Zelf beschadiging vriendin

quote:

Op maandag 17 december 2018 20:14 schreef GoodGawd het volgende:
Hallo allen,

Twee weken geleden hadden mijn vriendin een ruzie die we na een week weer hadden bijgelegd. Ik was erg boos op haar en had gezegd dat ik der niet uit kon staan op een bepaald moment wat ook de oorzaak van de ruzie was. Anyhow ze had 't er blijkbaar moeilijk mee want aan het einde van de ruzie liet ze 't me ook weten dat ze zich heel slecht voelde die week. Uiteindelijk moest ze me nog wat vertellen na heel veel twijfeling en schaamte. Ze liet zien dat ze zichzelf licht had gesneden op haar arm. Ze zei dat ze zich lost en numb voelde en dit luchtte op...
Dit heeft ze dus nog nooit gedaan der hele leven. Ze zei dat ik het niet mocht door vertellen omdat ze zich schaamde. Ik weet eigenlijk niet wat ik hiermee moet doen. Heeft iemand hier ervaring mee? Ik heb tegen der gezegd dat 't dapper is dat ze 't tegen me heeft gezegd en dat ze er geen gewoonte van moet maken. Kan ik haar hier nog verder mee helpen?

automutilatie, gaat vaak samen met depressie. Maar genoeg andere oorzaken.
Kans op herhaling is wel aanwezig.
Probeer het niet te veroordelen en er liefdevol mee om te gaan.
Vaak is het ook een uiting van onmacht, of vorm van ontlading van opgebouwde spanning.

Ja ervaring mee. Kans bestaat op herhaling. Maar mijn ervaring is dat een afspraak maken om te praten over dat je wil gaan snijden Voordat je gaat snijden best werkend.

Maar enkel als men zelf ook het probleem ziet.

Ik heb mezelf regelmatig gesneden vanaf mijn twaalfde tot mijn zevenentwintigste.
Kappen is gelukt door therapie en praten. Heel erg veel praten... plus de oorzaak van het probleem (stress) weg te halen.

Vergeet niet dat jij niet verantwoordelijk bent voor het snijden van je partner

Waarom pas bijgelegd na een week?

Grote kans dat ze het weer gaat doen. Helemaal als ze zegt dat het haar opluchtte en hielp. Je kan niet je rest van je leven voorkomen dat ze stress heeft/het druk heeft. Ze zal toch echt in moeten zien dat praten nog altijd gezonder is en ook beter voelt, vooral met iemand die ze vertrouwt. Haar leven rustiger maken...daar is ze zelf verantwoordelijk voor, dus als ze dat nu niet ziet zitten dan is er weinig wat je daaraan kan doen. Gewoon benadrukken dat je het fijner zou vinden als ze in de toekomst gewoon met je praat in plaats van dat ze dingen opstapelt en het oplost door middel van zelfbeschadiging. Uiteindelijk voelt ze daardoor ook schaamte en dan voelt ze zich daar weer niet goed over. Vicieuze cirkel dus.

Praten, praten, praten dus. Meer kan je niet doen (naast wat je al hebt gedaan - haar niet veroordelen, complimenten geven dat ze het wel vertelt heeft). Mocht het aanhouden dan zou ik wel echt opperen dat ze hulp moet zoeken. En dan vooral zelf kijken of jij er mee om kan gaan. Snap dat je er voor haar wil zijn, maar let ook op jezelf!

quote:

Op maandag 17 december 2018 20:14 schreef GoodGawd het volgende:
dat ze 't tegen me heeft gezegd en dat ze er geen gewoonte van moet maken.

Ik snap hoe je het bedoelt en zij waarschijnlijk ook. Maar pas heel erg op met dit soort uitspraken, want dan wordt de neiging daartoe juist groter.

Automutilatie staat in wezen in verband met negatieve gevoelens zoals verdriet en vaak woede. Iemand heeft dan zo geleerd dat die emoties er niet mogen zijn, dus hij of zij heeft jarenlang elke keer dat zulke emoties de kop opsteken geleerd om het te verdringen. Daarmee gaat het niet weg. Je geest wil dat je uiting geeft aan die emoties. Maar als je al verkrampt bij het minste en geringste greintje boosheid en verdriet wat je voelt, dan kan het er uiteindelijk op die manier uitkomen.

