik ongeveer met stip op 1 de meest voorkomende innerlijke onbewuste kernovertuigingen die wij mensen erop nahouden. Als je die overtuigingen kunt ombuigen naar z'n tegendeel tot in het diepst van je onderbewuste sla je denk ik véle slagen, en zullen vele innerlijke knopen ontwarren, want het is vaak de kern van heel onderliggende sub-kernovertuigingen. Die is dus echt wel waardevol om te pakken als je je onderbewuste overtuigingssysteem wilt aanpakken.
Eens kijken
pi_184183453
quote:
1s.gif Op donderdag 3 januari 2019 16:25 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Nogmaals, ik denk niet dat het alleen met PsyQ te maken heeft, maar met de mentaliteit van de hele samenleving. Mijn behandelaars zijn echt wel betrokken, maar kunnen met zoveel meer clienten niet meer tijd maken.

Ik las laatst ook "de zorg moet beter" en "iedereen heeft recht op de zorg die hij nodig heeft".

Hoe moet dat gerealiseerd worden? Je kan toch niet garanderen dat iemand gelukkig is? Als een psychische stoornis te maken heeft met je ongelukkig of angstig voelen, dan kan er toch niet afgedwongen worden dat niemand zich zo hoeft te voelen?

Ik ben in mijn jeugd ook erg gepest. Ik vond het toen al een logisch gevolg van de problemen die ik met mezelf had. Ik ben de laatste die bagetalliseert hoeveel impact het kan hebben. Maar zo werkt het nou eenmaal in de omgang met andere mensen. In de jeugd heerst een meer strikte gedragscode die bepaalt of je geaccepteerd wordt of niet. Als je je er niet aan kan houden, sluiten mensen je buiten, of dat nou terecht en eerlijk is of niet. Het is een keiharde leerschool, maar ik realiseerde me toen: als ik een gelukkiger leven wil hebben en meer geaccepteerd wil worden, zal ik aan mezelf moeten werken.

Als ik de samenleving van nu vergelijk met die van 20 jaar geleden, denk ik echt dat mensen zwakker aan het worden zijn. Maar vooral omdat je wordt opgedrongen dat je recht hebt op geluk. En ook dat iedereen goed is zoals hij is.

Dat laatste kan op diverse manieren geinterpreteerd worden. Ik vind wel dat iedereen gelijkwaardig is en zichzelf niet de mindere moet voelen t.o.v. de ander. Maar het betekent niet dat sommigen niet harder hoeven te knokken dan anderen. Ik vind met uitspraken als "je bent goed zoals je bent" wel dat dat idee gesuggereerd wordt.

Ik hoef maar een seconde naar het journaal te kijken en ik weet dat het leven elders op de wereld een stuk zwaarder is dan hier in Nederland. Het is hier sowieso aan het broeien dat Zwarte Piet discussies bijvoorbeeld zo kunnen escalleren. Ik heb geen idee op welke manier, maar ik bereid me wel voor dat de samenleving in de toekomst een stuk zwaarder gaat worden. En dan wordt ook duidelijk wie sterk genoeg is om daarmee om te gaan. Ik denk dat de meeste mensen sterk zijn, maar dat er ook veel mensen zijn die dit niet aankunnen.
Ga je me nu indirect zwak zitten noemen omdat ik kritiek heb op de hulpverlening, is dat wat ik moet concluderen uit het feit dat je mijn post niet citeerde maar de jouwe er wel direct na plaatste? Stop dan zelf ook met boos worden op je hulpverleners. Geef dan 100% jezelf de schuld en stop met dit soort topics.
Met uitspraken als "de zorg moet beter" kan inderdaad niemand iets. Daarom moet er ook nagedacht worden wat er beter kan, maar dat gaat er ook van uit dat er naar wordt geluisterd. Ik heb wel een idee hoe het beter kan (meer dxacte diagnoses op basis van lichamelike symptomen) maar omdat het een ingewikkeld onderwerp is en ik toch wordt uitgelachen door bepaalde die hard sympathisanten van de ggz hier (99% van de forumleden) voel ik weinig behoefte moeite te doen het specifieker te maken .

[ Bericht 4% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 03-01-2019 19:35:59 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_184189549
quote:
1s.gif Op donderdag 3 januari 2019 17:05 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ga je me nu indirect zwak zitten noemen omdat ik kritiek heb op de hulpverlening
:')

Wat sleep je er nu weer allemaal bij? Ik heb jou helemaal niet indirect zwak genoemd. Dat haal je je toch echt zelf in je hoofd.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')