Helsinki, wat ontzettend schrikken met dat ongeluk, gelukkig zijn jullie allemaal ongedeerd maar ik kan mij voorstellen dat de schrik er goed in zat en nog wel even in blijft zitten
Dag mooie Banaan, tot over 5,5 maandjes!
Ik zag weer prachtige foto't voorbij komen: de mooie H met heerlijke spekarmpjes (en wat heeft ze prachtig haar!)
De prachtige U, wat wordt hij snel groot
Arme zieke Jip
(beterschap!!
) Smullende Casper
Knapperdje Juul, gewoon om op te vreten op die 1e foto
Slaapkopje Tijn
De mooie Li
en Knappe Welpje
De lekker warm ingepakte J
Het kleine kerstelfje Daan
Beterschap Exode, hopelijk knap je snel weer op en kan je nog wel een beetje genieten van je vrije dagen!
Wat fijn dat de wendag goed ging Priem!
Peace, wat een schitterende foto's
Volgens mij heb ik ze zelfs op Facebook voorbij zien komen want ik herken de stijl van de fotografe (wij hebben daar destijds een newborn shoot gewonnen voor onze oudste dochter)
En
voor het rollen en doorslapen!
Wolken, wat enorm K dat je schoonvader het eikenstekje van Bikkel heeft weggegooid. Ik kan mij voorstellen dat je daar kapot van bent
Tink, wat een zielig Prulletje hebt je
Maar fijn dat jullie een doorverwijzing hebben naar de kinderarts en hopelijk kunnen ze haar (en daarmee jou dus ook) snel helpen
Gefeliciteerd (met) lieve Kees! Tot snel in het dreumestopic!
Wat vervelend dat hij uitgerekend nu ziek is Ellie, hopelijk is hij zaterdag weer opgeknapt en hebben jullie dan een heerlijk feestje.
voor iedereen met een prutnacht
Wij begonnen de dag niet zo lekker, kindjes moesten naar mijn schoonmoeder maar de centrale vergrendeling van de auto deed het opeens niet meer, met beide sleutels. We kwamen de auto dus niet in.. Dus schoonmama zo lief geweest om hierheen te rijden en de meiden zelf op te halen, maar ze heeft (nog) geen kinderzitje voor Vlokje. Dus mijn schoonzus is meegegaan zodat ze Vlokje op schoot kan houden, en daar voel ik mij nu helemaal schuldig over want zo vervoer je een kind dus gewoon NIET
Maar het kon gewoon echt niet anders....
En gister mijn manager verteld dat het mij (nog steeds) dwars zit dat er niemand op kraamvisite is gekomen, dat ik dat geen betrokkenheid vind en al helemaal niet met 10 jaar dienstverband achter mijn naam en gelet op het feit dat ik mijzelf ziek heb gewerkt tijdens de zwangerschap omdat ik mijn collega's niet wilde laten vallen. Die mij andersom dus wel gevoelsmatig lieten vallen door niet eens op kraamvisite te komen (omdat daar kennelijk steeds wat tussenkwam, maar kom op...). Dus nu voelt mijn manager zich schuldig en voel ik mij daar weer schuldig over