Het is zoals ik het begrijp hooguit een paar keer voorgekomen.

Misschien helpt het jouw vriendin door het haar uit te leggen zoals ik het heb opgeschreven. In ieder geval dat ze het gevoel krijgt dat automutilatie op zich niet een heel merkwaardig raar verschijnsel is en dat ieder mens op den duur zou gaan automutileren als je jezelf niet toestaat uiting te geven aan je emoties. Je hoeft niet bang te zijn dat je haar daarmee er juist toe aanzet, want ze is waarschijnlijk verstandig genoeg om zelf te bedenken dat ze er niet fraai uit gaat zien wanneer ze regelmatig in haar armen kerft.

Als ze bang is voor littekens ... een dermatoloog kan veel. Littekenweefsel kan veel minder gaan opvallen en misschien niet eens meer zichtbaar zijn. Dat kan haar ook geruststellen, want hoeft ze ook niet bang te zijn om voor altijd met littekens rond te lopen. In dit kader kan je trouwens wel zeggen dat ze er geen gewoonte van moet maken, want als je het heel frequent doet en je armen zitten onder de bindweefselkrassen, dan kan het wel minder worden met de behandeling van een dermatoloog, maar het gaat nooit helemaal weg.

Misschien helpt het om samen met haar naar kickboksen te gaan ofzo. Ik heb zelf ooit ergens lessen gehad waar het gewoon gemengd was. Het kan soms erg goed helpen tegen zowel angst als problemen met agressie, omdat je bij dat soort sporten enerzijds in contact komt met je lijf en je emoties en anderzijds krijg je ook het gevoel dat je er meer overwicht op krijgt.

Die opgefokte mannetjes die dit juist gaan gebruiken om geweld te plegen, bestaan ook zeker. Maar die hebben al van zichzelf een hele verkeerde mindset en die gebruiken die sport bewust om anderen te intimideren. Als je die mindset niet hebt, zal zo'n vechtsport eerder maken dat je overwicht krijgt op je agressie dan dat je er agressiever door wordt.

Maar het kan ook minder drastisch. Samen met haar naar de sportschool of joggen helpt ook goed. Of met haar leuke sociale dingen doen, waardoor ze minder neiging krijgt tot piekeren en meer in contact komt met het nu

quote:

Op dinsdag 18 december 2018 15:00 schreef GoodGawd het volgende:

[..]

Dat is een dingetje van haar, ik wil het ook altijd gelijk oplossen max na 2 dagen. Maar ze zit er dan al tijd zo mee en is dan niet echt aanspreekbaar helaas.

@ andere reacties:

Ja ze heeft wel veel stress laatste tijd door 't laatste jaar van der master. Daarnaast is ze altijd zo prestatie gedreven, t kan maar niet goed genoeg zijn.Daarnaast wil ze veel blijven werken ook nog eens bij haar bijbaan. Ze zegt t zelf ook ik heb t zo druk. Ik zie t ook gewoon dat t te veel is en heb al duizend maal aangegeven ga eens minder je bijbaantje doen en gewoon focus op studie alleen even. Dat verdien je later allemaal wel weer terug met je echte baan. Mja ze wil ook leuke dingen blijven doen waar natuurlijk geld voor nodig is, daarnaast maakt ze ook veel tijd vrij voor der vrienden.

Mja ik zie 't idd als te veel stress en druk druk druk. Op 1 of andere manier kan ik dat ook weer moeilijk uit der krijgen. Denk dat dit dus ook wel 1 van de oorzaken is.

Om hier nog even op in te haken - ik had niet goed genoeg de posts na de OP gelezen -

Misschien heb je wel iets aan wat ik zonet had geschreven, maar het werkt alleen als ze vice versa open wilt staan voor de hand die jij wilt toereiken.

Wat er ook achter zit, het is aan haar zelf om het patroon te doorbreken. Je kan niet aan een dood paard blijven trekken. Jullie hebben samen een relatie en dat zou moeten betekenen dat zij ook begrijpt dat jij je zorgen maakt. Schaamte kan een heel sterke emotie zijn, dus ik begrijp best hoe moeilijk het voor haar is. Jij kan haar niet onder druk zetten, maar zij jou ook niet ... ze kan en mag niet van jou verwachten dat jij helemaal kapot gaat door de zorgen omdat zij aan jou niet wilt vertellen waar ze mee worstelt. "Sorry, maar het lukt me nog niet om erover met jou te praten" is al veel toegankelijker dan dat ze helemaal niks zegt en jij maar moet raden hoe het met haar is.

Mocht het zo zijn dat het laatste het geval is ... je kan met haar nog zoeken waar ze geschikte hulp kan vinden ... maar het is aan haar om daar wat mee te doen. Doet ze dat niet, denk dan aan jezelf en voel je niet schuldig, want dan heb je gedaan wat je kon.

Voel je overigens sowieso niet schuldig!

Het is goed dat het de eerste keer was dat ze dit deed, dat ze er zelf ook van is geschrokken en dat ze het meteen tegen je heeft verteld. Praat er met haar over, vraag door naar de reden dat ze het deed. Waarschijnlijk om mentale pijn die ze op dat moment te overschaduwen, misschien om zichzelf te straffen (het bracht mij altijd een vreemd soort rust). Zorg dat het voor haar geen gewoonte wordt, iets wat het gelukkig nog niet is. Het beste kunnen jullie denk ik proberen te achterhalen wat een betere manier voor haar zou zijn om met haar emoties om te gaan. Op zo'n moment bijvoorbeeld gaan hardlopen, tegen een boom schoppen, hard schreeuwen, krassen op papier, tegen een kussen slaan, jou bellen, etc. Als ze een alternatief heeft wat haar ook helpt en die haar niet schaadt, heeft ze toch een manier om haar emoties op zulke momenten een plekje te geven zonder dat ze zichzelf er pijn mee doet.

Het feit dat ze het meteen met jou heeft besproken, laat zien dat ze ervoor open staat om erover te praten, maak daar gebruik van en zorg dat je het bespreekbaar houdt.

Ps. toon begrip en wordt niet boos. Toen mijn moeder er bij mij achter kwam werd ze op een gegeven moment boos en zei ze dat ze niet meer wist wat ze met mij aan moest, dat ze haar handen van mij aftrok en ik maar aan moest geven als ik weer open stond voor hulp. Terwijl het snijden voor mij juist een indirecte kreet om hulp was, die ik op dat moment niet op een andere manier wist te uiten. Het schuldgevoel wat ik daardoor kreeg, maakte mij alleen maar bozer op mijzelf waardoor ik helemaal niet meer uit dat cirkeltje kwam. Begrip in zo'n situatie werkt mijn inziens dan ook veel beter, haar laten weten dat je er voor haar bent en blijft zodat ze weet dat ze altijd bij jou terecht kan als ze de behoefte krijgt om zichzelf pijn te doen, en jij haar op dat moment kan helpen om het te voorkomen.

Sterkte!

TS...dit is werk voor een psychiater. Dit dit trek je niet, je vriendin ook niet in haar eentje.

In wat voor wereld leven we in godsnaam dat niemand hier het enige juiste advies aan TS geeft??

@TS: ren weg nu het nog kan.

[ Bericht 15% gewijzigd door STING op 27-12-2018 11:52:50 (iets te stigmatiserend) ]

quote:

Op zondag 23 december 2018 20:17 schreef cempexo het volgende:
TS...dit is werk voor een psychiater. Dit dit trek je niet, je vriendin ook niet in haar eentje.

Ja huisarts/psych inschakelen, snijgedrag is NIET NORMAAL en CRAZY.

Ik had ook zo'n vriendin, die ging zichzelf bijvoorbeeld eens een keer wurgen met een kleerhanger (zo'n ouwe van ijzerdraad, had ze over 'r hoofd getrokken) na een door haar uitgelokte ruzie, staat nog op m'n netvlies gebrand, beter ben je weg zoals hierboven gezegd of op z'n minst schakel je professionele hulp in (of allebei) want dit kan je zoals bovenstaand gezegd niet alleen. Sterkte.

Ren nu het nog kan

Alle contact verbreken. Ze is knettergek.